Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
22232425[26]27282930
Aberderowiczowie - Bieganowscy
Barczykowscy, zob. Barcikowscy
Barczyński Kazimierz nie żył już 1790 r., kiedy wdowa Marjanna Jerzykowska, córka Andrzeja, była 2-o v. za Franciszkiem Łagiewnickim (P.1367 k.692v).
Bardanowski Stanisław, mąż 1663 r. Anny Pruskiej (?), wdowy 1-o v. po Macieju Wargowskim, która 1664 r. zawarła kontrakt z Janem Rzepeckim (G.84 k.33v, 132v). W r. 1673 był dzierżawcą Mnichowa, wsi kapituły gnieźnieńskiej (LB Gniezno, Sw. Micha.).
Bardeleben Zofia Dorota hr. von B., żona w latach 1757-58 Antoniego Alberta hr. Rittberg (N.211 k.242, 291).
Bardzińscy h. Abdank z Bardzinina w wojew. łęczyckim (Bon.). Kasper, syn Jana 1609 r. mąż Anny Czarlińskiej, wdowy 1-o v. po Stanisławie Niemieczkowskim (P.143 k.871; 982 k.151, 845v). W r. 1610 poraniony został w Obornikach przez Andrzeja Skórę z Gaju Obornickiego (P.144 k.65v). Żył z nią w niezgodzie i 10 VIII 1611 r. został zamordowany w Wielżynku, wsi oprawnej żony po jej pierwszym mężu. Zamordował go szwagier Andrzej Czarliński, który miał tego dokonać przy pomocy żony Kaspra a z podpuszczenia wuja ich Andrzeja Skóry z Gaju Obornickiego. Sprawców zabójstwa pozywał brat Kaspra, Bartłomiej (P.145 k.1230; 146 k.33v). Annanabywczyni praw od Stanisława Czarlińskiego, kwitowała 1614 r. z 200 zł Andrzeja Skórę z Gaju Obornickiego, podczaszego kaliskiego (P.992 k.459v). W r. 1618, jako posesorka Wielżyna i części w Niemieczkowie, skwitowana z 36 zł przez Niemieczkowskie, córki Bartłomieja (P.1000 k.1160). Wychodząc w r. 1620 3-o v. za Wawrzyńca Kamieńskiego z p. zakroczym., zapisała mu przed ślubem, 3 I, dług 4. 060 zł (P.1004 k.9). Występowała z tym trzecim mężem jeszcze 1624 r. Z B-im miała dziecko (P.144 k.161), które niewątpliwie zmarło wcześnie. (P.152 k.833). Wspomniany wyżej Bartłomiej nie żył 1645 r., kiedy jego syn Jan, jako spadkobierca bezdzietnego stryja Kaspra dziedzic w Bardzinie, scedował Janowi Bartochowskiemu sumę 1. 000 zł na Wielżynku i Niemieczkowie, będącą oprawą od pierwszego męża zmarłej już swej stryjenki Anny z Czermińskich (ZTP 29 s.2334).
Wojciech, kapitan artylerii kor., mąż Franciszki z Bogusławic Sierakowskiej, córki Michała i Marianny Radolińskiej (ib.48 k.232). Wojciech z miasta Kłodawy, wdowiec, pielgrzymował 1 V 1731 r. z chorym synem Stanisławem do cudownego obrazu w Pieraniach (LB Pieranie).
Zygmunt, obywatel ziemski, miał z Józefy Kołaczkowskiej córkę Izabelę ur. w październiku 1861 r., zmarłą 3 XII 1920 r., żonę Radzimińskiego (LM Poznań, Sw. Marcin).
Bardziński z Bardzina p. lubel. Paweł, mąż Anny Niechanowskiej, która 1571 r. całe wsie Bardzino W i Bardzinko M. sprzedała za 1. 400 zł Maciejowi Zberkowskiemu (P.1398 k.272v).
Bardzcy, Bardscy h. Szaszor wyszli ze wsi Bardo w p. pyzdr. Andrzej z Czacza dostał około r. 1337 od swych braci Michała z Koszanowa i Derska z Graboszewa wsie: Koryto, Płonie, Bieganin, Bardo, Gałzewo, połowę Graboszewa, Popowo Kośc. z Przedziszewem, dziedzinę koło Gniezna i Głogowiec. W końcu XIV w. siedział w Bardzie Filip z Graboszewa. Wdowa po nim, Ofka występowała w latach 1390-1415 wraz z synami Andrzejem i Michałem. Córka jej była żoną Paszka Wyskocica z Chrząstowa. Bratem Filipa był Piotr Bardzki z Zakrzewa, żyjący jeszcze w r. 1443. Z synów Filipa Andrzej zw. Opala, występujący w latach 1390-1428, był ojcem Andrzeja, wspomnianego 1443 r., zapewne identycznego z Andrzejem Opalą z Graboszewa, kanonikiem gnieźnieńskim 1466 r. Na tym Andrzeju, synu zmarłego Andrzeja Opali, nabył 1443 r. 30 grz. jego stryj Piotr B. z Zakrzewa (Py.10 k.15v). Michał B. z Graboszewa, zwany też czasem Goryńskim (od wsi Gorynin, dziś Goranin p. gnieźn.), siedział 1415 r. w Gorzuchowie, a miał i Zakrzewo. Nie żył1437 r. Chyba ten sam Michał B., wicesędzia pyzdrski w l.1413-14, wicesędzia poznański 1432 r. (G.). Jego synowie zapewne z pierwszej nieznanej nam z imienia żony, to ks. Dersław, pleban w Graboszewie 1433 r., Jan z Graboszewa, wspomniany 1428 r., i Mikołaj z Graboszewa 1434 r., który 1451 r. świadczyl z herbu Opala-szaszor Maciejowi Pieczygrochowi z Opieczek. Wdową po tym Mikołaju była 1464 r. Bieniaszka z Bieganowa (P.1383 k.194v). Synami Michała i Małgorzaty, zapewne drugiej jego żony, byli: Marcin, Piotr i Michał B-y z Zakrzewa i Gorzuchowa, którzy 1434 r. mieli sprawy ze swymi przyrodznimi braćmi. Małgorzata, wdowa po Michale, wraz z synami Piotrem i Michałem, dziedzice w Zakrzewie, zapisali 1437 r. roczny czynsz 5 grz. na Zakrzewie i Gorzuchowie p. gnieźn. wikaremu w Łagiewnikach (P.1378 k.128). Były też i córki urodzone z Małgorzaty: Katarzyna, Elżbieta i Barbara, które 1465 r. pozywał Piotr z Borzujewa (Py.15 k.186v). Te siostry zwano też Goryńskimi. Nie wiem z której żony rodziła się Anna. W imieniu tej Anny i Barbary działał 1443 r. Piotr B. z Zakrzewa, nabywając na Andrzeju, synu Andrzeja Opali, sumę 20 grz, posagu zabezpieczonego na Graboszewie (Py.10 k.15v). Z nich Elżbieta, żona Stanisława Bieganowskiego, już wdowa, dostała 1464 r. od Bieniaszki, wdowy po Mikołaju z Graboszewa, i jej sióstr, panien Jadwigi i Barbary z Bieganowa, zapis 50 grz. na Biegaczewie (P.1383 k.194v). Ta Elżbieta 1475 r. wraz z siostrą Katarzyną, żoną Andrzeja Łodzkiego, sprzedała Bardo za 200 grz. Janowi Sędzińskiemu, mężowi trzeciej siostry, Barbary Goryńskiej, zaś Katarzyna zamężna Łodzka z Barbarą zamężną Sędzińską sprzedały wtedy Elżbiecie za 400 grz, Mystki p. pyzdr. (P.1386 k.23). Elżbieta jako dziedziczka Mystek występowała jeszcze w r. 1489 (Kośc.228 k.92).
Ze wspomnianych wyżej synów Michała i Małgorzaty, Piotra w połowie XV w. widzimy w Ośnie i Laskowie (Kozierowski, Ród Samsonów-Opalów-Orlów) Piotr z Graboszewa B. instalowany 30 III 1451 r. na kanonię gnieźnieńską i 18 IV 1754 r. na inną kanonię gnięźnieńską. Kanonik poznański 17 II 1455 r., koadiutor opata mogilskiego 21 VI 1462 r., surrogator konsystorza gnieźnieńskiego 1465 r., wedle Korytkowskiego miał umrzeć w Gnieźnie w r. 1468, ale w l. 1468 i 1471 Piotr B., kanonik gnieźnieński, dziedzic w Graboszewie, miał terminy z Bieniaszką, wdową po Mikołaju Graboszewskim (Py.14 k.158v, 192v).
Michał B,. syn Michała i Małgorzaty, pleban w Cerekwicy, wezwany 1469 r. przez Jana ze Strzałkowa do rezygnacji za 80 grz. części Graboszewa (G.20 k.194v, 232v). Już jako kanonik uniejowski i pleban cerekwicki swoją połowę Graboszewa rezygnował 1747 r. Janowi ze Strzałkowa. (P.1386 k.6v). nie żył 1477 r. (ib.k.87). Chyba to on był sędzią surrogatorem konsystorza gnieźnieńskiego 1455 r. i został instalowany na kanonię gnieźnieńską 25 IV 1455 r.? Był wykonawcą testamentu kanonika Piotra (Korytowski). Zob. tabl.1.
Wspomniany wyżej Jan Sędziński, mąż Barbary B-ej czyli Goryńskiej, córki Michała i Małgorzaty, był Szaszorem z Jarogniewic, zwał się też Jarogniewskim i Sędzińskim, a pisał się i z Chomęcic. W r. 1489 dziedzic w Bardzie,
@tablica
skwitowany przez córkę Elżbietę, zamężną Marcikową Krzyżanowską, z jej dóbr ojczystych i macierzystych w Bardzie i z prawa bliższości do Mystek po bezpotomnej śmierci ciotki Elżbiety Bieganowskiej (Kośc.228 k.92, 92v). Drugiemu swemu zięciowi, Tomaszowi Krzyżanowskiemu, zapisał 1492 r. dług 50 grz. (ib.k.92v). Otrzymał w r. 1500 od Jana Pakosławskiego poręczenie za Jana i Macieja, braci niedzielnych z W. Sędzina, iż mu rezygnują sposobem wyderkafu za 40 grz. dwa osiadłe łany w tej wsi (P.859 k.141). Dziedzicem w Jarogniewicach Mn. nazwany 1502 r. Występował t. r. jako stryj Małgorzaty z Jaromierskich Hersztopskiej (P.861 k.54, 54v, 96). Żył jeszcze 9 VI 1503 r. (Ws. 192, k. 500v). Pozostawił syna Mikołaja i córki, wspomnianą już Elżbietę, w latach 1489-1529 żonę Marcina Krzyżanowskiego czyli Gawrońskiego, oraz Małgorzatę w r. 1489 żonę Tomasza Krzyżanowskiego, która w r. 1502 skwitowała z posagu: ojca z Mniejszych Jarogniewic, a brata Mikołaja z dóbr macierzystych, tj. Barda, oraz z prawa bliższości do Mystek po ciotce Elżbiecie (Kośc.23 k.27v). Jan B. w r. 1510 wyderkował Stanisławowi Sędzińskiemu za 40 grz. dwa łany roli w Sędzimie W. nabyte sposobem wyderkafu od Macieja i Jana braci z Sędzin W. (P.1391 k.11v). Chyba to ten sam Jan, a nie jego wnuk Jan, syn Mikołaja?
Mikołaj B., wspomniany pierwszy raz 1501 r., kiedy kwitował go siostrzeniec Jan Krzyżanowski z 30 grz., a on zapisał szwagrowi Marcinowi Krzyżanowskiemu 5 grz. jako resztę posagu za siostrą Elżbietą (Py.169 k.220). Od Uriela Łodzkiego i jego sióstr kupił 1505 r. połowę Mystek (P.861 k.69). Pierwszą żoną Mikołaja była Barbara Jezierska (P.867 k.247, 247v; 871 k.310). Andrzej i Stanisław Smigielscy, bracia jego drugiej żony Elżbiety, zapisali mu 1510 r. dług 200 zł (P.863 k.284v), a on połowy wsi Bardo i Mystki wyderkował za 600 zł szwagrowi Andrzejowi (P.786 s.189). Od Mikołaja Chwalęckiego nabył 1517 r. za 60 grz. części Białężyc p. pyzdr. (Py.23 k.24v). Mystki wyderkował 1520 r. za 300 zł synowi Janowi i córce Barbarze, urodzonym z pierwszej żony, a wsi Bardo i na swej części wsi Gorzyce p. pyzdr. oprawił 300 zł posagu żonie Elżbiecie Smigielskiej, córce Jana (P.1392 k.332v). T. r. syn Jan skwitował ojca z 300 złp posagu matki oprawionego na połowie wsi Barda i Mystek (P.867 k.247). Części w Gorzycach W., kupione od Jana, Anny i Jadwigi z Gorzyc, sprzedał 1521 r. za 130 grz. Mikołajowi Kębłowskiemu (Py.23 k.36). Leśniewo p. gnieźn. sprzedał 1523 r. za 500 grz. Maciejowi Szymankowskiemu (P.1392 k.528v), a w r. 1525 od Jana Szczytnickiego kupił za 30 grz. dwa i pół łana roli osiadłej w Szczytnikach p. gnieźn. (P.1393 k.65). Chociczę p. pyzdr. sprzedał 1526 r. za 1. 000 grz. synowi Janowi (ib.k.108v). nie żył 1529 r. Kiedy Elżbieta Śmigielska była już 2-o v. żoną Stefana Fiszla wojskiego kruszwickiego, tenutariusza w powidzu, i skwitowała pasierba Jana B. z 300 złp swego posagu (P.871 k.308v). Umarła między r. 1538 i 1539 (Py.23 k.198; k.335). Barbara, córka Mikołaja, była w latach 1529-41 żoną Macieja Lewina Wilczyńskiego.
Jan B., zwany czasem Wrzesińskim, syn Mikołaja, sprzedał 1516 r. za 700 grz. Sędzinko M. p. pozn. Jerzemu, Stefanowi, Marcinowi i Mikołajowi braciom Lwowskim (P.1392 k.79v), a od Jadwigi Rozdrażewskij, kasztelanowej przemęckiej, kupił za 500 grz. Chociczę W. p. pyzdr. (ib.k.88v). Od kapituły poznańskiej kupił 1517 r. za 300 grz. Leśniewo p. gnieźn. (ib.k.141v), a w r. 1518 od ks. Jana Gorzyckiego i jego stryjecznych sióstr części Gorzycy p. pyzdr. za 150 grz. (ib.k.258v; Py.24 k.292). Ożeniwszy się 1-o v. z Anną Wrzesieńską, córka Macieja, dał jej 1526 r. dożywocie na Chociczy, właśnie wtedy nabytej za 1. 000 grz. od ojca, ona zaś sprzedała jednocześnie swe części w mieście Wrześni i całe wsie Gutowo St., Bierzglin, opieszyn, pustki Grzybowo, oraz połowy wsi Gutowo Nowe i Psary p. gnieźn. i pyzdr. Dobrogostowi Jezierskiemu, burgrabiemu szamotulskiemu (P.1393 k.109). Był to rodzony brat matki Jana, i Jan w r. 1529 wydzierżawił od niego całą wieś Bardo, którą uprzednio temu wujowi był wyderkował za 400 grz. (P.871 k.310). Wrześnię i wspomniane wyżej wsie Jan odkupił od Jezierskiego 1531 r. za 10. 000 grz. (ib.k.471v). Na Bardzie, Chociczy i Mystkach oprawił 1536 r. posag 3. 000 zł drugiej żonie, Annie Zagajewskiej, córce Piotra, podsędka ziem. inowrocławskiego (P.1394 k.24). W r. 1537 przykupił za 8 grz. 16 zagonów i łąkę z brzegiem we wsi Strachowiec (dziś nieznanej) koło Nadarzyc (Py.23 k.134). Od Elżbiety z Smigielskich Poaidzkiej, owdowiałej wojskiej kruszwickiej, nabył 1538 r. jej oprawę na czwartej częsci miasta Powidza i wsi przyl. (ib.k.198). Od Wojciecha Lwowskiego kupił 1546 r. za 5000 zł części wsi Węgierki p. pyzdr. (P.1395 k.258). W r. 1549 zapisał Erazmowi Oporowskiemu, staroście kruszwickiemu, dług 3. 000 zł posagu za swą córką Anną (P.888 k.85). W r. 1559 kupił za 200 grz. od Macieja i Józefa braci Węgierskich częsci w Węgierkach zw. Strachowiec (P.1396 k.731), a w r. 1560 inne częsci tamże za 300 zł od Wojciecha Węgierskiego (ib.k.811v), oraz części zw. Strachowiec i Kołubie za 1. 000 zł od Michała Węgierskiego Kokoszki (ib.k.812v). Żył jeszcze w r. 1561 (P.903 k.426v), nie żył 1564 r., kiedy wdowa, Anna Zagajewska, została pozwana przez Andrzeja Goreckiego (Py.179 k.768). Była ona dziedziczką części wsi Liszkowo i Wola p. inowrocł., oraz Tupadły p. bydg. (P.1409 k.51). W r. 1567 kwitowała swych synów: Stanisława, Macieja, Krzysztofa, Łukasza, Mikołaja i Sebastiana z danego jej zobowiązania względem sześcioletniej dzierżawy miasta Wrześni oraz wsi Opieszyno i Psary (Py.106 k.283). T. r. zobowiązała się dać córkom, Reginie i Zofii, w posagu każdej po 400 zł gotówką i 600 zł wyprawą, wypłacone przez ich braci (ib.k.284v). Znamy pięć córek Jana, z których tylko o najstarszej, Annie, wiemy napewno, iż pochodziła z pierwszego małzeństwa, i z tej racji pisano ją czasem i ją Wrześińską. Wyszła ona 1549 r. za Erazma Oporowskiego starostę kruszwickiego. W r. 1574 była 3-o v. żoną Konarzewskiego, Może z Wrzesińskiej rodziła się też Barbara, w zapisie z r. 1574 wymienoina przed Anną, a więc chyba od niej starsza. Była ona w latach 1562-93 żoną Adama Bożejewskiego. Napewno z Zagajewskiej rodziły się: Dorota, 1563 r. żona Mikołaja Boturzyńskiego, Regina 1574 r. żona Jana Winieckiego, i Zofia, która 1567 r. jako panna została intromitowana do połowy Psar w sumie 1. 400 zł, zapisanych jej przez braci jako posag (Py.106 k.285). W r. 1573 bracia zapisali jej męzowi Janowi Kołudzkiemu 500 zł długu.
Synowie Jana i Zagajewskiej dokonali 1569 r. działu ojcowizny: Stanisław, Krzysztof i Sebastian wzieli: Gutowo St., pustkę Strachowiec, Bierzglin, części w Gutowie N., Grzybowie i Węgierkach, oraz młyn wodny we Wrześni. Maciej, Łukasz i Mikołaj dostali połowę miasta Wrześni, Opie szyna, częsci Psar (Py.107 k.297). W roku nast. Stanisław, Krzysztof i Sebastian przeprowadzili działy między sobą. Stanisław dostał Gutowo St. Krzysztof Gutowo N., Sebastian Bierzglin (Py.108 k.338). Stanislaw i Łukasz dzielili się Wrześnią 2 II 1574 r. (G.52 k.136v; P.939 k.725v). Maciej, Krzysztof, Łukasz, Mikołaj i Sebastian w r. 1574 części swoje i sióstr we wsiach Jeziora, Wielgie, Winna i w pustce Kaleje p. pyzdr., odziedziczone po Łukaszu Jezierskim, sprzedali za 4. 500 zł Jerzemu Turewskiemu (P.1398 k.509). Z nich Stanisław umarł bezpotomnie w r. 1574 lub 1575. W r. 1575 Krzysztof i Sebastian spadłe po nim części w mieście Wrześni, wsi Opieszyno i części boru w Psarach sprzedali za 2. 000 zł bratu Łukaszowi (ib.k.589). Bezdzietnym również był Mikołaj, który z działu z bratem Maciejem wziął w r. 1572 całą wieś Bierzglino, części wsi Węgierki i pustek Strachowiec i Kołybiel, 4 kmieci osiadłych w Starym Gutowie i tamże jeden łan pusty i 3 części innego łanu (P.920 k.346). W r. 1575 swe części w tych dobrach, odziedziczone po bracie Stanisławie, sprzedał też Łukaszowi za 1. 000 zł (ib.k.594v). Części w Gutowie St. sprzedał 1584 r. za 1. 500 zł bratu Maciejowi (P.1399 k.395v), zaś w r. 1588 części po matce w Liszkowie, Woli i Tupadłach dał bratu Krzysztofowi (P.1400 k.161). W ostatecznych rozrachunkach stał się dziedzicem części w Bierzglinie. Umarł między r. 1588 i 1593 (P.1408 k.691; P.960 k.283v). Inni synowie pozostawili potmstwo.
I. Maciej, drugi z rzędu syn Jana i Zagajewskiej, za młodu zwany też Wrzesińskim, w r. 1547 wraz z braćmi Krzysztofem, Łukaszem i Sebastianem dostał od siostry Reginy zamężnej Winieckiej zrzeczenia się dóbr we wsiach Jeziora, Wielgie, Winna i Kaleje (P.929 k.875v). Mianowany 29 IV 1584 r. surogatorem grodzkim poznańskim (P.1398 k.303), był jednocześnie i podstarościm poznańskim (ib.k.429v). W r. 1572 dokonał działu z bratem Mikołajem, biorąc części Gutowa i 8 kmieci osiadłych w Gutowie Starym, folwark w Grzybowie Kleparzu i staw w Gutowie Starym (P.920 k.346). T. r. na połowie Gutowa N. i St. oprawił 2. 000 zł posagu żonie swej Annie Opalińskiej, corce Jana kasztelana santockiego (P.1398 k.312v), wdowie po Stanisławie Starczewskim (ib.k.553v). Od Wespazjana Kleparskiego kupił 1574 r. za 800 zł części w Grzybowie Kleparzu zw. też Machowicz p. gnieźn. (ib.k.514v). Otrzymawszy z posagu żony dalsze 6. 000 zł, oprawił tę zwiększoną sumę 1575 r., obejmując zapisem również połowę wsi Grzybowo Kleparz (ib.k.539). Drugą połowę tej wsi dodał do oprawy 1586 r. (P.947 k.103). Od Marcina Sławęckiego kupił 1576 r. za 4. 000 zł wieś Sławęcin W. p. pyzdr. (P.1398 k.690v). Częsci w mieście Wrześni i wsi opieszynie oraz z borach psarskich, spadłe po bracie Stanisławie, rezygnował 1585 r. bratu Łukaszowi, a wzamian za to dostał od niego częsci w Liszkowie, Woli i Tupadłach (Py.122 k.138; P.944 k.671v; 947 k.101v). T. r. kwitował brata Sebastiana z danego sobie zobowiązania sprzedaży za 1. 000 zł częsci Liszkowa, Woli i Tupadł, spadłych po babce, Barbarze z Liszkowskich Andrzejowej Kaczkowskiej (P.947 k.10v). W r. 1587 od swych siostrzenic Boturzyńskich, Urszuli Wojciechowskiej Dembickiej i Jadwigi Wojciechowskiej Mieszkowskiej, nabył za 732 zł części Liszkowa, Woli i Tupadł, spadłych na nie po babce Annie z Zagajewskich B-ej (P.1400 k.88v, 97v). W r. 1589 sprzedał Liszków, Wolę i Tupadły za 4. 000 zł bratu Krzysztofowi (P.952 k.258v). jako surogator wymieniony jeszcze 1591 r. (P.956 k.724v). W r. 1598 nabył od Piotra Goreckiego, chorążyca poznańskiego, części Kociełkowej Górki p. gnieźn. i pustki Kępiste p. pozn. (P.165 k.784), zaś od Stanisława Goreckiego dostał młyn Sobiechowski czyli Pośrzednik w tejże wsi (P.1402 k.825v). T. r. od tej swej siostrzenicy Zofii z Kołudzkich Marcinowej Skrzetuskiej kupił za 1. 100 zł częsci Liszkowa, Woli i Tupadł (ib.k.824v). W r. 1599 swe części Kociełkowej Górki i pustkę Kępiste oraz młyn Sobiechowski sprzedał za 5. 500 zł Marcinowi Skrzetuskiemu (P.1403 k.324v). Całe Gutowo St. i Sławęcino oraz części Gutowa N., Grzybowa Kleparza, Bierzglina dał 1600 r. synowi Janowi (ib.k.626v) Umarł między 1604 i 1606 (Wsch.21k.81; P.1405 k.581v). Anna z Opalińskich występowała po raz ostatni 1590 r. (P.954 k.36v). Znamy tylko jednego ich syna, Jana.
Jan pisał się niemal zawsze z Wrześni. Ojcu zapisał 1600 r. dług 5. 000 zł (P.970 k.667). Od Janusza Wrzesińskiego i żony jego Ludmiły Słomowskiej kupił 1603 r. za 5. 000 złp częsci wsi Gutowo Nowe i Grzybowo Kroczonowic w p. gnieźn. (Py.47 k.161). Ciotce swej Barbarze z Opalińskich Kuczyńskiej dał 1604 r. dożywotnie użytkowanie Liszkowa, Woli Liszkowskiej i Tupadł (P.1405 k.76v). W r. 1610 od Barbary Morzyckiej, wdowy po uczc. Bartłomieju Suchanowskim, nabył za 900 grz. części wsi Mąkownica i pustki Kleparz p. gnieźn. (P.1407 k.214v). Jakub i Jan Kleparscy dali mu w r. 1611 zobowiązanie do zastawu za 300 zł części Kleparza (G.71 k.252v). Od Jakuba Kleparskiego zw. Szkoda kupił 1612 r. części w Kleparzu za 170 zł (P.1408 k.109). T. r. kupił częsci w Grzybowie Krzczonowicach od Marcina Wodeckiego (ib.k.28). Od Marcina Skrzetuskiego kupił 1614 r. za 8. 000 zł wieś Bardo i pustkę Przybełowo (P.1409 k.7), ale już w dwa lata potem. w r. 1616 dobra te odprzedał mu za tę samą sumę (P.1410 k.25). Od siostry ciotecznej Zofii z Boturzyńskich Droszewskiej czyli Gniazdowskiej kupił 1614 r. za 366 zł części Liszkowa, Woli i Tupadł (P.1409 k.51). W r. 1615 częsci w Grzybowie Krzczonowicach, nabyte od Janusza Wrzesińskiego, wtderkował za 1. 500 zł małżonkom Kleczewskim (ib.k.620v). Części Kleparza kupił t. r. za 300 zł od Jakuba Kleparskiego Szkodzika (ib.k.696v). Od Barbary z Pogorzelskich Feliksowej B-ej kupił w r. 1620 za 2. 200 zł całe części Bierzglina i Zalesia, nabyte od ks. Krzysztofa B-go (P.1412 k.595). W r. 1621 wraz ze swą żoną Elżbietą Niszczycką kwitował się z małżonkami Bobrownickimi z kontraktu z r. 1620, dotyczącego Bierzglina, Gutowa St. częsci Kleparza i Grzybowa (P.1007 k.515). Nie żył w r. 1623, w którym wdowa w imieniu synów Macieja, Krzysztofa, Mikołaja i Piotra, kwitowała z 3. 000 zł Mikołaja Działyńskiego, starostę kościańskiego (P.1012 k.97v). Ta Elżbieta była jego żoną już w r. 1608. Jej ojcem był Krzysztof Niszczycki, wojewoda bełski (P.143 k.124). Miała oprawę na wsiach Gutowo St. i N., Bierzglin, Kleparz i Grzybowo oraz Sławęcin p. gnieźn. (Py.143 k.291; P.1420 k.391). W r. 1629 płaciła podymne z Bierzglina W. (Py.143 s.58). Części Jankowa i Mikołajkowa p. gnieźn. sprzedała 1653 r. za 6. 000 zł Chryzostomowi Więckowskiemu (P.1066 k.521), nie żyła już 1655 r. (P.180 k.4). Córka Jana i Niszczyckiej, Zofia, Benedyktynka w Poznaniu, kwitowała 1631 r. matkę z 1. 500 zł na poczet posagu (P.1024 k.2v). Żyła jeszcze 1643 r. (P.1048 k.752v). Synami byli: Maciej, małoletni 1623 r., Krzysztof, piotr i Mikołaj (P.452 k.277). Maciej 1629 r. zapisał dług 50 zł szpitalowi ubogich we Wrześni (ZTP 28b s.2026). W r. 1632, około 25 III, został zamordowany w Runowie przez Aleksandra Orzelskiego, Władysława Debrzyńskiego, Jana Konarskiego i innych, o co sprawa toczyła się 1639 r. przed sądem sejmowym (N.66 k.243, 480; Py.148 s.354). W r. 1626 Elżbieta z Niszczyc kwitowała Stanisława B. już tylko w imieniu trzech synów: Macieja, Piotra i Mikołaja, zapewne więc Krzysztof już wtedy nie żył (P.1017 k.416v).
Piotr, trzeci syn Jana i Niszczyckiej, w r. 1639 do sprawy o zabójstwo Macieja dał plenipotencję matce i innym (ib.). Od Katarzyny z Opalińskich Radomickiej nabył 1640 r. za 64. 000 wsie Brudzewo, Wyrzutowo, Rudy, Nieszczewnicę, części Stawu i role w Chwałkowicach (P.1420 k.389v) i na tych dobrach oprawił t. r. 20.000 zł posagu żonie Jadwidze Kleczewskiej, córce Macieja i Elżbiety Pigłowskiej (P.1065 s.629; 1420 k.391). W r. 1645 naganiony w szlachectwie przez Jana Rogozińskiego, stawił jako świadka Piotra Opalińskiego, podstolego kor., który zeznał, iż jego "brat"Piotr B. jest wnukiem Jana B-go i Anny Opalińskiej (ZNP 29 s.2266). Od Jana Chryzostoma Szadokierskiego kupił 1647 r. za 100 zł części w Moszczenicy p.pyzdr. (P.1423 k.41v). W r. 1651 płacil 156 zł podymnego z 33 dymów w Brudzewie, 11 w Wyrzutowie, 12 w Rudach, 1 w Stawie, 8 w Gutowie St., 4 w Bierzglinie Zaleśnym, 8 w Gutowie N., 2 w części Grzybowa Robaszkowego (Py.151 k.207, 208). Od Marcina i Wawrzyńca Stawskich kupił w r. 1653 ich części w Stawie, płacąc pierwszemu z nich 2. 000 zł, drugiemu 1. 800 zł (P.789 k88v). Jadwiga z Kleczewskich żyła jeszcze 1657 r. Drugą żoną Piotra była Urszula Młodziejowska, corka Stanisława i Katarzyny Debrzyńskiej, zapewne już zaślubiona mu w r. 1661, kiedy części wsi Staw wyderkował za 3. 000 zł jej matce (Wsch.208 k.92; Py.156 s.25). Oprawił tej żonie 1665 r. posag 2. 000 zł na wsi Staw (P.1425 k.849). Opiekunami zrodzonych z nią dzieci oraz administratorami dóbr: Gutowo N. i St., Bierzglin, Kleparz, Grzybowo Robaszkowe, Sławęcin, Staw, mianował 1670 r. na wypadek śmierci brata ciotecznego Jana Kuczborskiego oraz Kaspra Młodziejowskiego (Py.154 s.108). W r. 1671 na Brudzewie, Wyrzutowie, Rudach i Moszczenicy zapisał dług 10. 000 zł synowi Andrzejowi na poczet jego dóbr ojczystych i macierzystych (ib.s.9). Nie żył w r. 1676, kiedy wdowa zawarła kontrakt z pasierbami, mocą którego miała pozostać w części Stawu, przykupionej później a należącej zdawna do Brudzewa. Oni zaś obejmowali wszystkie inne dobra ojcowskie. Kamienicę w rynku Poznania, zw. Sztyplewską, postanowiono sprzedać (P.1094 k.752v, 804, 809). W r. 1677 wdowa była już 2-o v. żoną Jana Pląskowskiego (Py.154 s.25), który 1683 r. występował jako opiekun pasierbów B-ich (ZTP 33 s.293, 294). Urszula umarła między r. 1689 i 1691 (P.1189 k.37v; 1122 XI k.52v).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
22232425[26]27282930
