Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona149150151152[153]154155156157Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Bnińscy - Borowscy
Bojanowscy h. Junosza
a) Antoni Jan, syn Stanisława i Zabłockiej, ur. 23 V 1723 r. (LB Grodzisko), wraz z bratem Mikołajem spadkobiercy zmarłych Aleksandra Marchockiego i Władysława Kretkowskiego, kasztelana chełmińskiego, pozostawali pod opieką dziada Jana Zabłockiego (I. Kon. 77 k. 7). Bracia w r. 1749 dokonali zapisu na kompromisową eksdywizję dóbr Brzeźna, Szczepidła, Głodna, Chylina, Głogowa i młyna Tarnowskiego (ib. 78 s. 242). Antoni 17 II 1749 r. w Goli zaślubił Franciszkę Mańkowską, córkę Wojciecha i Elżbiety Kwileckiej, wdowę po Macieju Koszutskim (LC Stary Gostyń), a 1750 r. spisał z nią wzajemne dożywocie (I. Kal. 190/5 k. 147v). Umarła ona zapewne w r. 1752, wtedy bowiem jako opiekun jej jedynej córki Elżbiety występował dziad macierzysty tej Elżbiety Wojciech Mańkowski (Kośc. 325 k. 147). Z drugą żoną Marianną Miaskowską, córką Michała, starosty gębickiego, potem kasztelana lędzkiego, i Anieli Walknowskiej, Antoni sporządził zapis wzajemnego dożywocia w r. 1754 (P. 1313 k. 166). Z działu przeprowadzonego z bratem Mikołajem był w r. 1755 dziedzicem Brzeźna z przyległościami (I. Kon. 78 s. 899; 79 s. 1). Komendant chorągwi usarskiej królewicza Fryderyka, w imieniu swej córki Elżbiety, urodzonej z pierwszej żony, i w imieniu pasierba po tej żonie Macieja Koszutskiego, jako spadkobierców matki, zobowiązał się w r. 1760 rezygnować za 5.000 zł Stefanowi Żaboklickiemu ich dobra po niej, tj. części w mieście Tywrowie w p. winnickim, należące do klucza kleszczewskiego (I. Kon. 79 k. 228, 228v). Od ks. Jana Wolińskiego, promotora Bractwa Różańcowego w Murowanej Goślinie, kupił w r. 1762 za 10.000 zł Rudzicę, Błużynko i Rudziczkę w p. kon. (P. 1334 k. 97v). Sędzia kapturowy powiatu konińskiego 1764 r. (I. Kon. 79 k. 359v). Wojski mniejszy poznański 1768 r. (Boniecki). Żonie zapisał t. r. sumę 32.000 tynfów (I. Kon. 80 k. 153v). Miecznik poznański 1769 r. (Boniecki). T. r. podpisał akces do konfedaracji barskiej (P. 1346 k. 29, 30). Trzecia jego żona Helena Kretkowska, córka Andrzeja, starosty kowalewskiego, i Teresy Gembartówny, kwitowała w r. 1778 matkę i braci z 20.000 zł posagu (I. Kon. 82 k. 30). W r. 1791 był właścicielem dworku w Poznaniu na przedmieściu Rybakach (P. 1368 k. 561). Jego jedyna, urodzona z Mańkowskiej, córka Elżbieta, była w l. 1767-78 żoną Antoniego z Lubieńca Niemojewskiego, kasztelanica bydgoskiego, umarła 20 III 1778 r.

b) Mikołaj, syn Stanisława i Zabłockiej, ur. 21 XII 1725 r. Zrazu obok brata dziedzic Brzeźna, żonie swej Bibiannie Morawskiej, córce Jana i Katarzyny Sczanieckiej, w r. 1748 zobowiązał się oprawić posag 8.000 zł (P. 1292 k. 91). W r. 1750 spisał z nią wzajemne dożywocie (I. Kal. 190/5 k. 190). Wskutek przeprowadzonych działów braterskich dziedzic Chylina z przyległościami 1755 r. (I. Kon. 78 s. 899; 79 s. 1). W r. 1757 mąż drugiej żony Marianny Złotnickiej (Kc. 143 k. 213). W jej imieniu spisał 29 X 1760 r. w Dziewierzewie działy z jej szwagrem Józefem Radzimińskim, mężem Michaliny Złotnickiej. Dotyczyły owe działy Dziewierzewa, Szczepic, Rozstrzębowa i Kozikowa w p. kcyń. Mikołaj scedował przy tej okazji szwagrowi sumę 10.000 zł zapisaną sobie przez Franciszka B. (G. 100 k. 626). Dziedzicem Szczepic, Rozstrzębowa i Kuszpietu(!) nazwany w r. 1763 (Kc. 146 k. 70). Marianna zmarła 30 VII 1762 r. w Szczepicach (LM Kcynia). Mikołaj był sędzią kapturowym województwa kaliskiego w r. 1764 (I. Kon. 79 k. 359v). Z trzecią swą żoną Krystyną Chłapowską, córką Ludwika, sędziego ziemskiego poznańskiego, i Julianny Zakrzewskiej, spisał wzajemne dożywocie w r. 1767 (I. Kal. 206/8 k. 175v). Skwitowała ona w r. 1768 swego brata Stanisława, kasztelana międzyrzeckiego, z 37.000 zł (Kośc. 330 k. 239v). Mikołaj żył jeszcze w r. 1779 (G. 106 k. 38v), nie żył już w r. 1782 (I. Kon. 82 k. 203). W r. 1784 8 VII wdowa po nim Krystyna Chłapowska zaślubila 2-o v. Józefa Zbijewskiego, majora wojsk koronnych (LC Katedra, Gniezno). Z pierwszej żony, Morawskiej, były córki: Herula, zmarła w wieku 6 lat i pochowana u Reformatów w Szamotułach 20 XI 1755 r., oraz Franciszka, bezpotomna, nie żyjąca w r. 1784, której spadkobiercą był, jeśli idzie o jej mienie po matce w Budzisławiu Górnym i Zberzynie, cioteczny brat Józef Miaskowski, rodzący się z Konstancji Morawskiej (G. 115 k. 6v; P. 1361 k. 103). Z Złotnickiej był syn Stanisław, żyjący w r. 1763 (P. 1336 k. 178v), nie żyjący w r. 1779, oraz córka Bibianna, w l. 1773-74 żona Michała Biernackiego, porucznika kawalerii narodowej. Z Chłapowskiej Konstanty Franciszek, ur. w Szlachcinie 29 IX 1766 r., i Marceli Józef Felicjan, ur. tamże, ochrzcz. 13 IX 1779 r. (LB Nietrzanowo). Z tych synów, Konstanty trzecią część Chylina, Tarnowy i Głogowy sprzedał 14 II 1789 r. Wojciechowi Łukomskiemu za 4.000 zł, ale już 30 VI t. r. odkupił te wsie za tyleż z powrotem (P. 1366 k. 484, 500; 1375 k. 486, 507). Były i córki. Z nich, Delfina, ur. ok. 1761 r., w r. 1789 żona Makarego Mąkowskiego, wyszła 2-o v. w Poznaniu 26 VI 1817 r. za Wawrzyńca Kurnatowskiego. Weronika Krystyna, ur. w Murzynówku, ochrzcz. 2 III 1777 r. Biblianna(!) Salomea, ur. w Szlachcinie, ochrzcz. 12 XI 1778 r., (LB Nietrzanowo).

2. Mikołaj B. cz. Gołaski, syn Andrzeja i Gołaskiej, wraz z braćmi Maciejem i Stanisławem otrzymał od braci starszych w działach ojcowizny dokonanych w r. 1536 połowę Spławia i całe części Gołaszyna (P. 1394 k. 8v). Jako dziedzic w Gołaszynie, pół łana roli w tej wsi wyderkował w r. 1538 za 50 grz. Krzysztofowi Golińskiemu (P. 1394 k. 225). W r. 1542 w nowym dziale przeprowadzonym między braćmi (zapewne po śmierci brata Andrzeja) Mikołaj wraz z bratem Marcinem części w Spławiu dał Janowi i Stanisławowi (ib. k. 504v). Żona Mikołaja, Anna Golińska, wdowa 1-o v. po Janie Konarzewskim, swoją oprawę otrzymaną od pierwszego męża na połowie Konarzewa, Sierakowa, Chwałkowa i Kokoszek w p. kośc. oraz Pasierbic w p. pyzdr. sprzedała w r. 1564 za 700 zł bratu męża Stanisławowi Konarzewskiemu (P. 1395 k. 291). Mikołaj w r. 1556 wraz z braćmi Janem i Marcinem nazwany dziedzicem w Gołaszynie i Trzeboszu (Kośc. 237 k. 96v). W r. 1557 występował już tylko jako dziedzic w Trzeboszu na Sląsku (ib. k. 190v). Niewątpliwie jego to synami byli bracia Andrzej i Mikołaj, zwani B-mi cz. Trzeboskimi, córką zaś Katarzyna, w r. 1565 wydana za Mikołaja Droszewskiego. Czy nie była też jego córką panna Anna, wspomniana w 1567 r.? (P. 911 k. 127).

1) Andrzej B. cz. Trzeboski, syn Mikołaja, w r. 1565 w imieniu własnym i małoletniego brata Mikołaja kwitował z 300 tal. stryja Jana B. z Gołaszyna, Parska i Żydowa (Kośc. 243 k. 268v). Dziedzic w Trzeboszu na Sląsku 1579 r. (P. 933 k. 656) i t. r. mąż Anny Przybyszeskiej (ib. k. 753). W r. 1593 kupił od Jana Rydzyńskiego za 22.500 zł części w Gorzyczkach (P. 1401 k. 24v) i t. r. na Jaszkowie, Jasieniu i częściach w Gorzyczkach oprawił żonie 1.400 zł posagu (ib. k. 27v). Miał i Gołębin, który w r. 1599 wyderkował na jeden rok za 4.000 zł Jadwidze z Rydzyńskich Miaskowskiej (ib. k. 217v). Żył jeszcze 1601 r. (P. 1404 k. 275v). Nie żył w r. 1605, kiedy wdowa występowała wraz z synami Andrzejem, Mikołajem i Janem (P. 976 k. 84v). Mieszkała w r. 1608 we dworze w Jaszkowie (P. 143 k. 167) i żyła jeszcze w r. 1616 (P. 996 k. 286). Z synów, o Mikołaju zob. niżej, Andrzej wspomniany pierwszy raz w r. 1596 (Kośc. 276 k. 8v), obok brata Mikołaja współdziedzic Jasienia w r. 1606 (P. 1405 k. 567), żył jeszcze w r. 1609 (P. 982 k. 459v), nie żył w r. 1611 (P. 986 k. 1049), był bezpotomny. Jan występował jeszcze raz w r. 1609 (P. 982 k. 459v), po tej dacie już się z nim nie spotkałem. Z córek: Anna w r. 1585 poślubiła Mikołaja Pudliszkowskiego, Zofia 1-o v. w r. 1590 wyszła za Wacława Gułtowskiego, 2-o v. w r. 1606 była żoną Stanisława z Łaska Russockiego, Jadwiga wyszła 1-o v. w r. 1599 za Macieja Krzyżanowskiego, 2-o v. była żoną Jana Ponieckiego, Katarzyna, w l. 1601-2 1-o v. żona Piotra Pogorzelskiego, 2-o v. w r. 1618 Jana Grylewskiego.

Mikołaj, syn Andrzeja i Przybyszewskiej, pisał się z Jaszkowa. Skwitowany został w r. 1606 wraz z braćmi przez Łukasza Bułakowskiego z 2.000 zł, za którą to sumę ojciec ich wyderkował był Jasień i części w Gorzyczkach (P. 978 k. 544v). Był po śmierci obu braci dziedzicem całej ojcowizny, tj. Jasienia, Jaszkowa, Gołębina i części w Gorzyczkach (P. 988 k. 342; 1419 k. 1475; Kośc. 290 k. 642v). Żoną jego była Marianna Strzelecka, córka Mikołaja i Zofii Rąbińskiej, która w r. 1616 miała oprawę posagu na Gołębinie i częściach Gorzyczek (P. 996 k. 286, 2ę5v). Owa Marianna t. r. swe części w Rąbiniu, Turwi, Wronowie i Żabnie w p. kośc. oraz w Długim Wielkim i Małym p. wsch. dała swym braciom Janowi i Baltazarowi (P. 1410 k. 170v). Mikołaj w r. 1622 zapisał plebanowi jaszkowskiemu 2.000 zł, a dla rektora i kantora szkoły w Jaszkowie miarę ziarna kwartalnie, czyniąc to dla spokoju dusz pochowanych w tamtejszym kościele rodziców, braci i sióstr (P. 1413 k. 16). Żył jeszcze w r. 1624, kiedy spisywał z tą żoną wzajemne dożywocie (Ws. 206 k. 55). W r. 1627 owdowiała Marianna szła już powtórnie za Wojciecha Grzymułtowskiego, kasztelanica bydgoskiego (P. 1415 k. 762). W r. 1630 kwitowła ze spraw sądowych o swą oprawę spadkobierców męża tj. Pudliszkowską, Krzyżanowską i Grylewską oraz jego siostrzeńców Gułtowskich i Russockich (Kośc. 386 k. 71v). Wdową i po tym drugim mężu była w r. 1658 (Kc. 130 k. 208v). Jej trzecim mężem był w l. 1661-72 Andrzej Podleski (I. Kal. 125 s. 189; Kc. 130 k. 303v; P. 199 k. 24).

2) Mikołaj B. cz. Trzeboski, syn Mikołaja i Golińskiej, pisał się z Bojanowa. Nieletni jeszcze w r. 1565 (Kośc. 243 k. 268v). Dziedzic Trzebosza, kupił w r. 1584 od Stanisława B., syna Andrzeja, burgrabiego kaliskiego, za 11.300 zł Bojanowo wraz z pustkami Ostrowem i Czyżewem (P. 1399 k. 425). Wyspę cz. Ostrówko na stawie w Bojanowie pozostawił w r. 1585 temu Stanisławowi w dożywotnie użytkowanie (ib. k. 432v). Na połowie owych nabytych dóbr oprawił t. r. 3.000 zł posagu żonie swej Barbarze Ujejskiej, córce Jana z Borzysławia Ujejskiego (ib. k. 433). Dla zrodzonych z niej dzieci mianował w r. 1588 opiekunów (P. 949 k. 28). W r. 1590 występował jako dziedzic tylko Bojanowa, brat zaś Trzebosza, musiały więc już wtedy dokonać się między nimi działy (Kośc. 270 k. 285). Oprawę żonie ponowił w r. 1606 na tych samych dobrach co i w r. 1585 (Ws. 204 k. 291). Podpisał w r. 1609 protestację szlachty ewangelickiej w sprawie zakazu budowania zboru w Międzyrzeczu (P. 143 k. 744). Od swego zięcia Mikołaja Jastrzębskiego kupił w r. 1609 za 16.000 zł Łowęcice w p. pyzdr. (P. 982 k. 848v; 1406 k. 587v). Od Andrzeja Pruszaka Bieniewskiego kupił w r. 1616 za 13.500 zł części miasta i wsi Jaraczewo w p. pyzdr. (P. 1410 k. 205) i t. r. od Adama Jaraczewskiego wzamian za pole "Kopczyńskie" dostał inne części w tych dobrach (ib. k. 305v). Nabyte cześci Jaraczewa, kiedyś stanowiące własność Stanisława Kunińskiego, sprzedał w r. 1617 za 13.500 zł synowi Maciejowi (ib. k. 339). Testament spisywał w Bojanowie 28 VII 1619 r., nie żył już 3 I 1620 r. W tym testamencie majętność Bojanowską, oszacowaną na 24.000 zł, przeznaczył synowi Melchiorowi, zaś wnukom po zmarłym synu Jakubie majętność Łowęcką, ocenioną na 18.000 zł, i Jaraczewską, na 16.000 zł. Gdyby wnukowie nie chcieli przyjąć całego Jaraczewa, mieli się nim podzielić po połowie z Melchiorem, ten zaś winien w takim wypadku dopłacić im po 3.000 zł (Kośc. 127 k. 786v). Owdowiała Barbara z Ujazdu skasowała w r. 1622 swą oprawę na Bojanowie (Ws. 33 k. 59), a od synów i wnuków dostała w r. 1626 dożywocie łanów "Urbańskich" i pól "Czyżewskich" oraz "Wielkiego" dworu w Bojanowie( Ws. 206 k. 182v). Żyła jeszcze w r. 1627 (Kośc. 294 k. 353v). O synach Melchiorze, Macieju i Jakubie, zob. niżej. Córki: Sabina zaślubiła w r. 1605 Mikołaja Jastrzębskiego, Anna wyszła w r. 1607 za Jakuba Żychlińskiego, Barbara zrazu 1-o v. żona Stanisława Gliszczyńskiego, wyszła 2-o v. w r. 1620 za Stanisława Przybyszewskiego.

(1) Melchior, najmłodszy syn Mikołaja i Ujejskiej, w r. 1618 części w Jaraczewie wyderkował za 3.000 zł w. swej siostrze Żychlińskiej (P. 1411 k. 226v). Odziedziczył owe części (obok bratanków po bracie Jakubie) po bezpotomnej śmierci brata Macieja. W r. 1619 wraz z tymi bratankami wyderkował owe części za 2.000 zł Janowi Karchowskiemu (P. 1411 k. 486v). W r. 1623 w imieniu własnym i wspomnianych bratanków części w Jaraczewie sprzedał za 14.100 zł Wacławowi Żychlińskiemu, celem spłacenia długów pozostawionych przez brata Macieja (P. 1414 k. 205). Wraz z bratankami w r. 1625 dziedzic Łowęcic (P. 143 k. 31, 34v). W r. 1628 dokonał z nimi podziału dóbr, biorąc całe Bojanowo, im zaś dając Łowęcice (Ws. 206 k. 326). Bojanowo wraz z pustkami Czyżewem i Ostrowem sprzedał w r. 1641 za 41.500 zł Krzysztofowi Opalińskiemu, wojewodzie poznańskiemu (P. 1420 k. 634), sam zaś nabył t. r. sposobem wyderkafu od Jana z Bnina Radzewskiego za 13.500 zł Mórkę, Jelenczewo i Małpino w p. kośc. (ib. k. 636v). Od Hieronima Radomickiego, wojewody inowrocławskiego za sumę 13.500 zł trzymał wyderkafem Szlachcino i Babino w p. pyzdr. Nie żył już w r. 1645, kiedy to wdowie po nim Elżbiecie Bronikowskiej, córce Andrzeja, drugi jej mąż Hieronim Bronikowski zobowiązał się oprawić posag 6.000 zł (Kc. 129 k. 27v). Była bezpotomna i umarła tego samego jeszcze roku (P. 1052 k. 324; Kośc. 301 k. 1104).

(2) Maciej, syn Mikołaja i Ujejskiej, nabył w r. 1617 od ojca za 13.500 zł części w Jaraczewie (P. 1410 k. 339) i t. r. żeniąc się z Zofią Krzyszkowską, córką Andrzeja, oprawił jej na nich 7.000 zł posagu (1410 k. 340v). Był bezdzietny i nie żył już w r. 1618 (P. 1000 k. 8v), a części w Jaraczewie spadły po nim na brata Melchiora i bratanków po bracie Jakubie (P. 1411 k. 486v).

(3) Jakub, syn Mikołaja i Ujejskiej, był mężem Urszuli Sczanieckiej, córki Jerzego i Urszuli Bukowieckiej, która w r. 1609 skwitowała swych braci ze swej ojcowizny (P. 982 k. 671v). T. r. dostała oprawę 6.000 zł posagu od teścia swego Mikołaja B. na połowie Łowęcic (P. 1406 k. 601v). T. r. Jakub obok ojca podpisał wraz z innymi członkami rodziny protestację szlachty ewangelickiej w sprawie zakazu budowania zboru w Międzyrzeczu (P. 143 k. 744). Żył jeszcze w r. 1612 (P. 988 k. 6v), nie żył w r. 1618, kiedy to wdowa idąc 2-o v. za Prokopa Lipskiego, dostała od niego przed ślubem zapis oprawy 7.500 zł posagu (P. 1411 k. 71). Jako wdowa po Lipskim, pisarzu ziemskim kaliskim, żyła jeszcze w r. 1642 (R. Kal. 12 k. 373). Jakub i Urszula mieli córki Annę, jeszcze niezamężna 1636 r. (I. Kal. 102 s. 876), w l. 1638-51 żonę Jana Lipskiego, sędziego ziemskiego kaliskiego, i Zofia, żyjąca 1633 jako niezamężna (I. Kal. 99b s. 1728), oraz synów: Jana i Mikołaja, o których niżej, oraz Jerzego. Ten ostatni, małoletni w r. 1619 (P. 1411 k. 486v), nie żył już w r. 1621.

a. Jan, syn Jakuba i Sczanieckiej, nieletni w r. 1619, w dziale ze stryjem Melchiorem dostał w r. 1628 wraz z bratem Mikołajem Łowęcice (Ws. 206 k. 326). W r. 1632, już dojrzały, wraz ze swym nieletnim jeszcze wtedy bratem Mikołajem sprzedał Łowęcice za 28.000 zł Piotrowi Lipskiemu, stolnikowi kaliskiemu (P. 1417 k. 670). Żył jeszcze w r. 1633, kiedy wraz z bratem nabył wyderkiem od małżonków Pogorzelskich Borzysławice i Cykówko za 10.000 zł (Ws. 47 k. 89v). T. r. udając się na wyprawę moskiewską ("in oras Moschoviae") mianował opiekunem swych sióstr, Anny i Zofii, Jerzego Schlichtinga, sędziego ziemskiego wschowskiego, gdyby zaś z tej wyprawy miał nie powrócić, opiekę nad nimi zlecał swej matce, obecnie zamężnej Lipskiej, i bratu Mikołajowi (I. Kal. 99b s. 1728).

b. Mikołaj, syn Jakuba i Sczanieckiej, ur. około r. 1610, bowiem w r. 1632 miał rok 23-ci (P. 1417 k. 670). W r. 1627 skwitował matkę z dóbr Łowęcice przysądzonych przez trybunał koronny jemu, jego bratu, stryjowi Melchiorowi i tej matce (I. Kal. 93 s. 209). W r. 1628 w dziale ze stryjem Melchiorem dostał wraz z bratem Łowęcice, które oni obaj, jak to było wyżej, sprzedali w r. 1632 Lipskiemu. W r. 1638 ożenił się z Zofią z Budzisławia Wysocką, córką Adama, łowczego brzeskiego kujawskiego, której na krótko przed ślubem, 17 III, zobowiązał się oprawić posag 10.000 zł (I. Kon. 48 k. 495v). Od Krzysztofa Opalińskiego, wojewody poznańskiego, kupił w r. 1642 za 41.500 zł Bojanowo z pustkami Czyżewem i Ostrowem, kupione przez tegoż wojewodę od Melchiora B. (P. 1420 k. 856) i t. r. na połowie tej wsi oprawił żonie ową sumę 10.000 zł (R. Kal. 12 k. 389v). Umarł jako katolik 5 XI 1644 r. (Kośc. 130 s. 752). W r. 1652 wdowa wraz z Janem i Stefanem B-mi, opiekunami swych dzieci, zawarła w Smiglu kontrakt z Chryzostomem Potockim (Kośc. 302 k. 580). Żyła jeszcze w r. 1653 (P. 1066 k. 183b), nie żyła już w r. 1661 (Ws. 63 k. 132). Dzieci Mikołaja: Konstanty, Teresa, Marianna i Katarzyna, pozostawały w l. 1649-54 pod opieką Jana z Kopaszewa i Stefana z Gołaszyna B-ich (Kośc. 302 k. 134; 303 k. 803v, 804v). Z nich Teresa Urszula, w r. 1662 (zapewne już i w r. 1661) żona Jana Gosławskiego, Marianna i Katarzyna w r. 1668 jeszcze niezamężne (Ws. 68 k. 329v), pierwsza z nich w r. 1670 żona Stefana z Osin Wężyka, druga w r. 1676 za Hieronimem Korzenickim z p. sieradzkiego.

Konstanty, syn Mikołaja i Wysockiej, w r. 1644 w chwili śmierci ojca miał lat 5 (Kośc. 130 s. 752), dziedzic Bojanowa, którą to wieś w r. 1661 wydzierżawił Janowi Gosławskiemu (Kośc. 305 k. 49v). Celem wyposażenia żony tego Gosławskiego, a swej siostry Teresy, wyderkował w r. 1662 Bojanowo Stare za 14.000 zł Jakubowi Milińskiemu, komornikowi poznańskiemu (P. 1072 VI k. 869). Żoną jego była Teresa z Lubrańca Dąmbska, córka Wawrzyńca i Anny Smuszewskiej, która mu wniosła posag 15.000 zł (G. 84 k. 313v). Oprawił jej ów posag w r. 1666 na połowie Bojanowa (P. 1864 k. 39). Konstancja była dziedziczką części Retkowa w p. kcyń. (I. Kal. 165 s. 433). Konstanty nie żył już w r. 1668, (Ws. 68 k. 329v), a wdowa w r. 1670 szła powtórnie za Jakuba Błeszyńskiego, poźniejszego kasztelana międzyrzeckiego (Kośc. 305 k. 502, 503). Nie żyła już w r. 1690 (I. Kon. 68 k. 103). Bojanowo Stare dostało się córkom Konstantego i Dąmbskiej (P. 1132 VI k. 27v; Kc. 135 k. 208): Konstancji, w l. 1690-96 żonie Franciszka Kociełkowskiego, i Annie, w l. 1696-97 żonie Adama na Kokorzynie Cerekwickiego.

3. Marcin B. cz. Gołaski, syn Andrzeja i Gołaskiej, wraz ze swymi braćmi, Mikołajem i Stanisławem, dostał w działach przeprowadzonych w r. 1536 od starszych braci Jana i Andrzeja połowę Spławia i części w Gołaszynie (P. 1394 k. 8v), zaś wraz z Mikołajem, współdziedzicem w Gołaszynie, przy okazji ponownego działu w r. 1542 części w Spławiu oddał Janowi i Stanisławowi (ib. k. 504v). W r. 1562 od Jana i Stanisława Magnuszewskich kupił za 10.000 zł części w Magnuszewicach oraz pustki Prusy, Polskie i Pędzewo wraz z wolnym wyrębem w Węgrzynowie w p. kal. (P. 1397 k. 202v). Inne części w powyższych wsiach oraz w pustce Roszkowo dokupił w r. 1567 za 3.000 zł od Krzysztofa Suliszewskiego (R. Kal. 2 k. 17v). Dorota z Magnuszewskich, wdowa po Janie Oborskim, zobowiązała się w r. 1568 sprzedać mu części swe w Węgrzynowie (I. Kal. 34 s. 788). Dalsze części w Magnuszewicach kupił w r. 1574 za 1.000 zł od Anny Granowskiej (R. Kal. 4 k. 145v). Od Piotra Pruskiego zw. Gajny kupił w r. 1576 za 400 zł części Prus Pośrzednich (ib. k. 326). Od Jana i Marcina, braci Wyszkowskich kupił w r. 1577 za 100 grz. część Prus zw. Roszkowo (ib. k. 409). Od Piotra Przybysławskiego kupił w r. 1578 za 200 grz. część w Prusach Pośrzednich zw. Roszkówko (Ws. 346 k. 92v). Od Wojciecha Pruskiego cz. Przybysławskiego kupił w r. 1582 za 100 zł części Prus Pośrzednich i Roszkowskich (R. Kal. 5 k. 258v). Od Bartłomieja, Wojciecha i Macieja Pruskich kupił w r. 1584 za 800 zł części Prus Pośrzednich (ib. k. 394). Od Wojciecha Pruskiego Żołny kupił w r. 1585 za 100 zł część Prus Wielkich (ib. k. 495). Żoną Marcina była w r. 1581 Agnieszka Dobrzycka (I. Kal. 47 s. 1002). W r. 1593 skasowała ona swą oprawę na Magnuszewicach i Prusach a Marcin te dobra dał synowi Maciejowi w dziale z innymi swymi synami, Gabrielem i Piotrem. Prócz tych dobr miał ponadto Gołaszyn w p. kośc., Strzyżewo i części miasta Dobrzycy w p. kal. (Ws. 203 k. 38v). Nie żył już w r. 1594 (Ws. 13 k. 151v). Wdowa wraz z synem Maciejem kupiła w r. 1595 od Marcina Golińskiego za 1.560 zł części w Golinie (Ws. 203 k. 109v) i t. r. skasowała oprawę swą na Gołaszynie (P. 964 k. 242). W r. 1598 wspomniane wyżej części w Golinie Wielkiej, nabyte od Marcina Golińskiego, sprzedała za 2.150 zł Piotrowi Golińskiemu, jego bratu (P. 1402 k. 693). Córką Marcina i Dobrzyckiej była Zofia, wydana w r. 1581 za Stanisława Siewierskiego, starostę ostrzeszowskiego. Ze wspomnianych wyżej synów, o Gabrielu i Macieju zob. niżej. Trzeci, Piotr B. cz. Gołaski, bezpotomny, zmarł między r. 1594 i 1595 (Ws. 13 k. 151v; P. 1401 k. 435, 436).

1) Gabriel B. cz. Gołaski, syn Marcina i Dobrzyckiej, w dziale braterskim, dokonanym w r. 1593 jeszcze za życia ojca, wziął zrazu wraz z Piotrem części w Gołaszynie, Strzyżewie i mieście Dobrzycy (Ws. 203 k. 43v), potem po śmierci ojca i brata Piotra w dziale z bratem Maciejem wziął w r. 1595 części w Strzyżewie i Dobrzycy (P. 1401 k. 435, 436). Mąż Zofii Dawidowskiej, córki Jana, mianował w r. 1596 opiekunów swych dzieci z niej zrodzonych (P. 966 k. 295). Od Walentego Szczuckiego kupił w r. 1596 za 9.400 zł części w mieście i wsi Dobrzycy (P. 1402 k. 123). Na połowie swych części w Dobrzycy t. r. oprawił żonie 2.000 zł posagu (ib. k. 85). Zofia Dawidowska części po swym ojcu we wsiach Leszno, Grody, Łuszczewo, Powązki, Lubiec, Kuzy, Cholewy w ziemi sochaczewskiej sprzedała w r. 1598 za 2.600 zł Piotrowi Wąsowskiemu (R. Kal. 7 k. 130). Była w r. 1599 właścicielką części w Otwocku i Kurczewiu (Boniecki). Gabriel od Andrzeja Czarnkowskiego, wojewody kaliskiego, kupił w r. 1606 za 24.500 zł Roszkowo z folwarkiem i Sarbinowo w p. kośc. (P. 1405 k. 694). Wieś Strzyżewo w p. kal. dał w r. 1608 swej żonie (P. 1406 k. 270). Sarbinowo i Roszkowo sprzedał w r. 1609 za 24.500 zł Janowi Lipskiemu "Starszemu" (ib. k. 615v). Dokonał w r. 1615 rozgraniczenia swych części w Dobrzycy od części tamże Jana Dobrzyckiego (I. Kal. 81 k. 43). Strzyżewo zastawił w r. 1627 synowi Piotrowi za sumę 11.000 zł stanowiącą jego wydział ojcowizny (ib. 93 s. 180), a w r. 1630 zobowiązał się rezygnować synowi Władysławowi całą wieś Strzyżewo i wsie nowo przez siebie lokowane: Bugaj, Dębnicę i Klonowo (dziś Klonów), jako jego wydział (ib. 96 s. 771), a synowi Piotrowi połowę swych części miasta Dobrzycy i wsi Klonowo (ib. s. 778). W r. 1632 dokonał ostatecznej dyspozycji swych dóbr między trzema synami: Władysławem, Piotrem i Łukaszem, czwarty bowiem, Samuel Jan, bezpotomny, zabity został 29 VI 1628 r. w Popowie przez Jana Wyszkowskiego, Andrzeja Żernickiego i Stanisława Trzebickiego, w chwili, kiedy wybierał się na służbę wojskową na Ukrainę pochowany w kościele w Dobrzycy (LM Dobrzyca; Py. 143 k. 6v). Tak więc Władysław miał dostać po śmierci ojca Strzyżewo z Bugajem (R. Kal. 11 k. 361, 362v), połowę części w Dobrzycy i Klonowie wyznaczył Piotrowi (ib. k. 363v), drugą połowę Łukaszowi, ale jednocześnie owe dobra Dobrzycę i Klonowo, działając z synem Piotrem a w imieniu syna Łukasza, sprzedał za 40.000 zł Chryzostomowi Mycielskiemu (ib. k. 368v). Umarł między r. 1633 i 1634 (ib. k. 519v, 571v). Zofia Dawidowska żyła jeszcze 1616 r. (I. Kal. 82 s. 1587), nie żyła już w r. 1623 (R. Kal. 10 k. 10v). Z córek Gabriela i Dawidowskiej, Zofia, ur. około r. 1612, bowiem w r. 1662 nazwana panną 50-letnią (Ws. 63 k. 424v), w r. 1653 jako "panna na dewocji", roborowała swój testament spisany w Łękach Wielkich (Ws. 56 k. 346v). Żyła jeszcze w r. 1665 (P. 1076 k. 66). Krystyna, w l. 1623-28 żona 1-o v. Macieja Tomickiego, w l. 1633-36 2-o v. żona Macieja Gorzyńskiego, Helena, w r. 1612 żona Mikołaja Sośnickiego, była w 1624 r. 2-o v. za Janem Pakosławskim, Marianna, w l. 1615-35 żona Jana Tomickiego. Z synów: Władysław, Piotr i Łukasz zostawili potomstwo.

(1) Władysław, syn Gabriela i Dawidowskiej, wspomniany pierwszy raz w r. 1622 (Kośc. 292 k. 32v). Od szwagra Jana Tomickiego kupił w r. 1624 za 7.000 zł Węgrzynowo w p. kal. (R. Kal. 10 k. 322v). Był w r. 1624 mężem Anny Suchorzewskiej, córki i jedynej spadkobierczyni Bartłomieja, i kwitował wtedy teścia z 4.000 zł jej posagu (I. Kal. 90b s. 2005; Py. 143 k. 76v), a Anna w r. 1631 połowę Pacanowic i pustki Sulęcina w p. kal. sprzedała za 6.000 zł Walentemu Goślinowskiemu (P. 1417 k. 145). Z działów z braćmi dostał w r. 1632 Strzyżewo, Bugaj i Klonowo (R. Kal. 11 k. 361, 362v, 365v, 367). Od Piotra Suchorzewskiego kupił w r. 1634 za 7.000 zł części w Pacynowicach (ib. k. 571v), ale w r. 1635 sprzedał je Janowi Skrzypińskiemu (ib. k. 673). W r. 1634 od Chryzostoma Mycielskiego kupił za 40.000 zł miasto Dobrzycę i wieś Kłonowo (R. i I. Z. Kal. 1c k. 25), ale swe części w tych dobrach sprzedał w r. 1635(?) za 36.000 zł Stanisławowi Przyjemskiemu, marszałkowi nadw. kor. i staroście gen. wielkopolskiemu (ib. k. 47b). Nabywszy Rusko, Strzyżewko i Łobez w p. pyzdr. od Jana ojca i Wojciecha syna Szołdrskich, zastawił te dobra w r. 1635 za 10.000 zł Adamowi Załuskowskiemu (I. Kal. 101 s. 973). Na Rusku i na rozmaitych sumach zabezpieczył swej siostrze Zofii sumę 5.360 zł, płatne po jej zamęściu lub wstąpieniu do klasztoru (I. Kal. 102 s. 1290). Połowę Ruska, Strzyżewka i łakę w Łobzie sprzedał w r. 1639 za 20.000 zł Stefanowi Kaczkowskiemu (P. 1419 k. 1172v). Strzyżewo, Klonowo i Bugaj sprzedał t. r. za 24.000 zł Janowi Szołdrskiemu (ib. k. 1292v). T. r. od wspomnianych już wyżej Jana i Wojciecha Szołdrskich kupił za 17.000 zł części w Rusku i Strzyżewku (ib. k. 1294). Od Anny żony Pawła Srzemskiego i Urszuli żony Andrzeja Popowskiego, sióstr Sośnickich, spadkobierczyń brata Ludwika Sośnickiego, kupił t. r. za 2.200 zł części w Cerekwicy Kościelnej (ib. k. 1296). Musiał też wykupić innych spadkobierców Ludwika Sośnickiego, bo w r. 1642 całą Cerekwicę Zawodną cz. Kościelną sprzedał za 17.000 zł bratu swemu Łukaszowi (ib. k. 1420 k. 889). W r. 1649 wydzierżawił za 10.666 zł miasto Dupino i wieś Dupino od Jakuba Jastrzębskiego (Ws. 5 k. 257). Od Zofii z Wysockich Zbijewskiej dostał w 1652 r. zobowiązanie do sprzedaży za 2.000 zł kamienicy w Poznaniu przy ul. Psiej, w sąsiedztwie jego własnej kamienicy (P. 1064 k. 315). T. r. wraz z żoną dostali za konsensem król. od Doroty z Pawłowskich 1-o v. Gorzyckiej 2-o v. Żytowieckiej cesję dożywocia wsi król. Gonięcino (ib. k. 314v). Umarł w r. 1653 (P. 1066 k. 43v, 150). T. r. wdowa w imieniu własnym i synów: Stefana, Macieja, Marcjana i Stanisława, kwitowała Grabowieckiego (ib. k. 164), a w r. 1655 za konsensem królewskim uzyskanym 25 IV 1654 r. na scedowanie dożywocia wsi królewskiej Gonięcina w p. pozn. małżonkom Bogusławskim, dokonała owej cesji (P. 180 k. 330). Były i córki, Urszula ochrzcz. 24 I 1630 r. (LB Dobrzyca), w l. 1651-66 żona Jakuba Milińskiego, pisarza ziemskiego wschowskiego oraz Anna, ochrzcz. 10 III 1633 r. (LB Dobrzyca), zakonnica w Trzebnicy, która w 1652 r. dostała od ojca zapis pensji rocznej 50 zł (P. 1064 k. 148v). Spośród synów, o Macieju nie wiem nic więcej.

a. Stefan, syn Władysława i Suchorzewskiej, ochrzcz. 25 III 1632 r. (LB Dobrzyca) spisał w r. 1654 dożywocie z żoną Marianną Zdzarską (P. 1067 k. 10), a w r. 1659 od Krzysztofa Zdzarskiego kupił za 5.000 zł części wsi Lubienia Wielka w p. kal. (Py. 63 k. 88). W r. 1660 dał Wojciechowi Kierzyńskiemu część pustego placu "Suchorzewskiego" w Kaliszu przy ul. Wrocławskiej (Rel. i I. Z. Kal. 1c k. 133v). Zabiwszy Samuela Miniszewskiego miał płacić w r. 1665 główszczyznę (I. Kal. 126 s. 151). Lubienię Wielką zastawił t. r. za 4.000 zł na jeden rok Maciejowi Białęskiemu (ib. s. 826). Wraz z braćmi, ks. Stanisławem i Marcjanem, zbył w r. 1666 (lub wcześniej) prawa do kamienicy w Poznaniu przy ul. Psiej na rzecz szwagra Milińskiego (P. 1864 k. 7v). Jako dziedzic Lubieni Wielkiej wystepował jeszcze w r. 1677 (Py. 154 s. 85), nie żyli już oboje z żoną w r. 1682 (Py. 155 k. 12v). Ich córka Anna, w l. 1675-82 żona Stanisława z Siemkowic Radoszewskiego, synowie Jan i Michał (Mikołaj?), wymienieni pierwszy raz w r. 1682 (ib.; P. 1106 IX k. 68v). Jan udając się w r. 1705 na wyprawę wojenną poza granice Rzeczypospolitej opiekę nad siostrą stryjeczną Ewą, córką Marcjana, powierzył ciotecznemu jej bratu Janowi Gostkowskiemu (I. Kal. 157 s. 49). Jako spadkobierca po tej Ewie, zamężnej Kamieńskiej, dał w r. 1710 zobowiązanie sprzedania temuż Gostkowskiemu za 18.200 zł jej części w Ziemlinie koło Krobi, zwane "Bojanowszczyzna" (Ws. 77 VII k. 71). Ostatecznie jednak sprzedał te części w r. 1714 za 18.000 zł Bogusławowi Dzierżanowskiemu, podczaszemu kaliskiemu (P. 1148 III k. 128v).

b. Marcjan, syn Władysława i Suchorzewskiej, oprawił w r. 1673 posag Katarzynie Gostkowskiej, córce Stanisława i Marianny Mierzewskiej (P. 1426 k. 413), t. r. nabył części w Ziemlinie w p. kośc. za 9.000 zł od Macieja Zakrzewskiego (P. 1426 k. 423), a w r. 1677 inne części w tej wsi za 12.800 zł od Stanisława Radzikowskiego (P. 1428 k. 245). Był burgrabią ziemskim kościańskim w r. 1683 (Boniecki). Żył jeszcze w r. 1684 (P. 1149 I k. 238v), nie żył już w r. 1691, kiedy Katarzyna występowała jako wdowa (P. 1140 I k. 103v). W r. 1692 była już 2-o v. żoną Łukasza Kamieńskiego z Kamieńczyka (Kośc. 307 k. 390v). W r. 1700 znów wdowa i po tym drugim mężu (Kośc. 308 s. 674), zaś w r. 1700 wyszła poraz trzeci za Antoniego Korytowskiego (P. 1149 II k. 123). Nie żyła już w r. 1705 (I. Kal. 157 s. 49). Córka Marcjana i Gostkowskiej, Ewa Katarzyna, ochrzcz. 5 V 1672 r. (LB Gołaszyn), była w r. 1701 żoną Józefa Kamieńskiego, wdowa w r. 1705, a nie żyła już w r. 1710, kiedy, jak widzieliśmy wyżej, spadek w Ziemlinie brał po niej stryjeczny brat Jan.

c. Stanisław, syn Władysława i Suchorzewskiej, w zakonie jezuitow 1666 r. (P. 1864 k. 7v), przebywał w r. 1668 w kaliskim kolegium (Kośc. 305 k. 423), zaś w r. 1684 w rawskim (ZTP 33 s. 589).

(2) Piotr, syn Gabriela i Dawidowskiej, w r. 1618 obok ojca mianowany przez szwagra Sośnickiego współopiekunem jego dzieci (I. Kal. 84 s. 1427), żeniąc się w r. 1627 z Anną z Miełkowic Borzysławską, córką Bartłomieja i Jadwigi Bruczkowskiej, krótko przed ślubem, 24 III, zobowiązał się oprawić jej posag 4.500 zł na swej sumie 11.000 zł zabezpieczonej na Strzyżewie (I. Kal. 93 s. 188). Od ojca dostał w r. 1630 zobowiązanie sprzedaży połowy części w mieście Dobrzycy i we wsi Klonowie (ib. 96 s. 778). W r. 1632, stawszy się wskutek działów dziedzicem połowy części Dobrzycy i Klonowa, uczestniczył w ojcowskiej transakcji sprzedaży tych dóbr za 40.000 zł Chryzostomowi Mycielskiemu (R. Kal. 11 k. 363v, 368v). T. r. części po matce i po bracie Samuelu w Strzyżewie i Bugaju rezygnował bratu Władysławowi (ib. k. 365v). Żonie, po skasowaniu przez nią praw na Dobrzycy, Klonowie i Strzyżewku, oprawił w r. 1633 raz jeszcze posag 4.500 zł (ib. k. 519v). W r. 1636, kiedy Anna Borzysławska skasowała i tę drugą oprawę posagu 11.600 zł oraz dożywocie na dobrach Smiełowo osiadłe oraz Chotynin i Subocino pustki, rezygnowanych przez męża Aleksandrowi Madalińskiemu (I. Kal. 102 s. 1145). Piotr żył jeszcze w 1638 r. (ib. 104b s. 1617). W r. 1647 Anna Borzysławska wystepowała już jako wdowa (Ws. 51 k. 97v). Nie żyła w r. 1666, kiedy wystepowali trzej synowie Piotra i jej: Jan Samuel, kapitan piechoty JKMci, Zygmunt i Stanisław (I. Kal. 126 s. 319). O tym ostatnim nie wiem nic więcej. Córki: Katarzyna, ochrzcz. 7 III 1632 r. (LB Dobrzyca). Może to ta sama Katarzyna, niezamężna, chrzestna 7 VII 1663 r. (LB Krzywin).

a. Jan Samuel, syn Piotra i Borzysławskiej, chyba identyczny z Samuelem, synem tychże rodziców, ochrzcz. VI 1630 r. (LB Dobrzyca) jak powiedziałem wyżej, kapitan piechoty JKMci w r. 1666, nie żyjący już w r. 1698, miał z Marianny Błędowskiej, też już wtedy zmarłej, syna Sebastiana.



Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona149150151152[153]154155156157Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników