Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
175176177178[179]180181182183
Borowscy - Bronowscy
3. Jan, syn Jana i zapewne Nowomiejskiej, w r. 1510 występował jako brat niedzielny wraz z Feliksem (p.863 k.320v). Nabył w r. 1511 sposobem wyderkafu za 20 grz. od Wojciecha Cykowskiego pięć ćwierci roli w Cykowie Wielkim (p.786 s.291). Chyba tego to Jana żoną była w r. 1512 Katarzyna, córka Jana Ząbka z Wilczyc z p. kal. (ib. s.342). Należną sobie część ojcowizny w Borzysławiu i Cykówku sprzedał Jan w r. 1526 za 150 grz. bratu Feliksowi (p.1393 k.145). Żył jeszcze w r. 1544 (Kośc.234 k.645v).
4. Piotr, syn Jana i zapewne Gnińskiej, z działu ojcowizny, przeprowadzonego w r. 1526, dostał wraz z braćmi Stanisławem i Maciejem trzy części w Borzysławiu, połowę Snowidowa i trzy łany roli osiadłej w Cykówku (P.1393 k.148). Z bratem Stanisławem dał w r. 1527 zobowiązanie Janowi Ujejskiemu, iż mu sprzeda kupioną odeń połowę wsi Snowidowo (Kośc.234 k.116v). Na połowie swej połowy w Cykówku oprawił w r. 1538 posag 90 grz. żonie Zofii Niemierzyckiej, córce Wojciecha (p.1394 k.210v). Wraz z bratem Stanisławem części ich w Borzysławiu, ze spadku po bracie feliksie, sprzedali w r. 1544 za 300 zł Janowi Ujejskienu (P.1395 k.113v). Czwartą część odziedziczoną po Feliksie w Cykówku Piotr sprzedał t. r. za 170 grz. Maciejowi Woźnickiemu (ib. k.156v), zaś części dworu i domu w tej wsi obaj ze Stanisławem sprzedali w r. 1546, kiedy to wdowa Zofia Niemierzycka skasowała swą oprawę na Cykówku, a od syna Jana dostała zapis 100 zł długu (Kośc.255 k.297). Córki Piotra: Jadwiga, w r. 1575 żona Macieja Jadamczewskiego, Anna, w r. 1576 żona Jana Sarbskiego, Urszula, w l. 1589-91 żona Bartłomieja Studzieńskiego.
Jan, syn Piotra i Niemierzyckiej, żeniąc się w r. 1575 z Anną Sepieńską, córką Marcina, zobowiązał się przed ślubem oprawić jej na połowie Cykówka 800 zł posagu (kośc.255 k.55,56). Nie żył już w r. 1577, kiedy Sepieńska, już jako wdowa, sprzedała za 200 zł swemu bratu Janowi części wsi Jeziora Wielkie i Winna oraz pustek Kaleje, odziedziczone po Łukaszu Jezierskim (P.1398 k.707). W r. 1578 była już 2-o v. żoną Piotra Otorowskiego (Kośc.258 k.138,538). Jedyna córka Magdalena, żona w l. 1592-1624 Jana Pakosławskiego, była po ojcu dziedziczką jego części Cykówka (P.1400 k.847). Anna z Sepieńskich, 2-o v. Otorowska, żyła jeszcze w r. 1598 (p.968 k.366v).
5. Stanisław, syn Jana i zapewne Gnińskiej, pisał się czasem B-im, czasem Snowidowskim. Jak powiedziałem wyżej, w dziale braterskim z r. 1526 wraz z braćmi Piotrem i Maciejem dostał części w Borzysławiu, połowę Snowidowa i trzy łany roli osiadłej w Cykówku. Na połowie części w Borzysławiu oprawił w r. 1529 posag 120 grz. żonie swej Małgorzacie Naramowskiej, córce Jana (P.1393 k.322), a w r. 1530 przeniósł tę oprawę na połowie części w Borzysławiu i Cykówku (ib. k.342v). Od brata Macieja kupił w r. 1531 za 12 grz. dwór z przyległościami w Borzysławiu i za 80 grz. część w Snowidowie, zaś połowę Snowidowa sprzedał zaraz za 200 grz. Janowi Ujejskiemu (ib. k.443v). Potem, w r. 1536 sprzedał temu Ujejskiemu części w Borzysławiu, biorąc wzamian za to z powrotem ową połowę Snowidowa z dopłatą 600 grz. (P.1394 k.69v). Biskupowi kujawskiemu Łukaszowi z Górki dał w r. 1541 połowę wsi Wielkie Popowo (ib. k.435). Wspomnianemu wyżej Ujejskiemu sprzedał wraz z bratem Piotrem w r. 1544 za 300 zł części w Borzysławiu, odziedziczone po bracie Feliksie (P.1395 k.113v). T. r. dla dzieci zrodzonych z Naramowskiej, a mianowicie dla: Piotra, Jana, Stanisława, Anny, Małgorzaty i Elżbiety, mianował opiekunów (ib. k.115). Dziedzic w Snowidowie, część Cykówka po bracie Feliksie sprzedał t. r. za 200 grz. Maciejowi Woźnickiemu (ib. k.124), część zaś dworu i dom w tej wsi sprzedali wraz z bratem Piotrem w r. 1546 za 200 zł bratu Maciejowi (Kośc.345 k.203). Od Piotra Bojanowskiego cz. Spławskiego kupił w r. 1568 za 3.000 zł części w Spławiu, Popowie, Poświątnym i Smyczynie (Ws.201 k.28). W r. 1572 córkom swym Elżbiecie i Katarzynie zapisał 40 grz. czynszu rocznego od sumy 400 grz. (Kośc.252 k.553). Nie żył już 3 XI 1574 r. Wdowa żyła jeszcze w r. 1588 (P.948 k.208v), nie żyła już 1605 (P.976 k.396v). Zsynów wymienionych w akcie mianowania opieki, z Piotrem i Stanisławem nie spotkałem się już nigdzie więcej, zapewne więc młodo pomarli. O Janie zob. niżej. Był jeszcze syn Jakub w r. 1544 nie wymieniony, więc niewątpliwie urodzony po r. 1543. Z córek Anna 1-o v. zaślubiła w r. 1558 Jana Glińskiego, i żoną jego była jeszcze 1775 r., 2-o v. w l. 1576-88 była za Andrzejem Pogorzelskim, Małgorzata, w l. 1559-69 żona Mikołaja Bojanowskiego cz. Spławskiego, Elżbieta, niezamężna, żyjąca jeszcze w r. 1581 (Kośc.261 k.48), Katarzyna wreszcie, ur. niewątpliwie po r. 1543, zrazu wydana krótko po 3 XI 1574 r. za Wojciecha Niemierzyckiego, 2-o v. w l. 1593-1600 żona Stanisława Godziątkowskiego.
1) Jan, syn Stanisława i Naramowskiej, ur. przed r. 1544, w r. 1578 skwitowany z dóbr rodzicielskich przez siostrę Niemierzycką (P.931 k.245), dziedzic w Snowidowie 1588 r. (P.949 k.209,211v), na połowie dóbr oprawił w r. 1592 posag 300 zł żonie swej Zofii Pogorzelskiej, córce Stanisława (P.1400 k.969), a w r. 1593 mianował opiekunów dla zrodzonych z niej dzieci (Kośc.273 k.88). Żył jeszcze w r. 1597 (Py.128 k.24v), a w r. 1598 Pogorzelska była już wdową i opiekunką małoletniego syna Jana (P.968 k.345v). Żyła jeszcze w r. 1630 (I. Kal.96 s.408), nie żyła już 1633 r. (I.Kal.99b s.1619). Nad Janem, synem Jana i Pogorzelskiej, sprawował opiekę Stanisław Skaławski, ale ją złożył w r. 1600 (Ws.17 k.256). Żył jeszcze ów Jan syn w r. 1617 (P.998 k.232v).
2) Jakub, syn Stanisława i Naramowskiej, wydzierżawił w r. 1580 od matki jej oprawne dobra w Snowidowie (P.935 k.16). Dziedzic części w tej wsi, na ich połowie oprawił w r. 1588 posag 500 zł żonie swej Jadwidze Jelnickiej, córce Wojciecha (Ws.347 k.62). Zabity został 9 IX 1591 r. w polu w Snowidowie pchnięciem włoskiej szpady przez brata Jana (P.956 k.980) Wdowa żyła jeszcze w r. 1593 (Kośc.273 k.379v), nazwana w latach późniejszych, a mianowicie w r. 1635 zmarłą Jadwigą Lińską (P.1032 k.886v). Synowie Jakuba i Jelnickiej (Lińskiej ?): Marcin i Wawrzyniec, o których niżej, córki: Barbara i Anna, niezamężne w r. 1597, dostały od braci zapis długu 600 zł (P.967 k.923). Barbara t. r. wyszła za Wojciecha Siekierzeckiego, Anna, w l.1604-16 żona Stanisława Pożarowskiego.
(1) Marcin B. cz. Snowidowski, syn Jakuba i Jelnickiej, wspomniany pierwszy raz w r. 1591 (P.956 k.980), w r. 1599 (lub przed tą datą) wraz z bratem zabił Macieja Zadorskiego (Kośc.279 k.305). Bratu Wawrzyńcowi sprzedał w r. 1601 Snowidowo za 6.000 zł (P.1404 k.144v). W r. 1618 obaj bracia całe Snowidowo sprzedali za 7.000 zł Maciejowi Szołdrskiemu (P.1411 k.137v).
(2) Wawrzyniec B. cz. Snowidowski, syn Jakuba i Jelnickiej, chyba nieletni w r. 1591 (P.956 k.980), kupił od brata Jana w r. 1601 za 6.000 zł wieś Snowidowo, odziedziczoną po stryju Janie (P.1404 k.366v,709v), ale w r. 1607 zwrócił temu bratu połowę tej wsi (P.1406 k.144v), zaś w r. 1618 obaj sprzedali całe Snowidowo za 7.000 zł Maciejowi Szołdrskiemu (P.1414 k.556v). Wraz ze swą żoną Zofią Jaroszewską nabył w r. 1623 za 2.000 zł od Walentego Dobrzyckiego części Granówka w p. kośc. (P.1414 k.556v), ale w r. 1624 owe części sprzedał za 2.500 zł Maciejowi i Robertowi braciom Włostowskim (P.1414 k.827). Potem trzymał wyderkafy: w r. 1625 za 1.100 zł od małżonków Zadorskich Urbanowo Wielkie i Małe w p. pozn. (P.1415 k.151v), 1627 r. za 8.000 zł od Zofii z Jaroszewskich Czyżewskiej Podstolice, Zasułtowo i Chociczę w p. pyzdr. (ib. k.1115), w r. 1628 za 1.100 zł Urbanowo Nowe i Stare od Mikołaja Zadorskiego (Ws.41 k.319v). Wawrzyniec naganiony w szlachecywie, przeprowadził w r. 1636 w Trybunale Piotrkowskim wywód, przy którym świadczył mu Jan Pakosławski zeznając, iż rodzi się z Magdaleny B., siostry stryjecznej Wawrzyńca (Boniecki). W r. 1638 nazwany "infamisem" (Py.148 s.2). Żył jeszcze w r. 1644 (P.1421 k.619), a zapewne ten sam Wawrzyniec w r. 1645 8 IX ojcem chrzestnym bliźniaczek Stanisława Poklateckiego (LB Poznań, Sw. Wojciech). Jedyna córka jego i Jaroszewskiej, Marianna, zaślubiła w r. 1628 Baltazara z Szczodrzykowa Gądkowskiego.
6. Maciej, syn Jana i zapewne Gnińskiej, wraz z braćmi Stanisławem i Piotrem dostał z działu braterskiego dokonanego w r. 1526 trzecią część Borzysławia, połowę Snowidowa i trzy łany roli w Cykówku (P.1393 k.148). Dwór z przyległościami w Borzysławiu sprzedał w r. 1531 za 12 grz. bratu Stanisławowi (ib. k.388) i t. r. temuż bratu sprzedał za 80 grz. część swoją w Snowidowie (ib. k.443v). Na połowie części Cykówka i Borzysławia oprawił w r. 1544 posag 90 grz. żonie swej Annie Jeziorkowskiej, córce Jana (P.1395 k.87v). Od bratanków swych, a synów brata Jerzego skupił części w Cykówku, od Marcina w r. 1544 za 100 zł (ib. k.132), od Wojciecha t. r. za 100 zł (ib. k.139), od Benedykta 1547 r. za 100 zł (Kośc.345 k.213v), wreszcie od Tomasza w r. 1548 za 100 zł (P.1395 k.421v). Zpis oprawy 90 grz. posagu żony Anny wobec powiększenia swego stanu posiadania w Cykówku ponowił w r. 1546 (ib. k.243v). Od swych braci, Stanisława i Piotra, kupił t. r. za 200 zł części dworu i domu w Cykówku, odziedziczone po bracie Feliksie (Kośc. 345 k.203). Osmą część ról w swym dziale Cykówka dał w r. 1572 synowie Andrzejowi (P.1398 k.321v). W r. 1583 zapisał 200 zł długu córce swej Annie, zakonnicy w Ołoboku (P.941 k.685), która żyła jeszcze w 1612 r. (I.Kal. 78 s.184). W r. 1590 zapisał 300 zł swemu wnukowi Janowi, synowi już zmarłego Andrzeja (P.953 k.161v). Nie żył już w r. 1597 (P.1402 k.414v). Prócz wspomnianej Anny miał jeszcze córki: Barbarę, niezamężną, wspomnianą w l.1587-98 (P.968 k.865v), nie żyjącą już w r. 1616, oraz Zofię, która w r. 1586 zaślubiła "uczciwego" Tomasza Rosińskiego (P.947 k.536; 963 k.872v,873; 1402 k.414v). Żyła jeszcze w r. 1619. Z synów, prócz wspomnianego wyżej Andrzeja miał jeszcze Prokopa zmarłego na wyprawie pod Wielkie Łuki w r. 1580. Bratankowie Prokopa, Jan i Jerzy, występowali w r. 1585 przeciwko Marcinowi Granowskiemu o zwrot pozostałego po tym stryju konia tureckiego, gniadego, wartości 300 zł (P.945 k.620v).
Andrzej, syn Macieja, dostał od ojca, jak widzieliśmy, w r. 1572 ósmą część w Cykówku, ale już nie żył w r. 1585 (ib.). Z nieznanej mi żony pozostawił synów: Jana, Jerzego i Macieja. O Jerzym słyszymy tylko raz, pod r. 1585, kiedy to procesował Granowskiego (ib.). Maciej w r. 1590 nabył od nieletniego jeszcze brata Jana części w Borzysławiu i Cykówku za 2.600 zł (P.1400 k.473). Zapewne już nie żył w r. 1598, bowiem wtedy Jan występował jako jedyny spadkobierca swego dziada Macieja (P.968 k.865v).
@tablica
Ów Jan w r. 1598 zapisał dług 300 zł ciotce swej pannie Barbarze (ib. k.865v), zaś drugiej ciotce, Zofii zamężnej Rosińskiej, t. r. sprzedał za 4.000 zł odziedziczone po dziadku części w Cykówku i Borzysławiu (P.1402 k.761v). Zob. tablicę.
Żychliński identyfikuje z tym Janem Jana występującego nieco później jako mąż Nieżychowskiej. Nie przytacza na tę identyfikację dowodu, a ów Jan mógł być równie dobrze identyfikowany z wymienionym wyżej synem Jana i Pogorzelskiej, na którym wiadomości moje urywają się na r. 1617, jak również mógł z powyższą genealogią nie łączyć się wcale. Jan zaślubił Dorotę Nieżychowską 21 II 1621 r. (LC Objezierze). Oprawił jej w r. 1622 posag 1.200 zł (P.1413 k.445). Oboje z żoną wytępowali w r. 1626 (P.1016 k.464v). Po śmierci żony, z którą miał syna Franciszka, był Jan w r. 1635 franciszkaninem w konwencie warszawskim (ZTP 29 s.159), a potem w r. 1643 bernardynem w Poznaniu. T. r. syn jego Franciszek prolongował małżonkom Krzywańskim termin uiszczenia 1.500 zł (p.1048 k.688).
Do Gryfitów należy też prawdopodobnie zaliczyć: Annę, w l. 1551-52 żonę Andrzeja Dąbrowskiego, Annę, w r. 1561 żonę Jana Czackiego, i Barbarę w r. 1606 żonę Jana Kroczyńskiego, burgrabiego ziemskiego kościańskiego.
Borzysławscy cz. Borysławscy h. Szreniawa wyszli z Borzysławic, dziś Borysławic w p. sieradzkim, parafii Błaszki. Pisali się z Miełkowic, wsi w tymże p. sieradzkim.
Wojciech z Borzysławic i z Bukowiny otrzymał w r. 1470 zapis 200 grz. długu od braci z W. Złotnik (I.Kal.2 k.117v). Może ten sam Wojciech B., mąż Anny Babińskiej, córki Tomasza i Agnieszki, nie żyjącej w r. 1488, kiedy współspadkobiercami po je rodzicach w dobrach Babino, Bunice, częściach Zdzychowic i w połowie Murzynowa Borowego były dzieci jej i Wojciecha: Piotr, Elżbieta, Jadwiga, Róża i Anna (Py.20 k.22v,37). Anna, żona Stefana z Borzysławic, sprzedała dwa łany i ćwierc roli w Stojanowie Janowi i Wojciechowi, braciom ze Stojanowa. Stanisław z Woli ręczył w latach 1470-80 za to, iż owe dobra uwolni ona od obciążeń (I.Kal.2 k.416 3 k.19v). Piotr, dziedzic Bukowiny w p. sier., miał w r. 1530 z Koźmińskimi z Iwanowic sprawę o zbiegłych poddanych (I. i R.Z.Kal.3 k.154; I. i D.Z.Kal.7 k.430). W r. 1550 żoną Piotra była Dorota, siostra Anny, żony Wojciecha Oporowskiego (I.Kal.12 II s.211). Piotr z synem Walentym występowali w r. 1553 (ib.17 s.234). Inny syn Piotra Sebastian, a jeszcze inny może Wawrzyniec. I. Walenty, syn Piotra nie żył już w r. 1587 (ib.57 s.590). Żona tego Walentego Anna Mycielska była w r. 1590 wdową już i po drugim mężu Stanisławie Zaksińskim. Scedowała wtedy synowi Janowi B. swe oprawne dobra Borzysławice i Bukowinę (ib.58 s.1065). Jan, syn Walentego, pisał się z Miełkowic. W r. 1587 zapisał dług 100 zł stryjowi Wawrzyńcowi (ib.54 s.390). Żona jego, była Ewa Wojnowska, wdowa 1-o v. po Janie Cerekwickim, która połowę Słonowa i pustek Szczytno w p. pozn. sprzedała w r. 1592 za 4.000 zł Janowi Rożnowskiemu, pisarzowi ziemskiemu poznańskiemu (P.1400 k.956). Jan był w r. 1597 dzidzicem Borzysławic, Bukowiny, Błaszek i młyna w Borzysławicach (Py.128 k.218v). W r. 1602 wraz z żoną zastawili za 900 zł folwark. trzech kmieci osiadłych i jednego zagrodnika w Bukowinie małżonkom Wojsławskim (I.Kal.68 s.1282). Ewa Wojnowska żyła jeszcze w r. 1605 (I.Kal.71 s.238). Jan trzech kmieci osiadłych i łan pusty zw. "Szelechowski" w swych częściach Bukowiny zastawił w r. 1610 za 500 zł Janowi Szczawińskiemu (ib.76 s.568). Zapisał 1616 r. dług 100 zł Walentemu B., synowi zmarłego Wawrzyńca (I.Kal.82 s.18), zapewne swemu bratu stryjecznemu. Borzysławice Wielkie i Małe oraz części w Błaszkach sprzedał w r. 1624 za 5.000 zł Janowi B., synowi Sebastiana, i żonie jego Annie Wturkowskiej (I.Kal.90b s.1591,1593; R.Kal.10 k.275). Jan nie żył już w r. 1626. Jego córka Elżbiet, w r. 1624 żona Seweryna Wyleżyńskiego, wtedy też już nie żyła (Kośc.294 k.93).
II. Sebastian, syn Piotra żeniąc się w r. 1558 z Zofią Kurczewską, córką Jana, oprawił jej posag 700 zł na połowie dóbr Włocin, Grzymaczów (dawniej Krzymaczów), Bukowina w p. sier. (I.Kal.23 s.239). Od szwagra Michała Kurczewskiego dostał w r. 1575 zapis długu 110 zł (ib.43 s.549). Umarł 12 VII 1586 r. (Nekr. Cystersów Wągrow.). Córka Anna skwitowała ojca w r. 1585 z 700 zł (I.Kal.51 s.239). W l.1587-97 była żoną Mikołaja Noskowskiego. Inna córka Elżbieta, żona Bartłomieja Tarnowskiego. Oboje już nie żyli w 1596 r. (I.Kal.63 k.741v). Synowie; Mikołaj, Stanisław, Piotr, Hieronim, Bartłomiej, Adraian i Jan. Z nich Mikołaj zmarł 28 IX 1590 r. Stanisław, opat wągrowiecki 1593 r., zmarł 20 XI 1609 r. (Nekr. Cystersów Wągrow.; Bledzew 185). Adrian występował w r. 1595, zapisując 300 zł długu Mikołajowi Noskowskiemu (I.Kal.62 s.1703) Nekrolog wągrowiecki daje tylko dzienną i miesięczną datę śmierci - 27 III. O pozostałych zob. niżej.
1. Piotr, syn Sebastian i Kurczewskiej, kwitował 1596 r. z 40 zł Jana B., syna Walentego (I.Kal.63 k.363). Kupił w r. 1603 od Barbary, wdowy po Bartłomieju Kurczewskim, i od Doroty, wdowy po Macieju Kurczewskim, sliwnickich, oraz od Kurczewskich, synów tego Macieja, za 3.000 zł części Sliwnik w p. kal. (R.Kal.7 k.595v). Komornik graniczny sieradzki 1604 r., nabył wtedy lub nieco wcześniej części wsi Grzymaczów i Włocin od Aleksandra Suchorzewskiego (I.Kal.70 k.492v), zapisał w r. 1605 dług 1.000 zł bratu opatowi (I.Kal.71 s.1016). Nie żył już w r. 1612 (R.Kal.8 k.179). Jego żoną była Zofia z Sienna Piekarska. Nie żyła już w r. 1639 (I.Kal.105 s.1678). Synowie Piotra: Stanisław, Mikołaj, Jan, Sebastian, Marcjan i Dobrogost. Ten ostatni wspomniany w r. 1623 (P.1414 k.467), żył jeszcze w r. 1639 (I.Kal.105 s.1241).
1) Stanisław, syn Piotra i Piekarskiej, skwitował w r. 1620 Marcina Rogozińskiego, syna Mikołaja cześnika kaliskiego, z 1.000 zł wyprawy żony swej Barbary Rogozińskiej (ib.86 s.933). Wraz ze swymi braćmi części w Kunowie, odziedziczone przez nich po stryju Hieronimie, sprzedał w r. 1623 Melchiorowi Gorzeńskiemu (P.1414 k.469v)
2) Mikołaj, syn Piotra i Piekarskiej, występował w r. 1623 przy sprzedaży części Kunowa (P.1414 k.469v), żonie swej Dorocie Mikołajewskiej, córce Wojciecha, oprawił w r. 1638 posag 2.000 zł na częściach wsi Zagajów w p. sier. (R.Kal.12 s.25v). Żył jeszcze w r. 1639 (I.Kal.105 s.133). Po jego bezpotomnej śmierci Zagajów dostał się bratankom.
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
175176177178[179]180181182183
