Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
400401402403[404]405406407408
Łobescy - Łyszkowscy
I) Stanisław, syn Mikołaja, wraz ze swymi niedzielnymi braćmi pozywał w r. 1532 Zachariasza i Floriana braci Ł-ch (I. R. Gr. Kon. 2 k. 264v). Zobowiązał się w r. 1533 zredygnować bratu Janowi części rodzicielskie w Łukomiu i Łomowie, wziąwszy za nie 30 grz. (Py 171 k. 89), ale zobowiaznia tego nie dopełnił i w r. 1536 pozywany był o to przez tego brata (P. 874 k. 129v). Po jego śmierci w r. 1544 pozywał wdowę po nim o wydanie sobie połowy części w Łukomiu, Łomowie i Bukowem (I. R. Gr. Kon. 4 k. 68; I. Kal. 7 k. 461v). Od Jana Trąmpczyńskiego zw. Miedźwiedź, swego brata stryjecznego(!), w r. 1545 otrzymał w darze role puste w Trąmpczynie p. kon. (Py. 23 k. 186v), ale te role, zwane Mączyńskimi, zwrócił w r. 1547 temuż Trąmpczyńskiemu (I. R. Gr. Kon. 6 k. 154v). Tego Stanisława, jego owdowiałą bratową Małgorzatę i bratanka Andrzeja w r. 1546 pozywał jego przyrodni brat Jerzy Lisiecki o wydzielenie części w Łukomiu i Łomowie, należących mu się po matce (I. kal. 9 k. 518). Stanisław nie żył już w r. 1549, zabity przez Stanisława Turskiego, drugiego męża swej bratowej Małgorzaty (Py. 172 k. 581v).
II) Jan, syn Mikołaja, od brata Jakuba w r. 1531 kupił części w Łukomiu i Łomowie (I. R. Gr. Kon. 2 k. 236v), a w r. 1532 kupił za 30 grz. części tamże od brata Marcina (ib. 6 k. 68v). Na swych częściach tych wsi w r. 1535 sprzedał za 15 grz. roczny czynsz wyderkafowy, tj. jedną grzywnę i 12 gr. dla altarystów kościoła w Pyzdrach i 12 gr. dla starszych bractwa kościelnego (Py. 23 k. 126). Od Floriana Ł-go w r. 1538 kupił za 200 zł. części w Łukomiu, Łomowie i Bukowem (I. R. Z. Kon. 6 k. 94v). Nie żył już w r. 1544 (I. R. Gr. Kon. 4 k. 68). Jego żoną była w r. 1535 Małgorzata Komorska, córka Świętowsława (Py. 171 k. 243v, 348v, 349). Na połowie swych części w Łukomiu, Łomowie i Bukowem w r. 1537 oprawił jej 300 grz. posagu (P. 1394 k. 113). Była już w r. 1544 2-o v. żoną Stanisława Turskiego (I. R. Gr. Kon. 4 k. 68). Uzyskała w r. 1546 swe dobra oprawne po pierwszym mężu, tj. dwór z budynkami i folwark w Łukomiu (ib. 5 k. 10). Procesowała się ze szwagrem Stanisławem Ł-im, którego w r. 1549 lub krótko przed tą datą jej drugi mąż zabił (Py. 172 k. 581v). Będąc wdową i po tym mężu żyła jeszcze w r. 1582 (I. Kal. 48 s. 477). Syn Jana i Komorskiej, Andrzej umarł bezpotomnie, niewątpliwie w bardzo młodym wieku, między r. 1546 a 1551 (I. Kal. 9 k. 518; I. R. Gr. Kon. 6 k. 24).
III) Jakub, syn Mikołaja, części swe, przypadające z działów braterskich, we wsiach Łukom i Łomowo w r. 1531 sprzedał za 10 grz. bratu Janowi (I. R. Gr. Kon. 2 k. 236v). Od Mikołaja Gorskiego, burgrabiego konińskiego, w r. 1537 nabył za 100 kop gr. części w Łukomiu i Łomowie, ale bezpośrednio potem sprzedał je za tyle samo Florianowi Ł-mu i jego bratankom, Stanisławowi i Jakubowi (I. R. Z. Kon. 6 k. 91v, 92). T. r. swoje części po rodzicach, należne mu z działów braterskich, sprzedał za 80 grz. Florianowi Ł-mu (I. R. Gr. Kon. 3 k. 10). Od Wojciecha Brudzyńskiego uzyskał w r. 1539 zobowiązanie stawienia żony Anny dla wieczystego rezygnowania całej części wsi Kępa Mniejsza w p. kon. (G. 32 k. 110v). Już nie żył w r. 1551, kiedy jego syn Stanisław części w Łukomiu, Łomowie i Bukowem, odziedziczone po stryjecznym bracie Andrzeju i po stryju Stanisławie, sprzedał za 400 grz. Maciejowi Rudnickiemu z pow. szadkowskiego (ib. 6 k. 24). Chyba już nie żył w r. 1553, kiedy jako spadkobierczynie tychże występowały jego ciotki.
IV) Marcin, syn Mikołaja, swoje części rodzicielskie w Łukomiu i Łomowie sprzedał w r. 1532 za 30 grz. bratu Janowi (I. R. Gr. Kon. 6 k. 68v). Bezpotomny, żył jeszcze w r. 1533 (ib. 2 k. 277v), nie żył już w r. 1553 (ib. 6 k. 201v).
II. Marcin, syn Dziersława, zwany Szeliga (Py. 23 k. 64; I. R. Z. Kon. 6 k. 87v). Chyba jeszcze nieletni w r. 1464 (Kon. 2 k. 44). Od Anny, wdowy po Lewku Nadarzyckim, uzyskał w r. 1492 zapis 3 grz. (Py. 168 k. 158). On i Jan, jego brat, oraz Adam Wołczek Strzegowski w r. 1505 sprzedali za 60 grz. Mikołajowi Potworowskiemu część Strzegowa w p. kal., odziedziczoną po ich rodzonym wuju, a bracie tego Adama, Wojciechu Strzegowskim (I. Kal. 6 k. 85; P. 1390 k. 75). Marcinowi Ł-mu Szelidze Andrzej Trąmpczyński w r. 1506 winien był 7 grz. (I. R. Kon. 1 k. 339). Łan "Basiewski" pusty, część ogrodu w Zdzarach oraz łąkę w Karsach Marcin w r. 1535 sprzedał wyderkafem za 50 grz. Janowi Lisieckiemu (I. R. Z. Kon. 6 k. 87v). Wszystkie swe dobra w Łukomiu, Łomowie i Bukowem w r. 1538 dał swym synom, Feliksowi i Wawrzyńcowi (I. R. Gr. Kon. 3 k. 84). Już nie żył w r. 1542 (ib. k. 318v). Jego żoną była ANna Trąmpczyńska, za którą w poagu brat jej Andrzej w r. 1496 zapisał mu sumę 15 grz. (I. R. Kon. 1 k. 258). Oprawił jej Marcin w r. 1499 na połowie swych części w Łukomiu i Łomowie 25 grz posagu (P. 1389 k. 64). Chyba ten sam Andrzej Trączyński w r. 1506 zapisał Marcinowi jeszcze 7 grz. długu (I. R. Kon. 1 k. 339). Synowie: Piotr, Wawrzynie i Feliks. Z córek, Jadwiga, ju będąc wdową po "sław." Wojciechu Gambarzewskim, mieszczaninie pyzdrskim, w r. 1553 skwitowała brata Feliksa z 12 grz. (Py. 174 k. 229v). Anna, zamężna (nie wiem za kim?), w r. 1558 darowała swym synom i córkom części rodzicielskie w Łukomiu (I. R. Z. Kon. 6 k. 204). Z synów o wawrzyńcu wiem jeszcze tylko tyle, że swe części w Łukomiu, Łomowie i Bukowem, otrzymane od ojca, sprzedał w r. 1538 za 18 grz. bratu Feliksowi (I. R. Gr. Kon. 3 k. 84). Już nie żył w r. 1548, zamordowany przez Mikołaja Rossoskiego w pow. kaliskiego. O jego głowę ułożyli się z zabójca brat Feliks i bratanek Stanisław,, biorąc w r. 1549 sumę 60 grz główszczyzny (Py. 172 k. 480, 538; I. R. Gr. Kon. 5 k. 160).
I) Piotr, zw. Szeliga, syn Marcina i Trąmpczyńskiej, mąż Agnieszki Sarnowskiej, córki Jana, której w r. 1535 ojciec Piotra oprawił 20 grz. posagu na półłanku osiadłym i półłanku pustym w Łomowie (I. R. Z. Kon. 6 k. 87). Zabity przez Jana Rogaskiego (Py. 176 k. 127v), nie żył już w r. 1542, kiedy Agnieszka, będąc już 2-o v. żoną Ambrożego Osieckiego z Trąmpczyna, swą oprawę w Łomowie zastawiła w sumie 40 grz. długu Ambrożemu Kurowskiemu (I. R. Gr. Kon. 3 k. 318v). Żyła jeszcze w r. 1555 (P. 896 k. 1071v). Syn Stanisław, jeszcze nieletni w r. 1549 (I. R. Gr. Kon. 5 k. 160v), zapewne umarł wcześnie. Opieka nad córką Anną dekretem królewskim z 1553.15/III. r. została zlecona jej ojczymowi Ambrożemu Osieckiemu (ib. 6 k. 207v). Była ona w latach 1555-1557 żoną Jakuba Osieckiego, wdową w latach 1560-1579.
II) Feliks zw. Szeliga (I. R. Gr. Kon. 5 k. 160v), syn Marcina i Trąmpczyńskiej, od ojca po równi z bratem Wawrzyńcem, jak już wiemy, otrzymał w r. 1538 części w Łukomiu, Łomowie i Bukowem, a od tego Wawrzyńca wykupił jego dział za 18 grz. Skwitował w r. 1549 Mikołaja Rossoskiego z 60 zł. za głowę brata Wawrzyńca (Py. 172 k. 538). Skwitował w r. 1553 Ambrożego Osieckiego z Trąmpczyna, drugiego męża swej bratowej Agnieszki (I. R. Gr. Kon. 6 k. 175v). Nie żył już w r. 1565 (I. R. Z. Kon. 6 k. 236). Żonie swej, Annie Kurowskiej, córce Ambrożego, oprawił w r. 1538 na połowie części w Łukomiu, Łomowie i Bukowem posag 100 zł. (ib. k. 97). Była już ona w r. 1565 2-o v. żoną Jakuba Ł-go (ib. k. 236). Umarła po r. 1575. Synowie Feliksa: Wojciech, Tomasz, Jan, Stanisław i Jakub uzyskali od ojca w r. 1550 zapis 400 grz. długu (Py. 172 k. 769v). Córka Małgorzata "Szeliżanka" (Rel. Kal. 5 k. 357v), poraniona, jak matka, w r. 1569 przez Stanisława Ł-go, który napadł je w Łukomiu (Py. 107 k. 328), w latach 1584-1597 żona Jana Boguckiego, wdowa w r. 1602, nie żyła już w r. 1611. Spośród wymienionych wyżej synów, o Wojciechu i Stanisławie nie mam żadnych innych informacji, zapewne obaj pomarli młodo.
(I) Tomasz zw. Szeliga, syn Feliksa i Kurowskiej, wymieniony w zapisie ojca z r. 1550, od Jakuba Ł-go, syna Zachariasza, w r. 1572 kupił za 200 zł. jego części w Łukomiu, Łomowie oraz w pustkach Bukowem i Jemielnie (R. Kal. 4 k. 5). Swoją ojczystą część w Łukomiu i Łomowie w r. 1574 sprzedał za 320 zł. bratu Janowi (I. R. Z. Kon. 6 k. 282). T. r. obok braci skwitowany przez siostrę Bogucką z majątku rodzicielskiego (I. Kal. 50 s. 417). Swoją część w Kurowie p. kon. w r. 1598 sprzedał za 600 złp. zięciowi Jakubowi Szetlewskiemu (Py. 47 k. 135, 136v). Był w r. 1608 dziedzicem części w Myszakowie (R. Kal. 1 k. 276). Umarł między r. 1614 a 1616 (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 268v; R. Kal. 8 k. 543v). Pierwszą jego żoną była Jadwiga Ostrowska, córka Krzysztofa, z którą w r. 1578 spisywał wzajemne dożywocie (P. 1398 k. 787v). Była ona spadkobierczynią swego brata Krzysztofa Ostrowskiego i w tym charakterze w r. 1579 uzyskała intromisję do Pomorzan, wsi Marcina Zdzarowskiego (P. 933 k. 37v; Py. 116 k. 45v). Po raz drugi Tomasz ożenił się z Anną Łaskawską cz. Szetlewską, córką Jana, której w r. 1602 oprawił posag 230 złp. (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 141). Nie żyła już ona w r. 1628, a dzieci najwidoczniej nie miała, skoro wtedy jako jej spadkobierczyni występowała pasierbica, zamężna Śniegocka. Synowie Tomasza: Łukasz, Marcin i Jan. Z córek, Małgorzata była w latach 1598-1630 żoną Jakuba Szetlewskiego Przecha. Anna, w latach 1598-1614 żona Jana Szetlewskiego Loracza, wdowa w latach 1636-1652. Aleksandra (Aleksandryna) wyszła w r. 1627 za Wojciecha Śniegockiego w pow. płockiego, zmarłego między r. 1641 a 1646, sama żyła jeszcze w r. 1654. Była jeszcze córka Ewa, żyjąca w r. 1628, kiedy od macochy uzyskała zapis 100 zł. (Py. 143 k. 11). Z synów, Łukasz Szeliga Ł., który od stryja Jana otrzymał w r. 1597 wiecznością część w Kurowie (Py. 47 k. 120v). Umarł chyba niedługo potem.
1. Marcin Szeliga Ł., syn Tomasza i Ostrowskiej, od brata Jana w r. 1617 kupił za 1.800 zł. części wsi Łukom i Łomowo oraz pustek Bukowe (R. Kal. 9 k. 30v). Części w Łomowie w r. 1625 zastawił za 400 zł. małżonkom Przedzyńskim (I. Kon. 44 k. 244v). Od przyszłego szwagra Wojciecha Śniegockiego dostał w r. 1627 zobowiązanie oprawienia posagu swej siostrze a jego przyszłej żonie, Aleksandrze Ł-ej (Py. 143 k. 164v). Pozywany w r. 1628 przez tę siostrę o dług 100 zł., zapisanych jej i jej siostrze Ewie przez macochę (Py. 143 k. 11). Występował jako chrzestny 18/XI. t. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), nie żył już w r. 1631 (I. Kon. 46 k. 370v). Pierwszą jego żoną była Dorota Pacynowska, córka Jana, dziedzica Ociążka, której w r. 1616 na połowie swych części w Łukomiu, Łomowie i Bukowem oprawił 1.000 złp. posagu (R. Kal. 8 k. 343v). T. r. spisywali wzjemne dożywocie (ib. k. 494). Była ona bezdzietna, a spadek po niej brali jej bracia (P. 150 s. 8). Swej drugiej żonie Helenie Rusinowskiej (Wolskiej), córce Jana, na tych samych dobrach oprawił w grodzie brzeskim w r. 1620 posag 1.000 złp. (I. Kon. 46 k. 489v). Już w r. 1631 była ona 2-o v. żoną Jana Mietlickiego (ib. k. 370v; Py. 146 s. 611). Żyła jeszcze w r. 1644 (P. 1421 k. 835v), nie żyła już w r. 1677 (Py. 154 s. 159). Córka Marcina i Heleny, Barbara, w latach 1644-1647 żona Hieronima Gorzewskiego, żyła jeszcze będąc już wdową w r. 1677.
2. Jan, syn Tomasza, podstarości pyzdrski w r. 1629 (Py. 143 s. 40) jak już wiemy, sprzedał w r. 1617 bratu Marcinowi za 1.800 zł. części w Łukomiu i Łomowie. Za konsensem królewskim z 1618.20/III. r. jemu i jego żonie, Ewie Grabowskiej, dożywocie wójtostwa w Borzykowie scedowali jej rodzice, Marcin Grabowski i Agnieszka z Goździów (Py. 140 k. 63, 63v). Jan w r. 1619 zapisał żonie dług 1.500 zł. (ib. k. 280). Wespół z nią od małżonków Rudnickich w r. 1620 wydzierżawił części Sierakowa i Słonczyc (Py. 140 k. 105), od Kaczkowskich zaś dzierżawili oboje Libabry, z której to dzirżawy byli kwitowani w r. 1626 (Py. 143 k. 123v). Jan jako dzierżawca Nowejwsi w p. pyzdr. płacił w r. 1629 podymnego z 32 dymów - 16 zł., z 12 dymów w Borzykowie i z 23 dymów w Dłusku - 17 zł. i 15 gr., z 3 dymów zagrodniczych i 3 młynarskich w Pyzdrach - 3 zł., z 16 dymów w Ratajach - 8 zł., z 7 dymów w Lissowie, wsi Czarnkowskiej, wojewodziny łęczyckiej - 8 zł. i 15 gr. (Py. 143 s. 36, 40, 54, 55). Umarł między r. 1630 a 1634, kiedy to wdowa kontrakt zawierany przez męża w r. 1630 w Kołaczkowie z Jerzym Kaczkowskim, w imieniu własnym oraz synów, Andrzeja i Adama, scedowała Janowi Tańskiemu (Py. 146 k. 4). Od Wojciecha Skaławskiego kupiła w r. 1636 za 10.000 złp. Budziłowo i część Gorzyc w p. pyzdr. (P. 1418 k. 621) zaś od Jana Grabowskiego w r. 1638 za 12.000 zł. Gulczewo Czuprachtowe w p. gnieźn. (Py. 148 s. 329), wreszcie od Stanisława Banastowskiego w r. 1645 za 2.000 złp. części w Gulczewie Dominikowem (P. 1422 k. 236v). Zarówno części Gulczewa Czuprachtowego, oszacowane na 18.000 złp., jak i części w Gulczewie Dominikowym, wycenione na 8.000 zł., sprzedała w r. 1648 za łączną sumę 26.000 zł. synowi Andrzejowi, zapewniając sobie dożywocie. Córkom, Teresie i Annie, jeszcze pannom, zapisała po 3.000 złp. posagów (P. 789 k. 20v, 22, 23v). Zawarła w Gulczewie 1652.12/VIII. r. pod zakładem 3.500 złp. kontrakt z Marcinem Pruskim o rękę córki Anny (G. 82 k. 567). Umarła między r. 1655 a 1658 (G. 82 k. 1159; P. 182b k. 89). Z córek, Teresa była 1-o v. w r. 1649 żoną Jana Myślęckiego, zaś 2-o v. w latach 1658-1663 Jana Dembińskiego. Anna, w r. 1652, krótko po 12/VIII., poszła za Marcina Pruskiego, oboje żyli jeszcze w r. 1684.
1) Andrzej, syn Jana i Grabowskiej, wspomniany w r. 1634 (Py. 146 k. 4), od matki, jak już wiemy, w r. 1648 nabył za 26.000 zł. części w Gulczewie Czuprachtowym i w Gulczewie Dominikowym, a jednocześnie zobowiązał się bratu Adamowi wypłacić z pierwszej z tych wsi sumę 9.000 złp., z drugiej, po wygaśnięciu dożywocia matki, 4.000 złp. (P. 789 k. 20v). Od Jakuba Pierdziołka, mieszczanina ze Słupcy, kupił w r. 1648 za 16.000 złp. Szczytniki p. pozn., które to dobra ów Pierdziołek odziedziczył był po swym wuju Wojciechy Małachowskim (P. 1423 k. 510). T. r. Andrzej sprzedał Szczytniki za 15.000 złp. Janowi Tańskiemu wiceinstygatorowi koronnemu (ib. k. 569v). Wraz z żoną od Mikołaja Węgorzewskiego w r. 1649 kupił za 8.000 złp. części Nieświastowic w p. gnieźn. (P. 1424 k. 957v). Umarł w r. 1650 lub 1651 (G. 82 k. 224v, 387v). Jego żoną była Anna Tolibowska, córka Daniela, sędziego ziemskiego brzeskiego-kujawskiego, i Doroty Węgorzewskiej. Jeszcze przed ślubem zapisał jej 1648.27/IV. r. na Gulczewie Czuprachtowym cz. Większym i na połowie Gulczewa Dominikowego cz. Mniejszego oprawę posagu (P. 789 k. 28v). Będąc już wdową, Anna w r. 1651 części Nieświastowic wydzierżawiła na trzy lata Andrzejowi Doręgowskiemu (G. 82 k. 387v). Od brata mężowego Adama odkupiła w r. 1653 za 12.000 złp. Gulczewo Czuprachtowe i Gulczewo Dominikowe, należące doń obok jej dzieci, poczem dożywotnie użytkowanie Gulczewa Dominikowego dała swej teściowej Ewie z Grabowskich Ł-ej (P. 1066 k. 580, 582v), zaś części Nieświastowic kontraktem z 2/VIII. t. r. zastawiła za 8.000 zł. Wojciechowi i Ewie z Radzewskich małżonkom Nieświastowskim (G. 82 k. 771v). Wyszła w r. 1654 2-o v. za Wojciecha Zdzychowskiego, zapisując mu na krótko przed ślubem 26/III. dług 3.000 złp. ze swych sum na Gulczewie Dominikowym (G. 82 k. 920v). Zdzychowski t. r., już po ślubie, oprawił jej tę sumę jako posag (P. 1067 k. 34v). Części Gulczewa Czuprachtowego, kupione od szwagra Adama Ł-go, sprzedała w r. 1661 za 12.000 zł. obecnemu mężowi (P. 1072 k. 507v). Żyła jeszcze w r. 1673 (P. 1426 k. 563), choć to niezbyt pewne, bo już w jednym z zapisów w r. 1667 wzmianka o niej jako o zmarłej (P. 1428 k. 591). Synowie, Daniel i Maciej.
(1) Daniel, syn Andrzeja i Tobibowskiej, w r. 1658 współspadkobierca ojca i babki Ewy z Grabowskich Ł-ej (P. 182b k. 89), współdziedzic w Gulczewie Dominikowym w r. 1659 (P. 183 k. 85), wraz z bratem otrzymał w r. 1665 zapis długu 3.000 zł. od Marcina Pruskiego z ceny Gulczewa Chuprachtowego, które to dobra ów Pruski kupił był od Wojciecha Zdzychowskiego (P. 1076 k. 282). Daniel, będąc już jezuitą, w r. 1667 Gulczewo Czuprachtowe sprzedał wespół z bratem temuż Pruskiemu za 14.000 złp. (P. 1428 k. 591). Z tym bratem całe Gulczewo Dominikowe, które ich matka sprzedała była stryjowi ich Adamowi, oni zaś w r. 1673 za 7.000 złp. odkupili od stryja, sprzedali t. r. za 6.000 złp. ojczymowi Wojciechowi Zdzychowskiemu (P. 1426 k. 524, 563). Był Daniel jezuitą w kolegium poznańskim.
(2) Mikołaj, syn Andrzeja i Tolibowskiej, w latach 1658-1673 współuczestnik wszystkich wyliczonych transakcji brata dotyczących Gulczewa Czuprachtowego i Dominikowego. Pewnych poddanych z Gulczewa Dominikowego w r. 1671 dał ojczymowi Zdzychowskiemu (Py. 154 s. 48).
2) Adam, syn Jana i Grabowskiej, wspomniany w r. 1634, wtedy jeszcze nieletni (Py. 146 k. 4). Wedle układu matki z synami w r. 1648, miał od brata Adrzeja otrzymać 13.000 złp. gotowizną (P. 789 k. 20v). Od Konstantego Opalińskiego, wojewodzica poznańskiego, nabył w r. 1653 wyderkafem na jeden rok wieś Chmielinkę w p. pozn. za 5.000 złp. (P. 1066 k. 570). Jego transakcje z lat 1653-1661 dotyczące Gulczewa Czuprachtowego i Dominikowego już znamy. Gulczewo Czuprachtowe sprzedał ostatecznie w r. 1664, lub nieco przed tą datą, ojczymowi Wojciechowi Zdzychowskiemu (P. 1424 k. 444v), zaś Gulczewo Dominikowe, kupione od bratowej Anny z Tolibowskich Ł-ej, w r. 1673 sprzedał za 7.000 zł. jej synom, ks. Danielowi i Mikołajowi (P. 1427 k. 563). Na konfederację w obozie pod Lublinem w r. 1671 stawił się pod chorągwią podkomorzego poznańskiego (P. 199 k. 1089). Nie żył już w r. 1684 (P. 1107 V k. 41). Jego żoną była w r. 1659 Marianna Mieszkowska, córka Krzysztofa i Anny Rogalińskiej (P. 183 k. 19v), której w r. 1663 oprawił 4.000 złp. posagu (P. 1425 k. 100v). Wraz z mężem otrzymała ona t. r. od swej siostry Konstancji Mieszkowskiej, zakonnicy w Owińskach, cesję sumy 1.000 złp. na wsi Kłony, odziedziczonej po ciotce Mariannie z Bieganowskich Koszutskiej (P. 1073 k. 972v). Już będąc wdową od Jana Opalińskiego, starosty śremskiego, nabyła wyderkafem w r. 1686 za 4.000 złp. na jeden rok wieś Ujazdek w p. kośc., należącą do dóbr grodziskich (P. 1112 IX k. 49). Testament spisywała 1710.7/XII. r., oblatywany w r. 1719, już po jej śmierci. Zleciła pochować się u Karmelitanek Bosych, gdzie była zakonnicą córka jej Agnieszka (Py. 157 k. 88). Synowie: Jan, Krzysztof, Kazimierz i Michał. Tego ostatniego znam tylko ze wzmianki w r. 1686 (P. 1112 IX k. 51). A byli też co najmniej jeszcze dwaj inni synowie, jeden nie nazwany z imienia, ochrzcz. 1671.19/IX. r. (LB Mieszkowo), drugi Franciszek, bliźniak Ludwiki Jadwigi, ochrzcz. 1674.6/X. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), niewątpliwie obaj zmarli w wieku dziecięcym czy nawet niemowlęcym. Chyba synem tego samego Adama był również Stanisław, ur. w Naramowicach, ochrzcz. w lutym 1670 r. (LB Św. Wojciech, Pozn.), zapewne też zmarły dzieckiem. Córki: Zofia, Ludwika (chyba identyczna ze wspomnianą wyżej Ludwiką Jadwigą), wymienione w r. 1686 (P. 1112 IX k. 51), Agnieszka, zakonnica, karmelitanka bosa, i Anna, w latach 1699-1712 żona Wawrzyńca Goźlińskiego, 2-o v. w latach 1715-1718 Walentego Trąmpczyńskiego, nie żyła już w r. 1740.
(1) Jan, syn Adama i Mieszkowskiej, wspomniany w r. 1686, kiedy to matka w imieniu swych synów i córek kwitowała starostę śremskiego Jana Opalińskiego (P. 1112 IX k. 51). Od małżonków, Pawła Morawskiego i Jadwigi z Żychlińskich, 1-o v. Trzebickiej, oraz od syna jej, Macieja Trzebickiego, w r. 1689 nabył na rok wyderkafem za 20.000 zł. Sługocinko w p. kon. (P. 1117 IV k. 53). On i jego żona nazwani w r. 1691 zastawnymi posesorami Sługocinka (I. Kon. 69 k. 14, 84v). Współspadkobierca brata Krzysztofa 1694 r. (P. 1127 II k. 106). Oskarżony o to, iż przybywszy z ośmioletnim synkiem 1698.5/VII. r. do Nowejwsi, należącej do opactwa bledzewskiego, zarąbał tam szablą Stanisława Stokowskiego (P. 255 k. 360). Od Aleksandra i Andrzeja, braci Kurnatowskich, w r. 1700 kupił za 42.500 złp. Niemierzewo w p. pozn. (P. 1139 XIII k. 72). Umarł w r. 1703 (Sep. Reform. Pozn.; P. 1143 I k. 35). Jego pierwszą żoną była w r. 1689 Anna Gzowska, wdowa 1-o v. po Stanisławie Koźmińskim (P. 1117 IV k. 53). Skarżyła ją w r. 1691 Marianna z Kęszyckich Sokolnicka o to iż ją w Sługocinie poraniła (I. Kon. 69 k. 84v). Żyła jeszcze w r. 1694 (P. 1128 XIII k. 57v). Drugą żoną była kalwinka, Teresa Zaidlicówna, córka Krzysztofa Fryderyka i Anny Elżbiety Szlichtynkówny, której w r. 1700 oprawił posag 6.000 złp. (P. 1139 XIII k. 73). Będąc już wdową była posesorką Niemierzewa (P. 282 II k. 17v). Skwitowana w r. 1717 przez pasierba Antoniego Ł-go z wydania pozostałych po ojcu szat (P. 1151 k. 53v). Jej drugim mężem był Wojciech Korytowski, w latach 1720-1721 obłożnie chorujący (P. 1179 k. 25, 1182 k. 38). Była wdową w r. 1724 (Z. T. P. 42 k. 435). Z pierwszego małżeństwa syn Antoni i córka Anna, z drugiego syn Jan i córki, Teresa i Marianna. Dla opieki nad nieletnimi dziećmi urodzonymi zarówno z pierwszej żony jak i z drugiej, akatoliczki, babka ich, Marianna z Mieszkowskich Ł-a po śmierci swego syna a ich ojca w r. 1703 mianowała opiekunów, a wśród nich ks. Mikołaja (Antoniego) Ł-go, opata lędzkiego, "stryja" (P. 1143 I k. 35). O synu Antonim będzie niżej. Anna była potem, w latach 1706-1711 żoną Stanisława Żołczyńskiego, 2-o v. w r. 1721 Franciszka Poklateckiego, zmarła w r. 1721 lub 1722. Syn Jan żył chyba jeszcze w r. 1712 (Z. T. P. 39 k. 1066). Teresa i Marianna jeszcze żyły w r. 1715 (P. 1149 III k. 6v).
Antoni, syn Jana i Gzowskiej, w r. 1711 pozostawał jeszcze pod opieką opata lędzkiego (P. 1146 I k. 85v). Niemierzewo sprzedał w r. 1720 za 39.000 złp. Janowi Kurnatowskiemu (P. 1175 k. 167). Zawierał w r. 1721 ugodę z macochą (P. 1182 k. 38). Umarł między r. 1732 a 1737 (LB Św. Maria Magdal., Pozn.; G. 97 k. 180v). Ożenił się w r. 1723 z Salomeą Katarzyną Jarnowską, córką Andrzeja, kasztelana kowalskiego, i Marianny Niemojewskiej, zaś kontrakt małżeński spisywano 4/XI. w Orchowie (P. 1194 k. 43; G. 97 k. 180), z którą wzajemne dożywocie spisał w r. 1724 (P. 1197 III k. 140v). Dziedziczka wsi Kaliska i Wólka, była 2-o v. w r. 1740 żoną Łukasza Jarnowskiego, stolnikowicza brzeskiego (I. Kon. 77 k. 199v). Żyli jeszcze oboje w r. 1761 (ib. 79 k. 276). Synowie: Ludwik Józef, Kajetan i Wojciech oraz córka Marianna uzyskali zapis 5.000 złp. od siostry wujecznej, Jadwigi Poklateckiej, zakonnicy w Owińskach. Ludwik Józef w r. 1747 skwitował Franciszka Poklateckiego z 1.250 złp. jako części owego zapisu (P. 1290 k. 124). Był jeszcze syn Stanisław Władysław, ochrzcz. 1732.22/V. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), zapewne zmarły dzieckiem. Ludwik Józef nie żył już zapewne w r. 1754, kiedy następną ratę od Poklateckiego odbierali już tylko Wojciech, Kajetan (teraz już zakonnik) i panna Marianna (P. 1315 k. 33v). Była ta Marianna w r. 1780 żoną Pawła Lachowicza, a żyła jeszcze w r. 1789.
(2) Krzysztof, syn Adama i Mieszkowskiej, wspomniany w r. 1684, plenipotentem dla podniesienia prowizji od sumy na Drogoszewie wyznaczony wtedy przez pannę Dorotę Drogoszewską (P. 1107 VI k. 47v). Żył jeszcze w r. 1686 (P. 1112 IX k. 51, XII k. 12). Bezpotomny, nie żył już w r. 1694 (P. 1127 II k. 106). Ze spadku po nim bracia Jan i Kazimierz wzięli każdy po 13.000 złp. (Py. 157 k. 88).
(3) Kazimierz, syn Adama i Mieszkowskiej, wspomniany w r. 1686 (P. 1112 IX k. 51) W imieniu brata Jana w r. 1698 pozywał opata bledzewskiego (P. 255 k. 248). Od Wawrzyńca Goźlińskiego w r. 1700 kupił za 25.000 zł. Pomorzanki w p. gnieźn. (P. 1138 VI k. 62v). Umarł między 1710.7/XII. r. a r. 1712 (Py. 157 k. 88; P. 285 k. 153). Ożenił się z Apolonią Mieszkowską, córką Krzysztofa, podsędka ziemskiego wschowskiego, i Kunegundy Bułakowskiej, i w r. 1698 oprawił jej 6.000 złp. posagu, odebranego z rąk jej brata Andrzeja (P. 1134 V k. 107; N. 203 k. 23). Owdowiała Apolonia, już w r. 1712 2-o v. żona Zygmunta Rudnickiego, pozywała wtedy Pawła Korytowskiego w sprawie posesji Pomorzanek (P. 285 k. 153). Wdowa także i po Rudnickim w r. 1723 (G. 94 k. 275v), t. r. wyszła 3-o v. za Marcina Swinarskiego (P. 1191 k. 189v). Umarła między r. 1742 a 1744 (P. 1268 k. 94, 1275 k. 124). Synowie, Józef i Antoni. Córka Marianna, pod imieniem Apolonii dominikanka (katarzynka) poznańska w r. 1723 (P. 1190 k. 33 powtórna), nie żyła już w r. 1763, kiedy jako jej jedyna(!) spadkobierczyni występowała siostra jej przyrodnia, panna Rozalia Rudnicka (P. 1338 k. 7v).
a. Józef, syn Kazimierza i Mieszkowskiej, ur. ok. r. 1708, wychowany jeszcze za życia ojca w domu babki, Marianny z Mieszkowskich Adamowej Ł-ej, otrzymał z mocy jej testamentu z r. 1710 legat 1.000 złp. (P. 157 k. 88). Od swej matki uzyskał w r. 1723 cesję 1.000 zł. z sumy, którą miała logowaną u synagogi poznańskiej (G. 94 k. 275). W latach 1734-1755 mieszkała w Graboszewie Kościelnym. Po ojcu dziedzic Pomorzanek, w r. 1744 sprzedał te dobra za 17.000 złp. Ludwikowi Dorpowskiemu, pułkownikowi J.Kr.Mci (P. 1275 k. 124). Umarł, jak się zdaje, w r. 1755, mając 48 lat (LM Graboszewo, gdzie data 1765 r., ale już w r. 1755 mowa o nim jako zmarłym, P. 1314 k. 209, 1316 k. 54). Żoną jego była Marcjanna (czasem zwana Marianną) Modlibowska, córka Antoniego i Ludwiki Turobojskiej, której w r. 1723 zapisał sumę 6.000 złp., odebraną od matki (P. 1191 k. 227). Przeżyła ona męża, a umarła przed r. 1766 (P. 1340 k. 128). Synowie: Walenty, Kazimierz, Piotr i Stanisław. Z córek, Eufrozyna Ludwika, ochrzcz. 1734.28/IV. r. a jej chrzestnym był Wojciech Ł., którego nie umiem zidentyfikować. Apolonia (Apolonia Melchida), ochrzcz. 1739.24/III. r., podawana do chrztu przez pannę Antoninę Ł-ą, może starszą siostrę? (LB Graboszewo) W latach 1763-1775 była ta Apolonia żoną Antoniego Kąsinowskiego, a już nie żyła w r. 1793.
a) Walenty Szeliga Ł., syn Józefa i Modlibowskiej, mieszkał w r. 1756 w Graboszewie Kościelnym (LC Graboszewo). Dziedzicem tej wsi był potem generał Andrzej Mielęcki (I. Kal. 232 k. 242), chyba wskutek kupna od Ł-go. Od szwagra Kąsinowskiego uzyskał w r. 1771 cesję sumy 1.501 złp. (P. 1348 k. 115v, 116). Jako współspadkobierca Anny z Rudnickich, żony Józefa Glinickiego, dziedzica Osieka, skwitował w r. 1776 ze 135 zł. Józefa Glinickiego, jego bratanka (Py. 158 k. 478v). Umarł w r. 1786 lub 1787 (I. Kal. 226 k. 37, 227 k. 336). W lutym 1756 r. zaślubił Konstancję Malczewską, córkę Konstantego i Jadwigi Chylińskiej (LC Graboszewo; Py 162 k. 59). Żyła ona jeszcze w r. 1787 (I. Kal. 227 k. 340). Córka Apolonia, w latach 1775-1778 niezamężna (LB Sobótka), była w latach 1786-1792 żoną Tomasza Iwanowskiego.
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
400401402403[404]405406407408
