Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
192193194195[196]197198199200
Borowscy - Bronowscy
1) Jan, syn Macieja i Tańskiej, zapewne identyczny z Wilhelmem Benonem Ignacym Janem, syn tejże pary, ochrzc. 24 VI 1749 r. (LB Katedra, Gniezno). W r. 1761 stryj Wojciech zrzekł się opieki nad nim (G.99 k.325v). Jeszcze nieletni w r. 1762 (ib. k.416). Jako jedyny spadkobierca matki, kwitował w r. 1770 swego dziada Łukasza Tańskiego z 2.765 zł z posagu tej matki, wynoszącego 5.000 zł (G.100 k.395v). Żył jeszcze w r. 1774 (ib. k.588v). Bezdzietny, nie żył już w r. 1785 (G.112 k.111v).
2) Felicjan Antoni, syn Macieja i Siemiątkowskiej, ur. w 6 V 1756 r. w Maleninie (LB Witkowo), spisał w r. 1783 wzajemne dożywocie ze swą żoną Wiktorią Krzymuską, córką Pawła i Józefaty Malczewskiej (G.110 k.24v). Żył jeszcze w r. 1785 (G.112 k.111v)
3) Michał, syn Macieja i Siemiątkowskiej, może identyczny z Adrianem Mikołajem Michałem, synem tejże pary, ur. 8 IV 1758 r. (LB Witkowo). Spadek po bracie Janie, przypadający na niego i Felicjana, scedował w r. 1785 Ksaweremu Jankowskiemu (G.112 k.111v). Żył jeszcze w r. 1792 (G.117 k.142). Chyba identyczny z nim Michał B. służący w wojsku koronnym, mąż Ewy Krajewskiej, a ojciec Gracjana, ur. 17 XII 1789 r. (LB Strzałkowo). Michał i Ewa z Krajewskich żyli jeszcze 23 XII 1803 r. On był wtedy dzierżawcą Piotrowa (?) (LB Skalmierzyce).
2. Wojciech, syn Stanisława, zaślubił 29 I 1758 r. Mariannę Mieszkowską, córkę Chryzostoma i Marianny Drachowskiej (LC Skarboszewo); G.99 k.181v). W r. 1767 był dzierżawcą Dębowca w p. gnieźń., wsi należącej do Jana Iłowieckiego, oraz Linowca należącego do Kajetana Mlickiego (G.100 k.268,272v). W l. 1769-76 był ekonomem w dobrach dupiewskich. Umarł w r. 1780 lub 1781 (P.1358 k.169v). Wdowa żyła jeszcze w r. 1783 (G.110 k.154). Ich dzieci: Józef, ur. 26 II 1759 r., Antonina, ur. w Linowcu, ochrzcz. 11 X 1761 r. (LB Orchowo), zmarła 11 V 1775 r. (LM Dopiewo), Wojciech Antoni, ochrzcz. 23 IV 1763 r. (LB Orchowo), Julianna Konstancja, ur. w Dupiewcu 16 II 1769 (LB Dopiewo), ochrzcz. 5 VI 1770 r. (LB Konarzewo), chyba identyczna z Julianną w r. 1803 żoną Franciszka Łagiewskiego, Wiktoria Agata, ur. 11 II 1773 r. (LB Dopiewo), Stanisław, ur. 20 IV 1776 r., ochrzcz. 12 V 1776 r. (LB Dopiewo, LB Konarzewo), Stanisław Józef, ur. w Podłozinach, ochrzcz. 11 V 1778 r. (LB Dopiewo), Jan, ur. 24 VI 1780 r. (LB Łódź). Zob. tablicę.
@tablica
Marianna, w r. 1755 żona Jana Bronisza. Franciszka, w r. 1767 wdowa po Stanisławie Bielickim. Katarzyna, w r. 1783 żona Stanisława Głoskowskiego, ekonoma w Polanowicach. Barbara, w r. 1788 żona Kaspra Maflera, kapitana regimentu pieszego wojsk koronnych. Ignacy, nie żyjący w r. 1791, po którym wdowa Kunegunda Kisielnicka (Ws.106 k.75). Weronika, żona Walentego Bielawskiego, zmarła w Kaliszu 15 IV 1808 r., mając lat 31, pochowana w Mokronosie (LM Mokronos).
Brochowscy h. Prawdzic z Brochowa w p. sochaczewskim. Mikołaj, nie żyjący w r. 1699, po którym z Marianny Turskiej syn Stanisław, który kupił kupił w r. 1699 od Wojciecha Chrząstowskiego i żony jego Konstancji Raszewskiej za 18.000 zł Bożejewice Wielkie (P.1137 V k.51v). Marianna, żona Jana Mańkowskiego, nie żyjąca w r. 1788.
Brochwicka Katarzyna, żona Antoniego Jakubowskiego, porucznika wojsk koronnych, mająca lat 20, umarła 10 VII 1780 r. (LM Parchanie).
Broczynscy Marcin, burgrabia ziemski kcyński w okresie od 26 IX 1569 r. do 2 III 1577 r. (Kc.125 k.1v). Piotr, w r. 1612 mąż Elżbiety Muchlińskiej, córki Jerzego Muchlińskiego cz. Balickiego (P.146 k.401v).
Brodeccy, Brodaccy. Byli Brodeccy h. Jastrzębiec z Bródek na Śląsku. Nie wiem jednak czy to właśnie ci ! Aleksander, nie żyjący w r. 1625, kiedy występowała Anna Pawłowska, wdowa po nim i po drugim mężu Marcinie Pierskim (P.153 k.82v).
Jan Antoni, w r. 1664 mąż Doroty Krusińskiej, córki Jana, wdowy 1-o v. po Stanisławie Boleszu (N.184 k.2v, 48v, 154). Dorota żyła jeszcze w r. 1670 (N.185 k.30, 92v), nie żyła już w r. 1676, a Jan był już wtedy księdzem, plebanem w Pęchowie (N.185 k.594). W r. 1681 był plebanem w Siedlcu (N.186 k.5v). Żył jeszcze w r. 1688 (P.1115 IV k.76v). Dzieci jego i Krusińskiej: córka Marianna "z Gurowa", zaślubiona w Gnieźnie 21 I 1704 r. Janowi Łańcuckiemu, z którym żyła i w r. 1725, synowie: Andrzej, mający w r. 1681 lat 16, Jan i Wojciech (N.185 k.594; 186 k.5v; P.1115 IV k.76v). Jan i Wojciech żyli jeszcze w r. 1702 (G.91 k.96v). Jan, zapewne identyczny z powyższym, umarł 3 VI 1719 r., mając lat 57 (LM Sw.Trójca, Gniezno). Wojciech, niewątpliwie identyczny z synem Jana i Krusińskiej, zmarły w Chwałkowie 29 I 1712 r., (LM Staw), ożeniony był z Marianną Górską, córką Katarzyny z Skrzetuskich Górskiej. Nie żyła ta Marianna w r. 1730. Córka Wojciecha, nieznana z imienia, mająca dwa lata, umarła 23 II 1713 r. (ib.). Synowie: Jerzy, bezdzietny, nie żyjący już w r. 1728, i Andrzej. Ten ostatni, jako spadkobierca części Chwałkowic po dziadzie Wojciechu Skrzetuskim i po bracie Jerzym, sprzedał w r. 1728 te części za 500 zł Wojciechowi z Chraplewa Łąckiemu (P.1211 k.99). W r. 1730 rezygnację tę aprobował (P.1223 II k.53). Zob. tablicę.
@tablica
Marianna z Obiezierskich B., w r. 1710 wdowa po Macieju B. i po drugim mężu Stefanie Rzeszotarskim (P.1145 k.134v), umarła między r. 1730 i 1733 (G.96 k.263v; P.1238 k.240). Córki Macieja i jej: Anna, niezamężna w r. 1710 (P.1145 k.134v), w l. 1711-42 żona Jacka Watta Kosickiego, Jadwiga, ur. około r. 1696, niezamężna, w r. 1756 występowała jako spadkobierczyni przyrodniego swego brata Wawrzyńca Rzeszotarskiego (P.1318 k.94).
Marianna zaślubiła w Pawłowicach 25 II 1743 r. Jakuba Pierzchlińskiego. Wawrzyniec trzymał do chrztu 11 VII 1745 r. syna Antoniego Trzcińskiego (LB Poznań, Sw. Marcin). Marianna, w r. 1769 wdowa po Antonim Dobku, podczaszym czernihowskim.
Brodniccy h. Łodzia wzięli nazwisko od wsi (dawniej miasteczka) Brodnica w p. kośc. Stanowili odgałęzienie Łodziców z Choryni (zob. Choryńscy). Bracia Andrzej i Wincenty z Choryni poślubili siostry Katarzynę i Elżbietę, córki Andrzeja z Brodnicy. Katarzyna była żoną Andrzeja Choryńskiego w 1452 r. (P.18 k.38v, 114; Kośc.19 k.177v, 186v). Elżbieta chyba w r. 1459 była jeszcze panną (Kośc.19 k.226). Od Mikołaja Brodnickiego, zwanego potem Ptaszkowskim, obaj bracia nabyli w r. 1462 za 800 grz. połowę Brodnicy (P.1384 k.206v). Zapewne już wtedy Elżbieta była mężatką. Wincenty na swej czwartej części miasta i wsi Brodnica oprawił jej w r. 1463 posag 100 grz. (P.1383 k.179v). Nie żył już w r. 1469, kiedy to synowie jego, Mikołaj i Wincenty, niedzielni dziedzice w Brodnicy, nabyli sposobem wyderkafu od Zygmunta Szołdrskiego za 140 grz. folwark w Chaławach i 5 grz. czynszu rocznego (P.1385 k.7v). Elżbieta w l. 1469-70 procesowała się ze stryjem Mikołajem ze Szczodrowa (Kośc.20 s.289, 391, 558). W 1470 r. za pośrednictwem obu stryjów, Jana niegdy Brodnickiego i Mikołaja Szczodrowskiego oraz wuja Marcina Kromolickiego obie siostry, Katarzyna i Elżbieta, podzieliły między siebie połowę Brodnicy (ib. s.459). Elżbieta poszła 2-o v. za Mikołaja Dokowskiego i jej synem nazwany potem Marcin Dokowski, miała i córki Dokowskie (Kośc.23 k.6; m231 k.108v). Z Wincentym B. miała prócz powyższych synów także i córkę Dorotę, która w r. 1499 była żoną Adama Konarskiego (Kośc.231 k.43). Mikołaj i Wincenty, dziedzice w Brodnicy, mający też część w Chaławach, procesowali się w r. 1470 r. z braćmi Chaławskimi (Kośc.20 s.471, 472, 544, 557). O Mikołaju nie wiem już nic więcej.
Wincenty B., syn Wincentego i Elżbiety, w r. 1489 od rodzonego stryja Andrzeja Choryńskiego kupił 250 grz. połowę Wronowa w p. kośc., a od Macieja i Jana z Gostynia nabył wtedy sposobem wyderkafu za 250 zł połowy we wsiach Swierczyna i Drobnino w p. kośc. oraz jeziora: Wielichowo, Zapłotne i Sborze, stryjowi Andrzejowi zaś sprzedał za 300 grz. swoją czwartą część w Brodnicy wraz z półtora łana w tej wsi odziedziczonego po matce (P.1387 k.124v). W r. 1490 temu stryjowi zapisał dług 100 zł w. (Kośc.228 k.108v). Jako dziedzic Wronowa występował jeszcze w r. 1499 (Kośc.231 k.43).
Andrzej Choryński cz. B., ożeniony z Katarzyną Brodnicką, sam zwany już B-im, miał 1459 r. termin z braćmi z Brzezna (Kośc.19 s.243). Dziedzic w Choryni, zmarł zeznał 1465 r. Dobiesławowi niegdy Kociuskiemu 36 grz. (Kośc.20 s.4). Kupił 1483 r. łan w Smoszewie za 10 grz. od Pawła ze Smoszewa (I.Kal.3 k.132). Występujący jeszcze, jak już wyżej powiedziałem, w r. 1490, był wedle Ciepluchy ojcem Sędziwoja B. Tego, iż Sędziwój był istotnie synem jednej z dwu sióstr Brodnickich dowodzi to, że w r. 1499 nazwany został bratem stryjecznym Doroty, żony Andrzeja Konarskiego (ib.), zaś w r. 1501 bratem cioteczno-rodzonym córek Mikołaja Dokowskiego (ib. k.108v), a Marcin Dokowski, syn Elżbiety, kwitował go wtedy ze spadku z Brodnicy należnym po matce (Kośc.23 k.6). Mąż Anny, córki Jana Lubońskiego, nabył 1502 r. od teścia wyderkafem za 60 zł węg. półtora łana w Krzemieniewie i półtora łana w Drobninie w p. kośc., żonie swej zaś oprawił 500 zł węg. posagu (P.1389 k.187). Sędziwój nie żył już w r. 1506, kiedy jego żona Anna występowała już jako wdowa zawierając ugodę z ks. Andrzejem Bienińskim, plebanem w Brodnicy, i z Janem Rąbińskim, stryjami jej synów, Wawrzyńca i Feliksa. Wedle tej ugody miała ona jeszcze przez dalsze trzy lata dzierżawić części w Choryni dziedziczne swych synów, ale podlegające jej oprawie, płacąc tym synom 18 grz. rocznie (P.862 k.105v) W r. 1510 była już 2-o v. żoną Mikołaja Rydzyńskiego (Kośc.23 k.120), który w r. 1515 spisał z nią wzajemne dożywocie (Kośc.233 k.50v). W r. 1519 zapisała dług 200 zł synom swym Wawrzyńcowi i Feliksowi (P.867 k.212). Wawrzyniec i Feliks, dziedzice w Brodnicy i w Choryni, jeszcze w r. 1515 małoletni, pozostawali wtedy pod opieką stryjów, ks. Andrzeja, plebana w Kamionnej i Chrzypsku, oraz Jana, braci Binińskich (P.866 k.273v).
1. Wawrzyniec B., syn Sędziwoja i Anny, w r. 1519 jeszcze nieletni, kwitował matkę ze 150 grz. z dzierżawy Choryni (P.867 k.211v), zawierał w r. 1531 ugodę z bratem Szczęsnym (Kośc.235 k.22). Na połowie miasta cz. wsi Brodnicy i inwentarzy oraz ruchomości domowych w Choryni oprawił w r. 1533 posag 1.200 zł żonie swej Annie Woźnickiej, córce Macieja (Kośc.345 k.160). W r. 1534 on i brat jego Feliks zerwali ugodę z przyrodnim rodzeństwem Rydzyńskimi o posag i przywianek zmarłej matki oprawiony na Brodnicy (Kośc.234 k.300v). Oprawę posagu żonie ponowił w r. 1542 na sumę 1.200 zł, ale już tylko na połowie Brodnicy (P.1394 k.556). W r. 1546 był jednym z opiekunów dzieci zmarłego Jana Woźnickiego (P.1395 k.287). Nie żył już w r. 1547, kiedy to jego osieroconych synów, Jana i Macieja, pozostających pod opieką dziada Macieja Woźnickiego, pozwał stryj ich Feliks B. (Kośc.29 s.490). Wdowa po Wawrzyńcu żyła jeszcze w r. 1551, kiedy to nabyła sposobem wyderkafu za 90 grz. dwie łąki we wsi Przewóz od Jakuba Krajkowskiego (P.1395 k.587). O synach zob. niżej. Było też pięć córek; Dorota, Zofia, Anna, Katarzyna i Barbara, w r. 1547 wszystkie jeszcze niezamężne. Z nich: Dorota w r. 1554 wyszła za Stanisława Żabieńskiego, Zofia w r. 1558 poślubiła Bartłomieja z Wielawsi Cieleckiego, Anna w 1569 zaślubiła 1-o v. Macieja Dobrzyckiego, wdową po nim była w r. 1576 r., a była 2-o v. w l. 1577-82 żoną Dobrogosta Cieleckiego, zaś 3-o v. w l. 1566-75 żona Jana Kawieckiego, 2-o v. w r. 1590 Mikołaja Żabieńskiego, Barbara, w r. 1594 wdowa po Macieju Gnińskim.
1) Jan, syn Wawrzyńca i Woźnickiej, w r. 1547 jako dojrzały zlecił na tzry lata opiekę swego brata i sióstr oraz mienia swego i tego rodzeństwa w częściach miasta Brodnica i wsiach Chorynia I Lubonia, odziedziczonych po ojcu, dziadowi Maciejowi Woźnickiemu i matce Annie Woźnickiej (Kośc.345 k.213). Wraz z bratem Maciejem kupili w r. 1549 za 50 grz. od sław. Macieja Choryńskiego, obywatela i krawca poznańskiego, połowę sołectwa w Choryni (P.888 k.322; 1395 k.472v). T. r. obaj ci bracia występowali jako dziedzice tego sołectwa (Kośc.235 k.148). Swych opiekunów, tj. stryja Feliksa B., dziada Woźnickiego skwitowali obaj w r. 1552 z pozostałych po ojcu 230 grz. polskich, 40 tal. i 50 zł w. (P. 892 k.154v). Jan na połowie części swych w mieście i wsi Brodnicy, w Luboni i Choryni oprawił w r. 1554 posag 800 zł swej żonie Barbarze Niegolewskiej, córce Macieja (P.1396 k.225v). Zawierał w r. 1555 ugodę ze stryjem Feliksem o krzywdy poczynione i o szkody (Kośc.236 k.410v). On i Maciej zawarli z tym stryjem ponowną ugodę w r. 1562 (Kośc.241 k.101). Jan nie żył już w r. 1565, kiedy to owdowiała Barbara dostała od swego szwagra Macieja B. oprawę 800 zł posagu na połowie Choryni (P.1397 k.429). Procesowała się z tym szwagrem w r. 1572 (Kośc.252 k.51), w r. 1579 już jako 2-o v. żona Andrzeja Karchowskiego cz. Belęckiego, skwitowała Macieja B. z tej oprawy (P.933 k.422). W r. 1590 występowała już jako wdowa i po tym drugim mężu, burgrabim ziemskim kościańskim (Kośc.270 k.217). Nie żyła już w r. 1614 (P.992 k.510).
2) Maciej, syn Wawrzyńca i Woźnickiej, małoletni jeszcze w r. 1547 (Kośc.29 s.490), pełnoletni już w r. 1552 (P.892 k.154v), na swych częściach w Brodnicy, żeniąc się z Katarzyną Brodowską, córką Michała, oprawił jej w r. 1567 posag 3.000 zł (P.1397 k.600). Części w Luboni sprzedał w r. 1576 za 2.500 zł Stanisławowi Rydzyńskiemu (P.1398 k.656v). Miał place na przedmieściu Poznania na Piaskach (I. Kon.1 k.283v). Nie żył już w r. 1584 (Kośc.264 k.315). Wdowa w r. 1587 mianowała dla swych dzieci opiekunów, m. in. swego brata Jerzego Brodowskiego (P.948 k.185), kiedy zaś ten umarł, wprowadziła w r. 1595 do opieki zięcia Marcina Kunińskiego z Siekierek (P.963 k.610v). Żyła jeszcze w r.1619 (Py.140 k.162). Syn Macieja i Brodowskiej, Marcin, małoletni w l. 1588-89 (P.950 k.515; 951 k.653), opiekun siostry Anny w r. 1600 (P.970 k.91), bezdzietny, nie żył już w w r. 1609 (P.982 k.11). Córki: Zofia zaślubiła w r. 1588 Marcina Kunińskiego z Siekierek, z którym żyła jeszcze w r. 1614, Anna wyszła w r. 1601, krótko po 17 X, za Wojciecha Ponieckiego i żyła z nim jeszcze w r. 1605, 2-o v. w r. 1610 wyszła za Swiętosława Bojanowskiego, a trzecim jej mężem był w l. 1631-39 Jerzy z Chwalczewa Sobocki.
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
192193194195[196]197198199200
