Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
757758759760[761]762763764765
Orzelscy - Ożegowscy
2. Krzysztof, syn Jana i Miaskowskiej, wspomniany w latach 1599-1605 jako jeszcze nieletni (Ws. 16 k. 304, 21 k. 334), miał już "lata" w r. 1615 (P. 1409 k. 448). Części w Dębowejłęce, należne sobie z działów braterskich, sprzedał t. r. za 9.000 złp. bratu Wojciechowi (Ws. 205 k. 18). Od Andrzeja O-go, sędzica ziemskiego wschowskiego, w r. 1624 kupił za 2.000 złp. części Dębowejłęki zw. "Laterna" Ws. 206 k. 64v). Wojciechowi Przybyszewskiemu w r. 1628 sprzedał wyderkafem za 1.000 zł. części Dębowejłęki kupione od Andrzeja O-go (Ws. 206 k. 289), i t. r. wydzierżawił je od niego (Ws. 41 k. 339). Inny kontrakt o części w tej wsi zawierał t. r. z tymże Przybyszewskim pod zakładem 3.000 złp. (Ws. 41 k. 619). Andrzejowi O-mu z Ossowejsieni w r. 1633 zapisał dług 150 zł. (Kośc. 297 k. 27).
3. Piotr, syn Jana i Miaskowskiej, jeszcze jako nieletni, za zezwoleniem stryja Jana, sędziego ziemskiego wschowskiego, oraz braci, Wojciecha i Krzysztofa, części Dębowejłęki w r. 1615 sprzedał wyderkafem za 5.000 złp. Łukaszowi Cieleckiemu (P. 1409 k. 448). Żonie Annie Wierzbińskiej, córce Krzysztofa, w r. 1618 oprawił posag 2.500 złp. (P. 1411 k. 246) i t. r. skwitował braci żony, Krzysztofa i Kaspra Wierzbińskich z 2.500 złp., ona zaś skwitowała tych swych braci z dóbr rodzicielskich (P. 1000 k. 425, 483). Nie żył już w r. 1636, a wdowa t. r. od Mikołaja z Osieka Zakrzewskiego nabyła wyderkafem za 5.000 złp. części wsi Pakosław w p. kośc. (P. 1418 k. 871). Od Katarzyny z Przetoczny, wdowy po Wacławie Podolskim, w r. 1638 nabyła wyderkafem za 5.000 złp. części w Karminie w p. kośc. (P. 1419 k. 463). Od Piotra Sędzińskiego, swego zięcia, uzyskała w r. 1642 (lub nieco wcześniej) zobowiązanie oprawienia jej córce Zofii posagu 5.000 złp. (P. 1420 k. 1129v). Skwitowała w r. 1653 swych synów, Jana, Krzysztofa, Andrzeja i Piotra, z posagu 5.000 zł. i skasowała oprawę na Dębowejłęce (Ws. 56 k. 338). Żyła jeszcze w r. 1655 (Ws. 208 k. 213v), a nie żyła już w r. 1676 (P. 1094 k. 1354). Synowie: Jan, Krzysztof, Andrzej i Piotr. O tym Andrzeju znam tylko wzmiankę z r. 1652. Corka Zofia, żona 1-o v. w r. 1642 Piotra Sędzińskiego, 2-o v. w r. 1665 Stanisława Rosnowskiego.
1) Jan, syn Piotra i Wierzbińskiej, mąż Heleny z Bużenina Pstrokońskiej, córki Stanisława i Anny Mikołajewskiej, zawierał w r. 1650 kontrakt z jej owdowiałą matką (Kc. 129 k. 586), może właśnie o rękę córki? Tej żonie w r. 1651 oprawił posag 2.500 zł. (Ws. 208 k. 94). Obrał w r. 1652 stryja Andrzeja O-go, starostę wschowskiego, na opiekuna wszystkich swych dóbr dziedzicznych (Ws. 56 k. 239). Już nie żył w r. 1654, kiedy wdowa oprawę swego posagu scedowała braciom męża, Krzysztofowi i Piotrowi (Ws. 56 k. 531).
2) Krztsztof, syn Piotra i Wierzbińskiej, w r. 1653 asystował przy transakcji Barbarze O-ej, żonie Krzysztofa Grzymułtowskiego, podkomorzego kaliskiego (Ws. 208 k. 135v). Od brata Piotra w r. 1655 kupił za 12.000 zł. jego części w Dębowejłęce (ib. k. 213v), zaś w r. 1657 odprzedaźł mu je z powrotem za takąż sumę (ib. k. 250). Mąż Ewy Milińskiej, wdowy 1-o v. po Janie Kowalskim, surogatorze grodzkim wschowskim, w r. 1650 kwitował wzajemnie z żoną z inwentarza (Ws. 56 k. 804v). Synowie Jana Kowalskiego, zrodzeni z jego pierwszej żony Katarzyny O-ej, skwitowali t. r. Ewę z ruchomości domowych pozostałych po ojcu (ib. k. 815). Krzysztof t. r. oprawił żonie 7.000 złp. posagu (Ws. 208 k. 294v). Jako spadkobierca, obok brata Piotra, zmarłego brata Jana, skwitowany był w r. 1661 przez Andrzeja O-go, starostę wschowskiego (Ws. 63 k. 360v). Oboje z żoną w r. 1661 od Mikołaja Szołdrskiego, kasztelana biechowskiego, nabyli wyderkafem za 7.000 zł. Iłowiec Wielki w p. kośc. (P. 1072 IX k. 461v). Krzysztof z bratem Piotrem prawa swe spadkowe do części folwarku Laterna w Dębowejłęce w r. 1667 scedowali Piotrowi Żychlińskiemu (Ws. 67 k. 107v). Na elekcję r. 1669 Krzysztof zjechał pod chorągwią chorążego kaliskiego (P. 196 k. 478). Już nie żył w r. 1670, pozostawiając jako wdowę drugą swą żonę, Helenę Pączkowską, córkę Andrzeja i Anny Jaroszewskiej. Z Milińskiej pozostał syn Andrzej, którego opiekun, stryj Piotr O., celem spłacenia długów i wyswobodzenia jego dóbr z rąk macochy, t. r. sprzedał wyderkafem wieś Bardo w p. pyzdr. za 18.000 złp. Wojciechowi Zbijewskiemu (P. 1868 VI k. 50). Helena Pączkowska w r. 1671 była już 2-o v. żoną Franciszka Skarzyńskiego, który jej wtedy oprawił 4.500 złp. posagu (P. 1680 k. 221).
Andrzej, syn Krzysztofa i Milińskiej, jeszcze nieletni w r. 1675, kiedy jego opiekun, stryj Piotr O. mianował plenipotenta dla podjęcia od Wojciecha Zbijewskiego sumy 10.000 zł. z wyderkafu wsi Bardo (Ws. 68 k. 822). Opiekun ten Bardo t. r. wydzierżawił pod zakładem 1.500 zł. Walerianowi Zabłockiemu, a kwitował się z nim z owej dzierżawy w r. 1676 (Py. 154 s. 55). Andrzej od stryja uzyskał w r. 1678 cesję 15.000 zł. stanowiących część sumy 21.000 zł., zapisanej mu przez magistrat miasta Wschowy (Ws. 73 k. 187v). Żył jeszcze w r. 1700, asystował wtedy przy transakcji siostrze stryjecznej Ludwice zamężnej Lisieckiej (Ws. 77 III k. 110). Umarł 12 II 1715 r., pochowany w Lubiniu u Benedyktynów (LM Świerczyna).
3) Piotr, syn Piotra i Wierzbińskiej, stolnik wschowski w r. 1673 (Ws. 68 k. 711). Wspomniany w r. 1653 (Ws. 56 k. 338), swoje części w Dębowejłęce w r. 1655 sprzedał za 12.000 zł. bratu Krzysztofowi (Ws. 208 k. 213v), zaś w r. 1657 odkupił od niego te dobra za takąż sumę (ib. k. 250). Jego żoną była Elżbieta Brezianka, córka Mikołaja i Zofii Żychlińskiej. Zawierał w r. 1660 z jej matką i braćmi kontrakt pod zakładem 20.000 zł., zapewne właśnie o jej rękę (Ws. 59 k. 25v). Z tę żoną r. 1660 kwitowali się wzajemnie z inwentarza (Ws. 59 k. 446). Piotr w r. 1667 skwitowany przez Piotra Żychlińskiego, spadkobiercę ciotecznego brata. Andrzeja O-go, starosty wschowskiego, z 15.000 zł. należnych staroście (Ws. 68 k. 103v). Naznaczony w r. 1672 przez sejmik średzki rotmistrzem powiatu wałeckiego (P. 199 k. 509). Z Piotrem Żychlińskim, starostą wałwckim, w r. 1673 zawierał kontrakt z racji pretensji względem stawu w Ossowejsieni (Ws. 68 k. 711). Był w r. 1675 sędzia kapturowym wschowskim (Ws. 68 k. 822). Jako współspadkobierca rodzonego wuja Kaspra Wierzbińskiego, a też w imieniu bratanka Andrzeja i innych licznych spadkobierców tego wuja, dobra Wierzbno i Brzezno w p. pozn. w r. 1676 sprzedał za 45.000 złp. Janowi z Kolna Prusimskiemu (P. 1427 k. 734v). Żoną Piotra, stolnika wschowskiego, chyba drugą, była Anna Cielecka (P. 1109 VII k. 4). Z trzecią żoną, Barbarą Krzyżanowską wdową 1-o v. po Stanisławie Zakrzewskim, w r. 1687 spisał wzajemne dożywocie (Ws. 208 k. 444v). Piotr z sumy 21.000 zł., zapisanej sobie przez magistrat miasta Wschowy, w r. 1678 cedował 15.000 zł. bratankowi Andrzejowi (Ws. 73 k. 187v). Jako syndyk bernardynów wschowskich, t. r. kwitował Kazimierza Gałęskiego, podstolego wschowskiego, z 1.000 zł, t. j. z pierwszej raty z sumy 5.000 zł., zapisanej przezeń na budowę klasztoru wschowskiego (Ws. 73 k. 197v). Od Andrzeja z Mierzyna Przybysławskiego w r. 1679 kupił za 16.500 złp. jego części w Dębowejłęce (P. 1429 k. 403v), a w r. 1681 także i od jego braci, Stanisława i Franciszka, w tej samej sumie (P. 1103 VIII k. 42). Skwitowany t. r. przez Jana Urbanowskiego z kontraktu jednorocznej dzierżawy Wolikowa i Budziłowa w p. kośc. (Kośc. 306 k. 156). Barbara Krzyżanowska była wraz z mężem posesorką Wolikowa i Pląskowa (P. 1139 X k. 7v). Piotr, pojmując w r. 1682 czwartą żonę, Dorotę Zawadzką, córkę Andrzeja i Anny Drużbickiej, wdowę 1-o v. po Mikołaju Lisieckim, 2-o v. po Kazimierzu Cieleckim, kontrakt małżeński spisywał z nią w Mórce 10 XI t. r. i uzyskał od niej wtedy zapis długu 10.000 złp. (Ws. 73 k. 739v, 740v; P. 1106 III k. 48v, 1107 II k. 1). Od Franciszka Przybysławskiego oraz braci jego, Andrzeja i Stanisława, w r. 1683 kupił za 17.500 złp. części w Dębowejłęce (P. 1106 k. 53v). Byłao to oczywiście nadanie ostatecznej formy dawniejszym transakcjom z lat 1679 i 1681. Syndyk klarysek głogowskich (P. 1106 III k. 9). Zawierał w Mórce 2 I 1683 r. kontrakt z Kazimierzem z Bukowca Szlichtinkiem o rękę swej córki Anny, pod zakładem 10.000 zł. (Ws. 73 k. 752v). Skwitowany t. r. z 10.000 zł. posagu i wyprawy przez córkę Zofię zamężną Skrzetuską (ib. k. 841v), a w r. 1685 z takiej samej sumy posagowej przez córkę Annę Szlichtynkową (Ws. 76 k. 5v). Umarł 2 X 1687 r. w wieku 65 lat, pochowany u Bernardynów we Wschowie (LM Mórka; A. B. Wschowa, W. 27, tu data zgonu 20 X 1688 r.). Wdowa była współspadkobierczynią zmarłego bezpotomnie Adama Zielińskiego i swoją część dworu z połową ogrodu za murami Poznania, naprzeciwjko zamku, w r. 1689 sprzedała Andrzejowi Sromowskiemu (P. 1117 V k. 13). Posesorka części Dębowejłęki, w imieniu własnym i Franciszka, pod imieniem Piotra Benedyktyna w Lubiniu, oraz Ludwiki, syna i córki męża urodzonych z Cieleckiej, jak również w imieniu swoich z nim córek, panien Franciszki i Zofii, dziedziców w Dębowejłęce, kwitowała się w r. 1690 z Franciszkiem Doręgowskim, poprzednim posesorem części tej wsi (Ws. 76 k. 234v). Dorota z Zawadzkich umarła w r. 1696. Z Cieleckiej, jak już wiemy, syn Franciszek, pod imieniem Piotra benedyktyn w Lubiniu, który w r. 1691 poddanego z Dębowejłęki dał Andrzejowi Lisieckiemu (Ws. 76 k. 269), przyrodniemu bratu swych sióstr przyrodnich, a jednocześnie mężowi swej siostry rodzonej. Podprzeor lubiński, w r. 1720 manifestował się przeciwko siostrze przyrodniej Zofii, zamężnej Koszutskiej, o uzurpowanie praw dziedzicznych do Dębowejłęki (Kośc. 155 s. 845). Był również t. r. proboszczem jeżewskim i dostał 1.000 zł. z sumy 9.600 zł. zapisanej na Dębowejłęce, wypłaconych przez obecnego dziedzica tej wsi, Teofila Pawłowskiego, swego szwagra (Kośc. 312 s. 258). Swoje części w Dębowejłęce sprzedał (dał?) przyrodniej siostrze Zofii zamężnej Koszutskiej. Już nie żył w r. 1722 (P. 1187 k. 108). Z Cieleckiej rodziły się też trzy córki: Ludwika, Anna i Zofia. Z nich, Ludwika była w r. 1694 żoną Andrzeja z Kiszew Lisieckiego, zmarłego 25 IX 1706 r., pochowanego we Wschowie u Bernardynów. Drugim jej mężem w latach 1709-1726 był Teofil z Wierzbna Pawłowski, który umarł w Kamieńcu 9 VIII 1737., też pochowany we Wschowie u Barnardynów. Anna 2 III 1682 (1683?) r. wyszła za Kazimierza z Bukowca Szlichtynka, nie żyła już w r. 1714. Zofia poślubiła w r. 1682, krótko po 26 I, Aleksandra Skrzetuskiego, nie żyła już w r. 1714. Z Zawadzkiej rodziły się córki, Franciszka i Zofia. Z nich, Franciszka (Franciszka Zofia), ur. w Mórce, ochrzcz. 8 IV 1685 r. (LB Morka), wyszła w r. 1713 za Jakuba Gierzyńskiego, umarła między r. 1720 a 1722. Zofia (Zofia Elżbieta), ur. w Mórce, ochrzcz. 16 V 1688 r. (ib.), zaślubiła 12 VI 1714 r. Franciszka Koszutskiego, umarła w r. 1727. Nabyła Dębowąłękę, która potem przeszła na jej syna Józefa Koszutskiego (Z. T. P. 40 k. 1007; I. Kal. 199/201 k. 555).
(II) Jerzy, syn Wojciecha i Łąckiej, ur. ok. r. 1570, miał bowiem w r. 1594, wedle zapewnienia matki, lat 24 (Ws. 13 k. 217, 203 k. 64v). Dziedzic części Dębowejłęki, sumę 2.800 złp. jako pozostałośc z długu 3.400 zapisanego sobie przez brata stryjecznego Stanisława O-go z Tuchorzy, w r. 1602 cedował swym braciom stryjecznym i opiekunom, Janowi O-mu z Ossowejsieni, sędziemu ziemskiemu wschowskiemu, Stanisławowi O-mu z Rakoniewic i Mikołajowi O-mu z Trzebawia (Ws. 19 k. 65). Na połowie swej części Dębowejłęki w r. 1603 oprawił posag 700 złp. żonie Jadwidze Krzyckiej, córce Mikołaja, sędziego grodzkiego wschowskiego (Ws. 204 k. 192). Jadwiga t. r. kwitowała ojca z dóbr rodzicielskich (Ws. 19 k. 303). Jerzy od Jana O-go, sędziego ziemskiego wschowskiego, w r. 1606 nabył wyderkafem za 4.000 złp. części w Ossowejsieni (P. 1405 k. 671). Dwa łany w Dębowejłęce w r. 1617 dał Andrzejowi Golińskiemu (P. 1410 k. 353), zapewne wtedy już zięciowi. Jadwiga Krzycka żyła jeszcze w r. 1620 (P. 1004 k. 896), a być może i 6 VII 1626 r., identyczną z Jadwigą O-ą, wtedy chrzestną? (LB Kościan). Pozywał Jerzy w r. 1622 Elżbietę Kębłowską, żonę Samuela Sokołowskiego, siostrzenicę i jedyną spadkobierczynię swego zięcia Golińskiego, już zmarłego, o posag 6.000 zł. i wyprawę 1.000 zł, dane temu Golińskiemu za córką Katarzyną (Ws. 33 k. 102). Żył jeszcze w r. 1623 (Ws. 206 k. 36). Córka Katarzyna była 2-o v. w latach 1620-1623 żoną Jana Kowalskiego, a nie żyła już w r. 1644. Rodziła się chyba nie z Krzyckiej, lecz z pierwszej, nieznanej mi, żony Jerzego, bo w r. 1620, kiedy już jako żona Kowalskiego zeznawała w asyście ojca i Jadwigi z Krzyckich, ta nazwana "żoną ojca", nie "matką" (P. 1004 k. 896).
III) Maciej, syn Baltazara i Pawłowskiej, rotmistrz J. Kr. Mci w r. 1574 (Kośc. 258 k. 58v). Wspomniany w r. 1550 (Kośc. 235 k. 298), dostał od ojca w r. 1557 Tuchorze z młynem "Borujką" (P. 1396 k. 412v), ale te dobra w r. 1560 ojcu zwrócił (Ws. 200 k. 14). Wspólnie z bratem Bartłomiejem w r. 1564 od matki dostał cesję zapisu 4.000 zł. na Wilkowie Niemieckim, Smyczynie, Przysiece, Boszkowie i Tuchorzy, jaki ona uzyskała była od męża (Ws. 200 k. 43). Wraz z tym bratem intromitowany w r. 1564 do części Dębowejłęki, Boszkowa, Tuchorzy i Smyczyny pustek na mocy zapisu 4.000 zł. węg. danego przez matkę (Kośc. 242 s. 418). Wyznaczony w r. 1656 przez szwagra Andrzeja Karchowskiego na jednego z opiekunów jego dzieci (Ws. 200 k. 50). Z działów z przyrodnimi braćmi, przeprowadzonych w r. 1566, jemu i Bartłomiejowi dostała się cała Tuchorza wraz z dopłatą 2.000 złp. (Kośc. 244 k. 1v, 2, 3). Podziału Tuchorzy dokonał z bratem w r. 1574. Nie żył już w r. 1578 (Kośc. 258 k. 58v).
IV) Bartłomiej, syn Baltazara i Pawłowskiej, od ojca w r. 1557 dostał części Dębowejłęki i Boszkowa (Ws. 4 k. 231), ale ojcu w r. 1560 zwrócił (Ws. 20 k. 14). Pozwany był w r. 1564 przez swych braci przyrodnich, Jana i Wojciecha O-ch, o części Wilkowa Niemieckiego (Kośc. 242 s. 400). Z Działów z przyrodnimi braćmi robionych w r. 1566 wziął wspólnie z rodzonym bratem Maciejem całą Tuchorzę z dopłatą 2.000 złp. (Kośc. 244 k. 1v, 2, 3). Pozdału Tuchorzy z tym bratem dokonał w r. 1574 (Kośc. 258 k. 58v). Wraz z bratankiem Stanisławem, jako spadkobiercy siostry Jadwigi Zawadzkiej, skasowali w r. 1581 oprawę 700 złp. posagu daną w r. 1550 na połowie Zawady i połowie części wsi Czarnkowa w p. kośc. (Kośc. 261 k. 544). Nie żył już w r. 1594 (Ws. 203 k. 64v).
IV. Wojciech, syn Mikołaja i Tuchorskiej, wspomniany obok braci w r. 1517 (Kośc. 25 k. 25v). Z działów braterskich, robionych w r. 1518, wziął Ossowąsień i Dębowąłękę, uczyniony przez ojca jego spadkobiercą w tych dobrach (Ws. 1 k. 121, 136; Kośc. 25 k. 121). W ponowionych w r. 1522 działach wziął części w obu tych wsiach (Kośc. 233 k. 83, 345 k. 96). Bracia, Piotr i Baltazar w r. 1525 zlecili mu opiekę nad bratankami, Mikolajem i Janem, synami zmarłego Andrzeja (Kośc. 345 k. 114v). Nie żył już w r. 1530, a spadek po nim w Ossowejsieni i Dębowejłęce wzięli bracia. Poczynione przezeń legaty na cele pobożne zobowiązał się pospłacać brat Piotr (Ws. 2 k. 75). Burmistrz i rada miasta Wschowy, za wiedzą Piotra O-go, wykonawcy testamentu, w r. 1534 na wójtostwie wschowskim zapisali roczny czynsz 5 grz. od sumy wyderkafowej 100 grz., legowanej testamentem Wojciecha szpitalowi biednych Św. Jerzego na przedmieściu Wschowy (P. 1393 k. 703v). Zob. tablice 1-3.
Zapewne do Abszaców zaliczyć też można O-ch, których podaję niżej. Jan, chrzestny 7 VII 1627 r. (LB St. Gostyń). Anna, chrzestna 26 XI 1630 r. (ib.). Dorota, córka Zygmunta Włostowskiego (!), w r. 1664 żona Andrzeja Chełkowskiego z Gablina (P. 1861 k. 486v). Jan, chrzestny 27 II 1667 r. (LB Szamotuły). Stanisław z żoną Anną w r. 1676 wydzierżawili od małżonków Marcina Kurnatowskiego i Anny Trlęskiej Imielno Kościelne (P. 1094 k. 1087v). Jadwiga z Ossowejsieni, w r. 1681 żona Stefana Żebrowskiego. Anna, zmarła w r. 1686, żona Michała Uwielińskiego. Stanisław i Dorota, mieszkający w Długiej Goślinie, rodzice Jana, ochrzcz. 30 XII 1691 r. (LB Białężyn). Jan, świadek 6 II 1701 r. (LC Wilkowo Pol.). Jan, chrzestny 2 V 1706 r. (LB Oporowo). Piotr nie żył już w r. 1712, a wdowa po nim Elżbieta Cielecka, córka Jana Teodora i Anny Woźnickiej, spisywała wtedy dożywocie z drugim swym mężem, Wojciechem z Łagowca Szczanieckim (P. 283 k. 311).
Ossowscy h. Dołęga, z Ossowa w p. pozn. Dobiesława O-a w r. 1407 pozwała Włodka, Leonarda i Krzywosęda ze Sławna o sumę 30 grz. (P. 3 k. 16v). Dołęga z Ossowa w r. 1425 miał termin z Janem z Wielżyna (P. 8 k. 39v). Filip z Ossowa łan w tej wsi sprzedał w r. 1435 Janowi z Niemieczkowa (P. 1378 k. 85v). Maciej z Ossowa w r. 1443 pozywał Burnetę i jej syna Jakuba z Charcic (P. 14 k. 197), zaś w r. 1444 Pawła, syna zmarłego Wasza (?) z Witkowic, o pewne role w Uścikowie (P. 15 k. 2v). Agnieszka z Charcic, wdowa po Macieju z Ossowa, dwa łany w Ossowie w r. 1446 sprzedała za 40 grz. Wojciechowi niegdy z Nienina (P. 15 k. 194, 1379 k. 171). Katarzyna, żona Wojciecha O-go, w r. 1448 (P. 17 k. 173). Wojciechowi z Ossowa w r. 1448 zapisali sumę 48 grz. Naram z Wielżyna działając w imieniu Wańczoszki i Katarzyny, sióstr niegdy z Wargowa, oraz Katarzyny z Ossowa (P. 17 k. 193v). Mikołaj O., syn Jana h. Dołęga, instalowany 11 II 1449 r. na kanonii katedralnej gnieźnieńskiej (Korytowski).
@tablica
@tablica
@tablica
Ossowscy h. Gryf. Stanisław, syn Pawła, sędziego ziemskiego sandomierskiego, chlolastyk sandomierski, kustosz kujawski, sekretarz królewski, uzyskał 6 III 1568 r. prezentę na kantorię gnieźnieńską, na której był instalowany 6 IV t. r. Już w r. 1570 referendarz koronny, wyświęcony na kapłana w r. 1573. Miał wtedy w r. 1576 także kanonię płocką (M. K. 114 k. 372v). Kanonik krakowski 23 I 1576 r., proboszcz sandomierski w r. 1578. Kantorii gnieźnieńskiej zrzekł się w r. 1581. Biskup chełmski w r. 1585. Wieś kapitularną Połażejewo w p. pyzdr. trzymał do r. 1578, kiedy ją na trzy lata wydzierżawił za 100 zł. rocznie Adamowi Górskiemu (M. K. 122 k. 57). Umarł w r. 1586, jeszcze przed otrzymaniem sakry biskupiej, pochowany w Sandomierzu (Korytkowski).
Ossowscy h. Prus I, z Ossowa w pow. chojnickim. Władysław z Montowa ur. ok. r. 1834/35, zaślubił 30 IX 1862 r. Wandę Janta-Połczyńską, córkę Stanisława, ur. ok. r. 1843 (LC Mieścisko). Umarła 28 II 1879 r., pochowana w Grodzicznej pod Mątwami (Dz. P.). Wladysław, właściciel Montowa, umarł w Nowym Mieście 25 IX 1908 r., mając lat 74, pochowany w Grodzicznej (ib.). Jego drugą żoną była Helena Jasińska, która będąc już wdową umarła 4 X 1928 r., pochowana w Grodzicznej (ib.). Z obu żon miał potomstwo. Leona O-go z Białobłot córka Maria umarła tamże 20 XI 1911 r., mając lat 5, pochowana w Brodnicy (ib.). Feliks, mąż Wandy (Wandy Melanii) Wolszleger, spadkobierczyni zmarłego w r. 1916 brata Wacława Wolszelegera, dziedzica Laskownicy Mniejszej w pow. wągrowieckim (Hip. Laskownicy Mn.). Feliks był właścicielem Naimowa. Tam umarła Wanda 21 X 1928 r., w 75-ym roku życia, pochowana w Brodnicy (Dz. P.). Feliks, były właściel Naimowa, umarł 7 I 1932 r., w 90-ym roku życia, pochowany w Brodnicy (ib.). Niewątpliwie synem ich był Stanisław, major rezerwy 18 pułku ułanów, b. poseł sejmowy, zmarły 21 I 1929 r., pochowany w Brodnicy (ib.). Jadwiga O-a zamężna Taczanowska zmarła 2 II 1934 r. w pow. tucholskim, w 24-ym roku życia,. pochowana w Mądromierzu. Józef i Alozja z Prądzyńskich O-cy, właściciele Bralewnicy, rodzice Marii, którą w Poznaniu 29 XII 1936 r. zaślubił wdowiec Władysław Taczanowski z Wielunia (LC Św. Marcin, Pozn.).
Ossowscy z Ossowca w pow. gnieźn. Mikołaj i Jan z Ossowca byli w r. 1452 pozywani przez Andrzeja i Jarnolda braci z Suszewa (G. 6 k. 216v) sami zaś pozywali ich w r. 1453 (P. 852 k. 76). Jan i Wojciech, bracia niedzielni, dziedzice w Ossowcu, czwartą część młyna wodnego we wsi Proczyno p. gnieźn. w r. 1454 dali klasztorowi trzemeszeńskiemu w zamian za łan roli we wsi Kamionka i dopłatę 40 grz. (P. 1384 k. 227v). Wojciech na częściach Ossowa w r. 1466 oprawił 60 grz. posagu i 70 grz. wiana żonie Małgorzacie (P. 1383 k. 359). Jan w r. 1469 pozywany był przez Piotra, Mikołaja, Wojciecha i Wawrzyńca, braci rodzonych z Golczewa (G. 9 k. 8v). Całą swą część w Ossowcu dał t. r. Mikołajowi O-mu (bratu?) w zamian za pięć łanów (dwa osiadłe i trzy folwarczne) we wsi Sienno oraz dopłatę 60 grz. (P. 1385 k. 47v, 48). Wojciech O. z bratem Janem w r. 1471 przeprowadzili pod zakładem 100 grz. podział dóbr (G. 8 k. 47). Mikołaj, wspomniany wyżej brat Jana (może i Wojciecha?), w r. 1472 jako jeden z arbitrów godził Marcina z Budzisławia i żonę jego Barbarę (swoją córkę?) oraz Jana Powidzkiego z braćmi z Grabienic (G. 20 k. 256). Ów Mikołaj t. r. od Jana z Sienna (brata?) kupił za 50 grz. dwa łany osiadłe i trzy puste w Siennie (P. 1385 k. 139). Mikołaj, dziedzic w Ossowcu, w r. 1483 zapisał 10 grz. długu zięciowi Jakubowi z Ziemiącina w posagu za córką Agnieszką (G. 12 k. 39v). Zapewne nie żył już w r. 1486 (G. 22 k. 48), nie żył napewno w r. 1491 (P. 1387 k. 140). Miał też Mikołaj brata Andrzeja, plebana w Niankowie, który w r. 1486 wraz z bratankiem Mikołajem z Ossowca miał termin z Pawłem Leskim oraz Dorotą, Barbarą i Jadwigą z Ossowca (G. 22 k. 48). Ks. Andrzej w r. 1488 wraz z tym bratankiem Mikołajem (synem Mikołaja), jako dziedzic obok niego w Ossowcu zobowiązał się uiścić Bartłomiejowi Sindel z Budzisławia Kościelnego 60 grz. posagu za siostrą tego Mikołaja, a swoją bratanicą (G. 13 k. 128v). Nie żył już w r. 1491 (P. 1387 k. 142). Ta Barbara swoją część w Ossowcu w r. 1491 sprzedała za 40 grz. Pawłowi O-mu, "siostrzeńcowi" (P. 1387 k. 140v). O tym Pawle "Lyessh" z Ossowca wiem jeszcze to, że w r. 1491 pozywany był przez dziedziców w Gałczynie (G. 23 k. 28v). W r. 1500 mowa o Janie O-im, synu Pawła "Lessha", dziedzica w Ossowcu (G. 24 k. 103v).
Mikołaj, syn Mikołaja, spadkobierca stryja, ks. Andrzeja, na połowie części w Ossowcu, należnej mu po nim prawem bliższości, w r. 1491 oprawił posag 200 zł. węg. żonie Barbarze (P. 1387 k. 142). Była to Barbara Gunicka. Mikołaj w r. 1494 skwitowany został przez szwagra Budzisławskiego z 60 grz. posagu za siostrą (G. 16 k. 76). Złożył w r. 1500 Janowi, swemu wnukowi (bratankowi?), z dziesięciny jego dóbr w Ossowcu (G. 18 s. 272). Może ten Jan to syn Pawła, o którym było wyżej? Jako "stryj" asystował w r. 1507 Jadwidze Nadarzyckiej, wdowie po Janie Gomołowskim, która część swą macierzystą w Ossowcu sprzedała za 40 grz. ks. Piotrowi Racławkowskiemu, plebanowi we Wrześni (G. 335a k. 6v). Od Kaspra Suszewskiego, swego brata styjecznego, kupił w r. 1509 za 200 grz. części w Suszewie, które ten odziedziczył był po ojcu Sędziwoju Suszewskim, wykupił zaś za 100 grz. od rodzonego brata Michała Suszewskiego (P. 786 s. 130). Skwitowany w r. 1510 z 10 grz. Feliksa i Aleksego, dziedziców Budzisławia (G. 19 k. 177). Zapisał ok. r. 1510 na Budzisławiu Kościelnym 3 grz. Wojciechowi Czarnotulskiemu (G. 261 k. 58v). Połowę wsi Suszewo p. gnieźn. sprzedał za 100 grz. Stanisławowi Słowikowskiemu (G. 259 k. 154). Zapewne żył jeszcze w r. 1514 (G. 25 k. 514). Nie żył już ok. r. 1517, kiedy to jego synów i córki pozywali synowie zmarłego Stanisława Słowikowskiego z Suszewa (G. 259 k. 398v), a nie żył napewno w r. 1519 (P.867 k. 233v). Jego drugą żoną była Katarzyna Racłakowska, która w r. 1537 od swej córki Barbary zamężnej Broniewskiej dostała w dożywocie łan w Ossowcu (G. 335a k. 203v). Uzyskała ona w r. 1536 od tej córki zobowiązanie w tym względzie, teraz dopełnione (G. 31 k. 34). Z pierwszej żony syn Maciej i córki, Anna, w latach 1519-1537 żona Jana Sienieńskiego cz. Wronowskiego, dziedzica we Wronowie, wdowa w r. 1549, i Małgorzata, w r. 1519 żona Jana Trzebuchowskiego, wdowa w latach 1536- 1547. Z drugiej żony syn Błażej i córki, Barbara, w latach 1534- 1537 żona Jana Broniewskiego, dziedzica w Broniewicach i Suchodole i Katarzyna, w latach 1536-1537 żona Feliksa Jarunowskiego. Z synów, o Macieju niżej. Błażej w r. 1530 ręczył Andrzejowi Racłakowskiemu za swoją matkę a jego siostrę, iż nie będzie go niepokoić z racji sumy 20 grz. zapisanych jej przez Andrzeja z dóbr rodzicielskich (P. 871 k. 618). Bezpotomny a zapewne i bezżenny, nie żył już w r. 1532 (G. 262 k. 6).
Maciej, syn Mikołaja i Gunickiej, wraz z bratem Błażejem w r. 1519 przyjmował od szwagra Trzebuchowskiego poręczenie, iż jego żona a ich siostra skwituje braci z dóbr ojczystych i macierzystych w Ossowcu (P. 867 k. 233v). Innemu szwagrowi, Janowi Sienieńskiemu, dziedzicowi we Wronowie, w r. 1519 zapisał 50 grz. długu jako resztę posagu za siostrą Anną (ib. k. 234). Skwitowany w r. 1522 z 9 grz. długu przez Praksedę, wdowę po Stanisławie Suszewskim, i jej synów (G. 28 k. 101). Łan osiadły w Ossowcu sdprzedał t. r. wyderkafem za 12 grz. Janowi Chomiąskiemu (G. 335a k. 64v). Ze swym bratem z innej matki, Błażejem zobowiązali się dotrzymać dokonanych między nimi działów Ossowca i Sienna (G. 28 k. 207). Ożenił się w r. 1527 z Anną Kotwiczówną, córką Jerzego, wójta gnieźnieńskiego, której przed ślubem, 14 III, oprawił na połowie części Ossowca i Sienna 400 zł posagu. Jednocześnie od Katarzyny Czechowskiej, wdowy po tym wójcie, nabył wyderkafem za 300 zł wieś Piotrowo w p. gnieźn. i tamtejszy młyn wodny zw. "Ławiczny" (P. 1393 k. 162). Od wuja swego, Piotra Gunickiego, w r. 1528 dostał części w Ossowcu (ib. k. 217). Skwitował w r. 1530 Tomasza Czechowskiego z oprawy danej sobie przez jego matkę Katarzynę na Piotrowie i młynie "Ławicznym" (G. 29 k. 55v). Od Doroty, wdowy po Jałbrzyku Trzebuchowskim, w r. 1530 nabył wyderkafem oprawę jej wiana na Trzebuchowie p. kon. (I. R. Z. Kon. 6 k. 55). Skwitowany w r. 1532 przez macochę Katarzynę z 20 grz. długu zapisanego na Ossowcu i Siennie przez zmarłego brata Błażeja O-go (G. 262 k. 6). Od Kaspra Trzcińskiego w r. 1534 nabył wyderkafem za 30 grz. czterech przedmieszczan na przedmieściu miasta Orchowa p. gnieźn. (G. 262 k. 153v, 335a k. 193v). Bezpotomny, nie żył już w r. 1536 (G. 31 k. 34). Owdowiała Anna Kotwiczówna w r. 1536 była już 2-o v. żoną Piotra Mielżyńskiego. Oprawę swą na częściach Ossowca i Sienna na sumę 400 złp skasowała wtedy i skwitowała siostry męża (G. 31 k. 22). T. r. skwitowała brata ks. Floriana Kotwicza, proboszcza kolegiaty Św. Jerzego na zamku gnieźnieńskim, z danych mu do wiernych rąk rzeczy i klejnotów pozostałych po pierwszym mężu (ib. k. 59). Dziedziczyły po Macieju w Ossowcu i Siennie siostry. Barbara zamężna Broniewska w r. 1536 dała zobowiązanie siostrzenicy swej, Annie Jarunowskiej, iż sprzeda jej wieczyście za 300 grz. czwartą część Sienna (G. 31 k. 104). T. r. siostry: Wronowska, Trzebuchowska, Broniewska i Jarunowska przeprowadziły między sobą podział spadku po bracie (ib. k. 22v, 24). Zob. tablicę.
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
757758759760[761]762763764765
