Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
665666667668[669]670671672673
Nabielscy - Nieniewscy
Karol Spława N., ur. ok. 1831 r., walczył w r. 1863, był w latach 1878-1880 dzierżawcą Szczytnik (LB Głuszyna), umarł w Poznaniu 1913.6/X. r. (Dz. P.). Żoną jego była Wiktoria Błociszewska, córka Floriana i Maksymiliany Nonies(?), ur. 1850.23/XII. r., zmarła w Poznaniu 1929.27/XII. r. (LM Św. Marcin, Pozn.). Syn Zygmunt, córka Wiktoria, ur. tamże 1880.11/III. r., podawana do chrztu przez Aleksandrę N-ą "ze Szczytnik", może więc swoją starszą siostrę? (LB Głoszyna). Wspomniany wyżej Zygmunt, ur. w Szczytnikach 1878.19/IX. r. (ib.), zaślubił w Poznaniu 1905.2/III. r. Joannę Władysławę Łukomską, córkę Michała i Marianny z Bąkowskich, ur. 1878.2/VI. r. (LC Św. Marcin, Pozn.).
Łucja, żona M-go, komisarza dóbr Pudliszki, chrzestna 1850.12/II. r. (LB Pępowo). Leopold i żona jego Wanda Schley, posesorzy Sląskowa p. jutrosińskiego, rodzice Ewy zmarłej w Krzyżankach 1858.17/VIII. r. (LM Pępowo). Ich synami byli niewątpliwie Julian, "z Śląskowa", który we Wrocławiu 1885.11/VII. r. zdał egzamin referendarski (Dz. P.), i Józef, właściciel Sląskowa, który w Jutrosinie 1886.9/III. r. zaślubił Matyldę Mitschke, córkę Wilhelma, plenipotenta Czartoryskich (Dz. P.).
Niektórzy z N-ów h. Spława osiedlili się na Ukrainie. Hermogenes ur. ok. r. 1855 w ziemi kijowskiej, "obywatel ziemski z Ukrainy", za-
@tablica
ślubił w Wyskoci 1885.14/III. r. Marię Długołęcką (Długołęską), córkę zmarłego Józefa, z Czerniejewa (Dz. P.), a więc niewątpliwie urodzoną z Michaliny Neymanówny, o których było wyżej. Hermogenes zmarł 1938.23/XI. r., w 83-im roku życia, w nadleśnictwie Mosina. Pozostali żonaty syn, córka i wnuki (ib).
Nie wiem czy do tych należała "ur." Joanna N-wa, "Kriegsrathowa" z Poznania, chrzestna 1799.30/V. r. (LB Św. Wojciech, Pozn.).
Neymanowscy, Nejmanowscy, Naymanowscy. Ewa Małgorzata, w r. 1709 wdowa po Janie Pucher (Puher?), podpisała się po niemiecku "Pucherin" (Kośc. 310 s. 121). Była 2-o v. żoną Jana Stanisława Zakrzewskiego, a nie żyła już w r. 1711. Michał, nie żyjący już w r. 1748, mąż Zofii Czemerowskiej, ojciec Jana, który wtedy kwitował Świętosława Kossowskiego i Antoniego Bartochowskiego ze sprawy o obrazę i pobicie przez nich w Kaliszu na Przedmieściu Toruńskim (I. Kal. 185/189 k. 129v). Michał i Marianna a Jackowskich, oboje już nie żyjący w r. 1775, byli rodzicami Antoniego, który t. r. mianował plenipotentem swego siostrzeńca Ignacego Zegrzdę, syna zmarłego Michała i Katarzyny z N-ch, swej rodzonej siostry (ib. 214/216 k. 223), zaś w r. 1776 dał plenipotencję swemu wujowi Stanisławowi Jackowskiemu, stolnikowi bielskiemu (Py. 158 k. 435). Szymon zaślubił 1785.16/V. r. Annę Świętkowską z dworu padniewskiego, a wśrod świadków ślubu był jego rodzony brat Jan N. (LC Mogilno).
Niałeccy, z Niałka, Niałkowa Wielkiego i Małego w p. kośc. Niałek Wielki był gniazdem Jeleni i stąd był też zwany "Jeleniów Niałko" (Kozier., B. N. T. II), ale w tych wsiach siedzieli niewątpliwie przedstawiciele różnych rodów herbowych, między inn. Kotwicze. Dzierżek Chyciński w Niałku 1402 r. (Kośc. I k. 37). Małgorzata, córka Mitorda 1408 r. (IB 3. k. 73v). Jan N. 1412 r. (ib. III k. 95). Janusz, po którym wdową była w latach 1416-1418 Wańczoszka (ib. II k. 134, 137). Dzieci Janusza: Jan, Sędziwój i Małgorzata, dziedzice w Niałku Mniejszym 1423 r. (P. 7 k. 53). Ci troje, jak również i inne dzieci zmarłego Janusza "z Nałecka" lub Janusza Promińskiego z Małego Niałka, mieli sprawę w r. 1423 z Mościcem, dziedzicem ze Stęszewa (P. 7 k. 87, 88).
Henryk Kotwicz N. miał 1440 r. termin ze strony Doroty z Żegrowa oraz jej dzieci (Kośc. 17 s. 154). Swemu rodzonemu bratankowi, Wyszkowi z Żegrowa t. r. zobowiązał się dać 7 grz. z dzierżawy Żegrowa (ib. s. 221). Pisał się w r. 1443 Henrykiem "niegdy z Wielkiego Niałka" (P. 1379 k. 57v), a w latach 1444-1445 tegoż Henryka Kotwicza pozywał z Machcina i z jeziora Domienice Mikołaj N. (ib. s. 400, 692). Anna, żona Henryka N-go, miała w r. 1444 termin przeciwko Jarosławowi Dokowskiemu (ib. s. 437), nazwana "niegdy Niałkowską" (ib. s. 449) Henryk, niegdy N., poręczał w r. 1445 za bratanka Wyszka Żegrowskiego (ib. s. 571). T. r. Henryka Kotwicza z Wielkiego Niałka pozywał o 10 grz. Jan Tader z Tarnowa (ib. s. 690). Anna, żona tego Henryka, kwitowała w r. 1448 męża ze swej oprawy na Niałku Wielkim i tę oprawę skasowała, a towarzyszył jej przy tym rodzony brat Mikołaj Dobszyński (Kośc. 18 s. 314).
Mikołaj N. uzyskał w r. 144 od ks. Zbyluta, kanonika poznańskiego, zapis 12 grz. (P. 15 k. 17v). Wspólnie z Abrahamem Kiebłowskim godzony była w r. 1448 ze Stanisławem Tuchorskim o głowę jego zabitego ojca Jana Tuchorskiego (Kośc. 18 s. 261). Michał z Niałkowa na połowie tej wsi w r. 1448 oprawił swej żonie Małgorzacie 50 grz. posagu (P. 1380 k. 254v). Anna N-a była w latach 1511-1537 żoną Piotra Pożarowskiego, któremu wniosła swe dobra w Niałki Wielkim (zob. Niałeccy cz. Pożarowscy). Ks. Mikołaj N., pleban w Łękach i Niałku, swoją część w Niałku sprzedał wyderkafem w r. 1517 za 80 grz. Piotrowi Pożarowskiemu (Kośc. 233 k. 52, 345 k. 58).
Niałeccy cz. Pożarowscy (może Leszczyce?), zob. też Pożarowscy. Piotr Pożarowski był mężem Anny Niałeckiej, która w r. 1511 winna była płacić 8 skojców winy, bo nie stanęła z pozwu Jana i Andrzeja braci z Iłowca i Wolsztyna (Kośc. 23 k. 268), oni zaś nawzajem mieli płacić winę, bo nie stanęli z jej pozwu o najście na Niałek Wielki (P. 865 k. 37v). Piotr od ks. Mikołaja N-go, plebana w Łękach i Niałku w r. 1517 nabył wyderkafem za 80 grz. część w Niałku (Kośc. 233 k. 52, 345 k. 58). Oboje z żoną na części Niałka w r. 1531 sprzedali za 100 grz. wyderkafem czynsz roczny 6 grz. ks. Mikołajowi, altaryście w Sierakowie (P. 1393 k. 387v). Zapisali w r. 1537 dług 106 grz. Maciejowi Czackiemu (Kośc. 234 k. 334). Zapewne w r. 1546 Piotr już nie żył, nie żył napewno w r. 1551 (P. 891 k. 151). Synowie jego: Jan, Maciej, Marcin, Baltazar i Stanisław pisani byli przeważnie N-imi, czasem Pożarowskimi, czyli N-imi, lub N-mi czyli Poząrowskimi. Córką Piotra była Małgorzata N-a, w r. 1537 żona Marcina Sulewskiego (P. 1394 k. 111), żyjąca jeszcze w r. 1568.
1. Jan N., syn Piotra i Niałeckiej, na połowie swej części w Niałku Wielkim, uzyskanej z działów braterskich, oprawił w r. 1546 posag 100 grz. żonie Annie Niemierzyckiej, córce Wojciecha (P. 1395 k. 279). Od brata Macieja kupił w r. 1547 uzyskał zapis 15 grz. długu (P. 886 k. 10v), a w r. 1548 dalsze 5 grz. (Kośc. 235 k. 68v). Od brata Baltazara w r. 1555 kupił za 100 (50?) złp. jego część dworu w Niałku (Kośc. 236 k. 406, 346 k. 20). Od brata Macieja t. r. uzyskał zobowiązanie sprzedaży za 50 grz. części dworu i budynków w Niałku Wielkim (Kośc. 236 k. 406; P. 896 k. 882v). Od brata Stanisława w r. 1560 kupił za 50 złp. czwartą część ojcowskiego dworu, zagród, gumna i placu w Niałku (Kośc. 239 k. 98v, 346 k. 39) Żył jeszcze w r. 1578, kiedy jego córce Jadwidze, idącej za Macieja Nieżuchowskiego, przyszły jej mąż krótko przed ślubem, 3/XI. oprawił posag 1.000 złp. (Kośc. 346 k. 93). Anna Niemierzycka, już wdowa, w r. 1583 kasowała swą oporawę na Niałku (P. 941 k. 177v). Oboje Nieżychowscy żyli jeszcze w r. 1583. Synem Jana był Wojciech.
Wojciech Pożarowski cz. N., syn Jana i Niemierzyckiej, żeniąc się z Reginą Gębicką, córką Pawła, krótko przed ślubem, 1582.2/IV. r. zobowiązał się oprawić jej posag na połowie części Niałka (P. 938 k. 339v). Skwitowała ona w r. 1583 swego brata Wawrzyńca Gębickiego z 800 zł. posagu i 200 zł. wyprawy (P. 940 k. 663v). Od męża uzyskała w r. 1584 oprawę 700 zł. posagu (P. 1399 k. 407v). Wojciech był w r. 1583 skwitowany przes siostrę Nieżuchowską z 2.000 zł. posagu (P. 940 k. 775). Nie żył już w r. 1591, a owdowiała Regina zapisała wtedy dług 200 złp. dzieciom swym, Janowi, Annie i Jadwidze (P. 956 k. 420v). Była już w r. 1592 2-o v. żoną Bartłomieja Krzyckiego, który wtedy oprawił jej 700 złp. posagu na połowie części Tarnowa i pustki Pruszkówko w pow. kośc. (P. 1401 k. 899). W r. 1594 pozywała Jana Pożarowskiego, syna Marcina. Od drugiego męża uzyskała t. r. oprawę 700 złp. swego posagu (P. 1401 k. 246v). O synu Janie niżej. Z córek, Anna chyba identyczna z Anną Pożarowską cz. N-ą, w latach 1609-1615 żoną Jana Bęskiego.
Jan Pożarowski cz. N., syn Wojciecha i Gębickiej, części w Niałku Wielkim w r. 1631 sprzedał za 5.000 zł. Andrzejowi Zbijewskiemu, staroście babimojskiemu (P. 1417 k. 252v). Umarł między r. 1633 a 1636. Jego żona, Marianna Przyborowska, córka Ambrożego, która miała od niego oprawę 10.000 zł. posagu, daną w r. 1633 w grodzie rawskim (P. 165 k. 420, 166 k. 473v), w r. 1636 już 2-o v. żona Stanisława Bieczyńskiego, wraz z nieletnim synem Jerzym N-im posesorka Gębic (P. 161 k. 423v). Jako posesorka tych dóbr występowała w r. 1638 wraz z innym synem, Franciszkiem N-im cz. Pożarowskim (G. 80 k. 485). Drugi jej mąż Bieczyński zastrzelony został 1639.9/XI. r. w sieni dworu Jarosza Siemirowskiego, dokąd przybył też pasierb Franciszek N. ze sługami, którzy morderstwa tego dokonali (P. 165 k. 341). Wdowa oprawę uzyskaną od pierwszego męża cedowała w r. 1640 synowi Janowi Franciszkowi z Niałka Pożarowskiemu cz. N-mu (P. 165 k. 420). Żyła jeszcze w r. 1643 (P. 168 k. 436). O wspomnianym wyżej synu Jerzym nie wiem nic więcej.
Jan Franciszek N. cz. Pożarowski, syn Jana i Przyborowskiej, wraz z matką w r. 1638 posesor Gębic obok Pawła Kazimierza Gzowskiego (G. 80 k. 485), nazwany w r. 1641 dziedzicem w obu Gębicach (Z. T. P. 29 s. 1269), t. r. dobra po rodzicach w Gębicach Nowych i Starych z folwarkiem Oskobłog sprzedał za 50.000 zł. Hieronimowi Manieckiemu, podsędkowi ziemskiemu poznańskiemu (P. 166 k. 328v). Pozywał w r. 1643 Łukasza Bieczyńskiego, syna swego ojczyma (P. 168 k. 189). Dział pola w części Małego Niałka w r. 1645 sprzedał za 100 imp. Stanisławowi Zbijewskiemu (Ws. 207 k. 228v).
2. Maciej N., Pożarowski cz. N., syn Piotra i Niałeckiej, wspomniany obok braci w r. 1546 (P. 1395 k. 279), zapisał w r. 1547 dług 15 grz. bratu Janowi (P. 886 k. 10v), w r. 1548 temuż bratu jeszcze 5 grz. (Kośc. 235 k. 68v). Jako stryj towarzyszył t. r. przy akcie prawnym Annie Pierzchlińskiej, żonie Jana Wolsztyńskiego (ib. k. 95v). Pojąwszy za żonę Marancję (Emerencję) Ratajską, córkę Macieja i Anny Gronowskiej (P. 915 k. 599), skwitował w r. 1549 jej brata Macieja ze 100 grz. posagu (Kośc. 235 k. 203). Marancja ta nazwana "Proską", kiedy t. r. kwitowała brata Macieja z dóbr rodzicielskich w Ratajach (ib. k. 213). Maciej w r. 1549 oprawił jej na połowie swych części w Niałku Wielkim 150 grz. posagu (P. 1395 k. 478). Występował w r. 1551 obok braci jako współspadkobierca ojca (P. 891 k. 151). Zobowiązał się w r. 1555 sprzedać bratu Janowi za 50 grz. część dworu i budynków w Niałku Wielkim (P. 896 k. 882v), zaś w r. 1557 bratu Marcinowi sprzedać tamże za 5 grz. plac z budynkiem (Kośc. 237 k. 244). Bratankowi Wojciechowi N-mu zapisał w r. 1590 sumę 20 grz. (ib. 264 k. 194). Swej synowej Annie Kosickiej żonie syna Wojciecha, w r. 1597 na połowie części w Wielkim Niałku i na połowie łana "Piotrkowskiego" dał oprawę 500 zł. posagu (P. 1402 k. 294), a równocześnie synowi Marcinowi dał połowę w Niałku, w folwarku tamtejszym, oraz połowy łanów "Piotrkowskiego" i "Wojeńskiego", wolne od powyższej oprawy (ib. k. 295). Synowie, Wojciech i Narcin. Córka Katarzyna Pożarowska, N-a, w latach 1580-1590 żona Jerzego Kosickiego.
1) Wojciech Pożarowski cz. N., syn Macieja i Ratajskiej, jak było wyżej w r. 1597 mąż Anny Kosickiej. Bratu Marcinowi w r. 1608 sprzedał za 1.500 złp. części Niałka (P. 1406 k. 237), na których to dobrach żona t. r. skasowała swą oprawę (P. 980 k. 408v) Oboje w r. 1624 już nie żyli. Byli bezdzietni (P. 152 k. 766).
2) Marcin N. cz. Pożarowski, syn Macieja i Ratajskiej, na połowie części Niałka w r. 1607 oprawił posag 400 złp. żonie Annie Siedleckiej córce Wojciecha (P. 1406 k. 20). Dla zrodzonych z niej dzieci ustanowił w r. 1608 opiekunów, między innymi żonę i brata Wojciecha (P. 980 k. 415v). Od tego brata, jak już wiemy, nabył w r. 1608 części w Niałku. Jako jego spadkobierca pozywany był w latach 1624-1626 przez Jakuba i Andrzeja Kosickich, bratanków i spadkobierców jego żony (P. 152 k. 766, 153 k. 670v). Nie żył już w r. 1649 (P. 1424 k. 959). Jego syn Jan N. zapisał w r. 1639 po 250 zł. długu każdej ze swych sióstr, Urszuli, żonie Adama Swinarskiego, Annie i Jadwidze, pannom (Kośc. 299 k. 317). Nie żył już ów Jan N. cz. Pożarowski (młodszy) w r. 1667 (Kośc. 305 k. 394). Żyli jeszcze wtedy oboje małżonkowie Swinarscy. Jadwiga była w r. 1649 żoną Hieronima Krzysztofa Kozłowskiego.
3. Marcin N., syn Piotra i Niałeckiej, wymieniony w r. 1551 obok braci jako współspadkobierca ojca (P. 891 k. 151). Od brata Macieja uzyskał w r. 1557 zobowiązanie sprzedania za 50 grz. placu z budynkiem w Niałku (Kośc. 237 k. 244). Żył jeszcze w r. 1558 (ib. 238 k. 110v). Synem jego był Jan, pozywany w r. 1594 przez Reginę Gębicką, wdowę po Wojciechu Pożarowskim cz. N-im.
4. Baltazar N., Pożarowski cz. N., syn Piotra i Niałeckiej, obok braci współspadkobierca ojca 1551 r. (P. 891 k. 151). Swoją część w Niałku, pochodzącą z działu braterskiego, sprzedał w r. 1555 za 100 złp. bratu Janowi (Kośc. 346 k. 20) i t. r. temuż bratu sprzedał za 50 zł. swą część dworu tamże (ib. 236 k. 406). Pozywany w r. 1559 przez braci Grodzickich o dług 20 zł. należny ich zmarłemu ojcu (P. 901 k. 291). Łan pusty "Markowski" w Wielkim Niałku w r. 1570 sprzedał wyderkafem za 330 złp. bratu Stanisławowi (Kośc. 346 k. 73). Nie żył już w r. 1574 (ib. 264 k. 194).
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
665666667668[669]670671672673
