Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
188189190191[192]193194195196
Borowscy - Bronowscy
Breyn Ernest, w r. 1723 mąż Barbary Szarloty Unrug, córki Baltazara i Katarzyny Zofii Stutterheim (P.1193 k.27).
Breznicz jakub, dzierżawca wsi Judersdorff Jana Golcza, surogatora wałeckiego, poraniony został w r. 1598 przez Macieja Ułanowskiego, podstarościego drahimskiego (W.32 k.517).
Brezowie h. Własnego stanowili polską odrośl rodziny von Briesen, wiodącej się z Marchii, a w XV w. już osiedlonej na Sląsku w miejscowości Cybalin (Ziebelle) koło Rozborka. W Polsce to nazwisko w końcu XVI w. występowało w formie Briza, Bryza, potem w pierwszych dziesięcioleciach XVII w. ustaliła się ostatecznie pisownia Breza. Od tych też lat pisali się z Goraja.
Ernest Brise, Bryze, Bryza, syn zmarłych Jana Krzysztofa i Anny Kotwiczówny, zapisał w r. 1578 sumę 1.500 tal. ces. rodzonemu swemu bratu Krzysztofowi (W.1 k.71). Barbara Schoeneich, córka Franciszka, żona Ernesta B., kupiła w r. 1591 za 15.000 zł od Jerzego Schoeneich części wsi Goraj, Krobielewo, Niepotrzebowo, Zarzecze w p. pozn. (P.1400 k.631v). Ernest od siostry swej żony Małgorzaty, żony Ernesta Fryderyka Nimecz (Niemitz ?) kupił w r. 1592 za 9.000 tal. części w Goraju, Krobielwie, Niepotrzebowie, Lewicach (ib. k.904v). Barbara części w mieście Lewice, odziedziczone po swym ojcu, dała w r. 1594 synom swym, Augustowi i Juliuszowi Cezarowi Bryzom (P.1401 k.124). Ta Barbara w r. 1594 występowała obok siostry swej Małgorzaty zamężnej Nimicz (!) jako współdziedziczka wraz nią Goraja (P.962 k.594). Ernest od Dobiesława Rozbickiego kupił w r. 1597 za 2.000 zł części jego w Lewicach (P.1402 k.539v). Od swego brata Krzysztofa Bryzy z Cybalina dostał w r. 1600 cesję sumy 30.000 zł, którą Krzysztofowi zapisała była żona Ernesta, Barbara (P.970 k.1022v). Części w Lewicach w r. 1604 dał wieczyście tej żonie (P.1404 k.111v). Wraz nią kupił w r. 1606 od Kaspra Strzeżmińskiego za 8.000 zł części Goraja i Krobielewa (P.1405 k.584). Umarł w r. 1610 lub 1611 (P.984 k.179v; 986 k.285v). Wdowa w r. 1615 w imieniu własym i synów zapisała posagi po 8.000 zł gotówką i prócz tego wyprawę córkom Barbarze i Potencjannie (P.994 k.35). T. r. proboszczowi w Goraju dała pole w ej wsi (P.1409 k.346). Dziedziczka Goraja, Krobielewa i Niepotrzebowa 1617 r. (P.1410 k.434v). Plebanowi nowowybudowanego przez siebie kościoła w Goraju zapisała w r. 1619 czynsz roczny 98 zł od sumy 1.400 zł zabezpieczonej na połowie Krobielewa i Niepotrzebowa (P.1411 k.329v). W r. 1621 kupiła od braci Biskupskich i braci Jaraczewskich, spadkobierców Barbary Przetockiej, za 1.000 zł części lasów zwanych Grodna, Niebrzegwi (!), Dąbrowy oraz inne grunta w Krobielewie (P.1412 k.886). T. r. kościół parafialny w Lewicach, zaniedbany przez poprzednich "heretyckich" dziedziców, którego to kościoła dawna erekcja bądź zaginęła, bądź jej nie było, erygowała na nowo i wypoasżyła (ib. k.1228). Od Macieja Belęckiego kupiła w r. 1622 za 32.600 Lubiekowo w p. pozn. (P.1413 k.643v). Odsprzedała mu w r. 1623 tę wieś z powrotem za tęż samą sumę (P.1414 k.6). W działach dokonanych t. r. dała synowi Tytusowi części miasta cz. wsi Lewice, zachowując dla siebie i młodszych synów, Leona i Ernesta, Goraj, Krobielewo, Niepotrzebowo, Słodzino, Olendry, Wiejec (P.1414 k.158v). Wraz z synami Stanisławem i Ernestem nabyła sposobem wyderkafu w r. 1627 od Łukasza Opalińskiego, marszałka nadwornego koronnego, za 35.000 zł miasto Czerniew (dziś Czerniejewo) z przyległymi wsiami (P.1415 k.1092v). W r. 1628, już jako żona 2-o v. Stanisława Żegockiego, dopożyczyła marszałkowi 4.000 zł do powyższej sumy na Czerniewie (Ws.41 k.20) a łączną sumę 39.000 zł długu zapisała jej t. r. na dobrach czerniewskich żona marszałka, Anna z Pilcy (M.K.179 k.8). Dobra Goraj, Krobielewo, Niepotrzebowo, Skrzynica, Wiejce, Olendry, Bytynie zrezygnowała w r. 1630 lub krótko przed tą datą Janowi Prusimskiemu, zaś dobra Lewice zrezygnowała synowi Tytusowi Mikołajowi (I.Kon.46 k.2v). Wraz z synami Leonem Stanisławem i Ernestem Wojciechem kupiła w r. 1631 od Jana Smoguleckiego za 90.000 zł miasta Kazimierz i Nowe Miasto z folwarkami Mokra i Kamiona oraz wsie: Nieświastowo, Bieniszewo, Biskupie, Łężyno, Słaboludź i Lubrecz w p. kon. (P.1417 k.346). W r. 1636 jej drugi mąż Żegocki występował przeciwko niej z oskarżeniem o to, iż do współki z córką zraniła zięcia Obornickiego, uczestniczyła w zabójstwie Srzemskiego, brata innego jej zięcia, a wraz z synami nastawała na życie swego drugiego męża (P.161 k.202). T. r. swym synom Stanisławowi i Wojciechowi zobowiązała się sprzedać za 100.000 zł miasto Kazimierz i wsie przyległe (G.80 k.133v). T. r. występowała przeciwko własnym synom, zaznając, iż już dawniej miasteczko Lewice sprzedała była synowi Tytusowi Mikołajowi, zaś do współdziedzictwa nabytego za własne jej pieniądze miasteczka Kazimierza z przyległościami przypuściła synów Leona Stanisława i Erazma Wojciecha, oddaliła zaś od sukcesji tych dóbr córki. Mimo to, jak się skarżyła synowie zbrojnie najechali Kazimierz. Żegocki, jej mąż, trzymał wtedy w dożywociu dobra królewskie: Piołunów, Żakowice, Perninko (?), Psinko (?), Złotniki w wojew. brzeskim kujawskim (P.161 k.729, 731). Mocą zapisu wzajemnego dożywocia, prawa do swych królewszczyzn miała i Barbara. T. r. te swoje prawa cedowała synom Mikołajowi Tytusowi i Wojciechowi (ZTP 29 s.379). Żyła jeszcze zapewne w r. 1639 (P.164 s.21). Starsza jej córka Barbara wyszła 1-o v. w r. 1615, krótko po 25 VI, za Tomasza z Bukowca Srzemskiego, komornika ziemskiego poznańskiego. Żyła z nim jeszcze w r. 1616, była już wdową w r. 1617 i t. r. wyszła 2-o v. za Macieja Bronisza. Owdowiawszy i po tym mężu, była w r. 1618 3-o v. żoną Andrzeja Skóry z Gaju Obornickiego. Miała go zastrzelić w nocy 30 VII 1623 r. w Chalinie przy pomocy swej matki i brata Tytusa. Już jako 4-o v. żona Piotra Bnińskiego, sekretarza królewskiego, została t. r. pozwana o to zabójstwo przed sąd sejmowy przez brata trzeciego męża, Jana Skórę z Gaju Pbornickiego działającego w tym wypadku w imieniu jej własnej córki Zofii Obornickiej. Dekret Trybunału Piotrkowskiego skazał ją w r. 1625 na banicję i infamię, wyrok zaś sądu sejmowego, wydany w r. 1626, z tego oskarżenia ją uniewinnił. Umarła mając lat 60, 18 I 1661 r. Młodsza córka Ernesta i Barbary Schoeneich, Potencjanna, wyszła 1-o v. 1619, krótko po 2 IX, za Macieja z Kosiczyna Belęckiego, 2-o v. w r. 1636 wyszła za Wladysława Grudzińskiego, z którym żyła jeszcze w r. 1644. Synowie: August, Juliusz Cezar, Tytus Mikołaj, Jan Sykstus, Stanisław Leon, Wojciech Ernest.
I. August, syn Ernesta i Schoeneichowny, wspomniany w l. 1594-1613 (P.146 k.788v; 1401 k.124), bezpotomny, nie żył już w r. 1620 (P.1420 k.72v).
II. Juliusz Cezar, syn Ernesta i Schoeneichówny, wspominany w l. 1594-1605 (P.1401 k.124; W.4 k.558), nie wymieniony już wśród braci w r. 1612, chyba wtedy nie żył.
III. Mikołaj Tytus (czasem Tytus Mikołaj), syn Ernesta i Schoeneichówny, zrazu występował tylko pod imieniem Tytusa, w ostatnich zaś dwudziestu latach życia najczęściej jako jedynie Mikołaj. Wspomniany w r. 1612 (P.988 k.450). Był pisarzem kancelarii królewskiej, kiedy 10 VIII 1619 r. otrzymał przypadły królowi kaduk po śmierci Elżbiety Rochowej, wdowy po piwowarze poznańskim (M.K.163 k.283v). Części w dobrach Lewice, Goraj, Krobielewo, Niepotrzebowo, Zarzecze, Słodzono, Holendry, Wojecz, odziedziczone po ojcu i po braciach Auguście i Sykstusie, dał w r. 1620 swej matce (P.1412 k.71v). Żeniąc się w r. 1623 z Zofią Żychlińską, córką Macieja, na połowie miasteczka Lewice, które nabył od matki, oprawił swej żonie t. r. posag 8.000 zł (P.161 k.729, 731; 1414 k.203v). W r. 16126 skwitował jej brata Wojciecha Żychlińskiego z 2.000 zł na poczet 6.500 zł jej posagu i wyprawy, zapisanego przez ojca (P.1017 k.167v). Dla zrodzonych z niej dzieci mianował 1630 r. opiekunów, m. in. Schlichtinga, sędziego grodzkiego wschowskiego, i swego szwagra Belęckiego (P.1023 k.1332). Od Andrzeja Krzyszkowskiego kupił w r. 1635 za 4.000 zł wieś cz. folwark Krzyszkowo w folwarku Miełostowo (??) w p. pozn. (P.1418 k.365). Wieś Sierosław, kupioną od Wojciecha Żychlińskiego, sprzedał w r. 1640 za 16.000 zł Władysławowi Miękickiemu (P.1420 k.117v). Szwagier Bniński pozywając go w r. 1644 na sąd sejmowy, zowie go "de Cybalin" i powiada, że jest rodem ze Sląska (P.169 k.80v). Mikołaj Tytus administrował w r. 1646 starostwami ujskim i pilskim (W.82 k.6). W r. 1650 był opiekunem dzieci zmarłego swego brata Wojciecha (I.Kon.53 k.198). Od małoletniego Jana Prusimskiego kupił w r. 1653 za 101.000 zł miasto Kamionna i wsie Skrzydlewo, Kolno, Debrzno i Popowo (P.1066 k.617). Nie żył już w r. 1655 (P.1068 k.125). Wdowa w r. 1658 sprzedała za 200.000 zł synom Wojciechowi i Adamowi miasto Kamiona i wsie Kolno, Debrzno, Popowo, Skrzydlweo, Gralewo, części wsi Mnichy z folwarkiem Mechnacz, Dąbrówka, Lewice z folwarkiem Krzyszkówka i Kaliska, które to dobra nabyła niegdyś od męża. Dostała od tych synów w dożywotnie użytkowanie Lewice z Krzyszkówką i Kaliską (P.1069 k.13v,14). Żyła jeszcze w r. 1663 (P.1073 k.1119v). Córka Mikołaja Tytusa i Żychlińskiej, Marianna, wydana została w r. 1649 za Bogusława Chłapowskiego, z którym żyła jeszcze w r. 1675. W r. 1660 Elżbiecie Breziance zapisał dożywocie mąż jej Piotr Ossowski. Czy nie była to również córaka Mikołaja Tytusa, bowiem t. r. wdowa po nim i synowie Wojciech i Adam zawierali z Piotrem Ossowskim kontrakt pod zakładem 20.000 zł (Ws.56 k.25v).
1. Wojciech Konstanty, syn Tytusa Mikołaja i Żychlińskiej, występowal pierwszy raz w r. 1655 (P.1068 k.125). Kuchmistrz królowej 1657 r. (P.181 k.82), łowczy poznański w r. 1658 (P.182a k.193). Dokonał 18 II 1661 r. z bratem Adamem działów pod zakładem 120.000 zł (W.42 k.72v). Ożeniwszy się z Katarzyną Jadwigą Dönhoffówną, wdową 1-o v. po Ludwiku Wejherze, wojewodzie pomorskim i staroście nowodworskim, dożywotniczką tego starostwa, dostał to dożywocie i na siebie. Nazwany starostą nowodworskim 1661 r. (ib. k.99, 104). Od Belęckich dostał w r. 1663 cesję praw do połowy wsi Proszno, Nowa Wieś i Huta w p. pozn. (G.84 k.99v). Łowczostwa poznańskiego zrzekł się w r. 1666 na rzecz brata Adama (W.85 k.235). Po śmierci swej pierwszej żony ożenił się w r. 1667 z Anną Konstancją Wejherówną, córką Mikołaja, wojewody chełmińskiego, wdową 1-o v. po Franciszku Sędziwoju Czarnkowskim, kasztelanie poznańskim. kontrakt małżeński spisany został w Bydgoszczy 18 III pod zakładem 100.000 zł (N.184 k.138v; P.1112 VIII k.79v). Dnia 24 IV t. r., już po ślubie, dostał dla tej żony prawo wspólności na starostwo nowodworskie (P.196 k.134). Dnia 9 X 1668 r. Anna Konstancja uzyskała intromisję do tego starostwa (W.85 k.320). W czasie elekcji króla Michała, w r. 1669 Wojciech Konstanty rotmistrzował powiatowi wałeckiemu (P.196 k.476). Uzyskane w działach z bratem Adamem miasteczko Kamiona i wsie Kolno, Debrzno, Popowo sprzedał w r. 1670 za 72.000 zł Janowi z Kolna Prusimskiemu (W.85 k.392v), a ten scedował Brezie wsie Jabłonowo i Wąglewo w p. pozn. (P.1094 k.483). Mocą laudum średzkiego z 27 IV 1672 r. mianowany rotmistrzem powiatu wałeckiego (P.199 k.509). Wraz z żoną kupili w r. 1675 za 2.200 zł od Andrzeja Mieszkowskiego, komormika ziemskiego poznańskiego, kamienicę w Poznaniu przy ulicy Psiej (P.1427 k.94v). Oboje sprzedali w r. 1676 Michałowi Żebrowskiemu za 27.000 zł wieś Mgów z młynem Doszkowo w wojew. chełmińskim (ib. k.988). T. r. dostali od Andrzeja Smoszewskiego i jego opiekunów zobowiązanie do sprzedaży za 90.000 zł miasta Sempelborka i wsi: Wiśniewa, Wiśniewka, Sikorza, Niechorza (P.1049 k.545). Zobowiązanie to zostało widocznie zrealizowane, bo w r. 1678 małżonkowie zobowiązali się ze swej strony zastawić Niechórz małżonkom Wałdowskim (N.185 k.759, 760). Kupili w r. 1679 od Katarzyny Czarnkowskiej, pasierbicy Brezy żony zaś rozwiedzionej Andrzeja Gembickiego, połowę wsi Ludomy, wieś Jardunek i część wsi Boruchowo, połowę Orłowa i Drzonek (P.1429 k.10. Anna Konstancja umarła w r. 1680 (P.1101 I k.11; N.185 k.967). Wojciech Konstanty t. r. od Doroty Dąmbskiej, wdowy po Florianie Krzywowsądzkim, kupił za 4.000 zł części Wojnowa w p. pozn. (P.1102 X k.65v). Od r. 1680 kasztelan poznański, kupił w r. 1681 od Krzysztofa Unruga, starosty gnieźnieńskiego, za 10.000 zł Nową Wieś w p. pozn. (P.1103 VIII k.20v). Od Ewy Anny Raczyńskiej, wdowy po Stanisławie Krzyckim, kasztelanie poznańskim, i jej syna Jana Krzyckiego, dostał w r. 1683 zobowiązanie do sprzedaży za 3.500 zł częśći Wojnowa (P.1106 I k.14v). Mianowany w r. 1687 wojewodą kaliskim, ożenił się poraz trzeci 25 XI 1688 r. w Poznaniu, w kościele Sw. Teresy karmelitanek bosych z Teresą Konstancją Opalińską, córką Krzysztofa, wojewody poznańskiego, wdową 1-o v. po Sieniucie, 2-o v. po Stefanie Niemierzycu, wojewodzie kijowskim (Rkps Bibl.Uniw.Warsz.44). Dostał dla niej 27 XII t. r. konsens królewski na wspólnotę posiadania starostwa nowowodworskiego (W.29a k.70v). Został w r. 1692 wojewodą poznańskim. Posłował na sejmy: 1661, 1666, 1668, 1670, 1672, 1673, 1674, 1676, 1677, 1678/79 (Pol.Sł.Biogr.). Testament spisał w Ludomach 2 IV 1698. Wykonawcą swej ostatniej woli mianował bratanka Andrzeja, kanonika poznańskiego. Polecił pochować swe ciało w kościele w Skrzetuszu. Zapisał kanonikowi 10.000 zł, sumę będącą zresztą ojcowizną księdza, bo ją dał był Wojciechowi zmarły brat Adam, ojciec Andrzeja. Zapisał fundusz na dokończenie fundacji kościoła w Skrzetuszu, do którego to dzieła winna była też przyczynić się wojewodzina. Kanonikowi zlecał sprzedanie majętności lewickiej, a uzyskaną stąd sumą mieli bratankowie podzielić się. Miało to im starczyć od śmierci wojewodziny dożtwotniczki innych dóbr mężowskich. Długów nie zostawiał prawie żadnych. Dwom bratanicom zakonnic om zapisał roczne pensje (P.256 k.191). Nie żył już chyba 7 V t. r., bowiem wredy datowany konsens królewski dla Teresy Konstancji na scedowanie prawa wspólnoty do starostwa nowodworskiego na rzecz Rafała Leszczynskiego, wojewody łęczyckiego. Cesji tej dokonała w r. 1700 (W.87 k.183v). T. r. pozywała synowców i spadkobieców męża o to, iż w kamienicy poznańskiej będącej jej rezydencją przyaresztowali jej sługi (P.256 k.192). W r. 1700 występowała jako dziedziczka miasta Górki (I.Kal.145 s.541). Pierwszy testament spisał w Poznaniu 7 VI 1702, drugi we Wschowie 23 VI 1704 r. (Ws.77V k.36,36v).
2. Adam, syn Mikołaja Tytusa i Żychlińskiej, plenipotent brata Wojciecha 1655 r. (P.1068 k.125), skarżył w r. 1657 Krzysztofa Unruga z Międzychodu o to, iż w czasie gdy on był przy królu pod Warszawą, nasyłał na jego matkę mieszkającą w Kamionej ludzi, którzy wraz z oddziałami szwedzkimi grabili to miasteczko (P.181 k.82). W r. 1661 oprawił 35.000 zł posagu żonie swej Ewie Grudzińskiej, córce Stanisława, starosty rogozińskiego, i Katarzyny z Sędziszowa Kościeniówny (P.1072 VII k.381; Weimann, s. 123). W imieniu własnym i brata sprzedał w r. 1665 Krzystofowi Unrugowi za 16.000 zł Skrzydlewo w p. pozn. (P.1425 k.1012v). Mianowany łowczym poznańskim 29 V 1666 r. (W.85 k.235). Kasztelan santocki 1683 r. (P.1106 III k.52v), żył jeszcze w r. 1688 (P.1115 IV k.36). Nie żył w r. 1691, kiedy wdowa dokonała zapisu działowego między synami pod zakładem 120.000 zł. Dnia 28 VI t. r. dostała ona konsens królewski na scedowanie synowi Mikołajowi dożywocia dóbr królewskich miasta Budzyń i wsi Brzekinia, Podstolice, Sokołowo (W.29a k.97). Nie żyła już w r. 1698 (P.1135 XI k.88v). Córki kasztelana: Ewa, w l. 1698-1735 żona Wojciecha z Chraplewa Łąckiego, łowczeggo bydgoskiego, Teresa pod imieniem Ludwiki dominikanka poznańska w l. 1688-98 (P.1115 IV k.36; 256 k.191), trzecia wreszcie córka, nieznana mi z imienia, klaryska w Sremie 1698 r. (ib.). Niewątpliwie to ona jest siostrą to ona jest siostrą Benedyktą "Brzezianką" zmarła 20 II 1755 r. (Nekr. Franciszkanek Srem.). Synowie: Stanisław Wojciech, ochrzcz. 29 V 1662 r. (LB Smogulec), żyjący jeszcze w r. 1702 (P.1142 II k.36v), Mikołaj, Andrzej, Antoni, Franciszek i Dominik.
1) Mikołaj (czasem Wojciech Mikołaj), syn Adama i Grudzińskiej, porucznik chorągwi pieszej JKMci 1691 r., posesor królewszczyzn Budzyń i Podstolice, Sokołowo, tytułowany stąd starostą budzyńskim (W.29a k.96; P.1149 I k.67v; Kc.135 k.61). W r. 1694 spisał wzajemne dożywocie z żoną swą Aleksandrą Ponińską, córką Andrzeja i Zofii Chełmskiej, wdową 1-o v. po Kazimierzu Romiejewskim, wojskim wschowskim (P.1127 II k.43; 1149 I k.96v). Od Andrzeja Trzebińskiego kupił w r. 1700 za 44.000 zł Miastkowice z folwarkiem Obozowiska i pustką Zamysłowo w p. kcyń. (P.1138 IV k.96v). T. r. Siedleczko p . kcyń. sprzedał za 14.000 zl Franciszkowi Urbanowskiemu, burgrabiemu gnieźnieńskiemu (ib. VIII k.6v). Od braci swych Andrzeja, Franciszka i Dominika dostał w r. 1702 części Oleśnicy ze spadku po wojewodzie (P.1142 II k.35v). Miastowice, Zamysłowo i Obozowisko sprzedał w r. 1703 za 54.000 zł bratu Franciszkowi (P.1143 I k.90v). Od tego brata kupił w r. 1714 części wsi Oleśnica i Kamionka w p. kcyń. (ZTP 39 k.2498). Inne części Oleśnicy kupił t. r. za 2.400 zł od brata Michała Antoniego (P.1148 I k.124). Współdziedzic obok braci części wsi Ludomy 1715 r. (P.1149 II k.190v). Wsie Drzonek, Boruchowo i młyn Smolan zastawił w r. 1717 Annie z Grodzickich Kierskiej (Kc.134 k.275). Prawa do części wsi Ludomy przelał w r. 1723 na Andrzeja Dąmbskiego, kasztelana konarskiego kujawskiego (ZTP 41 k.915). Jako obok braci współspadkobierca stryja wojewody, swe części dóbr Ludomy, Dąbrówka, Boruchowo, Wiardunk (!), Ninino, Orłowo, folwarku Drzonek, młyna Smolan i młyna Piłka w p. pozn. sprzedał w r. 1724 za 34.000 zł temu Dąmbskiemu (P.1197 IV k.70). Aleksandra z Ponińskich umarła 13 IV 1731 r. (Nekr. Benedyktynek Pozn.). Mikołaj byl w r. 1734 dziedzicem Siedleczka (Kc.137 k.145v). Janowi Lutomskiemu, asesorowi ziemskiemu tucholskiemu, sprzedał w r. 1736 za 58.000 zł wsie Oleśnicę i Kamionkę w p. kcyń. (N.206 s.16). Umarł w Podstolicach 24 X 1744 r. (LM Chodzież). Córki Mikołaja: Teresa Ewa, ur. w Podstolicach, ochrzcz. 29 VIII 1700 r. (LB Chodzież), benedyktynka poznańska, kwitowała w 1719 r. ojca z 2.000 zł (P.1171 k.67v), umarła 14 IV 1762 r., Franciszka, też benedyktynka poznańska, zmarła 31 XII 1760 r. (Nekr. Benedyktynek Pozn.), spadkobierczyniami ich były w r. 1783 siostrzenice Pakszyńskie (P.1360 k.280v). Synowie: Adam, Jan, Józef, Franciszek, ochrzcz. w Poznaniu 24 III 1703 r. (LB Chodzież), o którym nie wiem nic więcej, i Walenty.
(1) Adam, syn Mikołaja i Ponińskiej, ur. w r. 1696 (ib.), chorąży regimentu pieszego królewicza Augusta 1723 r. (P.1191 k.178), spisał w r. 1748 wzajemne dożywocie ze swą żoną Bogumiłą Giżycką, córką Chryzostoma i Katarzyny Żelgowskiej (P.1291 k.133v). Bezdzietny.
(2) Jan Władysław, syn Mikołaja i Ponińskiej, ochrzcz. w Budzyniu w r. 1699 około Sw. Jana (LB Chodzież), nazwany starostą budzyńskim w r. 1734 (Kc.137 k.145v). Umarł w Podstolicach w r. 1735 i pochowany 5 V (LM Chodzież).
(3) Walenty Kazimierz, syn Mikołaja i Ponińskiej, jeszcze był dzieckiem w r. 1708 (P.1144 k.243v), umarł 26 VI 1741 r. (Nekr. Benedyktynek Pozn.).
2) Andrzej, syn Adama i Grudzińskiej, instalowany na kanonię poznańską 24 V 1694 r. (Weimann, s.123). Wykonawca testamentu stryja wojewody 1698 r. (P.256 k.191). Deputat na Trybunał Koronny, w r. 1699 wraz z pozostałymi braćmi dobra Mnichy, Gralewo, Lewice, Dąbrówka, Mechnacz i Kaliska w p. międzyrzeckim sprzedał za 110.000 zł Aleksandrowi Hazie Radliczowi (P.1136 III k.17). Kustosz poznański 1702 r., współspadkobierca stryja wojewody, wraz z braćmi Franciszkiem i Dominikiem części Oleśnicy dali w r. 1702 bratu Mikołajowi (P.1142 II k.35v). T. r. od braci Stanisława, Michała Antoniemu, Franciszka i Dominika dostał części Nowej Wsi w p. pozn. (P.1142 II k.36v). Nową Wieś sprzedał w r. 1713 za 12.500 zł bratu Michałowi (N.195 s.27). Swe części ze spadku po wojewodzie w dobrach Ludomy, Jardunek, Boruchowo, Dąbrówka, Ninino, Orłowo, Drzonek sprzedał w r. 1718 za 23.100 zł bratu Dominikowi (P.1158 k.23). Umarł w r. 1743, spisawszy w Podstolicach 19 II t. r. testament (G.98 k.806). Jego następca na kanonii został instalowany już 8 VII t. r. (Weimann, s.144).
3) Antoni (Michał Antoni), syn Adama i Grudzińskiej, wspomniany w r. 1698 (P.1256 k.192), z bratem Franciszkiem, wedle zobowiązania z r. 1698, dopełnili w r. 1701 rezygnacji dóbr Mnichy, Gralewo, Lewice, Dąbrówka, Mechnacz i Kaliska na rzecz Aleksandra Hazy Radlica, burgrabiego wschowskiego (P.1140 IV k.63). Najwidoczniej teraz dopiero doszli obaj do pełnoletności. Żoną Antoniego była w r. 1705 Konstancja Pigłowska, nie żyjąca już w r. 1714 (LB Grylewo; P.1148 I k.124). Od brata ks. Andrzeja kupił w r. 1713 za 12.500 zł Nową Wieś w p. pozn. (N.195 s.27). Od Jana z Rzuchowa Goreckiego kupił w r. 1717 za 8.200 zł Konarzewo Kościelne w p. kon. (P.1151 k.159). Współspadkobierca stryja wojewody, wraz z braćmi Franciszkiem i Dominikiem w r. 1718 sprzedali Andrzejowi Dąmbskiemu, kasztelanowi brzeskiemu kujawskiemu, za 170.000 zł dobra Ludomy, Jardunek, Boruchowo, Dąbrówka, części Ninina, Orłowa, Drzonka, oraz młyny Smolan i Piłka w p. pozn. (P.1158 k.62v). Umarł między r. 1734 i 1736 (Kc.137 k.145v; N.205 s.161). Córki Antoniego i Pigłowskiej: Potencjanna Róża, ochrzcz. 31 XI 1705 r. (LB Grylewo), Jadwiga Ludwika, 1-o v. w l.1730-46 żona Jana Krzesińskiego, 2-o v. w l. 1749-77 żona Antoniego Krassowskiego, Anna, w r. 1741 żona Józefa Pakszyńskiego (Paxinskiego).
4) Franciszek, syn Adama i Grudzińskiej, wspomniany w r. 1698 (P.256 k.192), w r. 1701 już zapewne pełnoletni (P.1140 IV k.63). Od brata Mikołaja kupił w r. 1703 za 54.000 zł Miastowice z pustkami Zamysłowem i Obozowiskami (P.1143 I k.90v). Współspadkobierca wojewody, części swe w dobrach Oleśnica, Hamer, Kamionka cedował w r. 1703 żonie swej Annie Pigłowskiej, córce Hjacynta, pisarza grodzkiego nakielskiego, i Jadwigi Tomickiej (W.89 k.78). Zapisał jej w r. 1704 sumę 10.000 zł (Kc.133 k.300v), zaś w r. 1707 sumę 8.000 zł (ib. k.339v). W r. 1708 spisał z nią wzajemne dożywocie (P.1144 k.246). Części w Oleśnicy i Kamionce sprzedał w r. 1714 bratu Mikołajowi (ZTP.39 k.2498). Żonie swej w r. 1715 oprawił 10.000 zł posagu na połowie wszystkich swych dóbr (P.1149 II k.187). Sprowokował do pojedynku w r. 1718 Tomasza Poradowskiego (G.93 k.379v). Części wsi Ludomy dał wieczyście w r. 1718 ks. Andrzejowi Michalskiemu, plebanowi ludomskiemu (P.1160 k.63). Oboje wraz z żoną występowali w r. 1720 (Kc.134 k.397). Franciszek żył jeszcze w r. 1728 (P.1211 k.169), nie żył już w r. 1733 (p.1238 k.368). Syn jego Wojciech.
Wojciech, syn Franciszka i Pigłowwskiej, wspomniany w r. 1718 (P.1160 k.63), zaślubił 1 XI 1732 r. w Poznaniu Annę Prasnawską, córkę Wojciecha i Krystyny Kosmowskiej (Lc Sw. Marcin; Kc.137 k.146). Dobra Miastowice, Zamysłowo, Obozowisko, wedle zobowiązania z r. 1733, sprzedał w r. 1734 za 33.000 zł Władysławowi Wolskiemu i jego żonie Mariannie z Broniewskich (P.1238 k.368; 1264 k.130v). Sumy na Miastowicach cedował t. r. małżonkom Wolskim, obecnym dziedzicom tej wsi (Kc.137 k.143v). W r. 1765 Anna Prasnawska, już wdowa, cedowała synowi Antoniemu sumę 2.000 zł zapisaną jej przez mężą (G.100 k.134v).
5) Dominik (Jan Dominik), syn Adama i Grudzińskiej, miał się urodzić w r. 1681 (Borkowski, Almanach błęk.), wspomniany w r. 1698 jako współspadkobierca stryja wojewody (P.256 k.192), kwitował w r. 1701 Aleksandra Hazę Radlica z 2.980 zł prowizji od sumy 29.806 zł, należnej sobie z ceny dóbr Mnichy, Lewice i Gralewo (P.1140 IV k.54). Części wsi Ludomy, Jardunki, Boruchowo, Dąbrówka, Ninino, Orłowo, Drzonek, młynów Smolan i Piłka, zastawił w r. 1709 za sumę 12.700 zł bratu Mikołajowi (Kc.134 k.20). Od Andrzeja, Jana i Stefana Orzelskich kupił w r. 1717 za 46.000 zł wieś Dąbrowę w p. kcyń. (P.1151 k.109v). T. r. spisał wzajemne dożywocie ze swą żoną Katarzyną Kierską, córką Krystiana, kasztelana rogozińskiego, i Konstancji Pigłowskiej (P.1154 k.71). Od brata ks. Andrzeja kupił w r. 1718 za 23.100 zł części odziedziczonych po stryju wsi Ludomy, Jardunek, Boruchowo, Dąbrówka, Ninino, Orłowo, Drzonek, młynów Smolan i Piłka (P.1158 k.23). Z braćmi Antonim i Franciszkiem sprzedał te dobra t. r. za sumę 170.000 zł Dąmbskiemu, kasztelanowi brzeskiemu kujawskiemu (ib. k.62v). Dziedzic Dąbrowy, żonie swej na poczet posagu zapisał w r. 1720 sumę 12.000 zł (P.1173 k.116). W r. 1728, dopełniając rezygnacji dokonanych przez swych braci w l. 1699 i 1701 na rzecz Aleksandry Hazy Radlica, ze swej strony sprzedał mu swoje części w dobrach Mnichy, Gralewo, Lewice, Dąbrówka, Mechnacz, Kaliska, ze stwem i łąką "Pachy" (P.1211 k.169). Żył jeszcze w r. 1734, miał umrzeć w r. 1738 (Borkowski, Almanach błęk.). Katrzyna z Kierskich w r. 1738 już wdowa, pani Danaborza i Brzezna (Kc.139 k.35v), t. r. (lub nieco przed tą datą) zastawiła Stefanowi Trzcińskiemu wsie Zaszkowice i Kopaszyn. W r. 1742 działając ze swymi synami te dobra zastawiła za 21.000 zł na trzy lata Józefowi Łąckiemu (P.1267 k.255v, 256). Posesorka Grylewa w p. kcyń., zastawiła w t. 1747 tę wieś Leonowi Raczyńskiemu, kasztelanowi santockiemu (P.1290 k.900). Żyła jeszcze w r. 1759 (p.1328 k.146v). Nie żyła już w r. 1778 (P.1355 k.274v). Córki Domninika: Katarzyna Konstancja, ochrzcz. 29 IV 1724 r. (LB Juncewo), żyła jeszcze w r. 1753, Brygida, w r. 1759 żona Józefa Raczyńskiego, Magdalena, zaślubiona przed 14 XI 1764 r. Konstantemu Ulatowskiemu, żyła z nim jeszcze w r. 1786, Weronika, w l. 1776-86 niezamężna (P.1353 k.404; 636 k.162). Panna Weronika i jej siostrzeńcy Ulatowscy protestowali w r. 1796 z racji niewyposażenia ich z dóbr Dąbrowa (Hip.Wągr., Dąbrowa). Synowie: Józef, Ludwik, Michał, Onufra, Walenty, o których niżej. Wedle Żychlińskiego mieli być jeszcze synowie Dymitr i Kajetan, obaj bezpotomni.
(1) Józef, syn Dominika i Kierskiej, może identyczny z Anastazym Józefem, synem tejże pary, ur. w Komorowie Dolnym, ochrzcz. 13 III 1723 r. (LB Juncewo). Współspadkobierca Emeryka Kierskiego, brata wujecznego, odziedziczone po nim części w Kiekrzu Wielkim, Starzynach, Pawłowicach, Gaju, Stramicach, Sierpówku, Wąsowie sprzedał w r. 1742 za 63.000 zł Mariannie Zakrzewskiej, wdowie po Samuelu Kierskim, kasztelanie rogozińskim (P.1269 k.84). Wraz ze swymi Braćmi Dąbrowę i Komorowo zastawił w r. 1759 za 60.000 zł na trzy lata Jakubowi Dobrogojskiemu (P.1327 k.152). Był w r. 1766 regensem ziemskim poznańskim (G.100 k.146). Umarł w r. 1773, pochowany u Bernardynów w Gołańczy 2 XII t. r. (Arch. Bern. W.42).
(2) Joachim Ludwik, syn Dominika i Kierskiej, wspomniany w r. 1753 (G.98 k.633), w r. 1755 mąż Heleny (wedle Żychlińskiego Urbanowskiej). Jako współspadkobierca stryja kanonika, wraz z bratem Onufry sumy zapisane w testamencie stryjowskim cedował w r. 1756 bratu Józefowi (G.98 k.806). Tenutariusz ("rector") dóbr starostwa gnieźnieńskiego w l. 1752-1757 (LC Sw. Michał, Gniezno; G.99 k.14v). Żona jego Helena umarła 14 V 1758 r. (LM Sw. Trójca, Gniezno). W r. 1776 był posesorem Ninkowa (Lb Głuszyna). Jako współspadkobierca Emeryka Kierskiego, w imieniu własnym i swych sióstr, wedle zobowiązania jeszcze z r. 1738, danego Mariannie z Zakrzewskich Kierskiej, kasztelanicowej rogozińskiej, 2-o v. Zakrzewskiej, kasztelanowej kaliskiej, oraz mocą ugody z 19 V 1738 r. i rezygnacji swej z 1763 r., swoje i sióstr dobra w Kiekrzu W., Starzynach, Pawłowicach, Gaju, Stranicach, Sierpówku i Wąsowie w p. pozn. sprzedał w 1777 r. za 63.000 zł tej kasztelanowej (p.1354 s.549). Wraz z bratem Walentym sprzedali 28 VI 1787 r. części w Dąbrowie i Komorowie w p. kcyń. za 110.000 zł bratankowi Stanisławowi (P.1375 k.65). Żył jeszcze w r. 1788 (P.1365 k.102v). Syn Ludwika, Michał, mając lat 5 umarł w Chybach 25 IV 1763 r., pochowany u Karmelitów poznańskich (LM Kiekrz). Córka Bogumiła Helena, ur. w wójtostwie gnieźnieńskim, ochrzcz. 15 VI 1755 r. (LB Sw. Trójca, Gniezno). Wedle Żychlińskiego córką Ludwika była też Eufemia, którą w r. 1776 spotykamy już jako żonę Karola Kleista. Umarła w Gniewkowie 23 IX 1818 r. w wieku lat 69.
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
188189190191[192]193194195196
