Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
522523524525[526]527528529530
Miaskowscy - Mierzewscy
Józef i Konstancja z Kurcewskich, nie żyjący już w r. 1785, rodzice Agnieszki, wtedy pod im. Nepomuceny cysterki w Owińskach (P. 1362 k. 77). Umarła ona w Ołoboku 1835.23(24?)/I. r., mając lat 84 (85?), profesji zakonnej 52 (Nekr. Owińska; Nekr. Obra). Michał, burgrabia grodzki poznański, chrzestny 1789.14/II. r. (LB Ceradz). Wojciech, chrzestny 1793.24/II. r. (LB Chlewiska). Wojciech, pochowany 1794.29/I. r. u Bernardynów w Bydgoszczy (Kantak). "Szl." Andrzej umarł w Dolsku 1797.26/IX. r. mając 72 lata (LM Dolsk). "Ur." Kazimierz umarł tamże 1803.30/III. r. mając 24 lata (ib.). Wojciech, ogrodnik dworski w Łopiennie zaślubił 1801.21/XI. r. Małgorzatę Rakowską, oboje wtedy tytułowani "honesti" (LC Łopienno), nazwani jednak "urodzonymi", kiedy chrzestna była ich córka Kunegunda Anna, ur. w Łopiennie 1803.29/VII. r. (LB Łopienno). Elżbieta zaślubiła 1802.25/IV. r. Michała Mycielskiego, byłego starostę konińskiego, dziedzica Chociszewic. Nazajutrz po ślubie oboje uznali za własnych trzech nieślubnie urodzonych synów. "Ur." Józef i Elżbieta, rodzice Franciszka, ur. w Dolsku 1805.28/III. r. (LB Dolsk). Józefa, ur. około 1772 r. żona Melchiora Rożnowskiego, zastawnika wsi Gostoń, zmarła tam 1808.29/IX. r. Jan, chrzestny 1810.17/X. r. (LB Św. Trójca, Gniezno). Panna Marianna zmarła w klastorze Św. Katarzyny 1815.6/VII. r. mając lat 70 (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Antoni, dzierżawca plebanii w Dłużynie, i Marianna, rodzice Antoniny, ochrzcz. 1816.20/II. r. (LB Dłużyna). Antoni i pani Anna, oboje z Wielkiej Łęki (małżonkowie?), chrzestni 1817.13/IV. r. (LB Żytowiecko.
Stefan M. i Teresa z Broniewskich byli rodzicami Andrzeja i Teresy, żony Wojciecha Dorpowskiego. Andrzej z Joanny Sokołowskiej miał syna Stanisława, mieszkającego w Białej Panieńskiej pow. konińskiego, który 1821.16/IV. r. zgłosił pretensje do spadku po ciotecznym bracie Stanisławie Dorpowskim, zmarłym w r. 1798 (Hip. Wągr., Redgoszcz).
Felicjan, z Ostrowa, składał w Berlinie 1888.28/VI. r. egzamin asesorski (Dz. P.), nie wiem czy był szlachcicem? Alina M-a, z domu Pomorska, zmarła 1914.14/IX. r. w 96-ym roku życia, pochowana w Niechanowie, matka tamtejszego proboszcza (Dz. P.)
Mierzewscy, Mirzewscy h. Leszczyc stanowili odgałęzienie Strzępińskich. Jan Strzępiński w r. 1501 mąż Anny Mirzewskiej, córki Stanisława i Katarzyny, wdowy 1-o v. po Mikołaju Jurkowskim (Kośc. 228 k. 67v, 231 k. 110v, 345 k. 58v). Miała ona od pierwszego męża oprawę na Jurkowie (Kośc. 231 k. 83) i stąd jej drugiego męża z tytułu posiadania tej wsi zwano w r. 1510 dziedzice Jurkowa (Kośc. 23 k. 181). Anna w r. 1512 z racji symy 40 grz. długu uzyskała intromisję do dóbr miasta Śremu, to jest do wójtostwa w Starym Mieście (ib. k. 349v). T. r. całe Mirzewo oraz części Wielkiej i Małej Łęki w p. kośc. dała swym synom oraz Mikołajowi i Stanisławowi Strzępińskim (Kośc. 233 k. 30). Zawierała w r. 1591 ugodę z synem swym, Janem Jurkowskim, dotyczącą rozgraniczenia Jurkowa (Kośc. 234 k. 23v). Nie żył już w r. 1524, kiedy to jej drugi mąż, Jan Strzępiński, nabył za 100 zł. od swych synów, Mikołaja i Stanisława, tytułem dożywotniego wyderkafu trzy i pół łanów roli z ich macierzystych dóbr w Mirzewie (P. 1393 k. 19). Jan Strzępiński z synem Stanisławem Strzępińskim już w r. 1522 występowali jako dziedzice w Mierzewie wespół z Janem Rogaczewskim, wraz z którymi dali wtedy zapis 8 zł. rocznego czynszu matce Anny, Katarzynie Mierzewskiej (P. 1392 k. 441). Tych braci, Mikołaja i Stanisława, zwano też niekiedy Jurkowskimi z racji posiadania po matce części jej oprawy na Jurkowie. Tak np byli nazwani w r. 1526, kiedy, niewątpliwie już po śmierci ojca, dokonali między sobą działów, wedle których Stanisławowi dostała się całą część ojczysta w Strzępinie i część w połowie Pokrzywnicy wraz z połowę sumy 160 grz. zapisanej tam wyderkafem matce, Mikołaj zaś wziął całą część z połowy Mirzewa. Stanisław bezpośrednio potem całą część w Strzępinie sprzedał za 200 grz. Annie Kokorzyńskiej, żonie Stanisława Niemierzyckiego (P. 1393 k. 131v). Mikołaj od dóbr Mirzewo począł się zwać już stale Mirzewskim wzgl. Mierzewskim. Chyba to ten sam Mikołaj M. sześć łanów osiadłych w Mirzewie w r. 1526 sprzedał wyderkafem za 60 grz. Janowi Wilkowskiemu (ib. k. 103v). Rodzona siostra Stanisława Jurkowskiego, zapewne tego, o którym była mowa wyżej, Barbara Jurkowska, żona Piotra Krzesińskiego, t. r. kwitowała brata z 40 grz. z dóbr rodzicielskich Pokrzywnica i Okale (Kośc. 26 k. 543v).
Mikołaj Strzępiński, potem Mirzewski, o którym była mowa, na swej części w Mirzewie w r. 1522 zapisał 8 zł. czynszu rocznego dożywotniego swej babce macierzystej Katarzynie M-ej (P. 1392 k. 453v). Umarł między r. 1539 a 1544. Jego żoną była Małgorzata Zdziętowska, córka Mikołaja, której w r. 1530 na połowie swej części w Mirzewie oprawił 15 grz. posagu (P. 1393 k. 335). Procesował się potem, być może o wypłatę tego posagu, z wdową po Mikołaju Zdziętowskim, Barbarą Włostowską, i w r. 1539 założone zostało między stronami vadium (P. 878 k. 8). W r. 1544 Małgorzata, już jako wdowa, zobowiązała się sprzedać wyderkafem Janowi Grunowskiemu za 60 grz. trzy łany w Pijanowicach, które jej zmarły mąż trzymał od Stanisława Wodeckiego (Kośc. 234 k. 635v). W r. 1546 występowała jeszcze jako wdowa (ib. k. 736v), ale w r. 1550 jej drugi mąż Jakub Popowski zobowiązał się oprawić jej 350 grz. posagu (Kośc. 235 k. 271v). T. r. zaspokojona przez syna Adama, skasowała oprawę na połowie części Mirzewa (P. 890 k. 119v). Będąc wdową już i po drugim mężu, oprawę swą na części Popowa sprzedała w r. 1554 za 350 grz. Janowi Popowskiemu, synowi zmarłego Jakuba, więc niewątpliwie swemu pasierbowi (Kośc. 346 k. 12). Żyła jeszcze w r. 1572 (Kośc. 252 k. 355). Syn Adam.
Adam, syn Mikołaja i Zdziętowskiej, po r. 1560 pisany już stale Mirzewskim, Mierzewskim. Małoletni w r. 1544, pozostawał wtedy po opieką Piotra Gorzeńskiego i Andrzeja Jurkowskiego, niewątpliwie przyrodniego brata ojca (Kośc. 234 k. 635v). Jako bratanek zmarłego Jerzego Strzępińskiego, dziedzica w Strzępinie, kwitował w r. 1555 z 200 grz. synów zmarłego Feliksa Dokowskiego (P. 896 k. 12, 12v). Od Katarzyny Golińskiej, żony Macieja Śliwnickiego, kupił w r. 1579 za 2.000 zł. jej części ojczyste w Golinie i Gierłachowie w p. kośc. (P. 1398 k. 122). Od Anny Wilkońskiej, wdowy po Andrzeju Kociuskim, oraz od synów jej, Jana i Andrzeja Kociuskich kupił w r. 1571 za 4.000 zł. części we wsi Kociugi w p. kośc. (R. Kal. 3 k. 471). Matce swej zapisał w r. 1572 dług 1.000 złp. (Kośc. 252 k. 354v). Już nie żył w r. 1577 (P. 929 k. 133v). Jego żoną była Jadwiga Bojanowska cz. Spławska, córka Piotra, której w r. 1551 na połowie części w Mirzewie oprawił 300 zł. posagu (P. 1395 k. 601v). Będąc już wdową, wespół z synem Adamem zawierała w r. 1577 kontrakt z Jakubem Skórzewskim cz. Czarkowskim (P. 929 k. 133v). Żyła jeszcze w r. 1592, kiedy to swemu zięciowi, Marcinowi Twardowskiemu, zapisywała 200 złp. długu, stanowiącego wyprawę córki Anny (I. Kal. 59 s. 437). Synowie Adama i Jadwigi: Adam, Jerzy, Mikołaj, Stanisław i Jan. Z córek, wspomniana już Anna, w r. 1592 żona Marcina ze Skrzypny Twardowskiego, zmarła między r. 1635 a 1643. Małgorzata była w r. 1593 żoną Piotra Bronikowskiego, zmarła między r. 1597 a 1603.
I) Adam, syn Adama i Bojanowskiej, występował obok matki w r. 1577 (P. 929 k. 133v), nie żył już w r. 1589 (Kośc. 347 k. 77v). Był mężem Zofii Kociuskiej, córki Mikołaja i Anny z Pudliszkowskich, która to Zofia w r. 1582 kwitowała swych braci z 600 złp., zapisanych jej w posagu przez ojca (P. 939 k. 693). Umarła ona między r. 1590 a 1592 (Kośc. 270 k. 34v; I. Kal. 59 s. 1469). Pozostały dwie córki, Anna i Jadwiga, które w r. 1589 wespół ze swymi stryjami zostały skwitowane z 200 złp. długu przez Baltazara Gorzyńskiego (P. 952 k. 738v). W r. 1592 otrzymały one zapis 150 złp. od swej babki macierzystej, Anny z Pudliszkowskich Kociuskiej (I. Kal. 59 s. 1469). W r. 1594, jeszcze niezamężne, nazwane współdziedziczkami obok stryjów części w Mierzewie (P. 962 k. 725). Anna w r. 1597, wtedy już żona Jana Gniazdowskiego, odziedziczoną po rodzicach część w Kociugach sprzedała za 1.100 złp. Wojciechowi Roli Bratuskiemu, mężowi swej siostry Jadwigi (Kośc. 277 k. 104, 347 k. 144v). Anna umarła po r. 1640, a być może nawet po 1647, Jadwiga po r. 1605.
II) Jerzy, syn Adama i Bojanowskiej, wespół z braćmi i bratanicami po bracie Adamie w r. 1589 skwitowany przez Baltazara Gorzyńskiego z 200 złp. długu (P. 952 k. 738v). Wraz z braćmi, Mikołajem i Janem, kwitował w r. 1593 z 270 złp. siostrę Małgorzatę, zamężną Bronikowską (Kośc. 270 k. 383v). Części w Golinie Wielkiej sprzedał w r. 1596 za 2.500 złp. Bartłomiejowi Zawadzkiemu Korzbokowi (Ws. 204 k. 19v). Temuż Zawadzkiemu rezygnował ponadto w r. 1597 cała swoją część w pustce Gierłachowo cz. Gierłachówko należącej do Goliny (Kośc. 347 k. 143). Żył jeszcze w r. 1609 (Kośc. 288 k. 140), a chyba i w r. 1612 (P. 988 k. 683v), nie żył natomiast w r. 1626 (Kośc. 294 k. 132). Jego żona, Katarzyna Gilińska, córka Dziersława, kwitowała w r. 1581 swoich braci z majątku rodzicielskiego (P. 937 k. 190). Żyła jeszcze w r. 1609 (Kośc. 288 k. 140).
III) Mikołaj, syn Adama i Bojanowskiej, pisarz i sekretarz kancelarii mniejszej J.Kr.Mci w r. 1588 (P. 949 k. 114), burgrabia ziemski poznański w r. 1594 (P. 962 k. 598v), łowczy poznański 1599 r. (Kośc. 279 k. 7v). Asystował w r. 1583 przy transakcji swej ciotecznej siostrze Jadwidze z Bojanowskich Szczurskiej (P. 941 k. 3v). Od króla dostał 1588.20/I. r. w dożywocie wieś Tarnowo i t. r. został do niej intromitowany (P. 949 k. 114). Tę wieś, za konsensem królewskim z 1602.14/X. r. scedował Piotrowi Śmiełowskiemu, sekretarzowi królewskiemu (M. K. 147, k. 243, 243v). Od Jana Rożnowskiego, swego teścia, w r. 1591 kupił za 3.000 zł. połowę jego połowy w Mrowinie w p. pozn. (P. 1400 k. 713v). Od sióstr Przetockich, Reginy, żony Piotra Biskupskiego, i Doroty, wdowy po Janie Jaraczewskim, najpierw za 100 złp. wziął w zastaw, a potem w r. 1595 kupił za 200 grz. dom na przedmieściu Poznania, koło kościoła Św. Marcina, które one uprzednio zastawiły były w sumie 100 zł. Janowi Januszewskiemu (R. Kal. 2 k. 461v). Części ojczyste w Mierzewie, które przypadłu mu z działów z bratem Janem, sprzedał w r. 1597 za 3.000 zł. temuż bratu (P. 1402 k. 447v). Wspomniany wyżej dom na Przedmieściu Św. Marcina sprzedał w r. 1605 za 200 złp. ks. Tomaszowi Leopolicie, plebanowi Św. Marcina (P. 1405 k. 268). T. r. od Wojciecha Boboleckiego kupił za 20.000 złp. części we wsiach Witkowice i Roszczki oraz w pustce Gorgoszewo w p. pozn. (ib. k. 467v). Od Jana Proskiego kupił w r. 1608 za 26.000 złp. całe wsie Kiszewo, Kiszewko i Górka w p. pozn. (P. 1406 k. 369). Swe części Witkowic i Roszczek sprzedał w r. 1615 za 15.000 złp. Stanisławowi Konarzewskiemu (P. 1409 k. 576). Połowę połowy Mrowina sprzedał w r. 1623 za 7.000 złp. zięciowi swemu, Aleksandrowi ze Skrzypny Twardowskiemu (P. 1414 k. 516). W Kiszewie w r. 1626 dokonał podziału dóbr między swe dzieci pisząc się przy tej okazji "Leszczycem M-im" (P. 153 k. 722). Żył jeszcze w r. 1629 (Ws. 41 k. 697v), nie żył już 1630 r. (P. 1023 k. 1057). Jego pierwszą żoną była Dorota Rożnowska, córka Jana, na którą król 1592.17/X. r. rozciągnął dozywocie Tarnowa, do których to dóbr intromitowana została w r. 1594 (M. K. 133 k. 524, 524v; P. 962 k. 598, 598v). Chyba to za jej pieniądze kupione były w r. 1591 części w Mrowinie, bo Mikołaj o tej wsi będzie potem mówił jako o pozostałej po pierwszej żonie. Po raz drugi ożenił sie z Zofią Bobolecką, córką Wojciecha, której jeszcze przed ślubem, 1600.17/IV. r., oprawił na połowie części w Mrowinie 2.000 złp. posagu, w tym 500 złp. wyprawą (P. 788 k. 1). Otrzymała od męża w r. 1614 ponowną oprawę, tym razem na Kiszewie i Kiszewku (z wyłączeniem wsi Górka) oraz na sumie 3.000 złp. (P. 1409 k. 227v). Zofia po śmierci łowczego wyszła najpierw 2-o v. za Aleksandra Łubę, a potem 3-o v. w r. 1640 była żoną Jana Pruszka Bieniewskiego (G. 80 k. 774v). Wzajemne dożywocie z tym swoim trzecim mężem spisywała w r. 1643 (P. 1421 k. 407). Z pierwszej żony synowie: Stanisław, Zygmunt i Jan, z drugiej Mikołaj oraz córki: Katarzyna, Marianna i Jadwiga. Z nich Katarzyna była najpierw w r. 1621 za Jerzym Trach Gnińskim, potem w r. 1632 za Ludwikiem Łubą w Górek, wdowa i po tym mężu umarła po r. 1649. Marianna, jeszcze niezamężna 1622.4/IX. r. (LB Objezierze), potem w r. 1622 lub 1623 wyszła za Aleksandra Twardowskiego, zmarła przed 1626.18/IV. r. Jadwiga w r. 1630 zaśłubiła Macieja Pigłowskiego, burgrabiego ziemskiego poznańskiego. Umarła między r. 1639 a 1641. Była ona po śmierci swych braci spadkobierczynią Kiszewa i Kiszewka (P. 1861 k. 39).
(I) Stanisław, syn Mikołaja i Rożnowskiej, wspomniany pierwszy raz w r. 1620 (P. 1004 k. 343v), swoje dobra rodzicielskie w Mrowinie oraz odziedziczone po śmierci dziada Jana Rożnowskiego dał w r. 1620 bratu Janowi (P. 1412 k. 524). Uczynił to wstępując do zakonu karmelitów, a ojciec w r. 1626 powie, iż obdarowując tak brata Jana skrzywdził brata z innej matki, Mikołaja (P. 153 k. 722).
(II) Zygmunt, sy Mikołaja i Rożnowskiej, nabył w r. 1615 od ojca wyderkafem za 2.000 zł. całe Mrowino (Z. T. P. 27 s. 1678). Spisywał w r. 1616 wzajemne dożywocie z żoną Jadwigą Grąblewską, córką Macieja (P. 1410 k. 315). Nie żył już w r. 1618 (P. 1000 k. 515), zaś wdowa t. r., krótko po 12/XI., poszła 2-o v. za Jana Laskownickiego, wnosząc mu 1.000 zł. posagu (ib. k. 1131). Żyła jeszcze w r. 1622 (Kośc. 292 k. 104v). Zygmunt potomstwa nie pozostawił.
(III) Jan, syn Mikołaja i Rożnowskiej, wspomniany w r. 1620 (P. 1004 k. 343v). otrzymał, jak widzieliśmy od brata karmelity w r. 1620 jego części w Mrowinie. Ojciec ze swej strony wtedy, kiedy Jan żenił się, więc chyba w r. 1620, dał mu czwartą część we Mrowinie, a dzieląc dobra między synów zapewnił mu jeszcze sumę 5.000 zł. z działu kiszewskiego (P. 153 k. 722). Za siostrą swą Jadwigą zapisał w r. 1630 jej przyszłemu mężowi Pigłowskiemu posag 5.000 złp. (P. 1023 k. 1057). Umarł między r. 1630 a 1636 (P. 1023 k. 1255v; G. 80 k. 185), a spadek po nim brały siostry, Katarzyna i Jadwiga, które w r. 1639 części odziedziczone po bracie w Mrowinie i Przybrodzie sprzedały za 3.700 złp. kapitule katedralnej poznańskiej (P. 1419 k. 1130v). Jan ożenił się był z Barbarą Mrowińska, córką Marcina, której w r. 1620, jeszcze przed ślubem, na częściach Mrowina odziedziczonych po dziadzie Rożnowskim oprawił 2.500 złp. posagu (P. 1412 k. 554v). Będąc już wdową, części w Mrowinie dała w r. 1639 Piotrowi Bnińskiemu, sekretarzowi J.Kr.Mci (P. 1419 k. 1201v). Jan dzieci nie pozostawił i jego spadkobierczyniami były siostry, Łubina i Pigłowska (G. 80 k. 185).
(IV) Mikołaj, syn Mikołaja i Boboleckiej, wedle ojcowskiej dyspozycji w r. 1626 winien był otrzymać cała majętność kiszewską, wraz z ciążącymi na niej długami, to jest 15.000 zł. Mieściła się w tej sumie oprawa matki i posag najmłodszej, jeszcze wtedy niezamężnej, siostry Jadwigi. Dwie starsze córki ojciec już był wyposażył, każdej dając gotowizną po 8.000 zł. Majętność kiszewska składała się z Kiszewa, Kiszewka i Górki, licząc razem 12 kmieci osiadłych (P. 153 k. 722). O Mikołaju więcej już nic nie wiem, niewatpliwie umarł niedługo potem.
IV) Stanisław, syn Adama i Bojanowskiej, z działu przeprowadzonego z braćmi dostały mu się części w Kociugach (Kośc. 347 k. 77v), a w r. 1597 dokonał podziału części w tejże wsi z Wojciechem Rolą Bratuskim, mężem bratanicy M-go, Jadwigi, który wziął za nią owe części (Kośc. 277k. 104). Skwitowany w r. 1598 przez tę bratanicę z sumy 200 zł. i z opieki (Ws. 16 k. 52, 55), t. r. swe części w Kociugach sprzedał za 3.000 złp. Piotrowi Pawłowskiemu (P. 1402 k. 647v). Umarł między r. 1612 a 1626 (P. 1408 k. 171; Kośc. 294 k. 132). Jego żoną była Małgorzata Brodzka, córka Gabriela, której w r. 1588 zapisał dług 1.200 zł. (P. 949 k. 592), zaś wzajemne dożywocie z nią spisywał w r. 1597 (P. 1402 k. 274). Skasowała ona w r. 1598 swe oprawę i dożywocie na Kociugach, sprzedanych Pawłowskiemu (P. 968 k. 875), t. r. uzyskując od męża zapis 600 złp. wiana (P. 1402 k. 767). Żyła jeszcze w r. 1611 (P. 987 k. 1179). Synowie: Arnolf, nieletni, wspomniany tylko raz w r. 1626 (Kośc. 294 k. 132), i Maciej. Córki: Katarzyna, w r. 1612 żona Jana Kemblana Wszołowskiego, żyjąca jeszcze w r. 1630, Zofia, 1-o v. żona Stanisława Rudzkiego w r. 1630, 2-o v. w r. 1636 za Jakubem Czachórskim Łoską, zmarła po r. 1665, wreszcie Dorota, która w r. 1649 jeszcze niezamężna, otrzymała wtedy od brata Macieja zapis 318 zł. (I. Kal. 115 s. 1591).
Maciej, syn Stanisława i Brodzkiej, pozostawał w r. 1626 pod opieką stryja Jana (Kośc. 294 k. 132), zaś w r. 1630 sam mianowany był przez szwagra Rudzkiego opiekunem jego dzieci, a więc był już niewątpliwie pełnoletnim (P. 1023 k. 1205). Umarł między r. 1658 a 1661 (R. Kal. 14 k. 455; I. Kal.125 s. 988). Po raz pierwszy ożenił się z Zofią Karską, córką Macieja i Anny z Gniazdowa Droszewskiej, której jeszcze przed ślubem, 1631.12/V. r., zobowiązał się oprawić 2.000 złp. posagu (I. Kal. 97a s. 649). T. r. pobrali się i spisali wzajemne dożywocie (R. Kal. 11 k. 351). Była ona spadkobierczynią zarówno swej matki jak i swego rodzeństwa, Bartłomieja, Adama, Jana i panny Barbary Karskich. Odziedziczone po nich oraz kupione od Katarzyny z Karskich Stockiej części w Droszewie sprzedała w r. 1634 za 4.000 złp. Janowi z Gniazdowa Droszewskiemu, od męża zaś otrzymała jednocześnie oprawę 1.500 zł. posagu (R. Kal. 11 k. 603). Żyła jeszcze w r. 1636 (I. Kal. 102 s. 1685). Drugą żoną Macieja była Anna Łaskawska, córka Stanisława i Jadwigi z Mączyńskich (I. Kal. 126 s. 118, 133 s. 142). Trzecią poślubiona 1657.13/VI. r. Łucja Kuczkowska, córka Mikołaja i Zofii z Głoskowskich (I. Kal. 125 s. 988; LC Sowina, tu imię Marianna). T. r. otrzymała od męża zapis długu 540 złp. (I. Kal. 122 s. 464). Oboje spisywali wzajemne dożywocie w r. 1658 (R. Kal. 14 k. 455). Już będąc wdową Łucja wraz ze swą siostrą Anną, wdową po Janie Kotarbskim, obie jako spadkobierczynie wuja Jana Głoskowskiego, skwitowały w r. 1661 swego brata Władysława z majątku rodzicielskiego (I. Kal. 125 s. 988). t. r. od Aleksandra Orłowskiego Owsianego wzięła w zastaw za 700 zł. części Czachór w p. kal. (iv. s. 1150) i t. r. wyszła 2-o v. za Sebastiana Gałęskiego (ib. s. 1522, 1523). Żyła jeszcze w r. 1677 (I. Kal. 138 s. 1305). Z pierwszej żony był syn Andrzej, o którym niżej, oraz córki: Anna, ochrzcz. 1632.11/V. r. (LB Droszew), w Skalmierzycach 1657.13/II. r. wydana za Benedykta Witkowskiego, nazwana przy tej okazji "panną z Gniazdowa", i Barbara, w r. 1665 żona Adama Wołowskiego. Z drugiego małżeństwa synowie: Adam, Wojciech, Stefan, o którym niżej, i Stanisław. Zamężne siostry ich matki, Rokossowska, Droszewska, Krzyżanowska i Gozdowska w r. 1666 w imieniu własnym i tych siostrzeńców mianowały plenipotentów (I. Kal. 126 s. 118). Spośród nich Adam, wspomniany już w r. 1661 (I. Kal. 125 s. 1522, 1523), zaginął bez wieści. Nie wiedziano w r. 1669, czy jeszcze wogóle żyje (I. Kal. 129 s. 413). Wojciech, bezpotomny, nie żył już wtedy (ib.). Stanisława, udającego się właśnie do Poznania, kiedy przejeżdżał 1668.18/I. r. koło Dąbrowy przez las, zarąbali siekierami dwaj "uczciwi" Gronikowie alias Grońscy. Wizji ciała dokonano w kościele Franciszkanów na Śródce, zaś obwołanie głowy miało miejsce 23/II. (P. 196 k. 132).
(I) Andrzej, syn Macieja i Karskiej, ur. w Gniazdowie, ochrzcz. 1634.12/XI. r. (LB Droszew), obok brata Stefana dziedzic części w Gniazdowie. Od swej macochy, Łucji z Kuczkowskich obecnie 2-o v. Gałęskiej, otrzymał w r. 1661 cesję sumy 540 zł., zapisanych jej przez pierwszego męża (I. Kal. 125 s. 1522, 1523). Od siostry Barbary, zamężnej Wołowskiej, dostał w r. 1665 cesję jej praw do majątku rodzicielskiego (I. Kal. 126 s. 327). Wespół z bratem Stefanem zobowiązali się obaj w r. 1677 część w Gniazdowie sprzedać za 7.000 zł. Janowi Krzuckiemu (I. Kal. 138 s. 1014). Od Aleksandra Gurowskiego, miecznika poznańskiego, w r. 1700 brał zastawem za 22.000 złp. wsie: Nowąwieś, Toporów, Gizałki i Czołnochów w p. pyzdr. (P. 1139 X k. 122). Umarł między r. 1710 a 1715 (I. Kal. 157 s. 126; I. Kon. 73 k. 318). Jego pierwszą żoną była w r. 1661 Teresa Pigłowska, córka Piotra i Katarzyny z Żegockich (I. Kal. 125 s. 1293), zapewne drugą Jadwiga Zakrzewska, córka Hieronima i Marianny ze Słupskich (P. 1113 VI k. 23). Trzeciej wreszcie, Katarzynie ze Skrzypny Twardowskiej, córce Stanisława i Jadwigi z Pacanowskich, oprawił w r. 1679 2.000 zł. posagu (R. Kal. 2 k. 89v). Przeżyła ona męża i w r. 1715 scedowała synowi Maciejowi sumę 5.000 złp., odziedziczoną po zmarłym bracie swym, Mikołaju Twardowskim, a zapisaną sposobem zastawnym na wsi Strzyżewo przez Antoniego Tomasza Walknowskiego (I. Kon. 73 k. 318). Z pierwszego małżeństwa synowie, Jan i Franciszek, oraz córki, Anna i Dorota, Anna, zapewne identyczna z Dorotą Anną, córką tychże rodziców, ochrzcz. 1662.5/II. r. (LB Skalmierzyce), była w r. 1680 żoną Jana Butlera i umarła przed r. 1730. Zofia, pod imieniem Kunegundy klaryska w Kaliszu. Konwent kaliski w r. 1681 skwitował jej ojca z odebranej za nią sumy 1.000 zł. (I. Kal. 140 k. 196). Z drugiej żony córka Marianna, wspomniana raz tylko w r. 1687, kiedy to ojciec w jej imieniu kwitował z 800 zł. Macieja Miaskowskiego, kasztelana lędzkiego (P. 1113 VI k. 23). Z trzeciej żony syn Maciej.
1. Jan, syn Andrzeja i Pigłowskiej, skarbnik kaliski w r. 1700 (P. 1139 X k. 18). Od Marcina Słoneckiego w r. 1700 kupił za 72.000 zł. wsie Osiecza i Barłogi w p. kon. (P. 1139 X k. 124v). Od Stefana Walknowskiego w r. 1701 uzyskał zobowiązanie sprzedaży za 3.000 tynfów części wsi Zastruże w p. kon. (I. Kon. 72 k. 64). Umarł między r. 1702 a 1706 (ib. k. 99, 72 k. 221v. 222). Jego żoną była Helena Pruszakówna Bieniewska wdowa 1-o v. po Bartłomieju Niemojewskim, której w r. 1700 zastawił za 51.000 złp. części w Osieczy i Barłogach, nabyte od Słoneckiego (P. 1139 X k. 44) W r. 1710 bracia Jana, jako jego spadkobiercy, zawierali ugodę z wdową i jej synami z pierwszego małżeństwa, Niemojewskimi (I. Kal. 157 s. 79, 82). Żyła ona jeszcze w r. 1727 (P. 1210 I k. 292).
2. Franciszek, syn Andrzeja i Pigłowskiej, dr. obojga praw, proboszcz w Jedlcu, kanonik kolegiaty w Choczu, kanonik doktoralny gnieźnieński fundi Wiewiec i Łopienno 1703.23.X. r., kanonik katedralny poznański fundi Gałowo 1704.14/I. r., przeniesiony na szlachecką kanonię gnieźnieńską fundi Węglewo 1711.28/IV. r., proboszcz iwanowicki w r. 1712 (I. Kon. 73 k. 108), kanclerz poznański w r. 1714, kustosz chocki, proboszcz rogoziński, wiceprezydent Trybunału Koronnego w r. 1716 (LC Skoki), instalowany na scholasterii gnieźnieńskiej 1717.23/IX. r., archidiakon śremski w czasie 1717.20/XII. r. - 1723 r., delegat kapituły gnieźnieńskiej na Trybunał Skarbowy w Radomiu w r. 1717, a na sejmiki w Środzie w latach 1718 i 1723, wikariusz generalny i oficjał poznański 19/II. (nominacja z 24/I.) 1721 - 1772.4/XII. r. (Kortytkowski; Nowacki, s. 219, 295; Install., s. 128, 133, 135). Jako współspadkobierca obok brata Macieja zmarłego brata Jana, kwitował w r. 1712 ze sprawy wdowę po bracie i jej synów Niemojewskich (I. Kon. 73 k. 108). Umarł w Gnieźnie 1731.13/III. r. (Kortytkowski).
3. Maciej, syn Andrzeja i Twardowskiej, w r. 1730 posłował na sejm grodzieński (I. Kon. 76 k. 354v), był w r. 1740 miecznikiem poznańskim (I. Kal. 177 s. 453). Dziedzic połowy Osieczy i Barłogów w p. kon. 1710 r. (I. Kal. 157 s. 81, 84), t. r. jako współspadkobierca, obok brata ks. Franciszka, zmarłego brata Jana, skarbnika kaliskiego, dziedziczącego w tychże wsiach, zawierał ugodę z wdową po bracie i z jej synem Janem Niemojewskim (I. Kal. 157 s. 79, 82). W latach następnych Maciej występował jako dziedzic całych wsi Osiecza i Barłogi, tak było np. w r. 1717 (I. Kon. 73 k. 449v, 452). Spadkobierca rodzonego wuja Mikołaja Twardowskiego, w r. 1720 zawierał ugodę z wdową po nim Marianną z Waliszewskich 2-o v. Bronikowską (I. Kon. 75 k. 233v). Od Marianny, żony Wojciecha Przanowskiego, Reginy, żony Bartłomieja Leszczyńskiego, Anny, żony Franciszka Wiśniewskiego, sióstr Klichowskich, w r. 1726 uzyskał zobowiązanie rezygnowania mu przez nie części wsi Modła, Bienna, które miały po swym ojcu (I. Kon. 76 k. 107v). Rezygnacja została dokonana w r. 1737. Marianna Przynowska skwitowała Macieja jako obecnego dziedzica części dóbr Modła, Bienna, Zastróże, Rzgów, zwanych "Klichowszczyzna" (ib. 77 k. 85v). Umarł w r. 1741 lub 1742 (Rel. Kal. 117 s. 178; I. Kon. 77 k. 268). Ożenił się po raz pierwszy 1710.1/VI. r. z Katarzyną Domiechowską, córką Stefana, dziedzica Brzóstkowa, i Doroty z Tomickich. Spisany tegoż dnia w Brzostkowie kontrakt małżeński gwarantował mu 40.000 zł. posagu, z czego 28.000 złp. odebrał zaraz (LC Brzostków; I. Kal. 157 s. 126). Po śmierci ojca Katarzyny brat jej Kazimierz, dziedzic Gościejewa, w r. 1713 ulepszył jej posag dodając 30.000 złp., i w tej sumie zastawił im obojgu Gościejewo (I. Kon. 73 k. 183v). Małżonkowie skwitowali Kazimierza Domiechowskiego w r. 1714 z tej sumy (I. Kal. 159 s. 81). Wzajemne dożywocie spisywali w r. 1717 (ib. k. 20v). Chyba niedługo potem Katarzyna umarła, bo już w r. 1718 druga żona Macieja, Katarzyna Potocka, córka Andrzeja, pisarza grodzkiego gnieźnieńskiego, i Jadwigi z Koszutskich, dawała plenipotencję swej matce celem podniesienia sum po ojcu (I. Kon. 75 k. 90v). Od Wojciecha Trzebickiego, kasztelana spicymirskiego, w r. 1719 kupiła za 52.000 złp. wsie Sługocinek i Zakrzewek w p. kon. (P. 1170 k. 65v). W r. 1726 nazwana dziedziczką Sługocina Szlacheckiego i Zakrzewska Rynku oraz Młyna Rynkowskiego (Z. T. P. 44 k. 949, 1013). Jako jedyna spadkobierczyni swej siostry Marianny, żony Ignacego Wierusz Kowalskiego, podwojewodziego sieradzkiego, w r. 1729 skwitowała Prusimskich z sumy 63.000 złp. odebranej od Antoniego Modesta Ulatowskiego z dóbr Skorzewa i Skorzewka (P. 1216 k. 33). Żyła jeszcze w r. 1730 (I. Kon. 76 k. 321). Trzecią żoną Macieja była w r. 1740 Ewa Pstrokońska, córka Stanisława, dziedzica Mikulic, i Domicelli z Zakrzewskich, wdowa 1-o v. po Franciszku Potockim, podczaszym sieradzkim, po ojcu dziedziczka wsi Mikulice, Żeronice i Kociaty w pow. sieradzkim (I. Kal. 177 s. 453, 185/189 k. 17v). Umarła między r. 1748 a 1752 (ib.; I. Kon. 78 s. 578). Z pierwszego małżeństwa byli syn Stefan i córka Antonina, która w r. 1734 wyszła za Stanisława Koszutskiego, pisarzewicza ziemskiego poznańskiego, umarła między r. 1741 a 1743. Z drugiej żony pochodzili synowie, Stanisław i Ignacy, orza córki, Marianna i Joanna. Z nich, Marianna, w r. 1743 jeszcze niezamężna (I. Kal. 178/180 s. 6, 9), była w r. 1745 żoną Józefa Pągowskiego, częśnika brzeskiego kujawskiego, wdowa w r. 1748. Czy nie ta sama Marianna wyszła przed 1754.5/VIII. r. za Macieja Swinarskiego. Zdawałby się wspazywać na tę identyczność zapis na Osieczy, jako miał Swinarski od Stanisława M-go. Joanna, w r. 1743 też jeszcze niezamężna, wyszła najpierw za Michała Jastrzębskiego, wdowa po nim w r. 1762, 2-o v. w r. 1764 żona Wojciecha Sarneckiego, pułkownika wojsk koronnych, zmarła przed r. 1774.
1) Stefan, syn Macieja i Domiechowskiej, kupił w r. 1738 od Franciszka Poklateckiego za 51.440 złp. wsie: Babino (dziś Babin), Ciosna i pustkę Wrzostkowo w p. pyzdr. (P. 1252 k. 119). Z młodszymi braćmi swymi, zrodzonymi z innej matki, Stanisławem i Ignacym, zawierał w r. 1746 kompromis (I. Kon. 78 k. 25v). Był dziedzicem części wsi Osiecza w p. kon. Żył jeszcze 1735.15/III. r. (LB Graboszewo), nie żył już w r. 1756 (I. Kon. 79 k. 9v). Ożeniony był z Bogumiłą (Teofilą) Gałczyńską, córką Kaspra i Barbary z Zielonackich, której w r. 1738 na połowie swych dóbr oprawił od jej brata Tomasza sumę posagową 30.000 złp. (P. 1252 k. 120). Tego jej swego brata pozywała ona w r. 1739 (Rel. Kal. 112/113 s. 1257a). Męża przeżyła o lat co najmniej dwadzieścia. W r. 1776, dziedziczka dóbr Osiecza, swej owdowiałej córce Zielonackiej zapisała jako jej wyposażenie z dóbr rodzicielskich swoją własną posagową sumę 31.667 złp. zabezpieczoną na Smuszewie w p. kal. (I. Kon. 81 k. 82v, 83, 163). Żyła jeszcze w r. 1780 (G. 107 k. 130), a zapewne i 1781 r. (Py. 158 k. 951). Synowie, Maciej i Antoni. Córka, wspomniana wyżej Marianna, która przez 1774.26/VI. r. wyszła za Józefa Zielonackiego, komornika ziemskiego kaliskiego (LC Radomicko).
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
522523524525[526]527528529530
