Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
376377378379[380]381382383384
Łabęccy - Łobescy
2. Józef, syn Andrzeja i Boguckiej, ur. w Głuchowie, ochrzcz. 29 III 1685 r. (LB Głuchowo). Był w latach 1715-1719 posesorem Prusinowa (LB Bnin), od swych braci, Antoniego, Macieja i Franciszka, wedle kontraktu z r. 1719, kupił 1720 r. za 36.000 zł wsie Chwalibogowo i Chwalibogówko oraz pustki Korzkwy i Barycz (P. 1171 k. 39v, 1174 k. 85). Poddanego z Chwalibogowa dał w r. 1732 bratu Maciejowi (G. 96 k. 415). Nie żył już w r. 1735 (P. 1242 k. 108). Ożenił się przed r. 1715 z Marianną Zakrzewską, córką Mikołaja i Konstancji Olewińskiej (P. 1150 k. 2v). jej posag, wynoszący 20.000 złp, podniósł w r. 1719 od jej brata przyrodniego Mikołaja Zakrzewskiego, zas sumę prowizyjna 11.000 złp od jej macochy, Konstancji ze Skórzewskich 1-o v. Zakrzewskiej, 2-o v. Grodzieckiej, i obie te sumy zobowiązał się oprawić żonie na połowie swych dóbr (P. 1171 k. 31v). Dokonał tej oprawy na połowie Chwalibogowa, Chwalibogówka i części w Korzkwach w r. 1721 (P. 1180 k. 145). Oprawił w r. 1732 tej żonie na połowie dóbr posag w wysokości 10.000 złp (P. 1243 k. 89). Być może, iż żyła jeszcze w r. 1735 (P. 1242 k. 108), nie żyła już w r. 1743 (P. 1271 k. 75v). Jego dzieci urodzone w Prusinowie: Wojciech Stanisław 10 IV 1719 r., Zofia Barbara 12 V 1715 r., Rozalia 27 VIII 1716 r. (LB Bnin). Spośród nich tylko Zofia dozyła wieku dojrzałego. Wyszła przed r. 1733 za Stanisława Korytowskiego, umarła między r. 1743 a 1748, dziedziczyła po ojcu Chwalibogowo, Chwalibogówko i Korzkwy (P. 1310 k. 67).
3. Antoni, syn Andrzeja i Boguckiej, wspomniany w r. 1700 (P. 1139 IX k. 36). Nabyte od matki wespół z braćmi Chwalibogowo, Chwalibogówko i części w Korzkwach, jak już wiemy, w t. 1719 sprzedał za 36.000 złp bratu Józefowi. W latach 1727-1732 trzymał w posesji Prusinowo (LB Bnin). Od brata Macieja kupił w r. 1738 za 11.000 złp Smykowo cz. Strzyżewko, inaczej Strzyżewko Smykowe, w pow. gnieźn. (P. 1254 k. 172). Tę wieś w r. 1739, wedle kontraktu z 30 VII, sprzedał za takąż sumę Łukaszowi Józefowi Tańskiemu (G. 97 k. 378). Nie żył już w r. 1754 (P. 1311 k. 198v). Ożenił się 6 V 1722 r. z Jadwigą Dobrzycką (LC Góra k. Borku), córką Władysława i Barbary Mikołajewskiej. Od swej macochy, owdowiałej Anny z Kurnatowskich Dobrzyckiej, odebrala t.r. sumę 6.550 złp, stanowiącą posag matki, po czem scedowała macosze trzymaną w posesji wieś Łobez w p. pyzdr. (P. 1187 k. 75). Jej mąż jednak trzymał tę wieś jeszcze i w r. 1723 (LB Góra k. Borku). Oboje małzonkowie spisywali wzajemne dożywocie w r. 1730 (P. 1424 k. 2). Juz będąc wdową, dawała w r. 1754 plenipotencję mężowskiemu bratu Maciejowi (P. 1313 k. 198v). Nie żyła już w r. 1774 (P. 1351 k. 251v). Syn Józef, ur. w Łobzie, ochrzcz. 14 III 1723 r. (LB Góra k. Borku), niewątpliwie umarł dzieckiem. Córki urodzone w Prusinowie: Zofia Teresa, 7 V 1727 r., Marianna Barbara, 27 III 1729 r., Róża Apolonia, ochrzcz. 30 V 1730 r., Konstancja Kunegunda, ur. 3 III 1732 r. (LB Bnin). Była jeszcze jedna córka, Anna, występująca jako niezamężna w latach 1774-1789 (P. 1351 k. 251v; G. 115 k. 67v). O Mariannie, niezamężnej, niewątpliwie identycznej z Marianną Barbarą, słyszyny w r. 1774 jako o cięzko chorej. Wtedy Konstancja (identyczna chyba z Konstancja Kunegundą) nazwana żoną Stanisława Strachowskiego (P. 1351 k. 251v). Zapewne jednak małżeństwo to zostało uniewaznione, bowiem w latach 1778-1789 wystepowały trzy niezamęzne siostry: Anna, Apolonia (chyba identyczna z Różą Apolonią) i Konstancja! (I> Kon. 82 k. 46; P. 1358 k. 324v; G. 115 k. 767v).
4. Maciej, syn Andrzeja i Boguckiej, wspomniany w r. 1700 (P. 1139 IX k. 36). Był w latach 1717-1723, a niewątpliwie i potem, posesorem Grzymisławic (LB Bardo). Zastawny posesor Strzyzewka Smykowego w r. 1725 (G. 94 k. 410), nabył w r. 1728 tę wieś od Piotra Świeckiego wiecznością, płacąc 6.600 złp (P. 1214 k. 65). Prawa swe do sumy na Prusinowie w p. pyzdr., spadłej po zmarłym bracie Janie, dominikaninie, cedował w r. 1730 bratu Franciszkowi (G. 96 k. 266). Smykowo cz. Strzyżewko sprzedał, jak widzieliśmy, w r. 1738 za 11.000 zł bratu Antoniemu. Od Franciszka Cieleckiego, brata swej żony, uzyskał w r. 1738 zobowiązanie sprzedania za 24.000 złp Grzymisławic (Kośc. 320 s. 18). Nazwany 1745 r. dziedzicem Grzymisławic (I. Kon. 77 k. 423v), ale w r. 1746 powyższe zobowiązanie do sprzedaży sobie owej wsi cedował Pawłowi Cieleckiemu, przyrodniemu bratu zony (Kośc. 323 k. 227). Żył jeszcze w r. 1763 (P. 1336 k. 174v). Ożenił się przed r. 1718 z Heleną Cielecką, córką Jana Albrachta i Krystyny Magdaleny z Werbna Pawłowskiej (Py. 157 k. 72v, 73v), zaś w r. 1719 oprawił jej 1.000 złp posagu (P. 1179 k. 55). Umarła ona między r. 1746 a 1763 (Kośc. 323 k. 228; P. 1336 k. 174v). Synowie, Adam Józef, ur. w Grzymisławicach 24 XII 1717 r. (LB Bardo), zapewne zmarły dzieckiem, i Kajetan, wystepujący w r. 1745 jako plenipotent ojca (I. Kon. 77 k. 423v). Córki rodziły sie w Grzymisławicach, Marcjanna 8 VI 1719 r., Franciszka Aniela 30 IX 1722 r., Jadwiga Franciszka 21 IX 1723 r. (LB Bardo). O dalszych ich losach nic mi nie wiadomo. Była tez córka Teresa, wydana przed r. 1764 za Józefa Modlibowskiego, zmarła w Mokronosie 8 IX 1786 r.
5. Franciszek, syn Andrzeja i Boguckiej, pisał się z Łąk, wspomniany w r. 1700 (P. 1139 IX k. 36). Od Konstancji ze Skórzewskich 1-o v. Zakrzewskiej, 2-o v. Grodzickiej, w r. 1719 brał w zastaw na jeden rok za 6.000 złp część Zakrzewa (P. 1171 k. 7), zaś w r. 1721 skwitował ją i jej syna, Adama Zakrzewskiego, z tej zastawnej sumy (Ws. 79 k. 173). W latach 1733-1734 trzymał Sadłogoszcz w p. gnieźn. (LB Pakość). Od Wawrzyńca, Michała, Andrzeja i Jana, braci Jabłkowskich, mocą kontraktu z 20 VII 1745 r. kupił za 12.000 złp Radłowo w p. kcyń. (N. 210 k. 49), a kontraktem z 8 V 1773 r. sprzedał za 40.000 złp synowi swemu Marcinowi (G. 100 k. 531). Transakcja ta jednak nie została zrealizowana (ojciec z synem skwitowali się z niej wzajemnie 1774 r.) i Franciszek kontraktem z 15 IX 1774 r. sprzedał Radłowo za 40.000 złp Antoniemu Goleckiemu (G. 100 k. 7=645). Wydając w r. 1775 córkę za Karłowskiego, asygnował jej jako posag z dóbr rodzicielskich Łabiszynka, sumę 6.000 złp (G. 102 k. 10v). Skwitowany w r. 1775 przez innego zięcia, Białobłockiego, z 1.000 złp na poczet posagu (G. 102 k. 94v). Jako współspadkobierca matki oraz dziada, Jana Boguckiego, cedował w r. 1776 sumy po nich synowi Marcinowi (P. 1353 k. 460v). Innemu synowi, Ignacemu, cedował t.r. sumę 2.000 złp zapisaną sobie w r. 1764 przez Elżbiete z Ostrowskich, wdowe po Zygmuncie Złotnickim, obecnie żone tego Ignacego, jak również sumę 1.000 złp, pochodząca z sumy 11.120 złp posagowej swej żony, zabezpieczonej na Radłowie (G. 103 k. 5v). Umarł w Gniexnie, na wójtostwie 15 XII 1780 r., pochowany u Franciszkanów (LM Św. Trojca, Gniezno). Jego żona była Anna Działyńska, córka Jana i Zofii Kłobukowskiej, zaślubiona przed r. 1733 (LB Pakośc), z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1766 (Kc. 147 k. 135v). Umarła w Gniexnie 17 VIII 1781 r., pochowana u Franciszkanów (LM Św. Trójca, Gniezno). Synowie: Ingacy, Antoni, Marcin, o których niżej, i Dionizy Bonawentura, ur. w Radłowie, ochrzcz. 17 V 1744 r. (LB Pakość), zapewne zmarły dzieckiem. Z córek, Barbara, ur. w Sadłogoszczy, ochrzcz. 1 XII 1734 r. (ib.), wyszła przed r. 1776 za Antoniego Białobłockiego, była wdowa w latach 1783-1784. Marianna (Marianna Kazimiera), ur. w Radłowie, ochrzcz. 2 I 1750 r. (ib.), przed r. 1774 zaślubiła Jana Jabłkowskiego, umarła po r. 1781. Józefata, zamężna w latach 1773-1778 (G. 100 k. 531v). maqrcjanna, wydana w Gnieźnie 7 II 1775 r. za Stefana Karłowskiego, dzierżawcę Łabiszynka.
1) Ignacy, syn Franciszka i Działyńskiej, chyba identyczny z Julianem Ignacym, synem tejże pary, ur. w Sadłogoszczy, ochrzcz. 16 I 1733 r. (LB pakośc), pisał sie "Dołęga Łęski" (P. 1362 k. 323v). W imieniu wlasnym i braci w r. 1783 kwitował Andrzeja Karłowskiego (G. 110 k. 68v). Żył jeszcze w r. 1768 (G. 113 k. 118). Żoną jego była 1771 r. Elżbieta Ostrowska, wdowa 1-o v. po Zygmuncie Złotnickim (Kc. 147 k. 326v), w r. 1779 dziedziczka Broniewa w p. nakiel. (LB Parlin).
2) Antoni, syn Franciszka i Działyńskiej, proboszcz w Lisewie Kościelnym 1773 r. (G. 100 k. 531, 531v), obok tego kanonik kolegiaty Najśw. Marii Panny w Poznaniu 1778 r. (LM Modliszewko), proboszcz w Łabiszynie w r. 1783 (G. 110 k. 68v). Żył jeszcze w r. 1784 (G. 111 k. 60v).
3) Marcin, syn Franciszka i Działyńskiej, zapewne identyczny z Leonardem Marcinem, synem tychże rodziców, ur. ok. r. 1741 (LB Pakość). Jak już wiemy, od ojca w r. 1773 nabył Radłów, ale ta transakcja ostatecznie do skutku nie doszła. Mieszkał w r. 1779 w Kicinie. Żył jeszcze w r. 1786 (P. 1363 k. 493v). Żeniąc się z Marianną Dobrzycką, córką Andrzeja i Katarzyny Kołaczkowskiej, wdową 1-o v. po Józefie Dzierzbińskim, uzyskał od niej w r. 1775, jeszcze przed ślubem, zapis pewnej sumy. Miała ona daną jej w r. 1759 przez pierwszego męża oprawę 4.000 złp posagu (P. 1352 k. 360v). Byli już małżonkami w r. 1776 (G. 103 k. 75). Umarła w r. 1779, pochowana 17 VI (Sep. Reform. Pozn.; P. 1354 s. 9; 1357 k. 393). Zob. tablicę.
@tablica
Łęscy h. Nowina, wzięli nazwisko od Wielkiego Łegu koło Śremu. Mikołaj z Sepna, Sepieński, Sapieński, w latach 1426-1430 sędzia ziemski poznański, był, jak to wiemy z Długosza, sekretarzem i zaufanym doradcą w. ks. Witolda i przebywał wiele na Litwie (Gąs.). Jego żona, Anna z Łegu, występowała w latach 1440-1443 jako wdowa (Kośc. 17 s. 153, 319). Synowie: Jan, Jakub i Bartłomiej (Bartosz), pisani byli stale z Wielkiego Łegu. Jako dziedzice tej wsi, jeszcze nieletni i działający pod opieką stryja, Jakuba Sapieńskiego, mieli w r. 1438 termin z Mościcem z Wielkiego Koźmina (P. 14 k. 56v), ale i z tym opiekunem doszło do nieporozumień, bowiem w r. 1440 mieli z ni termin (ib. k. 91). Pozywali t.r. Wincentego Furmana z Ostrowa, który poręczył był za swego brata, ks. Jana, kanonika poznańskiego, z ktorym oni mieli sprawę o granicę Mchów i połowy Miedźwiadów (Kośc. 17 s. 175). Zaspokoili Małgorzatę, żonę tego Wincentego, z jej pretensji pieniężnych i w r. 1443 skasowała ona swą oprawę na Mchach (P. 14 k. 242v). Najstarszy z braci, Jan wespół ze stryjem Jakubem Sapieńskim, opiekunem jego braci, kwitował w r. 1446 Zygmunta Sokołowskiego z nabycia ich czwartej części Chomęcic (P. 15 k. 211). Wciąż jeszcze niedzielni, występowali w r. 1449 jako dziedzice w Łęgu, Mchach, Miedźwiadach i Bargowie (Kośc. 18 s. 380). Jan z Wielkiego Łegu, "sędzic", pozywany był w r. 1465 przez córki Marcina Puczołowskiego (Kośc. 20 s. 32). Nazwany Sapieńskim, dziedzicem W. Łęgu, w r. 1472, kiedy to do dóbr jego uzyskali intromisję bracia Psarscy, którym winien był 200 zł węg. (Kośc. 20 s. 664). Drugi z synów sędziego, Jakub Łęski, dziedzic w Mchach, nie żył już w r. 1472. Synowie jego, Jakub i Andrzej, niedzielni, jako spadkobiercy zmarłego już brata Mikołaja, zostali przypozwani w sprawie toczonej przez Mikołaja ze Szczedrzykiem z Małego Lubiatowa (Kośc. 20 s. 666). W latach 1469-1471 wymieniani jako bracia niedzielni z Wielkiego Łęgu, Jan, Jakub i Mikołaj (Kośc. 20 s. 349, 452, 612). Nie mam pewności, czy chodzi tu o synów Jakuba, a Jan to ewentualny czwarty syn Jakuba, pominięty w pozwie z r. 1472?
Łęscy z Łęgu w pow. kalis., parafii żegocińskiej, byli odgałęzieniem Piątkowskich z Piątku w tymże powiecie. S. Kozierowski dziedziców Piątku uważał za Korabitów (BNT V).
Jan Piątkowski miał za żonę Barbarę "Łęską", i niewątpliwie za nią to wziął część w Łęgu (I. Rel. Z. Kal. 3 k. 264, 640). Nie żył juz w r. 1535, kiedy synowie jego, Marcin, Bartłomiej i Wojciech, dziedzice w Łęgu, mieli płacić winę, bo nie stanęli z pozwu Bartłomieja Suchorzewskiego (ib. 4 k. 731), którego oskarżali z kolei o zabicie ich ojca. Był jeszcze i czwarty syn, Jakub. O Wojciechu nie wiem nic więcej.
1. Marcin Ł. alias Piątkowski (ib. 3 k. 264), syn Jana Piątkowskiego i Barbary Łąskiej, od brata Jakuba kupił za 400 grz. w r. 1553 całe jego części po rodzicach w Łęgu i Oborach p. kal. (P. 1396 k. 75v; R. Kal. 1 k. 12v). Wespół z tym bratem części w obu Piątkach, odziedziczone po ks. Andrzeju Piątkowskim, dał w r. 1555 stryjowi, Kasprowi Piątkowskiemu (I. i D. Z. Kal. 6 k. 474v). Żył jeszcze w r. 1582 (Py. 119 k. 32v), nie żył w r. 1597 (Py. 128 k. 100v). Jego pierwszą żoną była Jadwiga Kosmowska, córka Wojciecha. Po jej śmierci ożenił się z Magdaleną Sośnicką, córką Mikołaja, ktorej w r. 1565 na połowie swych części w Łegu i Oborach oprawił 300 złp posagu (I. i D. Z. Kal 6 k. 543v), zaś w r. 1571 dał jej dożywocie na częściach w Legu i figuruje w rejestrze poborowym t.r. (Pawiński). Nie żyła już 1597 r. (Py. 128 k. 100v). Synowie z drugiego małżeństwa to, Wojciech i Łukasz, córki, Barbara i Anna, za które t.r. brat Łukasz dawał ewikcję Ewie z Bielawskich Gądkowskiej z racji sumy 100 grz. (ib. k. 100).
1) Wojciech, syn Marcina i Sośnickiej, części we dworze i we wsi Łęgu sprzedał w r. 1591 za 60 zł bratu Łukaszowi (R. Kal. 6 s. 506). Wespół z tym bratem w r. 1597 kwitował wspomnianą wyżej Ewę Gądkowską (Py. 128 k. 100v). Łukaszowi Suchorzewskiemu, wedle zobowiązania z r. 1602, sprzedał w r. 1603 za 900 zł części swe całe w Łęgu i Oborach (Py. 131 k. 237; R. Kal. 7 k. 546). Od Zygmunta Suchorzewskiego w r. 1619 wziął w zastaw za 660 zł części jego i bratanka jego, Andrzeja, we wsiach Nieniewo, Nieniewko w pow. kal. i w r. 1620 został do nich intromitowany (Py. 140 k. 156v, 204v). Żoną jego była w r. 1592 Zofia Mycielska, córka Tomasza i Agnieszki Radomickiej, wdowa 1-o v. po Jakubie Nieniewskim (I. Kal. 59 s. 801; R. Kal. 7 k. 13v). Swoją oprawę uzyskaną od pierwszego męża na częściach Nieniewa i Nieniewka, cedowała w r. 1609 synowi, Stanisławowi Nieniewskiemu (I. Kal. 75 s. 271).
Chyba tego to Wojciecha synem byl Zygmunt występujący jako syn zmarłego Wojciecha w r. 1661, kiedy był mężem Marianny Kobierzyckiej, córki Jana i Jadwigi (I. Kal. 125 s. 425, 426). Ten Zygmunt przybył w r. 1669 na elekcję wraz z powiatem gnieźnieńskim (P. 196 k. 434). Jemu i jego żonie w r. 1673 zapisał 1.000 zł długu Marcin Radoszewski, dziedzic Wójcic i Smaszkowa w p. sier. (I. Kal. 133 s. 288). Marianna z Kobierzyckich, będąc już wdową, kwitowała w r. 1677 Radoszewskiego z prowizji rocznej od tej sumy (ib. 138 s. 968). Andrzej, syn zmarłego Zygmunta, może właśnie tego, mąż Jadwigi Boguckiej, córki Jana i Anny Zbijewskiej, która w r. 1684 wespół z matką i siostrami sprzedała Piotrowo w p. kośc. za 25.000 zł Andrzejowi Miłaczewskiemu, kanonikowi poznańskiemu (P. 1107 III k. 20).
2) Łukasz, syn Marcina i Sośnickiej, jak już wiemy, od brata Marcina nabył w r. 1591 częśc dworu i wsi Łęg. Swoje części w Łęgu i Oborach sprzedał w r. 1602 Łukaszowi Suchorzewskiemu (R. Kal. 7 k. 458v). Agnieszcze z Trąmpczyńskich 1-o v. Biernackiej, 2-o v. Lisieckiej, dawał w r. 1609 zobowiązanie względem dzierżawy częsci Nowejwsi i Łazów w p. kon. (Py. 134 k. 114). Żoną jego w r. 1597 była Anna Żbikowska, z którą wtedy spisywał wzajemne dożywocie (R. Kal. 7 k. 71). Skasowala ona w r. 1602 swoja oprawe na Łęgu i Oborach (I. Kal. 68 s. 537). Małżonkowie ponowne wzajemne dożywocie spisali w r. 1604 (R. Kal. 7 k. 652). Żyła jeszcze Anna w r. 1608 (Py. 134 k. 219). Synem Łukasza był Jan, ktory w r. 1652 zapis na 100 złp, dany sobie przez zmarlego Jana Wolskiego, komornika granicznego kaliskiego, cedował Andrzejowi Mielęckiemu (I. Kal. 118 s. 407).
2. Bartłomiej, syn Jana Piątkowskiego i Barbary Łąskiej, występował, jak widzieliśmy, w r. 1535 (I. i Rez. Z. Kal. 4 k. 731). Nie żył już w r. 1564 (P. 1397 k. 370). Swej żonie Barbarze Mycielskiej, córce Jana, oprawił w r. 1546 posag 200 zł na połowie swych części w Łęgu (P. 1395 k. 260). Będąc już wdową, w r. 1568 od córki Anny i jej męża Jana Trąmpczyńskiego wzięła w zastaw w sumie 200 zł długu części w Szetlewie Mniejszym (I. Kal. 34 s. 81). Żyła jeszcze, jak się zdaje, w r. 1588 (I. i Rel. Kon. 23 k. 225). Synowie, Piotr i Jan. Córka Anna, w r. 1564 żona Jana Trąmczyńskiego, umarła po r. 1618.
1) Piotr, syn Bartłomieja i Jycielskiej, pisał się z Piątku. Swe częsci w Wielkim i Mniejszym Piątku w p. kal. w r. 1570 sprzedał za 1.250 zł Marcinowi, Janowi, Kasprowi i Jakubowi, braciom Piątkowskim (R. Kal. 3 k. 265). Uwolnił 1597 r. z poddaństwa Tomasza Krasczyka(!), krawca z Łęgu (Py. 128 k. 76v, 77). Wespół z innymi współdziedzicami w Łęgu i Oborach, tj. Łukaszem Suchorzewskim i Świętosławem Gwiazdowskim, występował w r. 1608 przeciwko Samuelowi Grodzickiemu oraz siostrom Piątkowskim, córkom Marcina, dziedzica Królikowa (Py. 134 k. 147v). Części w Łęgu i Oborach w r. 1611 rezygnował synowi Janowi (R. Kal. 8 k. 16). Żył jeszcze, jak się zdaje, w r. 1616 (I. Kal. 82 s. 728), nie żył już 1618 r. (P. 1411 k. 723). Swej żonie, Reginie Palędzkiej, córce Feliksa, oprawił w r. 1574 posag 1.000 złp na połowie dóbr swoich w Łęgu i Oborach (R. Kal. 4 k. 133), ona zaś t.r. skwitowała swego ojca z dóbr rodzicielskich (I. Kal. 42 s. 680).
Jan, syn Piotra i Palędzkiej, uzyskał, jak już wiemy, od ojca w r. 1611 rezygnację części w Łegu i Oborach. Skwitowany w r. 1612 z 350 zł przez Wojciecha Ł-go, syna Marcina (ib. 78 s. 1428), a więc stryjecznego brata swego ojca. Od Piotra Chraplewskiego, który kupił był części w tych wsiach od Andrzeja, Wojciecha i Bartłomieja, braci Suchorzewskich, oraz od bratanicy ich, Barbary Suchorzewskiej, nabył w r. 1618 te dobra za 2.000 złp (P. 1411 k. 273). Wszystkie swe części wsi Łęg i Obory w r. 1624 sprzedał za 12.000 zł Janowi z Rusinowa Wolskiemu, komornikowi granicznemu kaliskiemu (R. Kal. 10 k. 277). Od Tomasza Kalińskiego t.r. wziął zastawem za 10.000 zł miasto Zduny i wieś Rudę w p. pyzdr. (I. Kal. 90b s. 2752). Żzył jeszcze w r. 1636 (P. 1033 k. 410), nie żył juz 1647 r. (I. Kal. 113 s. 2000). Swej żonie, Annie Golskiej, córce Marcina, wdowie 1-o v. po Piotrze Chraplewskim i 2-o v. po Rafale Nowomiejskim, oprawił w r. 1623 posag 2.000 złp (P. 1414 k. 551v) i t.r. spisywał z nią wzajemne dożywocie (R. Kal. 10 k. 124v). Z wszystkimi trzema mężami bezpotomna, juz nie żyła w r. 1647 (I. Kal. 113 s. 2000).
2) Jan, syn Bartłomieja i Mycielskiej, zamordowany w r. 1568, jak twierdzili oskarżyciele, przez Bartłomieja Kurcewskiego, przy pomocy Bartłomieja z Żegocina, woźnego ziemskiego kaliskiego, poddanego Bartłomieja Suchorzewskiego. Wizji ciała dokonano 16 VI, pogrzeb zaś odbył się w Kaliszu w kościele Św. Stanisława (I. Kal. 34 s. 1373).
3. Jakub, syn Jana Piątkowskiego i Barbary Łąskiej, swoje części w Łęgu i Oborach, jak widzieliśmy, w r. 1553 sprzedał za 400 grz. bratu Marcinowi, zaś części w obu Piątkach wespół z tym bratem w r. 1555 dał stryjowi Kasprowi Piątkowskiemu. Zob. tablicę.
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
376377378379[380]381382383384
