Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
289290291292[293]294295296297
Laborscy - Lisieccy
Lewscy. Ur. Józef, rezydent w Niechanowie, z żony Wiktorii miał dzieci urodzone: Wojciecha Antoniego, ochrzcz. 19 IV 1729 r., Mariannę Katarzynę, ochrzcz. 16 XII 1731 r. Dziecko tej pary małżeńskiej (zapewne Wojciech Antoni) pochowane 13 III 1730 r. (LB i LM Niechanowo).
Lezieńscy z Lezionej w p. kal. Andrzej z Lezionej, syn zmarłego Jana, swoją część ojczystą w tej wsi, jaką miał z działu ze swymi rodzonymi braćmi, to jest pięć łanów i jedną ćwierć, zobowiązał się 1443 r. sprzedać za 30 grz. swemu stryjecznemu bratu Marcinowi (Gr. Kal. 6 k. 141). T. r. sprzedał Marcinowi za 30 grz. tę swoją część dziedziczną, to jest łan i dwa ślady (!), Marcin zaś na połowie swego dziedzictwa we wsi Strzegowo w p. kal. oprawił swej żonie Katarzynie posag 100 zł (P. 1379 k. 59). Ów Marcin L. z Lezionej kupił 1446 r. za 150 grz. od Filipa z Rososzycy połowę wsi Chotowo (ib. k. 131). Córce swej Annie, idącej za Andrzeja z Wielkiego Krośnina, wyznaczył 1459 r. posag 100 grz. (Gr. Kal. 7 k. 194). Od swego bratanka, Andrzeja, syna Pietrasza z Lezionej, kupił 1467 r. za 30 grz. jego część (P. 1383 k. 286; I. Kal. 1 k. 385). Pietrasz ów nie żył już 1448 r., kiedy wdowa po nim Jadwiga zastawiła połowę Chrostowa za sumę 30 grz., stanowiących posag jej córki Anny, Janowi z Chrostowa, mężowi owej córki (I. Kal. 4 k. 191v). Widzieliśmy już, że Pietrasz miał też i syna Andrzeja. Nie wiem, czy właśnie tego Andrzeja z Lezionej żona, Halszka, całą swą część po rodzicach w Retkowie i Smarzykowie w p. kcyń. wyderkowała za 50 zł węg. 1466 r. Mikołajowi z Brzeskorzystwi (P. 1383 k. 424av). Katarzyna z Krowicy, żona Marka z Lezionej, oraz jej syn Andrzej byli w 1453 r. godzeni przez arbitrów o ojcowiznę tego Andrzeja w Krowicy po jego ojcu Janie (I. Kal. 5 k. 42v). Była więc ta Katarzyna 1-o v. za Janem z Krowicy, zaś Marek z Lezionej to jej drugi mąż. Oboje, Marek i Katarzyna nie żyli już 1476 r. Dersław z Lezionej, mąż Katarzyny, której Mojżesz ze Śliwnik zobowiązał się 1466 r. uiścić dwie kopy gr. jako posag, który byli winni jej dać zmarły brat rodzony Iwo z Krowicy i Helena, żona op. Jerzego z Kalisza (I. Kal. 1 k. 369). Za Jadwigę, wdowę po Dersławie, za jej niedzielnego syna Mikołaja ręczył 1474 r. Klemens z Kęszyc, iż będą żyć w pokoju z Mikołajem z Lezionej zwanym Żak (ib. 2 k. 328). Mikołaj, syn Dersława, domagał się 1476 r. intromisji do półtora łana połżonego koło ról jego rodzonego brata Dersława, a to mocą nabycia zastawem od innego Mikołaja z Lezionej oprawy zmarłej Katarzyny, żony zmarłego Marka z Lezionej. Nie dopuścił jednak do tej intromisji Mikołaj Żak, powołując się na swe prawa bliższości po stryju Marku (ib. k. 393). Mikołaj, syn Dersława, mąż Małgorzaty, córki Jana Szatkowskiego, kwitował 1477 r. teścia z 11 grz. jej posagu (ib. k. 451v).
Ponieważ prócz tych dwóch Mikołajów współcześnie żył co najmnie jeden Mikołaj może syn wspomnianego wyżej Marcina ze Strzegowa, i ponieważ transakcji ich dotyczących ich nie mogę w sposób pewny oddzielić, podam je w porządku chronologicznym nie określając owych Mikołajów w sposób nawet domyślny, byłoby to bowiem nazbyt dowolne. Mikołaj z Lezionej zobowiązał się 1468 r. wobec Stanisława z Przatowa (?) uiścić mu sumę 100 grz. posagu za siostrą swoją rodzoną Barbarą (ib. 1 k. 446). Temu Stanisławowi zapisał 1471 r. dług 100 grz. tytułem owego posagu (ib. 2 k. 215) i został 1476 r. skwitowany z tej sumy przez tego szwagra (ib. k. 435v). Mikołaj, dziedzic w Lezionej, na połowie swych dóbr we wsiach Leziona i Chrostowo w p. kal. oprawił 1469 r. posag 30 grz. żonie swej Katarzynie (P. 1385 k. 29). Za Mikołaja, dziedzica z Lezienej, ręczeli 1470 r. Mojek z Śliwnik i Hektor ze Skarszewa, iż oprawi na ołowie swych dóbr w p. kal. i na wsi Ostrów w p. ostrzesz. 200 grz. posagu i 200 grz. wiana żonie Annie, córce Wojciecha Raszkowskiego (I. Kal. 2 k. 151). Dokonał owej oprawy 1471 r. na połowie Lezionej, ćwierci Strzegowa i na domach w Lezionej i Strzegowie (P. 1385 k. 115). Mikołja, dziedzic w lezionej, pozwany 1482 r. przez swego rodzonego stryja, ks. Mikołaja, plebana w Węglewie, też dziedzica w Lezionej (I. Kal. 3 k. 108). Mikołaj z Lezionej zeznał 1483 r., iż Mikołaj Pleszewski po śmierci żony swej Anna, a matki tego Mikołaja odpuścił część w Piwonicach i połowę wsi Kusowo (ib. k. 132). Mikołaj L. sprzedał 1485 r. połowę wsi Chotowo za 110 grz. Stanisławowi z Chotowa (ib. k. 248). Mikołaj L. na połowie Strzegowa oraz na folwarku i dworze w Lezionej oprawił 1485 r. żonie swej Katarzynie posag 100 zł węg. (P. 1387 k. 34a). Wykupił od Macieja Pogrzybowskiego za 40 grz. cztery osiadłe łany w Boczkowie w p. kal. stanowiące własność swej żony Katarzyny, która 1487 r. owe cztery łany za takąż sumę sprzedała wyderkafem mężowi (P. 1387 k. 88). Ta Katarzyna, dziedziczka Zadowic, dwa łany roli w Boczkowie w p. kal. sprzedała 1495 r. za 30 grz. op. Stanisławowi Boczkowskiemu (P. 1388 k. 81). Dobra Mikołaja z Lezionej w Strzegowie i Boczkowie, skonfiskowane po wyprawie 1497 r., zostały dane Wojciechowi Sobackiemu ( Arch. Kom. Hist. IX, s. 276). Jadwiga L., córka zmarłego Mikołaja, a żona Mikołaja Potworowskiego, skwitowała 1505 r. swoją matkę Katarzynę L. z Zadowic z części w Boczkowie, trzymanej wyderkafem przez zmarłego Mikołaja L. Matka zaś skwitowała córkę ze swej oprawy na Lezionej i Strzegowie (I. Kal. 6 k. 66). Jako stryj tej Jadwigi występował 1507 r. Maciej Osiecki, jako wuj Jan Korosz Chrostowski (P. 1390 k. 137v). Żyła jeszcze ta Jadwiga 1529 r. Katarzyna L., żona Jana Wilkowskiego, zapewne inna córka Mikołaja i Katarzyna z Zadowic, intromitowana 1506 r. za zgodę Mikołaja Potworowskiego do dwóch kmieci i do połowy ćwierci roli osiadłej w Zadowicach (I. Kal. 6 k. 114). Mikołaj z Lezionej zastawił 1498 r. trzy ćwierci roli osiadłej w Strzegowie Stanisławowi z Chotowa (ib. 5 k. 16). Mikołaj L. zw. Opojewski zastawił 1498 r. swą część dziedziczną w Lezienej za 10 grz. Janowi Koroszowi z Chrostowa (ib. k. 29), a w r. 1499 sprzedał mu wieczyście za 10 zł węg. łąkę w Lezienej (ib. k. 105). Dorota z Lezienej winna w 1499 r. zapłacić 3 grz. winy Janowi z Chrostowa, podwojewodziemu kaliskiemu, bo mu nie zrezygnowała swej część w Bogwidzach (ib. k. 153). Do części tej Doroty w Bogwiedzach intromitował się 1505 r. Jan Korosz a Kotlina z tytułu przysądzonych mu 15 grz. (ib. 6 k. 65).
Wojciech L. nabył 1531 r. wyderkafem za 12 grz. od Aarona Dąbrowskiego i nieletniego Macieja Waliszewskiego część tego Macieja i jego brata Wojciecha w Waliszewicach w p. kal. Powiedziano przy tej okazji, iż Wojciech L. to "gener" ich, a więc zapewne szwagier nieletnich Waliszewskich, nie zaś zieć Aarona (I. i D. Z. Kal. 2 k. 176). Wojciech L. za. Opojewskim swoją część w Lezionej sprzedał 1537 r. za 40 grz. Mikołajowi Potworowskiemu (ib. 6 k. 314).
Lezienscy, zob. Poklękowscy
Lezińscy, nie wiem skąd wyszli. Jerzy, nie dyjący już 1603 r. (N. 131 k. 159v)., mąż Anny Żelisławskiej, która w r. 1608 kwitował Tomasz Skąpski (Py. 134 k. 122v). Kwitował ją znów z 150 zł w 1610 r. (P. 984 k. 44). Synem tego Jerzego był Jerzy, córki jego Anna i Katarzyna. Anna w l. 1602-1603 żona Aleksandra Stawskiego. Katarzyna w l. 1607-1608 za Łukaszem Raczkowskim. Zapewne córką tych samych rodziców była i Jadwiga, w r. 1611 żona Jana Węgorzewskiego. Jerzy asystował 1603 r. przy transakcji swej siostry Stawskiej (Py. 131 k. 152), a 1610 r. zapis długu 100 zł od małżonków Rossowskich (LB Ludziska). Elżbieta i jej mąż Stanisław z Gozdzikowa Gozdzikowski, oboje już nie żyjący 1690 r.
Leżeńscy h. Nałęcz z Leżenic w ziemi czerskiej. Dobrogost z Leżenic wypłacił 1468 r. swej siostrze Dobrochnie, żonie Jana z Kalinowy Zaremby, kasztelana sieradzkiego, 2.000 grz. posagu (Py. 15 k. 7v, 9). Dobrogosta czy Hanzelma (!) z Leżenic, kwitował z Graboszewa 1474 r. Mikołaj z Budziłowa (ib. k. 158v). Wspomniana Dobrochna żyła jeszcze 1494 r. będąc już wdową. Hieronim z Leżenic, dziedzic w graboszewie, wyderkował 1494 r. czynsze i inne dochody ze wsi Unia w p. pyzdr. Annie, wdowie po Sławaku, chorążym rawskim (P. 1388 k. 9v). Marianna L., córka i współspadkobierczyni zmarłego Aleksandra L., urodzona z Anny Bieniądzic, żona Jana Zaranka, kwitowała 1652 r. swoją matkę, obecnie 2-o v. żonę Jana Gniewosza, chorążego lubelskiego, z inwentarza i rzeczy ruchomych (I. Kal. 118 s. 1811).
Leźniccy z Leźnicy Wielkiej i Małej w p. łęczyckim. Ks. Jan z Leźnicy 1491 r., stryj Anny, córki Mikołaja Kwiatkowskiego, chorążego większego sieradzkiego, żony Jana Mojka ze Śliwnik (P. 1387 k. 150). Wojciech Polak L., stryj i opiekun Barbary Woźnickiej, córki Jana, podkomorzego łęczyckiego (I. i R. Kon. 30 k. 370). Jakub L., dziedzic w Leźnicy Wielkiej 1580 r. (P. 934 k. 250). Jakuba, zapewne tego samego, już nie żyjącego 1597 r., synowie: Zygmunt, Gabriel, Rafał, Paweł i Stefan. Z nich Zygmunt kwitował t. r. z 800 zł Gabriela (I. i R. Kon. 28 k. 81v). Ich siostrą była chyba Elżbieta, żona Jana Bronisza, bowiem ten kwitował 1598 r. powyższych synów jakuba z 800 zł na poczet sumy posagowej 1.000 zł, zapisanej sobie przez Jakuba (ib. k. 326v). Marcin, skwitowany 1584 r. z 36 zł przez Annę Tomisławską, podsędkówną brzeską, żonę Jana Rajskiego (I. Kal. 50 s. 1170). Katarzyna z Małej Leźnicy, w r. 1596 żona Adama Grabińskiego, wdowa po nim 1598 r., poszła t. r. po raz drugi za Jana Paprockiego i żyła z nim jeszcze 1618 r. Występowała jako wdowa w l. 1622-1637. Zacheusz, dziedzic Podłęża w wojew. łęczyckim, nie żyła już 1609 r., kiedy występowały jego dzieci: syn Wojciech i córki: Małgorzata, żona Jana Sielskiego, Dorota, żona sł. Pawła Folix (?), obywatela gdańskiego. Małgorzata prawa do Podłęża swoje i nabyte od Doroty scedowała wówczas Wojciechowi (Ws. 25 k. 216). Żyła jeszcze z Sielskim 1622 r., a zapewne i 1635 r. Jako wdowa występowała w l. 1651-1655. Wojciech, pisarz grodzki łęczycki, otrzymał 1618 r donację wsi Podłęże od obojga małżonków Sielskich (Ws. 205 k. 121). Samson, Marcin, Mikołaj, Herkules, Jan, Aleksander, Stanisław i Teodor Leźniccy otrzymali 1616 r. zapis długu 300 zł od Wacława Bełdowskiego, wojskiego kruszwickiego (ZTP 27 s. 1871). Jadwiga z Małej Leźnicy, w r. 1622 żona Jana Węgorzewskiego. Mikołaj, w 1652 r. mąż Doroty Tarnowskiej, córki Wojciecha i Jadwigi Zagórskiej (G. 82 k. 599v). Paweł (nie wiem, czy identyczny z powyższym Pawłem, synem Jakuba?), już nie żyjący w r. 1652, kiedy wdowa po nim Zofia Boczkowska wzięła za 2.000 zł zastawem części Wierzchowisk w p. gnieźn. od Tomasza Wiśniewskiego (ib. k. 550). Jednocześnie dostała zapis długu 7.000 zł od Pawła Tomickiego (ib.). O część owych Wierzchowisk wespół z synem Walentym zawierała 1661 r. kontrakt z zięciem Tomaszem Włostowskim i z jego żoną a swoją córką (G. 84 k. 197, 198). Miała też zapis 9.000 zł pod zastaw wsi Chlebowo od Jana Krzyszkowskiego, który to zapis cedowała przed r. 1664 w grodzie radziejowskim Krystynowi Broniewskiemu (I. Kon. 58 k. 254). Synowie Pawła i tej Zofii: Andrzej, Marcin, Walenty Mikołaj. Córki: Anna, w r. 1661 żona Tomasza Włostowskiego, nie żyła już 1670 r., Marianna, w r. 1685 żona Stanisława Grzybowskiego, umarła 1686 r., Małgorzata, w l. 1685-1686 za Stefanem Białoskórskim, Jadwiga, Zofia i Barbara. Grzybowska i Białoskórska pozywały 1685 r. syna i córkę Pawła Tomickiego o ten zapis 7.000 zł, dany w r. 1652 ich matce (I. Kon. 66 k. 77). O Jadwidze, Zofii i Barbarze dowiadujemy się tylko jako o już nie żyjących w r. 1715. Z synów, Walenty Michał występujący w r. 1661 (P. 1111 III k. 23), nie żył już 1715. Nie żył już wtedy również Andrzej i Marcin, żyli natomiast synowie tego Marcina, Michał i Mikołaj, którzy jako spadkobiercy wszystkich powyższych stryjów i ciotek pozywali Tomasza Tomickiego, syna Pawła (ZTP 40 k. 461). Rafał, poraniony w Niałku przez Macieja Głębockiego, umarł z tych ran a wizja zwłok została dokonana w Obrze 10 VI 1680 r. (Ws. 147 k. 94v). T. r. wdowę po nim Mariannę z Kiszew Lisiecką skwitował z 1.000 zł Andrzej Trzecieski. Marianna była 1-o v. za Andrzejem Kowalskim, 2-o v. za Wojciechem Kleniewskim, jako wdowa po którym występowała 1679 r. (Ws. 73 k. 452). Pożycie więc jej z trzecim mężem było nader krótkie. Mariann kwitowała się 1682 r. z Anną Chwałkowską, żoną regensa grodzkiego wschowskiego, z procesu odzierżawę części Dębowejłąki (ib. k. 737v). Żyła jeszcze 1687 r. (P. 1113 IV k. 25v; 1114 XI k. 15v; Ws. 76 k. 110v, 116). Może identyczna z nią Marianna L., chrzestna córki Jana Paruszewskiego 27 I 1688 r. (LB Poznań, Św. Wojciech).
Lędzcy. Boniecki wymienia Lędzkich h. Janina z Lędu Małego w p. stężyckim. Nie wiem, czy wymienieni tutaj stamtąd się wiedli? Dorota Lądska w r. 1604 żona Aleksego Godziątkowskiego. Mikołaj, mąż Anny Bronikowskiej, córki Wacława i Marianny Wygrozowskiej. Oboje otrzymali 1696 r. cesję sum od jej siostry, sześćdziesięcioletniej panny Ewy Bronikowskiej (G. 90 k. 83v). Kupili 1700 r. od Andrzeja Majewskiego za 3.500 zł weiś Wierzyce w p. gnieźn. (P. 1138 III k. 105). Przeciwko Mikołajowi ojcu i Stanisławowi synowi manifestowała się 1698 r. Marianna Skoroszewska, żona Macieja Ostrowskiego (P. 255 k. 199v).
Legińscy h. Kromno z Lginia w p. wschow., odgałęzienie rodziny Kromnow, wiodącej się z okolic Krosna nad Odrą (Kozierowski, Obce rycerstwo). Janusz Kromno posiadał 1407 r. dobra we wsiach Lgiń i Hertmanice (potem Hetmanice) w z. wschow. (Kośc. 3 k. 62v). Hincza (Henryk) L., w r. 1485 mąż Małgorzaty z Budziszewa, która wtedy pozwała swych braci, dziedziców Budziszewa (P. 21 k. 47v). Tych braci, Stanisława i Piotra, pozwała 1490 r., już po śmierci Hinczy, siostra Małgorzaty, Anna Ossowosieńska. Dowodziła, iż oni wydając Małgorzatę za Hinczę zobowiązali się dać za nią 400 grz. posagu. to jest tyle, ile wynosił posag trzeciej siostry, Barbary Powidzkiej (ib. k. 191). W r. 1497 nabyła Małgorzata wydrekafem za 100 zł węg. od Piotra Spławskiego jego połowy w Wygnańczycach i Tylewicach (Ws. 1 k. 14v), ale t. r. dobra te uległy konfiskacie za niedopełnienie obowiązku wojennego (Arch. Kom. Hist. IX, s. 259). Jako wdowa po Lgińskim występowała jeszcze 1499 r. (Py. 169 k. 117v). Poszła potem 2-o v. za Andrzeja Osieckiego, po którym wdową była już 1512 r. (Ws. 1 k. 73). Swoje części wsi macierzystej Łopuchowo w p. pozn. wydrkowała 1517 r. za 230 grz. swej bratanicy Annie Budziszewskiej, córce Piotra (P. 1392 k. 139). Od Mikołaja Gackiego nabyła wyderkafem 1520 r. za 30 grz. część we wsi Gać i jez. Skrzynka w p. pozn. (P. 1392 k. 351v). Od Jana Domasławskiego nabyła 1523 r. wyderkafem za 30 grz. jeden łan osiadły i dwa puste we wsi Brzezna w p. pozn. (ib. k. 494). Od Adama Popowskiego nabyła 1524 r. wyderkafem za 100 zł osiem łanów (w tym sześć osiadłych) w Goślinie Długiej w p. pozn. (ib. k. 10). Od Barbary, wdowy po Piotrze Budziszewskim, 2-o v. żony Jana Obodzińskiego, nabyła 1527 r. wyderkafem czwartą część miasta i wsi Głęboczek w p. pozn. (ib. k. 152v). Jako pani wienna na Lginiu i Hetmanicach toczyła sprawę w l. 1529-1531 przeciwko braciom Opalińskim z Włoszakowic (Ws. 2 k. 68v, 99). Nie żyla już 1536 r. Maciej Górski z Miłosławia, wykonawca jej testamentu, wedle jej woli, sprzedał za 60 grz. Maciejowi Krzyżanowskiemu, podsędkowi ziemskiemu poznańskiemu, jej dom z placem sięgającym rzeki, na przedmieściu Poznania, między domem franciszkanek a domem Jana z Tomic Iwieńskiego, podkomorzego kaliskiego, uzyskane pieniądze obracjąc na pobożne cele (P. 1394 k. 40). Była bezpotomna, bowiem z jej posagu 200 grz. Budziszewscy kwitowali 1537 r. innego współwykonawcę jej ostatniej woli, Piotra Górskiego, kasztelana nakielskiego (Ws. 2 k. 176).
Jadwiga z Lignia była żoną Balcera Kąkolewskiego, nie żyła już 1493 r.
Lgoccy przede wszystkim z Lgoty w p. kal., ale niewtąpliwie wśzród wymienionych tutaj mogą być i pochodzący z innych licznych Lgot rozsianych po całej Koronie a także i na Śląsku.
Michał z Lgoty 1400 r. (Py. 1 k. 49v). Franciszek L. z Lgoty pozwał 1432 r. Sędziwoja i Mikołaja braci Tłuczymostów z Baranowa (I. Kal. 3 k. 47). Gotów był 1434 r. uiścić 20 grz. Janowi Piątce z Taczanowa (ib. k. 121). Jako spadkobierca zmarłej Anny, żony Bogusława Chaławskiego, siostry rodzonej swego ojca, pozwał 1438 r. o 100 zł jej posagu wniesionego na Chełkowo, bratanka jej męża, Dominika Wilkowskiego (Kośc. 17 s. 115). Jego żoną była 1441 r. Katarzyna (Py. 10 k. 6v). Dobra nabyte w Borach i Wierzchosławiu odpuścił 1447 r. Mikołajowi, synowi zmarłego Andrzeja (I. Kal. 4 k. 155v). Zapewne synem jego był Michał, dziedzic Lgocie, który 1459 r. miał termin z Iwanem i Maciejem, braćmi z Czyrnina (ib. 7 k. 214v). Matka tego Michała, Katarzyna, i żona jeho, Jadwiga, dały 1467 r. zobowiązanie Dersławowi i Andrzejowi, braciom z Kars, iż uwolnią ich od 20 grz., wziętych od Mikołaja ze Szczur (ib. 1 k. 427v). T. r. Michał umarł i ci dwaj bracia z Kars, jako rodzeni wujowie i opiekuni nieletniego Wojciecha, syna Michała, kwitowali Mikołaja z Szczur z 20 grz., wziętych dla wykupu trzech kmiecia we wsiach Lgota z rąk Adama Lubczyńskiego (ib. k. 427). Wdowa po Michale, Jadwiga, zapisała 1468 r. Adamowi z Kotarb 20 grz. (ib. k. 430). Andrzej Karski, opiekun siostrzeńca Wojciecha L-go, został 1479 r. skwitowany przez Jana Szypułowskiego z 20 grz. posagu, należnego mu z Lgoty za jego żoną Małgorzatą (ib. 2 k. 552). Jadwiga, Małgorzata i Katarzyna z Lgoty występowały z prawem bliższości po śmierci powyższego Wojciecha L-go, swego bratanka, i zostały w r. 1483 pozwane przez Mikołaja z Szczur o uiszczenie 6 grzywien (ib. 3 k. 181v). Z nich Małgorzata była, jak widzieliśmy, żoną Jana Szypułowskiego. Jadwiga, żona Mikołaja Wysockiego, nie żyła już najwidoczniej w r. 1487, kiedy Małgorzata wraz z siostrzenicami, Katarzyną i Anną, przez swego prokuratora Adama z Lgoty występowała przeciwko Andrzejowi Karskiemu (ib. k. 365v). Małgorzata była już wdową po Szypułowskim 1499 r.
Wspomniany Adam L., występujący w r. 1487 w imieniu Małgorzaty oraz jej siostrzenic, w r. 1495 r. zastawił pięć łanów osiadłych w Lgocie za 100 zł Janowi z Chwalibogowa w posagu za swoją wnuczką Anną (ib. 4 k. 413). W r. 1498 sprzedał trzecią część Lgoty za 200 grz. Janowi Sokolnickiemu (ib. 5 k. 3). Już nie żył w r. 1499 (P. 1389 k. 57v). Jego córką była Katarzyna, w r. 1498 żona Andrzeja Szczepy z Lgoty (I. Kal. 5 k. 39), pisanego tak niewątpliwie od części tej wsi wziętych za żoną. Był to Andrzej Szczapa Kotliński nie żyjący już 1499 r., kiedy Katarzyna, już wdowa, trzecią część w Lgocie, którą zmarły jej ojciec kupił był od Anny Poklękowskiej, sprzedała za 200 grz. zięciowi Janowi Sokolnickiemu (P. 1389 k. 57v), potwierdzając jedynie w ten sposób transakcję dokonaną przez Adama L-go. Żyła jeszcze w r. 1505 (I. Kal. 6 k. 56v). Dzieci Andrzeja Kotlińskiego i Katarzyny: Wit, Katarzyna i Anna, wszyscy troje piszący się po matce L-mi. O Annie była już mowa: w r. 1495 narzeczona lub żona Jana z Chwalibogowa, w r. 1499 żona Jana Sokolnickiego. Czy nie był to jeden i ten sam Jan, pisany rozmaicie? Katarzyna uzyskała 1499 r. od swego brata Wita zobowiązanie do wyposażenia jej sumą 50 zł, od którego to zobowiązania wyłączył on jednak część w Lgocie, nabytą właśnie od matki. Sokolnicki zobowiązał się wtedy dać tej Katarzynie 50 zł (ib. 5 k. 135). W r. 1512 Katarzyna występowała jako niezamężna i obok owdowiałej siostry Sokolnickiej niedzielna współdziedziczka w Lgocie. Swoje części w tej wsi sprzedały wtedy za 100 grz. Janowi i Mikołajowi, braciom z Dobrzycy (P. 786 s. 345). Wit nabył 1499 r. za 200 grz. od matki Katarzyny trzecią część w Lgocie, tę, która na nią spadła po Wojciechu L-im, bracie wujeczno-rodzonym (P. 1389 k. 58). Wit i jego dwie siostry, dziedziczki w Lgocie, kwitowali 1507 r. Piotra Rossoskiego z 46 grz. przezysków na Rossoszycy (ib. 6 k. 258). Dał 1510 r. zobowiązanie Janowi i Mikołajowi, braciom z Dobrzycy, iż uwolni całą część w Lgocie, sprzedaną im za 180 grz. (Kośc. 232 k. 118). Nazwany 1511 r. zabójcą Jana Kromolickiego (P. 865 k. 5v). T. r. część w Lgocie wyderkował za 40 grz. Andrzejowi Koryckiemu (P. 786 s. 263), a 1512 r. w tejże wsi za 90 grz. wyderkował Janowi i Mikołajowi, braciom z Dobrzycy (P. 786 s. 345), ale jeszcze t. r. swoją część sprzedał tym braciom za 180 grz. Zrobili wtedy to samo ze swą częścią, sprzedając ją za 95 grz. Jan i Feliks, bracia rodzeni Lgoccy, działający w asyście stryja, Jana Cerekwickiego, i wuja, Wita L-go (P. 786 s. 370). Trudno dociec, kim byłi w stosunku do niego? W r. 1513 Wit kupił za 133 grz. od Praksedy, wdowy po Marcinie Sławieńskim, całą wieś Mała Górka w p. pyzdr. (P. 786 s. 421) i już w r. 1517 mowa o poznaniu Witka L-go Szczepki, dziedzica w Goreczkach, przez Wincentego Siedmidrogowskiego o poranienie (Py. 24 k. 207v). Żył jeszcze 1536 r., kiedy zapisał 53 i pół grzywny długu Zofii ze Skaławskich Wyganowskiej (P. 874 k. 417). Nie żył już w r. 1553. Żoną jego była Małgorzata Twardowska, która w 1556 r., jako wdowa, kwitowała synów swych, Walentego i Piotra "Goreckich" z oprawy, danej jej przez męża na Górce osiadłej i pustce Obłoczkowo w p. pyzdr. (P. 897 k. 77). Walnety i Piotr L-ccy cz. Goreccy, jako spadkobiercy ojca, pozwani byli 1553 r. przez Jana Bielawskiego z Ruska (Py. 174 k. 272v). Synów tego Jana: Hieronima, Stanisława i Piotra Bielawskich pozwali ze swej strony jeszcze 1564 r. (Py. 179 k. 553). Z tych dwóch braci, Piotr Gorecki cz. L. nie żył już 1618 r. jego syn Stanisław Gorecki cz. L. otrzymał 1596 r. zapis 300 zł długu od małżonków Bartochowskich (I. Kal. 63 k. 195v). W r. 1618 na połowach wsi Szczodrzykowo i Krzyżewniki oprawił posag 800 zł żonie swej Katarzynie Jutroskiej (P. 1411 k. 212). Nie żył już 1630 r., kiedy jego syn Andrzej Gorecki cz. L., dziedzic części w Szczodrzykowie, Dachowie i Krzyżewnikach w p. pozn., w imieniu własnym i żony Agnieszki Łęskiej zawierał kontrakt z Mikołajem Kolnickim cz. Nowomiejskim (P. 1023 k. 193). Zob. tablicę.
@tablica
Jadwiga, wdowa po Janie Kotojeckim, i Agnieszka, żona Wojciecha Osieckiego, obie z Lgoty, swoje części rodzicielskie w tej wsi sprzedały 1512 r. za 100 grz. Janowi i Mikołajowi z Dobrzycy (I. i D. Z. Kal. 3 k. 11v). Agnieszka L., żona Wacława Bronowskiego, pozwała ok. 1519/1529 r. swego brata rodzonego z jednego ojca, Bernarda cz. jakuba L-go o niedanie jej wyposażenia z Lgoty (I. R. Z. Kal. 3 k. 275). Ks. Jakubowi L-mu, altaryście kościoła parafialnego w Stawiszynie, Jan Mycielski zapisał 1525 r. cztery grzywne czynsze wyderkowego od sumy 60 grz. na Mycielinie (I. i D. Z. Kal. 2 k. 107v). Przeciwko Janowi L-mu protestował 1553 r. maciej Golski o zabicie swego syna Mikołaja (kośc. 236 k. 120). Maciej L. nie żył już 1566 r., kiedy wdowa po nim, Katarzyna (Dorota?) "Jawrzanka" Zdzienicka, wraz ze swą siostrą pozwała Szymona, Marcina i Jana Zdzienickich Bachów o zabicie brata ich rodzonego, Jana Zdzienickiego zw. Jafra (I. i R. Kon. 13 k. 79v).
Zapewne z Lgoty w p. wschow. pochodzili bracia Marcin i Jan L-ccy, bracia Jadwigi, żony op. Jerzego, sukiennika ze Wschowy, którzy w r. 1514 zawierali ugodę z Katarzyną, żoną jana Krzyckiego, o folwark w Ossowejwsi Ws. 1 k. 99). szl. Zofia, sługa chorążyny sieradzkiej, chrzestna 16 III 1688 r. (LB Baranów).
Libba Franciszek, kapitan regimentu łanowego, i Dorota z Karbowskich, rodzice Krescentego Onufrego, ochrzcz. 18 IV 1776 r. (Ws. 192 k. 495v).
Lgowscy z Lgowa w p. pyzdr. Marek w l. 1402-1405 (Py. 1 k. 43, 53v, 188v). Małgorzata i Tomisław 1412 r. (Py. 2 k. 96). Michał, dziedzic w Lgowie w l. 1415-1423 (Py. 3 k. 98; 5 k. 85). Janowi i Marcinowi z Lgowa miał 1443 r. przysięgać wraz z stracami Jan Kantosz z Brzostkowa względem granic Genczewa, Lgowa, Biezdziadowa, wsi dziedzicznych owych braci (py. 10 k. 18v). Za Jana L-go, kiedy ten sprzedał połowy swe w Lgowie, Biezdziadowie, Gąsiorowie (!) i folwarku zw. Doszkowo Wojciechowi Górskiemu, stolnikowi poznańskiemu, poręczył Jarosław z Gogolewa, którego teraz, w r. 1444 stolnik pozwał o to poręczenie (Kośc. 17 s. 389). Z Janem i Markiem (!) z Lgowa miał t. r. termin Jan z Brzostkowa (py. 10 k. 99v). Jan ze Lgowa całe swe połowy w Lgowie, Biezdziadowie, Gąsiorowie i folwarku Doszkowo w p. pyzdr. sprzedał 1447 r. za 1.200 grz. Wojciechowi Kotowi z Dębna, chorążemu kaliskiemu (P. 1379 k. 185). Z Janem i Markiem z Lgowa miał t. r. termin Jan z Brzostkowa (Py. 12 k. 63), a z Markiem ponadto mieli termin Marek i Piotr, bracia z Mieniszewa (ib. k. 168). Jan L. połowy swe w Biezdziadowie, Doszkowie i Gąsiorowie wyderkował 1462 r. za 465 grz. ks. Jakubowi z Dębna, dziekanowi gnieźnieńskiemu (P. 1384 k. 155). Do dóbr Jana z Lgowa, to jest do óśmiu łanów w Biezdziadowie intromitowane w r. 1466 Barbara, Synocha i Helena (Py. 14 k. 79v). Ks. Jan, dziedzic w Lgowie, sprzedał 1469 r. swe połowy w Lgowie, Biezdziadowie, Gąsiorowie i Doszkowie za 1.000 grz. ks. Jakubowi Kotowi z Dębna, dziekanowi gnieźnieńskiemu, od tego zaś ks. Jakuba kupił jednocześnie sposobem wyderkafu za 180 grz. połowę Lgowa z młynem wodnym (P. 1385 k. 32).
Nie wiem, skąd pochodziła panna Marianna L., która 13 VI 1750 r. w Czeszewie wyszła za Kazimierza Arciszewskiego.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
289290291292[293]294295296297
