Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.

[133]

Bnińscy - Borowscy
Bogusławscy (Budki) 1.
a. Ludwik Bartłomiej, syn Wojciecha i Duninówny, ur. w Bronowie, ochrzcz. 23 VIII 1710 r. (LB Sowina). Z bratem Leopoldem dziedzice połowy Sobótki 1752 r. (ZTP 53 k. 89). W imieniu własnym i braci zawierał w r. 1754 kompromis ze stryjecznym bratem Bartłomiejem, dziedzicem drugiej połowy Sobótki (I. Kal. 196/8 k. 7). Nie żył w r. 1781. Był bezpotomny (ib. 121 k. 198).

b. Maksymilian, syn Wojciecha i Duninówny, ur. około r. 1712, występował w r. 1748 (P. 1293 k. 127v). Swoją część Sobótki sprzedał w r. 1751 za 3.000 zł bratu Leopoldowi (P. 1304 k. 75). Części spadkowe po bracie Ludwiku cedował w r. 1781 stryjecznemu bratankowi Stanisławowi (I. Kal. 221 k. 298). Umarł mając około 70 lat, w Sobótce 30 III 1782 r. (LM Sobótka). Nie wiem czy ten sam Maksymilian, dzierżawca Kleszczewa, chrzestny 8 IX 1749 r. (LB Krzywiń).

c. Leopold Andrzej, syn Wojciecha i Duninówny, ur. w Tomicach, ochrzcz. 16 XI 1723 r. (LB Kobierno), ożenił się zapewne w r. 1756 z Anną Linowską, córką Stanisława, podstolego wschowskiego, i Zofii Mieruckiej (P. 1346 k. 39v; inf. Z. Raszewskiego). W r. 1749 był regentem ziemskim poznańskim. Od brata Maksymiliana odkupił w r. 1751 za 3.000 zł jego część Sobótki (P. 1304 k. 75). Od Aleksandra Złotnickiego kupił w r. 1753 za 60.000 zł Glinno i Okalewo w p. pozn. (P. 1310 k. 93), ale zaraz potem, t. r., zastawił te wsie temuż Złotnickiemu za sumę 40.000 zł (P. 1309 k. 262), widocznie nie posiadając dostatecznej sumy na zapłacenie ceny kupna. Glinno i część Sobótki zastawił w r. 1761 za 43.000 zł Fabianowi Bieńkowskiemu (Py. 158 k. 339). W r. 1763, będąc już regentem ziemskim krakowskim, zeznał, iż 'certis ex rationibus animum suum equestrem permoventibus, a regetia terrestri Posnaniensi subiectioneque ac dependentia quavis Judicio Terrestri Posnaniensi... recessit" (P. 1337 k. 114). Oblatował w r. 1766 swoją genealogię (w niej praprababkę swą Podbielską nazwał błędnie Marianną) podpisaną przez mieszkańców województw poznańskiego i kaliskiego, a potwierdzoną dokumentami z województw płockiego(!), poznańskiego i kaliskiego. W r. 1770 potwierdził "słowem szlacheckim", iż Bartłomiej, dziedzic części w Sobótce, to był jego brat stryjeczno-rodzony, a Stanisław i Justyna, dzieci tegoż Bartłomieja, urodzone z Rapackiej (P. 134 k. 1). Anna Linowska nie żyła już 20 IV 1761 r. (P. 532 k. 289). Leopold zbankrutował, a dobra jego, tj. Glinno i Sobótka w r. 1773 zostały zajęte przez wierzycieli (P. 1351 k. 99v). Ostatecznie sprzedał 4 IX 177 r. za 86.000 zł i spłatę długów Glinno i Holendry Okalew ks. Ignacemu Bieńkowskiemu. scholastykowi krakowskiemu, jako stryjowi i opiekunowi dzieci zmarłego Józefa Bieńkowskiego, to jest Władysławowi i Karolowi (P. 1354 s. 406). Należąca jeszcze do Leopolda część Sobótki została 1778 r. sprzedana za długi Andrzejowi Bogdańskiemu, sędziemu ziem. kaliskiego (I. Kal. 217/18 k. 397-398v). Umarł nagle w Srodzie 11 I 1793 r. (LM Sroda). Córki: Joanna, ur. zap. w 1758 r., zm. między r. 1762 a 1770 (P. 1347 k. 1-1v) i Zofia Antonina, ur. w Glinnie, ochrzcz. 10 VI 1759 r. (LB Chojnica), zm. w Krakowie 19 VIII 1812 r., zaślubiła 1805 r. Wincentego Haassa, ale się z nim wnet rozwiodła (inform. Z. Raszewskiego). Syn Wojciech.

Wojciech, ur. 9 IV 1757 r., ochrzcz. z ceremonii 14 I 1770 r. (LB Chojnica), słynny dyrektor teatru, twórca sceny narodowej, zmarł w Warszawie 23 VII 1829 r., pochowany na Powązkach. Miał żonę Karolinę Wilhelminę Augustę (używał trzeciego imienia) Siegmund, córkę Karola, drukarza, i Marii Schmidt, ur. w Lipsku 12 II 1798 r., zm. w Jasieniu w pow. brzezińskim 7 V 1867, poch. w Lubochni na cmentarzu, ewangeliczkę. Zaślubił ją po 1 II 1823 r. Dzieci z nią nie miał. Miał natomiast dzieci nieślubne z Marianną Franciszką z Marunowskich (1764-1816), żoną Kazimierza Pierożyńskiego, aktorką, i tym dał swe nazwisko. Była to córka Rozalia, ur. 1786(?), zmarła w Warszawie 8 V 1866 r., aktorka zaślubiona 1 V 1808 Ludwikowi Osińskiemu, i syn Wojciech Ignacy, ur. 12 II 1794 r. w Warszawie, zmarły tamże 20 VII 1860, kapitan wojsk polskich. Ożenił się z aktorką Anielą Nacewiczówną, zawierając ślub cywilny 8 VII 1824 r., kościelny 3 III 1829 r. Zmarła 1854 r. Spośród 13 dzieci znani tylko: Wojciech Maurycy, Zofia, Kazimierz, Helena, Aniela, Władysław, Aleksander, Ludwik, Rozalia. Wojciech B. miał jeszcze inne nieślubne dzieci. Jak się zdaje również z Pierożyńskiej pochodził Leopold, w 1799 student medycyny we Lwowie, żyjący jeszcze w r. 1801. Również i Teodor, o którym mowa w r. 1799, że jest przeznaczony "do apteki". W 1808 był dyrektorem teatru w Płocku. Występował po raz ostatni w r. 1814. Teodor napewno, a Leopold najprawdopodobniej, nosili nazwisko ojcowskie. Z Anielą niewiadomego nazwiska miał Wojciech B. córkę Zofię B., ur. ok. 1807 r., zmarłą w Warszawie 16 X 1818 r. Z aktorką Konstancją Pięknowską (1784-1854) miał Wojciech syna Wojciecha Stanisława, występującego zrazu jako Stanisław Pięknowski, potem Bogusławski.

Stanisław Bogusławski, naturalny syn Wojciecha i Pięknowskiej, ur. w Warszawie 28 XII 1804 r., zmarł tamże 10 VI 1870 r. Był podporucznikiem wojsk polskich, potem aktorem i dramatopisarzem. Jego żoną była Katarzyna Frölich (1820-1890) i z niej dzieci: Ludwik, zmarły w wieku 9 lat, Władysław, i córka Zofia (inf. Z. Raszewskiego).

Władysław Wojciech, syn Stanisława i Frölichówny, ur. 9 II 1839 r., zmarły 18 VIII 1909 r., uczestnik powstania 1863 r., wybitny krytyk teatralny, literacki i muzyczny, wylegitymowany w r. 1850 ze szlachectwa w Królestwie Polskim, jako swój herb podał Swinkę. Ożeniony z Julią Norblin, miał z nią córkę Zofię, żonę Stanisława Kozłowskiego, autora dramatycznego (Boniecki; Uruski; Pol. Sł. Biogr.).

(2) Franciszek Szymon, syn Piotra i Zadorskiej, ochrzcz. 29 X 1679 r. (LB Sowina), dziedzic połowy Sobótki, zawarł 15 II 1708 r. w Tursku pod zakładem 20.000 zł kontrakt małżeński o rękę Anny Słoneckiej, córki Marcina i Rozalii Krusińskiej (I. Kal. 157 s. 40; 167 s. 75). Umarł między r. 1730 i 1734 (ib.; 171/3 s. 15). Anna Słonecka była w r. 1734 2-o v. żoną Bartłomieja Stępczyńskiego, sędziego kapturowego kaliskiego (ib. 171/3 s. 7). Umarła między r. 1734 i 1736 (ib. s. 319). Syn Bartłomiej, o którym niżej. Córki: Wiktoria, zaślubiona w r. 1734 Andrzejowi Górskiemu, żyła z nim jeszcze w r. 1743, Rozalia i Katarzyna, niezamężne w l. 1738-43 (Kośc. 320 s. 79; I. Kal. 178/80 s. 407).

Bartłomiej, syn Franciszka i Słoneckiej, w r. 1734 dał zobowiązanie ojczymowi Stępczyńskiemu (I. Kal. 171/3 s. 7). Dziedzic części Sobótki i posesor połowy Turska 1742 r. (ib. 178/80 s. 518). W r. 1751 mąż Joanny Rapackiej, córki Franciszka i Katarzyny Gliszczyńskiej (P. 134 k. 1). Bartłomiej umarł w Sobótce 20 V 1765 r. (LM Sobótka), a Joanna zaślubiła 2-o v. 19 I 1767 r. Stanisława Sokolnickiego (LC Sobótka), zapisując mu przed ślubem sumę 3.000 zł (I. Kal. 206/8 k. 9v). Żyła jeszcze w r. 1787 (Py. 164 k. 742). Córka Bartłomieja i Joanny, Justyna, ur. w Sobótce i ochrzcz. 1751 r. (LB Sobótka), była w l. 1772-84 żoną Ignacego Stobieckiego. Syn Stanisław.

Stanisław, syn Barłomieja i Słoneckiej, wspomniany w r. 1770 (P. 134 k. 1), dziedzic części Sobótki 1776 r. (I. Kal. 214/16 k. 105v). Sprzedał w r. 1778 części miasta Sobótki i wsi Wielka i Mała Sobótka z pustka Klusiny oraz place w Kaliszu Kajetanowi z Wrzący Zajączkowi. Żył jeszcze w r. 1787 (Py. 164 k. 742). W r. 1838 wylegitymował się w Królestwie Polskim z herbem Jastrzębiec Stanisław B., dziedzic Sławna i Januszewic w p. opoczyńskim. Jako swych przodków wstępnych wymienił: Franciszka, Bartłomieja i Piotra, dziedzica Bronowa, a więc trzy pokolenia, które podałem wyżej. Nie poprzestał jednak na nich, wymieniąc jeszcze dwa zgoła fantastyczne: Jana i Stanisława. Fantazje na temat tych odległych pokoleń nie dziwne, ale sama osoba legitymującego się budzi pewne wątpliwości. Zdawać by się mogło, że to nikt inny, tylko właśnie Stanisław z Sobótki. On jednak urodził się zapewne w latach pięćdziesiątych XVIII w. i w r. 1778 był już niewątpliwie pełnoletnim. Tak więc Stanisław legitymujący się w r. 1838, jeśli był z nim identyczny, musiałby być wtedy już bardzo wiekowym człowiekiem. Miał zresztą umrzeć w tymże roku 1838, a żona jego Józefa Mąkolska w r. 1867. Ich córka zamężna za Łuszczyńskim, syn Ignacy, dziedzic Sławna, wystawił w r. 1852 kościół parafialny w tej wsi. Był też właścicielem Prymusowej Woli. Z żony Heleny Koźmińskiej synowie: Stanisław zmarły bezdzietnie, ożeniony z Orlewską, Kazimierz, ożeniony z Brunówną, córki: Józefa, za Adamem Karwickim, Maria, za Wiktorem Gregorowiczem (Boniecki; noty Reiskiego; Uruski).

3. Paweł, syn Wawrzyńca i Podbielskiej, w r. 1601 w imieniu własnym i żony Anny Zdzenickiej kwitował się z małżonkami Korzeniewskiemi z dzierżawy części w Bogusławicach Górnych i Nadolnych (I. Kon. 30 k. 255). Od Elżbiety Korzeniewskiej, wdowy po Mikołaju B. Piotrowiczu, wziął w r. 1615 w zastaw na trzy lata części w Bogusławicach Górnych i pięć zagród w Bogusławicach Nadolnych (ib. 38 k. 453). W r. 1622 brał też zastawem części w Bogusławicach od Andrzeja B. Choduby (ib. 42 k. 88v), nie żył już w r. 1624 (I. Kal. 90b s. 1550). Synowie: Jan, Adam, Stanisław. Może córką Pawła była Marianna, żona Jakuba Wojnowskiego, której w r. 1636 zapisał dług 40 grz. syn Pawła, Adam B. (ZTP 29 s. 349).

1) Jan, syn Pawła, wspomniany w r. 1625 (I. Kon. 44 k. 123). Żeniąc się w r. 1637 z Dorotą Gulczewską, córką Mikołaja i Anny, krótko przed ślubem, 11 XII, zobowiązał się oprawić jej 3.000 zł posagu (G. 80 k. 376). Części w Bogusławicach, pochodzące z działu z braćmi, dał w r. 1648 bratankowi Janowi, synowi Adama (P. 1423 k. 502). W r. 1651 mianował opiekunami swej córki Anny: żonę, rodzonego brata Stanisława, stryjecznego Piotra oraz ks. Wojciecha Gulczewskiego (P. 1063 k. 440v). Żył jeszcze w r. 1665 (G. 84 k. 324), nie żył już w r. 1682 (I. Kon. 63 k. 675v). Owdowiała Dorota Gulczewska była w r. 1690 posesorką Kaweczyna (G. 89 s. 74). Wspomniana wyżej córka Anna była 1-o v. w r. 1665 żoną Felicjana Dankowskiego z p. bialskiego wojew. rawskiego, 2-o v. w l. 1686-93 żoną Jerzego Kowalewskiego.

2) Adam, syn Pawła, w r. 1624 w imieniu swoim i braci Jana i Stanisława zapis 8 grz. dany przez Bartłomieja B. zmarłemu ojcu sposobem zastawnym na częściach Bogusławic, ceduje Janowi B., synowi Bartłomieja (I. Kal. 90b s. 1550) 1625 scedował Piotrowi Dzierzbińskiemu odziedziczone po ojcu przez siebie i braci prawa do zastawionych przez Andrzeja B. Chodubę części Bogusławic (I. Kon. 44 k. 123). W r. 1631 żona jego Jadwiga Chlewska, wdowa 1-o v. po Janie Chlewskim (jak więc z domu?), oprawę po pierwszym swym mężu na częściach Wojsławic p. kal. cedowała małżonkom Wolińskim (I. Kal. 98 s. 933). W r. 1638 był "cywilnie zmarły" a jego żona Jadwiga Chlewska scedowała wtedy Janowi B. sumę 100 grz., zapisaną na Bogusławicach Górnych i Nadolnych przez Annę z Przyrańskich Wardęską (I. Kon. 48 k. 576). W r. 1645 Jadwiga, żona Adama, wciąż "cywilnie zmarłego", kwitowała Stanisława B. Piotrowicza (ib. 51 k. 577v). Adam umarł między r. 1682 i 1683 (ib. 63 k. 675v; I. Kal. 142 k. 90v). Jadwiga Chlewska żyła jeszcze napewno w r. 1648 (I. Kon. 53 k. 63), a być może, iż przeżyła męża i żyła jeszcze i w r. 1687 (I. Kal. 142 k. 516). Synowie: Jan i Stefan.

(1) Jan, syn Adama i Chlewskiej, dostał w r. 1648 od stryja Jana części w Bogusławicach (P. 1423 k. 502). Od Mikołaja B. i żony jego Marianny Przybysławskiej wziął w zastaw w r. 1664 za 40 zł pewne role (I. Kon. 58 k. 292v). Części w Bogusławicach sprzedał w r. 1683 za 500 zł bratu Stefanowi (I. Kal. 142 k. 90v).

(2) Stefan, syn Adama i Chlewskiej, ożenił się w r. 1674 z Marianną Goczówną Wardęską, córką Jana i Anny Boińskiej i dostał przed ślubem od jej ojca zapis 400 zł (Py. 154 s. 268). Części swe po rodzicach w Bogusławicach Górnych i Nadolnych sprzedał w r. 1687 za 500 zł Wojciechowi B., synowi Stanisława (I. Kal. 142 k. 516). Wraz z żoną wziął w zastaw w r. 1688 od Teresy z Radlickich Jaroszewskiej i jej syna Jana części w Szetlewie Wielkim (Py. 155 s. 51). Oboje kupili w r. 1701 od Jana Sakowskiego i żony jego Łucji Przykuckiej za 1.500 zł wieś Stare Miasto w starostwie konińskim (I. Kon. 70 k. 28). Stefan, nazwany "starcem", żył jeszcze w r. 1731 (ib. 76 s. 411), a żonę jego spotykamy ostatni raz w r. 1721 (I. Kon. 75 k. 270v). Córki: Anna, nie żyjąca w r. 1721, żona Franciszka Paczyńskiego, Katarzyna, w l. 1700-1 za Stanisławem Jaroszewskim cz. Szetlewskim zw. Karaś. Syn Jan.

Jan, syn Stefana i Wardęskiej, został w r. 1721 wraz z ojcem skwitowany przez Franciszka Paczyńskiego ze sprawy o dopuszczenie się gwałtów po śmierci Anny B., siostry Jana a żony tego Paczyńskiego (ib. k. 266). Mąż Anny Chudzyńskiej, córki Karola i Katarzyny Rolanki, spisał z nią wzajemne dożywocie w r. 1722 (P. 1185 k. 300v; 1187 k. 37v). Wraz z ojcem posesorzy Szetlewa 1723 r. (I. Kon. 75 k. 370). Oboje z żoną w r. 1740 zastawili na trzy lata za 250 zł małżonkom Wągrodzkim części Gorzykowa (G. 97 k. 439v). Oboje żyli jeszcze w r. 1753. Anna Chudzyńska występowała wtedy jako współspadkobierczyni swej ciotecznej siostry Jadwigi ze Skarżyńskich Górskiej (I. Kon. 78 s. 647). W r. 1780 umowa o nich (bez słówka "olim") iż Krzywosędzkim i małżonkom Szumańskim pożyczyli byli sumę 2.000 zł pod zastaw cząstki w Gorzykowie (G. 107 k. 90v), nie wydaje się jednak by wtedy jeszcze żyli. Synowie ich: Aleksander, ur. w Gorzykowie, ochrzcz. 29 V 1731 r., Józef, ur. tamże, ochrzcz. w r. 1739 (LB Mielżyn) i wreszcie Wojciech występujący w r. 1753 (I. Kon. 78 s. 817). Wojciech i Józef żyli jeszcze w r. 1780 (G. 107 k. 90v).

3. Stanisław, syn Pawła, wspomniany w r. 1625 (I. Kon. 44 k. 123), żeniąc się w r. 1641 z Anną Otorowską, córką Jana i Anny Brzeźnickiej, dostał na krótko przed ślubem, 16 VIII, od jej matki zapis 600 zł (P. 1044 k. 714). Współspadkobierca, obok braci Adama i Jana, stryja Stanisława, dziedzica w Nagórkach, 1647 r. (I. Kal. 113 s. 1497). Części Bogusławic odziedziczone po rodzicach przez siebie i braci sprzedał w r. 1649 bratankowi Janowi, synowi Adama (P. 1424 k. 402v). Ze swą drugą żoną Katarzyną Łukomską spisał wzajemne dożywocie w r. 1665. Była ona córką Wawrzyńca i Krystyny Koszutskiej (P. 1425 k. 756). Tenutariusz Podstolic 1667 r. Katarzyna Łukomska kupiła w r. 1676 od Macieja Kleparskiego, jego rodzeństwa i bratanków za 4.800 zł części wsi Kleparz i Grzybowo w p. gnieźn. (P. 1427 k. 920). Stanisław w r. 1680 oprawił tej żonie posag 2.000 zł (P. 1102 VIII k. 58). Występowała jako wdowa w r. 1682 (P. 1105 IX k. 111v). Nie żyła już w r. 1684 (P. 1107 III k. 9). Z drugiej żony syn Adam, o którym niżej. Były jeszcze z tejże żony bliźniaki: Franciszek i Marianna Barbara, ochrzcz. 14 VIII 1667 r. (LB Targowa Górka), o których nic więcej nie wiem. Była też zapewne córka Zofia, nie żyjąca już w r. 1731, żona Swierczyńskiego.

Adam, syn Stanisława i Łukomskiej, w r. 1681 kupił od Wojciecha Drachowskiego za 1.200 zł części w Grzybowie Robaszkowym (P. 213 III k. 26v), oprawił w r. 1684 posag 2.500 zł żonie Zofii Żukowskiej, córce Wojciecha i Anny Małkowskiej (P. 1107 III k. 9). Części wsi Grzybowo Robaszkowe i Kleparz w p. gnieźn., nabyte od Macieja Kleparskiego i Wojciecha Drachowskiego, sprzedał w r. 1688 za 7.203 zł Kazimierzowi Żegockiemu (P. 1115 V k. 29, 29v). Wraz z żoną wzięli w dzierżawę w r. 1705 od małżonków Latalskich za 5.000 zł na trzy lata Rzegnowo i Strychowo w p. gnieźnieńskim (G. 92 k. 60). Wsie te w r. 1710 Adam nabył od Stanisława Latalskiego za 11.278 zł wyderkafem (P. 1145 k. 150v). Drugą jego żoną była t. r. Zofia Domaradzka, wdowa 1-o v. po Janie Jarnowskim (G. 93 k. 26). Żył jeszcze w r. 1719 (G. 94 k. 15v). Zofia była wdową w r. 1720 (ib. k. 96). Córka Adama z Żuchowskiej, Marianna, w l. 1714-46 żona Stanisława Kurnatowskiego. Synowie z tej żony: Paweł, Maciej i Walenty, występujący w r. 1720 (G. 94 k. 96). Paweł występował jeszcze w r. 1725 (ib. k. 370). Maciej żył jeszcze w r. 1724 (Kc. 135 k. 63). Walenty, nieletni w r. 1724 (ib.), występował w r. 1731 jako bratanek i spadkobierca Zofii B. zamężnej Swierczyńskiej, dziedziczki części Czeszewa w p. kcyń. (G. 96 k. 390v).

IV. Grzegorz, syn Stanisława, występował w r. 1562 (I. Kal. 27 s. 1028), żonie swej Zofii Jaskólskiej, córce Macieja zw. Rżany, oprawił w r. 1564 posag 50 grz. na połowie swych części Bogusławic Górnych i Nadolnych (P. 1397 k. 382). W r. 1588 części w obu Bogusławicach rezygnował synowi Wojciechowi (R. Kal. 6 s. 70), a Zofia skasowła tam swoją oprawę (I. Kal. 55 s. 928). Grzegorz w r. 1598 cedował Bartłomiejowi B., synowi Piotra, zapis zastawny 10 grz. na rolach w Bogusławicach Nagórnych, dany przez zmarłego Piotra B. Budka (I. Kon. 28 k. 428). Nie żył już w r. 1608 (R. Kal. 1 k. 326). Jego córki: Anna, w l. 1584-88 żona Klemensa B. Piotrowicza, Dorota, cysterka w Ołoboku w r. 1588 (I. Kal. 55 s. 991), z powodu długów pozostawionych przez ojca i brata Wojciecha sprzedała w r. 1633 części w Bogusławicach za 4.000 zł stryjecznemu bratu Stanisławowi B., synowi Wawrzyńca (R. Kal. 11 k. 477). Żyła jeszcze 1647 r. (I. Kal. 113 s. 30).

Wojciech, syn Grzegorza i Jaskólskiej, dziedzic części w Szetlewie 1582 r. (R. Kal. 5 k. 277v), pozywał w 1584 r. Stanisława Krelińskiego o zabicie w Kaliszu w czasie roków grodzkich Jana B. (I. Kal. 50 s. 574). Ożenił się w r. 1588, krótko po 24 VIII, z Zofią Chwalęcką, córką Andrzeja Chwalęckiego cz. Kawieckiego (I. Kal. 55 s. 933) i t. r. na połowie części Bogusławic Górnych i Nadolnych oprawił jej 400 zł posagu (R. Kal. 6 s. 151). Od Łukasza B. Bachurki dostał w r. 1598 zobowiązanie sprzedania za 9 grz. ogrodu w Bogusławicach Nagórnych (I. Kon. 30 k. 56). W tejże wsi kupił 1602 r. za 20 grz. od Macieja Mantyckiego dwa i pół ślady roli koło swoich ról położone (I. i D. Z. Kal. 28 k. 103). Część w tej wsi, tj. ogród zw. "Siedliska" sprxedał w r. 1608 za 90 zł Janowi Piegłowskiemu (R. Kal. 1 k. 526). Od Andrzeja B. Budka kupił w r. 1610 za 33 grz. części Bogusławic Górnych (ib. k. 533). Plac koło ogrodu w Bogusławicach Nadolnych sprzedał w r. 1618 za 200 zł bratu stryjecznemu Stanisławowi, synowi Ambrożego (I. Kon. 40 s. 507). Od Stanisława B. Bachury dostał w r. 1622 zobowiązanie sprzedania za 450 zł części w Bogusławicach Nagórnych (ib. 42 k. 229). T. r. żona jego jeszcze żyła (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 379v). W 1624 r. od Jana Dzierzbińskiego otrzymał zobowiązanie rezygnacji łanu w Bogusławicach Górnych, leżącego przed dworem Wojciecha, a koło roli Macieja Mantyckiego (I. Kal. 90b s. 2521). Bezdzietny, umarł między r. 1630 i 1633 (I. Kon. 46 k. 57; R. Kal. 11 k. 477). W r. 1635 mowa o jego żonie też już jako o zmarłej bezpotomnie (I. Kal. 101 s. 16).

V. Wojciech, syn Stanisława, występował r. 1546 (I. Kon. 4 k. 276v). Ożenił się z Jadwigą Kurowską, córką Jana, i od teścia dostał w r. 1560 części w Szetlewie i Podbielu i na połowie tych wsi oprawił żonie posag 100 zł (Z. Kon. 6 k. 216, 216v). Prawo zastawne do pewnych ról w Szetlewie, otrzymane od Jana Kurowskiego Korosa, cedował w r. 1567 Wojciechowi Szetlewskiemu Rzytce (I. Kon. 13 k. 294v). Nie żył już w r. 1568, kiedy to wdowa skarżyła Mikołaja Szetlewskiego o zadane jej rany (ib. k. 606v). W r. 1582 była 2-o v. żoną Marcina Błaszkowskiego (Py. 119 k. 51). Chyba żyła jeszcze w r. 1602 (Py. 131 k. 9, 10). Części w Szetlewie i Podbielu odziedziczyły po Wojciechu córki jego i Jadwigi, Anna i Zofia (ib. k. 157v). Pierwsza była w l. 1602-10 żoną Wojciecha Jaroszewskiego Karasia, druga, w r. 1603 żona Wojciecha Kowalskiego. Zob. tablice 2-4.

Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.

[133]