Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona658659660661[662]663664665666Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Nabielscy - Nieniewscy
Naramowscy h. Łodzia
II. Adam, syn Jerzego i Kołackiej, komornik graniczny (ziemski) i poborca podatków pojew. poznańskiego (W. 25 k. 161), nieletni w latach 1555-1567 (P. 911 k. 546v, 1396 k. 337), wspólnie z bratem Jerzym w r. 1582 zapisywał dług 200 zł. Maciejowi Kromolickiemu (P. 938 k. 507v). Wraz z tym bratem w r. 1583 kupili od brata Jana za 3.000 zł. części w Naramowicach oraz w pustkach Nowydwór i Szydłowo (P. 1399 k. 50). Siostrze Helenie, wdowie po Łukaszu Otuskim, zapisał w r. 1585 dług 300 zł. (P. 944 k. 294v). Z bratem Jerzym w r. 1588 przeprowadził działy pod zakładem 100 zł., dotyczące części w jednej z ich wsi (P. 949 k. 615v). W imieniu swej siostrzenicy, panny Katarzyny Otuskiej (córki siostry Heleny) w r. 1588 kwitował z 30 złp. Macieja Szołdrskiego (P. 950 k. 498v), a w r. 1591 był kwitowany przez tę siostrę z 400 zł. (P. 955 k. 400v). Należał w latach 1595-1596 do grona starszych poznańskiej gminy wyznania augsburskiego (P. 963 k. 2, 1401 k. 346v, 731). Od Jana Potulickiego z Chodzieży w r. 1602 kupił wyderkafem na jeden rok za 1.500 zł. wieś Milcz i części we wsi Kamionka w p. kcyń. (P. 1404 k. 687v). Umarł między r. 1605 a 1608 (P. 976 k. 276; W. 25 k. 161). Żeniąc się z Jadwigą z Jarosławic Niwską, córką Sebastiana, dostał w r. 1586, krótko przed ślubem, od jej braci zapis 3.000 złp. (P. 946 k. 178). Tej swej narzeczonej t. r. na połowie dóbr swych w Naramowicach oraz pustkach Szydłowo i Nowydwór oprawił 2.500 zł. posagu (P. 1399 k. 640v), zaś zapisawszy jej 500 zł. długu, w tej sumie zastawił jej te części w wymienionych wyżej dobrach, które oprawie nie podlegały (P. 946 k. 179). T. r., już po ślubie, spisywali oboje wzajemne dożywocie (P. 1399 k. 806), ona zaś skwitowała swych braci (P. 947 k. 458). Tych jej braci kwitował w r. 1588 także i Adam z 500 zł. wypłaconych na poczet 3.000 zł. zapisanego długu (P. 949 k. 334v), zaś w r. 1591 z 1.200 zł. również na poczet owego długu z tytułu posagu i wyprawy (P. 955 k. 400v). Adam dla zrodzonych z tej żony dzieci ustanowił w r. 1600 opiekunów, między innymi ją samą, swego brata Jerzego N-go, oraz szwagrów, Jerzego i Stanisława Niwskich (P. 970 k. 5v). Wdowa wyszła 2-o v. za Baltazara Jarzynę, który na połowie wsi Rudki w pow. rawskim w r. 1608 oprawił jej 4.000 złp. posagu (P. 1406 k. 424v). Ten zapis oprawny uzyskany od drugiego męża cedowała w r. 1624 Marcinowi Borkowskiemu z pow. łukowskiego, mężowi Anny Jarzynianki, córki Baltazara (Z. T. P. 28a s. 1075, 1077). Synowie, Jan i Stanisław.

I) Jan, syn Adama i Niwskiej, wspólnie z bratem Stanisławem w r. 1609 pozywali Wojciecha Gostkowskiego (P. 143 k. 544v). Jan od Jana Dobczyńskiego w r. 1619 nabył za 1.000 zł. części Goliny w p. pyzdr. (P. 1411 k. 394), a od brata Stanisława kupił w r. 1621 za 4.000 złp. części w Naramowicach (P. 1412 k. 681). Od Wojciecha Skaławskiego w r. 1624 kupił wyderkafem za 4.000 zł. części wsi Bełczylas w p. kośc. (P. 1414 k. 1247), a od Andrzeja Morawskiego, też wyderkafem, w r. 1628 za 5.000 złp. Złotniki p. gnieźn. (P. 1415 k. 845). Obok brata stryjecznego Adama dziedzic części Naramowic, wspólnie z nim kwitował w r. 1636 małżonków Sadowskich ze spraw o poddanych (P. 1033 k. 19v). Mieszkał w r. 1638 w Nowejwsi (LB Św. Wojc., Pozn.). Od Mikołaja Morawskiego za 8.000 zł. nabył wyderkafem Pomorzany w p. pozn., a przed r. 1644 scedował to Mikołajowi Strykowskiemu (Py. 150 s. 96). Połowę Naramowic w r. 1644 sprzedał za 17.000 złp. Bogusławowi Leszczyńskiemu, staroście gen. wielkopolskiemu (P. 1421 k. 613v). W nekrologu cystersów wągrowieckich data jego śmierci wpisana pod. 1650.31/VIII. r. Być może, że daty dzienna i miesięczna prawdziwe, roczna, jak to tak często zdarza się w nekrologach, nie. Oto Jan, brat rodzony i spadkobierca Stanisława. kwitował w r. 1652 Jana Leopolda Opalińskiego z 250 złp. (P. 1064 k. 362v). Nie żył już z całą pewnością w r. 1660 (Ws. 59 k. 973v). Żeniąc się w r. 1615 z Anną Nowowiejską, córką Rafała, na połowie części w Naramowicacj, należnych mu z działów z bratem, oprawił jej krótko przed ślubem 2.500 złp., zaś część owych dóbr, wolną od tej oprawy, sprzedał jej za 5.000 złp. wyderkafem (P. 1409 k. 690v). Po sprzedaży połowy Naramowic Leszczyńskiemu oprawę 3.000 złp. posagu ponowił jej w r. 1644 (P. 1421 k. 616v). Żyła jeszcze Anna w r. 1662 (P. 188 k. 14v). Synowie: Józef, Jerzy i Stanisław. Z córek, Anna Joanna, ochrzcz. 1634.9/IX. r. Nie wiem kim był dla niej Jan N., który podawał ją do chrztu? (LB Św. Wojciech, Pozn.). Ewa, w latach 1653-1662 żona Jana Małachowskiego ("Myśliborka"), wdowa w latach 1676-1683, a może i w r. 1687, nie żyła już w r. 1690. Spośród synów, o Jerzym niżej. Józef, ur. chyba w Nowejwsi, ochrzcz. 1690.30/V. r. (ib.), a w r. 1662 mowa o nim jako o niedawno zmarłym, po którym spadek brali brat Jerzy, cysters, i siostra Ewa Małachowska (P. 188 k. 14v). Stanisław, wedle nekrologu wągrowieckiego rodzony brat Jerzego, tamtejszego cystersa, zmarł 1657.12/VIII. r. Chyba ten sam Stanisław był 1655.11/IV. r. chrzestnym syna Jana i Ewy Małachowskich (LB Św. Wojc., Pozn.).

Jerzy, syn Jana i Nowowiejskiej, cysters w Wągrówcu w r. 1662 (P. 188 k. 14v), opat w Koronowie w r. 1674 (N. 185 k. 347), występował w r. 1683 wraz z siostrą Małachowską (P. 1106 I k. 17v). Umarł 6/I., ale nekrolog wągrowiecki nie podaje roku.

II) Stanisław, syn Adama i Niwskiej, wspomniany obok brata w r. 1609 (P. 143 k. 544v). Współdziedzic obok brata Naramowic w r. 1615 (P. 1409 k. 690v), części rodzicielskie w tych dobrach w r. 1621 sprzedał za 4.000 złp. bratu Janowi (P. 1412 k. 681). Od małżonków Wojciecha Niwskiego i Anny z Żernickich w r. 1622 kupił za 3.000 zł. Bieganowo w p. pyzdr. (P. 1413 k. 62). Żych jeszcze w r. 1636 (P. 1033 k. 729v), nie żył zaś w r. 1652, kiedy jako jegp spadkobierca wymieniony brat Jan (P. 1064 k. 362v).

III. Jerzy, syn Jerzego i Kołackiej, nieletni w latach 1555-1567 (P. 911 k. 546v, 1396 k. 337), współdziedzic w Naramowicach (P. 1399 k. 50). od Jana Otuskiego w r. 1591 nabył wyderkafem za 150 zł. młyn wodny zwany Okalewo we wsi Glinno w p. pozn. (P. 1400 k. 745). Od Melchiora Wydzierzewskiego w r. 1603 kupił na trzy lata wyderkafem za 2.500 złp. części w Wydzierzewicach (P. 1404 k. 1003v). Od przyszłego swego zięcia Łukasza Łowęckiego w r. 1605 uzyskał zobowiązanie, iż po ślubie stawi swą żonę do akt, aby skwitowała ojca z majątku rodzicielskiego (P. 976 k. 544). Nie żył już w r. 1613 (G. 72 k. 249). Jego żoną była Anna Chwałkowska, córka Walentyna, która w r. 1583 zrzekła się na rzecz ojca majątku rodzicielskiego (P. 941 k. 23v), widocznie całkowicie już z niego zaspokojona. Oboje małżonkowie w r. 1595 spisywali wzajemne dożywocie (P. 1401 k. 33v). Ich synowie, Adam i Jerzy. Córka Barbara wydana w r. 1605 za Łukasza Łowęckiego, żyjącego jeszcze 1614 r., wdowa w r. 1626, umarła między r. 1652 a 1664.

I) Adam, syn Jerzego i Chwałkowskiej, wraz z bratem skwitowany w r. 1614 przez szwagra Łowęckiego z 3.000 złp., którą to sumę ich ojciec zapisał mu był w posagu za córką Barbarą (P. 992 k. 372v). Od Jana Dobczyńskiego w r. 1618 nabył wyderkafem za 4.000 zł. części wsi Noskowo i pustki Kaplica oraz całą wieś Zalesie w p. pyzdr. (P. 1411 k. 124). Od brata Jerzego w r. 1619 kupił za 4.000 złp. części Naramowic (ib. k. 343v). Od Abrahama Ciświckiego, kasztelana śremskiego, i jego dzieci zrodzonych ze zmarłej Anny Rydzyńskiej, w r. 1631 nabył wyderkafem za 7.000 złp. Tarchalin w p. kośc., dobra macierzyste owych dzieci (P. 1417 k. 316v). Od Sebastiana z Drogoszewa Dębickiego, burgrabiego ziem. gnieźnieńskiego, w r. 1635 kupił wyderkafem za 3.000 złp. Samoklęski Wielkie i Małe w p. kcyń. oraz młyn Tur w p. bydg. (P. 1418 k. 593). Od Ewy Radwanowskiej, żony Stefana Rożnowskiego, w r. 1637 kupił wyderkafem za 10.000 złp. Brzeźno i Radwanki w p. kcyń. (P. 1419 k. 127). Przyszłemu zięciowi, Wojciechowi Chudzyńskiemu, w posagu za córką Marianną w r. 1641 zapisał dług 2.000 złp. (P. 1043 k. 140v). Dziedzic Krzesin w r. 1642 (P. 167 k. 302), jednak formalnego kupna Krzesin Wielkich w p. pozn. za 15.000 złp. od Jana z Bukowca Dąbrowskiego dokonał dopiero w r. 1643 (P. 1421 k. 7v), po czym zaraz wieś tę za 5.000 złp. sprzedał Dąbrowskiemu wyderkafem (ib. k. 10). Od zięcia Eremiana (Regimiana) Nieżychowskiego w r. 1652 uzyskał prolongatę w uiszczeniu się z 2.000 złp. posagu za córką Barbarą i w spłacie 1.000 złp. długu (P. 1064 k. 284v). Zobowiązał się w r. 1653 swoją część w Naramowicach dać w dziale synowi Łukaszowi (Ws. 56 k. 400v). Potem decyzję zmienił i temu synowi w r. 1654 sprzedał za 24.000 złp. Krzesiny, a robił to, "aby w przyszłości uniknąć nieporozumień między synami Łukaszem i Franciszkiem" (P. 1067 k. 585). Zaraz potem swoją część w Naramowicach sprzedał za 24.000 złp. synowi Franciszkowi. Zapewne już nie żył 1658.3/III. r. (LC Szamotuły), nie żył napewno w r. 1661 (P. 1072 XI k. 594v). Żoną jego była Krystyna Bielejewska, córka Andrzeja i Zofii Grabowieckiej, za którą w r. 1616 od jej owdowiałej matki wziął 500 zł. wyprawy (P. 996 k. 334v). Była Krystyna w r. 1633 współspadkobierczynią brata Zygmunta Bielejewskiego, posiadacza sołectwa w Domachowie (Kośc. 297 k. 83v). Od męża w r. 1654 uzyskała w dożywocie Śmiełowo koło Szamotuł (P. 1607 k. 593). Tam spisała testament 1661.8/III. r. zlecając pochować swe ciało w Poznaniu u Karmelitów Bosych. Umarła t. r. (P. 187 k. 205). Synowie, Łukasz i Franciszek. Z córek, Jadwiga wyszła w r. 1638 za Kaspra ze Smogorzewa Miaskowskiego, była wdową w r. 1647, umarła między r. 1686 a 1692. Marianna zaślubiła we dworze ojcowskim w Naramowicach 1641.11/II. r. Wojciecha Chudzyńskiego, zabitego w Dobczynie 1661.8/XII. r. przez zięcia, Stefana Pierzchlińskiego, sama umarła między r. 1679 a 1685. Barbara, ur. około 1625 r., w r. 1649 narzeczona Eremiana (Remigiana) Nieżychowskiego, wyszła zań w Naramowicach 1650.17/VII. r., nie żyła już w r. 1700. Konstancja, jeszcze niezamężna w r. 1653 (Ws. 56 k. 403), była w latach 1661-1662 żoną Władysława Zdzychowskiego, a w r. 1676 wyszła 2-o v. za Kazimierza Dunin Wolskiego, umarła między r. 1686 a 1694. Teresa, ur. w Naramowicach, ochrzcz. 1637.26/VII. r. (LB Św. Wojc., Pozn.), zaślubiła we dworze w Śmiełowie 1658.3/III. r. Andrzeja Mieszkowskiego, a czasem podsędka potem siędziego ziemskiego poznańskiego, umarła między r. 1691 a 1694. Nie wiem, czy córka tej pary małżeńskiej, ochrzczona bez podania imienia 1633.10/VII. r. (ib.) to jedna z powyższych?

(I) Łukasz, syn Adama i Bielejewskiej, jak widzieliśmy, najpierw w r. 1653 uzyskał od ojca zobowiązanie dania w dziale części Naramowic, potem w r. 1654 nabył od tego ojca Krzesiny. Wspólnie z bratem w r. 1661 pozywali siostry swe, Mieszkowską, Chudzyńską, Miaskowską, Nieżychowską i Zdzychowską (P. 186 k. 46). Uiścił w r. 1663 szwagrowi Mieszkowskiemu 1.500 zł. na poczet 3.000 zł. posagu siostry Teresy, który to posag winni byli wspólnie z bratem wypłacić (P. 1424 k. 292v). Od Franciszka Tworzyjańskiego w r. 1673 kupił za 45.000 złp. Czarnotki, Ociosnę i połowę Kępy Wielkiej w p. pyzdr., wraz z pustką Chełchy, ponadto połowę Kaszewa i Zajezierza w tymże powiecie (P. 1426 k. 493). Dla zabezpieczenia przyszłości swych synów, Władysława, Łukasza i Zygmunta, wieś Krzesiny dał w r. 1682 synowi Władysławowi w dziale braterskim za sumę 24.000 złp. (P. 1104 k. 468). Wraz z tymi synami i sługami pozywany był w r. 1682 przez Adama Molskiego o zbrojny najazd na kościół w Niezamyślu, dziś Zaniemyślu (Py. 155 s. 93). Pozywał w r. 1683 Łukasza, dziedzica Czarnotek, sąsiad jego Sebastian Osiecki, chorąży brzeski kujawski, posesor Brodowa i Młodzikowa (Z. T. P. 33 s. 443). T. r. od Chryzostoma Koczorowskiego, dziedzica Napruszewa, dostał kmiecia z tej wsi, obecnie przebywającego w części Kępy Wielkiej, dziedzicznej Łukasza (ib. s. 91). Nie żył już w r. 1684 (P. 1107 VI k. 6). Żeniąc się z Teresą z Wierzbna Rydzyńską, córką Gabriela, dostał w r. 1653, przed ślubem, od jej brata Łukasza Rydzyńskiego zapisa 10.000 zł. długu (Ws. 56 k. 404v). Na połowie Krzesin w r. 1654 oprawił tej żonie powyższą sumę jako posag (P. 1607 k. 593v). Żyła ona jeszcze w r. 1671. Druga żona Łukasza, Marianna Drogoszewska, wdowa 1-o v. po Andrzeju Białęskim, będąc już wdową i po drugim mężu kwitowała w r. 1684 swych pasierbów, Łukasza i Zygmunta N-ch (P. 1107 VI k. 6). Synowie zrodzeni z Rydzyńskiej: Władysław, Łukasz i Zygmunt. Z córek z pierwszej żony, Jadwiga, w latach 1682-1710 żona Przecława Mysłowskiego, wdowa w r. 1727, nie żyła już w r. 1733. Anna pod imieniem Heleny dominikanka (katarzynka) poznańska w r. 1682 (P. 1104 k. 468), miała od ojca zapis 1.000 złp. (P. 1138 III k. 116). Była przeoryszą w r. 1714 (P. 1148 I k. 20), umarła w Poznaniu 1725.23/VIII. r. (Nekr. Dominikanek, Pozn.). Zofia, w latach 1687-1718 żona Szymona Karskiego, nie żyła już w r. 1737. Barbara, w latach 1694-1699 żona Kazimierza Zdzychowskiego, wdowa w r. 1700, 2-o v. żona Ludwika Bielawskiego, nie żyła już w r. 1722. Najmłodszy z synów, Zygmunt wspomniany w r. 1682 (P. 1104 k. 468). Uzyskane z działów z braćmi części wsi Czarnotki i Ociosna oraz połowę Kępy Wielkiej sprzedał w r. 1687 za 20.000 zł. bratu Łukaszowi (P. 1114 XI k. 43v). W latach 1705-1714 mieszkał w Ciszkowie w p. pozn. (LB Lubasz).

1. Władysław, syn Łukasza i Rydzyńskiej, od ojca, jak już wiemy dostał w dziale za 24.000 złp. Krzesiny. Dobra te sprzedał w r. 1700 za 36.000 złp. Janowi N-mu, synowi Stanisława (P. 1138 III k. 116). Od Pawła Działyńskiego, kasztelanica chełmińskiego, w r. 1700 kupił za 26.470 złp. wsie Rogalino, Wielewicz i Wielewiczek w p. nakiel. (P. 1138 III k. 103). Nie żył już 1706.23/VII. r. (N. 192 s. 180). Żonie Barbarze Romiejewskiej (Rumiejewskiej), córce Kazimierza, wojskiego wschowskiego, i Zofii Korzeniewskiej, w r. 1686 na Krzesinach oraz na połowie wszystkich swych dóbr oprawił 11.000 złp. posagu (P. 1111 IV k. 79), a w r. 1700 po sprzedaży Krzesin oprawę tę przeniósł na połowę dóbr (P. 1138 III k. 116). Będąc już wdową, jako dożywotnia posesorka Rogalina, Wielewicza, Wielewiczka, wsie te w r. 1706 pod zakładem 900 t. wydzierżawiła Aleksandrowi Mroczyńskiemu i żonie jego Magdalenie z Osłowskich (N. 192 s. 180). Nie żyła już w r. 1711 (N. 193 s. 85). Synowie, Jan i Marcin. Z córek, Anna, nieletnia w r. 1711 (ib.), w latach 1721-1738 żona Marcina Zbierzchowskiego, 2-o v., krótko po 1740.26/XII. r., wyszła za Wojciecha Mierzejewskiego. Oboje żyli jeszcze w r. 1755. Ludwika, nieletnia w r. 1711 (ib.), jeszcze niezamężna w r. 1726 (N. 202 k. 223v), a latach 1731-1733 żona Pawła Kęszyckiego, nie żyła już w r. 1742.

1) Jan, syn Władysława i Romiejewskiej, jako opiekun młodszego nieletniego rodzeństwa w r. 1711 roborował skrypt na 9.500 t. Janowi i Justynie z Krupieckich Mroczyńskiej (N. 193 s. 85). Wraz z siostrami spadłe po ojcu sumy wyderkafowe na dobrach Rogalino, Wielewicz i Wielewiczek w r. 1726 cedował Józefowi Potulickiemu, staroście borzechowskiemu (N. 202 k. 223v). Wspólnie z bratem Marcinem sumę 1.000 złp., pozostawioną przez ojca na gruncie Krzesin przy sprzedaży tej wsi, cedował w r. 1733 swemu synowi Zygmuntowi (P. 1238 k. 90v). Umarł w Bzowie 1738.6/III. r., mając lat 50 (LM Lubasz). Jego żoną była w r. 1724 Teresa Bieganowska, córka Romana i Marianny Rogalińskiej, wdowa 1-o v. po Antonim Dąbrowskim (N. 202 k. 40, 101v). Żyła ona jeszcze w r. 1755 (N. 211 k. 161), a może i w r. 1758 (ib. k. 284v), nie żyła już w r. 1763 (P. 1336 k. 6). Synowie: Antoni, ur. w Chrostowie, ochrzcz. 1728.31/XI. r. (LB Ujście), o którym nic więcej nie wiem, zapewne młodo zmarły, Stanisław i Zygmunt, o których niżej. Córki: Barbara, Ludwika i Wiktoria, nieletnie w r. 1746 (P. 1283 k. 31). Z nich, Ludwika żyła jeszcze w r. 1758, wtedy niezamężna (N. 211 k. 284v)

(1) Stanisław (Stanisław Józef), syn Jana i Bieganowskiej, ur. w Chrostowie 1730.9/V. r. (LB Ujście), plenipotent matki w r. 1755 (N. 211 k. 161). Od Joanny Bielawskiej, rodzącej się z Barbary N-ej, ciotecznej siostry swego ojca, wdowy po Janie Nowickim, uzyskał w r. 1775 cesję jej macierzystego spadku (P. 1352 k. 174v). Chyba identyczny z tym Stanisławem był Stanisław zmarły jako "przybysz" w Bolewicach 1791.15/X. r. (LM Lwówek). Zapewne też ten sam Stanisław zaślubił w Poznaniu 1757.11/VIII. r. Petronellę Starzędzką (LC Św. Maria Magdal., Pozn.), a 1760.14/V. r. świadkował przy ślubie Szymona Starzęckiego (LC Św. Mikołaj, Pozn). Stanisław (wciąż chyba ten sam?) w r. 1782 mianował swym plenipotentem syna Zygmunta (P. 1359 k. 575). Petronella żyła jeszcze 1789.5/VII. r. (LB Św. Trójca, Gniezno).

(2) Zygmunt, syn Jana i Bieganowskiej, jak już wiemy w r. 1733 uzyskał od ojca i stryja Marcina cesję sumy zabezpieczonej na Krzesinach. Zawierał w r. 1743 komplanację ze swymi stryjami, rodzonym Marcinem i stryjecznym Wojciechem, synem Łukasza (P. 1271 k. 56). Występował obok stryja Marcina jako współspadkobierca Zygmunta N-go, brata swego dziada Władysława (P. 1283 k. 31).

2) Marcin, syn Władysława i Romiejewskiej, cześnik bobrownicki 1767 r. (Py. 158 k. 307), ale jego syn nazwany w r. 1792 "łowczycem inowrocławskim" (I. Kon. 84 k. 235), był więc Marcin zapewne i tym łowczym. Nieletni w r. 1711 (N. 193 s. 85), pozwany w r. 1723 wraz z braćmi Mysłowskimi i innymi przez Bnińskich (Z. T. P. 42 k. 331). Działał w r. 1729 jako pełnomocnik Jana Stanisława Falęckiego (N. 203 k. 37). Od Jana Siedleckiego w r. 1732 kupił za 25.000 t. połowę wsi Mościska i folwarku Kostrzynek(?) w p. nakiel. (N. 205 k. 98v). Wspólnie z żoną od Jana Stanisława Falęckiego, burgrabiego grodz. chełmińskiego, w r. 1732 brał zastawem na trzy lata za 24.000 t. Gogolino w p. bydg. i Mierucino w p. nakiel. (ib. k. 106). Od Bogusława Kurnatowskiego uzyskał w r. 1733 (wedle kontraktu z r. 1732) zobowiązanie sprzedania za sumę 15.000 t. części wsi Mościska zwanych "Dąbrowszyzną" w p. nakiel. (ib. k. 191v, 194). Oboje z żoną zastawni posesorowie Gosławic z przyległościami, uzyskali w r. 1741 intromisję do tych dóbr, to jest Gosławic, Lichenia i Pątnowa(?) w p. kon., wedle kontraktu zastawnego z 15/X. t. r., spisanego pod zakładem 18.000 zł. z Konstancją z Dąmbskich Kadzidłowską (I. Kon. 77 k. 242). Był w r. 1738 zastawnym posesorem Skoraczewa w p. nakiel. i Grąblina (Grądlina) w p. kon. (I. Kon. 77 k. 105). Jako współspadkobierca stryja Zygmunta, działając w imieniu własnym i dzieci po bracie Janie, cedował w r. 1746 Stanisławowi Poniatowskiemu, wojewodzie mazowieckiemu, sumę 52.375 złp., z sumy oryginalnej 64.886 złp. (P. 1283 k. 31). Podpisał 1767.29/V. r. konfederację województw kujawskich (Dz. Z. Kuj. V 241). Nie żył już w r. 1773 (I. Kon. 80 k. 253). Był w r. 1731 mężem Barbary Chrząstowskiej, córki Antoniego, kasztelanica nakielskiego, potem kanonika gnieźnieńskiego, i Marianny Kadzidłowskiej (P. 1231 k. 17), po matce, obok rodzeństwa, współdziedziczki miasta Kazimierza z przyległościami w p. kon. (I. Kon. 76 k. 400v), które to dobra ona i jej rodzeństwo sprzedali wtedy za 128.000 złp. Serafinowi Żychlińskiemu, staroście stawiszyńskiemu (ib. k. 379). Barbara w r. 1732 kwitowała tego Żychlińskiego z 17.223 zł., z tytułu tej transakcji (N. 205 k. 102v). Od męża t. r. uzyskała oprawę posagu 17.000 złp. na połowie dóbr (ib. k. 10). Z nabywcą dóbr kazimierskich Żychlińskim doszło do procesu o tę sprzedaż. Po śmierci jego wdowa, Konkordia z Raczyńskich w imieniu swych dzieci w r. 1738 skwitowała się z procesu z Barbarą N-ą, jej bratem Franciszkiem Chrząstowskim i siostrą Konstancją zamężną Włostowską (I. Kon. 77 k. 104). Dała Barbara w r. 1746 zobowiązanie bratu swemu ciotecznemu, Józefowi Korzbok Łąckiemu, kasztelanicowi kruszwickiemu, iż mu zrezygnuje swe części w dobrach: Gosławice, Maliniec, Pęcław, Lichin, Wielopole, Gogolina, Niesłusz, Murantów, Grójce, Grąblin, Belewo, Pętnów (Pątnów), Łężyn oraz Kościeszki, te ostatnie w p radziej., przypadłe jej ze spadku po dziadzie Janie Kadzidłowskim, podkomorzym inowrocławskim (I. Kon. 78 k. 33). Od męża w r. 1747 uzyskała na połowie dóbr oprawę 17.233 złp. posagu (N. 210 k. 229v). Nie żyła już w r. 1760, kiedy mąż jako pan sumy zastawnej na Konecku w p. brzeskim, synowi Ignacemu oraz córkom, Marcjannie, Konstamcji i Teresie, zapisał należną po matce sumę 8000 złp. (I. Kon. 79 k. 201v). Spośród tych córek, Marianna była już wtedy żoną Jana Bobolewskiego (Boboleckiego?). Konstancja wówczas jeszcze niezamężna, a dalszych jej losów nie znam. Teresa, podawana do chrztu przez babkę Konstancję z Dąmbskich Kadzidłowską, podkomorzynę inowrocławską, dostała od niej w r. 1745 zapis 6.000 złp. (ib. 77 k. 377). Była 1-o v. żoną Józefa Kiełczewskiego, a 2-o v. w latach 1785-1793 Ignacego "Pogończyk" (Ogończyk) Kamińskiego, pisarza grodzkiego inowrocławskiego.

Ignacy, syn Marcina i Chrząstowskiej, wspomniany w r. 1760, dzierżawca dóbr Murzyn (dziś Murzynno) w p. inowrocł. w r. 1771 (LB Branno), w latach 1771-1774 dzierżawca dóbr Otoczno w p. gnieźnieńskim (LB, LC Staw), od Rocha Śliwnickiego i Agnieszki z Kotarskich wespół z żoną w r. 1773 nabył za 60.000 zł. Wrzącę Wielką w p. kon. (I. Kon. 80 k. 253). Od Heleny Będorskiej, wdowy po Adamie Zakrzewskim, wydzierżawił wspólnie z żoną w r. 1776 na trzy lata za 8.400 zł. Graboszewa Kościelne cz. Zadworne (Py. 158 k. 507v). Widzimy ich tam w r. 1777 (LB Graboszewo). Ignacy "łowczyc inowrocławski prawa swe odziedziczone po dziadkach, Antonim Chrząstowskim, kasztelanicu nakielskim, i Mariannie z Kadzidłowskich, do dóbr Olekszyno, Rybno, Jagniewice, jak też do pustek Wola i Witkowice cedował w r. 1792 Ksaweremu Wiesiołowskiemu (I. Kon. 84 k. 235). Pierwszą jego żoną była w latach 1771-1788 Marcina (Marianna) Kotarska, córka Michała i Marianny Lisowskiej (LB Branno; I. Kon. 83 k. 337). Druga żona Ignacego, Teodora Kicka, siostra Bartłomieja, burgrabiego grodzkiego łęczyckiego, kwitowała w r. 1787 męża z 5.000 zł. długu zapisanego jej 4/V. t. r. (ib. 84 k. 160v). Córka Ignacego i Kotarskiej, Faustyna była w r. 1788 żoną Adama Witowskiego, chorążego wojsk koronnych.

2. Łukasz, syn Łukasza i Rydzyńskiej, podczaszy wschowski w r. 1702 (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), potem cześnik wschowski (P. 1144 k. 327v). Występował obok braci i ojca w r. 1682 (P. 1104 k. 468; Py. 155 s. 93). Wspólnie z bratem Zygmuntem dobra Czarnotki, Ocisnam i Kępa w p. pyzdr. w r. 1687 wydzierżawili na trzy lata pod zakładem 8.000 złp. Krzysztofowi Mieszkowskiemu, pisarzowi ziemskiemu wschowskiemu (P. 1113 IV k. 58). T. r. Łukasz od tego brata kupił za 20.000 złp. przypadłe Zygmuntowi w dziale między nimi przeprowadzonym części wsi Czarnotki, Ociosna oraz połowę Kępy Wielkiej p. pyzdr. (P. 1114 XI k. 43v). Szwagrowi Mysłowskiemu zapisał w r. 1700 sumę 9.000 złp. (P. 1139 X k. 40v). Żył jeszcze 1702.7/VII. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), nie żył już w r. 1708 (P. 1144 k. 327v). Żoną jego była Anna Izabela Duninówka córka Wojciecha i Izabeli Dembińskiej, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1691 (P. 1121 I k. 41v). Była ona siostrą i jedyną spadkobierczynią Jerzego Dunina i z tego tytułu Łukasz po odebraniu od Pawła Działyńskiego, wojewodzica kaliskiego, dziedzica Runowa i Pierzchna, sumę 20.460 zł. oprawił w r. 1694 żonie na połowie dóbr. Była ta suma częścią długu 42.000 złp., który zmarły Zygmunt Działyński, wojewoda kaliski, zapisał w r. 1681 wyderkafem ojcu i bratu Anny na wspomnianych wyżej dobrach (P. 1128 XIII k. 105). Będąc już wdową, w r. 1708 zapisała 1000 złp. siostrzenicy męża, Helenie Mysłowskiej, idącej do klasztoru dominikanek poznańskich (P. 1144 k. 327v). Wyszła 2-o v. za Egiduzsza Egidiusza Bardskiego, wdową po którym była w r. 1713, kiedy zapisywała swemu przyszłemu, trzeciemu już mężowi, Franciszkowi Orzelskiemu 10.000 t. na swych oprawnych Czarnotkach i Kępie (Ws. 77 IX k. 28v). Zapisała mu jeszcze t. r. 500 zł. (Kośc. 311 s. 98), zaś w r. 1714 znów 2.000 zł. (I. Kal. 159 s. 260). Jego żoną była dopiero w r. 1715 (P. 1149 I k. 212v), a nie żyła już w r. 1717 (P. 1152 k. 46v). Synowie, Wojciech, o którym niżej, i Stanisław, ochrzcz. 1702.7/VII. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), zapewne zmarły młodo. Córka Barbara, wspomniana w r. 1717 (P. 1152 k. 46v), kwitowała w r. 1722 Bogusława Karczewskiego, dziedzica Czarnotek, z prowizji od sumy 3500 złp. zapisanej przezeń w r. 1717, kiedy kupował te dobra (P. 1186 k. 74). Kwitowała znów w r. 1725 wdowę po tym Karczewskim Ludwikę Kurnatowską z prowizji rocznej od tej swej sumy posagowej, zabezpieczonej na Czarnotkach (P. 1201 k. 85v). Dzierżawiła w latach 1750-1754 Sady w p. pozn. (LB Lussowo). Jedyna spadkobierczyni brata Wojciecha, posesora Sadów, w r. 1753 (P. 1310 k. 79). Sumę 1.340 t., zapisaną bratu przez Stanisława Floriana N-go, starostę ujskiego i pilskiego, cedował w r. 1754 Stanisławowi N-mu, synowi swego stryjecznego brata Jana (P. 1313 k. 217). Dobrogosta Karczewskiego, dziedzica Czarnotek, skwitowała w r. 1758 z sumy 3.500 złp., t. r. z całego swego kapitału na tej wsi (P. 1325 k. 135v). Posesorka Izdebna w r. 1761 (LB Chrzypsko), t. r. prawa do sum po bracie Wojciechu scedowała bratankowi Stanisławowi N-mu (P. 1331 k. 3). Umarła w Izdebnie w r. 1762, pochowana u Dominikanów w Poznaniu (A. B. Sieraków, W. 60).

Wojciech, syn Łukasza i Duninówny, ur. około 1695 r., pułkownik chorągwi usarskiej królewicza w r. 1725 (I. Kal. 161 s. 121), ale w r. 1736 nazwany tylko towarzyszem chorągwi pancernej królewicza Ksawerego (N. 206 s. 1) i znów w latach 1750-1751 pułkownikiem J.Kr.Mci wojsk koronnych (LB Lussowo). Jako wnuk i spadkobierca Izabeli z Dembian Duninowej, sumę 10.000 złp., zapisaną jej przez męża na Maluszynie w wojew. sieradzkim, cedował w r. 1717 ojczymowi Franciszkowi Orzelskiemu (P. 1152 k. 46v). Wieś Czarnotki i połowę Kępy w p. pyzdr., wedle zobowiązania z r. 1717, sprzedał w r. 1719 za 42.000 złp. Bogusławowi Karczewskiemu (P. 1168 k. 29). Odziedziczywszy po stryju Zygmuncie sumę 64.000 złp. na Ciszkowie w p. pozn., zawierał o to w r. 1720 układ z Michałem Swinarskim, pułkownikiem J.Kr.Mci (Z. T. P. 50 k. 187). Otrzymawszy z testamentu Stanisława N-go, starosty ujskiego i pilskiego, z r. 1731 zapis sumy 20.000 złp., jak również ruchomości po staroście, cedował to w r. 1736 Zygmuntowi N-mu, swemu bratankowi po bracie stryjecznym, który pretensje jego w tej mierze zaspokoił (N. 206 s. 1). Od Stanisława Zbyszewskiego w r. 1744 wydzierżawił pod zakładem 4.260 zł. na trzy lata Ruchocinek w p. gnieźn. (G. 97 k. 515). Umarł tam 1753.17/IV. r. mając lat 58, pochowany w Lussowie w grobie Potockich (LM Lussowo). Cały spadek po nim brała siostra Barbara.

(II) Franciszek, syn Adama i Bielejewskiej, od ojca nabył w r. 1654 za 24.000 złp. część Naramowic (P. 1607 k. 592). Dostawszy prawem kaduka kamienicę w Poznaniu przy ulicy "poprzecznej", wiodącej do kościoła Dominikanów, przypadłą skarbowi prawem kaduka po Żydzie Mojżeszu Wolffie, sprzedał ją za 700 zł. pewnym Żydom poznańskim (P. 1072 XI k. 594v). Od Stanisława Grudzińskiego, starosty rogozińskiego, w r. 1665 nabył wyderkafem za 5.000 złp. na trzy lata części Naramowic (P. 1863 k. 196). Skwitowany t. r. przez szwagra i siostrę, małżonków Mieszkowskich z 3.000 złp., które zapisał był wspólnie z bratem Łukaszem tej siostrze w posagu (P. 1076 k. 467). Od Jana Morawskiego w r. 1676 kupił za 17.000 złp. Krześlice w p. gnieźn. (P. 1427 k. 848). Nie żył już w r. 1684 (P. 1107 II k. 18). Zaślubił w Poznaniu 1660.24/XI. r. Mariannę Skoroszewską, córkę Aleksandra, a wdowę 1-o v. po Stanisławie Sobiejuskim (LC Św. Wojc., Pozn.; Z. T. P. 30 s. 1271). Oprawił jej w r. 1665 na połowie swych części w Naramowicach posag 5.000 złp., odebrany od jej braci, Władysława, chorążego poznańskiego, i Piotra Skoroszewskich (P. 1425 k. 940; 1863 k. 195). Dodał jeszcze w r. 1666 do owej oprawy sumę 500 zł. wypłaconą przez tychże braci (P. 1864 k. 65). Marianna, już jako wdowa, poddanego z Krześlic, wsi swej oprawnej, dała w r. 1687 Janowi Kaczkowskiemu, miecznikowi inowrocławskiemu (P. 1113 I k. 13). Żyła chyba jeszcze w r. 1688 (P. 1116 IX k. 13v), nie żyła już w r. 1693 (P. 1432 k. 523). Synowie, Adam i Walerian, o których niżej, oraz Władysław, pod imieniem Sebastiana w 1684 karmelita bosy (P. 1107 II k. 18). Z córek, Teresa, ur. w Naramowicach, ochrzcz. 1667.20/I. r. (LB Św. Wojc., Pozn.), w latach 1698-1727 żona Jana Krzesińskiego. Zofia (chyba identyczna z Franciszką Zofią, ur. tamże, ochrzcz. 1668.8/III.?), w latach 1693-1698 żona Aleksandra Skoroszewskiego. Barbara, ur. w Łagiewnikach, ochrzcz. 1670.20/I. r. (LB Chojnica), w latach 1700-1704 żona Jana Mielżyńskiego. Wreszcie Anna, ur. w Naramowicach, ochrzcz. 1672.31/I. r. (LB Św. Wojc., Pozn.), zapewne zmarła wcześnie.

1. Adam (Adam Aleksander), syn Franciszka i Skoroszewskiej, ur. w Naramowicach, ochrzcz. 1661.4/XI. r. (ib.). Dostał 1689.5/I. r. prawo dożywotniej wspólnoty na starostwo kościańskie, które to dożywocie miała jego żona (Kośc. 135 k. 391). Jednak starostą kościańskim tytułowany już w r. 1687 (ib. k. 394). Z tytułu tego samego dożywocia starosta ujski i pilski w r. 1689, ale właściwa donacja starostwa ujskiego i pilskiego na rzecz małżonkow N-ch miała miejsce dopiero 1692.18/XI. r. (P. 256 k. 116). Dożywocie dwóch tych starostw za konsensem królewskim cedował w r. 1718 synowi Stanisławowi (N. 200 k. 7, 7v). Kasztelan śremski w r. 1700 (P. 1138 IV k. 10v). Wspólnie z bratem Walerianem a też w imieniu brata karmelity części Naramowic w r. 1684 sprzedali za 15.000 złp. Jadwidze Grodzieckiej, wdowie po Andrzeju Radoszewskim, kasztelanie wieluńskim (P. 1107 II k. 18), ale już w r. 1688 Adam odkupił od niej za 38.000 złp. Naramowice, które ona skupiła była, w części od tych braci, w części od Andrzeja Karola Grudzińskiego (P. 1116 VIII k. 11). Wspólnie z bratem Walerianem Krześlice w p. gnieźn. w r. 1691 sprzedali za 24.000 złp. Katarzynie Cieleckiej wdowie po Wojciechu Tomickim (P. 1122 VII k. 69). Od Melchiora Gurowskiego, kasztelana międzyrzeckiego, Adam w r. 1694 nabył wyderkafem na jeden rok za 60.000 złp. Piotrowice i Krzycko w ziemi wschowskiej (P. 1128 XIII k. 39). Brał udział w r. 1700 w poselstwie do Turcji sprawowanym przez Rafała Leszczyńskiego (P. 1138 IV k. 101). Od Stanisława Leszczyńskiego, wojewody poznańskiego, dostał wiecznością w r. 1701 miasto Czarnków oraz wsie: Dębe, Śmieszkowo, Walkowice, Marianowo, Pianówka (Pijankowo), Góra, Golcz (Gulcz), Białężyn, Huta z folwarkiem Przybychówko, Radom, Brzeźno, Ciszkowo, Goraj, Krucz, Sarbia, Hamer, Nowawieś z Folwarkiem Huta, Radosiewie (dziś Radoszew), Siedliska, Ronowo (Runowo), Jędrzejewo, Trzcianka, Wołowelasy, Malińskie (?), Rychliki, Stradom, Biała, Łomnica z folwarkiem Francek, Walkowice, połowę miasta Człopa i wsi: Krompolt, Barchold (Bukawałt?), Zatom, Gołąza (dziś Golin), Brud(?), Pawłowo, Paruchowo, Komorze, Ruda, Chwałkowo, Raszewy w powiatach pozn., wał., kal. i pyzdr. (P. 1140 II k. 23). Z powyższych dóbr, wsie: Komorze, Ruda, Chwałkowo i Paruchowo w p. pyzdr. t. r. sprzedał za 150.000 zł. Karolowi Rydzyńskiemu, cześnikowi kaliskiemu, sędziemu grodzkiemu poznańskiemu (P. 1140 IV k. 79). Jednocześnie wspólnie z żoną wsie Zatom, Gołąza, młyn zw. Zdrój, Ciszkowo i Goraj w p. pozn. zastawili na trzy lata za 60.000 zł. Janowi Swinarskiemu i Helenie z Jaskóleckich (ib. k. 80). Nie żył już w r. 1725 (Z. T. P. 43 k. 368). Ożenił się w r. 1687 z Katarzyną Grzymułtowską, córką Krzysztofa, wojewody poznańskiego, t. r. (po 12/I.) owdowiała po Andrzeju Gębickim, podkomorzym poznańskim, staroście ujskim pilskim i kościańskim (Kośc. 135 k. 394), dożywotnią posesorką powyższych trzech starostw. Z działu przeprowadzonego w r. 1691 z siostrą Anną Kazimierą, żoną Władysława Czarnkowskiego, wojewodzica poznańskiego, dostały się Katarzynie: suma 72.000 złp. na starostwie pilskim, klejnoty wartości 28.000 złp., suma na Czarnkowie 110.000 zł. Natomiast swoją połowę Stępuchowa, Grzymułtowic oraz wszystkich innych dóbr po ojcu, połowę sum na Niemczynie i Niemczynku winna była zrezygnować siostrze (P. 255 k. 21). Miasto Czarnków z trzema folwarkami, Dębe, Śmieszkowo, Brzeźno, wsie: Marianowo, Huta, Białężyno, Gulcz, Góra, Walkowice, Pijanówka z klucza czarnkowskiego sprzedała w r. 1700 za 140.000 złp. małżonkom Wojciechowi Krąkowskiemu, kasztelanowi krzywińskiemu, i Jadwidze Krzbokównie Łąckiej (P. 1138 IV k. 101). Umarła w r. 1719, pochowana w Czarnkowie 1719.9/VI. r. Nazwana wtedy dziedziczką dóbr czarnkowskich (LM Czarnków). Synowie, Stanisław i Franciszek.

1) Stanisław (Stanisław Florian), syn Adama i Grzymułtowskiej, starosta ujski i pilski wskutek cesji ojcowskiej w r. 1718 (N. 200 k. 7v). Wieś Kotonię ze starostwa ujskiego w r. 1721 wydzierżawił na trzy lata małżonkom Chmielewskim (Ws. 80 k. 26v). Umarł w Człopie 1731.22/IX. r., pochowany 22/XI. w Poznaniu w kościele Św. Wojciecha (K. P. nr 93, 101). Żona jego, Barbara z Siemianowskich, posiadająca na powyższych królewszczyznach prawo wspólnoty, była chrzestną 1735.30/XI. r. (LB Chodzież), a żyła jeszcze w r. 1736 (N. 206 s. 1). Dzieci nie pozostawili.

2) Franciszek, syn Adama i Grzymułtowskiej, pułkownik J.Kr.Mci w r. 1718, ale w r. 1725 nazwany tylko podpułkownikiem (Z. T. P. 43 k. 368) i t. r. generałem J.Kr.Mci (ib. 44 k. 189). Od brata Stanisława uzyskał w r. 1718 skrypt pod zakładem 60.000 t. (N. 200 k. 7). Obaj z bratem w r. 1725 pozywani byli przez Iwańskich (Z. T. P. 43 k. 368).

2. Walerian, syn Franciszka i Skoroszewskiej, ochrzcz. 1662.30/X. r. (LB. Św. Wojc., Pozn.), burgrabia ziemski poznański w r. 1694 (P. 1128 XII k. 70), cześnik wschowski 1699 r. (LB Czarnków), podwojewodzi poznański 1700 r. (P. 1139 X k. 50). Występował obok brata Adama w r. 1684 (P. 1107 II k. 18). Od Jana Dobiejewskiego, brata swej żony, w r. 1694 nabył wyderkafem na rok za 24.200 złp. Parkowo w p. pozn. (P. 1128 XIII k. 70), co było zapewne formą wypłacenia posagu. Od Stanisława Leszczyńskiego, wojewody poznańskiego, działającego w imieniu ojca, Rafała, wojewody łęczyckiego i starosty gen. wielkopolskiego, w r. 1700 brał na dwa lata zastawem za 109.000 zł. miasto Rydzynę, Tarnowo i część Przybyszewa (P. 1139 X k. 50). Nie żył już w r. 1701 (P. 1140 II k. 89). Pierwszej swej żonie, Teresie Rynarzewskiej, córce Wojciecha i Marianny Kłodzińskiej, oprawił w r. 1688 posag 3.500 złp. (P. 1116 IX k. 13v). Żyła jeszcze w r. 1692 (P. 1124 XIII k. 114). Drugiej żonie, Ludwice Dobiejewskiej, córce Wojciecha i Doroty Kierskiej, w r. 1694 oprawił na połowie dóbr posag 15.000 złp. (P. 1128 XIII k. 103v). Ta Ludwika nazwana gdzieindziej córką Pawła (P. 1326 k. 108v). Będąc już wdową, w r. 1701 zawierała układ z bratem męża, Adamem, jako opiekunem dzieci Waleriana pochodzących z obu małżeństw (P. 1140 II k. 89). Utwierdzała w r. 1706 swój testament spisany t. r. we Wschowie 2-o v. za Stanisława Mirowskiego (Mierowskiego), pułkownika J.Kr.Mci (LC Rydzyna). Przed ślubem zapisała mu 20.000 złp. (Ws. 77 IX k. 30), z której to sumy była przez niego kwitowana w r. 1717 (Ws. 158 k. 109v). W imieniu własnym i swych dzieci toczyła w r. 1715 proces z Adamem N-im, kasztelanem śremskim, i jego żoną (ib. k. 42). Mirowski żył jeszcze w r. 1724 (Z. T. P. 42 k. 1053), a Ludwika była już wdową po tym drugim mężu w r. 1730 (Kośc. 165 k. 273), żyła zaś jeszcze w r. 1737 (Kośc. 319 s. 105). Z pierwszej żony miał Walerian syna Adama, wspomnianego w r. 1702 (P. 1142 III k. 87), jezuitę w r. 1720 (Ws. 79 k. 112), i córkę Mariannę, wspomnianą w r. 1702 (P. 1142 k. 87), jeszcze w r. 1715 niezamężną (Ws. 158 k. 42), żonę 1-o v. w latach 1724-1728 Wojciecha Żłobnickiego, wdowę w latach 1731-1737, 2-o v. w latach 1739-1744 żonę Wojciecha Łabęckiego, która spisywała testament w Przysiece 1744.29/XII. r., nie żyła już w r. 1754. Z Dobiejewskiej byli synowie, Józef i Ignacy, o których niżej. Z córek z drugiego małżeństwa, Zofia, wspomniana w r. 1702 (P. 1142 III k. 87) i 1715 r., wyszła 1726.21/X. r. za Krzysztofa Przyjemskiego, podkomorzyca kaliskiego, żyjącego jeszcze w r. 1741, wdowa 1748 r., nie żyła już w r. 1758. Teresa, wspomniana w r. 1702 (P. 1142 III k. 87), być może identyczna z córką tychże rodziców, Teresą Zofią, ur. w Humrze, ochrzcz. 1699.3/X. r. (LB Czarnków), ale ta mogła być równie dobrze identyczna z Zofią Przyjemską. Konstancja wreszcie, wspomniana w r. 1715 (Ws. 158 k. 42) i 1737 (Kośc. 319 s. 105), zaślubiła w Brodach 1739.5/III. r. Ludwika Błociszewskiego, umarła w r. 1774, pochowana 10/IV. w Miejskiej Górce u Reformatów.



Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona658659660661[662]663664665666Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników