Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.

[358]

Łabęccy - Łobescy
Łakińscy h. Pelikan
Józef, syn Kazimierza i Trąmpczyńskiej, dziedzic Chwaliszewa w r. 1780 (G. 107 k. 5v, 11v), zaślubił przed r. 1786 Teresę Kołudzką, córkę Antoniego i Jolanty z Kołudzkich (G. 112 k. 67v). Od Agnieszki Kołudzkiej, żony Onufrego Sadowskiego, kupił w r. 1789 części wsi Mielno, Nowoszki, Starawieś, młyn Niewólka i Holendry, za 5.000 zł (G. 115 k. 126v). Żona Józefa, Teresa, swoje części we wsiach powyższych, odziedziczone po stryju, ks. Aleksandrze Kołudzkim, kanonike katedralnym gnieźnieńskim, sprzedała w r. 1790 Walentemu Gozimirskiemu, kasztelanowi elbląskiemu (G. 115 k. 11). Józef sam również części nabyte od Sadowskiej, a pochodzące ze spadku po tymże ks. Aleksandrze Kołudzkim, wraz z dwiema kamienicami w Gniexnie, z częściami w Palędziu Kościelnym oraz z młynem "Brzozowiec" w p. gnieźn. sprzedał za długi temuż Gozimierskiemu (G. 115 k. 85v, 126). Tego Gozimirskiego, jako nabywcę praw do substancji zmarłego Kołudzkiego, starosty grabowskiego, oboje z żoną skwitowali w r. 1791 ze 103,550 zł, pochodzących z większej sumy 124.261 zł, należącej się po nim jego spadkobiercom (P. 1368 k. 55). Józef Ł., nazwany dziedzicem Krostkowa w r. 1790 (LB Lechlin), zaś w r. 1793 dziedzicem Krostkowa i Kosztowa (LM Lechlin), umarł przed 5 VIII 1804 r. (LB Mielżyn). Syn Apolinary, o którym niżej, córki, Rozalia i Leokadia. Rozalia (Róża), ur. ok. r. 1788, umarła w Sobiejuchach 12 V 1863 r., w wieku 75 lat, pochowana w Mielżynie, zaślubiła w Mielżynie 10 III 1828 r. Tadeusza Jaraczewskiego, dziedzica Jaworowa, zmarłego tamże 20 I 1828 r. Leokadia, ur. ok. r. 1795, mając lat 38 zmarła w Mielżynie 8 V 1833 r., wyszła najpierw 10 III 1812 r. w Mielżynie za Antoniego Hulewicza, posesora Zakrzewa, zaś 2-o v. w 1813 lub 1814 poślubiła Łukasza Gutowskiego. Może córką Józefa była też Wirydianna, zamężna Sikorska. Ona i Władysław Sikorski, chyba właśnie jej mąż, występowali obok Leokadii Hulewiczowej w r. 1813 jako chrzestni w Mielżynie.

Apolinary, syn Józefa i Kołudzkiej, ur. ok. r. 1785, dziedzic Mielżyna 1809 r. (LB Jarząbkowo), mąż Praksedy (Tekli) z Gorzeńskich nie później niż w r. 1812 (LB Mielżyn), umarł 8 XI 1827 r., mając lat 42 (LM Mielżyn). Prakseda męża przeżyła. Ich córeczka Tekla umarła w Ruchocinie 5 VI 1813 r. (ib.).

3. Stefan, syn Eremiana i Suskiej, uzyskał wraz z braćmi w r. 1657 od Jana Kazimierza Żarlińskiego zapis sumy 3.000 zł (N. 185 k. 404v). Ten Żarliński był nabywcą od nich części w Zieleniewie i Łaknie (N. 225 k. 643). Stefan swoje części w tych dobrach, wedle zobowiązania braci, sprzedał w r. 1678 temuż Żarlińskiemu za 12.000 zł (N. 225 k. 700). Z żoną Konstancją Jaworską spisywał wzajemne dożywocie t.r. (ib. k. 692). Trzymał zastawem od Stanisława Tuczyńskiego, kasztelana gnieźnieńskiego, wieś Kosztowo w sumie 20.000 zł (N. 191 k. 34). Nie żył już w r. 1692, kiedy Konstancja zapisywała dług 1.000 zł swojemu drugiemu mężowie, Aleksandrowi Sulskiemu (N. 189 k. 47v). Sama nie żyła już w r. 1694, a wtedy Marcin, Andrzej, Kazimierz i Jan Ł-cy, bracia jej pierwszego męża i opiekunowie synów jego z nią zrodzonych, Jana, Kazimierza i Eremiana (Remigiana), zawierali pod zakłademn 2.000 zł kontrakt z ojczymem tych swych bratanków, Silskim (P. 1128 VIII k. 90). Z pomiędzy tych synów Stefana, Jan miał juz wtedy zapewne lata sprawne i w imieniu swoim i braci oraz siostry Konstancji zawierał z ojczymem kontrakt trzyletniej dzierżawy wsi Kosztowo, pod zakładem 2.000 zł (N. 189 k. 108). Wspomniana wyżej Konstancja, nieletnia w latach 1699 i 1700 (N. 191 k. 34; P. 1139 IX k. 7v), żyła jeszcze 14 XI 1707 r. (LB Jaktorowo-Smogulec).

1) Jan, syn Stefana i Jaworskiej, o którym już było wyżej, że w r. 1694 miał już zapewne lata sprawne. W r. 1699 w asyście stryja Andrzeja, opiekuna swego nieletniego rodzeństwa, kwitował się z Apolinarą Smogulecką, wdową po Stanisławie Tuczyńskim, kasztelanie gniexnieńskim, z kontraktu zastawu Kosztowa zawartego przez kasztelana ze zmarłym Stefanem Ł-im (N. 191 k. 34). Ze Stanisławem Dembińskim w r. 1700 kwitował się z kontraktu zastawu Chwaliszewa w p. kcyń., zawartego pod zakładem 8.000 zł (P. 1139 XI k. 79v). Bratu Kazimierzowi cedował w r. 1701 sumę 5.000 zł, zapisaną sobie w r. 1700 przez swego stryjecznego brata Aleksandra (P. 1140 V k. 12). Od Stanisława Kierskiego, dziedzica Pobórki i Wysoczki, 29 VIII 1714 r. wziął w zastaw za 5.000 zł drugą z tych wsi w p. nakiel. (N. 197 k. 114v). Po tym to zapewne Janie wdową była Marianna Kierska, która w r. 1762 mianowała plenipotentem syna swego ks. Józefa (N. 212 k. 46). W imieniu matki ów ks. Józef w r. 1764 kwitował konwent wągrowiecki (Kc. 146 k. 154). Umarła Marianna w r. 1770 (A. B. Górka, W. 43). Oprócz Józefa był jeszcze inny syn, nastarszy z rodzeństwa, Konstanty, oraz córka Ludwika, która w Poznaniu w kościele Św. Michała w r. 1781 16 VIII zaślubiła Michała Rakowskiego. Konstanty, pleban w Iwnie, prowadząc w r. 1779 proces z Nepomucenem i Stefanem, braćmi Kierskimi, mianował swym plenipotentem brata Józefa, plebana w Wyrzysku (P. 1356 k. 206). Obaj ci Księża żyli jeszcze w r. 1781 (P. 1358 k. 248).

2) Kazimierz, syn Stefana i Jaworskiej, nieletni w latach 1694-1699 (P. 1128 XIII k. 90; N. 191 k. 34), jak już widzieliśmy, w r. 1701 uzyskał cesję sumy od starszego brata Jana. Umarł w r. 1752 i pochowany w Gołańczy u Bernardynów (A. B. Gołańcz, W. 42).

3) Remigian (Eremian), syn Stefana i Jaworskiej, nieletni w latach 1694-1700, pozostawał ostatnio pod opieką stryja Kazimierza (P. 1128 XIII k. 90, 1139 IX k. 7v). Ożenił się w r. 1723 z Marcjanną Ulatowską, córką Franciszka i Konstancji Łubieńskiej, wdową 1-o v. po Józefie z Błociszewa Gajewskim, od której przed ślubem otrzymał zapis 7.000 zł (P. 1191 k. 27). Owa Marcjanna juz t.r. umarła, a Remigian zawarł układ z Antonim Łączkowskim, działającym w imieniu własnym i innych jej spadkobierców, Józefa Ulatowskiego oraz Marianny Ulatowskiej, zamężnej Rynarzewskiej (P. 1193 k. 142, 1194 k. 44). Drugą żoną Remigiana była zaślubiona chyba w początkach r. 1727 Elżbieta Gozimirska, córka Macieja i Katarzyny Mieszkowskiej (Z. T. P. 45 k. 990). Oboje małżonkowie spisywali wzajemne dożywocie w r. 1732 (G. 96 k. 441). Od Leona Wojciecha Opalińskiego wzięli w r. 1733 na trzy lata zastaw wsi Koźlanka w p. pyzdr. (P. 1238 k. 190v). Posesorzy Dobrosołowa i Szyszłowa w p. gnieźn., zawierali w Sielcu 22 II 1738 r. układ z jej braćmi, Antonim i Wojciechem Gozimirskimi, dotyczący ulepszenia jej posagu (Kc. 139 k. 16, 16v). Elżbieta w r. 1743, już będąc wdową po Remigianie, skwitowała brata Antoniego z 2.000 zł, należnych jej z mocy tego układu (G. 97 k. 596). Wyszła potem 2-o v. za Wojciecha Rudnickiego i już nie żyła 1763 r. (G. 99 k. 439v). Synowie Remigiana z Gozimirskiej: Tomasz Ignacy, ur. w Ułanowie, ochrzcz. 24 XII 1727 r. (LB Kłecko), zapewne młodo zmarły, Jan, Mikołaj. Córka Jadwiga, wspomniana w r. 1763, uczestniczka w r. 1765 układu między rodzeństwem dotyczącego substancji ojczystej (Kc. 147 k. 11v), niezamężna, żyła jeszcze w r. 1781 i kwitowała wtedy małżonków Koszutskich, dziedziców Dobrosołowa w p. gnieźn., z prowizji od sumy 3.000 zł, zapisanej jej przy kontrakcie sprzedaży tej wsi (I. Kon. 82 k. 251v).

(1) Jan, syn Remigiana i Gozimirskiej, zaślubił przed r. 1762 Magdalenę Wężykówną (LB Czarnków), córkę Jana, majora wojsk koronnych, i Ludwiki z Mullerów, wdowę 1-o v. po Wawrzyńcu Ulatowskim (N. 212 k. 204; Ws. 185 k. 286). Wspólnie z bratem Mikołajem a też w imieniu siostry Jadwigi, jako dziedzice po rodzicach części Dobrosołowa i Szyszłowa, zawierali w r. 1763 kompromis z ojczymem Rudnickim, obecnym posesorem owych wsi (G. 99 k. 439v). Jan, sędzia kapturowy wałecki, od Wojciecha Gozimirskiego, sędziego kapturowego poznańskiego, stryja, oraz od Jana, skarbnika kaliskiego, i Michała Gozimirskich, bratanków, wedle układu rodziców z Gozimirskimi z r. 1738, kupił w r. 1764 za 15.750 zł części Dobrosołowa i Szyszłowa (P. 1338 k. 282v). Między sobą układ względem dóbr Jan Ł. i jego rodzeństwo zawierali w r. 1765 r. (Kc. 147 k. 11v). Od Karola Golcza, podchorążego wojsk pruskich kupił Jan 2 VIII 1765 r. za 16.166 zł Prusinowo cz. Prussendorf w p. wałeckim (P. 1339 k. 125v). Swoje części Dobrosołowa i Szyszłowa, wedle kontraktu z 12 VIII 1765 r., sprzedał w r. 1765 za 30.000 zł Ignacemu Szołdrskiemu, chorążycowi smoleńskiemu (P. 1342 k. 227; G. 100 k. 258v). W imieniu swego nieletniego pasierba, Antoniego Ulatowskiego, kwitował w r. 1767 wdowę i spadkobierców po Józefie Ulatowskim (N. 212 k. 204). Wspólnie z bratem Mikołajem, jako byli dziedzice części Dobrosołowa i Szyszłowa, kwitowali się w r. 1767 z ojczymem (G. 100 k. 257v). Oni obaj sprzedali w r. 1769, lub przed tą dazą, Oleszno i Dobieszewko w p. kcyń. Karolowi Bielińskiemu, pisarzowi grodzkiemu nakielskiemu (P. 1346 k. 13). Bieliński odstąpił od tej transakcji w r. 1776 (G. 103 k. 34). Magdalena z Wężyków umarła 31 XII 1773 r., pochowana w Poznaniu w kolegiacie farnej (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Jan żył jeszcze 20 I 1793 r. (LB Lechlin). Może z nim identyczny Jan, który w r. 1789 dzierżawił od Lipskiego, oboźnica koronnego, folwark "Dolny" w Długiem p. wschow. (Ws. 197 k. 669). Synowie Jana: Ignacy, ur. we wsi Humer koło Czarnkowa, ochrzcz. 13 X 1761 r. (LB Czarnków), i Maciej. O Ignacym nie wiem nic więcej.

Maciej, syn Jana i Wężykówny, radca departamentu budgoskiego i sędzia pokoju kamieński w r. 1809 (Bon.). Od Karola Bielińskiego, pisarza grodzkiego nakielskiego, nabywcy części Oleszna i Dobieszewka, uzyskał w r. 1769 zobowiązanie sprzedaży tych dóbr (P. 1346 k. 13). Mieszkał w r. 1787 w Przysiece (LB Sławno). Nazwany w r. 1788 dziedzicem Oleszna i posesorem Przysieki, a żoną jego była wtedy Bogumiła (Teofila) Ł-a, córka Kazimierza i Zuzanny Trąmpczyńskiej (zob. wyżej). Umarła ona po urodzeniu syna, 22 I 1793 r., pochowana w Łobżenicy u Barnardynów (LM Lechlin). Druga żona Macieja to Konstancja Gorecka, zmarła w Iwnie 30 III 1808 r., pochowana w Kcyni u Karmelitów. Nazwana dziedziczką Iwna (LM Kcynia). Jego dzieci z pierwszej żony: Ksawerwa Barbara Tekla, ur. w Przysiece, ochrzcz. 9 XII 1788 r., umarła tamże 23 I 1792 r. (LB, LM Lechlin), Salomea Tekla Barbara, ochrzcz. 19 XI 1790 r. (LB Lechlin), Wiktor, o którym niżej, Stanisław Jan Ferdynand Józef, ur. 2 I 1793 r. (ib.). Z drugiego małżeństwa córka Nepomucena, ur. ok. r. 1802, wydana 12 I 1820 r. w Kcyni za Marcina Tomickiego z Grudzielca.

Wiktor (Wiktor Józef Walenty), syn Macieja i Łaksińskiej, ur. w Przysiece, ochrzcz. 7 IX 1792 r. (ib.), dziedzic Iwna, umarł 18 I 1837 r. (LM Kcynia). Zaślubił przed r. 1817 (w r. 1816?) Teresę Gorecką, o której w r. 1829 mowa jako o dziedziczce Laskownicy (LB Żoń), a chwili śmierci męża jako o dziedziczce Łankowic. Zmarła ona w Poznaniu, na Chwaliszewie 13 VIII 1834 r., mając lat 38 (LM Św. Małgorzata Pozn.). Synowie ich: Remigiusz, o którym niżej, Bronisław Abdon Ignacy, ur. w Iwnie 6 VIII 1823 r., zapewne zmarły wcześnie, Józef, ur. tamże 2 IV 1832 r. (LB Kcynia). Z córek, Melania, ur. ok. r. 1816 w Iwnie, umarła w Poznaniu 4 VIII 1884 r., mając lat 68 (LM Św. Marcin, Pozna.), prowadziła stancję dla dzieci (Arch. Wojew. w Pozn., Testamenty). Konstancja Wiktoria, ur. w Iwnie 17 X 1817 r. (LB Kcynia). Maria Jadwiga Teresa, ur. w Iwnie 27 I 1826 r. (ib.), chrzestna 27 I 1854 r. (LB Gułtowy), chyba identyczna z Jadwigą zmarłą w r. 1867 w Pau w południowej Francji, o śmierci której zawiadamiały siostry (Dz. P. z 24 XI). Wanda Maria Deograta Wiktoria, ur. w Iwnie 11 IV 1828 r. (LB Kcynia), ona to niewątpliwie jako Wanda owdowiała Maszewska w r. 1884 zgłaszała w parafii śmierć siostry Melanii (LM Św. Marcin, Pozn.). Marianna, ur. w Iwnie 7 VII 1830 r. (LB Kcynia).

Remigian, Remigiusz (Franciszek Remigian Jan Ksawery), syn Wiktoria i Goreckiej, ur. w Iwnie 2 IV 1821 r. (ib.), zmarł 27 II 1881 r. w Poznaniu w Zakładzie Garczyńskich (LM Św. Marcin, Pozn.; Dz. P.). Jego żona Rozalia (Róża) Marwiczówna umarla u syna Jana w Miłosławiu 13 II 1902 r., mając 75 lat (Dz. P.). Syn ich Jan. Z córek, Bronisława, ur. ok. r. 1862, zaślubiła w Poznaniu u Św. Marcina 27 V 1886 r. Stanisława Maszewskiego, kupca w Ostrowie. Maria, ur. ok. r. 1868, była w r. 1891 żoną Józefa Smodlibowskiego. Niewątpliwie córką Remigiana była tez teresa, która zmarla jako dziecko 23 II 1870 r. (ib.).

Jan, syn Remigian i Marwiczówny, ur. ok. r. 1859, budowniczy, zamieszkujący w Miłosławiu, zaślubił w Kamieńcu 30 X 1887 r. Teresę Księżopolską z Karczewa (ib.). W r. 1890 kupił posiadłość oraz przedsiębiorstwo budowlane w Kościanie (ib. z 10 IX). Teresa z Księżopolskich umarła w Poznaniu 15 IX 1922 r., pochowana na cmentarzu jeżyckim (ib.). Synowie, Józef Jan i Zygmunt. Córka Zofia Maria, ur. w Kościanie 1 II 1900 r. (LB Kościan).

a. Józef Jan, syn Jana i Księżopolskiej, ur. w Kościanie 3 I 1898 r., zaślubił w Poznaniu u Św. Floriana 30 XII 1928 r. Irenę Markiewiczównę (LB Kościan).

b. Zygmunt, syn Jana i Księżopolskiej, ur. 27 I 1892 r., zaślubił 22 VII 1919 r. w Poznaniu Teresę Grabską, córkę Witolda i Róży Wierusz Kowalskiej, ur. 5 VIII 1897 r. (LC Św. Marcin, Pozn.).

2) Mikołaj, syn Remigiana i Gozimirskiej, współdziedzic obok rodzeństwa części Dobrosołowa i Szyszłowa (G. 99 k. 439v), zawierał względem owych dłóbr w r. 1765 uklad z bratem i siostra (Kc. 147 k. 11v) a swoja tam częśc dał w r. 1766 Karolowi Bielińskiemu (P. 1341 k. 135), ale ten, jak juz wiemy, w r. 1776 od tej transakcji odstapił. Żył jeszcze wtedy Mikołaj (G. 103 k. 34).

4. Andrzej, syn Eremiana i Suskiej, objety w r. 1675 zapisem Jana Kazimierza Żarlińskiego (N. 185 k. 404v), występował samodzielnie w r. 1678 kwitując tego Żarlińskiego (ib. k. 753v). Od Jana Skrzetuskiego w r. 1678 nabył wyderkafem za 11.000 zł Oleszno w p. kcyń. (P. 1133 VIII k. 74), kupił zas tę wieś na wiecznośc za 29.000 zł w r. 1699 od tegoż Skrzetuskiego i żony jego Katarzyny Smoszewskiej (P. 1137 X k. 30v). Od Stanisława Gowarzewskiego w r. 1700 kupił za 22.000 zł Doczewko bieszewko w p. kcyń., która to wieś Gowarzewski w r. 1696 nabył od powyższej Skrzetuskiej (P. 1139 IX k. 95). Na Olesznie i Dobieszewku zabezpieczył w r. 1701 bratanicy swej Ewie z Ł-ch Nowowiejskiej (zob. wyżej) sumę 4.000 zł, odebraną od Wojciecha Wałdowskiego z ceny Jaszkowa, stanowiącą zaś resztę jej posagu 12.000 zł (P. 1140 II k. 87v). Jego pierwszą żoną była Jadwiga Umińska. Rozwiódłszy się z nią, zapisał jej w r. 1702 sumę 1.000 zł (G. 91 k. 88). Była bezdzietna i w r. 1765 jako jedyny jej spadkobierca występował Jan Uminski (G. 100 k. 83v). Drugą żoną Andrzeja była Jadwiga Gowarzewska, córka Stanisława i Marianny Grabskiej, która w r. 1702 kwitowała męża, wtedy już stolnika czerniechowskiego, z 2.500 zł, które zapisał jej był w r. 1700 sposobem długu (P. 1142 I k. 168). Andrzej, stolnik czerniechowski, żył jeszcze 7 II 1707 r. (LC Smogulec). Bezpotomny, nie żył juz w r. 1711, kiedy to dwie córki jego brata Kazimierza, Anna owdowiała Bronikowska i Marianna zamężna Turno, zrzekły się spadku po tym stryju (Kc. 134 k. 62v).

5. Kazimierz, syn Eremiana i Suskiej, wspomniany w r. 1672 (N. 185 k. 165), wespół z braćmi występował w latach 1675 i 1678 w transakcjach z Żarlińskim (N. 185 k. 753, 225 k. 643). Pokwitowanie dane w r. 1686 bratu Marcinowi podpisał "reką trzymaną" (P. 1111 III k. 11v). Ożenił się z Zofią Szamarzewską, córką Stanisława i Anny Włostowskiej, i w r. 1687 oprawił jej posag 2.500 zł (P. 1113 III k. 75). Od pełnomocników Kazimierza Tarly, starosty goszczyńskiego, i jego dzieci uzyskał w r. 1689 zobowiązanie sprzedaży Jaktorowa w p. kcyń. Spłacił jednocześnie sumę 2.000 zł posesorowi tej wsi, Wojciechowi Moszczeńskiemu uzyskując od niego cesje praw nabytych od Aleksandra Moszczeńskiego (Kc. 132 k. 539v, 540v, 541v). Będąc tenutariuszem dóbr Prochy, Dzierżązno, Zakrzewko i Wisniewko w p. nakiel., pozywany był w 1692 przez ks. Jana Bnińskiego, proboszcza złotowskiego i zakrzewskiego (Z. T. P. 35 s. 996). Od Marcina Smoguleckiego, starosty nakielskiego i żony jego, Katarzyny Rozdrażewskiej, nabył wyderkafem w r. 1692 za 40.000 zl dobra Smogulec, Chojno oraz Budki z młynami Prostkowskim i Miasteckim w p. kcyń. (P. 1124 IX k. 67). Zięciowi, Stanisławowi Bronikowskiemu, w r. 1694 wypłacił 8.000 zł posagu za córką Zofią (P. 1128 XIII k. 57). Żonie zapisał w r. 1696 dożywocie swych dóbr dziedzicznych Jaktorowa, Nowegogrodu i młyna Homerek(!) w p. kcyń. (N. 189 k. 235). W r. 1696 zrzekł sie opieki nad dziećmi zmarłego brata Stefana (ib.). Od Aleksandra Korzbok Łąckiego, kasztelanica kaliskiego, kupił w r. 1697 za 106.000 zł wsie Czajcze, Tłukom i Rzeszkowo juz w r. 1698 odprzedał z powrotem Łąckiemu za 26.000 zł (P. 1135 VII k. 111v). Swemu zięciowi, Janowi Kazimierzowi Turnie, wypłacił w r. 1698 sume 8.000 zł posagową za córką swą Mariannę (P. 1135 X k. 125v). Jaktorowo, Nowydwór i młyn Homerek sprzedał w r. 1698 wyderkafem za 33.000 zł zięciowi Bronikowskiemu (ib. k. 126v), zaś w r. 1700 dobra te sprzedał za 60.000 zł synowi Aleksandrowi (P. 1138 VII k. 3v). Umarł między r. 1701 a 28 X 1705 (P. 1140 III k. 23; N. 192 s. 143). Zofia z Szamarzewskich nie żyła już w r. 1714 (N. 195 k. 11). Synowie Kazimierza: Aleksander, Zygmunt i Paweł. Córki: Anna, Marianna, Helena i Barbara. Z nich, Anna przed r. 1695 wyszła za Stanisława Bronikowskiego, późniejszego wojskiego poznańskiego, zmarłego między r. 1707 a 1711, 2-o v. zaślubiła w Jaktorowie 9 XII 1712 r. Stanisława Kadłubowskiego, będąc już wdową żyła jeszcze w r. 1744. Marianna przed r. 1699 wyszła za Jana Kazimierza Turnę, z czasem wojskiego kaliskiego, żyła jeszcze 30 IV 1759 r. (LB Wronczyn, jednak w zapisie oprawy jej córki Swinarskiej z r. 1742 mowa o niej "niegdy"). Obie te siostry w r. 1711 zrzekły się spadku po zmarłym stryju Andrzeju, stolnike czerniechowskim (Kc. 134 k. 62v). Helena, pod imieniem Zofii, klaryska poznańska, chrzestna 9 III 1704 r. (LB Jaktorowo), uzyskała od brata Pawła w r. 1714 zapisy na 2.000 zł i na 500 zł (N. 197 k. 14). Wreszcie Barbara, ktora przed r. 1716 poszla za Władysława ze Słupów Wałdowskiego.

1) Aleksander, syn Kazimierza i Szamarzewskiej, chrzestny dzieci siostry Bronikowskiej w latach 1689-1699 (LB Smogulec), bratu stryjecznemu Janowi, synowi Stefana, w r. 1700 zapisał sumę 5.000 zł (P. 1139 IX k. 77v). Od ojca w r. 1700 nabył, jak juz wiemy, Jaktorowo, Nowydwor i młyn Homerek (P. 1138 VII k. 3v). Z podziału dóbr po rodzicach, przeprowadzonego w Tłukomiu 28 X 1705 r. pod zakładem 63.400 zł dostało mu sie Jaktorowo (N. 192 s. 143). Żył jeszcze 14 XI 1706 r. (LB Jaktorowo), nie żył już w r. 1707, kiedy jego bracia i spadkobiercy byli kwitowani przez szwagra Bronikowskiego z 33.000 zł za która to sumę ów szwagier trzymał wyderkafem Jaktorowo, Nowydwor i młyn Homerek (P. 1144 k. 206v).

2) Zygmunt, syn Kazimierza i Szamarzewskiej, z działów braterskich z r. 1705 dostała mu sie wieć Czajcze (N. 192 s. 143). Jak widzieliśmy, żył jeszcze w r. 1707, bezpotomny, nie żył juz w r. 1712 (P. 283 k. 233v).

3) Paweł, syn Kazimierza i Szamarzewskiej, wziął z działów z bracmi w r. 1705 wieś Tłukom (N. 192 s. 143). Ożenił się z Zofią Bnińską, córką Piotra, sędziego surogatora grodzkiego nakielskiego, i Anny z Krąkowskich, z którą w r. 1710 spisywał wzajemne dożywocie i na połowie wsi Czajcze i Tłukom oprawił jej 30.000 zł posagu (N. 193 s. 48). Swego teścia skwitował w r. 1713 z tej sumy posagowej (N. 194 s. 5). Wedle zobowiązania, jakie dał był wraz ze zmarłym bratem Zygmuntem zmarłemu szwagrowi Bronikowskiemu, sprzedał w r. 1712 za 54.000 zł dzieciom jego a swoim siostrzeńcom, Hieronimowi, Kazimierzowi i Zofii Bronikowskim wsie Jaktorowo, Nowydwór i młyn Humerek(!) (P. 283 k. 233v). Był w r. 1723 syndykiem bernardynów w Górce (N. 201 k. 26). Jego drugą żoną była Marianna Tuchołczanka, córka Kazimierza, kasztelanica gdanskiego, i Marianny Czapskiej, która w r. 1728 skwitowała swych braci, Piotra i Sebastiana Tuchołków, z 20.000 t. swego posagu, który to posag mąż jej, dziedzic wsi Tłukom i Czajcze, zobowiązał się oprawić na połowie dóbr (N. 203 k. 38v). Od stryja Jana Ł-go w r. 1729 nabył zastawem na trzy lata za 30.000 zł Jaktorowo, Nowydwór i młyn Hamer (N. 204 k. 20v). Umarł 7 IV 1730 w. (Nekr. Cystersów, Wagrowiec). Owdowiała Marianna z Tuchołków w r. 1731 w imieniu pasierba Zygmunta i swych dzieci: Pawła, Ewy i Petronelli mianowała plenipotentów (N. 204 k. 63). Wobec tego, iz pasierb Zygmunt usiłował odsunąć swe przyrodnie rodzeństwo od ojcowizny, opieke nad swymi dziećmi zleciła w r. 1738 na wypadek swej smierci Stanisławowi Waldowskiemu, skarbnikowiczowi wschowskiemu, Piotrowi Tuchołce, swemu bratu, Andrzejowi Ł-mu, stryjecznemu bratu męża, i Michałowi Tuchołce, sędziemu ziemskiemu tucholskiemu (N. 206 s. 157). Wieś Czajcze sprzedała w r. 1745 za 70.000 zł pasierbowi Zygmuntowi Ł-mu (N. 210 k. 32v), ale juz w r. 1747 odkupiła ja od niego za taką sumę (ib. k. 220). Od syna Pawła uzyskała w r. 1751 wolny wypas w Tłukomiu dla swego Czajcza (N. 211 k. 43v). Nie zyła już w r. 1758 (ib. k. 277). Z pierwszego małżeństwa pozostali synowie: Nepomucen (imie zakonne), cysters wągrowiecki w r. 1730 (Nekr. Cystersów, Wagrow.), i Zygmunt, o którym niżej. Z drugiej żony syn Pawel i corka Ewa oraz Petronella, obydwie w latach 1731-1738 jeszcze niepelnoletnie (N. 204 s. 63, 206 s. 157). Ewa była potem żoną Józefa Lutomskiego i występowała jako wdowa w latach 1787-1788. petronella poślubiła przed r. 1759 Ignacego Dąbrowskiego, porucznika wojsk koronnych, potem stolnika latyczowskiego, zmarłego przed r. 1760, sama zmarła między r. 1768 a 1771.

(1) Zygmunt, syn Pawła i Bnińskiej, występował poraz pierwszy w r. 1731, wspólnie z macochą i przyrodnim rodzeństwem (N. 204 k. 63). Posesor Czajcza w r. 1732 (P. 1235 k. 34). Ożenił się 9 VI 1753 r. z Katarzyną Zabłocką (LC Debno), córka Jana i Małgorzaty Świerczyńskiej. Zobowiązał sie t.r. oprawic jej 3.000 zł posagu (P. 1238 k. 120, 1274 k. 105; N. 205 k. 230v). Oboje małżonkowie na wsi Czajcze w p. nakiel, i na częściach Ułanowa w p. gnieźn. w r. 1734 dali zapis ks. Franciszkowi Raczyńskiemu, kanonikowi katedralnemu gniexnieńskiemu i poznańskiemu (G. 96 k. 549). Żonie w r. 1734 zobowiązał sie oprawić 6.330 zł posagu (N. 205 k. 230v). Celem sprzedaży swej części Ułanowa dał w r. 1738 plenipotencję teściowi (N. 206 s. 51). Skwitował w r. 1739 macochę i jej dzieci z inwentarza po ojcu (ib. s. 11). Nazwany w r. 1739 dziedzicem Czajcza i posesorem Ułanowa (N. 209 k. 46v), dopiero jednak, jak widzieliśmy, spisał z macocha kontrakt kupna od niej Czajcza. Od panny Joanny, jedynej spadkobierczyni ojca, Andrzeja Dembickiego, uzyskał w r. 1746 zobowiązanie sprzedania za 45.000 zł wsi Wieniec w p. gniexn. (G. 98 k. 71). Czajcze, jak juz wiemy, odprzedał w r. 1747 z powrotem swej macosze. Umarł w Wągrówcu, gdzie przebywał na kuracji, 29 V 1757 r. i tam pochowany (LM Wągrówiec). Ostatni śład występowania Katarzyny to 31 V 1750 r. (LB Św. Michał, Gniezno), nie żyła juz w r. 1757 (G. 99 k. 14). Syn Zygmunta i Zabłockiej, Józef Paweł Jan, ur. w Dębnie, ochrzcz. 12 III 1734 r. (LB Dębno), zapewne młodo zmarły. Z córek, Wirydianna wyszła 1-o v. przed r. 1758 za Adama Łukomskiego, zmarłego między r. 1759 a 1769, powtórnie szła przed r. 1780 za Stanisława Swinarskiego, zmarłego po r. 1788, podczas kiedy sama umarła między r. 1779 a 1784. Jolenta (Ulienta) wyszła przed r. 1760 za Rocha Morzyckiego, zmarłego między r. 1779 a 1785, umarła po r. 1784.

Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.

[358]