Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
17181920[21]22232425
Aberderowiczowie - Bieganowscy
b) Stanisław Kostka, ur. 1806 r., zmarł 28 X 1843 r. i pochowany w Czerminie (LM Czermin). Dziedzic po ojcu Sobiesierni 1839 r. (Hip. Wągrow., Wapno). Dziedzic Marszewa. Zaślubił 20 V 1838 r. w Grzybowie Agnieszkę Lipską, dziedziczkę Marszewa (LC Grzybowo) córkę Jakuba i Marii Załuskiej, ur. w Kaliszu 16 IV 1819 r., zmarłą 15 XII 1890 r. (LB Poznań, Św. Marcin; Dz.Pozn.) i pochowaną w Choryni. Syn Stefan zmarł w Marszewie mając lat 7. Inny syn, Zygmunt Paweł, ur. w Marszewie 11 I 1843 r. (LB Czermin), też zmarł dzieckiem. Córki: Maria Antonina, ur. 13 VI 1840 r., zmarła w Poznaniu 2 IX 1880 r. (Dz. Pozn.), zaślubiła 2 VIII 1868 r. Stanisława Tadeusza Dunina (Żychl.). Aniela Zofia, ur. w Marszewie 29 I 1842 r., ochrzcz. z cerem. w Poznaniu 12 I 1845 r. (LB Czermin, LB Poznań, Sw. Marcin), zaślubiła w Czerminie 1860 r. generala Edmunda Taczanowskiego z Choryni (Dz. Pozn. z IX 1879). Stanisława Agnieszka Pelagia, ur. 10 IV 1844 r. (LB Poznań, Sw. Marcin), umarła 19 IV 1927 r. i pochowana w Czerwonejwsi (Dz. Pozn.).
(2) Andrzej "z Bnina", ur. w Żabikowie, ochrzcz. 3 IV 1636 r. (LB Sroda). Nabył 1670 r. za 14. 000 zł od swych braci Łukasza, Jana i Stefana Gostom (I.Kon.60 k.33). Mąż Anny Wężykówny Osińskiej 1676 r. (ib.k.866v). W r. 1690 oboje oni wraz z małoletnim synem Kazimierzem byli pozwani przez Sławoszewskiego i innych (ib.68 k.201). Żyli jeszcze oboje 1692 r. (G.89 k.198, 199), a 1693 r. Anna była już wdową (I.Kon.69 k.279v). W r. 1694, krótko po 9 I, wyszła 2-o v.za Aleksandra Sławoszewskiego (ib.75 k.301v). Jakowdowa i po tym mężu, wraz z synem Adamem dawała zobowiązanie Bogusławskiemu 1696 r. (G.90 k.98). Żyła jeszcze 1701 r. (G.91 k.50v). Córka ich Ewa, niezamężna 1693 r., była w l. 1698-1717 żoną Wojciecha Małachowskiego (I.Kon.72 k.195v). Synowie, Adam i Kazimierz, który żył jeszcze 1704 r. (G.92 k.41), odziedziczyli Gostom i 1698 r. w asyście stryja Stefana manifestowali się przeciwko matce (P.255 k.169). Kazimierza potomstwa nie znam, o Adamie niżej.
Adam zobowiązał się sprzedać Gostom 1698 r. Kazimierzowi Obarzankowskiemu, a ten ostatni scedował to zobowiązanie t. r. Franciszkowi Bagieńskiemu (G.90 k.179), ale nie dopełnił tej transakcji i jeszcze w r. 1701 wraz z bratem Kazimierza występował jako dziedzic tej wsi (G.91 k.45v). Był mężem Anny Borowskiej, córki Stefana i Łucji Mankowskiej (G.92 k.141) którą zaślubił w Gnieźnie 31 IX 1705 r. (LC Gniezno, Sw. Michał). Gostom sprzedał dopiero 1721 r. za 10. 000 zł Franciszkowi Bielickiemu (P.1181 k.140). W l. 1719-29 dziedzic części Mikołajewic (G.96 k.75v; LB Niechanowo z l. 1719-29). Nie żył 1731 r., kiedy Anna występowała już jako wdowa (G.96 k.383v). Była 2-o v. 1736 r. żoną Franciszka Wągrockiego (G.97 k.62v). Nie żyła 1745 r. Ich córka Zofia, 1739 r. żona Jakuba Strachowskiego (Strachockiego), synowie: Jan, Andrzej, Józef, Antoni i Walenty. Jan, wspomniany 1736 r. (G.97 k.62v), bezpotomny, nie żył już 1760 r. (G.99 k.254v). O Józefie niżej. Andrzej, ur. w Mikołajewicach, ochrzcz. 2 XII 1719 r. (LB Niechanowo), kwitował 1739 r. Kaliszkowskiego z zapisu danego ojcu (G.97 k.350). Antoni, ur. tamże, ochrzcz. 15 V 1726 r. (LB Niechanowo). Umarł w r. 1771 i pochowany 17 IV (LM Witkowo), ur. w Mikołajewicach, ochrzcz. 9 II 1729 r. (ib.), żył jeszcze 1760 r. (G.99 k.253).
Józef, ur. w Mikołajewicach, ochrzcz. 18 III 1723 r. (ib.), kwitował 1745 r wuja Bartłomieja Borowskiego z 600 zł z sumy macierzystej 3. 000 zł, zabezpieczonej na Mikołajewicach (G.97 k.745v). T. r. na sumie lokowanej na Malczewie zapisał 114 zł żonie Zofii Cielmowskiej, córce Jana i Doroty Woszczyńskiej (ib.k.766v). W imieniu własnym i swych małoletnich dzieci: Marcina, Anny i Marianny, spadkobierców zmarłej panny Rozalii Smukalskiej, wnuczki Ewy z B. Małachowskiej, kwitował 1757 r. podskarbiego nadw. kor. Kossowskiego (G.99 k.39v). Żył jeszcze 1760 r., kiedy działał w imieniu siostry Zofii i braci, Antoniego i Walentego (ib.k.253, 254v). Panna Marianna, która 30 VIII 1760 r. w Gnieźnie u Sw. Michała trzymała do chrztu dziecko, zapewne identyczna z powyższą Marianną, córką Józefa. Z Marcinem, synem Józefa, być może był identyczny Marcin zmarły we dworze w Bierzglinku 1 V 1800 r., w wieku 43 lat (LM Września).
2) Jan, syn Rudolfa i Bobrownickiej, małoletni 1614 r. (Py.137 k.157v) od Macieja Grochowickiego łowczego kaliskiego kupił 1669 r. za 16. 600 zł Grochowiska p. kcyń. (P.1867 k.143v). Jego żoną była już 1667 r. Elżbieta Pławińska (Kc.131 k.55v), w imieniu której, jak i syna Walentego, oświadczył 1669 gotowość odebrania od Wojciecha i Kazimierza B-ich 10. 000 zł zabezpieczonych na wsiach Łankowice, Gromadno i Sierniki (P.196 k.328v). Grochowiska Pańskie sprzedał 1676 r. za 20. 000 zł synowi Walentemu (Kc.131 k.594v). W r. 1684 Elżbieta, już jako wdowa, mianowała plenipotenta (G.88 k.54v).
Walenty, dziedzic Grochowisk Pańskich i Złotnik (P.1143 k.2). W r. 1676 spisał dożywocie z żoną Zofią Wąglikowską, córką Walentego i Magdaleny Pierzchówny (N.225 k.678v; G.90 k.236). Umarł między r. 1695 i 1696 (G.90 k.76v, 112v). Zofia w r. 1697 swe dobraPrzyrów p. tuchol. sprzedała za 15. 600 zł Janowi Węsierskiemu i jego żonie (N.189 k.278), a w r. 1699 wraz z synem Damianem Grochowiska i Złotniki sprzedała za 62. 800 zł Piotrowi Boguckiemu i jego żonie (Kc.133 k.120; P.1136 II k.109, 110). T. r. wzięła w zastaw od Ludwiki z Łosiów Czartoryskiej za 15. 000 zł Dzwierszno p. nakiel. (N.191 k.115v). Żyła jeszcze 1704 r. (ib.k.91), nie żyła 1718 r. Ich córka Cecylia była 1703 r. żoną Piotra Doręgowskiego, podczaszego czernichowskiego (P.1143 I k.2).
Damian "z Bnina" mianował 1718 r. plenipotenta celem podniesienia 5. 000 zł z ceny Grochowisk Pańskich (N.200 k.30). Występował jeszcze 1721 r. Dał wtedy pannie Dorocie Czucharskiej poddankę wyłączoną przy sprzedaży Grochowisk (Kc.134 k.444; G.94 k.134v). Zob. tablice 1 i 2.
Siostra stryjeczna Jana, Damiana i Adama B-ich, Barbara, żona Jana Mańkowskiego, 1720 r. wraz z tymi braćmi zawarła kompromis z Janem Bartoszewskim, tow. chorągwi panc. Gniazdowskiego star. nowomiejskiego, zabójcę jej rodzonego brata Wawrzyńca (G.94 k.119). W r. 1721 kwitowała Bartoszewicza z zasiedęnia wieży (Kc.134 k.437; I.Kon.75 k.263).
Może Łodzicem był Serafin, który 1493 r. sprzedał na wyderk za 100 zł Mikołajowi Opalińskiemu folwarki w Starym i Nowym Urbanowie (P.1383 k.3v).
Baranowscy h. Ostoja, odgałęzienie Jerzykowskich, pisali się też Jerzykowskimi cz. Baranowskimi, Baranowskimi cz. Jerzykowskimi, a ostatecznie Baranowskimi z Jerzykowa. Boniecki sądził, iż wzieli nazwisko od Baranowa p. gnieźn., chyba w par. Żabno. Myślę jednak, iż utworzyli nazwisko raczej od Branowa w ow. kościańskim, gniazda Łodziów B-ich, za którymi byli spokrewnieni po kądzieli (zob. niżej). Pierwszy znany mi Jerzykowski, który pisał się też B-im, był Wojciech. Jego brat Marcin wraz z potomstwem pozostali przy nazwisku Jerzykowskich, jakkolwiek i wśród nich spotykamy się z formą nazwiska B., ale występowała tam tylko sporadycznie i dlatego umieszczam ich wszystkich pod Jerzykowskimi.
Wojciech Jerzykowski, Irzykowski, a potem i B., wraz ze swym bratem niedzielnym Stanisławem (nazwani wtedy Irzykowskimi) kwitowali w r. 1520 Jana B-go brata wujecznego (consobrino) z 50 grz. zapisanych im na części Rogaczewa (P.867 k.327v). Kupił 1520 r. od Mikołaja
@tablica
@tablica
Zaworskiego za 300 grz. i od Panny Małgorzaty Psarskiej za 100 grz. części wsi Psarskie p. kośc. i zaraz potem części tamże wyderkował za 60 grz. swej żonie Katarzynie Iwieńskiej, wdowie 1-o v. po Sebastianie Łabińskim (P.1392 k.355v, 359). Żonie dał w dożywocie 1523 r. części wsi Gorazdowo i Borkowo, które kupił wtedy od Mikołaja Tomickiego (ib.k.501). W r. 1526 wraz z bratem Marcinem występowali jako wujowie sióstr Cienińskich (Py.23 k.62). Wojciech w r. 1539 nabył wyderkiem za 600 zł od małoletniej Katarzyny Kozarzewskiej, córki zmarłego Jakuba Markowskiego, części w W. i M. Kozarzewie p. kon. (G.335a k.220). Drugiej żonie Dorocie Palędzkiej, córce Macieja, oprawił posag 1539 r. na połowie części tych wsi (P.1394 k.247). Jako dziedzic w Kozarzewie zapisał 1540 r. dług 10 grz. bratu Marcinowi Jarzekowskiemu (I.Kon.6 k.197). Wraz z tą drugą żoną części w Kozarzewie Kośc. sprzedał 1544 r. za 500 zł bratankowi Marcinowi Jerzykowskiemu (ib.k.135v). Dwie części w Kozarzewie W. dał 1558 r. synom swym Stanisławowi i Dobrogostowi, urodzonym z Iwieńskiej, a to w dziale z innymi synami, urodzonymi z Palędzkiej, Janem, Tomaszem i Piotrem (Z.Kon. 1 k.203v; Kc.25 k.128). Był jeszcze syn Stefan, też niewątpliwie z Palędzkiej Wojciech żył jeszcze 1560 r. (G.39 k.430). Z córek, urodzonych z Palędzkiej, Elżbieta, 1582 r. żona Mikołaja Kaczkowskiego, Jadwiga, niezamężna 1582 r. (G.60 k.139), żona 1584 r. Jana Lisieckiego cz. Borowskiego (Z.Kon.1 k.286v). Spośród synów, o Stanislawie, Dobrogoście, Tomaszu, Piotrze i Stefanie niżej. Jan B. cz. Jerzykowski, urodzony zapewne z Palędzkiej, dał 1560 r. zobowiązanie bratu Dobrogostowi, iż mu rezygnuje za 500 zł dobra odziedziczone po ojcu (G.39 k.430).
1. Stanisław B. cz. Jerzykowski, swoje i małoletniego brata Dobrogosta części w Łabiszynku i Woli p. gnieźn. wyderkował za 50 grz. 1540 r. Janowi Iwieńskiemu, podkomorzemu kaliskiemu (P.1394 k.399v). Był dziedzicem Stanomina i Woli p. inowrocł. Nie żył 1593 r. W r. 1568 był mężem Małgorzaty Racięskiej (Jud. Bidg. z r. 1568 k.481). Jego córka Eufemia B. cz. Jerzykowska, 1609 r. żona Jana Wioteskiego. Synami Stanisława z Racięskiej, wdowy 1596 r. (P.966 k.537v) byli: Stanisław, Jan i Marcin.
1) Stanisław B. cz. Jerzykowski, wzgl. B. z Jerzykowa, dziedzic części w Stanominie i Stanomskiej Woli 1593 r. (P.959 k.946). Jego żoną była 1610 r. Zofia Gnińska, córka Kaspra i Doroty z Woźnik (P.970 k.234v; Kośc.290 k.649v). Żył jeszcze 1616 r. (P.1410 k.248v). Zapewne to ten Stanisław skwitowany został 1620 r. przez Łukasza Pławińskiego z 1. 500 zł posagu żony Łukasza a jego córki Krystyny (P.1004 k.1400). Ten Pławiński był potem chorążym bydgoskim. Rodzonym bratem Krystyny, a więc synem Stanisława, żyjącego jeszcze w r. 1624, był Jan z Jerzykowa B., który w r. 1624 zapisał dług 160 zł Stanislawowi Mężeńskiemu, pisarzowi grodz. kaliskiemu (I.Kal.90b s.2839). Ten Jan, pisarz grodzki bydgoski, w r. 1626 był plenipotentem Anny z Glińskich wdowy po Marcinie Racięcikim (Kośc.294 k.10v). W r. 1632 oprawił posag 3. 000 zł żonie Katarzynie Ślesińskiej, córce Tomasza (N.223 k.944). Żył jeszcze 1637 r. (W.36 k.190v). Ich dzieci: Stanisław, Franciszek i Marianna (I.Bydg. z r. 1643 k.69). Boniecki powiada, iż Jan, pisarz grodzki bydgoski, potem sędzia grodzki tamtejszy, miał syna Franciszka, który osiadłszy w ziemi czerskiej zostawił dość szeroko rozrodzone potomstwo podane przezeń w Herbarzu Polskim.
2) Jan, opiekun bratanic po zmarłym bracie Marcinie 1601 r. (Ws.17 k.536). Walerian, syn Jana, zapewne tego, zapisał 1616 r. dług 30 złp stryjowi rodzonemu Stanislawowi (G.73 k.258)
3) Marcin, pisarz ziem. inowrocławski, nie żył już 1601 r. Jego córki: Helena, Barbara, Małgorzata i Katarzyna, pozostawały 1601 r. pod opieką stryja Jana (Ws.17 k.536).
2. Dobrogost (Bonawentura) B. cz. Jerzykowski, małoletni 1540 r. (P.1394 k.399v), dostał 1560 od brata Jana zobowiązanie sprzedaży dóbr po ojcu za 500 zł (G.39 k.430). Dziedzic w Kozarzewie 1573 r. (I.Kon.16 k.540). Jego żona Anna Łowicka skwitowała 1575 r. z dóbr swych ojczystych i macierzystych matkę Jadwigę (ib.k.808v). Dobrogost złożył 1578 r. przysięgę na urząd burgrabiego ziem. konińskiego (ib.18 k.1) Od brata Piotra kupił 1584 r. za 500 zł jego część w Kozarzewie (Z.kon.1 k.295), poczem braci Tomasza i Piotra skwitował z danego sobie zobowiązania sprzedania za 3. 000 zł części ojczystych wtej wsi (I.Kon.21 k.153v). Manifestował się 1588 r., iż brat Piotr nie ma żadnej własności w Kozarzewie, bo mu ją dawno zrezygnował (P.949 k.603). Umarł między r. 1597 i 1601 (I.kon.28 k.39v). Z jego dwóch synów, o Janie niżej, zaś Wojciech B. cz. Jerzykowski całe części w Kozarzewie sprzedał 1614 r. za 3. 000 zł bratu Janowi (G.337 k.359v).
Jan z Jerzykowa B. cz. Jerzykowski, od Prokopa Jerzykowskiego dostał w r. 1596 tytułem wieczności część Kozarzewa Kościelnego czyli Małego (I.R.D.Z.Kon.18 k.83) został 1598 r. intromitowany do Kościelnego cz. Małego Kozarzewa (ib.k.522v). Od Stanisława Russockiego kupił 1605 r. części wsi Przyrowno p. kon za 1. 600 zł (I.Kal.71 s.34). W r. 1614 będąc mężem Doroty Mierosławskiej i dziedzicem w Kozarzewie i Przyrownie, zapisał 1. 000 zl długu Małachowskiemu (ib.38 k.135). Części w Kozarzewie M., kupione od Jana Kretkowskiego i nabyte za 2. 000 zł od Adama i Andrzeja Jerzykowskiego, dał 1628 r. synowi Felicjanowi, ur. z Mierosławskiej (P.1020 k.1045v; G.337 k.536, 537). Nie żył 1631 r. (I.Kon.46 k.408v). O synach, Felicjanie i Wojciechu niżej. Z córek, Elżbieta była w l. 1626-32 żoną Mikołaja Łubnickiego cz. Goreckiego, Katarzyna 1639 r. za Jakubem Grochowickim, Krystyna 1637 r. za Stefanem Gogolińskim, Jadwiga 1-o v. 1626 r. żona Macieja Waliszewskiego, 2-o v. 1636 r. żona Jakuba Sarcickiego.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
17181920[21]22232425
