Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona657658659660[661]662663664665Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Nabielscy - Nieniewscy
Napruszewscy h. Grzymała Odm.
Marcin, syn Piotra i Koźmińskiej, w r. 1636 subdelegat (I. Kal. 102 s. 661), sędzia deputat kapturowy kaliski w r. 1648 (R. Kal. 14 k. 13, P. 173 k. 464), burgrabia ziemski kaliski w r. 1651 (R. Kal. 14 k. 148), z sejmiku przedsejmowego w r. 1655 wyznaczony poborcą do Kalisza (P. 180 k. 311). Od ojca uzyskał w r. 1631 zapis długu 3.000 złp. na poczet swego działu (I. Kal. 97a s. 295). Żeniąc się w Bogumiłą (Teofilą) Głoskowską, córką Andrzeja, wdową 1-o v. po Piotrze Węgierskim, zobowiązał się 1631.1/III. r., jeszcze przed ślubem, wobec jej brata Jana Głoskowskiego oprawić jej sumę 3.000 złp., skoro tylko ją odbierze (ib. s. 358). Bogumiła była w r. 1638, obok siostry Zofii zamężnej Kuczkowskiej, współspadkobierczynią wspomnianego brata (ib. 104b s. 2062). Marcin od Andrzeja Dzięczyńskiego i żony jego Anny Belęckiej kupił w r. 1644 za 8.600 złp. wieś Chrząnów z pustką Kurczewko (ib. 110a s. 669; R. Kal. 13 k. 141). Inne części tych wsi t. r. kupił za 5.000 zł. od Dobrogosta Belęckiego (R. Kal. 13 k. 109v). Zaraz potem na połowie Chrząnowa i Kurczewka, na swoich sumach i na połowie wszystkich swych dóbr oprawił żonie 3.900 zł. posagu. Z tego 2.000 zł. to był zapis z części Węgrów i Mącznik uzyskany przez nią od pierwszego męża, a 1.900 zł. pochodziło z dóbr Sowina Błotna, z tytułu spadku po bracie Janie Głoskowskim (R. Kal. 13 k. 128). Chrząnowo i pustkę Kurczewko w r. 1647 sprzedał za 14.000 złp. Andrzejowi Pruszakowi Bieniewskiemu (ib. k. 421). Od Aleksandra Wierzbięty Biskupskiego trzymał zastawem w sumie 7.000 zł. połowę wsi Marszałki w pow. ostrzesz., które to dobra w r. 1647 temuż Biskupskiemu wydzierżawił (I. Kal. 113 s. 990, 1011). Z dziewięciu dymów wsi Zacharzewo winien był 1652 r. płacić podwójnego podymnego 10 zł. (Rel. Kal. 31a k. 262). Od Elżbiety, żony Adama z Komorza Kurcewskiego, i od Agnieszki, pod imieniem Marcjanny klaryski kaliskiej, sióstr Boguckich, córek Marcina, kupił w r. 1653 za 12.000 zł. Pawłowo w p. kal. (R. Kal. 14 k. 324v) i krótko potem jeszcze t. r., od Samuela Miniszewskiego za 2.000 zł. Pieruszyce (ib. k. 349). Na Pawłowo przeniósł z Chrząnowa i Kurczewka oprawę posagu żony 3.900 zł. (I. Kal. 138 s. 1305). Do ustanowionych już w r. 1651 administratorów swych dóbr na wypadek swej śmierci, dobrał w 1655 Stanisława Franciszka Dobrosielskiego i swego stryjeczno-stryjecznego brata Marcina N-go (I. Kal. 121 s. 499). Bogumiła Głoskowska umarła w Zacharzewie 1653.9/III. r. (LM Sowina). Pawłowo Wielkie Marcin w r. 1669 sprzedał za 12.000 zł. Maciejowi, Zygmuntowi, Mikołajowi i Janowi braciom Twardowskim (R. Kal. 15 k. 64v). Umarł między r. 1670 (ib. k. 90v), a 1673, kiedy owdowiała Jadwiga została skwitowana ze 100 zł. przez Mariannę z Rościeskich Rajską (I. Kal. 133 s. 692). Nie znam nazwiska owej Jadwigi, drugiej żony burgrabiego, pradwopodobnie Cenarska zma. 1681, mieszczka kaliska? jak wynika z inwentarza pośmiertnego po niej (Gr. Wsch. 149, k. 256). Żyła jeszcze w r. 1677 (ib. 138 s. 573). Marcin był bezdzietny.

II. Sebastian, syn Mikołaja i Bieganowskiej, nieletni w r. 1637 (G. 31 k. 242v), współdziedzic Napruszewa, ustanowiony w r. 1568 przez Jakuba Stawskiego jednym z opiekunów jego dzieci (G. 49 k. 150). Mż Małgorzaty Jerzykowskiej (Irzykowskiej), wdowy 1-o v. po Marcinie Dobrosołowskim, która w r. 1569 skwitowała swego syna, Wojciecha Dobrosołowskiego, z 300 złp. swej oprawy na Dobrosołowie, cedując mu swe prawa do tej oprawy, od obecnego zaś męża uzyskała oprawę takiej samej sumy (G. 49 k. 39, 39v). Drugą żoną Sebastiana była Zofia Swinarska, wdowa 1-o v. po Stanisławie Głębockim (P. 949 k. 189v). Sebastian swemu zięciowi, Janowi Zagórskiemu zapisał w r. 1585 dług 600 zł. gotowizną oraz 200 zł. w klejnotach jako posag za córką Katarzyną, mającą iść za tego Zagórskiego (I. R. Kon. 21 k. 557v). Nie żył już w r. 1588 (ib. 23 k. 148). Wdowa kasowała w r. 1598 swą oprawę uzyskaną od pierwszego męża na połowie dóbr Siernicze Wielkie p. gnieźn. (P. 949 k. 189v), a nie żyła już w r. 1599 (G. 66 k. 13). Z pierwszej żony syn Adam i córka Katarzyna, wydana krótko po 1585.17/X. r. za Jana Zagórskiego, nie żyjąca już w r. 1593.

Adam, syn Sebastiana i Jerzykowskiej, skwitowany w r. 1588 z długu 600 zł. przez szwagra Zagórskiego (I. R. Kon. 23 k. 148), a w r. 1589 pozywany przezeń (ib. k. 383v). Pomagał Wojciechowi Lubomyskiemu w poranieniu Piotra Chorzewskiego, z czego obaj w r. 1593 zostali przez swą ofiarę skwitowani (ib. 25 k. 429v). Części w Napruszewie i Gostomiu Adam sprzedał w r. 1610 za 2.200 zł. Piotrowi Miełaczewskiemu (G. 337 k. 338), który w r. 1612 gotów był mu owe części za taką samą sumę odprzedać z powrotem (G. 71 k. 390v). Części Komorowa w p. gnieźn. ze spadku po Aleksandrze Jerzykowskim sprzedał w r. 1611 za 250 złp. Wojciechowi Załuskowskiemu (Py. 47 k. 227). Jego pierwszą żoną była Dorota Tarchalska, córka Wojciecha i Anny Ostrowskiej, za którą dostał 1.000 zł. posagu (P. 1007 k. 154v, 1412 k. 1088v). Drugą żoną była w r. 1615 Anna ze Świątnik Rogalińska, córka Bartłomieja i Katarzyny Lubieńskiej, wdowa 1-o v. po Janie z Nowejwsi Ruszkowskim (I. Kon. 38 k. 352, 42 k, 63). Pozywała ona t. r. Krzysztofa z Budzisławia Wysockiego, starostę gnieźnieńskiego, o dług 1.500 złp. (ib. 38 k. 426). Adam jako spadkobierca wuja Aleksandra Jerzykowskiego oraz ciotki Jadwigi z Jerzykowskich Broniszowej kwitował w r. 1617 Piotra Miłaczewskiego i Wojciecha Załuskowskiego (G. 74 k. 235v). Żona Adama sumę 4.000 zł. długu, zapisanego przez obecnego męża, cedowała w r. 1621 Marcinowi Gałczyńskiemu (P. 1007 k. 59v). Adam części Napruszewa i Gostomia sprzedał ostatecznie t. r. za 3.300 zł. Marcinowi Gałczyńskiemu (P. 1412 k. 1088v). Oboje z żoną uzyskali t. r. od Władysława Przyjemskiego zapis 2.000 złp. długu (P. 1007 k. 214v). Spisali małżonkowie t. r. wzajemne dożywocie (P. 1412 k. 1146), a w r. 1623 zostali intromitowani do Rybna na mocy kontraktu, którym Andrzej Niemojewski zastawił im za 2.000 złp. połowę miasta Kiszkowa (P. 152 k. 371v). Nie żył już Adam w r. 1636 (P. 161 k. 976v). Z pierwszej żony byli synowie Andrzej i Adam oraz córki: Anna, Ewa i Helena, wszyscy w r. 1621 nieletni, siostrzeńcy i współspadkobiercy ciotki Ewy Ostrowskiej, żony Tomasza Ponętowskiego (P. 1007 k. 154v, 1412 k. 1088v). Z tych córek, Anna była w r. 1636 żoną Stanisława Wiechowskiego. Ewa, wtedy panna (P. 161 k. 976v), a Helena, w r. 1620 żona Kaspra Gosławskiego, w r. 1636 wdowa po nim.

Napruszewscy h. Grzymała odm. 1
@tablica

Napruszewscy h. Grzymała odm. 2
@tablica

Napruszewscy h. Grzymała odm. 3
@tablica

Napruszewscy h. Grzymała odm. 4
@tablica

Obaj synowie Andrzej i Adam żyli jeszcze w r. 1636 (ib.), nie żyli zaś w r. 1638, kiedy w charakterze spadkobiercy ich ojca występował brat jego stryjeczny, Piotr N. (I. Kal. 104b s. 1991). Zob. tablice 1-4.

Panna Krystyna N-a, córka zmarłego Michała "Jarosława", część swą po rodzicach w Napruszewie sprzedała w r. 1529 za 60 grz. Tomaszowi Lubomyskiemu (P. 1393 k. 292v). Zofia i jej mąż Stanisława Borzewicki nie żyli już oboje w r. 1618. Wniosła mu części w Napruszewie i Gostomiu (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 350v). Ks. Stanisław, pleban dąbrowski, chrzestny 1704.25/IV. r. (LB Św. Wojciech, Pozn.). Szymon, w r. 1738 mąż Apolinary Żegockiej, wdowy 1-o v. po Wawrzyńcu Polichnowskim (P. 1252 k. 65). Szymon ten, towarzysz w chorągwi pancernej wojewody kaliskiego, "ojciec adopcyjny" (ojczym?) żony Franciszka Trzebuchowskiego, dziedzica Nowejwsi, dostał od niego w r. 1748 zapis sumy 1000 złp. na tych dobrach (I. Kon. 78 s. 179). Apolinara (Apolonia), pochowana 1755.3/XI. r. (A. B. Koło, W. 48). Barbara, chrzestna 17/I. i 14/VI.1761 r. (LB Łubowo).

Narajewscy h. Prus II
Narajewscy h. Prus II. Jadwiga, wdowa po Wojciechu Modliszewskim z pow. opoczyńskiego, 2-o v. w r. 1580 żona Waleriana Pruskowskiego z pow. szadkowskiego. Sebastian, syn Jana z wojew. kijowskiego, nabyte od Agusta Żołeckiego części wsi Żołcze w pow. gnieźn. w r. 1612 zobowiązał się sprzedać za 240 zł. Maciejowi Węgierskiemu (G. 71 k. 310; P. 1408 k. 253). Dorota N-a, żona "sław." Andrzeja, krawca w Żołczu, wspólnie z tym mężem sumę długu 100 złp., zapisaną przez Zofię, córkę Piotra Węgierskiego, wdowę po Macieju Utracie, mieszczaninie pobiedziskim, cedowała w r. 1623 Jakubowi Cielmowskiemu (G. 76 k. 418v).

Naramowiczowie
Naramowiczowie (czy szlachta?). "Urodz." Jan, żołnierz, chrzestny 1755.27/VII. r. (LB Jarząbkowo). "Urodz." panna Petronella Naramowiczowa(!) wyszła 1772.7/IX. r. za Michała Wierzbińskiego (LC Św. Trójca, Gniezno).

Naramowscy h. Łodzia
Naramowscy h. Łodzia, poznańska rodzina mieszczańska, przyjęta do tego herbu w drugiej połowie XV wieku. Do Poznania przybyli u schyłku XIV wieku z łużyckiej Żytawy (Zittau), stąd ich pierwotne nazwisko. Rajca poznański Jan, zmarł przed r. 1440, miał z żony Barbary Buchwaldówny syna Jerzego, pisanego Zeth, Zyth, Jurgizeth, potem z Naramowic, N-im, kupca, ławnika poznańskiego w r. 1454, który w latach 1462-1491 należął niemal bez przerwy do składu rady miejskiej, a ostatni raz obrany był rajcą w r. 1494. W latach 1467-1469, 1476, 1478, 1480-1482, 1487-1488, 1491 obierany był burmistrzem, w sumie 11 razy. Łączył z tym, rzecz zgoła wyjątkowa, funkcje sprawowane z reguły przez szlachtę. Oto w latach 1485-1486 i 1489 był wicewojewodą poznańskim i zasiadał w sądach ziemskich poznańskich. W latach 1484-1485 był burgrabią poznańskim. Zawdzięczał to swym bliskim stosunkom z dwoma kolejnymi wojewodami poznańskimi, Łukaszem z Górki i Maciejem z Bnina. Oni to, wedle przeprowadzonego w r. 1505 przez jego syna Andrzeja wywodu, mieli przyjąć do herbu tego poznańskiego rajcę i burmistrza. Od Jana Naramowskiego w r. 1463 nabył wyderkafem za 800 zł. węg. całe wsie Naramowice i Szydłowo, dwa młyny wodne na Warcie, staw oraz zamek (fortalitio) w Naramowicach (P. 1384 k. 104). Uzyskał w r. 1466 termin przeciwko temu N-mu (P. 18 k. 133). Przejmując wraz z synami prebendę ołtarza Nawiedzenia Najśw. M. P., Św. Katarzyny i Św. Barbary w katedrze poznańskiej, uposażył ją w r. 1468 dodatkowo dwoma grzywnami czynszu z młyna Nadolnego (Nowacki). "Jurgizetz" z Naramowic Lubicza pozywany był przez Jana Słupka z Chojnicy, ale nie stanął i w r. 1471 płacić miał winę (P. 20 k. 117). Od Mikołaja z Kościelca, wojewody brzeskigo kuj., w r. 1478 nabył wyderkafem za 1.000 zł. węg. miasto Golinę Kościelną i wieś Budziszewo w p. pozn. (P. 1386 k. 101), po czym w r. 1482 intromitowany był do tych dóbr (P. 20 k. 185). Dopiero po śmierci wojewody jego synowi wykupili ów zastaw (P. 856 k. 333). Od Katarzyny wdowy po Bartłomieju Chomęckim, w r. 1483 kupił wyderkafem za 21 grz. osiadły łan "Sasinowski" w Morawsku w p. pozn. (P. 1386 k. 177). Od Stefana, karczmarza w Drogocinie, i żony jego Małgorzaty "niegdy z Lulina", w r. 1484 nabył wyderkafem za 20 grz. cztery puste łany w Morawsku (P. 1387 k. 9v). Janowi Worowskiemu dał swój dom w Poznaniu przy ulicy Wronieckiej z dopłatą 100 grz., biorąc zamian Worowo w p. pozn., do której do wsi intromitował się w r. 1485 (P. 21 k. 43v). Od Jerzego Gryżyńskiego w r. 1494 kupił za 700 grz. Jezierzyce w pow. kośc. (P. 1383 k. 33). Żył jeszcze 1494.4/X. r., nie żył zaś "szl. i sław." Jerzy Zeth 1495.27/II. r. (P. S. B.; P. 856 k. 160b). Wdowa po nim, Eufemia w r. 1497, kiedy synom jej za niestawienie się na wojnę konfiskowano dobra, dostała z tytułu swej oprawy sołectwo w Stawiszynie w p. kal. wójta Jana Włodyki oraz części Piotra Grzymały w połowie Graboszewa i Panienki w p. pyzdr., odjęte dotychczasowymi posiadaczom dla tej samej przyczyny (MRPSum. II 900). Była t. r. pozywana przez Marcina Chojnickiego o kmiecia z Morawska (P. 856 k. 288). Nie żyła już 1505.27/VI. r., a miała być szlachcianką h. Prawdzic (MRPSum III 2290). Synowie: Andrzej, Jan, Jerzy i Mikołaj. Córka Anna, żona Ulryka Helta, mieszczanina i burmistrza poznańskiego, w r. 1477 dostała w posagu młyn należący niegdyś do sołtysa na Winiarach, wartości 300 grz. (Mika, Studia). Z synów, o Janie, po którym poszli N-cy w Wielkopolsce, będzie niżej. Mikołaj, wspomniany w r. 1495 (P. 856 k. 160b), przeniósł się do Krakowa i był protoplastą tamtejszych Zetów N-ch, nie żył już w r. 1506, a dziećmi jego, Mikołajem i Katarzyną, opiekował się jego brat Jan N. Ów Mikołaj syn miał po ojcu dom w Rynku Poznania, który w r. 1520 sprzedał za 1.100 zł. węg. doktorowi Walentemu ze Starogrodu. Synami Mikołaja iuniora byli: Stanisław, Andrzej, Jerzy i Jan. Córki, w r. 1553 jeszcze nieletnie, Anna i Katarzyna. Anna była potem żoną Jana Krupy i nie żyła już w r. 1570. Katarzyna t. r. żona Bartłomieja Żychowskiego. Z synów, "sław." Stanisław Zeth N., z Naramowic, mieszczanin krakowski, nie żył już w r. 1553, a żona jego Anna, córka Mikołaja Czeczotki, żyła jeszcze w r. 1570, kiedy to ona, siostra Katarzyna Żychowska i dzieci Krupów, pozywali "szl." Kaspra Kurczewskiego i "sław." Błażeja z Obornik zwanego Farbierzem. Z synów, Andrzej, kanonik włocławski, Jerzy i Jan, żyli w r. 1553. Całe to potomstwo Mikołaja było pisane "sławetnymi" Zetami, Zytami z Naramowsic lub Zetami N-mi (MRPSum V 6242; P. 917 k. 429).

Andrzej N. "Jurgizeth", syn Jerzego i Eufemii, dziekan kolegiaty Św. Marii Magdaleny w Poznaniu w r. 1500 (P. 859 k. 125v), kustosz kolegiaty wiślickiej 1505 r. (MRPSum III 2273), pleban Św. Wojciecha w Poznaniu w r. 1509 (P. 786 s. 87), kanonik katedralny poznański w r. 1513 (P. 1391 k. 29). Altarysta ołtarzy Św. Trójcy i Najśw. M. P. w latach 1524-1537(?), Nawiedzenia Najśw. M. P., Św. Katarzyny i Św. Barbary w katedrze poznańskiej w latach 1526-1537, kanonik kolegiaty kruszwickiej. Wspomniany obok braci w r. 1495 (P. 859 k. 125v), zapewne właśnie wtedy przebywał w Rzymie, gdzie uzyskał tytuł "vicecomes Palatii Lateranensis" i był adwokatem kurii rzymskiej. Zapewne we Włoszech zdobył też tytuł doktora dekretów. Swoją część ojcowizny we wsiach Naramowice, Lubicz, Morawsko p. pozn. oraz w Jezierzycach p. kośc. w r. 1509, lub przed tą datą, ustąpił braciom (P. 786 s. 87). Dla wsi Chotel koło Wiślicy w r. 1512 wyjednał odnowienie przywileju z r. 1408 na prawo śremskie (MRPSum. IV 1588). Niedzielny z braćmi, wraz z nimi (mimo donacji, o której było wyżej) połowę Morawska wraz z połową sołectwa w r. 1513 sprzedał za 60 grz. ks. Andrzejowi, Janowi i Jakubowi, synom Marcina Morawskiego (P. 1391 k. 29). Z bratem Janem, dziedzice w Jezierzycach, dwie części tej wsi w r. 1514 sprzedali za 600 grz. Janowi Kani w Robaczyna (P. 1392 k. 27v). Obaj, wciąż niedzielni, Piotrowi Rąbińskiemu, zięciowi Jana N-go, w posagu za żoną jego, zmarłą Katarzyną, cedowali w r. 1517 dług 100 grz. (P. 866 k. 377v). Bracia ci wieś pustą Lubicz w r. 1522 sprzedali za 150 grz. Tomaszowi Otuskiemu (P. 1391 k. 54v). Ks. Andrzej od Andrzeja Witosławskiego uzyskał w r. 1528 za 100 kop gr. zapis 10 grz. czynszu wyderkafowego rocznego na wsiach Palczyno i Krąskowo p. bydg. (P. 1393 k. 235v). W imieniu swej altarii katedralnej t. r. kwitował braci Zbąskich z sumy 100 kop gr. i z 10 grz. rocznego czynszu zapisanego na Starym Jabłonowie p. kośc. (P. 871 k. 150v). Skwitowany w r. 1529 przez bratanicę Małgorzatę z dóbr rodzicielskich (ib. k. 560v). Swe części w Naramowicach i w pustce przyległej Szydłowie sprzedał w r. 1534 za 500 grz. bratankowi Jerzemu (P. 1393 k. 671). Całe połowy tych dóbr w r. 1537 sprzedał temuż Jerzemu za 1.000 grz. (P. 1391 k. 97v). T. r. darował kościołowi katedralnemu poznańskiemu na stalle chórowe, dziekana i sąsiednich prałatów (Nowacki I). W r. 1505 przeprowadził wywód szlachectwa (MRPSum II 22273, 2290). Umarł krótko przed 1537.4/IV. r. (Nowacki I), a 9/IV. t. r. na jego kanonię instalowany był już następca (Install. 23).

Jerzy N., Zyth, Zeth, Jurgizeth, syn Jerzego i Eufemii, wzywał w r. 1495 w imieniu własnym i swych braci Jakuba Rosnowskiego do uiszczenia 50 grz. winnych zmarłemu ich ojcu (P. 856 k. 160v). Na wojnę mołdawską w r. 1497 stawał wprawdzie, ale nie pod tą chorągwią, pod którą winien był stanąć. To też dobra jego i brata Andrzeja, tj. Naramowice, Szydłów, Morawsko i Lubicz zostały im skonfiskowane i 3/X. t. r. dane Janowi N-mu, dworzaninowi królewskiemu (MRPSum II 900). Musieli jednak jakoś z tego wybrnąć, bo Jerzy pozostawał nadal dziedzicem w powyższych dobrach. Brata Jana pozywał w r. 1508 o wydzielenie mu ojcowizny w Naramowicach, Szydłowie, Lubiczu, połowie Morawska i w Jezierzycach (P. 863 k. 64v). T. r. zostały przeprowadzone działy (ib. k. 90v) i Jerzy połowy w powyższych dobrach ustąpionych jemu i Janowi przez brata, ks. Andrzeja, sprzedał wyderkafem w r. 1509 za 400 grz. Andrzejowi z Szamotuł, wojewodzie poznańskiemu (P. 7886 s. 87). Spory z bratem Janem trwały jednak nadal i w r. 1512 załozone zostało między nimi vadium (P. 865 k. 248v). Jeszcze w r. 1513 nazwany "niedzielnym" z braćmi ks. Andrzejem i Janem (P. 1391 k. 29). Swoją trzecią część Jezierzyc w r. 1514 sprzedał za 300 grz. Janowi Kani z Robaczyna (P. 1392 k. 27v). M. J. Mika identyfikuje go z plebanem w Wonieściu w r. 1508, kanonikiem kolegiaty Św. Marii Magdaleny w Poznaniu 1516 r. (Studia, s. 40). Żadna ze znanych mi dość licznych wzmianek w zapisach sądowych z lat 1508-1514 nie mówi o Jerzym "Jurgizecie" jako o duchownym, a kanonikiem u Św. Marii Magdaleny był, jak już wiemy, Andrzej N.

Jan N., Zyth, Zeth, Jurgizeth, syn Jerzego i Eufemii, wspomniany w r. 1495 (P. 856 k. 160b). Jemu i bratu Jerzemu, dziedzicom z Naramowic, Jakub Rosnowski zapisał w r. 1496 dług 50 grz., oni zaś zobowiązali się sprzedać mu Worowo w p. pozn. (P. 856 k. 215). Ręczył Rosnowskiemu w r. 1498 za siebie i braci, iż mu Worowo za 200 grz. sprzedadzą (ib. k. 297). Wraz z bratem Jerzym kwitował w r. 1500 Macieja Chomęckiego z 21 grz. należnych ich ojcu (P. 859 k. 111). Kwitował w r. 1508 brata Jerzego z 10 grz. dopłaty do zamku (fortalicio) w Naramowicach, co przy podziale Naramowic, Szydłowa, Lubicza i połowy Morawska nakazał był dekret burgrabski (P. 863 k. 89v, 90v). Dwa łany roli (bez jednej ćwierci) w Jezierzycach w r. 1512 sprzedał wyderkafem za 50 grz. zięciowi Maciejowi Skałowskiemu (P. 786 s. 326). Między nim a braćmi z Kozarzewa w r. 15132 założone zostało vadium (P. 865 k. 383). Od Barbary, wdowy po Janie Rogaczewskim, w r. 1516 nabył całe Rogaczewo w p. kośc., dając w zamian łan pusty w Morawsku i dopłatę 300 grz. (P. 1391 k. 25v). Od zięcia, Mikołaja Chlebowskiego, i jego syna Macieja Koszewskiego uzyskał w r. 1515 zobowiązanie, iż dla dania oprawy żonie a córce Jana połowę części w Chlebowie uwolnią od oprawy pierwszej żony tego Mikołaja (P. 866 k. 241v). Skwitowany w r. 1516 z dóbr rodzicielskich przez córkę Katarzynę zamężną Rąbińską (ib. k. 296) i t. r. przez córkę Annę Skaławską (Skałowską) z posagu z Naramowic i Lubicza (ib. k. 371v). Zięcia Rąbińskiego po śmierci córki Katarzyny skwitował w r. 1517 ze 100 grz. jej posagu (ib. k. 427). Na połowie Naramowic, młyna wodnego i folwarku tamże sprzedał za 18 grz. sześć wierdunków rocznego czynszu wyderkafowego ks. Wojciechowi Gościowi (Goszcz), altaryście ołtarza Najśw. M. P., Św. Kuźmy i Damiana w katedrze poznańskiej (P. 1392 k. 479v). Już nie żył w r. 1529 (P. 871 k. 560v). Jego żoną była Katarzyna Gryżyńska, której w r. 1499 oprawił 150 grz. posagu na połowie części Naramowic, Jezierzyc, Lubicza (Lubcza), Szydłowa i na części w połowie Morawska, dóbr należnych mu z działów z braćmi (P. 1389 k. 28v). Znam syna Jana Jerzego, ale Jan miał synów co najmniej dwóch, bo w r. 1529 mowa o braciach Małgorzaty, córki Jana (P. 871 k. 560v). Z córek, Anna, w latach 1509-1512 żona Macieja Skaławskiego. Jadwiga, żona Mikołaja Chlebowskiego, wdowa w latach 1536-1546, nazwana Jadwigą Bożejewską wdową po Chlebowskim w r. 1536, kiedy kwitowała brata Jerzego (P. 874 k. 385v). Może więc była 2-o v. żoną Bożejewskiejo? Katarzyna, w r. 1515 żona Piotra Rąbińskiego, nie żyła już w r. 1517. Wreszcie Małgorzata, która w r. 1529 kwitowała stryja, ks. Andrzeja, oraz braci swych rodzonych z dóbr rodzicielskich (P. 871 k. 560v). Była ona w latach 1530-1565 żoną Stanisława Borzysławskiego cz. Snowidowskiego, po którym wdowa w r. 1580, zmarła między r. 1585 a 1588.

Jerzy N., syn Jana i zapewne Gryżyńskiej, wspomniany w r. 1516 (P. 866 k. 296). Od stryja, ks. Andrzeja kupił w r. 1534 za 500 grz. części Naramowic i przyległej pustki Szydłów (P. 1393 k. 671), zaś w r. 1537 od tegoż stryja kupił za 1.000 grz. połowy w tychże dobrach (P. 1391 k. 97v). Od Jana Morawskiego w r. 1542 nabył wyderkafem za 12 grz. dwa łany w Morawsku (ib. k. 109v), a w r. 1547 znów dwa łany tamże za 36 grz. (P. 1395 k. 315). Od Anny Lubiatowskiej, wdowy po Janie Wilkowskim, oraz od jej synów, Marcina i Macieja Wilkowskich w r. 1548 kupił wyderkafem za 220 grz. połowę Małego Lubiatowa w p. kośc. (ib. k. 406). Skwitowany w r. 1561 przez córkę Katarzynę zamężną Goczałkowską z posagu i wyprawy (P. 903 k. 149), nie żył już w r. 1564 (P. 906 k. 717). Pierwszą jego żoną była Anna Belęcka, córka Wojciecha, która w r. 1530 kwitowała swych braci z dóbr rodzicielskich w Wielkim i Małym Lutomiu p. pozn. i w Kosiczynie p. kośc. (P. 871 k. 506). T. r. od męża uzyskała oprawę 180 grz. posagu na połowie Naramowic (P. 1393 k. 338v). Dał on jej w r. 1537 nową oprawę na 200 grz. posagu na połowie Naramowic, młyna wodnego na Warcie oraz pustek Nowydwór i Szydłowo. Jednocześnie dla zrodzonych z niej synów, Andrzeja, Stanisława i Mikołaja, mianował opiekunami ją i Mikołaja Sobockiego (P. 1394 k. 151). Druga żona, Anna Kołacka, córka Jana, miała w r. 1545 termin z Mikołajem Kołackim (stryjem?) o wydzielenie jej części ojczystej w Kołacinie w p. kośc. (P. 884 k. 244). Na połowie Naramowic oraz pustek Szydłowo i Nowydwór w r. 1546 oprawił jej posag 200 grz. (P. 1395 k. 265). Kwitowała męża w r. 1549 ze 110 zł. długu (P. 888 k. 25v). Jerzy dla swych córek zrodzonych z pierwszej żony, Barbary i Katarzyny, jak również dla synów zrodzonych z Kołackiej, Jana, Adama i Jerzego, ustanowił w r. 1555 opiekunami: żonę, Jana i Wojciecha braci Skaławskich z Rogaczewa Wielkiego oraz Macieja Wilkońskiego (P. 1396 k. 337). Owdowiała Anna Kołacka żyła jeszcze w r. 1569 (P. 915 k. 11). O wspomnianych wyżek synach z Belęckiej nie wiem nic więcej, zapewne pomarli wcześnie. Z jej córek, Helena wyszła w r. 1554 za Łukasza Otuskiego, a wdową po nim była w latach 1584-1596. Barbara, jak widzieliśmy, nieletnia w r. 1555, była w r. 1572 żoną Jana Otuskiego, a 2-o v. w latach 1575-1586 Jana Turkowskiego cz. Wargowskiego. Katarzyna, mieletnia w r. 1555, wyszła 1560 za Macieja Goczałkowskiego, który nie żył już w r. 1585. O synach, Janie, Adamie i Jerzym niżej.

I. Jan, syn Jerzego i Kołackiej, skwitowany w r. 1572 przez Jana Otuskiego z 700 złp. posagu 250 złp. wyprawy za siostrą Barbarą (P. 920 k. 569v). Od Marcina i Jakuba Gałczyńskich jak również od ich braci, Jana, Sebastiana, Stanisława i Macieja, w r. 1576 nabył wyderkafem za 1.000 zł. ich prawa do połowy Siedlemina w p. pyzdr. (P. 1398 k. 642). Swoją część Naramowic oraz pustek Nowydwór i Szydłowo sprzedał w r. 1583 za 3.000 zł. braciom swym, Adamowi i Jerzemu (P. 1399 k. 50). Janowi i braciom jego Maciej Kromolicki w r. 1584 zapisał dlug 4.000 zł. (P. 943 k. 672). On i bracia, jako spadkobiercy właśnie zmarłej ciotki, Doroty z Kołackich Gądkowskiej, uzyskali w r. 1589 od Ewy z Psar Bielawskiej, wdowy po Piotrze Gądkowskim, i od jej synów zapis 700 złp. długu (P. 951 k. 163, 163v). Jako współspadkobierca obok braci siostry Barbary zamężnej Wargowskiej cz. Turkowskiej, kwitował wraz z nimi w r. 1590 z długów i sum Jerzego Wargowskiego cz. Turkowskiego, brata i spadkobiercę jej męża (P. 954 k. 793v). Od Apolonii Łukomskiej, żony Jana Sokołowskiego, kupił w r. 1596 za 300 złp. jej części w Siedleminie p. pyzdr. wraz z prawem patronatu tamtejszego kościoła (P. 1402 k. 163v). Umarł między r. 1598 a 1600 (P. 968 k. 1245; 970 k. 139v). Żoną jego była Zofia Lutomska (de Lutomie), wraz z którą w r. 1598 był kwitowany przez Stanisława Jęknarskiego (P. 968 k. 1245). Będąc już wdową Zofia w r. 1600 zapisywała 100 zł. długu Adamowi N-mu (P. 970 k. 139v) i t. r. temuż Adamowi zapisała wspólnie z synem swym Wincentym dług 200 złp. (ib. k. 814v). Swoje części w Siedleminie, wyłączając swe wiano, dała w r. 1601 synom, Andrzejowi i Wincentemu (P. 1404 k. 202v). Kwitowała w r. 1612 Agnieszkę z Zakrzewa wdowę po Macieju Twardowskim, z 240 złp. rocznej pensji zapisanej przez tę Agnieszkę córkom Zofii, pannom Annie i Dorocie N-im (P. 988 k. 880v). Synowie, Andrzej, o którym niżej, i Wincenty (Wacław?), który w r. 1598 kwitował wdowę Barbarę z Brzozogaju Niwską i jej synów (P. 968 k. 1315), zaś w r. 1600 zapisał 100 złp. Katarzynie z Borzysławskich Godziątkowskiej (P. 970 k. 42v). Nie żył już w r. 1608, a spadek po nim brał brat Andrzej (P. 980 k. 562). Córki Jana, Anna i Dorota, które w r. 1611 miały przez brata Andrzeja asygnowane po 1.000 złp. posagu każda (P. 1407 k. 610v). Z nich, Anna, jeszcze niezamężna w r. 1612, była w latach 1614-1626 żoną Piotra Goniębickiego, nie żyła już w r. 1657. Dorota kwitowała w r. 1616 Twardowskich z pensji rocznej za rok 1615, zapisanej jej przez matkę ich (P. 996 k. 330), a w r. 1620 kwitowała Jakuba i Łukasza Robaczyńskich, dziedziców Siedlemina, z prowizji rocznej z ich dóbr (P. 1004 k. 878). Była w r. 1623 żoną Jana Żytowieckiego.

Andrzej, syn Jana i Lutomskiej, połowę Siedlemina w r. 1611 sprzedał za 7.000 złp. Agnieszce Zakrzewskiej, wdowie po Macieju ze Skrzypna Twardowskim (P. 1407 k. 610v). Od Jana Węgierskiego kupił a w r. 1612 za 4.000 złp. połowę wsi Węgierskie w p. pyzdr. (P. 1408 k. 89v). Od Marcina Wilkońskiego kupił wyderkafem, wspólnie ze swą żoną, w r. 1618 za 3.100 złp. części Wyszławic w p. pyzdr. (P. 1411 k. 223). T. r. połowę wsi Węgierskie sprzedał za 3.100 złp. powyższemu Marcinowi Wilkońskiemu (ib. k. 271). Nie żył już w r. 1620 (Py. 140 k. 225v). Jego żoną była Katarzyna Sławoszewska, córka Andrzeja, pisarza ziemskiego wschowskiego, której w r. 1606, krótko przed ślubem, oprawił posag 2.000 złp. (P. 1405 k. 648). Ponowił oprawę w r. 1611, ale już na sumę 4.000 złp. (P. 1407 k. 612). Oboje małżokowie kwitowali w r. 1612 Ludwika Weihera, starowstę człuchowskiego, z 4.000 złp. (P. 988 k. 320). Katarzyna w r. 1618 uzyskała od męża oprawę 1.000 złp. posagu (P. 1411 k. 252) i t. r. skasowała oprawę swą na wsi Węgierskie (P. 1000 k. 680v). Była 2-o v. w r. 1620 żoną Piotra Domaradzkiego (P. 140 k. 225v) i t. r. pozywała Marcina Wilkońskiego o wygnanie jej z części Wyszławic sprzedanych wyderkafem za 3.100 złp. jej i jej pierwszemu mężowi (P. 1004 k. 1476v). Już jako wdowa i po tym drugim mężu, w r. 1636 sumę 500 zł. z większej sumy 2.000 zł., zapisanej jej przez Wacława Lipskiego, cedowała synowi Wojciechowi N-mu (I. Kal. 102 s. 1665). Żyła jeszcze w r. 1652 (Rel. Kal. 31a, k. 262). Synowie, Jan i Wojciech. Córka Barbara w r. 1636 kwitowała Jana N-go, syna Adama, ze 180 zł. prowizji rocznej od kapitału 3.100 zł. zapisanego jej oraz jej braciom, Janowi i Wojciechowi (P. 1033 k. 729v). Była w latach 1642-1657 żoną Jana Morawskiego, a nie żyli już oboje w r. 1669. O synu Janie, wspomnianym w r. 1620 (P. 140 k. 225v), i w r. 1636, kiedy kwitowała ze 180 zł. Adama N-go, (P. 1033 k. 86), innych wiadomości nie posiadam.

Wojciech, syn Andrzeja i Sławoszewskiej, wspomniany obok matki w r. 1620 (ib.), dzierżawca części Trzebowa w r. 1649 (I. Kal. 115 s. 1897). Podwójnego podymnego, uchwalonego w obozie beresteckim w r. 1652, winien był płacić od sumy pienieżnej 2 zł. oraz za matkę drugie 2 zł., osadzając za siebie i za nią dwa konie (Rel. Kal. 31a k. 262). Od Agnieszki Rossoskiej, wdowy po Samuelu Korzeniewskim, i od jej synów, Stanisława i Andrzeja, w r. 1661 wspólnie z żoną wydzierżawił na trzy lata części wsi Podkoce (I. Kal. 125 s. 630, 1155). Nie żył już w r. 1665 (ib. 126 s. 955). Jego żoną była Elżbieta (Helena) Kosmowska, córka Jana i Zofii Doruchowskiej. Małżeństwem byli niewątpliwie już w r. 1636, kiedy to Anna Katarzyna z Bieganowa, wdowa po Janie Kosmowskim macocha żony, cedowała mu sumę 1.000 zł. oprawioną dobie na Kosmowie (I. Kal. 102 s. 1872). Elżbiera w r. 1643 uzyskała od męża oprawę 2.312 zł. posagu wypłaconego jej z dóbr rodzicielskich (R. Kal. 13 k. 12v, 14). Będąć już wdową, w r. 1665 zawierała kontrakt z Andrzejem Korzeniewskim (I. Kal. 126 s. 966). Żyła jeszcze w r. 1673 (ib. 133 s. 594, 600), nie żyła już w r. 1680 (ib. k. 140 k. 43). Synowie, Jan i Władysław. Córki, Anna, w latach 1673-1703 żona Stanisława Mroczkowskiego, nie żyjąca już w r. 1712, i Zofia, panna w r. 1680 (ib. 140 k. 43). Z synów, Władysław, występujący w r. 1673 (ib. 133 s. 327), bezpotomny, nie żył już w r. 1680 (ib. 140 k. 43).

Jan, syn Wojciecha i Kosmowskiej, mąż Zofii Kobierzyckiej, wdowy 1-o v. po Walerianie Wolskim, wspólnie z nią w r. 1673 od Marcina Kobierzyckiego wydzierżawił na trzy lata Radolice w p. kal. (ib. 133 k. 530). Wraz z matką w r. 1673 kwitował z 1.000 zł. Zofię Słupską, wdowę po Świętosławie Żychlińskim (ib. s. 594), a oboje z żoną t. r. byli kwitowani przez Krzysztofa Dunina Szpota z 2.722 zł. z trzyletniej dzierżawy wsi Mańków Suchy w p. kal. (ib. s. 1031). Spadkobierca zarówno ojca jak i brata Władysława, w imieniu własnym i siostry Zofii w r. 1680 kwitował Franciszka Rosnowskiego, dziedzica Lutyni, z 3.000 zł., które zapisał był na Lutyni ich ojcu Jana Skrzypiński, poprzedni dziedzic tej wsi (ib. 140 k. 43).



Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona657658659660[661]662663664665Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników