Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
868869870871[872]873874875876
Piotrkowscy - Podlescy
Franciszek, syn Władysława i Bielskiej, burgrabia grodzki kaliski, dziedzic części Piątku M., kwitował się w r. 1764 z Kajetanem Radolińskim, skarbnikiem poznańskim, z racji sprawy toczonej o dziedzictwo Piątku M. (ib.). Części w tej wsi zarówno odziedziczone po ojcu, jak i kupione od stryjecznego brata Michała, sprzedał wtedy za sumę 21.200 zł. temu Radolińskiemu (ib.). Nie żył już 1774.15/VII. r., kiedy wdowa po nim, Marianna Łempicka, zastawna posesorka Wielopola z dóbr Leziona w pow. kal., na sumie zastawnej na owych dobrach zapisała sumę 8.000 zł. swemu przyszłemu drugiemu mężowi, Rochowi Czartkowskiemu (ib. 214/216 k. 146). Opiekunem małoletnich córek Franiszka i Marianny zrazu od r. 1774 był ich wuj Józef Łempicki, który złożył tę opiekę w r. 1775 (ib. k. 40). Czrtkowski w imieniu swej żony skwitował w r. 1776 dziedzica folwarku Wielopole, Józefa Nowowiejskiego, chorążego łomżyńskiego (ib. k. 142). Matkę i trzy nieletnie córki w r. 1781 kwitował z sum Józef Modlibowski, pisarz grodzki kaliski (ib. 221 k. 158). Może jedną z tych córek była Katarzyna, w r. 1785 żona Walentego Lutomskiego, kapitana wojsk koronnych? (ib. 225 k. 253). Zob. tablicę.
@tablica
Stanisław Jastrzębiec P., liczący 68 lat, umarł w Poznaniu 1932.20/III. r. Pozostała żona, synowie, córka, wnuk (Dz. P.).
Pniewscy h. Nałęcz, z Pniew w pow. pozn. Wincenty z Pniew, kasztelan radzimski 1387.5/XI. - 1397.24/IV. r., a następcę na kasztelanii znamy już 1399.6/I. r. (Gąs.). Od Mikołaja i Bogusława braci rodzonych, dziedziców w Lubosinie, nabył w r. 1387 trzecią część owej wsi (Leksz. I, 119). Umarł przed 1400.23/IV. r. (Gąs.). Pierwszej jego żony nie znam, a był z niej syn Mikołaj. Druga żona to Dorota, która miała od męża oprawę na Goślinie Murowanej i Boduszewie. Była matką Jana. Procesowała się w r. 1400 o posesję Pniew z pasierbem w latach 1403-1404 pozywana była przez mnogich wierzycieli tego pasierba o jego długi. Pozywała ją w r. 1406 o Goślinę Kościelną Hanka Łukomska (Ks. Z. P. 19, 161, 203, 220, 257, 274, 1981, 1987, 2068, 2799). Ją i syna Jana pozywał w r. 1407 Pietrasz z Chełmu (P. 3 k. 14v). Córką Wincentego była zapewne Dorota z Pniew, w r. 1435 żona Mikołaja Kościeleckiego, chorążego brzeskiego kujawskiego, z czasem wojewody inowrocławskiego, potem brzeskiego, żyjąca jeszcze w r. 1464.
1. Mikołaj, syn Wincentego, obok brata Jana dziedzic w Pniewach (Ks. Z. P. 19, 96, 161). Pozywany w r. 1401 przez Sędziwoja Psarskiego o poranienie jego wysłannika (ib. 576, 671). W latach 1401-1405 pozywany o długi przez licznych wierzycieli (ib. 732, 746, 807, 822, 876, 960, 1283, 1291, 1297, 1558, 1594, 2132). Żoną Mikołaja była w r. 1405 Małgorzata, której w r. 1402 dał oprawę na Pniewach (ib. 1058, 1070, 1077, 2132).
2. Jan, syn Wincentego i Doroty, pozywał w r. 1402 brata Mikołaja i jego żonę o szybkie przeprowadzenie działów dóbr, tak bardzo potrzebne zważywszy wielkie długi brata (ib. 809, 1014). Procesował się z Brzechwą w latach 1403-1404 o Golinę Kościelną i Boduszewo (ib. 1601, 1869). Żydowi poznańskiemu Abrahamowi uiścił w r. 1404 swoją część z długu ojcowego, podczas kiedy brat Mikołaj tego nie uczynił (ib. 1952, 2780, 2790). Przedłożył w r. 1411 list rezygnacyjny na dobra w Boduszewie i Goślinie (P. 3 k. 153v, 155). Wybudował w Pniewach szpital i kościół pod wezw. Św. Ducha, Matki Bożej, Jana Chrzciciela i Mikołaja, uposażając probostwo czynszem 14 1/2 grz. Akt erekcyjny owej fundacji datowany w r. 1425 (Nowacki). Od Doroty, żony Mikołaja Kościeleckiego, chorążego kujawskiego, zapewne swej ciotki, nabył w r. 1435 całą jej część dóbr ojczystych, t. j. połowę miasta Pniewy z połową tamtejszego przedmieścia, połowę Konina i połowę Zamorza w pow. pozn., dajac w zamian za to dobra Sbląg, Powałkowice, połowę Janiszewa w pow. brzeskim i dopłatę 600 grz. (P. 1378 k. 105v). Za zgodą swego starszego syna ks. Piotra, na Pniewach w r. 1445 zapisał roczny czynsz wyderkafowy 72 grz. kapitule katedralnej poznańskiej (ib. k. 98v). Wraz ze swymi niedzielnymi synami, Piotrm i Wincentym, w r. 1446 na połowie miasta Pniewy, przedmieść oraz wsi przyległych Zamorze i Kunino oprawił 800 grz. posagu Barbarze, żonie Wincentego, swej synowie (ib. k. 116v). Wraz z synami t. r. godzony był przez arbitrów z Anną z Łukowa, wdową po Mikołaju z Granowa, i synami jej, Janem i Mikołajem (Kośc. 17 s. 707). Działając wziąż wraz z synami, Śliwno w r. 1447 sprzedał za 1.700 zł. węg. Janowi, archidiakonowi gnieźnieńskiemu i dziekanowi włocławskiemu, Mikołajowi, proboszczowi kruszwickiemu, Mikołajowi, proboszczowi uniejowskiemu, Marcinowi i Piotrowi, braciom rodzonym, dziedzicom w Niewieszu (P. 1379 k. 184). Wraz z synami na połowie Pniew, wolnej od oprawy Kachny, żony Wincentego (chyba pierwszej żony?) oraz na połowie przedmieścia i wsi Rybocześnica i Zamorze zapisał w r. 1450 czynsz roczny 8 grz. kapitule katedralnej poznańskiej (P. 1381 k. 116v). Już nie żył w r. 1453 (P. 18 k. 179v). Synowie Piotr i Wincenty. Córka Jadwiga, klaryska w Gnieźnie w r. 1442.
1) Piotr, syn Jana, kantor poznański w r. 1443, pleban w Kcyni przed r. 1444 i oficjał gnieźnieński w r. 1455 i t. r. prepozyt gnieźnieński, ale utracił prepozyturę w r. 1456, kanonik krakowski w r. 1454, zamienił w r. 1457 kanonię katedralną poznańską na kanonię kolegiaty Najś. Marii Panny w Poznaniu. Posłował w r. 1450 do papieża Mikołaja V. Kapelan i subdiakon papieski w r. 1453. Prepozyt katedralny we Włocławsku w r. 1457, do ok. 1478 r., wikariusz kapitulny w Gnieźnie w r. 1464, t. r. wikariusz generalny i oficjał gnieźnieński. Proboszczw Rogoźnie ok. r. 1474. Z prepozytury włocławskiej ustąpił w r. 1478 (1472?). Wraz z bratem Wincentym w r. 1453 winienbył od Niemierzy z Lubosza, tenutariusza międzyrzeckiego, uzyskać intromisję do dóbr Lubosz, Mościejewo i Charzewo z tytułu aktu przysądzającego owe dobra zmarłemu ich ojcu (P. 18 k. 179v). Dziedzic w Pniewach, Zamorzu, Koninie, Liniu i innych dobrach, Jakubowi z Sepna, sędziemu generalnemu poznańskiemu, zeznał w r. 1459 sumę 100 grz. (ib. k. 195). Pozwany t. r. przez Wincentego P-go cz. Sierakowskiego (ib. k. 222). Wraz z bratankiem Wincentym oraz bratanicami: Dorotą, Małgorzatą, Barbarą i Jadwigą, niedzielny z nimi dziedzic w Pniewach, Koninie, Rybocześnicy, Zamorzu, Liniu, miał w r. 1459 płacić winę, bo nie stanęli z pozwu Bernarda z Wysoczki (ib. k. 232). Wspólnie z niedzielnym bratankiem Wincentym Rybocześnicę w r. 1462 sprzedał wyderkafem za 300 grz. Marcinowi, Maciejowi i Mikołajowi, braciom z Sirosławia (P. 1384 k. 121v). W imieniu własnym i Wincentego, syna swego zmarłego brata t. r. sprzedał masnjonarzom kolegiaty Św. Stanisława w Szmotułach 14 i pół zł. węg. czynszu wyderkafowego za 174 zł., na mieście Pniewach, wsiach Linie i Rybocześnica (P. 1384 k. 147). Od Jana i Sędziwoja, braci z Chełmu, oraz ich stryja i opiekuna Dobrogosta z Chełmu, uzyskał administrację ich dóbr ojczystych i macierzystych w Chełmie (ib. k. 238v). Jako opiekun bratanka i bratanic, dzieci Wincentego, w r. 1469 kwitował z 37 i pół grz. Jana i Andrzeja, dziedziców z Gryżyny (P. 854 k. 4v). Wraz z bratankiem Wincentym w r. 1470 zapisał ks. Andrzejowi, proboszczowi w Pniewach, wyderkafem 8 grz. czynszu rocz. za 96 grz. (P. 1385 k. 57), dotując w ten sposób ojcowską fundację z r. 1425. Obaj M. Koninko w r. 1472 sprzedali wyderkafem za 200 grz. Małgorzacie, wdowie po Mikołaju Chełmskim (P. 1385 k. 131v). Od Mikołaja Chełmskiego t. r. kupili za 300 grz. części wsi Chełm w pow. pozn. (ib.), zaś w r. 1475 tę czwartą część w Chełmie sprzedali wyderkafem za 170 grz. Piotrowi Krzestkowskiemu (P. 21 k. 50v, 1386 k. 34). Marcinowi Nowomiejskiemu w r. 1475 sprzedali wyderkafem za 900 grz. połowę miasta Pniewy, połowę tamtejszego młyna wodnego, wiatrak, całe wójtostwo, połowę wsi lokowanej, połowę miasta Nowe, położonego przed Pniewami, całą wieś Zamorze (P. 1386 k. 34). Rybocześnicę w r. 1480 wyderkafem sprzedali za 200 grz. Maciejowi Sierosławskiemu (P. 1386 k. 191v). Piotr umarł w Gnieźnie 1480.2/IV. r., pochowany w tamtejszej Katedrze (P. S. B.).
2) Wincenty, syn Jana, wspomniany w r. 1446 obok ojca i brata jako z ninmi niedzielny, podczas kiedy ojciec oprawiał na połowie miasta Pniewy, przedmieści oraz innych przyległości, wsi Zamorze i Kunino żonie jego Barbarze posag 800 grz. (P. 1379 k. 146v). Ta Barbara ze Stęszewa była siostrą zmarłego Mościca Przedpełka z W. Koźmina (Kośc. 19 k. 71). Obok swych sióstr została w r. 1450 "obwiszczona" z dobr Stęszewo przez ks. Sławnika i Macieja ze Starego w sprawie 220 grz. (Kośc. 19 k. 77). T. r. mowa o połowie Pniew z przyległościami, jako o dobrach wolnych od oprawy Kachny, żony Wincentego. Mogłaby to być chyba wtedy już nie żyjąca pierwsza żona Wincentego. Wincenty z żoną Barbarą ze Stęszewa pozywali w r. 1452 o zapis 50 grz. dany przez jej brataz marłego Przedpełka Mościca siostry jej rodzone, Annę, wdowę po Andrzeju Gryżyńskim i Beatę, wdowę po Mikołaju Niewiarowskim (P. 18 k. 28, 28v). Umarł Wincenty między r. 1543 a 1459 (P. 18 k. 169, 201v). Pozostał syn Wincenty oraz córki: Dorota, Małgorzata, Barbara i Jadwiga, niedzielne w Pniewach w latach 1459-1464 (P. 18 k. 190v, 232; Kośc. 19 k. 386). Spośród nich Małgorzata i Barbara żyły jeszcze w r. 1468 (P. 854 k. 4v).
Wincenty, syn Wincentego i Barbary ze Stęszewa, małoletni, pozostawał w r. 1459 pod opieką stryja ks. Piotra (P. 18 k. 201v). W sprawie toczonej z Wincentym Niegolewskim i Stanisławem Wargowskim w r. 1459 przydano mu 13 lat (P. 18 k. 224v), miałby więc wtedy lat 11, czyli rodziłby się ok. r. 1448, co pozostawałoby w zgodzie z małeństwem ojca z Barbarą, zawartym ok. r. 1446. Wspólnie z niedzielnymi siostrami dziedzic w Pniewach, Koninie, Rybocześnicy, Lenicach (Liniu), pozywany był przez Bernarda z Wysoczki, lecz zarówno on jak i siostry nie stanęli i w r. 1459 mieli płacić winę (P. 18 k. 232). Wraz z siostrami pozywał w r. 1464 Wojsława Włoszakowskiego (Kośc. 19 k. 386). Pozostawał pod opieką stryja, ks. Piotra, jeszcze i w r. 1468 (P. 854 k. 4v), niedzielny z tym stryjem w latach 1472 (P. 1385 k. 131v), 1475 (P. 1386 k. 34), 1476 (P. 21 k. 50v) o 1480 (P. 1386 k. 191v). Połowę placu w Poznaniu, koło placu Spławskiego, w r. 1482 sprzedał za 20 grz. Janowi Rąbińskiemu (P. 1386 k. 154v). Nabyte od Wincentego prawa do dóbr Koninko ów Rąbiński w r. 1485 sprzedał Michałowi Łążeckiemu (P. 1387 k. 21v). Zobowiązał się w r. 1485 pod zakładem 1.000 grz. połowę miasta Pniewy sprzedać wyderkafem za taką sumę Janowi, Stanisławowi i Marcinowi, braciom z Będlewa, sędzicom ziemskim poznańskim, synom Marcina Nowomiejskiego (P. 22 k. 14). Pozwany przez tych braci jako dzierżawców połowy miasta Pniew, nie stanął i w r. 1488 miał płacić winę (ib. k. 141v). Od Mi-
@tablica
kołaja Chełmskiego i jego syna, ks. Jama, dostał w r. 1494 trzecią część lasu we wsi Chełm od strony Pniew, która to trzecia część przypadła mu w dziale z Mikołajem i jego synem Janem Chełmskim (P. 1383 k. 46). Założone zostało w r. 1494 vadium 500 grz. między nim a sędzicami poznańskimi, tu nazwanymi braćmi z Mieściska (Py. 169 k. 34). Połowę Pniew, którą w sumie 90 trzymali zastawem synowie zmarłego Marcina Nowomiejskiego, sędziego ziemskiego poznańskiego, sprzedał wyderkafem w r. 1495 za takąż sumę Dobrogostowi z Ostroroga, kasztelanowi międzyrzeckiemu (P. 1383 k. 81). Od Jana Zatomskiego w r. 1499 wyderkafem za 50 grz. nabył cztery łany roli we wsi Stary Zatom w pow. pozn. (P. 1389 k. 24v). Występował w r. 1503 jako brat cioteczno-rodzony dziedziczek Czeszewa, sióstr, Barbary, zamężnej Przyjemskiej, Zofii, zamężnej Bielawskiej, Doroty, zamężnej Głogińskiej (P. 1389 k. 234). Dom z placem w Poznaniu przy ul. Szewskiej, koło kościoła Św. Dominika, sprzedał w r. 1503 za 60 grz. Jakubowi Rosnowskiemu (P. 1389 k. 295). W toczonej z nim sprawie Jan Rozbicki stawiał w r. 1503 świadków na to, iż jego ojciec zmarły Dobiesław sposobem wieczystym a nie wyderkafowym trzymał przez 33 lata i trzy miesiące, ona zaś po śmierci ojca przez osiem lat (P. 861 k. 19). Jako stryj, asystował w r. 1504 przy transakcji Róży, córce zmarłego Wojciecha Jarogniewskiego (ib. k. 119). T. r. przed 20/VII. został zabity przez Jana z Przecławka i wspólników, zaś spadek po nim brało potomstwo jego wyżej wspomnianych sióstr, Rąbińscy (dzici Jana Rąbińskiego, podsędka poznańskiego) i Grabscy (P. 786 s. 295, 861 k. 148, 168; P. 1391 k. 9v). Zob. tablicę.
Zapewne z Pniew w pow. pozn. wiedli się też P-cy, co do których brak mi pewności, czy byli Nałęczami. Jan, podstoli inowrocławski w r. 1435 (P. 13 k. 17). Jan (Pniowski) wieś Śliwno w pow. pozn. w r. 1444 sprzedał za 100 grz. i 100 zł. węg. wyderkafem za dwa lata Dobrogostowi z Rakoniewic (P. 1379 k. 10v), zaś w r. 1445 Śliwno sprzedał wiecznością za 600 grz. Mikołajowi i Janowi, braciom z Granowa (ib. k. 98v). Wincenty, wtedy Sierakowski, jako prokurator ks. Piotra, kantora poznańskiego, i Wincentego, braci rodzonych z Pniew, pozywał w r. 1453 Annę, żonę Niemierzy z Lubosza (P. 18 k. 147). Wincenty P. pozywał w r. 1459 Wincentego P-go, syna zmarłego Wincentego (ib. k. 222). Wincenty P., niegdy Sierakowski, całą wieś Śliwno w r. 1462 sprzedał wyderkafem za 430 grz. i 204 zł. węg. Janowi, synowi zmarłego Wincentego ze Zborowa (P. 1384 k. 206). Wincenty nie żył już w r. 1469, kiedy jego syn Jan pozywał Piotra z Szamotuł, kasztelana poznańskiego (P. 19 k. 201). Ów Jan pozywał Andrzeja Choryńskiego z Brodnicy, który nie stanął i w r. 1470 płacił winę (Kośc. 20 s. 554), zaś w r. 1470 miał sprawę z ks. Piotrem P-im, proboszczem płockim i kustoszem poznańskim (P. 20 k. 71v). Pozywał w r. 1472 Sędziwoja Czarnkowskiego, kasztelana santockiego (ib. k. 145v), i znów w r. 1475 (P. 21 k. 1v).
Sylwester cz. Lasota z Pniew, mąż Katarzyny z Kawcza, która swoje prawa bliższości do dóbr rodzicielskich we wsiach Kawcze i Gola w pow. kośc. w r. 1471 sprzedała za 70 grz. swym braciom, Mikołajowi i Maciejowi, dziedzicom w Kawczu (P. 1385 k. 104v). Jan P. na wsi Krzon w pow. kośc. zapisał w r. 1479 (lub raczej przed tą datą) sumę 300 grz. wyderkafem Tomisławowi Kluczewskiemu (P. 1386 k. 189, 202). Nie żył już ów Jan w r. 1486 (P. 1387 k. 48). Był dziedzicem we wsiach: Czerwony Kościół, Krzon, Białe Jezioro, a sukcesorami jego, jako wuja, byli w r. 1493 Andrzej Słomowski (P. 856 k. 23cv), i w r. 1501 Andrzej Głażewski (Kośc. 231 k. 115).
Pniewscy, Pniowscy różni. Jakub z pow. łęczyckiego (jest tam wieś Pniewo w parafii Krośniewice) w imieniu własnym i rodzonego brata Stanisława w r. 1559 kwitował Wojciecha Czarnkowskiego, kasztelana śremskiego i starostę kościańskiego, z rzeczy pozostałych po ich bracie stryjeczno-rodzonym, Janie P-im, faktorze (rządcy) w Pniewach (Kośc. 238 k. 168v). Również z pow. łęczyckiego wiedli się bracia: Adam, Marcin, Wawrzyniec i Sebastian, których brata Walentego zabił w r. 1572 Jarosław Kaczkowski ze swymi sługami. Obwołania głowy dokonano na cmentarzu Wszystkich Świętych w Pyzdrach na wezwanie Sebastiana P-go (Py. 110 k. 285v). Proces o głowę Walentego, już po śmierci zabójcy, w r. 1579 bracia Marcin i Wawrzyniec cedowali Sebastianowi (Py. 116 k. 16v). Maciej, Stanisław i Adam (bracia?) byli kwitowani w r. 1578 przez Krzysztofa z Tomic Iwińskiego, dziającego w imieniu swej córki Jadwigi, urodzonej ze zmarłej Barbary Łubnickiej, w myśl zobowiązania danego im w r. 1564 w grodzie łęczyckim przez tęż Barbarę (G. 56 k. 183v). Jan, syn Adama z ziemi łęczyckiej, skwitowany w r. 1595 ze 100 zł. przez Elżbietę Ułanowską, wdowę po Feliksie Bielickim (P. 963 k. 493).
Agnieszka, w r. 1602 żona Sebastiana Przykuckiego, dziedziczka w Trzebuchowie Kamiennym w pow. kon. Piotr, w r. 1611 maż Zofii Bogusławskiej, córki Macieja "Markowica", wdowy 1-o v. po Piotrze Goliszewskim i 2-o v. po Adamie Boińskim (G. 71 k. 155, 291v), która w r. 1613 kwitowała Stanisława Goczałkowskiego z 60 zł., w której to sumie Goczałkowski zastawił jej i jej mężowi (drugiemu?) pewne role w Jemielnie Mn. (G. 72 k. 157v, 158). Wraz z Janem Boińskim (synem?) kwitowała ze 100 zł. tego Goczałkowskiego (P. 1000 k. 299). Lidia, żona 1-o v. Daniela Skulteckiego, 2-o v. w latach 1618-1621 Stanisława Bukowieckiego (P. 1000 k. 472). Adam, w r. 1643 syn zmarłego Tomasza (Z. T. P. 29 s. 1844). Marcin, syn zmarłego Jakuba, wyznaczał w r. 1649 plenipotentów (I. Kal. 115 s. 1729). Regina, w latach 1650-1651 żona Pawła Balickiego. Łukasz, syn zmarłego Tomasza, kupił w r. 1653 od Stanisława Koczorowskiego części wsi: Cieśle, Zukowo i Bałkowo w pow. raciąskim (P. 1066 k. 584). Stefan, nie żyjący już w r. 1659, ojciec Aleksandra, męża Agnieszki Skrzetuskiej, córki Andrzeja i Anny Jedleckiej, która w r. 1661 wraz z siostrą Dorotą zamężną Poklękowską, jako spadkobierczynie zmarłej bezpotomnie ciotki Katarzyny Jedleckiej, żony Hieronima Żakowskiego, kwitowały Jana Kromolickiego, nabywcę części Żakowic od Hieronima Żakowskiego (I. Kal. 125 s. 406). Agnieszka była żoną P-go już 1654.2/II. r., kiedy występowała jako chrzestna (LB Droszew). Oboje małżonkowie spisali dożywocie w r. 1659 (R. Kl. 14 k. 474v). Sebastian, o którym w r. 1677 od lat dwudziestu nie wiedziano gdzie przemieszkiwał, mąż Heleny Radzyńskiej, wdowy 1-o v. po Stanisławie Jeżewskim, która wraz z synem swym, Franciszkiem Jeżewskim, sumę 300 zł. przez małżonków Stanisława i Katarzynę z Mikołajewskich Łopateckich, dziedziców wsi Bąki w pow. szadkowskim zapisanej na tej wsi sposobem zastawnym Stanisławowi Jeżewskiemu, cedowała t. r. Kazimierzowi z Łaska Łopateckiemu, synowi zmarłego Stanisława (I. Kal. 138 s. 1295).
Maciej, nie żyjący już w r. 1692, mąż 1-o v. Marianny Kańskiej (1-o v. Korzybskiej), 2-o v. Magdaleny Pawlikowskiej (żony 1-o v. Szymańskiego, 2-o v. Skrzyneckiego, 4-o v. ks. Andrzeja Czetwertyńskiego). córki z niej zrodzone: Zofia, w r. 1692 żona Szymona Franciszka Blachniewskiego, Joanna, żona 1-o v. Jana Prostyńskiego, 2-o v. w r. 1693 Zawadzkiego, Katarzyna, w r. 1693 wdowa po Jakubie Janickiem. Zofia, wedle zapisów danych w grodach wschowskim i włodzimierskim, mianowała w r. 1692 plenipotentem męża celem dokonania sprzedaży wsi Czerkasy w pow. włodzimierskim (Ws. 76 k. 334v). Ta Zofia wraz z siostrami P-mi, zamężną Zawadzką i owdowiałą Janicką dla spraw związanych z dobrami macierzystymi Czerkasami mianowała w r. 1693 plenipotentem Andrzeja Wyrzykowskiego, podpiska czyli regenta grodzkiego kaliskiego (Kośc. 307 k. 411). Nie żyła już Zofia Blachniewska w r. 1694, a wtedy mąż jej w imieniu zrodzonych z niej dzieci mianował plenipotentów, a wśród nich macochę zmarłej żony, Magdalenę z Pawlikowskich Czetwertyńską (ib. k. 568v). Czy wspomniani wyżej nie byli P-imi h. Odrowąż, wiodącymi się z Rusi?
Walenty i Elżbieta Zakrzewska, oboje nie żyjący już w r. 1695, rodzice Jana i Jakuba (I. Kal. 152 s. 246). Stanisław Pniowski), w r. 1711 mąż Zofii Skórzewskiej, córki Teodora i Ludwiki z Chabielic (Z. T. P. 39 k. 501). Wojciech, chrzestny 1715.16/XI. r. (LB Lutynia). Jadwiga, córka zmarłego Sebastiana P-go (I. Kal. 167 s. 501), w r. 1720 żona Chryzostoma Głoskowskiego, wdowa w r. 1730, już nie żyła w r. 1774. Józef P. z Kleszczewa, świadek w marcu 1730 r. (LC Czerlejno). Wojciech, w r. 1739 mąż Teresy Mierzejewskiej, 1-o v. wdowy po Janie Osińskim, która w r. 1727 była wdową (I. Kon. 77 k. 152v), zaś żyła jeszcze w r. 1754, kiedy Marcjan Mierzejewski zapisywał jej sumę 1.300 zł. (I. Kon. 83 k. 189). Urodz. Anna P-a, "matka rodziny", więc chyba gospodyni z dworu w Bagrowie, posesji Zygmunta Gosławskiego, pochowana 1744.11/I. r. (LM Bagrowo). Małżonkowie, Łukasz, posesor części Gurowa, i Anna Gądecka, córka Melchiora i Marcjanny Wyganowskiej, która w r. 1746 od swego wuja Tomasza Wyganowskiego uzyskała zapis pewnych sum (G. 98 k. 79), zaś w r. 1747 od Łukasza Sarneckiego, dziedzica Gurowa dostała skrypt na 1.250 zł. (G. 98 k. 160). Skwitowała wuja Wyganowskiego w r. 1748 z 500 zł., pochodzących z sumy oryginalnej 800 zł. (G. 98 k. 215), zaś od małżonków Mierzejewskich t. r. uzyskała zapis 500 zł. na wsi ich Dziersław w pow. gnieźń. (ib.). Łukasz żył jeszcze w r. 1755, kiedy Anna kwitowała Ignacego Kurnatowskiego, nabywcę praw do Gurowa z trzech sum: 800 zł z 1.600 zł. posagu matki z Gurowa, 200 zł. z dóbr ojczystych, 250 zł. prowizji należnej od Jana Sarnowskiego (G. 98 k. 710). Owi Łukasz i Anna byli rodzicami, Antoniego Jana, ur. w Gurowie, ochrzcz. 1747.27/V. r. (LB Św. Wawrzyniec, Gniezno), Katarzyny Barbary, ur. tamże, ochrzcz. 1745.31/X. r. (ib.).
Wojciech i Katarzyna, rodzice bliźniaczek Marianny i Łucji, urodzonych w Sulmierzycach, ochrzczonych 1746.9/XII. r. (LB Sulmierzyce). Wojciech, w r. 1748 posesor wsi Góry (I. Kon. 78 s. 145). Ewa, żona Jana Gądkowskiego, oboje już nie żyli w r. 1756. Kazimierz, ekonom w Miłosławiu w r. 1757 (LB Miłosław), wtedy mąż Julianny Borkowskiej, córki Jana i Marianny Makowieckiej, potem w r. 1761 posesor młyna w Międzylesiu, wsi starostwa konińskiego, którego to młyna dożywotnią posesję za konsensem królewskim miała z cesji Piotra Słuszkowskiego. Skwitowany w r. 1761 przez tegoż Słuszkowskiego z 400 zł. należnych za ustąpienie tego dożywotniego prawa (I. Kon. 79 k. 245). Oboje małżonkowie uzyskali od jej brata, Ignacego Borkowskiego, cesję 840 zł. z sumy 1.040 zł. stanowiącej cenę sołectwa cz. wybraniectwa w Międzylesiu, wedle skryptu z r. 1758 (I. Kon. 80 k. 66v). Julianna nie żyła już w r. 1674, kiedy Kazimierz P. sołectwo łanowe w Międzylesiu starostwa koninskiego, za konsensem królewskim z 1774.13/VIII. r. cedował Janowi Nepomucemu Gajewskiemu (ib. k. 312). Synowie Kazimierza i Julianny: Maciej, ur. w Miłosławiu, ochrzcz. 1757.13/III. r. (LB Miłosław), i Jerzy, któty będąc posesorem sołectwa w Międzylesiu, w r. 1772 mianował ojca plenipotentem (I. Kon. 80 k. 241v).
Bonawentura, posesor Błędna w pow. przedeckim, dobr dziedzicznych braci Augustyna i Konstantego Bielickich, mąż Anny Zakrzewskiej, córki Jana, cześnika brzeskiego-kuj., i Ludwiki Bogatkówny, 1-o v. Bielickiej, spisywał w Wardężynie 1766.19/VI. r. kompromis z tymi braćmi Bielickimi (I. Kon. 80 k. 53v). Żył jeszcze Bonawentura, kiedy Anna w r. 1777 kwitowała Fabiana Bielickiego, łowczego bracławskiego, poprzedniego dziedzica Wardężynka M. z 3.000 zł., z sumy większej 6.000 zł. zapisanej w grodzie przedeckim jej matce, zmarłej Ludwice z Bogatków, 2-o v. żonie Bonawentury Bielickiego (I. Kon. 81 k. 140v).
Andrzej, w r. 1775 ekonom wsi Wyszki, dziedzicznej Twardowskich (I. Kal. 214/216 k. 258). Klara zaślubiła 1779.22/XI. r. Franciszka Zebrzydowskiego z Szypłowa (LC Nowe Miasto). Żyli oboje 1780.13/VI. r.
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
868869870871[872]873874875876
