Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
183184185186[187]188189190191
Borowscy - Bronowscy
Braneccy h. Radwan wyszli ze wsi Branki w p. sochaczewskim. Bartłomiej urodzony z Agnieszki Ołtarzewskiej h. Lis, nie żyjący w r. 1661 miał z żony Doroty Żelazówny h. Rawicz (rodzącej się Katarzyny Hutkowskiej h. Jeleń) synów: Jana, Jakuba i Szymona, o którym wiem tylko tyle, że w r. 1650 był umysłowo chory i miał za żonę Krystynę Lasocką (ZTP 30 s.300).
1. Jan, syn Bartłomieja i Żelazówny, pleban kostrzyński, instalowany 30 IV 1632 r. na kanonię katedralną poznańską, przeprowadził dowód szlachectwa (Weimann, s.94). Instalowany na archidiakonię pczewską 8 VI 1633 r. (ib.; Py.146 s.193), był też i scholastykiem warszawskim. Sekretarz królewski, kupił w r. 1641 od Mikołaja Grylewskiego za 30.000 zł wsie Chwałszyce i Gąsiorowo oraz części Zasułtowa w p. pyzdr. (P.1420 k.730). Inne części w Zasułtowie kupił w r. 1644 za 1.600 zł od Mikołaja Zasułtowskiego (P.1421 k.1034). Instalowany 25 VI 1646 r. na kanonię metropolitalną gnieźnieńską. Zasułtowo Mniejsze nabył w r. 1647 za 6.000 zł od Sebastiana Noskowskiego (P.1423 k.47). Od Bolesława i Mikołaja braci Ostaszewskich kupił w r. 1648 za 4.000 zł części Konarzewa w p. pozn. (ib. k.559v). W r. 1651, już jako biskup enneński i sufragan poznański, płacił 48 zł podymnego ze wsi Chwałszyce, Podstolice, Zasułtowo, Gąsiorowo w p. pyzdr. (Py.151 s.214). W r. 1654 był oficjałem generalnym gnieźnieńskim (G.82 k.1033v). Części w Komorowie, kupione od Ostaszewskich, sprzedał t. r. za 6.000 zł Kazimierzowi Radomickiemu (P.1067 k.579). Zabity przez Szwedów we wsi swej koło Środy, pochowany został 16 VIII 1655 r. (Korytkowski).
2. Jakub, syn Bartłomieja i Żelazówny, wspomniany w r. 1650 (ZTP30 s.300) jako spadkobierca ks. Jana B., sprzedał w r. 1661 części wsi Mrowino za 3.000 zł ks. Jakubowi Cieleckiemu, kanonikowi poznańskiemu i płockiemu (P.1072 VIII k.435). Wedle zobowiązania tegoż brata danego dominikanom poznańskim, zapisał im w r. 1663 roczny czynsz 210 zł od sumy 3.000 zł zabezpieczonej na Chwałszycach, Podstolicach, Zasułtowie i Gąsiorowie (P.1425 k.203v). Umarł 18 VIII 1664 r. (Kopia pobożnej pamięci). Jego żoną była Helena Korabiewska h. Radwan, urodzona z Anny Woyskiej h. Rawicz. Nie żyła już w r. 1672 (P.1426 k.151). Synowie, Franciszek i Jan, córki: Agnieszka, w r. 1672 żona Kazimierza Sierskiego, Katarzyna, w r. 1650, krótko po 5 IX, wyszła za Piotra Cieleckiego, wojskiego wschowskiego.
1) Franciszek, syn Jakuba i Korabiewskiej, proboszcz kurzeszyński kanonik poznański 1663 r. (Py.153 s.221), instalowany na tę kanonię 29 VI 1664 r., nie żył już 29 VI 1677 r. (Weimann, s.110,117).
2) Jan, syn Jakuba Korabiewskiego, wspomniany w r. 1663 (Py.153 s.221), w r. 1664, nazajutrz po pogrzebie ojca zaślubił Jadwigę Mielżyńską, córkę Adama i Jadwigi Chłapowskiej (Kopia pobożnej pamięci). Żonie tej w r. 1664 oprawił 8.000 zł posagu (P.1426 k.807). Od Aleksandra Tomickiego kupił w r. 1679 za 25.000 zł Dziećmiarki i Sulino w p. gnieźn. i tu przeniósł oprawę posagu swej żony (P.1429 k,160,166), bowiem Chwałszyce, Podstolice, Gąsiorowo, Zasułtowo tego samego roku sprzedał za 42.000 zł temuż Tomickiemu (ib. k.263). Jadwiga wraz ze swą siostrą Anną zamężną Gorayską, wedle kontraktu z r. 1675, sprzedały w r. 1685 swe części Mielesznej cz. Targowej Górki oraz części Wielkiej Wsi, Małej Wsi i pustego folwarku Łempiny za 39.000 zł Janowi z Chomęcic Morawskiemu (P.1110 IX k.3). Jan żył jeszcze w r. 1694, kiedy to od Tomasza Rożnowskiego nabył sposobem wyderkafu za 6.000 zł Krajewice i Leciejewo oraz części Bodzewa i Żółkowa w p. kośc. (P.1128 XI k.119v). W r. 1696 już nie żył. Wtedy owdowiała Jadwiga wraz ze swymi siostrzeńcami Gorayskimi dobra po ojcu i po braciach, tj. Ruchocinko, Wiekowo i Wiekówko sprzedała za 30.000 zł Władysławowi Raszewskiemu (P.1132 XI k.87). W r. 1699 dożywocie swe na Dziećmiarkach i Sulinie skasowała na rzecz syna Pawła (G.90 k.252,253), nie żyła już 1714 r. (P.1148 III k.6v). Synowie Jana i Mielżyńskiej: Adam, ochrzcz. 26 I 1670 r., Franciszek, ochrzcz. 18 X 1671 r., Paweł, o którym niżej. Córki: Zofia Teresa, ochrzcz. 9 V 1666 r., Helena Urszula, ochrzcz. 20 X 1667 r., Katarzyna, ochrzcz. 9 V 1668 r. (LB Targowa Górka), w l. 1685-86 żona Stefana ze Skoków Rożnowskiego.
Paweł, syn Jana i Mielżyńskiej, spisał 18 II 1697 r. w Łopiennie pod zakładem 15.000 zł kontrakt małżeński z Katarzyną Gorajską, wdową po Władysławie Michale Skoroszewskim, chorążym poznańskim, i jej synami (G.90 k.124). Ożeniwszy się z jej córką Urszulą Skoroszewską, kwitował w r. 1699 z 15.000 zł posagu swej żony jej matkę i braci (ib. k.252). Dziedzic Dziećmiarek i Sulina, t. r. ów posag oprawił na połowie swych dóbr (P.1136 III l.70; G.90 k.252.253). W r. 1701 nazwany też dziedzicem Zakrzewa i Słępowa (P.1140 II k.9). Urszula nie żyła już w r. 1707 (G.92 k.107). Drugiej swej żonie Mariannie Nieświastowskie, córce Krzysztofa i Katarzyny Szołdrskiej, Paweł zobowiązał się w r. 1708 oprawić posagi 15.000 zł na Zakrzewie (G.92 k.133v). Oprawił jej ów posag na połowę dóbr w r. 1714 (p.1148 III k.6v), ale w r. 1717 dokonał ponownej oprawy tym razem na sumę 17.100 zł (P.1155 k.101). Sulino w p. gnieżn. sprzedał w r. 1717 za 12.000 zł Franciszkowi Przybyszewskiemu (P.1154 k.34v). W r. 1732 nazwany dziedzicem Dziećmiarek, Zakrzewa i Słempowa i części Kamionka (G.96 k.451v). Zawarł w r. 1736 kontrakt sprzedaży owej części Kamionka za 6.000 zł Franciszkowi Otto Trąmpczyńskiemu (G.97 k.97v). Nie doszła widocznie ta transakcja do skutku, bo w r. 1740 Paweł nazywany nadal dziedzicem Dziećmiarek, Kamionka i Słępowa (Kc.139 k.160v). Tę połowę Kamionka sprzedał w r. 1742 za 6.000 zł Michałowi Dobiejewskiemu z reszty ceny tej wsi (G.97 k.655v). Dziećmiarki i Dziećmiarowice sprzedał w r. 1750 za 51.000 zł Bogusławowi Bukowieckiemu (P.1299 k.197v). Nie żył już w r. 1757 (G.99 k.46). Żona jego Marianna umarła u syna w Rakoniewicach w r. 1756, zapewne już jako wdowa, pochowana u Bernardynów w Grodzisku 14 X (Arch. Bern. W.44). Z pierwszej żony synowie, Jan i Władysław, oraz córka Katarzyna, nie żyjąca w r. 17017 (G.92 k.107). Z drugiej syn Stanisław.
(1) Jan, syn Pawła i Skoroszewskiej, kanonik regularny laterański konwentu kaliskiego 1732 r. (G.96 k.451v), proboszcz w Kotłowie 1741 r., żył jeszcze w r. 1750 (P.1299 k.200v).
(2) Władysław, syn Pawła i Skoroszewskiej, występował w r. 1746 (G.98 k.21). W r. 1752 był proboszczem mieścickim. Wtedy to Adamowi Złotnickiemu, miecznikowi dobrzynskiemu, scedował sumę 4.200 zł na Dziećmiarkach stanowiące resztę oprawy matki. Dokonał tej cesji z uwagi na to, iż po śmierci matki, kiedy jeszcze był dzieckiem, rodzice Złotnickiego łożyli na jego wychowanie, szkoły i pobyt za granicą (Kc.142 k.27v).
(3) Stanisław, syn Pawła i Nieświastowskiej (G.98 k.21), ur. około r. 1721, nazwany w r. 1742 dziedzicem Dziećmiarek (G.97 k.584v). Dzierżawca Koszkowa 1752 r. (LB Strzelce W.). Dzierżawił w r. 1755 miasteczko Rakoniewice z przyległymi wsiami od Marii z Sapiehów Koźmińskiej, starościny wschowskiej (P.1316 k.151). T. r. był też dzierżawcą Ponieca (LB Poniec). Żonie swej Agnieszce Broniszównie, córce Franciszka, pisarza grodzkiego konińskiego, i Barbary Potockiej, zobowiązał się w r. 1762 oprawić posag 15.000 zł (P.1333 k.68v). T. r. od teścia wziął w zastaw na trzy lata za 49.000 (w tym 15.000 zł posagu) Trzcielin w p. pyzdr. (ib. k.71). Agnieszka umarła w Trzcielinie 27 VIII 1780 r., Stanisław zmarł tamże, mając lat 60, 15 XI 1781 r. (LM Konarzewo). Ich synowie: Ignacy, kleryk w r. 1776 (LB Konarzewo), proboszcz wyskocki, zastawny posesor Trzcielna, część spadku po rodzicach cedował w r. 1784 bratu Pawłowi (P.1361 k.457v), Paweł, ur. w Trzcielnie, ochrzcz. 30 IV 1763 r., żył jeszcze w r. 1796, Józef, o którym niżej, Tomasz, ochrzcz. 21 XII 1769 r., pochowany 5 VI 1774 r. (LB i LM Konarzewo). Córki: Dorota Apolonia, ur. w Trzcielnie, ochrzcz. 7 II 1765 r., Marcjanna Agnieszka Kunegunda, ur. w Tzrcielnie (w Racacie ?), ochrzcz. 2 I 1768 r., zceremonii 7 IV t. r. (LB Konarzewo; LB Gryżyna), panna dworska marszałkowej Gurowskiej, zaślubiła 28 IX 1796 r. sław. Piotra Keizera, obywatela poznańskiego, akatolika (LC Konarzewo), w r. 1830 (LB Fara, Pozn.), umarła bezpotomnie 17 VIII 1831 r. (LM Sw. Maria Magdal., Pozn.), Franciszka Barbara, ur. w Trzcielnie , ochrzcz. 27 IX 1773 r., Marianna, ur. tamże, ochrzcz. 7 XII 1777 r. (LB Konarzewo, trzykrotnie zamężna, 1-o v. za N. smolińskim, 2-o v. za N. Bagnowskim, 3-o v. przed 17 VIII 1831 r. za Kindermanem. Umarla jako wdowa i po tym trzecim mężu, 24 II 1851 r. (LM Sw. Maria Magdalena, Pozn.).
Józef, syn Stanisława i Broniszówny, ur. ok. 1772 r., dziedzic Małachowa Kępego, zaślubił 14 VI 1800 r. Magdalenę Białobłocką, ur. ok. 1778 r. (LC Witkowo), córkę Michała i Petroneli z Żórawskich. Umarł w Małachowie Kępem 22 II 1832 r. (LM Witkowo). Wdowa poszła 2-o v. 10 VI 1833 r. za Alojzego Stanisława Stubińskiego (LC Witkowo). Syn Hipolit, ur. ok. 1807 r., dziedzic po ojcu Małachowa Kępego, zmarł tam 29 XII 1837 r. (LM Witkowo). Niewątpliwie siostrą jego a córką Józefa była Paulina, która przed 29 V 1844 r. poszła za Romana Kierskiego, wnosząc mu Małachowo Kępe (LB Witkowo).
@tablica
Stanisław, syn zmarłego Kaspra, niewątpliwie krewny Jakuba, o którym było wyżej, 1647 r. (ZTP 29 s.2552). Stanisław z Chwałszyc, synowiec i spadkobierca ks. Jana, sufragana poznańskiego, zastzrelił w r. 1659 Ottona Rembowskiego w zatargu o psa dworskiego (P.183 k.7v). Czyżby ów Stanisław był jeszcze jednym synem Jakuba a bratem ks. Franciszka i Jana ? Ojciec Erazm, wielokrotny gwardian,ostatnio kaznodzieja kościoła parafialnego w Miejskiej Górce, zmarł 19 VI 1751 r. (Nekr. Reformatów w Miejskiej Górce). Zofia, wdowa po Wawrzyńcu Bylskim 1766 r. Marianna, nie żyjąca już w r. 1784, żona Czaplickiego, łowczego dobrzyńskiego. Zofia (czy szl ?), wdowa, licząca lat 75, umarła w Nowejwsi 13 IX 1825 r. (LM Dębnica). Panna Paulina z Starczanowa 1834 r. (LB Nekla). Może Braneckimi byli te: Wincenty "Branicki", ekonom dworski w Luboni, mający lat 33, który zaślubił 30 VIII 1829 r. uchc. pannę Karolinę Żołądkiewicz z tegoż dworu (LC Żydowo)
Braniccy h. Gryf ze wsi Branice koło Krakowa. Pisali się z Ruszczy. Helena z Ruszczy, w r. 1639 żona Mikołaja Objezierskiego (Py.148 s.249). Jan, starosta chęciński, w r. 1645 mąż Anny Wapowskiej, córki Stanisława, kasztelana przemyskiego, współspadkobierczyni Katarzyny z Kostków Cieklińskiej (N.226 k.5v).
Braniccy h. Korczak zapewne z Branicy w wojew. lubelskim, koło Radzynia. Sebastian, pleban w Wrzeszczowie 1518 r., kanonik łowicki 1523 r., dziekan kurzelowski 1530 r., referendarz koronny i kanclerz gnieźnieński od 1532 r., kanonik 1534 r. i proboszcz katedralny krakowski 1537 r., otrzymał prowizję papieską 24 IV 1536 r. na biskupstwo kamienieckie, a 24 VII 1538 r. na chełmskie. Obrany przez kapitułę poznańską biskupem poznańskim (na mocy postulacji królewskiej) 6 VIII 1539 r., zatwierdzony przez papieża 18 IX t. r., objął to biskupstwo 10 XI t. r., a dokonał ingresu 10 V 1540 r. Umarł na podagrę w Łaskarzewie na Mazowszu 6 V 1544 r. w wieku lat 60. Pochowany zrazu w kaplicy mansjonarskiej, potem przeniesiony na inne nieznane miejsce w katedrze poznańskiej. Jego płyta grobowa dziś znajduje się w kaplicy św. Cecylii. Jego bratem i spadkobiercą był Dominik B. (Nowacki, Katedra II).
Elżbieta, zamężna Sapieżyna, wojewodzicowa mścisławska, wdowa 1780 r. (Py.160 k.405).
Branicki Piotr, syn zmarłego Andrzeja, występował w r. 1647 (N.226 k.566).
Branieccy. Eremian, w r. 1626 mąż Jadwigi Bielickiej, córki Wojciecha, sędziego grodzkiego przedeckiego (I.Kon.44 k.744v). Ow Eremian był sługą Obielawskich, od których dzierżawił części wsi Sycewo w p. konińskim. Boniecki jako męża Jadwigi Bielickiej wymienia Remigiana Braneckiego, kładąc go między Radwanów. Eremian umarł "powietrzem", a w r. 1631 jako jego spadkobiercy występowali jego bracia: Stanisław, Adam i Walerian, nieosisdli (I.Kon.46 k.503). Adam w l. 1635-54 był mężem Agnieszki Głogowskiej, wdowy 1-o v. po Andrzeju Przykuckim (ib.48 k.162, 405v; 56 k.34v). Owego Adama pisano czasem Braneckim, może więc wszyscy powyżsi Branieccy to istotnie Braneccy ?
Brankowski Modest Ignacy, syn ur. Macieja i Marianny, ur. w Nowym Mieście, ochrzcz. 31 VII 1800 r. (LB Nowe Miasto), tłumacz, kancelista sądu ziemskiego (Landesgerichtu), liczący lat 24, zaślubił 17 X 1824 r. w Poznaniu Annę Gostyńską, mjącą lat 18 (LC Fara). W l. 1839-41 był tłumaczem przy sądzie ziemskim najwyższym. Córki: Wanda Bolesława Karolina, ur. 28 VII 1839 r., i Jolanta Nepomucena, która mając 13 dni zmarła 28 IV 1841 r. (LB i LM Fara, Pozn.)
Branski Jan "de Grabie", syn zmarłego Marcina, w r. 1604 pozywał Jana Smoguleckiego (Kc.124 k.482).
Brantalscy h. Wierzbna ze Sląska. Na wezwanie Jana, starosty ks. opawskiego, Stefana "Starszego", brata jego, innego Jana oraz Stefana "Młodszego" B-ich, poddanych króla rzymskiego Ferdynanda, Wojciech, Stanisław i Łukasz, bracia Rydzyńscy mieli złożyć przysięgę, iż owi B-cy z Wierzbna to ich krewni i stryjowie, wiodący się od tych samych przodków i używający tego samego herbu. Zasługi rodu z Wierzbna położone w Polsce król potwierdził dokumentem datowanym w Piotrkowie 23 IV 1563 r. (P.905 k.339).
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
183184185186[187]188189190191
