Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
106107108109[110]111112113114
Bieganowscy - Bnińscy
2. Andrzej, syn Jana, wspomniany w r. 1503, wraz z bratem Wojciechem część "Zygmuntowską" w Modlibogowicach, odziedziczoną po bracie stryjeczno-rodzonym Wawrzyńcu "Zygmunciku" sprzedali w r. 1550 za 20 grz. Jakubowi Modlibowskiemu (ib. k.58v). Andrzej część w Błonicach sprzedał w r. 1552 za 160 zł Wojciechowi Osieckiemu (I.Kon.2 k.270). W r. 1533 sprzedał temuż Osieckiemu za 200 zł część w tejże wsi (Z.Kon.6 k.72v).
3. Wojciech, syn Jana występował w l. 1503-31 (P.1393 k.431). Może identyczny z nim szl. Wojciech Błoński (!), mieszczanin z Miłosławia, po którym wdowa Jadwiga Stawska, córka Jana, skwitowała z posagu swych braci w r. 1547 (Py.172 k.366).
4. Mikołaj, syn Jana, wspomniany w r. 1503, ożeniony z Anną Jabłowską, córką Macieja Słupskiego (!), która w r. 1526 kupiła od swej babki macierzystej Doroty Jabłowskiej, wdowy po Mikołaju Goczanowskim, za 400 zł części Jabłowa w p. kcyń. (P.1393 k.124). Oboje żyli w r. 1529, kiedy Anna występowała przeciwko Mikołajowi Słupskiemu o wygnanie jej z części w W. Jabłowie nabytej za 400 zł od Doroty Jabłowskiej (P.871 k.406). Owa Anna już jako wdowa części w Jabłowie sprzedała w r. 1530 za 400 zł swemu bratu Mikołajowi Jabłowskiemu (ib. k.330).
5. Jan, syn Jana, wspomniany w r. 1503, zapewne identyczny z Janem B. występującym w r. 1518 jako styj Anny, żony 1-o v. Wojciecha Wierzchowskiego, 2-o v. Wojciecha Siekierzeckiego (G.335a k.43v). Zob. tablicę.
@tablica
Błońscy. Wobec istnienia trzech rodzin tego nazwiska, jednej h. Biberstein ze wsi Błonie w p. pilzneńskim, drugiej h. Nałęcz ze wsi Błonie w p. drohickim, trzeciej wreszcie nieznanego mi herbu z Błonia w p. łęczyckim, nie mogę określić przynależności herbowej większości osób, które tu wymieniam.
Aleksander B. wraz z żoną Katarzyną Wysocką wydzierżawili w 1636 r. część wsi Dąbrowa w p. kal. od Aleksandra Czepowskiego i jego żony Heleny Ostrowskiej (I.Kal.102 s.929). Ta Katarzyna Wysocka, córka Stanisława i Doroty Mycielskiej, zmarła jeszcze tego samego roku i Aleksander sumę 1000 zł jej posagu i wyprawy zobowiązał się uiścić swoim zrodzonym z niej synom, Stanisławowi i Andrzejowi (ib. s.1827). Ten sam chyba Aleksander, syn Andrzeja, mąż Doroty Bielczewskiej, córki Stanisława i Anny z Chotynina, występował w r. 1639 (I.Kal.105 s.96). Małżonkowie ci wydzierżawili od Andrzej Borzysławskiego w 1641 r. wieś Buwinę (I.Kal.107a s.788). Stanisław, syn Wojciecha z ziemi drohickiej, już nie żyjącego, występował w r. 1653 (N.227 k.75v). Zofia de Bibersztyn B., żona Jana z Bukowca Schlichtinga, 1660 r. Jan i żona jego Jadwiga Głuchowska, córka Wojciecha, bezpotomni, nie żyli już oboje w r. 1690 (I.Kal.146 s.450). Jan, nie żyjący w r. 1690, może ten sam mąż Terey Korytkowskiej, żony 1-o v. Bartłomieja Chmieleckiego, wtedy wdowy (ib. k.452). Byłaby więc to ewentualnie jego druga żona. Antoniego i Doroty córka Barbara, ochrzcz. 6 XII 1696 r. (LB Gniewkowo). Stanisław, nie żyjący w r. 1723, ojciec Franciszka (I.Kon.75 k.417). Zofia, w r. 1738 wdowa po Franciszku, może tym samym, matka Katarzyny, w l. 1738-39 żony Jana Jaroszewskiego Karasia (I.Kon.77 k.107, 146v). Antoniego i Anny syn Andrzej Franciszek Ksawery, ochrzcz. 30 XI 1736 r. (LB Sw. Marcin, Poznań). Mikołaja żyjącego w r. 1746, nie żyjącego w r. 1758, i Marianny Kraszewskiej, nie żyjącej w r. 1745, córka Katarzyna, w l. 1745-58 żona Jana Puchały Chybińskiego (P.1281 k.109; 1283 k.17v, 72v; 1325 k.130).
Błotniccy. Boniecki znał B-ch h. Doliwa z Błotnicy w p. radomskim. Franciszek, nie żyjący w r. 1695, mąż Anny Korytkowskiej, córki Jana i Marianny Czachórskiej, 2-o v. w l. 1695-99 żony Hiacynta Cybulskiego (I.Kal.152 s.116, 299; 153 k.289).
Hipolit, oficer wojsk polskich 1831 r., zmarł 24 II 1886 r. w Paryżu (Dz. P.).
Błotowski "urodzony" Jan, dr. med., mąż Anny, chrzcił 26 II 1670 r. swego syna Mikołaja (LB Wilkowo Polskie).
Błożejewscy h. Abdank z Błożejewa, dziś Błażejewa koło Dolskaw p. kościańskim. Jerzy cz. Jurga z Chojna (zob. Chojeńscy h. Abdank) nabył w r. 1445 Błożejewo od Wincentego z Błożejewa, dając mu wzamian tzry łany osiadłe w Ostrobudkach w p. kośc. oraz dopłatę 200 grz. wyderkowanycj na połowie Daleszyna (P.1379 k.110). W r. 1450 odkupił od tegoż Wincentego za 100 grz. owe trzy łany w Ostrobudkach (P.1381 k.104). Żoną jego była Ofka (Zofia) Księska, w r. 1485 już 2-o v. żona Jana Głogińskiego. Córki Jerzego: Katarzyna, w l. 1487-91 żona Michała, sołtysa w Słupach (Kośc.228 k.333), Jadwiga, w l. 1492-96 za Bogumiłem Tarnowskim, Estera, w r. 1497 żona Piotra Dalabuskiego. Synowie Jerzego: Jan, Andrzej i Piotr. Jan z Błożejewa miał w r. 1465 sprawę ze swym ojcem Jerzym Ostrobockim (P.19 k.86). Pochodził może z jakiegoś poprzedniego, nieznanego mi związku małżeńskiego ojca. O nim to niewątpliwie mowa na odwrocie str. 664. Andrzej i Piotr oraz córki, Jadwiga i Estera występując w asyście stryja Jana Chojeńskiego i wuja Piotra Księskiego, dziedzice w Błożejewie, skwitowali w r. 1485 ojczyma Jana, dawniej Głogińskiego, z 100 grz., które wziął był od Andrzeja i Piotra w posagu za ich matką. Ta zaś matka, ze swej strony, skwitowała synów ze swego posagu oprawionego na Błożejewie oraz na dwóch częściach w Sierakowie i Szymanowie (ib.228 k.30, 30v). Obaj bracia, niedzielni dziedzice w Błożejewie, wyderkowali w r. 1486 Ostrobudki z wiatrakiem i dwie części w Golejewku w p. kośc. Annie, żonie Jana Chojeńskiego (P.1387 k.51). Szwagrowi Michałowi, sołtysowi ze Słup, wyderkowali w r. 1487 za 100 grz. trzy części w Sierakowie i część w Szymanowie (ib. k.67). Wraz z siostrami Jadwigą i Esterą, w asyście rodzonego wuja ks. Wojciecha Księskiego, scholastyka krakowskiego, trzy części w Sierakowie i część w Szymanowie, tj. dobra stanowiące ich "babiznę", dali w r. 1491 biskupowi poznańskiemu Urielowi z Górki wzamian za trzecią część Chojna i dopłatę 600 grz. (ib. k.143). Piotr B. na połowie Błożejewa, uzyskanej z działu z bratem Andrzejem, oprawił w r. 1496 posag 200 grz. pierwszej swej żonie Katarzynie Miaskowskiej, córce Wojciecha, pisarza ziemskiego kaliskiego (P.1383 k.94v). W r. 1498 podniósł 100 zł w. posagu za swą drugą żoną Dorotą Czacką, córką Wincentego (Kośc.230 k.151). Ojczystą część Stwolna w r. 1500 sprzedał za 40 grz. Janowi Chojeńskiemu (P.1389 k.118v). Swej drugiej żonie oprawił w r. 1502 posag 100 zł w. na Błożejewie, Iłowcu i części w Chojnie (ib. k.185). Kwitował w r. 1509 oprawę posagu 100 zł w. (Kośc.233 k.5v; 345 k.2). W r. 1510 występował jako spadkobierca siostrzenicy Anny, córki swej zmarłej już siostry Estery, żony Piotra Dalabuskiego (Kośc.23 k.165v). Szwagrowi Piotrowi Dalabuskiemu dał w r. 1512 swe części Chojna wzamian za całą wieś Dalabuszki w p. kośc. (ib.233 k.29), a żonie swej oprawił w r. 1513 posag 100 zł w. na połowie Błożejewa (ib. k.32). Nie żył już w r. 1516, kiedy jego syn z pierwszej żony Jan pozwany został przez jego dzieci z drugiej żony: Jakuba, Małgorzatę, Annę, Dorotę i Magdalenę o wygnanie z Błożejewa (P.866 k.316). Jan ze swej strony pozywał Jana i Tomasza Czackich o wypędzenie z dóbr macierzystych w połowie Błożejewa i całych Ostrobudek, dwóch części w Golejewku oraz o okupowanie Błożejewa i Dalabuszek (ib. k.337). W r. 1519 wymienione nieletnie dzieci Piotra: Jakub, Małgorzata, Anna i Dorota (Kośc.26 k.7). Magdalena widocznie już nie żyła. Wszyscy czworo występowali i w r. 1524 (ib.232 k.171). Z nich Anna była w r. 1531 żoną Piotra Łobeskiego. Starszym synem Piotra był niewątpliwie Jan.
Jan B., syn Piotra i pierwszej jego żony, w chwili śmierci ojca już napewno pełnoletni, w r. 1516 oprawił żonie swej Róży Czackiej, córce Wincentego (więc siostrze swej macochy) 100 zł w. posagu na połowie Błożejewa i Dalabuszek (P.1392 k.89v, 90). Róża nie żyła już w r. 1526, kiedy jej brat Jan Czacki pozywał Jana B. o wniesiony przez męża na Błożejewo i Dalabuszki posag 100 zł (Kośc.26 k.496). Widać z tego, że umarła bezdzietnie. Drugiej żonie, Małgorzacie Bojanowskiej, córce Jana, oprawił Jan w r. 1528 posag 250 zł na połowie Błożejewa, Dalabuszek, Ostrobudek i na połowie swych części w Golejewku sprzedał w r. 1548 za 4420 grz. Wojciechowi Chojeńskiemu, wojskiemu poznańskiemu (P.1395 k.415). Żonie w r. 1558 zapisał dożywocie (P.1396 k.548). W r. 1562 swym córkom: Małgorzacie, Elżbiecie i Zofii zapisał dług 800 zł, zaś córce Katarzynie sumę 800 zł posagu (Kośc.241 k.96, 97). Synowi Stanisławowi zobowiązał się w r. 1565 dać połowę Dalabuszek (ib.243 k.225v). Żył jeszcze w r. 1576 (R.Kal.3 k.6v). T. r. kwitował Helenę Konarską, wdowę po Wojciechu Chojeńskim wojskim poznańskim i jej synów z 400 grz. na poczet długu 2420 zł (P.911 k.52). Nie żył już w r. 1576. Jego synowie: Maciej występujący w r. 1555 (Py.31 k.43v) i wspomniany wyżej Stanisław, w r. 1576 widocznie już także nie żyli, bowiem spadkobiercą Jana nazwany wtedy jego wnuk po córce Zofii zamężnej Gorazdowskiej (P.1398 k.620v). Zamężne córki Jana: Zofia, urodzona chyba z pierszwj żony i zapewne już nie żyjąca w r. 1562, kiedy występowała wspomniana wyżej tego imienia niezamężna córka Jana, urodzona niewątpliwie z drugiego małżeństwa. Była to więc Zofia "starsza", w l. 1547-53 za Kasprem Gorzadowskim. Jadwiga, w l. 1533-77 za Piotrem Szkudlskim. Urszula, w l. 1553-84 za Marcinem Golskim (cz. Szkudlskim ?). Anna zaślubiła w r. 1558, krótko po 24 III, Stanisława Pogorzelskiego i żyła z nim jeszcze w r. 1576. Małgorzata, w l. 1567-82 za Stanisławem Radlickim. Zob. tablicę.
@tablica
Jan niegdy Błożejewski 1471 r. (Kośc.20 s.566), nie żyjący już w r. 1475 (Py.167 k.3v). Wdowa po nim Zofia, mająca oprawę na Błożejewie i Sierakowie, zapisała 1481 r. dług Małgorzacie Pakosławskiej (Kośc.227 k.76). Synowie Jana, Andrzej, Piotr i Stanisław, zostali w 1476 r. ugodzeni przez arbitrów z Barbarą, żoną Pakosza Zimlińskiego, o oprawę, którą jej dał zmarły Jurga Ostrobodzki na Ostrobudkach i dwóch częściach Golejewka (ib. k.37). Ow Jurga to niewątpliwie ten sam Jurga B., o którym już mówiłem. Andzrej, jeden z synow Jana B., nazwany Chojeńskim, występujący już w r. 1475 r., był pozywany w 1479 r. z Chojna, Sierakowa, Ostrobudek i Błożejewa przez biskupa poznańskiego Uriela (ib. k.64v). Zob. Chojeńscy.
Błożejewscy h. Grzymała z Błożejewa (dziś Błażejewa) koło Dolska w p. kośc. Mikołaj, dziedzic Błożejewa, sędzia poznański w l. 1343-59, pieczętował się Grzymałą (KW II nr 1221, 1263; III 1327, 2051). Dzierżek z Błożejewa, prawdopodobnie też Grzymalita, występował w l. 1393-1402 (Leksz.I nr 1355; II 2364; Piekos., Zap. Wp. nr. 362). Zapewne Grzymalitą był też Wincenty, dziedzic w Błożejewie, który w r. 1434 na dwóch częściach tej wsi oprawił 50 grz. posagu żonie swej Katarzynie (P.1378 k.14) rodzonej siostrze ks. Jana, plebana w Pępowie a dziedzica w Mieszkowie (Kośc.17 s.588). Wymienił w r. 1445 Błożejewo z Jerzym z Chojna, biorąc wzamian za tę wieś trzy łany w Ostrobudkach i 200 grz. wyderkowanych na połowie Daleszyna (P.1379 k.110). W r. 1450, nazwany już "niegdy Błożejewskim", te trzy łany w Ostrobudkach sprzedał za 100 grz. temuż Chojeńskiemu (P.1381 k.104). T. r. od Mikołaja Cielmickiemu kupił sposobem wyderkafu za 200 grz. Zimnowodę w p. pyzdr. Zaraz też, pisząc się już "Zimnowodzkim" na sumie wyderkowej na tej wsi oprawił 60 grz. posagu żonie swej Katarzynie (ib. k.102a). Jan z Zimnejwody niegdy Błożejewski pozywał 1470 r. Piotra Malewskiego o uiszczenie 18 grz. (Kośc.20 s.446).
Błożejewscy h. Łodzia z Błożejewa (dziś Błażejewa) koło Bnina w p. pyzdr. Jarosław z Błożejewa kupił w r. 1368 za 24 grz. groszy praskich od Piotrka zw. Suczka, dziedzica w Słoninie (Osłoninie) jezioro położone między Bninem i Błożejewem (KDW III nr 1597). W r. 1377 miał sobie przysądzone prawa do tego jeziora wbrew pretensjom dziedziców z Noskowa i Kuropatnik (ib. nr 1740). Jarosław ten to niewątpliwie ojciec Mikołaja i Jana B-ch, występujących w l. 1395-97, procesujących się ze Stefanem Skórą o sąsiednią wieś Konarskie. Z nich Mikołaj pisał się też z Cmonia, wsi położonej między Błożejewem i Kalejami (Leksz.I 1999, 2025, 2075, 2186; II 574, 590, 602, 603). Jan B. z Błożejewic, nie żyjący w 1402 r. (Py.1 k.116), mąż Piotra Malewskiego o uiszczenie 18 grz. (Kośc.3 k.179). Pachnik B. w r. 1411 na sądach w Kaliszu (Pis. Dz. Pol. IX). Paszko B. występoawł w 1412 r. (Kośc.III k.111v). Andrzej z Błożejewa występował od r. 1415 (Py.3 k.107v). Jego żoną była w r. 1424 Małgorzata (P.7 k.159v). W r. 1428 miał termin z Katarzyną i jej synem Pawłem z Tulc o granice (P.10 k.5v, 16v). Katarzyna z Biezyn córkę Andrzeja z Błożejewa, pozywał 1438 r. Maciej Grunowski imieniem Wojciecha z Góry o połowę wsi Tulce kupioną od jej ojca (Kośc.17 s.56). W l. 1425-29, świadcząc na dokumentach Mikołaja z Górki (KDW V nr. 432, 501). Podpisał w r. 1432 przyrzeczenie szlachty wielkopolskiej obioru Kazimierza Jagiellończyka, pieczętując się w r. 1432 Łodzią (Halecki, Ród Łodziów, Mies. Herald. r. 1912, s. 82; Boniecki, uzup. 193). Zapewne ten sam Andrzej, dziedzic w Błożejewie, nazwany Górkim 1420 r. (p.6 k.43v).
Bracia rodzeni: Wyszota, Jan i Mikołaj, dziedzice Błożejewa. Z nich Wyszota w r. 1442 był mężem Agnieszki, której odstąpili t. r. trzecią część Lubiekowa opiekunowie synów Ramsza Smigielskiego (P.14 k.102v). Występował już w r. 1443 (p.1379 k.62). T. r. nabył na nim prawo Paweł z Tulc, wobec czego Wyszota winien był dać mu w 10 grz. intromisję do Starkówca (Py.10 k.11v). Z działu z braćmi przeprowadzonego w r. 1443 (Py.10 k.66) zalegalizowanego ostatecznie w r. 1446, dostał Starkowiec, Łagiewniki i Ochlę w p. yzdr. i począł się pisać z Starkowca (P.1379 k.158). Zob. Starkowieccy. Żył jeszcze w r. 1450 (Acta Cap.I nr 385). Jan w r. 1445 na dwóch częściach w Błożejewie oprawił posag 300 grz. żonie swej Katarzynie (P.1379 k.120). W dziale przeprowadzonym w r. 1443 dostał Błożejewo z zamkiem. Całą tę wieś sprzedal t. r. za 200 grz. Piotrowi, Wojciechowi, Andrzejowi, Hieronimowi, Benedyktowi, braciom między sobą rodzonym (ib. k.156), kupując zaraz potem od brata Mikołaja za 2000 grz. Konarskie z folwarkiem Tomaszki i część w Radzewie (ib. k.159). Mikołaj, trzeci z braci, nazwany w r. 1446 "niegdy Błożejewskim", kupił wtedy od Piotra i Andrzeja braci z Kępy za 600 grz. wieś Wronowo w p. kośc. (ib.). Z działu braterskiego dostał w 1443 r. Konarskie z folwarkiem Tomaszki oraz Młyny i Radzewo w p. pyzdr. (Py.10 k.66; P.1379 k.158).
Błożyńscy z Błożyna w p. kon., wsi dziś nieistniejącej. Pomiędzy Prandotą z Błożyna i Janem z Rudziczy, braćmi rodzonymi, z jednej strony, i Stanisławem z Rudziczy z drugiej, założone zostało w r. 1480 vadium starościńskie, iż będą żyć ze sobą w pokoju (i.Kon.1 k.118). Stanisław Rudziczki, syn Mikołaja Błożyńskiego już nie żyjącego w r. 1486 (Kon.3 k.1), nazwany w r. 1489 bratem stryjeczno-rodzonym Augustyna Rudziczkiego, syna zmarłego Jana (I.Kon.1 k.1980. Stanisław B. z Błożyna, mąż Anny, która w r. 1487 kwitowała z długów swego rodzonego stryja Mikołaja Pąchowskiego (ib. k.173). Dziedzic w M. Kurowie w r. 1489 (ib. k.195v). Miał w 1492 r. termin ze strony Jana i Andrzeja, braci z Gosławic (Kon.3 k.65). Żona jego Anna kwitowała w r. 1495 wspomnianego stryja z dóbr rodzicielskich w Pąchowie (ib. k.246). Może to ta sama Anna B. winna była 20 grz. wiana (zapewne za córką) Janowi Zagajewskiemu i w tej sumie zastawiła mu w r. 1505 dwie części Małej Kępy (ib. k.332).
Może synami powyższego Stanisława byli bracia rodzeni: Jan, Michał, Maciej i Wojciech B-scy.
1. Jan B., mąż Małgorzaty Bielawskiej w l. 1514-20 (p.866 k.116v, 134; 867 k.336v; I.Kon.1 k.502v). Od Stanisława Rudzickiego kupił w r. 1521 za 50 grz. dwa łany osiadłe w Rudziczy (p.1392 k.379). Nie żył już w r. 1533. Nazwany wtedy B-im cz. Bielawskim. Występowały wówczas w asyście wuja Macieja Suleńskiego jego dzieci: Maciej Bielawski i Agnieszka, dziedzice części Bielaw w p. kon. Maciej pożyczył t. r. 8 grz. od rodzonego swego stryja Macieja, zastawiając mu swą część Rudziczy (I.Kon.2 k.274v). Oprócz Macieja miał Jan jeszcze syna Wojciecha. Wojciech i Maciej Bielawscy kwitowali w r. 1533 stryja Macieja z opieki i z dzierżawy części Rudziczy (ib. k.329v0.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
106107108109[110]111112113114
