Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.

[396]

Łobescy - Łyszkowscy
Łubieńscy h. Pomian
1) Artur, syn Bogusława i Wierzbińskiej, ur. w r. 1852 (Boniecki), mieszkał zrazu w Starem, a w r. 1882 kupił Chłędowo w p. gnieźn. (Dz. P.). Umarł w Toruniu 1887.29/VII. r., wskutek rany otrzymanej poprzedniego dnia w pojedynku z Brederowem, porucznikiem ułanów pomorskich (ib.).

2) Wojciech, syn Bogusława i Wierzbińskiej, ur. w Kiączynie 1856.23/IV. r. (LB Kazimierz), studiów inżynierskich w Berlinie nie ukończył i od r. 1884 gospodarował w dobrach kupionych od ojca, Kiączynie i Starem. Ożenił się w Starogrodzie 1884.21/X. r. z Janiną (Joanną) Chełkowską, córką Ildefonsa i Józefy z Łukaszewiczów, dziedziców Kuklinowa (Dz. P.). Umarł w Kiączynie 1903.10/X. (ib.), zaś wdowa umarła tamże 1922.19/I. r., pochowana w Kazimierzu (ib.). Syn ich Bogusław. Z córek, Maria, żona Alfreda Piwnickiego. Anna, ur. w Kiączynie 1887.23/I. r., działaczka oświatowa, uczestniczka w przygotowaniach plebiscytu na Warmii i Mazurach w r. 1920, potem na Górnym Śląsku, założycielka i prezeska Koła Włościanek w Kazimierzu, umarła w Zielonej Górze 1960.12/II. r. (P. S. B.) Wreszcie Józefa.

Bogusław, syn Wojciecha i Chełkowskiej, ur. 1893.25/XII. r., w Kiączynie, uczestnik powstania wielkopolskiego 1919 r., w randze porucznika brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej t. r. W latach 1935-1938 posłował na sejm z BBWR. Wiceprezes Wielkopolskiej Izby Rolniczej, w latach 1935-1938 prezes Rady Związku Eksporterów Zboża, w latach 1937-1939 wiceprezes Międzynarodowego Europejskiego Związku Buraczanego. We wrześniu 1939 r. walczył w grupie "Polesie" gen. Kleeberga, potem przebywał w Oflagu w Woldenbergu. Umarł w Stargardzie Szczecińskim 1941.22/IV. Był dziedzicem Kiączyna z folwarkiem Stare w pow. szamotul. (765 ha). Ożeniony był z Anną z Grodzickich (P. S. B.). Syn ich Wojciech, córka Maria, żona Tedeusza Lalika, docenta, pracownika Instytutu Historii PAN.

3) Tadeusz (Tadeusz Franciszek Ksawery), syn Bogusława i Wierzbińskiej, ur. w Kiączynie 1859.5/XII. r. (LB Kazimierz), pracownik Banku Kwilecki i Potocki w Poznaniu, zaślubił 1885.21/IV. r. w kościele Najś. Marii Panny w Poznaniu Annę (Annę Sewerynę) Łyskowską, córkę Mieczysława i Marii z Łukaszewiczów, ur. ok. r. 1866 (LC Św. Marcin, Pozn.; Dz. P.). Umarł 1898.3/IX., nazwany wtedy "kupcem" (LM Św. Marcin, Pozn.). Wdowa wyszła 2-o v. za dra Piotra Lacroix we Francji.

(II) Antoni (Antoni Wit), syn Władysława i Garbowskiej, ur. w. r. 1897 w Piotrkowicach w gub. kaliskiej, oficer wojsk polskich w r. 1831, właściciel Woli Czewujewskiej i Wapienka w pow. wągrowieckim. Od Ludwika Wilkońskiego kupił wraz z żoną 1862.28/V. r. za 14.000 tal. Wapno (Hip. Wągr. Wapno). Wapienko przekazał 1879.20/IV. r. synowi Władysławowi, zastrzegając dla siebie dożywotnio roczną rentę 600 tal. Umarł w Wiśniewie koło Łekna 1879.22/V. r., pochowany w Czeszewie (Dz. P.). Żona jego, Roksolana Sulerzyska umarła w Wapienku 1873.10/XI. r., pochowana w Srebrnogórze (ib.). Synowie, Władysław, ur. w r. 1839, właściciel Wapienka (Boniecki), i Witold. Władysław Wapienko sprzedał 1907.10/V. r., za 179.000 m. Michałowi i Katarzynie z Szymczaków Saganowskim (Hip. Wągr., Wapienko). Z córek, Franciszka, żona Jana Moszczeńskiego, zmarła 1860.27/I. r., pochowana w Cerekwicy. Prakseda, ur. ok. r. 1837, żona Józefa Golcza, zmarła 1912.24/VI. r. w wieku lat 75, pochowana w Ciążeniu w Królestwie Polskim. Jadwiga, żona Juliana Ponikiewskiego z Wiśniewa, zmarłego 1895.21/I. r., pochowanego w Czeszewie, przeżyła męża i umarła 1901.6/X. r.

Witold, syn Antoniego i Sulerzyskiej, ur. ok. r. 1844, właściciel Dolnika z Poruszkowem(?) w pow. złotowskim, które to dobra w r. 1886 z subhasty nabył za 226.000 m. fiskus (Dz. P.). Umarł w Poznaniu 1887.17/VII. r. (ib.). Jego pierwszą żoną była Grabowska (Boniecki), za którą wziął powyższe dobra. Owdowiawszy, zaślubił 1881.5/VII. r. w Farze poznańskiej Karolinę Nasierowską, ur. ok. 1854 r., córką Walentego belwederczyka, dziedzica Oczkowic, i Filipiny Wilczyńskiej (LC Św. Maria Magdal., Pozn.; Dz. P.). Z drugiej żony syn Bogdan, zmarły młodo, i córka Zofia (Boniecki).

II) Jan, syn Stanisława i Karskiej, cześnik szadkowski, dziedzic połowy Chojna i Główczyna w latach 1730-1734 (I. Kal. 167 s. 493, 171/173 s. 182). Od Franciszka i Macieja braci Waliszewskich w r. 1753 brał na trzy lata w zastaw za 18.000 złp. wieś Dąbrowę w p. kal. (ib. 196/198 k. 97v-98). Współspadkobierca w r. 1753 stryja Aleksandra, kasztelana gnieźnieńskiego (ib. k. 172v; G. 98 k. 618v). Mąż Joanny Sczanieckiej, córki Wojciecha, w r. 1726 (Z. T. P. 45 k. 334). Synowie: Stefan, Michał, Józef, Aleksander. Według Bonieckiego miały też być cztery córki, z których Agnieszka zaślubiła w Raczkowie 1772.3/II. r. Wojciecha Pągowskiego.

(I) Stefan (Stefan Wojciech), syn Jana i Sczanieckiej, proboszcz kaplicy Ł-ch w katedrze gnieźnieńskiej, objął tę prebendę 1760.27/III. r., na kanonii gnieźnieńskiej instalowany 1761.29/X. r., wiceprezydent Trybunału Koronnego Prowincji Wielkopolskiej, w r. 1789 administrator archidiecezji, opat komendatoryjny trzemeszeński, kawaler ord. Św. Stanisława, prekonizowany 1790.14/XII. r. na biskupa biblieńskiego, wyświęcowny 1791.27/II. r., syfragan gnieźnieński, zmarł w Gnieźnie 1808.21/V. r. (Korytkowski; Biniecki).

(II) Michał, syn Jana i Sczanieckiej, generał-adiutant królewski w r. 1774, szambelan w r. 1775. Zaślubił najpierw przed r. 1774 Monikę Gąsiorowską, kasztelankę bydgoską, zmarłą po r. 1785, zaś 2-o v. Józefę Mikorską, zmarłą 1826.23/IX. r., Córki jego, Julia za Władysławem Podczaskim, Emilia, żona 1-o v. Mohla, 2-o v. Płonczyńskiego (Boniecki).

(III) Józef, syn Jana i Sczanieckiej, posesor Bliżyc w p. gnieźn. w r. 1761 (LC Raczkowo), miecznik nowogrodzki w r. 1770, ożenił się najpierw z Franciszką z Ordęgów, a 2-o v. był w r. 1785 mężem Joanny Koszutskiej, wdowy 1-o v. po Andrzeju Radońskim. W imieniu własnym i tej drugiej żony kwitował wtedy ze sprawy sądowej o popełnione gwałty Antoniego Jana Sakowskiego, rodzącego się z Salomei Radońskiej (I. Kal. 225 k. 68). Wraz ze swym nieletnim pasierbem, Kasprem Radońskim, spadkobiercą ojca, skwitowany był w r. 1786 przez Michała Gromadzkiego z kondemnat (ib. 226 k. 410). Z pierwszej żony córka Tekla (Jadwiga?), ur. w Bliżycach, ochrzcz. 1761.30/IX. r. (LB Raczkowo), z drugiej syn Wincenty (Boniecki).

(IV) Aleksander, syn Jana i Sczanieckiej, mąż Marianny Czaplickiej, ojciec Adama Szczepana, sędziego apelacyjnego poznańskiego w r. 1807, zmarłego po r. 1841, po którym z żony Bogumiły Goskówny syn Seweryn i córki (ib.).

III. Wojciech, syn Macieja i Radolińskiej, uczestniczył w działach braterskich 1704.14/VI. r. (I. Kal. 157 s. 70), dziedzic Chojna w r. 1730 (ib. 167 s. 372), elektor Stanisława Leszczyńskiego z wojew. kaliskiego w r. 1733. Nie żył już w r. 1753 (ib. 196/198 k. 172v). Był mężem Teresy Orzelskiej, córki Andrzeja i Barbary Pęcherzewskiej, która uzyskała w r. 1720 od swej matki zapis 2.000 zł. (ib. 161 s. 145). Synowie, Jakub i Aleksander, obaj w r. 1753 współspadkobiercy stryja Aleksandra, kasztelana gnieźnieńskiego (ib. 196/198 k. 172v; G. 98 k. 618v). Z nich, Jakub, mąż Julianny z Kałowskich, bezdzietny (Boniecki).

Aleksander, syn Wojciecha i Orzelskiej, starosta wągłaczewski w r. 1753, już nie żyjący w r. 1767. Był w r. 1724 mężem Wiktorii Kałowskiej, córki Aleksandra i Marianny z Piwów (I. Kal. 185/189 k. 90, 206/208 k. 155), nie żyjącej już w r. 1786 (I. Kon. 83 k. 264). Spośród synów, Kazimierz, ur. 1743.4/III. r., wyświęcowny na kapłana w r. 1768, kanonik metropolitalny gnieźnieński w r. 1795, proboszcz kaplicy Ł-ch w r. 1808, instalowany na archidiakonię gnieźnieńską 1809.28/XII. r., umarł w Gnieźnie 1814.28/VI. r. (Korytkowski). Michał, kanonik kaliski, proboszcz w Warcie i Kalinowej. Wojciech, mąż Anny Gałczyńskiej, bezdzietny. Antoni, starosta wągłaczewski w r. 1767, kwitował Stanisława Młodziejowskiego, biskupa przemyskiego i podkaclerzego koronnego, wykonawcę testamentu prymasa Władysława Ł-go, jak również Feliksa Ł-go, wnuka prymasa po bracie, z sumy 1.200 złp. zapisanej przez prymasa w kodycylu do testamentu (I. Kal. 206/208 k. 155v). Żoną Antoniego była Krystyna Bogusławska (Boniecki). Spośród córek Aleksandra Franciszka była w r. 1786 żoną Wojciecha Gosławskiego, burgrabiego grodzkiego sieradzkiego. Anna wyszła przed r. 1790 za Wojciecha Ordęgę. Zapewne córką Aleksandra była również Maria (Marianna), w latach 1790-1815 wdowa po Łukowskim z Gołunia. Nazwana wtedy ciotką córki powyższych małżonków Ordęgów (LC Św. Trójca, Gniezno). Będąc już wdową zmarła ona w Czachórkach 1817.26/I. r. w wieku 67 lat.

IV Maciej, syn Macieja i Radolińskiej, elektor Augusta II z wojew. poznańskiego w r. 1697 r., rotmistrz powiatu sieradzkiego w r. 1709, komisarz skarbowy i administracyjny poborów ziemi sieradzkiej umarł w r. 1710 (Boniecki). Z przeprowadzonych w r. 1704 działów braterskich wziął wespół z bratem ks. Andrzejem Gowrzałów, Garbów i Orzech, dobra wycenione na 100.000 zł. (I. Kal. 157 s. 70). Z żony Marianny z Romiszwic Stokowskiej, już nie żyjącej w r. 1720 (ib. 161 s. 514), pozostawił synów, Władysława i Floriana, oraz córkę Gertrudę, w r. 1720 żonę Jana Taczanowskiego, z czasem stolnika trembowelskiego już nie żyjącą w r. 1763.

I) Władysław (Władysław Aleksander), syn Macieja i Stokowskiej, ur. w Iwanowicach 1703.1/XI. r., kanonik kijowski w r. 1721 (I. Kon. 75 k. 243), kanonik metropolitalny gnieźnieński w r. 1726, proboszcz-infułat łaski w r. 1728, scholastyk krakowski w r. 1730, dziekan gnieźnieński w r. 1742, t. r. pisarz wielki koronny, opat komendatoryjny paradyski w r. 1748, kustosz sandomierski w r. 1752, mianowany 1757.27/XI. r., arcybiskupem lwowskim, odprawił ingres do Lwowa 1758.3/VIII. r. i tegoż dnia otrzymał order Orła Białego, arcybiskupem gnieźnieńskim mianowany 1759.11/III. r., ingres odbył w maju, kawaler ord. Św. Stanisława w r. 1765. Obok brata Floriana dziedzic Kalinowej, skwitowany wraz z nim w r. 1721 przez siostrę Taczanowską z 9.800 złp. z dóbr macierzystych (I. Kon. 75 k. 243). Współspadkobierca w r. 1753 stryja Aleksandra, kasztelana gnieźnieńskiego (I. Kal. 196/198 k. 183v). Zmarł w Warszawie 1767.21/VI. r. (P. S. B.; Boniecki). Spadek po nim dostał się spadkobiercom zarówno po bracie Florianie jak i po siostrze Taczanowskiej (I. Kon. 80 k. 284v).

II) Florian, syn Macieja i Stokowskiej, ur. ok. r. 1705, cześnik piotrkowski, deputat na Trybunał Koronny w Piotrkowie w r. 1730, elektor Stanisława Leszczyńskiego w r. 1733, stolnik rawski w latach 1735-1746, pisarz grodzki sieradzki w r. 1736, podstarości i sędzia grodzki sieradzki w latach 1739-1746, poseł na sejm grodzieński w r. 1744, posłował znów z ziemi rawskiej w r. 1750 (Boniecki), dostał 1760.26/I. r. starostwo Kruszwickie po śmierci Niemojewskiego (K. P. nr 5, wiadomość z Warszawy 30/I.), ale wkrótce potem, 22/III. t. r. odstąpił owo starostwo Longinowi Karłowskiemu, a t. r. zrezygnował i z pisarstwa ziemskiego sieradzkiego. Mianowany 1760.27/VI. r. wojewodą poznańskim (P. 500 k. 127), otrzymał 3.VIII. t. r. order Orła Białego. Współspadkobierca stryja Aleksandra, kasztelana gnieźnieńskiego 1773 r., nabył za 98.000 złp. od brata Władysława oraz od potomków innych swych braci, Stanisława i Wojciecha, części po tym stryju w Szczytnikach, Wawrach i Korzekwinie w p. kal. (I. Kal. 196/198 k. 172v, 183v). T. r. w imieniu własnym i tych współspadkobierców stryja miasto Sławno oraz wsie Myszki i Sławienko sprzedał za 90.000 złp. Kazimierzowi Węsierskiemu, assesorowi sądowemu ziemskiemu tucholskiemu (G. 98 k. 618v). Zastawny posesor Piwonic w r. 1754 (I. Kal. 196/198 k. 157v). Na wzór wypraw zapisanych już córkom, Małgorzacie, zamężnej Radolińskiej, i Magdalenie, zamężnej Rychłowskiej, zapisał w r. 1759 sumę córce Kunegundzie (Katalog Arch. Radol., s. 130) Umarł w Warszawie 1760.28/IX. r. (P. S. B.; Boniecki). Jego pierwszą żoną była zaślubiona ok. r. 1730 Bogumiła (Teofila) Walewska, córka Wojciecha, kasztelana rozpirskiego, i Domicelli Nowomiejskiej, już nie żyjąca w r. 1755, Ożenił się po raz drugi z Marianną Wilkowską, wdową 2-o v. po Stefanie Trębińskim, podstolim trembowelskim, zmarłą w r. 1787 w wieku 75 lat (G. W. nr 13, wiadomość z Lublina 21/I.). Z pierwszego małżeństawa syn Celestyn oraz córki. Z nich, Kunegunda była w latach 1751-1779 żoną Józefa Magnuszewskiego, z czasem wojskiego piotrkowskiego, wdowa w r. 1775, zmarła w Grębaninie 1794.31/III. r. Małgorzata, w r. 1755 żona Kajetana Radolińskiego, potem wojskiego poznańskiego, zmarła 1784.7/VIII. r. Magdalena w latach 1759-1780 żona Stanisława Rychłowskiego, wojskiego piotrkowskiego, potem kasztelana spicimirskiego.

Celestyn, syn Floriana i Walewskiej, szambelan królewski w r. 1753, zmarły w r. 1759. Żoną jego była Paulina (Paula) Szembekówna, starościanka brzeska, która 2-o v. poszła za Jana Potockiego, starostę guzowskiego, zaś 3-o v. w r. 1763 za Andrzeja Ogińskiego, kasztelana trockiego, marszałka wielkiego literwskiego. Umarła w r. 1787 (Boniecki; I. Kal. 209/213 k. 21, r. 1771). Jedyny syn Feliks.

Feliks (Feliks Franciszek), syn Celestyna i Szembekówny, ur. w Minodze koło Olkusza 1758.22/XI. r. Poseł na sejm 1778 r. z wojew. kaliskiego, otrzymał wtedy order Św. Stanisława, zaś w grudniu t. r. dostało mu się starostwo nakielskie. Posłował na sejm 1788-1782, dostał w r. 1791 order Orła Białego. Na czele deputacji szlachty wielkopolskiej udawał się w r. 1793 do króla pruskiego. Otrzymał 1798.5/VII. r. dziedziczny pruski tytuł hrabiowski, zaś w r. 1805 order Orła Czerwonego. Dyrektor Wydziału Sprawiedliwości przy Komisji Rządzącej 1807.14/I. r., w październiku t. r. minister sprawiedliwości Księstwa Warszawskiego. założyciel w r. 1808 Archiwum Ogólnego Krajowego w Warszawie (P. S. B.). Dziedzic Kuczowoli, Korzekwina, Wawrów, po śmierci prymasa Władysława Ł-go odziedziczył po nim ponadto Małków, Szczytniki i Kalinowę w Kaliskim. Od Walentego Jaxy Żeromskiego, komornika granicznego sieradzkiego, uzyskał w r. 1771 zobowiązanie sprzedania za 38.000 złp. Popowa w pow. kaliskim (I. Kal. 209/213 k. 21, 214/216 k. 245; Katalog Arch. Radol., s. 155). Skwitował w r. 1778 swego opiekuna, Stanisława Kostkę Młodziejowskiego, biskupa poznańskiego, kanclerza wielkiego koronnego, z sumy 27.000 złp. (P. 1335 k. 341). Od ojczyma Ogińskiego ok. r. 1780 odkupił za 90.000 zł. starostwo niegrodowe Zagość. Od Łukasza Bnińskiego, sędziego ziemskiego poznańskiego, w r. 1791 kupił Oszczeklin i Raszewy, a 1792.25/IV. r. sprzedał owe dobra za 110.000 złp. Władysławowi Ł-mu, szambelanowi królewskiemu. Jadnak t. r. odstąpili obaj od tego kontraktu (I. Kal. 232 k. 218). Od tegoż Władysława Ł-go nieco wcześniej, bo 6/III. t. r. kupił za sumę 5.940 zł. dwór w Kaliszu zw. "Zabłockich" (ib. k. 163). Szczytniki i Kalinowę w r. 1787 wymienił z rządem pruskim na starostwo guzowskie, które trzyma jego matka. T. r. po jej śmierci osiadł w tej dawnej krolewszczyźnie. W zaborze austriackim zachował dożywocie starostwa zagojskiego (Zagość), dopiero w r. 1821 przejętego na skarb Królestwa Polskiego (P. S. B.). Umarł w Guzowie 1848.2/IV. r., pochowany w Wiskitkach. Pierwszą jego żoną była Teodora Rogalińska, córka Kaspra, wojewody inflanckiego, i Anny Golińskiej. Oprawił jej 1775.27/XII. r. sumę 200.000 złp. posagu (P. 1352 k. 86v). Małżeństwo zostało unieważnione w r. 1779 i Teodora kwitowała się t. r. wzajemnie z Piotrem Ł-im, podczaszym szadkowskim, działającym w imieniu jej byłego męża, z zapisu 200.000 zł., danego jej w r. 1775 (P. 1356 k. 64). Od ojca swego kupiła 1781.4/VII. r. za 204.399 zł. wsie Ujazd, Kowalewo i Lechowo w p. kośc. (P. 1358 k. 395), a sprzedała je 1784.14/VII. r. za 205.299 zł. Józefowi Żółtowskiemu (Kośc. 334 k. 299v). Poszła 2-o v. 1878.8/VIII. r. za Piotra Bielińskiego (h. Szeliga), pisarza wielkiego koronnego (LC Kamieniec) i t. r. spisywała z nim wzajemne dożywocie (P. 1364 k. 176v). Feliks Ł. ożenił się po raz drugi 1782.6/XI. r. z Teklą (Teklą Teresą) Bielińską (h. Junosza), córką Franciszka, pisarza wielkiego koronnego, i Krystyny Sanguszkówny, ur. 1762.6/VI. (P. S. B. daje datę 1767!), zmarła w Krakowie 1810.15/VIII. r. Wszystkie dzieci Feliksa, siedmiu synów i trzy córki, z niej były zrodzone. Spośród nich zajmę się tylko najmłodszym z synów, Józefem, jako że tylko on był związany z Wielkopolską.

Józef, syn Feliksa i Biegańskiej, ur. 1797.16/X. r. w Zagości, ożenił się w Pudliszkach 1823.18/V. r. z Józefą Pruską, córka Jana i Ludwiki z Sczanieckich, ur,. 1804.26/X. r. (LC, LB Krobia), jedyną spadkobierczynia rodziców. Wniosła mu ona: Pudliszki, Kokoszki, Karzec, Kuczynę i Jeżewo. W Pudliszkach wystawił pałac, zaś dawny dwór darował na szkołę wiejską przez siebie założoną. Wystawił też tam cukrownię, a w Kuczynie gorzelnię. I jadno i drugie przyniosło mu tylko straty. Był współwłaścicielem domu handlowego w Gdańsku, który w r. 1842 zbankrutował, więc w ślad za tym poszła stopniowa wyprzedaż dóbr. Pudliszki sprzedane zostały jako ostatnie w r. 1856. Ale już wcześniej, ok. r. 1848 Ł-cy zamieszkiwali we Wrocławiu, a po sprzedaży Pudliszek wynieśli się na Ukrainę, gdzie Józef wziął dzierżawę. Potem wraz z zięciem, Julianem Ł-im, przenieśli się do Puław, stąd do Łodzi i wreszcie ok. r. 1865 do Warszawy, gdzie Józefa umarła 1877.18/IV. r., Józef zaś zmarł 1885.31/X. r., pochowany w Wiskitkach (Dzierzbicki). Jedyny jego syn Włodzimierz, ur. w Pudliszkach 1824.2/V. r. (LB Krobia), umarł w Ostendzie 1849.10/X. r., Z córek, Tekla (Tekla Anna), ur. w Pudliszkach 1825.23/VII. r. (ib.), wyszła w Guzowie 1814 r. za swego stryjecznego brata, Pawła Ł-go, umarła w Wiskitkach 1853.20/IV. r. (Dzierzbicki). Jej mąż zmarł w Warszawie 1892.29/II. r. Franciszka, ur. w Pudliszkach 1827.15/I. r., zmarła tamże 1833.26/IV. r., pochowana w Krobi (LB, LM Krobia), wyszła tamże 1850.25/VII. r. za stryjecznego brata Juliana Ł-go, właściciela Śląskowa koło Jutrosina, którą to wieś krótko potem sprzedał i wyniósł się do Królestwa Polskiego, Zmarł w Warszawie 1873.23/V. r., ona zaś umarła w Krakowie 1903.24/IX. r. (Dz. P.). Wiktoria, ur. 1831.6/III. r. w Pudliszkach (LB Krobia), zaślubiona 1851.23/IX. r. Hipolitowi Popielowi, właścicielowi Zajezierza koło Sandomierza. Maria (Maria Paulina Róża), ur. 1832.25/X. r. w Pudliszkach (ib.), wstąpiła do zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia w Poznaniu 1856.5/XI. r. Irena, ur. w Pudliszkach 1835.27/XI. r., umarła tam 1837.18/V. r. (LB, LM Krobia). Barbara, ur. w Pudliszkach 1837.11/XII. r. (LB Krobia), chyba zmarła młodo. Ludwika, ur. tamże 1839.2/VII. r. i tam zmarła 1843.6/II. (LB, LM Krobia).

V. Aleksander (Aleksander Mikołaj), syn Macieja i Radolińskiej, podwojewodzi sieradzki w r. 1707, kaliski w latach 1713-1720 (I. Kal. 159 s. 15, 161 s. 60; P. 1144 k. 187v), podsędek ziemski kaliski w r. 1720, sędzia ziemski w r. 1738 (Boniecki), mianowany kasztelanem gnieźnieńskim 1749.22/I. r. (Kossakowski; K. P. nr 635, tu wiad. z 22/I. mowa iż kasztelania dana "wczoraj"). Z działów z braćmmi, dokonanych 1704.14/VI. r., dostały mu się Szczytniki, Wawry, Korzekwin i Siedliska w p. kal., oszacowane na 85.000 zł. (I. Kal. 157 s. 70). Skwitowany w r. 1707 przez siostrę Konstancję Ordężynę z 5.700 złp. na poczet sumy 10.000 zł. posagu (ib. 158 s. 152). Od Franciszka Gorzeńskiego w r. 1726 kupił za 57.000 złp. dobra Myszki, miasto Sławno i wieś Sławienko w p. gnieźn. (P. 1204 k. 219; I. Kal. 196/198 k. 172v). Spisywał w r. 1741 testament, ale go skasował i 1746.7/I. r. sporządził nowy (I. Kal. 185/189 k. 11), w którym miedzy innymi zapisami było i 12.000 złp. dla siostry Katarzyny zamężnej Pruszkowskiej (ib. 196/198 k. 185). Nie żył już w r. 1753, a spadek po nim brali synowie jego braci (ib. k. 172v, 183v; G. 98 k. 618v). Pierwszą żoną Aleksandra była w r. 1705 Anna Wężykówna, córka Rafała, miecznika dobrzyńskiego, i Klary z Ossolińskich, wdowa po Janie Ciświckim, staroście stawiszyńskim, która wniosła mu posesje Iwna, Chorzałek, Ruścia i Wiktorowa, dóbr swoich oprawnych a dziedzicznych teraz Jana Morawskiego, kasztelana przemęckiego (P. 285 k. 238v. 289 k. 237, 1144 k. 187v). Udział swój w spadku po Bełżeckich i Stanisławskich w r. 1720 scedowała swym braciom, Aleksandrowi, Stanisławowi i Franciszkowi Wężykom (I. Kal. 161 s. 60). Od męża otrzymała w r. 1726 zobowiązanie zapisania oprawy 24.000 złp. posagu (P. 1206 k. 24v). Zaspokojona jednocześnie przez Wojciecha Morawskiego, bratanka i współspadkobiercę kasztelana przemęckiego, skasowała swe oprawne prawa na Iwnie, Chorzałkach, Ruścu i Wiktorowie (P. 1206 k. 29). Drugą żoną Aleksandra była Marianna Radomicka, córka Władysława, wojewody poznańskiego, której w r. 1733 na Sławnie, Myszkach i Rzepczynie w p. gnieźn. oprawił posag 30.000 złp. (P. 1238 k. 37v). Z tej drugiej żony były córki: Aleksandra Kunegunda Anna, ochrzcz. 1733.22/VII. r., zmarła 30/VII. t. r., i Kunegunda, ochrzcz. 1734.3/IV. r. (LB, LM Nowemiasto), też zmarła dzieckiem. Zob. tablicę 1-4.

Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.

[396]