Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
773774775776[777]778779780781
Orzelscy - Ożegowscy
(II) Piotr, syn Andrzeja i Książyńskiej, wspomniany obok braci w r. 1567 (P. 911 k. 516). Od Marcina i Jerzego, braci swych, dostał w r. 1576 całe części w Otorowie (P. 1398 k. 664v). Mąż Anny Sepińskiej, wdowy 1-o v. po Janie Borzysławskim, która w r. 1578 kwitowała ze 110 złp swego brata Jana (Kośc. 258 k. 138), męża zaś t. r. kwitowała z oprawy na Otorowie swego posagu 800 złp (ib. k. 535). Wspólnie z bratem Janem części po ojcu w Otorowie w r. 1585 dał bratu Marcinowi, sam zaś dał temu bratu te części owej wsi, które nabył od brata Jerzego (P. 1399 k. 492v). Zlecił w r. 1590 swej żonie opiekę nad zrodzonymi z niej dziećmi (P. 954 k. 520), zaś w r. 1593 małżonkowie spisali wzajemne dożywocie (P. 1400 k. 1021). Nie żył już Piotr w r. 1598, kiedy Agnieszka wraz z synem Andrzejem, spadkobiercą ojca, kwitowała Andrzeja Czarnkowskiego, kasztelana rogozińskiego (P. 968 k. 366). T. r. kwitowała ze 100 zł Piotra Korzboka Łąckiego (ib. k. 449). Od Zofii Grabskiej, wdowy po Andrzeju Zadorskim, i od jej synów: Andrzeja, Piotra, Jarosza i Wojciecha, kupiła t. r. za 4.000 złp ich części w Karczewie p. kośc. (P. 1402 k. 779) i zapisała 3.500 zł długu tejże wdowie (P. 968 k. 908). Skwitowana wspólnie z synem Andrzejem w r. 1599 przez Wojciecha Zadorskiego ze 100 złp (Kośc. 279 k. 138). Połowę części w Karczewie, nabytych od Zofii z Grabskich Zadorskiej, sprzedała w r. 1601 za 2.500 złp Katarzynie Tarzeckiej, żonie Marcina Karczewskiego (P. 1404 k. 367v). Części Karczewa w r. 1602 sprzedała za 2.250 zł Marcinowi Karczewskiemu (Kośc. 348 k. 18v, 351 k. 198). Kwitowała w r. 1613 małżonków Jana i Magdalenę z Borzysławskich Pakosławskich (Kośc. 290 k. 359). Synowie: Andrzej i Wojciech. ten drugi wspomniany w r. 1602 (Kośc. 351 k. 199v).
Andrzej, syn Piotra i Sepińskiej, w r. 1598 występował obok matki (P. 968 k. 366). Swe części w Otorowie w r. 1602 sprzedał za 500 złp stryjowi Janowi (P. 1404 k. 583). Od Macieja Smoguleckiego w r. 1605 nabył wyderkafem za 2.000 złp Wiatrowo w p. gnieźn. (P. 1405 k. 460v). Żonie Zofii z Wybranowa Kotarskiej, córce Wojciecha, oprawił w r. 1606 posag 1.300 złp części Prusinowa w p. pozn. (P. 1406 k. 44v), co żona aprobowała w r. 1608 (P. 980 k. 717). Od szwagra, Andrzeja Kotarskiego w r. 1609 nabył wyderkafem za 3.000 złp część młyna Gorzewskiego w części Wybranowa (P. 1406 k. 465) i t. r. wydzierżawił tę część temuż Kotarskiemu (Kc. 125 k. 456v). Oboje małżonkowie w r. 1609 pozwani przez Adama Niemieczkowskiego (W. 24 k. 632v). Andrzej od Jana Sepińskiego w r. 1610 kupił wyderkafem części Sepna Wielkiego i Małego w p. kośc. (P. 1407 k. 94v). Wyderkaf części młyna Gorzewskiego w Wybranowie po śmierci szwagra, Andrzeja Kotarskiego cedował t. r. jego bratu i spadkobiercy Maciejowi Kotarskiemu (P. 984 k. 602). Od Jana Sczanieckiego w r. 1611 kupił za 2.400 złp części Otorowa i Świączyna (Święcina), które niegdyś nabył od panny Zofii -ej Franciszek Gorajski, a które poprzez kolejne transakcje dostały się Sczanieckiemu (P. 1407 k. 649). Te części wraz z innymi tamże w r. 1612 sprzedał za 4.000 złp Aleksandrowi Brodzkiemu (P. 1408 k. 148v). Od Piotra z Chraplewa Łąckiego, chorążyca poznańskiego, w r. 1612 kupił wyderkafem za 4.500 złp Otorowo (ib. k. 289v), który to wyderkaf mażonkowie O-cy przed w 1614 scedowali Piotrowi Jastrzębskiemu (P. 992 k. 699v). Nie żył już Andrzej w r. 1620, kiedy Zofia była 2-o v. żoną Stefana Gorzuchowskiego (P. 1004 k. 1177v). Żyła jeszcze w r. 1624 (P. 152 k. 833). Jedyny syn Jan. Była chyba jednak i córka. Oto Zofia O-a, córka zmarłego Andrzeja, w r. 1636 była żoną Mikołaja Szetlewskiego (P. 1033 k. 656v).
Jan (Jan Kazimierz), w latach późniejszych zwany Kazimierzem, syn Andrzeja i Kotarskiej, jako "jedyny syn i spadkobierca ojca" pozywał w r. 1624 małżonków Wawrzyńca Kamińskiego i Annę Czarlińską (P. 152 k. 630). Chyba to ten sam Jan żeniąc się w r. 1632 z Zofią Brzeską, zobowiązał się przed ślubem do dania jej oprawy 500 zł posagu (Ws. 45 k. 7). Skwitował w r. 1637 Stanisława Bułakowskiego z 10.000 złp (Kośc. 297 k. 287). Jan, syn Andrzeja, ze swą żoną (drugą?) Zofią Domaradzką, córką Piotra i Katarzyny Sławoszewskiej, mianował w r. 1638 plenipoentów (I. Kal. 104b s. 2139, 107a s. 381). Części w Sobótce Mniejszej, odziedziczone po ojcu, Zofia w r. 1644 sprzedała za 1.000 zł Andrzejowi Bojanowskiemu (R. Kal. 13 k. 170), ale w r. 1647 oboje małżonkowie O-cy nazwani byli posesorami części Sobótki Mniejszej (I. Kal. 113 s. 473). Zofia w r. 1652 kwitowała swą owdowiałą matkę z 1.200 złp (ib. 118 s. 1033). Mieszkali O-cy w latach 1654-1673 w Czachórach (LB Droszew; I. Kal. 133 s. 127). Żyli oboje jeszcze w r. 1681, kiedy Zofia zawierała kontrakt z Janem Stanisławem Gosławskim, pod zakładem 500zł (I. Kal. 140 k. 240), nie żyli już w r. 1695 (P. 1130 XIV k. 4). Synowie, Wojciech (ten może z pierwszej żony?) i Wawrzyniec. Z córek, Katarzyna, ur. w Czachórach, ochrzcz. 15 XI 1654 r. (LB Droszew). Regina, ochrzcz. 31 XII 1655 r. Zofia, ochrzcz. 18 V 1659 r. (ib.), wydana w r. 1695 za Kazimierza Cywińskiego, żyli oboje w r. 1701. Marianna, w r. 1673 żona Mikołaja Kicińskiego, wdowa w latach 1690-1695 (może z pierwszej żony?). Zapewne też córką Jana była Anna, chrzestna 26 VI 1673 r. (ib.) i chyba ta sama Anna była w latach 1700-1706 żoną Stanisława Stawskiego.
1. Wojciech, syn Kazimierza i może Brzeskiej, mąż Marianny Ostrowskiej, która w r. 1677 kwitowała Pawła Naczesławskiego z 200 zł, zaś od męża uzyskała zapis 200 zł długu (I. Kal. 138 s. 954).
2. Wawrzyniec, syn Kazimierza i Domaradzkiej, ochrzcz.24 II 1657 r. (LB Droszew). Skwitowany w r. 1690 ze sprawy przez Aleksandra Wilkszyckiego (I. Kal. 146 s. 28). Mąż Krystyny Bieganowskiej, córki Adama i Doroty Płaczkowskiej, która w r. 1690 kwitowała swą matkę, 2-o v. Kowalską, z 1.000 zł (I. Kal. 146 s. 226). Wawrzyniec w r. 1712 w grodzie inowrocławskim zobowiązał się Otorowo rezygnować wieczyście Antoniemu Skoroszewskiemu i Krystynie z Kicińskich, swej siostrzenicy (P. 287 k. 115).
(III) Jerzy, syn Andrzeja i Książyńskiej, wspomniany obok braci w r. 1567 (P. 911 k. 516). Jako "stryj" asystował przy transakcji Urszuli Lipnickiej, żonie Jerzego Wierzchawskiego (P. 1398 k. 7v). Części w Otorowie w r. 1585 (lub przed tą datą) sprzedał bratu Piotrowi (P. 1399 k. 429v). Wspólnik zabójstwa w r. 1586 dokonanego na Janie Bukowieckim przez Jana Bzowskiego (P. 947 k. 508). Chyba już nie żył w r. 1598 (P. 968 k. 1260), nie żył z pewnością w r. 1612 (P. 1408 k. 149v). Z nieznanej mi żony syn Marcin, bezpotomny, nie żyjący już w r. 1610 (P. 984 k. 467), córka Anna, która w r. 1610 jako spadkobierczyni stryja Tomasza i brata Marcina kwitowała z długu Jana Buszewskiego (ib.). W r. 1612 będąc już żoną Jana Węgierskiego części po ojcu w Otorowie i Święcinie sprzedała za 300 złp Sewerynowi Buszewskiemu (P. 1408 k. 149v).
(IV) Jan, syn Andrzeja i Książyńskiej, wspomniany obok braci w r. 1567 (P. 911 k. 516). Jego żona Agnieszka Kamieńska, wdowa 1-o v. po Janie Sepieńskim, kwitowała się w r. 1586 z Joachimem Gorajskim (P. 947 k. 21; Kośc. 273 k. 21v). Współspadkoberca rodzonej ciotki, panny Zofii O-ej, kwitował w r. 1590 Melchiora Jaskóleckiego z 15 zł jako części sumy 120 zł, po niej spadłej (P. 953 k. 509). Jan żonie tej w r. 1598 zapisał dożywcie na całym swym majątku (P. 1402 k. 743v). Od Jana Kaczlińskiego cz. Białeckiego w r. 1598 uzyskał cesję zapisu na 210 złp danego przez Marcina O-go ojcu Kaczlińskiego (P. 968 k. 1063). Części Otorowa i Święcina w r. 1601 sprzedał wyderkafem na dwa lata za 1.100 złp Janowi Boszkowskiemu (P. 1404 k. 131v). Od bratanka Andrzeja O-go w r. 1602 kupił za 500 złp części w Otorowie (ib. k. 583). Zaślubiając drugą żonę, Annę Brzeźnicką (Brzezińską), córkę Hieronima, krótko przed ślubem, 19 I 1604 r. dał jej oprawę 1.500 złp posagu na połowie dóbr swych w Otorowie (ib. k. 1118) i dożywocie na połowie swych części tamże (ib. k. 1119). Anna już po ślubie skwitowała t. r. ks. Jakuba Brzeźnickiego, sufragana poznańskiego i opata przemęckiego z sum zapisanych jej jako posag (P. 974 k. 959). Części Otorowa sprzedała wyderkafem w r. 1606 za 1.500 złp Stanisławowi Gorzeńskiemu (P. 1405 k. 558). Jan części Otorowa i Święcina w r. 1611 sprzedał za 1.000 złp Sewewrynowi Buszewskiemu (P. 1407 k. 451). Żona kwitowała w r. 1615 swego brata Stanisława Brzezińskiego (!) z kontraktu dzierżawy połowy wsi Świniarki i części wsi Dobiejewo p. gnieźn. (P. 994 k. 370). Żył jeszcze Jan w r. 1622 (Kośc. 292 k. 19v). Zob. tablicę.
@tablica
Jadwiga, Barbara i inne dzieci z Otorowa uzyskały termin w r. 1435 przeciwko Zachariaszowi z Komorowa i Janowi Szczepskiemu (P. 13 k. 10). Błażej, kleryk z Otorowa, Marcin i Maciej, bracia rodzeni niedzielni z Otorowa, z jednej strony, oraz Jan i Piotr, bracia niedzielni, dziedzice z Otorowa, z drugiej, w r. 1459 zawarli układ (P. 18 k. 234v). Ks. Jan O., altarysta w Szamotułach 1459 r. (P. 18 k. 234v). Piotr O. całą swoją dziedziczną część w Otorowie w r. 1489 sprzedał wyderkafem za 30 grz. Piotrowi Trzcieńskiemu (P. 1387 k. 128). Piotr O. od Wincentego Strzeżimskiego w r. 1491 nabył wyderkafem za 134 zł węg. prawa na dwóch łanach roli w Bielejewie p.pozn., dziedzicznych Michała Bielejewskiego (P. 1387 k. 154). Części dziedziczne w Otorowie i Bielejewie w r. 1497 sprzedał wyderkafem za 70 zł węg. Andrzejowi z Szamotuł, kasztelanowi kaliskiemu (P. 1383 k. 152). Hieronim O. od Sędziwoja Przystanowskiego w r. 1497 kupił za 12 grz. łan osiadły w Krzestkowicach (ib. k. 148).
Wincenty i Jan Jerzy O-cy od swego brata (!) Mikołaja Rutskiego, dziedzica w Rutkach, uzyskali w r. 1530 zapis 13 grz. długu (P. 871 k. 677v). Zofia O-a z Niemieczkowa, chrzestna 16 XII 1618 r. (LB Szamotuły). Anna, z Siekowa, wyszła 25 II 1631 r. za Samuela Załęskiego (Zaleskiego?), z Prochów, oboje żyli w r. 1642. Anna, w r. 1651 żona Jana Kozierskiego. Jadwiga, dziedziczka części Naczesławic w p. kal. w r. 1715 żona Stanisława Zdzenickiego (I. Kal. 159 s. 64). Marianna, 1-o v. żona N. Czyżewskiego, 2-o v. w r. 1726 Antoniego Daleszyńskiego.
Otowiczowie. "Ur." Antoni O. i Marianna Skoroszewska, oboje nie żyjący już w r. 1748, rodzice: Tomasza, Agnieszki, wtedy już zmarłej, żony Franciszka Rutkowskiego, Franciszki, żony Tomasza Dobrosielskiego, i Reginy panny. Franciszka Dobrosielska i panna Regina kwitowały wtedy Michała Skórzewskiego, pułkownika wojsk koronnych, dziedzica Pigłowic i Sulęcina (P. 1292 k. 219).
Otrembuszowie h. Rawicz, ze wsi Otrembusz w pow. warszawskim. Leonard, nie żyjący już w r. 1593, ojciec Marcina i Adama. Ten Marcin ze wsi Otrembusz okazywał wtedy rany zadane sobie przez Wawrzyńca Gnińskiego z Popowa (P. 959 k. 1094). Adam, syn Leonarda, skarżył w r. 1594 i 1595 Piotra Bnińskiego i wspólników o zabójstwo swego stryjecznego brata, Feliksa, z pow. warszawskiego, syna zmarłego Feliksa. Zabity został w czasie najścia na miasto i dwór Bnin Jana Bnińskiego, a pochowano go u Bernardynów w Poznaniu (P. 964 k. 1257, 962 k. 921). Stanisław, w r. 1613 mąż Jadwigi z Łabiszyna (G. 72 k. 275v). Samuel z żoną Magdaleną Przeradowską w r. 1625 spisywali wzajemne dożywocie (P. 1415 k. 29v). Oboje w r. 1626 uzyskali zapis 2.000 zł od Pawła Rybskiego, skarbnika gostyńskiego (P. 1017 k. 664v). Magdalena, będąc już wdową, w r. 1628 uzyskała zapis 1.500 zł długu od Seweryna Buszewskiego (Ws. 41 k. 362). Zapis na 1.800 złp, uzyskany od Zygmunta Karola ks. Radziwiłła, komandora maltańskiego, wraz ze 180 zł prowizji cedowała w r. 1630 Tomaszowi Wielewickiemu (P. 1023 k. 117v). Zofia, żona Grzegorza Jerzmanowskiego z pow. przedeckiego, oboje już nie żyli w r. 1699.
Franciszek, nie żyjący już w r. 1713, miał z żony Marianny Tarnawskiej (P. 1147 III k. 30, 1260 k. 195; I Kon. 79 k. 169), nie żyjącej w r. 1724 (G. 94 k. 360), córkę Konstancję, żonę 1-o v. Stanisława Przyłuskiego, zaślubioną 2-o v. w r. 1713 Janowi Sławoszewskiemu. Była wdową po nim w r. 1724 i wyszła t. r. 3-o v. za Andrzeja Gurowskiego, chyba żyła jeszcze w r. 1727, nie żyła 1737 r. Katarzyna, żona Mikołaja Bielickiego, oboje nie żyli już w r. 1725.
Otuscy h. Samson, ze wsi Otusz w p. pozn. Bracia rodzeni: Tomasz Ciesielski, Jan z Otusza i Stefan Ciesiel. Ich rodzona siostra Katarzyna, nie żyjąca już w r. 1452, była żoną Grzymka z Niegolewa. Ci trzej bracia wraz ze swymi rodzonymi bratankami, Janem i Piotrem z Niemierzyc, kwitowali wtedy Grzymka z Niegolewa z posagu i wyprawy po zmarłej Katarzynie, które winien otrzymać syn Grzymka a ich siostrzeniec, Mikołaj (P. 18 k. 90v). Tomasz Ciesielski żył jeszcze w r. 1470 (P. 20 k. 63v).
Jan z Otusza, O., pozwany w r. 1440 wraz z Wojciechem z Radwankowa przez Stanisława, Wawrzyńca i Jana, braci Glinieckich (P. 14 k. 65). Dziedzic w Otuszu, od Mikołaja z Otusza w r. 1444 kupił za 360 grz. część tej wsi (P. 1379 k. 21v). Na Otuszu w r. 1445 oprawił posag 100 grz. żonie Helenie (ib. k. 84). Pozywał w r. 1446 Małgorzatę, żonę Mikołaja z Wronczyna, o bliższość do połowy Otusza (P. 15 k. 191v). Pozywał w r. 1452 Helenę, żonę Jakuba Cikowskiego (P. 18 k. 27). Zawierał w r. 1462 ugodę z Mikołajem, dziedzicem w Radwankowie (ib. k. 320v). Zabity między r. 1468 a 1470 przez Jerzego Tomickiego, chorążyca poznańskiego (P. 20 k. 51v, 854 k. 14v, 855 k. 15, 16). Synowie: Mikołaj, Piotr, Stanisław, Jan.
1. Mikołaj z Otusza, O., syn Jana, kanonik kolegiaty Najśw. Marii Panny na Górce Poznańskiej, wspólnie z braćmi: Piotrem, Stanisławem i Janem pozywał w r. 1470 Dobrogosta Psarskiego (P. 20 k. 51v). On i bracia, niedzielni w Otuszu i w połowie Turkowa, pozywali w r. 1471 Mikołaja Tomickiego, chorążego poznańskiego (P. 854 k. 129). Stawiali w r. 1475 poręczycieli temu chorążemu i jego synowi Jerzemu Tomickiemu, zabójcy ich ojca (P. 855 k. 15, 16). Ks. Mikołaj, niedzielny w Otuszu w r. 1476 z bratem Stanisławem (P. 21 k. 48v), podziału trzeciej części tej wsi dokonał z nim dopiero w r. 1493 (P. 23 k. 104). Ks. Mikołaj w imieniu swej kapituły w r. 1501 kwitował Agnieszkę Nieparcką, wdowę po Stanisławie Imbierze z Objezierza, kasztelanie śremskim, dziedziczkę w Gogolewie i Ciołkowie, z 50 grz. wyderkafu na tych wsiach (P. 859 k. 203). Jako wuj rodzony (!) w r. 1501 towarzyszył Małgorzacie Kiszewskiej, która kwitowała z majątku rodzicielskiego i posagu rodzonego swego brata, Michała Prusimskiego (P. 24 k. 16v). Był w r. 1507 jednym z opiekunów Piotra Przetockiego, syna swej bratanicy, Katarzyny (P. 862 k. 249).
2. Piotr z Otusza, O., syn Jana, występował w r. 1470 obok braci (P. 20 k. 51v). Wraz z niedzielnymi braćmi dziedzic w Otuszu, Turkowie i Miłobratowie (wieś dziś nieznana), miał płacić winę w r. 1471, bowiem on i bracia nie stanęli z pozwu Stanisława, dziedzica w Przyborowie (P. 20 k. 112). Żył jeszcze w r. 1475 (P. 855 k. 15, 16). Żona jego, Katarzyna z Milesznej Górki, Gorecka, będąc już w r. 1503 żoną 2-o v. Jana Noskowskiego, ręczyła Michałowi Goryńskiemu, iż zrezygnuje mu za 100 grz. część w Goryninie p. gnieźn. (G. 24 k. 242v). Tę część Gorynina, odziedziczoną po rodzonym stryju, Zawiszy Goreckim, sprzedała w r. 1505 temu Goryńskiemu, burgrabiemu ziemskiemu gnieźnieńskiemu, za 100 grz. (P. 1390 k. 61v).
3. Stanisław z Otusza, O., "Nogieć", syn Jana, występował obok braci w latach 1470-1476, jako niedzielny z nimi w Otuszu, Turkowie i Miłobratowie (P. 20 k. 51v, 112v, 140v, 21 k. 48v). Jego żona, Katarzyna z Zajączkowa, Zajączkowska, wdowa 1-o v. po Janie Łążeckim, pozywana była w r. 1476 przez Jana z Wielkich Łążców (P. 855 k. 38v). Katarzyna ta, jako "dziedzic" w Zajączkowie, w imieniu własnym i sióstr wzywała w r. 1481 Jana Jankowskiego do uiszczenia 12 grz. (ib. k. 111v). Sama w r. 1485 zapisała dług 50 grz. Janowi, Benedyktowi i Grzegorzowi braciom, dziedzicom z Jankowic (ib. k. 155v). Mąż na częściach Otusza oprawił jej w r. 1486 posag 200 grz. (P. 1387 k. 40v). Katarzyna wspólnie z siostrą Dorotą, żoną Jana Smoszewskiego, wieś ich dziedziczną Glinno sprzedała wyderkafem w r. 1487 za 100 grz. Janowi Przetockiemu (P. 1387 k. 68v). Z tą siostrą żony Stanisław i ona w r. 1489 dokonali wymiany, biorąc od niej połowę Glinna p. pozn., dając zaś jej połowę Siernik i czwartą część połowy miasta Skoki oraz dopłacając 350 grz. (P. 1387 k. 123). Z bratem, ks. Mikołajem, dokonał w r. 1493 podziału trzeciej części Otusza (P. 23 k. `104). Skwitowany w r. 1494 przez Stefana Ocieskiego ze 100 zł węg. posagu za Barbarą, bratanicą Stanisława (P. 856 k. 80). Stanisławowi Wierzbińskiemu, wydając zań w r. 1499 córkę Dorotę, zapisał w posagu za nią 100 i pół grz. (P. 859 k. 8v). Oboje z żoną w r. 1500 sprzedali wyderkafem za 50 kop gr. roczny czynsz 5 grz. na połowie Glinna i na wsi Orle Małe w p. pozn. mansjarzom kościoła w Szamotułach (P. 1389 k. 71). Stanisław, pozywany przez bratanicę Katarzynę zamężną Przetocką o sprawowaną nad nią opiekę, nie stanął i w r . 1502 miał płacić winę (P. 24 k. 36). Skarżyła go ona w r. 1504 o to, iż po śmierci jej ojca Jana wziął w opiekę trzecią część ojczystą w Otuszu i trzymał przez lat 18 (ib. k. 77). Oboje małżonkowie w r. 1502 sprzedali za 65 zł węg. i jeden werdunek czynsz roczny 5 zł. węg. na połowie Otusza i Glinna kapitule katedralnej poznańskiej (P. 1389 k. 181v). Występował w r. 1510 jako "stryj" Katarzyny, córki Piotra Grzebienickiego, żony Macieja Sędzińskiego (P. 1391 k. 11v). Żył może jeszcze w r. 1518 (P. 1392 k. 21v). Syn Tomasz. Z córek, Dorota w r. 1499 wyszła za Stanisława Wierzbińskiego, żyła będąc już wdową w r. 1541, a synami jej rodzonymi byli wtedy Marcin i Bonifacy Gorzyccy (Kośc. 28 k. 321). Regina, jeszcze w świecie w latach 1514-1515 (P. 866 k. 249v, 1392 k. 11), już cysterka w Owińskach w r. 1517, kwitowała wtedy brata Tomasza z dóbr rodzicielskich w Otuszu i Glinnie (P. 866 k. 420v). Elżbieta, wspomniana w r. 1514 (P. 1392 k. 11), jeszcze niezamężna w r. 1517, pozywała wtedy brata Tomasza o wygnanie z ojczystych części w Otuszu i Glinnie (P. 866 k. 404). Była w r. 1518 żoną Jana Strzałkowskiego ze Strzałowa w p. pyzdr.
Tomasz O. "Nogieć", syn Stanisława i Zajączkowskiej, występował w r. 1513 jako wuj Anny, córki Wojciecha Hersztopskiego, żony Stanisława Świątka, mieszczanina poznańskiego (P. 786 s. 409). Od Anny Radwankowskiej, córki zmarłego Jana, w r. 1513 kupił za 20 grz. jej ojczystą część w Radwankowie p. pozn., jak też część tamże po jej ciotce rodzonej, Helenie Radwankowskiej (ib. s. 412). Jako "stryj klejnotny" towarzyszył t. r. przy transakcji Jadwidze, żonie Jana Słupskiego (ib. s. 415). Pozywali Tomasza w r. 1514 o wygnanie z połowy Radwankowa Stanisław Radwankowski i jego niedzielne siostry, Dorota Werwerowa i Elżbieta Kośmidrowa, mieszczki poznańskie (P. 866 k. 105). Wraz z przyrodnim bratem z jednej matki, Wyszkiej (Zbigniewem) Łążeckim, i ze swymi rodzonymi siostrami, Reginą i Elżbietą, wieś Małe Orle w p. pozn. sprzedał w r. 1514 za 230 grz. Mikołajowi Gnuszyńskiemu (P. 866 k. 249, 1392 k. 11). Od Jana Wielżyńskiego w r. 1517 nabył wyderkafem za 160 grz. połowę wsi Bitowo p. pozn. (P. 1391 k. 43). Połowę Otusza w r. 1518 sprzedał wyderkafem za 130 grz. siostrze Elżbiecie zamężnej Strzałkowskiej (P. 1392 k. 196). Połowę tej wsi jeszcze t. r. sprzedał za 516 grz. Maciejowi Niegolewskiemu (ib. k. 211v). Od Jana Bielawskiego t. r. nabył wyderkafem za 400 grz. całą wieś Bielawy p. pozn. (ib. k. 212v). Na połowie Bielaw i Glinna Wielkiego p. pozn. oprawił t. r. 200 kop gr. posagu żonie Dorocie Bielawskiej, córce Jana (ib. k. 213). Od Wincentego Ordzińskiego t. r. nabył wyderkafem za 150 grz. jego część w Ordzinie p. pozn. (ib. k. 256). Od ks. Andrzeja Naramowskiego, kanonika poznańskiego, i Jana, braci rodzonych niedzielnych, dziedziców z Naramowic, w r 1522 kupił za 150 grz. pustą wieś Lubicz p. pozn. (P. 1391 k. 54v). Od Jana Bielawskiego w r. 1523 kupił za 500 grz. całą wieś Bielawy p. pozn. (P. 1392 k. 495). Od Anny Czeszewskiej, żony tegoż Bielawskiego, jednocześnie kupił za 500 grz. Wronowo p. kośc. i zaraz te dobra za 350 grz. sprzedał wyderkafem temu Janowi Bielawskiemu i jego nieletniej córce Zofii (ib.). Od Doroty, żony "sław." Werwera, byłego obywatela poznańskiego, i Elżbiety, żony "sław." Jakuba Kośmidra, mieszczanina poznańskiego, ślusarza, córek Bartłomieja Radwankowskiego, w r. 1523 kupił za 100 grz. ich części w Radwankowie (ib. k. 131). Trzecią część tej wsi w r. 1524 kupił za 40 grz. od brata ich, Jerzego Radwankowskiego (P. 1391 k. 63v). Swoją wieś Glinno w r. 1525 sprzedał wyderkafem za 100 grz. Ubysławowi Łążeckiemu (ib. k. 67v). Od Jana Bielawskiego w r. 1527 nabył wyderkafem za 26 grz. trzy łany (w tym jeden pusty) w Morasku p. pozn., zaś jednocześnie całe Wronowo p. kośc. sprzedał za 500 grz. temuż Bielawskiemu (P. 1393 k. 165v). Drugą żoną Tomasza była Katarzyna Nowowiejska. Zapewne w związku z tym małżeństwem pozostał uzyskany przez niego w r. 1529 zapis długu 80 grz. dany przez Helenę Nowowiejską i synów jej, Marcina i Mikołaja (P. 871 k. 559v). Tej Katarzynie Nowowiejskiej, córce Wawrzyńca, w r. 1530 oprawił 100 grz. posagu na wsiach Bielawy i Lubicz p. pozn. (P. 139 k. 331). Skwitowany t. r. przez swe dzieci, Stanisława i Dorotę, urodzone ze zmarłej Doroty Bielawskiej, z 200 kop gr. posagu i tyluż wiana, oprawionych na połowach Bielaw, Glinna, Wielkiego Lubicza i trzeciej części pustki Radwankowa (P. 871 k. 622v). Zaspakajając syna i córkę z oprawy ich matki, t. r. sprzedał im wyderkafem za 200 kop gr. Glinno Wielkie (P. 1393 k. 33v). Opiekę nad swymi dobrami: Glinnem Wielkim, osiadłym, pustkami w Radwankowie, sołectwem w Małym Glinnie, wsi kolegiaty krakowskiej, w pow. pozn. w r. 1533 zlecił, aż do pełnoletności dzieci swych zrodzonych z obydwu żon, Andrzejowi Jaktorowskiemu z Jankowic, Mikołajowi Jaktorowskiemu, kanonikowi poznańskiemu i proboszczowi średzkiemu, Marcinowi Nowowiejskiemu (ib. k. 564v). Wsie Bielawy osiadłe i Lubicz pustkę wraz ze stawem w Wielkim Glinnie i łąką w Chojnicy dał jednocześnie w dożywocie żonie (ib. k. 565). Nie żył już w r. 1542 (P. 1394 k. 502v). Wdowa skasowała w 1557 swą oprawę na Bielawach i pustce Lubicz, " z miłości" do syna Jana (P. 898 k. 70v). Był z Bielawskiej syn Stanisław i córka Dorota, wspomniana w r. 1530 (P. 871 k. 622v), potem w latach 1542-1553 żona Kaspra Rożnowskiego, wdowa w r. 1567. Z Nowowiejskiej synowie, Łukasz i Jan oraz córka Helena, w r. 1557 żona 'sław." Józefa Krakowczyka, mieszczanina poznańskiego, kwitowała wtedy swych braci z posagu wyznaczonego jej przez ojca (P. 898 k. 324).
1) Stanisław O. "Nogieć", "Nogietek", "Nogietaszek", syn Tomasza i Bielawskiej, w r. 1530 wraz z siostrą Dorotą kwitował ojca z 200 kop gr. posagu macierzystego (P. 871 k. 622v). Połowę Glinna w r. 1542 sprzedał wyderkafem za 200 zł Janowi Rożnowskiemu (P. 1394 k. 502v). Skwitował t. r. Marcina Ciesielskiego z 16 grz., które był winien jemu i braciom jego z racji dzierżawy Radwankowa puszczonej mu przez ich zmarłego opiekuna, ks. Mikołaja Jaktorowskiego, kanonika poznańskiego, jak również z 5 grz. i 16 gr. należnych jemu samemu (P. 881 k. 179). Połowę Glinna w r. 1545 sprzedał wyderkafem za 200 zł Łukaszowi Jankowskiemu (P. 1395 k. 188). Dziedzic w Wielkim Glinnie, w imieniu własnym i siostry Doroty w r. 1547 kwitował Łukasza i Jana, braci swych z innej matki, z 400 zł, które ojciec jemu i siostrze zapisał był wyderkafem na Glinnie (P. 886 k. 141v). Na połowie części w Glinnie, Bielawach i pustce Lubicz, należnych z działów z braćmi, w r. 1550 oprawił 250 zł posagu żonie Otylii Piotrkowskiej cz. Chojnickiej, córce Mikołaja Piotrkowskiego (P. 1395 k. 526). Poranił t. r. Jadwigę Strzępińską, żonę Wojciecha O-go (P. 890 k. 77). Otylia Chojnicka części po rodzicach, należne jej w Chojnicy p. pozn. z działów z rodzeństwem, w r. 1551 dała ojcu Mikołajowi Piotrkowskiemu (P. 1395 k. 640v). Stanisław z działów z braćmi dokonanych w r. 1554 wziął plac dworski "Stary" w Glinnie Wielkim, z przyległościami do tego placu (P. 895 k. 465), zaś z działów przeprowadzonych w r. 1556 wziął wraz z bratem Łukaszem Glinno Wielkie (P. 897 k. 804). Bratu Janowi w r. 1559 dał zobowiązanie sprzedania za 300 grz. części wsi pustej Lubicz (P. 900 k. 672). Drugiej swej żonie, Katarzynie Przetockiej z Bobowicka, córce Jana Przetockiego cz. Nojewskiego, w r. 1561 oprawił na połowie dóbr swych w Glinnie i w pustce Lubicz 300 grz. posagu (P. 1397 k. 91v). Części w owej pustce Lubicz, należne sobie z działów z braćmi, sprzedał w r. 1562 za 300 grz. Janowi, Stanisławowi i Wojciechowi, braciom Gołaskim (P. 904 k. 187, 1397 k. 133). Kwitował w r. 1567 Łukasza O-go, dziedzica Otusza i pustki Radwankowo, ze 100 złp, zapisanych przez zmarłego Stanisława O-go, brata Łukasza (P. 911 k. 288v). Nie żył już w r. 1577, kiedy wdowa po nim, Katarzyna Przetocka zapisywała dług 700 złp pasierbowi Stanisławowi O-mu (P. 929 k. 603v). Ta wdowa intromitowana w r. 1579 do części oprawnej we wsi Lubicz (P. 932 k. 53), którą to wieś zmarły mąż sprzedał był braciom Gołaskim (ib. k. 547). Wyszła t. r. 2-o v. za Wojciecha Wyszławskiego (ib. k. 199). Żyła jeszcze w r. 1580 (P. 954 k. 704). Z pierwszej żony syn Stanisław i córka Katarzyna, żona 1-o v. w r. 1582 Wojciecha Wilkońskiego, 2-o v. w latach 1589-1591 Wojciecha Raszewskiego.
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
773774775776[777]778779780781
