Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona356357358359[360]361362363364Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Łabęccy - Łobescy
Łakomiccy
@tablica

Bliskim krewnym wymienionego wyżej Wojciecha, może jeszcze jednym jego synem lub bratankiem był Józef, ur. ok. r. 1792, kapitan wojsk Księstwa Warszawskiego, mieszkający w r. 1816 w dobrach Łekno (LC Ryczywół), posesor Dębnicy, zmarły tam 18 VIII 1828 r. w wieku 36 lat (LC Dębnica). Zaślubił 3 VI 1816 r. Elżbiete Kutzer, córkę Augustyna dzierżawcy Łopienna (LC Ryczywół).

"Sław." Jan, syn Michała, mieszczanina z Ujścia, liczący lat 35, zaślubił 24 XI 1808 r. Agatę Miklejewską, córkę Józefa, mieszczanina z Ryczywołu, liczącą lat 23 (LC Ryczywół). Właściwe pochodzenie Ł-ch chyba najlepiej objaśnia ten właśnie zapis.

Łakomski
Łakomski Antoni w r. 1783, przed Zapustami, zaślubił pannę Zofię Wierzchaczewska (LC Orzeszkowo, dyssyd.), zyjącą jeszcze w r. 1799 (ib.).

Łakowski
Łakowski Adama kupił w r. 1722 od Józefa i Świetosława braci Błaszkowskich za 5.000 zł części w Szetlewie Wielkim i Podbielu w pow. koniń., zwane Szetlewszczyzna i Miecznikowszczyzna (I. Kal. 163 s. 447) i zaraz na połowie tych dóbr oprawił 1.900 zł posagu żonie swej, Dorocie Biskupskiej, córce Rafała i teresy z Cielmowskich (ib. s. 450).

Łaniewscy
Łaniewscy. Piotr, syn Andrzeja, żeniąc się w r. 1620 z Anną Bogusławską, córką Zygmunta i Zofii, jeszcze przed ślubem swej przyszłej teściowej dał pod zakładem 150 zl zobowiązanie, iż tej żonie oprawi posag (I. Kal. 186 s. 430). Małgorzata z Łaniewa i jej mąż, Grzegorz Woxnicki, nie żyli już oboje w r. 1692 (P. 1124 X k. 3).

Łankowscy z Łankowic
Łankowscy z Łankowic w p. kcyn., gdzie Kozierowski upatruje Nałęczow. Nie wiem, czy przeze mnie tutaj wyliczeni należeli do jednej i samej rodziny i stąd trudno mi wszystkich ich zaliczyć do tego herbu jak również trudno określić, ktorzy byliby Nałęczami, którzy zaś nie.

Stanisław, Staszek z Łankowic w latach 1403-1404 (G. 1 k. 29, 39, 53). Wojciech z Łankowic w r. 1432 (G. 4 k. 84). Wojciech z Łankowic, zapewne ten sam, na połowie swej części w tej wsi w r. 1435 oprawił 50 grz. posagu żonie Dorocie (P. 1378 k. 119v). Jan z Łankowic zw. Bojanka w r. 1432 (G. 4 k. 76), wicewojewoda kcyński w latach 1430-1435, nakielski 1436 r., wicechorąży kcyński w latach 1438-1443 (Gąs.). Dobiesław z Łankowic w r. 1438 (G. 4 k. 223). Ubysław i Jan w r. 1438 (ib. k. 225v). Ubysław na dwóch częściach w Łankowicach oprawił w r. 1444 żonie Helenie 50 grz. posagu (P. 1379 k. 17). Miał w r. 1450 termin z Joanną Bojanczyną z Łankowic, może żoną wspomnianego wyżej Jana "Bojanki"? (G. 7 k. 160). Był w r. 1454 burgrabią kcyńskim (Kc. 2 k. 192). Uzyskali przeciwko niemu w r. 1469 termin bracia, Jan, Mikołaj, Piotr i Wojciech, dziedzice wsi Orle w p. nakiel. (G. 9 k. 248v). Dobiesław z Łankowic w r. 1438 (G. 4 k. 223). Katarzyna, dziedziczka w Łankowicach, w r. 1449 sprzedała swoją część w tej wsi za 10 grz. dziedziczącej tam również Annie (P. 1380 k. 65v). Bracia rodzeni i niedzielni, Mikołaj, Jan i Paweł, dziedzice w Łankowicach, pozywali w r. 1469 Blizbora (bolebora?) ze Szczuczyna (G. 9 k. 249). Czy nie ten to Mikołaj Ł. "Bojanka" miał zone Małgorzatę, którą w r. 1472 skwitował z 10 grz. Mikołaj niegdy z Iłowa? (N. 144 s. 156). Jan Ł. na przepadłych mu z działów przeprowadzonych z bratem Pawłem dwóch częściach Łankowic oprawił w r. 1480 posag 25 grz. żonie Marcie (P. 1386 k. 196v). Pawłowi, zapewne temu samemu, i jego rodzonemu bratankowi, Andrzejowi z Łankowic, zapisała w r. 1494 dług 4 zł węg. Dorota Tupadlska, żona Michała Ostrowskiego (Kc. 8 k. 62). Paweł nie żył już w r. 1523 (P. 1392 k. 543v). Syn jego Jan Ł. ożenił się z Jadwigą Rzeszkowską, wdową 1-o v. po Jakubie Ł-im, o którym niżej. Tej Jadwidze w r. 1518 Jan Siernicki sprzedał wyderkafem za 20 grz. dwa łany roli osiadłej w Siernikach p. kcyń. (G. 335a k. 48v). Od swego "brata" Jana Ł-go i jego niedzielnego rodzonego bratanka Stanisława Odolkowskiego, Jan nabył w r. 1523 za 100 zł całe ich części po rodzicach w Łankowicach i Odolkowicach (P. 1392 k. 543v) i jednocześnie na połowie swych części w tych dobrach oprawił żonie 100 zł posagu (ib.). Od swego pasierba Jana Ł-go uzyskał w r. 1535 zapis 200 zł na części Łankowic (Kc. 10 k. 11v). Nazwany Ł-im alias Odolkowskim części Łankowic z r. 1537 sprzedał wyderkafem za 60 zł Katarzynie rzeszkowskiej (N. 213 k. 63v). Nie żył już w r. 1540 a jego spadkobiercami byli rodzeni jego siostrzeńcy, Sebastian i Wojciech Odolkowscy, zwani również niekiedy Ł-imi (P. 1391 k. 104v). Owdowiała Jadwiga została t.r. skwitowana z 60 zł przez swoją rodzoną siostrę Katarzynę Rzeszkowską (Kc. 10 k. 137). Andrzej Ł., mąż Anny Lipińskiej, wdowy 1-o v. po Mikołaju Wronczyńskim, która w r. 1469 kwitowała Jarosława Wronczyńskiego z 50 grz. (G. 8 k. 4). Nie wiem, czy ten sam Andrzej kupił w r. 1469 za 100 grz. od Katarzyny, żony "opatrz." Andrzeja Pieszczka, mieszczanina kcyńskiego, dziedziczki w Odolkowicach, jej połowę w tych dobrach (P. 1384 k. 11v). Piotr Ł. swoje częsci w Łankowicach i Odolkowicach w r. 1474 sprzedał wyderkafem za 160 grz. Janowi Tłukomskiemu i uzyskal od niego zapis 20 grz. długu (P. 1386 k. 17, 18). Żoną Piotra, chyba tego samego, była Barbara z Cerekwicy. Syn tej pary, Andrzej Ł. toczył w r. 1493 sprawę z Janem Cerekwickim, bratem swej matki, o uiszczenie ojcu posagu za nią (P. 22 k. 233). Jana Ł-go pozywała w r. 1495 Beata, żona Andrzeja Iwieńskiego "Kawalca" (Kc. 8 k. 82). Jan Ł. w r. 1496 oświadczył gotowośc odebrania od Mikołaja Radzickiego należnych sobie 30 grz. (N. 146 s. 135). Skwitował w r. 1497 tego Radzickiego z dobr po swej matce w mieście Miasteczko i we wsiach Brzostowo i Morzewo w p. nakiel., jak również z oprawy, którą jego matce dał był zmarły Piotr Radzicki "Róg" na Małym Radziczku (N. 146 s. 171). Po tym to zapewne Janie Ł-im z Wojnowa była wdową Barbara Ł-a, która w r. 1508 miała wyznaczony nieodwołalny termin w sprawie z Mikołajem "Rogiem" z Radzicza (N. 146 s. 460).

Jakub jako wuj cioteczno-rodzony Jana i Wojciecha Chrapiewskich, synów zmarłego Feliksa Chrapiewskiego, dziedziców Niemojewa, działał w latach 1496-1500 jako ich współopiekun (G. 16 k. 172, 18 s. 116). ten sam Jakub, Dziersław i jan, dziedzice w Łankowicach, w r. 1499 ręczyli Stanisławowi Potulickiemu za Elżbietę Turzyńską (Kc. 8 k. 19). Jakub w r. 1502 oskarżony był przez Mikolaja Łabiskiego o współdziałanie w najeździe na Niemojewo w p. inowrocł., którego to najazdu dopuścili się Jan i Szymon bracia z Chabielina. Jan Ł. tę wieś dzierżawił od nieletnich Jana i Wojciecha z Chrapiewa (Kc. 8 k. 42v). Jan Ł. i Jan Chabielski wystepowali w r. 1503 jako wujowie Jana Chrapiewskiego (G. 24 k. 201v). Jakub część swą w Łankowicach sprzedał wyderkafem w r. 1509 za 30 grz. Wojciechowi Słupskiemu, dzierżawcy kcyńskiemu (P. 786 s. 126). Kiedy nie stawił się na wyprawę mołdawską, dobra jego w Łankowicach zostały skonfiskowane, a uprosił sobie nadanie ich Wojciech Słupski, który siłą usunął z części tej wsi w r. 1510 Mikołaja Słupskiego (P. 863 k. 290). Żoną Jakuba była Jadwiga z Rzeszkowa, córka Piotra Konarskiego, dziedzica Rzeszkowa i Trojanki. Ta Jadwiga otrzymała od swej matki przed r. 1514 zapis 40 grz. (N. 213 k. 15v). Swoją część w Rzeszkowie t.r. sprzedała wyderkafem za 9 grz. Jakubowie Bilanowskiemu, mężowi swej siostry Barbary (ib. k. 16). W r. 1516, po śmierci matki, już będąc wdową, całą część w Rzeszkowie, należną po niej, sprzedała za 200 zł temuż szwagrowi (ib. k. 25v). T.r. Jadwigę oraz Jana i Annę, syna i córkę zmarłego Jakuba pozywały o wygnanie z części ojczystych w Łankowicach Małgorzata i Zofia, córki zmarłego Wojciecha Ł-go (P. 866 k. 328). Jak już wiemy, Jadwiga poszła 2-o v. za Jana Ł-go. Córka Anna była w r. 1541 żoną Sebastiana Obodowskiego, pisanego też Ł-im. Jan, syn Jakuba, łąkę w Łankowicach w r. 1527 sprzedał ojczymowi za 10 grz. (Kc. 2 k. 134v), zaś w r. 1535 zapisał mu na swej części tej wsi sumę 200 zł (Kc. 10 k. 11v). Części w Łankowicach sprzedał za 200 grz. Stefana Grudzińskiemu, a w r. 1537 za taka samą sumę odkupił ją z powrotem (N. 213 k. 66). Wraz z braćmi Odolkowskimi, Sebastianem i Wojciechem, spadkobiercami wuja rodzonego, Jana Ł-go, ojczyma tego Jana, zawierał w r. 1540 ugodę (Kc. 10 k. 144v) i t.r. kupił od nich za 400 grz. ich części po tym wuju w Łankowicach i odolkowicach (P. 1391 k. 104v). Był w r. 1541 opiekunem nieletniej Katarzyny, córki zmarłego Macieja Wiatrowskiego (N. 213 k. 88). Od Katarzyny Tarnowskiej, wdowy po Macieju, kapeluszniku z Łekna, obecnie żony Macieja, rzexnika z Łekna, w r. 1541 kupił za 100 grz. części w Odolkowicach (G. 335a k. 255v). Do części nabytych zarówno od braci Odolkowskich jak i od tej Katarzyny w r. 1643 uzyskał intromisję (Kc. 10 k. 237). Od Wojciecha Słupskiego w r. 1544 kupił za 500 zł węg. części w Łankowicach i odolkowicach (G. 335 k. 308). Były to oczywiście te części, które skonfiskowano niegdyś ojczymowi Jana. Od Ulissesa i Herkulesa, braci Grudzińskich, kupił w r. 1549 za 1.000 zł całą wieś Rostrzębowo w p. kcyń. (N. 213 k. 134v, 139v). Od Barbary Odolkowskiej, żony "opatrzn." Grzegorza, wójta kcyńskiego, w r. 1550 uzyskał zobowiązanie sprzedaży za 300 grz. części w Łankowicach i Odolkowicach, ktore odziedziczyła po zmarłym bracie Janie Odolkowskim (Kc. 11 k. 140). Od innego spadkobiercy tegoż Odolkowskiego, jego rodzonego siostrzeńca Stanisława Bakowskiego, części w tych obu wsiach kupił w r. 1551 za 300 grz. (N. 213 k. 156). Jego żona, Barbara Śleszyńska, wdowa 1-o v. po Macieju Wiatrowskim, skwitowała w r. 1554 męża jako opiekuna jej córki, Katarzyny Wiatrowskiej, obecnie żony Stanisława Radwanowskiego, z 10 grz. rocznego czynszu należnego tej córce z jej dóbr ojczystych i macierzystych (P. 895 k. 968v). Jan od Mikołaja Krzesińskiego, jego syna Jana, i od Jadwigi Piotrowskiej (Szczytnickiej), żony tego Mikołaja, kupił w r. 1559 za 2.000 zł części wsi Wąwelno i Jaszkowo w p. nakiel. (P. 900 k. 413v, 1396 k. 736). Wąwelno i Jaszkowo w r. 1560 dał w r. 1560 Mikołajowi Zebrzydowskiemu z Więcborga w zamian za części Rozstrzębowa w p. kcyń., które już od tego Zebrzydowskiego trzymał wyderkafem. Dopłacił do tej zamiany 600 zł gotowizną (P. 902 k. 47v, 49v, 1396 k. 793v) i jednocześnie dwa łany osiadłe w Wąwelnie w p. nakiel. sprzedał za 400 zł. węg. Janowi Siedleckiemu (ib. k. 794v). Był w r. 1562 podwojewodzim kcyńskim, kiedy uzyskał zobowiązanie od Katarzyny Ratanowskiej, wdowy po Janie Ratanowskim, mieszczaninie kcyńskim, sprzedaży domu oraz łana roli w Kcyni za 200 grz. (Kc. 115 k. 338). Pozywał w r. 1571 synów zmarłego Mikołaja Łąckiego, kasztelana kamieńskiego (Kc. 117 k. 608). Już nie żył w r. 1577, kiedy jego siostrzeńców Obodowskich skwitowała Katarzyna zamężna Radwanowska, córka zmarłej już żony Jana, z oprawy i dożywocia swej matki na Łankowicach i Odolkowicach (Kc. 17 k. 140).

Jan Ł. w r. 1500 kwitował Michała Ostrowskiego z 23 zł węg. zapisanych wyderkafem na czterech osiadłych łanach w Ostrowie (N. 146 s. 240). Od Michała i Mikołaja, dziedziców w Ostrowie t.r. nabył wyderkafem jeden łan osiadły i trzy puste w tej wsi (ib. s. 304). Jan Ł., chyba ten sam, kwitował t.r. z 20 zł węg. długu Mikołaja Czucharskiego (ib. s. 250).

Dzierżek Ł., może identyczny ze wspomnianym wyżej Dziersławem występującym w r. 1499, miał w r. 1508 płacić winę Michałowi Krzyżankowskiemu (Kc. 8 k. 112v). Wojciech Ł. zw. Dzierżkiem, może syn powyższego, nie żył już w r. 1516, kiedy jego córki, Małgorzata i Zofia, działające w asyście stryja, Macieja Wiatrowskiego, i wuja, Wojciecha Słupskiego, sprzedały wyderkafem odziedziczona po ojcu część wsi Tuszkowy p. nakiel. za 60 grz. Małgorzacie, wdowie po Janie Konarskim (N. 213 k. 27). Siostry te pozywały t.r. wdowę i dzieci Jakuba Ł-go (zob. wyżej) o wygnanie ich z ojczystych części w Łankowicach (P. 866 k. 328).

Świętochna, wdowa po Ściborze Ł-im, sprzedała w r. 1508 trzy części jeziora we wsi Tanino Mniejsze (dziś Toninek) w p. nakiel. za 100 grz. Janowi z Domaborza, kasztelanowi rogozińskiemu i staroście nakielskiemu (G. 335a k. 11v). Jan Ł. (nie wiem, czy identyczny z którymś z powyższych?) nabył wyderkafem w r. 1518 od Jerzego Młodaskiego za 400 grz. półtora łana osiadłego w Młodasku p. pozn. (P. 1392 k. 186v). Nabył t.r. od tegoż Młodaskiego część w tej wsi, dając mu w zamian część dworu w Łankowicach i dopłacając 200 grz. (ib. k. 207v). Swej żonie Katarzynie Turkowskiej, córce Stanisława, w r. 1536 oprawił na połowie Młodaska 100 grz. posagu (P. 1394 k. 72v). Marcin Ł., mąż Agnieszki Koszewskiej, żony 1-o v. Marcina Chwalibogowskiego, która w r. 1518 swoją część w Koszewie p. gnieźn. sprzedała za 100 grz. Jakubowi Żulińskiemu (P. 1392 k. 203v).

Barbara z Łankowic, żona w r. 1612 Jana Witosławskiego, nie żyła już w r. 1620. Nie mam pewności, czy należała do tych samych. Zob. Obodowscy i Odolkowscy.

Łańcuccy
Łańcuccy, o których Boniecki pisze, iz byli herbu Strzemię, jednak miejsca skądby wyszli nie wskazuje. Nie wiem, czy ci, o których będę tu mówił, mieli co wspólnego z tymi wspomnianymi przez Bonieckiego.

Jan Ł. z Cielmowa zaślubił w Gniexnie 27 I 1704 r. Mariannę Brodecką z Gurowa (LC Św. Wawrzyniec, Gniezno). Ta Marianna, córka Jana i Doroty z Krusińskich, w r. 1725 cedowała ks. Wawrzyńcowi Gumińskiemu, proboszczowi kościoła Św. Wawrzyńca w Gnieźnie, sumę 666 zł, która w r. 1700 zapisał jej był Bernard Zaidlic, dziedzic Charbowa (G. 96 k. 389v). Umarła w r. 1726 na plebanii Św. Wawrzynca i pochowana 2 V. Nazwana "staruszką" (LM Św. Wawrzyniec, Gniezno).

Aleksander i żona jego, Elżbieta Wierzejewska, córka Krzysztofa i Zofii Jezierskiej, oboje już nie żyjący w r. 1721, byli rodzicami: Jana, Krzysztofa, Kazimierza, Marianny, Zofii i Barbary Katarzyny. Ta Barbara Katarzyna, w r. 1721 już wdowa po dwóch mężach, Kazimierzu Dąbrowskim i Sebastianie Obrębskim, jako jedyna spadkobierczyni tego swego rodzeństwa, zapis na sumę 2.200 zł, dany niegdyś w grodzie poznańskim przez dziada Wierzejewskiego swej żonie, cedowała teraz ks. Jakubowi Woźnickiemu, kanonikowi płockiemu i proboszczowi w Dąbrówce, na naprawę tamtejszego kościoła (P. 1181 k. 117v). Żyła jeszcze w r. 1743. Zofia Ł-a, z Czarnotek, chrzestna 18 III 1744 r. (LB Zaniemyśl).

Łapczyńscy
Łapczyńscy. Boniecki znał Ł-ch h. Jelita odm. Nie wiem, czy ci, o których tu mówię, należali do nich. Ks. Sebastian, pleban w Górce, dla siebie i swych spadkobiercow w r. 1604 kupił od Andrzeja Czarnkowskiego, kasztelana kaliskiego i starosty inowrocławskiego, za 1.000 zł sołectwo we wsi Szymanowo w p. kośc. (Kośc. 348 k. 33). Inny Sebastian, już nie żyjący w r. 1737, kiedy wdowa po nim, Teresa Mroczkowska, córka Antoniego i Ewy Chełstowskiej, wdowa również i po drugim mężu, Sebastianie Łossowskim, celem windykowania fortuny macierzystej w ziemi michałowskiej, mianowała wespół ze swym rodzeństwem plenipotentem brata, ks. Piotra Mroczkowskiego, proboszcza w Grabienicach i Dąbroszynie (I. Kon. 77 k. 66).

Łapińscy
Łapińscy, nie wiem, czy ze znanych Bonieckiemu Ł-ch h. Jelita i Lubicz. "Szl." Andrzej zaslubił w Gnieźnie 6 VII 1745 r. Katarzynę Wierzbińską (LC Św. Wawrzyniec, Gniezno). "Ur." Andrzejowi i żonie jego, Katarzynie Bedlińskiej(!), urodził się w Gorzykowie 26 VII 1749 r. syn Wawrzyniec (LB Witkowo). "Ur." Józef i Ewa, rodzice Wincentego Ambrożego, ur. w Łopiennie, ochrzcz. 5 IV 1760 r. (LB Łopienno) Szymon i żona jego, Baworska, oboje juz nie żyli w r. 1792, kiedy syn ich "ur." Maciej spisywał wzajemne dożywocie ze swą żoną, Anastazją Siekacką, wdową 1-o v. po Wojciechu Gońskim, poczmistrzu w Kostrzyniu (P. 1369 k. 717v).

Panna Magdalena mieszkała w r. 1803 w Wyszkach, a w r. 1813 we dworze w Borku (LB St. Gostyń; LB Borek). Antonina, licząca lat 19, z Gostynia, zaślubiła 31 V 1830 r. Wincentego Bukowskiego, zmarłego 20 III 1874 r. Przeżyła męża.

Porównaj Łopińscy.



Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona356357358359[360]361362363364Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników