Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
815816817818[819]820821822823
Pawłowscy - Piotrkowscy
Marcin "Kustra", dziedzic w Pąchowie, należał do tych, których woźny w r. 1462 wzywał do stawienia Doroty, wdowy po Grzegorzu z Pąchowa, celem dokonania przez nią rezygnacji oprawy na Pąchowie i Bielewie szwagrowi Mikołajowi P-mu (Kośc. 2 k. 30). Od Barbary, wdowy po Przybysławie z Ozorzyna, oraz synów jej, Jana, Tomasz i Jakuba, uzyskał w r. 1462 zapis 80 grz. w posagu za ich córką i siostrą Barbarą z Ozorzyna (I. R. Kon. 2 k. 34). Od Agnieszki, wdowy po Piotrze z Racięcic, i syna jej Piotra, uzyskał w r. 1476 cesję główszczyzny należnej od marłego już Jana Paska z Racięcic, zbójcy jej męża (P. 1386 k. 49). Od Mikołaja, dziedzica w Pąchowie, w r. 1480 uzyskał zapis 9 grz. długu i w tej sumie wziął odeń w zastaw połowę łana w Kępie Mniejszej (I. R. Kon. 1 k. 113). Nazwany w latach 1480 1486 stryjem (czy rodzonym?) Anny, córki Grzegorza z Pąchowa (ib. k. 119v; P. 1387 k. 38). Na połowie swych dóbr w Pąchowie i części prawa bliższości we wsi Kępa pow. kon. oprawił w r. 1480 posag 150 grz. swej żonie (drugiej) Dorocie Sobockiej, córce Stanisława (P. 1386 k. 118v). Ta Dorota najwidoczniej już nieżyła w r. 1482, kiedy Marcina kwitował jej brat Wojciech Sobocki, dziedzic z W. Sobótki, ze zwrotu 80 grz. z tych 150 grz. posagu. Dostał też jednocześnie od Marcina zapis 50 grz. długu, też na poczet tego posagu (I. R. Kon. 1 k. 132). Trzeciej żonie Ulianie (Julianie) Galewskiej z Siejuszyc, córce Jakuba, oprawił w r. 1485 na częściach Pąchowa i Podgórza (Podgóry) pow. kon. posag 100 grz. (P. 1387 k. 14). Jako jeden z arbitrów w r. 1486 godził względem działów ojcowizny braci Mikołaja z Dąbów i Jakuba z Osieka cz. Drogomirowa (I. R. Kon. 1 k. 165v). Od matki żony swej, Małgorzaty Galewskiej, i jej synów a swoich szwagrów, Piotra i Stanisława z Siejuszyc, uzyskał w r. 1487 intromisję do trzech łanów w Osisłowie pow. kon., a to w sumie 52 grz., stanowiących resztę posagu Uliany (Kośc. 3 k. 20). Żonie tej t. r. na połowie swej części w Pąchowie oraz na sumie 60 grz. posiadanej na Racięcicach oprawił 100 grz. posagu (P. 1387 k. 72). Od szwagra Piotra Galewskiego z Siejuszyc w r. 1489 dostał zapis 48 grz. z tytułu posagu, zaś skwitował tego szwagra z 6 zł. węg. za poczet powyższego posagu (I. R. Kon. 1 k. 199, 199v). Miał w r. 1492 sprawę ze strony swej siostry Marty o wygnanie jej z części w Bielczewie, która miała sobie przez matkę i braci asygnowaną w posagu (Kon. 3 k. 75v). Owa Marta była w r. 1495 żoną opatrz. Floriana, mieszczanina w Lichiniu. Uzyskała wtedy od Katarzyny P-ej, żony Piotra Rękawieckiego zapis 3 grz. jako posag z ojcowizny i macierzyzny i skwitowała ją z owej sumy. Asystującym przy transakcji bratem stryjeczno-rodzonym zarówno Katarzyny jak Marty nazwany wtedy Mikołaj P. (I. R. Kon. 1 k. 252). Marcin miała t. r. płacić 3 grz. winy Anna, córka zmarłej Katarzyny P-ej (Kon. 4 k. 4). Marta umarła w r. 1502, lub krótko przed tą datą. Miała część w Bielczewie, którą odziedziczył po niej syn jej, prac. Marcin z Chorzenia i w r. 1512 sprzedał za 17 grz. Maciejowi Wysockiemu (I. R. Z. Kon. 6 k. 3v). Wracamy do Marcina P-go. Jego żony Juliana (Uliana). w r. 1493 kwitowała swych braci Lutka, dziedzica w Galewie, i Piotra, dziedzica w Siejuszycach, z dóbr rodzicielskich (I. R. Kon. 1 k. 226v). Żonie tej na częściach Pąchowa i Bielczewa oprawił w r. 1494 posag 100 grz. (P. 1383 k. 48). Łan pusty zwany Tworkowska Włóka z sadem "Koszkowskim" w Pąchowie w r. 1499 sprzedał w posoadanie za 10 grz. siostrze Marcie (P. 1389 k. 59). Marcin "Kustra" nie żył już w r. 1512, kiedy owdowiała Juliana "Kustrzyna" wraz z synem Feliksem cztery folwarczne puste łany, trzymane zastawem od Agnieszki i jej syna Piotra z Racięcic, zastawili za 9 grz. Wincentemu Głębockiemu (R. Kon. 1 k. 399). Płaciła w r. 1517 wraz z synem Feliksem trzy grz. winy Marcinowi Grabienickiemu (I. Kon. 4 k. 27). W r. 1518 sprzeciwiła się intromisji Anny i Mikołaja P-go do dóbr syna swego Feliksa (Kal. 4 k. 44). Części w Pąchowie i Bielczewie, swoje oprawne, w r. 1523 sprzedała wyderkafem za 100 grz. swym córkom: Annie Dorocie i Magdalenie (I. R. Z. Kon. 6 k. 78v). Żyła jeszcze w r. 1525 (I. R. Gr. Kon. 2 k. 100). O synu Feliksie zob. niżej. Z córek, Anna "Kustrzanka" była 1-o v. żoną Mikołaja, mieszczanina w Brdowie (I. R. Z. Kon. 6 k. 78v), 2-o v. w latach 1525-1533 żona Kaspra Suszewskiego. Dorota, żona Marcina Rapały, mieszczanina w Radziejowie, część w Pąchowie i Bielczewie, oprawną matki, z którą miałby jej przypaść w dziale z siostrami, zobowiązała się w r. 1525, iż sprzeda za 10 grz. szwagrowi Suszewskiemu, zaś swoją tamże część macierzystą za 10 grz. bratu Feliksowi (I. R. Kon. 2 k. 103). Część w Pąchowie i Bielczewie, mającą przypaść jej z działów z bratem i siostrami, sprzedała w r. 1530 za 10 grz. siostrze Suszewskiej (I. R. Kon. 2 k. 195v). Małgorzata, trzecia z sióstr, w r. 1533 uzyskała od siostry Anny Suszewskiej zapis 10 grz. długu i w tej sumie zastaw wyderkafowy poddanego oraz połowę półłanka w Bielczewie (I. R. Z. Kon. 2 k. 293; I. R. Z. Kon. 6 k. 78v).
Feliks "Kustra", syn Marcina i Galczewskiej, w r. 1527 wymienił z Bartłomiejem Lubstowskim, podkomorzym inowrocławskim, łan roli osiadłej we wsi Podgór (trzymane obecnie wyderkafem przez Dorotę P-ą żonę Andrzeja Sławińskiego) za łan osiadły w Bielczewie (I. R. Kon. 2 k. 126; P. 1393 k. 168v). Od tegoż Lubstowskiego w r. 1530 nabył wyderkafem za 8 grz. łan osiadły w Bielczewie (I. R. Z. Kon. 6 k. 58v). Od siostry Anny Suszewskiej, w r. 1533 kupił jej część w Pąchowie i Bielczewie, którą nabyła od matki, zaś w sumie 12 i pół grz. długu zastawił siostrze Małgorzacie połowę swej części nabytej od Anny (I. R. Kon. 2 k. 321v). Żoną jego była Katarzyna Jaroszewska, córka Piotra, która w r. 1537 skwitowała swego brata Jana z dóbr rodzicielskich w województwie kaliskim (ib. w k. 35). Katarzyna, będąc już wdową, odziedziczoną po śmierci rodzonego wuja Macieja Goreckiego część miasta Targowa czyli Mieleszna Górka sprzedała w r. 1571 za 400 zł. Stanisławowi Jaroszewskiemu "Świdrowi" (I. R. Z. Kon. 3 k. 243v).
@tablica
Chyba synem Feliksa był Piotr P. z Pąchowa zwany "Kustra" (I. R. Kon. 23 k. 189), który w r. 1574 zobowiązał się na połowie dóbr w Pąchowie oprawić 300 zł. posagu żonie swej Małgorzacie Gorazdowskiej (I. R. Kon. 16 k. 646v), córce Gabriela. na połowie dóbr w Pąchowie i Bielczewie w r. 1577 dokonał oprawy tej sumy (I. R. Z. Kon. 6 k. 258v). Oboje małżonkowie kwitowani byli w r. 1584 przez Jana Bielickiego z 20 zł., za które pewne role w Bielczewie trzymał od nich zastawem (I. R. Kon. 21 k. 184). Temu Bielickiemu w r. 1588 zobowiązali się zastawić dobra w Bielczewie, Piotr swe dziedziczne, Małgorzata oprawne (I. R. Kon. 23 k. 189), zaś w r. 1589 dobra te za 100 zł. sprzedali temuż Bielickiemu (I. R. Z. Kon. 6 k. 303v) i skwitowali go z 40 zł. (I. R. Kon. 23 k. 306v). Nie żył już Piotr w r. 1597, kiedy owdowiała Małgorzata, już 2-o v. żona Jana Babińskiego, wydzierżawiła Pąchowao i Bielczewo Adamowi Głuchowskiemu (I. R. Kon. 28 k. 177v), z czasem podstarościemu konińskiemu. Na swej oprawie oprawie, uzyskanej od pierwszego męża, zapisała w r. 1601 dług 300 zł. Janowi Lisieckiemu cz. Borowskiemu (I. Kon. 30 k. 39). Synem Piotra był Stanisław, który w r. 1599 od stryjecznego brata Marcina nabył w ziemstwie przemyskim jego cześć Pąchowa (I. Kon. 30 k. 297v). Bezpotomny, nie żył już w r. 1602 (ib. k. 543). Z córek, Katarzyna, żona 1-o v. Macieja Czyżewskiego, była 2-o v. za Krzysztofem Kosmowskim, po którym wdowa w r. 1602. Anna, w ltach 1602-1614 żona Macieja Ziemięckiego, a 2-o v. 1619-1638 Jana Krajewskiego. Obie siostry w r. 1602 uzyskały intromisję do części Pąchowa, które to części ich zmarłemu bratu Stanisławowi zrezygnował zmarły brat stryjeczny Marcin (ib. k. 527). Katarzyna części w Pąchowie i Bielczewie sprzedała w r. 1602 za 1.000 zł. szwagrowi Ziemięckiemu (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 148v). Anna żiemięcka, 2-o v. Krajewska sprzedała w r. 1430 części Bielczewa Janowi Bielickiemu (I. Kon. 46 k. 20). Zob. tablicę.
Mikołaj P., syn Doroty (z Racięcic?), żony 2-o v. Bartłomieja Lubowskiego (I. R. Kon. 4 k. 100v), a zapewne brat stryjeczno-rodzony Marcina P-go "Kustry" (zob. wyżej), szwagier Doroty, wdowy po bracie Grzegorzu z Pąchowa, która winna była sprzedać mu wyderkafem swą oprawę na Pąchowie i Bielewie (Bielczewie). Jednym z świadków tego zobowiązania był Marin "Kustra", o którym było wyżej (Kon. 2 k. 30). Działał w r. 1472 wraz z bratanicą Anną i wspomnianą bratową Dorotą (I. R. Kon. 1 k. 2v) i t. r. był wraz z tą Anną pozywany przez bratową (ib. k. 12). Wraz z Anną kwitował w r. 1473 bratową z sum (ib. 2 k. 155). T. r. między nim i bratową zapadł dekret dotyczący ich dóbr, t. j. połowy Pąchowa i połowy wsi Podgór z folwarkiem w Pąchowie (ib. k. 156). Wraz z siostrą przyrodnią (z jednej matki) Katarzyną, córką Bartłomieja Lubowskiego, żoną zaś Jakuba Chwalibogowskiego, cztery łany (w tym dwa osiadłe) w Racięcicach, spadłe na matkę po ojcu jej Macieju, sprzedali wyderkafem w r. 1478 Tomasowi z Mniejszego Lubstowa. Jednocześnie Mikołaj został przez tę siostrę skwitowany z 40 grz. posagu (I. R. Kon. 1 k. 100v). Mąż Anny z Leszcz, siostry Jana, który za szwagra w r. 1479 zapisał 10 grz. posagu bratanicy tego szwagra, Annie, żonie Stanisława Kurowskiego (I. R. Kon. 1 k. 109). Za tą swą żoną Anną, córką zmarłego Przecława z Leszczów (Leszcz), od szwagra Jana Leszckiego w r. 1480 odebrał 80 grz. posagu (ib. k. 119) i t. r. na połowach części wsi Pąchowo, Bielczewo, Podgór i Kępa w pow. kon. oprawił jej 100 kop gr. posagu (P. 1386 k. 126v). Marcinowi "Kustrze", dziedzicowi w Pąchowie, zastawił t. r. w sumie 9 grz. długu połowę w Kępie Mniejszej, nabytą od siostry Chwalibowskiej (Chwalibogowskiej) (I. R. Kon. 1 k. 113). Skwitowany t. r. przez bratową Dorotę z 68 grz. posagu (ib. k. 119v). Wykupiła ona od niego w r. 1485 swoją ojcowiznę, t. j. 7 łanów cz. włók z ćwiercią Katarzyna Luczydleńska, żona Stanisława Karskiego(?) (I. R. Kon. 1 k. 157). Zeznał w r. 1485 bratanicy Annie i jej mężowi Stanisławowi, dziedzicom w Błożynie, 10 grz. posagu (ib. k. 161a). Z tą Anną, żoną Stanisława Kurowskiego, w r. 1486 dokonał wymiany biorąc od niej części w Pąchowie, Bielczewie i Podgórze, dając w zamian całą wieś Kępa i dopłatę 100 grz. (P. 1387 k. 38). Skwitowany w r. 1487 z długów przez tę bratanicę (ib. k. 173) i ponownie w r. 1489 z 7 grz. (ib. k. 195v). Od Katarzyny Łuczywieńskiej (Łuczydleńskiej), żony Jana z W. Kiełczewa, w r. 1491 brał zastawem w sumie 6 grz. łan osiadły w Racięcicach (ib. k. 209). Łan osiadły w Pąchowie w r. 1494 sprzedał wyderkafem Stanisławowi, synowi Krczona (ib. k. 242v). Asystował w r. 1494 przy zapisie dawanym przez Katarzynę P-ą, żonę Piotra Rękawieckiego, Marcie, żonie mieszczanina z Lichinia, jako brat rodzono-stryjeczny jednej i drugiej (I. R. Kon. 1 k. 252). Skwitowany w r. 1495 z ojcowizny i macierzyzny w Pąchowie przez rodzoną bratanicę Annę (ib. k. 246). Od Feliksa i jego braci, dziedziców z Łuczywna, w r. 1499 wziął w zastaw za 6 grz. łan w Racięcicach (Kon. 4 k. 3v). Całą część Racięcic, nabytą wyderkafem za 60 grz. od Feliksa P-go "Kustry", sprzedał w r. 1525 za takąż sumę Wincentemu Głębockiemu, dziedzicowi w Racięcicach (P. 1393 k. 94v; I. R. Kon. 2 k. 298v). Swe części dziedziczne we wsi Podgór oraz dwa puste półłanki w Bielczewie dał w r. 1527 swej córce Dorocie, żonie Mikołaja Łuczydleńskiego (ib. k. 179v), z części w Pąchowie córce Katarzynie, żonie macieja Wroniawskiego (ib.), i wreszcie części w Bielczewie córce Agnieszce, wdowie po "niejakim" (cuiusdam) Matiaszu (ib.). Zapewne wnet potem umarł, bo transakcji tymi dobrami w latach następnych dokonywały już tylko jego córki. Były to: Dorota, w latach 1527-1538, żona Mikołaja Łuczydleńskiego, Katarzyna, w latach 1527-1531 żona macieja Wroniawskiego, wdowa w r. 1533, i Agnieszka, w r. 1527 wdowa po mieszczaninie matiaszu, nazwana w r. 1533 "Markuszewą", kiedy to za jej zgodą do jej połowy w Bielczewie uzyskały intromisję siostrzenice jej Wroniawskie (I. R. Kon. 2 k. 269).
Grzegorz, brat Mikołaja, o którym było wyżej, na połowie wsi pąchowo, Podgór i Bielczewo w r. 1467 oprawił 70 grz. posagu żonie Dorocie Lubstowskiej (P. 1384 k. 249). Nie żył już w r. 1472, kiedy Dorota była już 2-o v. żoną Stanisława Polickiego, zaś córka Anna, dziedziczka w Pąchowie, w r. 1479 pozostawała pod opieką stryja Mikołaja (I. R. Kon. 1 k. 2v). Anna w r. 1479 wyszła za Stanisława Kurowskiego (ib. k. 109v). Działała owa Anna w r. 1480 "za radą" Hektora Lubstowskiego wuja i Marcina P-go "Kustry" stryja (ib. k. 119v). Oboje Kurowscy, pisali w latach 1485-1489 "z Błożyna", żyli jeszcze w r. 1495.
Stanisław i Krystyn (Krczon), bracia rodzeni, synowie Piotra, nie żyjącego już w r. 1463, i Małgorzaty, z pozwu matki winni byli w r. 1463 uiścić się jej z tytułu oprawy danej na połowie Pąchowa i Podgórza (I. R. Kon. 2 k. 65, 65v). Stanisław P. w r. 1465 zapisał dziedzicom swym sumę 60 grz. wziętą z Chwalibogowa od Jana i Mikołaja, synów zmarłego Dobrogosta Chwalibogowskiego (ib. k. 78v). Stanisław P. "Błąd" (Bland?) wraz z Janem Grądlińskim w r. 1465 zobowiązał się dać 3 grz. Stanisławowi Szyszyńskiemu (ib. k. 84v). Stanisław P. ręczył w r. 1466 za Klarę z Szyszyna wobec Macieja Sokołowskiego (Kon. 2 k. 102v). Stanisław, syn zmarłego Krczona P-go, kwitował Stanisława P-go, brata stryjeczno-rodzonego z zawartej w Racięciach ugody i z 30 grz. po matce Małgorzacie (I. R. Kon. 1 k. 229). Od Mikołaja, dziedzica w Pąchowie, w r. 1494 wziął w zastaw wyderkafowy łan osiadły w tej wsi (ib. k. 242v). Wzywał w r. 1495 do przeprowadzenia działów wsi Pąchowo, Bielczewo i Podgor Mikołaja Wysockiego, poręczyciela Marcina P. "Kustry", stryja rodzonego (czy jego, Stanisława P-go, czy Wysockiego?) (ib. k. 247v). Od Marcina Grabienickiego w r. 1505 uzyskał zapis 20 grz. długu (ib. k. 334v).
Dorota, córka Krystyna P-go, żona Andrzeja Sławińskiego, trzymała w r. 1527 wyderkafem części wsi Podgór (P. 1393 k. 168v). Dorota "Podgórska", żona Andrzeja Sławińskiego, w r. 1529 (I. R. Kon. 2 k. 166v)
Pączeńscy, zob. Paczyńscy.
Pączkowscy, byli tego nazwiska na Mazowszu h. Lubicz. Czy wymienieni tutaj to właśnie ci, nie wiem?
Prokop P. na przełomie lat 1555 i 1556 jako wysłannik przebywającego w Pradze Macieja "Bieniaka" Zajączkowskiego, infamisa, w r. 1558 już nie żyjącego, bawił 1555/1556 w Małachowie Złych Mięsic we dworze żony tego Macieja i wraz z nią w Gnieźnie załatwiał pewne jego sprawy, poczem odjechał do niego do Pragi (G. 37 k. 425v).
Stanisław, Wawrzyniec, Maciej i Wojciech pozywali w r. 1557 Krzysztofa Mieleńskiego o zabicie ich rodzonego brata Prokopa P-go (G. 36 k. 19v). Wojciech od Wojciecha Mycielskiego w r. 1624 kupił części wsi Przyranie w pow. kal. za sumę 4.000 zł. (R. Kal. 10 k. 160v). Ten sam Wojciech P. w imieniu swoim i żony Agnieszki Węgierskiej (córki Jana), w r. 1636 wydzierżawił od Wojciecha Węgierskiego, syna zmarlego Jana, Marcinkowo M. i część Marcinkowa W. w pow. kcyń. (Kc. 128 k. 33). Agnieszka swoje sumy oprawne, jak też i inne zapisane na wsi Przyranie, sprzedanej przez męża Stanisławowi Załuskowskiemu, cedowała w r. 1638 temu nabywcy (Kc. 128 k. 129v). Wojciech od Wojciecha Węgierskiego w r. 1638 uzyskał zapis 1.000 zł. na wsi Szkółka w pow. gnieźn. (Kc. 128 k. 142). Może ten sam Wojciech, nie żyjący już w r. 1665 (P. 1076 k. 1036v), był ojcem Andrzeja, chrzestnego 1661.11/VI. r. (LB Koźmin). Andrzej, syn Wojciecha, w r. 1665 kwitował Andrzeja Przyjemskiego, chorążego kaliskiego, z 4.000 zł., a ponadto obaj oni kwitowali się wtedy z kontraktu dzierżawy wsi Wrotkowo w pow. pyzdr., którą to wieś wziął wtedy Andrzej w dalszą dzierżawę na trzy lata za 8.000 zł. (P. 1076 k. 1036, 1036v). Wraz z żoną Anną Jaroszewską i córką ich Heleną, wtedy wdową 1-o v. po Krzysztofie Ossowskim, zawierali w r. 1671 z Franciszkiem Starzyńskim (Starzeńskim), drugim jej mężem, kontrakt wedle którego oprawił tej swej żonie 4.500 zł. posagu (P. 1680 k. 221). Anna Jaroszewska, już będąc wdową, wraz z synem Wojciechem w r. 1676 kwitowała chorążego kaliskiego, Przyjemskiego, z 15.000 zł. zapisanych sposobem zastawu na Wrotkowie i połowie Skałowa (P. 1094 k. 915). Zapewne żyła jeszcze w r. 1688 (P. 1430 k. 20). Prócz Wojciecha był jeszcze inny syn, Stanisław, w r. 1676 jezuita. Córka Helena, najpierw za Krzysztofem Ossowskim, wdowa w r. 1670, 2-o v. w latach 1671-1700 żona Franciszka Starzyńskiego (Starzeńskiego), burgrabiego ziemskiego kcyńskiego, potem burgrabiego grodzkiego kaliskiego, wyszła 3-o v. w r. 1705 za Jakuba Prażmowskiego, nie żyła już w r. 1707.
Wojciech, syn Andrzeja i jaroszewskiej, mąż Anny z Wielawski Cieleckiej, córki Jana Albrachta i Doroty Godurowskiej, wraz z tą żoną od Władysława Czarnkowskiego w r. 1688 nabył wyderkafem na trzy lata za 22.000 zł. Kroślino W. i Kroślinko M. w pow. pozn. (P. 1116 XI k. 46). Spisywał z tą żoną w r. 1688 wzajemne dożywocie (P. 1115 I k. 52v). Umarł w r. 1696 (B. Pozn. W. 58), zaś Anna Cielecka poszła 2-o v. za Franciszka ze Skrzypny Twardowskiego, od którego w r. 1698 uzyskała zapis 40.000 zł. posagu (P. 1135 VII k. 19). Oboje małżonkowie Twardowscy wydzierżawili w r. 1701 na trzy lata pod zakładem 5.000 zł. Golęczewo w pow. pozn. małżonkom Wacławowi i Annie z Wysławskich Kierskim (P. 1140 IV k. 116). W r. 1705 kwitowali się z kontraktu o Golęczewo z Anną Wysławską, wtedy już 2-o v. żoną Rafała Zabłockiego, jak też z Janem Kierskim, stryjem i opiekunem jej dzieci, w r. 1722 (P. 1185 k. 61). Nie żył wtedy także i syn z pierwszego męża, Józef, a ojczym jego Franciszek Twardowski w imieniu własnym i swego syna Wacława kwitował Kazimierza Ziemięckiego, cześnika nowogrodzkiego, z wydania pozostałych po nim ruchomości (P. 1185 k. 61). Zob. tablicę.
@tablica
Jan, mąż Urszuli Pogrzybowskiej, która w r. 1576 uzyskała od Piotra i Mikołaja braci Kwiatkowskich zapis 1.400 zł. długu (I. Kal. 44 s. 391). Krzysztof, syn Jana, nie żyjącego już w r. 1647, od Jadwigi Gułtowskiej, żony Stanisława Franciszka Kostki, starosty lipińskiego, w r. 1643 kupił w Poznaniu przy ul. Wrocławskiej kamienicę (P. 1421 k. 72v). Od tegoż starosty w r. 1647 uzyskał zapis długu 5.000 zł. (N. 226 k. 551). Adam, chrzestny 1691.5/VI. r. (LB Objezierze).
Antoni nie żył już w r. 1791, a był mężem Barbary Noskowskiej, córki Macieja i Marianny Zdanowskiej, wdowy 1-o v. po Kazimierzu Rozwadowskim, wtedy spadkobierczyni bezpotomnych braci, Macieja i Kazimierza Noskowskich (G. 115 k. 144v).
Pączyńscy, Pączeńscy. Jan, mąż Urszuli Pogrzybowskiej, która w r. 1576 zapisała 30 zł. długu Baltazarowi Goreckiemu (I. Kal. 44 s. 949). Nie żyła już w r. 1584, kiedy syn ich Adam, procesowany był przez Macieja Droszewskiego cz. Gniazdowskiego, podwojewodziego kaliskiego, o jej dług 200 zł., który to dług i proces Droszewski scedował wtedy Janowi kwiatkowskiemu (I. Kal. 50 s. 568).
Pągowscy h. Pobóg wyszli z Pągowa w pow. radomskowskim, a pisali się "z Rokszyc" w pow. piotrkowskim. Ponieważ w tym samym wojew. rawskim z w pow. szadkowskim było kilka wsi o nazwie Pęgowo, a wiodących się stąd Pęgowskich pisano też niekiedy Pągowskimi, rozróżnienie ich bradzo trudne.
Jan, chrzestny 1610.31/I. r. (LB Droszew). Andrzej z Rokszyc P., mąż Zofii Zapolskiej, córki Stanisława, dziedziczki wsi Strońsko, uwolnił w r. 1644 prac. Grzegorza Ciągałę, poddanego jej z owej wsi, obecnie mieszkającego we wsi Cieśle, należącej do miasta Pyzdr, a uwolnił wraz z żoną i dziećmi, za pewną sumę, pod zakładem 100 grz. (Py. 150 s. 36). Marianna, w r. 1658 żona Mikołaja Zdzenickiego. Salomon, w r. 1670 męż Felicjanny Oraczewskiej, wdowy 1-o v. po Abrachamie Tomickim (Z. T. P. 31 k. 1792).
Daniel, nie żyjący już w r. 1677 (I. Kal. 138 s. 450), z żony Anny Starzeńskiej (ze Starzenic), miał syna Bogusława, oraz córki, Annę, w r. 1662 żonę Aleksandra Madalińskiego, sędziego ziemskiego wieluńskiego, i Zofię, żonę Andrzeja Barczkowskiego, oboje nie żyli już w r. 1680.
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
815816817818[819]820821822823
