Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
388389390391[392]393394395396
Łobescy - Łyszkowscy
Maciej, brat ks. Stanisława, pisany zrazu Łowęckim, potem również i Potarzyckim cz. Ł-im (P. 878 k. 9), był może identyczny z Maciejem, który w r. 1499 wraz z Bartoszem Ł-im (więc chyba stryjem) występował jako współdziedzic w Łowęcinie (P. 859 k. 38), zaś w r. 1500 od Marcina Ł-go (też stryja?) i jego żony Anny Ninińskiej nabył wyderkafem za 12 grz. łan osiadły w Łowęcinie (P. 1389 k. 101v). Ożenił się z Zofią Nowomiejską, córką Mikołaja i Heleny, a w r. 1508 uzyskał od teściowej za 200 zł. węg. posagu wyderkaf części w Rusku p. pyzdr. (P. 786 s. 53) i zaraz sumę tę oprawił żonie na połowie swej części Łowęcina (ib.). Os szwagra Jana Nowomiejskiego w r. 1520 nabył wyderkafem za 30 grz. dwóch mieszczan w Nowymmieście, zaś od szwagra Wawrzyńca za 10 grz. tamtejszą mieszczkę (P. 1392 k. 344). Czwartą część w Łowęcinie z przynależną częścią sołectwa, oraz tę część tamtejszego sołectwa, którą stryj Bartłomiej trzymał z tytułu 30 grz. oprawy swej matki, a które to dobra Maciej, teraz dziedzic w Potarzycy, wespół z bratem ks. Stanisławem wieczyście od stryja nabył, sprzedał w r. 1532 za 320 grz. Andrzejowi, Maciejowi, Janowi i Wojciechowi Ł-im, braciom między sobą rodzonym, swoim zaś bratankom(!) (P. 1393 k. 506v). To oczywista pomyłka, byli to bowiem synowie Marcina a bratankowie zmarłego Bartosza, Macieja zaś bracia stryjeczni (zob. niżej). Występował Maciej w r. 1535 jako wuj sióstr Łaskawskich (P. 875 k. 9). Umarł między r. 1539 a 1542 (P. 878 k. 9, 881 k. 321v). Wdowa żyła jeszcze w r. 1552, kiedy to córce swej Annie, zamężnej Gościejewskiej, na swej oprawie zapisała 100 zł. długu (I. Kal. 15 k. 163), potem zaś t. r. zawarła ugodę z synem Łukaszem i skasowała oprawę na Potarzycy (Py. 174 k. 88v, 89v). Synowie, Wojciech, Stanisław i Łukasz. Z córek, Małgorzata była zrazu w r. 1545 żoną Ambrożego (Zbrożka) Chociszewskiego, zmarłego między r. 1547 a 1551, w r. 1552 miała już 2-o v. wyjść za Stanisława Kemblana Wszołowskiego, ale to małżeństwo najwyraźniej nie doszła do skutku i t. r. zaślubiła Mikołaja Cieleckiego, a umarła w r. 1554. Wspomniana wyżej córka Anna była w r. 1552 żoną Wojciecha Gościejewskiego.
1. Stanisław, syn Macieja i Nowomiejskiej, zwany Trądem (P. 932 k. 739), wspomniany w r. 1542 (P. 881 k. 321v), uzyskał wraz z braćmi w r. 1545 zobowiązanie od szwagra Chociszewskiego, iż stawi żonę celem skwitowania ich z majątku rodzicielskiego (P. 884 k. 33v). On i bracia dziedzice Potarzycy, t. r. zapisali sumę 200 zł. węg. stryjowi ks. Stanisławowi (ib. k. 141). Stanisław połowę Łowęcina t. r. sprzedał za 100 grz. Maciejowi Ł-mu i Annie z Kaniewskich (zob. niżej), ci zaś jednocześnie sprzedali mu za 3.000 grz. całą wieś Brzezie w p. kal. (P. 1395 k. 190). Wyłączywszy dla siebie użytkowanie czterach pustych łanów i dworu, dał to Brzezie w r. 1546 w dożywocie swej żonie, Annie Nowomiejskie, córce Piotra, wdowie 1-o v. po Stanisławie Wełmińskim (P. 787 k. 4, 894 k. 974), ale już w r. 1549 całe Brzezie sprzedał za 7.000 grz. Bartłomiejowi Chwalibogowskiemu (P. 1395 k. 482), zaś żona skwitowała tego nabywcę w r. 1551 ze swej oprawy i dożywocia (P. 891 k. 267v). Od Jerzego i Tomasza, braci Wojnowskich, Stanisław nabył wyderkafem w r. 1551 za 250 grz. połowę wsi Nienawiść i połowę pustki Zalasowo w p. pozn. (P. 787 k. 11v) i t. r. od Tomasza Rożnowskiego kupił za 3.000 zł. Boguniewo w p. pozn. (P. 1395 k. 617), aby tę wieś niedługo potem, jeszcze t. r., sprzedać wyderkafem za 500 zł. Janowi Ninińskiemu (ib. k. 639). Części w Potarzycy, które po śmierci brata Wojciecha spadły na niego i matkę, w r. 1552 sprzedał za 700 grz. bratu Łukaszowi (Py. 31 k. 26v). Anna z Nowomiejskich, żona Stanisława, po swym pierwszym mężu miała oprawę na połowie części w Wełmie i Grodnie. Z tej oprawy wynoszącej 900 grz. skwitowała w r. 1553 swych synów, Wojciecha i Melchiora Wełmińskich, oni zaś dali jej w dożywocie połowę Studzieńca (P. 894 k. 974, 974v, 1396 k. 133). Od obecnego męża t. r. uzyskała dożywocie części Boguniewa, Nienawiści oraz sum lokowanych u różnych osób (P. 787 k. 18v). Stanisław po śmierci siostry 1-o v. Chociszewskiej, 2-o v. Cieleckiej, jako jej spadkobierca i nabywca praw do tego spadku od brata Łukasza, skwitował w r. 1554 szwagra Cieleckiego (P. 895 k. 517, 1396 k. 161v). Mansjonarzom kolegiaty szamotulskiej sprzedał t. r. za 100 grz. wyderkafowy czynsz 7 grz. na połowie Boguniewa i na wyderkafowej połowie Nienawiści (P. 1396 k. 173v). Oskarżony w r. 1561 o poranienie Doroty, wdowy po Jerzym Radeckim, w jej własnym domu, która od tych ran umarła (P. 904 k. 19). Po śmierci żony ożenił się powtórnie z Anną Żabińską, córką Jana, której w r. 1563 na połowie swych dóbr w Boguniewie oprawił 1.000 zł. posagu (P. 1397 k. 237). Z tej drugiej żony miał córkę Ewę, dla której w r. 1569 ustanowił opiekunów i zapisał jej 600 zł. długu, żonie zaś dał dożywocie swych dóbr (G. 49 k. 45). Umarł t. r. (P. 915 k. 488v, 493v). Wdowa skarżyła w r. 1570 Piotra Radeckiego, wtedy już dziedzica w Boguniewie, o wtargnięcie siłą do jej części oprawnej w tej wsi (P. 917 k. 445). Tę swoją oprawę w r. 1583 scedowała zięciowi Sapieńskiemu (P. 941 k. 495v). Od drugiegi męża swej córki, Kościeleckiego, uzyskała w r. 1590 zobowiąznie, iż jeśli owa córka umrze przed nią, bedzie jej płacić dożywotnio 100 zł. rocznej pensji (P. 954 k. 752). Niewątpliwie z pierwszej żony pochodził syn Stanisława Jan, który w r. 1575 kwitował z 25 złp. Kaspra Potulickiego, wojewodzica brzeskiego (P. 926 k. 507). Nie żył już ów Jan w r. 1578, kiedy to Ewa, córka Stanisława z drugiego małżeństwa, była jedyną spadkobierczynią tak ojca jak i brata (P. 931 k. 244, 932 k. 117v, 739). Była w r. 1583 żoną Mikołaja Sapińskiego, któremu w r. 1585 sprzedała za 5.000 zł. swe części w Boguniewie (P. 1399 k. 586). Jej drugim mężem był a latach 1580-1590 Andrzej Kościelecki kasztelanic bydgoski.
2. Wojciech, syn Macieja i Nowomiejskiej, w imieniu własnym i braci w r. 1542 wzywał Łukasza Jaraczewskiego do uiszcznia 200 zł. węg. należnych ojcu (P. 881 k. 321v). Obok brata niedzielnego Stanisława współdziedziczył w r. 1545 w Potarzycy (P. 884 k. 141). Zmarł bezpotomnie pomiędzy r. 1550 a 1552 (P. 889 k. 80v; Py. 31 k. 26v).
3. Łukasz, syn Macieja i Nowomiejskiej, pisany często Ł-im cz. Potarzyckim a niegdy tylko Potarzyckim, wspomniany w r. 1542 (P. 881 k. 321v), wraz z matką zawierał w r. 1552 ugodę z bratem jej, Janem Nowomiejskim (Py. 174 k. 88v). Siostrze swej Małgorzacie, zamężnej 2-o v. za Cieleckim, zapisał w r. 1552 dług 100 grz. (I. Kal. 15 k. 491). Od brata Łukasza, jak wyżej powiedziane, nabył t. r. za 700 grz. części w Potarzycy spadłe po śmierci brata Wojciecha. Swoją część spadkową po siostrze Cieleckiej w r. 1554 dał bratu Stanisławowi (P. 1396 k. 161v). Na mieście i wsi Potarzycy w r. 1559 zapisał siedem i pół grzywien czynszu od sumy 100 grz. plebanowi w Wielkich Strzelcach (P. 1397 k. 540). Bratanicę Ewę Ł-ą w r. 1578 skwitował z długów jej zmarłego ojca, Stanisława Ł-go (P. 931 k. 244). Połowę wsi Potarzycy w r. 1582 sprzedał wyderkafem za 2.100 zł. Annie z Czermińskich Cieleckiej (P. 939 k. 228v). Wespół z synem dobra w mieście i wsi Potarzycy, które kiedyś stryj ks. Stanisław i ojciec nabyli od księżny raciborskiej, sprzedał w r. 1588 za 15.000 zł. Mikołajowi Sapieńskiemu (P. 1400 k. 237). Od Krzysztofa Pogrzybowskiego trzymał zastawem część w Pogrzybowie p. kal. (R. Kal. 2 k. 428v). Umarł między r. 1591 a 1594 (P. 955 k. 752v; R. Kal. 2 k. 428v). Żoną jego była Zofia Strzelecka, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1555 (P. 1396 k. 295). Zofia swoje części w Wielkich i Małych Strzelcach w p. kośc. w r. 1572 sprzedała za 8.000 złp. Stanisławowi Radzewskiemu (P. 1398 k. 285v; Kośc. 252 k. 194). Żyła jeszcze w r. 1588 (P. 950 k. 449v). Synowie: Jan, Maciej i Piotr. Córki, Katarzyna i Zofia, którym rodzice w r. 1542 zapisali po 2.000 złp. posagów (P. 920 k. 166v). Katarzyna była w r. 1575 żoną Łukasza Miaskowskiego, nie żyła już w r. 1586. Zofia chyba identyczna z Zofią, w r. 1584 żoną Andrzeja Trzaskowskiego.
1) Jan, syn Łukasza i Strzeleckiej, pisany najczęściej Ł-im, niekiedy Ł-im cz. Potarzyckim, oświadczył w r. 1583, iż poprzestając na dobrach wydzielonych mu przez ojca, nie będzie wysuwał pretensji wobec braci. Na połowie miasta cz. wsi Potarzycy oraz wsi pustej zobowiązał się t. r. oprawić 2.000 zł. posagu przyszłej swej żonie, Annie Gogolińskiej, córce Krzysztofa (P. 941 k. 700). Jako swój wydział ojcowizny dostał od ojca w r. 1584 trzecią część roli, łąk i lasów należących do miasta Potarzycy, cały dwór zwany Starym z połową przynależności do niego, oraz pewnych kmieci. Jednocześnie ojciec pewne części miasta czyli wsi(!) Potarzycy wraz z kmieciami sprzedał mu wyderkafem za 1.333 zł., on zaś ze swą żoną spisał wzajemne dożywocie (P. 1399 k. 293-296). W r. 1585 za połowie dóbr potarzyckich oprawił jej 2.500 złp. posagu (ib. k. 467). Już nie żył w r. 1587, kiedy wdowa spisywała dożywocie ze swym drugim mężem, Aleksandrem Rozdrażewskim (P. 1400 k. 8). Żyła jeszcze w r. 1588 (P. 950 k. 490v). Jedyny syn, Jana Potarzycki cz. Ł., pozostawał pod opieką stryjów, Macieja i Piotra, z których Maciej cztery łany osiadłe i dwa puste w Potarzycy, stanowiące własność bratanka a wolne od oprawy bratowej, zastawił wtedy za 300 zł. jej obecnemu mężowi Rozdrażewskiemu (I. Kal. 54 k. 334). Obaj ci stryjowie dobra w Potarzycy, które zmarły ich brat Jan nabył od ojca wyderkafem, prócz nabytku wiecznością, sprzedali w r. 1588 Mikołajowi Sapieńskiemu (P. 955 k. 752v, 1400 k. 228v). Król w r. 1593 ustanowił dla Jana opiekunów: Zofię z Malic, babkę, Stanisława Malickiego, Jakuba Bielawskiego, stolnika poznańskiego, wuja, i Jana Rusieckiego (P. 959 k. 1032). Swoje dobra w Potarzycy Jan w r. 1611 sprzedał za 6.000 złp. Marcinowi Sapieńskiemu (P. 1407 k. 363).
2) Maciej, syn Łukasza i Strzeleckiej, czasem pisany Ł-im cz. Potarzyckim, czasem Potarzyckim cz. Ł-im. Od ojca w r. 1583 otrzymał dziedzinę Sienice we wsi Potarzycy (I. i D. Z. Kal. 6 k. 583). Miasto cz. wieś Potarzycę obaj z ojcem sprzedali w r. 1588 Mikołajowi Sapieńskiemu (Py. 140 k. 7). Żył jeszcze Maciej w r. 1602 (Ws. 19 k. 106v), nie żył już w r. 1619 (Py. 140 k. 184). Pierwszą jego żoną była w r. 1586 Anna Chojnacka, wdowa 1-o v. po Krzysztofie Chojeńskim, która żyła jeszcze w r. 1590 (P. 946 k. 502v, 950 k. 492v, 953 k. 517v). Druga żona, Anna Gostkowska, kwitowała w r. 1598 z dóbr rodzicielskich Stanisława Gostkowskiego (P. 968 k. 14v). Z pierwszego małżeństwa były córki, Dorota i Barbara, w których imieniu ojciec w r. 1600 kwitował Bartłomieja Bodzewskiego i Michała Chojeńskiego (P. 970 k. 535, 785v). Dorota była w latach 1619-1620 żoną Kaspra Zberkowskiego, zaś Barbara wtedy niezamężna (Py. 140 k. 184).
3) Piotr, syn Łukasza i Strzeleckiej, pisany Ł-im cz. Potarzyckim, ur. ok. r. 1571 (P. 950 k. 449v, 466). Współopiekun bratanka Jana w r. 1588. Chyba żył jeszcze w r. 1621 (P. 1007 k. 238). Zob. tablicę 1.
@tablica
Marcin, brat Bartłomieja i Andrzeja, o których było wyżej, pisał się potem Ninińskim cz. Ł-im, Ł-im zwany Ninińskim, czasem zaś tylko Ninińskim. Mąż Anny Ninińskiej, córki Macieja, w r. 1491 od teścia nabył wyderkafem w sumie 100 grz. posagu swej żony połowę części tego teścia w Nininie p. pozn. i tę sumę oprawił jej na swojej części Łowęcina (P. 1387 k. 152). Dwa łany roli osiadłej wraz z połową sołectwa i z trzecią częścią folwarku w Gołaszynie p. pozn. sprzedał w r. 1500 za 100 zł. węg. Janowi Gołaskiemu (P. 1389 k. 72). Łan osiadły w Łowęcinie t. r. sprzedał wyderkafem za 12 grz. Maciejowi Ł-mu (ib. k. 101v). W r. 1508 występował jako stryj Katarzyny, żony Andrzeja Wargowskiego, Doroty, żony Wojciecha Bylińskiego, Małgorzaty, żony Stanisława Kaszlińskiego, sióstr miedzy sobą rodzonych, zapewne Ł-ch, które swoją macierzystą część wsi Górka w p. pozn. sprzedały za 120 grz. Małgorzacie Ninińskiej, żonie Benedykta Jabłonowskiego. Jako wuj ich występował wtedy Jan Jabłonowski (P. 786 s. 64). Marcin od tejże Małgorzaty z Ninińskich Jabłonowskiej w r. 1509 kupił za 100 kop gr. trzecią część wspomnianej Górki (ib. s. 124). Zobowiązał się w r. 1524 oprawić 80 grz. posagu drugiej swej żonie, Annie Chybskiej (P. 869 k. 6). Skwitowała ona t. r. męża swego, dziedzica w Nininie, ze 100 grz. posagu oprawionego na połowie części Łowęcina (ib. k. 180). Marcin na swej części w Górce w r. 1525 oprawił posag 100 grz. żonie Annie, tym razem nazwanej Ninińską (P. 1393 k. 51v), oczywiście tylko z racji dziedzictwa swego męża. Anna ta, jak się zdaje, żyła jeszcze w r. 1558 (P. 899 k. 154). Synowie: Stanisław, Andrzej, Jan, Maciej i Wojciech. Marcin, o którym tu mówiłem, chyba identyczny z Marcinem Ninińskim, ojcem Jadwigi, żony w r. 1520 Wojciecha Ninińskiego, i Katarzyny, w r. 1521 żony Łukasza Skrzetuskiego.
1. Stanisław, syn Marcina i Ninińskiej, swoją część po rodzicach w Nininie w r. 1518 sprzedał za 60 grz. swym braciom, Janowi, Andrzejowi i Wojciechowi. Nazwany wtedy Ninińskim (P. 1392 k. 215).
2. Andrzej, syn Marcina i Ninińskiej, pisany niemal stale Ninińskim, swoją część w Nininie w r. 1519 sprzedał za 70 grz. braciom swym Janowi i Wojciechowi (ib. k. 320v). Z braćmi swymi niedzielnymi, Maciejem, Janem i Wojciechem w r. 1532 nabył za 320 grz. od Macieja Ł-go, dziedzica w Potarzycy (zob. wyżej), czwartą część Łowęcina wraz z częściami tamtejszego sołectwa (P. 1395 k. 506v). Żoną jego była Helena Chybska, córka Macieja, a więc chyba siostra macochy. Otrzymała ona w r. 1524 od swego w jednej osobie teścia i szwagra oprawę 800 grz. posagu (ib. k. 45), od męża zaś w r. 1533 oprawę takiej samej sumy posagowej na połowie części w Nininie (ib. k. 548). Umarła krótko potem, bo już w r. 1534 Andrzej na tej części Ninina, która była wolna od owej oprawy, jak również na dworze kupionym od Wojciecha Ninińskiego, oprawił 100 zł. posagu drugiej swej żonie, Agnieszce Skrzetuskiej, córce Mikołaja (ib. k. 630). Całą swą część Ninina sprzdał w r. 1537 za 300 zł. swemu bratu Janowi (P. 1394 k. 131v), ale ją od niego w r. 1545 za taką samą sumę odkupił (P. 1395 k. 179v). W imieniu swych synów, Wojciecha i Jana, oraz córek, Anny i Reginy, ich trzecie części po dziadzie macierzystym, Macieju Chybskim, we wsiach: Chyby, Prześmirowo i Wielkie Skorzewo w r. 1542 sprzedał za 180 grz. Jadwidze Chybskiej, żonie Andrzeja Pierzchlińskiego (P. 881 k. 86v), ale te jego córki w r. 1553 swoje części w tychże dobrach po matce i dziadku sprzedały za 400 grz. Łukaszowi Chybskiemu cz. Pawłowickiemu (P. 1396 k. 118v). Drugiej swej żonie dał w r. 1553 dożywocie na swych dobrach (ib. k. 111v), zaś w r. 1555 na połowie swej części Ninina oprawił jej 100 zł. posagu (ib. k. 283v). Ona t. r. skasowała wcześniejszą oprawę uzyskaną na tej części owej wsi, na której miała zabezpieczenie swego posagu pierwsza żona Andrzeja, bowiem część tę od niego nabyła (P. 896 k. 480). Żył jeszcze Andrzej w r. 1561 (P. 903 k. 642v). Synowie, Wojciech i Jan, jak to widzieliśmy wyżej w transakcji z r. 1542. Z nich, o Janie nie wiem nic więcej, Wojciech Niniński zaś instalując się 1564.16/III. r. na kanonię katedralną poznańską fundi Dalabuszki wylegitymował się ze szlachectwa po ojcu Andrzeju Ninińskim z Łowęcina h. Nałęcz i Łodzia (to herb babki Ninińskiej), po matce Helenie Chybskiej h. Jastrzębiec i Abdank (Installationes, s. 44). Umarł przed 1583.6/VII. r., bowiem wtedy na tę kanonię instalował się następca (ib., s. 60). Z córek Andrzeja, Anna była w r. 1558 żoną Pawła Gębickiego. Regina t. r. za Józefem Wyszławskim, występowała jako wdowa po nim w latach 1584-1603, pisana rozmaicie: zrazu Ninińska, w latach późniejszych Ł-a.
3. Jan, syn Marcina i Ninińskiej, sam pisał się Ninińskim, niekiedy Ł-im, Ninińskim cz. Ł-im, względnie Ł-im cz. Ninińskim. Jak już widzieliśmy, wespół ze swymi braćmi, Andrzejem i Wojciechem, nabył w r. 1518 od brata Stanisława część rodzicielską w Nininie, zaś w r. 1519 wraz z bratem Wojciechem nabył za 70 grz. część w tejże wsi od brata Andrzeja (P. 1392 k. 320v). Od tegoż Andrzeja w r. 1537 kupił za 300 zł. całą jego część w Nininie (P. 1394 k. 170v). Od Jana Żelickiego kupił wyderkafem w r. 1554 za 1.100 zł. części wsi Raczkowo oraz całą pustkę Piaczyno w p. gnieźn. (P. 1396 k. 226v), a w r. 1555 te dobra nabył od Żelickiego za 5.000 zł. na wieczność (P. 896 k. 79v, 897 k. 26, 1396 k. 248). Część Ninina w r. 1557 sprzedał wyderkafem za 500 zł. Piotrowi Czarnkowskiemu, kasztelanowi poznańskiemu (P. 1396 k. 493v). Całą swą część w tej wsi sprzedał w r. 1563 swemu zięciowi, Wojciechowi Zebrzydowskiemu (P. 1397 k. 259). Nie żył już w r. 1588 (P. 950 k. 531v). Żonie swej, Dorocie Rosnowskiej, córce Wawrzyńca, zapisał w r. 1558 dług 200 zł., z zabezpieczeniem na częściach w Nininie Wielkim (P. 899 k. 154). Córka Anna, w r. 1563 żona Mikołaja Zebrzydowskiego.
4. Maciej, syn Marcina i Ninińskiej, pisany przeważnie Ł-im, niekiedy tylko Ninińskim, na połowie części w Nininie w r. 1518 oprawił 40 grz. posagu żonie Barbarze Pakosławskiej, córce Jana (P. 1392 k. 210). Drugiej swej żonie, Małgorzacie Trzeckiej, oprawił w r. 1534 posag 100 kop gr. na połowie części Łowęcina, przypadłej mu z działów z bratem Wojciechem (P. 1393 k. 613v). Umarł przed r. 1555 (P. 895 k. 531v). Synowie jego: Andrzej, Maciej i Daniel, przezywani "Garnkami".
1) Andrzej "Garnek", syn Macieja, pisany najczęściej Ł-im, czasem Ł-im cz. Ninińskim, niekiedy tylko Ninińskim (np P. 951 k. 207, 1398 k. 285). Wraz z braćmi kwitowany był w r. 1554 przez Macieja Rożnowskiego z 15 grz. zapisanych przez ojca ich (P. 895 k. 531v), a wespół z tymi braćmi zawierał w r. 1560 ugodę działową ze stryjem Wojciechem, któremu wydzierżawili oni za 45 grz. części Łowęcina (P. 902 k. 9). Andrzej zawierał w r. 1583 kontrakt z Barbarą Zagajewską, 1-o v. Ł-ą, 2-o v. Mierzewską (P. 941 k. 262v). Nie żył już w r. 1588 (P. 950 k. 572). Synowie: Maciej, Stanisław i Krzysztof. Z córek, Dorota, w r. 1572 żona Macieja Zdzychowskiego, wdowa w r. 1598, Barbara Ł-a, Ł-a cz. Ninińska, w latach 1589-1604 za Andrzejem Rosnowskim. Agnieszka Ł-a, Ł-a cz. Ninińska, w r. 1598 żona Wojciecha Rakojeckiego, zmarłego między r. 1613 a 1618. Był jeszcze zapewne syn Marcin, nie żyjący już w r. 1604, bowiem wtedy Jan i Piotr Ninińscy cz. Ł-ccy, synowie jego, zaś wnuki (napotes) Andrzeja Ł-go zwanego Garnek, części ojczyste w Nininie sprzedali za 500 zł. swym stryjeczno-rodzonym braciom, Andrzejowi i Janowi Ł-im cz. Ninińskim, synom zmarłego Stanisława (W. 4 k. 188v). Uznali też wtedy zapis 130 zł. długu od wdowy po tym Stanisławie, Zofii z Ordzińskich, 2-o v. Modrzewskiej (ib. k. 190).
(1) Maciej, syn Andrzeja "Garnka", pisany Ninińskim, uzyskał w r. 1588 wespół z bratem Krzysztofem od brata Stanisława zapis długu 400 złp. (P. 950 k. 572) i t. r. wespół z Krzysztofem części w Nininie sprzedał temuż Stanisławowi (P. 1400 k. 243). Swej żonie, Annie Grabowskiej, córce Wojciecha, oprawił w r. 1608 posag 700 złp. (P. 1406 k. 396v), zaś braci jej, Adama, Jakuba i Dobrogosta Grabowskich, t. r. skwitował z 340 zł. na poczet posagu (W. 24 k. 359v). Ogród w Nininie w r. 1613 sprzedał za 170 złp. Małgorzacie Żegockiej, wdowie po Kasprze Potulickim (P. 1408 k. 690). Oboje z żoną kwitowali w r. 1626 małżonków Wiśniewskich z 60 zł. ostatniej raty dzierżawy części Ninina (P. 1017 k. 861). Wzajemne dożywocie spisywali w r. 1628 (P. 1416 k. 23).
(2) Stanisław, syn Andrzeja "Garnka", sam też tak przezywany (P. 958 k. 508). Pisany raz Ninińskim, raz Ł-im cz. Ninińskim, od braci, jak widzieliśmy, nabył w r. 1588 części w Nininie. Żeniąc się w r. 1588 z Zofią Ordzińską, córką Stanisława, oprawił jej jeszcze przed ślubem 600 zł. posagu na połowie części w Nininie (P. 1400 k. 244), zaś po ślubie, jeszcze t. r. zapisał jej dług 400 złp. (P. 950 k. 572) i jej brata Macieja skwitował z 200 zł. na poczet posagu (P. 951 k. 532v). W r. 1590 skwitował tego Macieja z 1.000 zł. posagu (P. 954 k. 3). Wzajemne dożywocie małżonkowie spisywali w r. 1589 (P. 1400 k. 270v). Stanisław nie żył już w r. 1592 (P. 958 k. 508). Wdowa była w r. 1598 2-o v. żoną Macina Modrzewskiego (P. 968 k. 355, 1402 k. 658), nie żyjącego już w r. 1600 (P. 970 k. 424v). Sama żyła jeszcze w r. 1604, kiedy zapisywała dług 130 złp. wspomnianym już wyżej Janowi i Piotrowi Ł-im cz. Ninińskim, synom Marcina (W. 4 k. 190). Synowie Stanisława, Andrzej i Jan.
a. Andrzej, syn Stanisława i Ordzińskiej, Niniński, Ł., Ł. cz. Niniński, nieletni w r. 1592 (P. 958 k. 508), dokonał w r. 1598 z bratem podziału dóbr ojczystych i macierzystych w Nininie (P. 968 k. 355). Wespół z tym bratem w r. 1604 kupił za 500 zł. od braci stryjecznych, Jana i Piotra Ninińskich cz. Ł-ich, ich części w Nininie (W. 4 k. 188v). Żył jeszcze w r. 1613 (G. 72 k. 82v).
b. Jan, syn Stanisława i Ordzińskiej, Niniński, Ł., z Ninina Ł., z Łowęcina Niniński, z Łowęcina Ł. cz. Niniński, nieletni w r. 1592 (P. 958 k. 508), zapisywał w r. 1629 dług 600 złp. Jakubowi Skrzetuskiemu (G. 79 k. 128). Żonie swej Dorocie Pigłowskiej, córce Mikołaja, cześnika i dworzanina królewskiego, i Jadwigi z Obrąpałek, w r. 1630 oprawił posag 3.500 złp. (P. 1416 k. 809), zaś teściowa t. r. cedowała mu sumę 2.000 złp., którą miała u Jana Szczuckiego (P. 1023 k. 969). Z tą żoną spisał w r. 1634 wzajemne dożywocie i oprawił jej 4.000 złp. posagu (P. 1418 k. 186, 186v). Od Wawrzyńca Goryńskiego w r. 1638 nabył wyderkafem za 7.000 złp. Jabłonowo i Węglewo w p. pozn. (P. 1419 k. 554v). Pozywał w r. 1639 Goryńskiego i jego żonę Annę z Przecławskich o ów zapis (W. 38 k. 52). Żonie w r. 1640 dał nową oprawę 3.500 złp. posagu na połowie Złotnik w p. gnieźn. (P. 1420 k. 6v). Oboje małżonkowie owe Złotniki sprzedali wyderkafem w r. 1641 za 2.000 złp. małżonkom Obiedzińskim (ib. k. 651v), zaś w r. 1643 Złotniki, również wyderkafem, sprzedali za takąż sumę małżonkom Poniatowskim (P. 1421 k. 184v). Jan jeszcze raz w r. 1644 sporządził żonie oprawę na 3.500 złp. posagu (ib. k. 1069v). Żyła ona jeszcze w r. 1646, kiedy Jan Złotniki sprzedał wyderkafem za 2.000 złp. Władysławowi Chomęckiemu (P. 1422 k. 742).
(3) Krzysztof, syn Andrzeja "Garnka", Niniński, Ł., z Ninina Ł., Niniński cz. Ł., uczestniczył obok brata Macieja we wspomnianej już transakcji z r. 1588 o części Ninina, zaś w r. 1589 kwitował z 200 złp. brata Stanisława (P. 951 k. 192v). Bratowej Zofii z Ordzińskich w r. 1600 zapisywał dług 100 złp. (P. 970 k. 424v). Wojciechowi Rakojeckiemu wydzierżawił w r. 1613 część Ninina należącą do swych bratanków, synów Stanisława (G. 72 k. 82v). Siostrzeńcowi swemu, Janowi Rakojeckiemu, zapisał w r. 1617 dług 400 złp., zaś Stanisławowi Bojeńskiemu wydzierżawił jednocześnie za 175 złp. części Ninina (G. 74 k. 264, 265). Żył jeszcze w r. 1624 (Kc. 19 k. 279v).
2) Jan, syn Macieja, zwany "Garnkiem", Ł., Niniński, skwitowany w r. 1554 wraz z braćmi przez Rożnowskiego (P. 895 k. 531v), uczestniczył w r. 1560 wespół z braćmi, Andrzejem i Danielem, w działach ze stryjem Wojciechem i w puszczaniu temu stryjowi dzierżawą za 45 grz. części Łowęcina (P. 902 k. 8, 9). Od Wincentego Kierskiego w r. 1561 kupił za 2.000 grz. części Wielkiego Skorzewa w p. pozn. (P. 787 k. 41v), ale już w r. 1562 sprzedał je za 1.450 grz. stryjowi Wojciechowi Ł-mu (P. 1397 k. 145v). Był w r. 1572 dziedzicem części w Nininie (P. 920 k. 501v). Chyba identyczny z nim Jan Ł., który w r. 1575 swoją część Łowęcina sprzedał za 2.000 zł. Marcinowi, Jakubowi i Andrzejowi, braciom Ł-im (P. 1398 k. 524v). Ten to zapewne Jan, w r. 1579 mąż Urszuli Przetockiej, wdowy 1-o v. po Stanisławie Gnuszyńskim i 2-o v. po Janie Kurnatowskim (P. 932 k. 805v, 937 k. 537). Oboje żyli w r. 1589 (P. 952 k. 167). Ale przy tym Janie, mężu Przetockiej, brak jakichkolwiek śladów powiązania z Nininem, co mocno osłabia prawdopodobieństwo tej identyfikacji.
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
388389390391[392]393394395396
