Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
193194195196[197]198199200201
Borowscy - Bronowscy
2. Feliks (Szczęsny), syn Sędziwoja i Anny, współdziedzic w Choryni 1528 r. (Kośc.234 k.157v). Od Wojciecha Grabianowskiego kupił w r. 1541 za 600 grz. części w Grabianowie (Kośc.345 k.191v). Od sław. Macieja Choryńskiego "Bigosa", krawca i obywatela poznańskiego, dostał w r. 1551 resztę połowy sołectwa w Choryni (P.1395 k.644). Ożenił się w r. 1559 z Katarzyną Rydzyńską, córką Wojciecha, której t. r. na połowie miasta Brodnicy i na połowie pustki Kopyta oprawił 2.000 zł posagu, wyłączając od tego zapisu wsie Grabianowo, Chorynię i Lubonię (Kośc.238 k.179v); P.1396 k.700v). Dla zrodzonych z tej żony dzieci mianował w r. 1565 opiekunów (Ws.346 k.55v). Wzajemne dożywocie spisał z nią w r. 1571 (P.1398 k.223). Nie żył już w r. 1575 (Kośc.245 k.162v). Wdowa żyła jeszcze w r. 1580 (P.934 k.456). Córki Feliksa i Rydzyńskiej: Anna, w l. 1578-98 żona Stanisława Kierskiego, Zofia, 1-o v. w l. 1595-1600 żona Wawrzyńca Pogorzelskiego, 2-o v. w l. 1612-15 żona Macieja Kierskiego. Syn Jan.
Jan, syn Feliksa i Rydzyńskiej, wymieniony pierwszy raz w r. 1575 (Kość.245 k.162v), skwitowany w r. 1578 z 1.500 zł posagu przez siostrę Kierską (P.931 k.561, 561v), swe części w Luboni sprzedał w r. 1595 za 2.000 zł Janowi Smigielskiemu (P.1401 k.456v). Mąż Zofii Chojnackiej cz. Spławskiej z Chojnat, córki Macieja, 1599 r. (Kośc.299 k.117v; P.1405 k.158v). Miał wtedy pewne części w Brodnicy, Choryni i Grabionowie darowane sobie przez szwagra Kierskiego (P.1403 k.410av). Nie żył już w r. 1600, kiedy Zofia Chojnacka występowała jako wdowa (P.970 k.590). Opieki nad jego dziećmi zrzekł się w r. 1601 Jan Cerekwicki, burgrabia ziemski kościański (Kośc.281 k.43). Owdowiała Zofia wyszła 2-o v. w r. 1601 za Krzysztofa Sławianowskiego cz. Czeszewskiego (Kośc.281 k.161v). Żyła jeszcze w r. 1620, kiedy kwitowała z długów syna Adama (P.1004 k.1168). Córka Jana i Chojnackiej, Zofia, nie żyjąca już w r. 1641 (P.166 k.217v), syn Adam.
Adam, syn Jana i Chojnackiej, ur. około r. 1598, dziedzic Choryni, pozostawał w r. 1613 pod opieką Łukasza Gułtowskiego (Kośc. 290 k.285). W r. 1614, kiedy kwitował z opieki tego Gułtowskiego, miał wedle zapewnienia matki rok 16-y (Kośc.348 k.129v). Dziedzic w Brodnicy 1614 r. (Kośc.348 k.131v). Od Zofii B. zamężnej Kunińskiej kupił w r. 1617 za 15.000 zł jej części w Brodnicy i pustkach Żórawiec i Kopyto (P.1410 k.424). Żeniąc się w r. 1620 z Elżbietą Cielecką, córką Jakuba, podstolego poznańskiego, na połowie miasta Brodnicy oprawił jej na krótko przed ślubem, 2 I, posag 3.000 zł (P.1004 k.2). Części w Choryni sprzedał t. r. za 11.000 zł Swiętosławowi Bojanowskiemu (ib. k.198v). Z żoną swą spisał wzajemne dożywocie w r. 1621 (P.1412 k.1278). Bezpotomny, nie żył już w r. 1632, kiedy Elzbieta od drugiego swego męża, Aleksandra Kobierzyckiego, dostała oprawę 4.000 zł posagu (P.1417 k.499v). Kobierzycki był już w r. 1641 dziedzicem części w Brodnicy i Grabianowie (P.1420 k.510). Elżbieta jako wdowa i po Kobierzyckim, podczaszym kaliskim, żyła jeszcze 1657 r. (I.Kal.122 s.822). Zob. tablicę 1.
Wymienieni niżej B-cy, osiedleni w XVIII-XX w. w Wielkopolsce uważali się za Łodziów. Pisali się tak już w XVIII w., nie istnieje jednak między nimi i przedstawionymi wyżej notoryczmymi Łodzicami z Brodnicy w p. kośc. żadna dająca się uchwycić więź genealogiczna. Nie potrafił jej ustalić i St. Karwowski, który na zamówienie rodziny opracowywał w początku XX w. drzewo genealogiczne, wydane drukiem. Należy przypuszczać, iż Brodniccy, o których tu będzie mowa, stanowią zgoła inną rodzinę, bezzasadnie przyznającą się do Łodziców, jak się wydaje wygasłych, robiąc to może pod wpływem lektury Paprockiego czy Okolskiego, którzy to autorowie znali tylko jedną rodzinę tego nazwiska, Łodziców.
Walenty Wojciech, zwany czasem tylko Wojciechem,czasem zaś tylko Walentym, wdowiec z parafii żydowskiej, zaślubił 9 IX 1677 r. Elżbietę Gurowską (LC Szamotuły). Żył jeszcze w r. 1689, a w r. 1722 nie żyli już oboje z żoną. Wtedy, w r. 1722, wymienieni dwaj jego synowie, ks. Józef, proboszcz kolegiaty czarnkowskiej, i Franciszek (P.1189 k.37v).
@tablica
Ks. Józef umarł 28 II 1736 r., mając 52 lata (LM Czarnków). Może synem Walentego Wojciecha był też Wojciech, który w r. 1719 występował jako plenipotent ciotecznego brata Antoniego Gurowskiego (Py.157 k.17). W inskrypcjach grodzkich poznańskich z r. 1698 znajdujemy zapis, mocą którego Wojciech B., syn zmarłego Józefa, sprzedaje Łagiewniki w p. pyzdr. za 14.600 zł Franciszkowi Skaławskiemu (P.1135 XII k.60). Jest to notoryczny falsyfikat z pierwszej połowy XIX w., umieszczony tam może dla dostarczenia jednego ogniwa wstecz do genealogii tych B-ch.
Franciszek, syn Walentego Wojciecha i Gurowskiej, zaślubił 17 II 1727 r. w Poznaniu mieszczkę Katarzynę Stroińską (LC Fara), córkę Macieja, kupca i rajcy poznańskiego, i Katarzyny Kociałkowiczówny. Oboje małżonkowie t. r. nabyli sposobem wyderkafu na trzy lata za 12.000 zł od Macieja Kurcewskiego wieś Trzebowo w p. kal. (P.1210 II k.48). Franciszek, posesor Gulczewa Boboleckiego, wsi dziedzicznej Barbary z Łąckich Głuchowskiej, odebrawszy od swej teściowej 6.000 zł posagu w r. 1733 żonie tę sumę na połowie swych dóbr (P.1238 k.199). Umarł 8 III 1752 r. pochowany w Marzeninie (LM Marzenin). Owdowiała Katarzyna występowała w r. 1754 jako była zastawna posesorka Gulczewa (G.98 k.687v). W r. 1764 trzymała od Kajetana Grabskiego w posesji Białe Piątkowo (P.1338 k.2380. Umarła między r. 1772 i 1776 (Py.158 k.185; P.1353 k.133). Synowie Franciszka i Stroińskiej: Stanisław, Maciej i Wawrzyniec. O Stanisławie, po którym zostało potomstwo, zob. niżej. Była i córka, Katarzyna Nepomucena Agnieszka, ochrzcz. 16 VI 1735 r. (LB Fara Pozn.). Katarzyna B. z Nietrzanowa, chrzestan 27 XII r. (LB Nietrzanowo), ale nie wiem, czy to Katarzyna z Stroińskich, matka czy Katarzyna B. córka ?
Maciej Łodzia B., może identyczny z Faustynem Maciejem Józefem, synem tychże rodziców, Franciszka i Stroińskiej, ochrzczony 26 II 1728 r. (ib.). Występował w r. 1751 jako plenipotent rodziców (G.98 k.484). Podpisał w r. 1769 akces do konfederacji barskiej (P.1346 k.29, 30). Dzierżawca Łaskaw 1774 r. (LB Nietrzanowo). Od Aleksandra Koszutskiego, starosty stanisławskiego, zastawnego posiadacza Nietrzonowa, wydzierżawił tę wieś w r. 1776 (P.1353 k.80). Był mężem zaślubiona 8 II 1776 r. Honoraty Frezerówny (LC Nietrzonowo), córki Andrzeja i Krystyny Pretwiczówny (G.108 k.22; Py.166 k.133v). Od szambelaństwa Mazowieckich w r. 1785 wziął w zastaw za 21.000 zł wieś Kolnice w p. pyzdr. na trzy lata (P.1362 k.343). Jako zastawny posesor połowy Szypłowa, skwitował t. r. dziedzica tej wsi Ignacego Małachowskiego (ib. k.534v). Dzierżawca Kolnic 1787 r. (LB Nowe Miasto). Z żoną swą spisał wzajemne dożywocie 1790 r. (Py.166 k.133v) Żył jeszcze 24 XI 1792 r. (LB Nowe Miasto). Synowie ich: Władysław Piotr Paweł, ur. 26 VII 1778 r. (LB Nowe Miasto, LB Nietrzanowo), Adam Tomasz, ur. w Kolnicach, ochrzcz. z cerem. 29 I 1787 r. (LB Nowe Miasto).
Wawrzyniec Paweł Onufry, najmłodszy syn Franciszka i Stroińskiej, ochrzcz. 20 VIII 1739 r. (LB Fara, Pozn.), pisał się też Łodzią. Żył jeszcze w r. 1783 (G.110 k.61v).
Stanisław, syn Franciszka i Stroińskiej, może idenmtyczny z Ignacym Ksawerym Stanisławem, synem tychże rodziców, ochrzczonym 31 XI 1731 r. (LB Fara, Pozn.). Pisał się Łodzią. Był w r. 1762 plenipotentem Teresy Zakrzewskiej, kasztelanowej santockiej (Kośc.329 k.63). Komornik ziemski poznański 1763 r. (Ws. k.136v). Od Kajetana Grabskiego w r. 1772 wziął w zastaw na trzy lata za 40.000 zł wieś Lipie i pustki Rutki Wielkie i Małe (Py.158 k.185). Żoną jego zaślubioną 13 XI 1776 r. (LB Kiekrz), była Teresa Kierska, córka Antoniego i Marianny Markowskiej, której to Teresie t. r. zapisał 20.000 zł (P.1353 k.133). W l. 1780-83 był zastawnym posesorem wsi Podlesie Wysokie i Sarbie (G.107 k.150, 153v). Pisarz grodzki poznański 1783 r. (G.110 k.61v). Oboje małżonkowie w r. 1783 mianowali plenipotentami dla windykowania jej spadku z substancji Włostowskich (P.1360 k.160v). Teresa umarła 16 VII 1786 r., pochowana w Poznaniu u Jezuitów (LM Fara). Stanisław występował jeszcze jako pisarz grodzki poznański 1790 r. (G.115 k.88). Umarł w Wilkowie 12 X 1798 r. mając lat 67, pochowany u Reformatów (LM Buk). Jego córka Urszula zaślubiła w Zielęcinie 25 VIII 1796 r. Karola z Wybranowa Swinarskiego umarła 28 IV 1827 r. mając lat 49 (LM Buk). Syn Karol.
Karol, syn Stanisława i Kierskiej, chrzestny 7 VIII 1796 r. wtedy mieszkający w Bielejewie (LB Panienka) dziedzic Wilkowa 1799 w r. 1807 i posesor Więckowic, dzierżawca Nowej Wsi 1817 r. zaślubił Franciszkę Kierską. Zmarła 3 XII 1834 r. mając 53 lata (54 ?) (LM Fara, Pozn., LM Buk). Sam umarł w Wilkowie 17 III 1854 r. mając 74 lata (LM Buk). Żył jeszcze 2 II 1853 r. (LB Giecz). Wykonawcą jego testamentu był Tadeusz Radoński (Testamenty). Córki Karola: Anastazja, ur. w Więckowicach 8 IV 1815 r. zmarła w Nowej Wsi 5 XII 1817 r. (LM Wronki), Florentyna, ur. tamże 15 VI 1816 r. (LB Niepruszewo), poszła 8 I 1845 r. za Juliana Suchorzewskiego, Teresa Jadwiga, ur. w Wilkowie 15 X 1809 r. (LB Buk), poszła przed 9 VIII 1837 r. za Maksymiliana Prusimskiego zmarła w Kunowie 14 VIII 1873 r., Rozalia poszła przed 25 VIII 1809 r. za Józefa Kierskiego wdowa w r. 1862 zmarła w Lechlinie 18 V 1878 r., Prowidencja Anastazja Pelagia, ur. w Wilkowie 28 II 1802 r. (LB Buk), żona Walentego Grabskiego. Były jeszcze inne córki: Hieronima, ur. w r. 1834 nieletnia i Prakseda, zmarła w Nowej Wsi 10 XII 1817 r. w wieku lat 11, (LM Wronki). Synowie Piotr i Jan Nepomucen, ur. w Wilkowie 10 IV 1813 r. (LB Prochy), zmarły w Nowej Wsi 9 XII 1817 r. (LM Wronki).
Piotr Jan Tadeusz, syn Karola i Kierskiej, ur. w Wilkowie 27 VI 1804 r. (LB Buk), oficer wojsk polskich i kawaler złotego krzyża wojskowego 1831 r., dziedzic Miłosławic 1834 r. i Strzeszkowic koło Wągrówca 1849 (LC Potulice). Miłosławice zostały w r. 1848 sprzedane ne subhaście Józefowi Korytowskiemu, a Piotr zamieszkał w Poznaniu (Hip. Wągr., Miłosławice, Łosiniec). Piotr ożenił się z Prowidencją Joanną Nieżychowską, córką Franciszka, dziedzica Nieświastowic, i Brygidy Barbary Marszewskiej. Umarła ona 25 III 1860 r. i została pochowana w Popowie (Dz.P.). Piotr umarł w Poznaniu 7 I 1874 r. mając 70 lat (LM Sw. Marcin), Zostawił synów Kazimierza i Władysława. A był jeszcze syn Bolesław Nepomucen, ur. w Miłosławicach 31 IV 1843 r. (LB Mieścisko), niewątpliwie zmarły dzieckiem.
1. Kazimierz Karol, syn Piotra i Nieżychowskiej, ur. w Miłosławicach 12 VII 1834 r. (LB Mieścisko), dziedzic Dziećmiarek w p. gnieźn., sprzedał tę wieś w r. 1874 hr. Albinowi Węsierskiemu z Zakrzewa (Dz.P.). Trudnił się potem handlem i umarł w Poznaniu 27 II 1888 r. (LM Sw. Marcin; Dz.P.). Zaślubił w Poznaniu 16 VII 1861 r. Teresę Radońską (LC Wronczyn), córkę Antoniego i Pauliny Białobłockiej, które to Teresa umarła w Poznaniu 16 XI 1896 r. mając lat 56 (LC i LM Sw. Marcin). Synowie: Karol, zmarły 28 XI 1908 r. (Dz.P.), Wacław, ur. 13 XI 1863 r. (LB Sławno), umarł w Poznaniu 30 X 1907 r. i tam pochowany (Dz.P.), Witold, kupiec zbożowy 1902 r., odebrał sobie życie w Poznaniu 10 I 1912 r. (LM Sw. Marcin), po którym z żony Anieli Szafarkiewiczówny syn Kazimierz Jerzy, ur. w Poznaniu 25 VI 1907 r. (LB Sw. Marcin), Tadeusz Kazimierz, ur. 17 X 1869 r. (LB Sławno). Córki: Maria Wiktoria, zmarła w listopadzie 1867 r. mając 11 miesięcy (LM Sławno), Celina, ur. 16 III 1874 r. (LB Sławno), Paulina Maria, ur. w Poznaniu 11 XII 1877 r. (LB Sw. Marcin).
2. Władysław Konstanty, syn Piotra i Nieżychowskiej, ur. w Miłosławicach w p. wągrowieckim 17 V 1837 r. (LB Mięścisko), dziedzic Nieświastowic, które objął po matce w r. 1861, walczył w r. 1863, posłował na sejm pruski w l. 18888-1903. W r. 1903 oddał majątek synowi Julianowi i sam osiadł w Poznaniu, gdzie umarł 25 I 1908 r. (LM Sw. Marcin; Dz.P.). Z żony Walerii Brzeskiej, córki Amilkara i Rozalii Karskiej, zaślubionej w r. 1863, zmarłej w wieku lat 63 w Poznaniu 11 I 1906, pochowanej w Popowie (ib.); anons w Dz.P. daje jej lat 62 a datę śmierci kładzie na 13 I), synowie: Bolesław, dr. fillozofii, ekonomista, właściciel W. Kołudy w pow. inowrocł. (527 ha), ożeniony z Mieczkowską, zmarł 4 XII 1931 r., pochowany w Ludzisku (Dz.P.). Julian studiował prawo, zmarł we Wrocławiu 14 I 1907 r., pochowany, w Popowie (Dz.P.). Córka Izabela, zamężna Bilińska, zmarła w Krakowie 1 VIII 1904 r. (ib.). Zob. tablicę 2.
Stanisław w dwudziestoleciu międzywojennym dziedzic Obiecanowa w pow. żniń. (279 ha) zaś Władysław wtedy dziedzic Wielowsi w pow. mogileń. (346 ha).
@tablica
Zapewne do Łodziów B-ch należy zaliczyć Andrzeja nie żyjącego w r. 1521, którego córka Małgorzata była wtedy żoną Bartłomieja Pawłowskiego (Kośc.233 k.74v; 345 k.85v).
Brodniccy h. Ostoja, zob. Błociszewscy h. Ostoja
Brodniccy h. Wieniawa wyszli z Brodnicy w ziemi wieluńskiej. Wawrzyniec z p. wieluńskiego, sługa Kaspra Zebrzydowskiego, wojewody kaliskiego, 1577 r., brat nie żyjącej już bezdietnej Doroty B., żony Stanisława Swięcickiego (N.157 k.539v). Wojciech, nie żyjący już w r. 1581, kiedy wdowa po nim Barbara Miedzianowska kwitowała Macieja Droszewskiego cz. Gniazdowskiego z 58 i pół zł (I.Kal.47 s.993). Żyła jeszcze w r. 1586 (ib.53 s.10220. Łukasz z p. wieluńskiego, w r. 1585 mąż Elżbiety Turskiej, wdowy 1-o v. po Melchiorze Droszewskim (ib.51 s.942), żonie tej zapisał w r. 1586 dożywocie na wsi Wola Rudlicka w p. wieluń. (R.Kal.5 k.522,528v).
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
193194195196[197]198199200201
