Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
290291292293[294]295296297298
Laborscy - Lisieccy
Libeltówna Anna, w l. 1600-1605 żona Piotra Jaroszewskiego zwanego Mały Maciek.
Liberaccy, Liberadzcy. Jan z województwa łęczyckiego kwitował w 1596 r. z ran Biernackich (I. Kal. 63 k. 393). Krzysztof, porucznik regimentu pieszego Denmarka, nie żył już w 1666 r., kiedy to wdowa po nim Teresa mianowała plenipotentów (ib. 126 s. 267). Wojciech, w r. 1675 mąż Magdaleny Krajewskiej, córki Jana i Doroty Kłobukowskiej (Kc. 131 k. 486v), w r. 1701 był obłożnie chory, a Magdalena swoją część z połowy sumy 1.500 zł, zapisaną kiedyś jej matce przez Wawrzyńca Dąbrowskiego, cedowała swojemu siostrzeńcowi Wojciechowi Bieńkowskiemu (G. 91 k. 33). Michał w r. 1695 a Jadwiga w l. 1700 i 1702 występowali jako chrzestni w Gnieźnie (LB Gniezno, Św. Trójca i LB Gniezno, Św. Wawrzyniec). Z L-ch Makowiecka umarła w Michalczy 10 IV 1735 r. N. L., mąż Anny z Bojanowskich, która w 1771 r., jako wdowa, cedowała Felicjanowi Kistowskiemu sumę 2.000 zł, zapisaną jej przez Stefana Kraśnickiego, dziedzica wsi Kaliska, w r. 1758 (G. 100 k. 416v). Józef i żona jego, Marianna z Wosińskich, oboje już nie żyli w 1791 r., kiedy to po niej, zmarłej bezdzietnie, brała spadek jej siostrzenica Marianna Korycka (G. 115 k. 75). Mikołaj, mąż Katarzyny Radolińskiej, córki Andrzeja i Marianny Taczanowskiej, nie żył już 1792 r., kiedy to ona, jako wdowa, wspólnie ze swą siostrą Marianną Gąsiorowską, obie jako współspadkobierczynie sukcesji po Stefanie Łaszczu we wsiach Potuturów, Wołkowice i Worobiówka w p. krzemienieckim, zawierały układ z Jakubem Godlewskim, łowczyn inowłodzkim, i żoną jego Anną Radolińską, też współspadkobierczynią Łaszcza (I. Kal. 232 k. 102).
Libiccy. Boniecki znał L-ch h. Jelita. Nie wiem, czy należeli do nich ci L-ccy, których tu wymieniam. Antoni, już nie żyjący w 1777 r., miał synów Jana i Franciszka. Jan mianował t. r. młodszego swego brata Franciszka plenipotentem (I. Kon. 81 k. 159v), sam zaś w r. 1778 otrzymał plenipotencję od tego Franciszka dla windykowania z rąk hr. Tarnowskich spadku po ich zmarłym bezpotomnie stryju Stanisławie L-im (ib. 82 k. 24v). Franciszek ożeniony był z Zofią, która umarła w 1784 r. i została pochowana 9 VIII (AB, Koło, W. 48). W r. 1786 cedował mu pewne sumy Szymon Sawicki (I. Kon. 83 k. 239v). W r. 1787 kwitował kancelarię grodzką konińską w imieniu swego adopcyjnego syna Stanisława Biskupskiego (ib. k. 382). Tym terminem określano zazwyczaj zięciów. Franciszek z Zofii miał córkę Ludwikę Katarzynę, ur. w Więckowicach i ochrzcz. 13 III 1763 r. (LB Niepruszewo). Nie wiem, czy to ona była za Biskupskim?
Libiszowscy, Libiszewscy z Libiszewa (dawniej Lubieszewa) w p. opoczyńskim byli Wieniwitami. Nie wiem jednak, czy wszyscy tu wymienieni, zwałszcza ci z XVIII wieku do nich należeli. Katarzyna, zamężna Kołudzka, pochodząca ze Szczebiotowa, doznała uzdrowienia 4 V 1725 r. w kościele w Pieraniach (Księga spowiedzi i cudów w Pieraniach). Jan i Łucja z Mieszkowskich małżonkowie, rodzice Antoniny Marianny, ur. w Marszewie 10 IV 1796 r. (LB Czermin). Błażej, nie wiem czy szlachcic, bo pisany czasem "nobilis", czasem "honestus", czasemwreszcie "honoratus", co poprawiono później na "generosus", z żony Małgorzaty miał synów: Ignacego Błażeja, ur. w Ociążu 1 II 1799 r. i Cypriana, ur. tamże 23 IX 1800 r. (LB Ociąż). Ignacy, chyba nie identyczny z powyższym, bo mający w r. 1826 lat 23, pisarz prowentowy w Ostrobudkach, zaślubił 23 X t. r. pannę Nepomucenę Poradzisz z Jaraczewa, liczącą lat 25 (LC Jaraczew).
Kajetan, posesor Karwicka, liczący lat 30, zaślubił 12 IX 1814 r. pannę Dorotę Zakrzewską, córkę Sylwestra, mającego lat 39 (LC Gryżyna). Był potem dziedzicem Wierzyc koło Pobiedzisk. Jego drugą żoną była Apolonia Eufrozyna Dziembowska. Jego trzecią żoną była zaślubiona w Gnieźnie w kościele grzybowskim 15 VI 1840 r. Wirydiana Dzieżanowska z Gniezna, licząca lat 39 (LC Sw. trójca, Gniezna), zmarła w Borowie 1 IV 1868 r. (Dz. P.). Kajetan był majorem wojsk polskich, umarł w Poznaniu 6 I 1856 r. mając lat 83 (LM Sw. Marcin, Pozn.). Z drugiego małżeństwa miał córki Salomeę Pelagię, ur. ok. 1839 r. i Apolonię Józefę, zmarłą w Wierzycach 19 XII 1841 r. mającą rok i dwa miesiące (LM Imielino, wiek dziecka jest w sprzeczności z datą trzeciego małżeństwa ojca!). Salomea Pelagia, córka Kajetana, chyba identyczna z Pelagią, która mając lat 19 poślubiła 19 V 1857 r. Teodozego Libiszewskiego, dziedzica Sulęcina (LC Fara, Pozn.). Michał pisarz (skryba) dworski w Chwałkowie, zaślubił 16 XI 1814 r.Józefę Wybieralską, córką ucz. Pawła, leśniczego w Brześnicy, i Marianny (LC Dolsk). Sam był potem 1821 r. leśniczym w Brześnicy. Ich syn Jan Nepomucen, ur. 1 V 1821 r. (LB Dolsk). Łucja z Mieszkowskich, żona pokojowca w Jaraczewie, uchodząca za szlachciankę, umarła tam 9 X 1825 r. mając lat 60 (LM Jaraczew). Szczęsny, właściciel ziemski, mąż N. z Jeżewskich, która umarła 21 IV 1927 r. i została pochowana na Powązkach. Zostali synowie (Dz. P.).
Libowicz, Libowitz Agnieszka wyszła 6 I 1715 r. w Rydzynie za szl. Michała Ciszewskiego. Oboje już nie żyli 1763 r.
Lichańscy byli z Lichanic w p. wareckim. Chyba do nich należał Wojciech, któremu 1517 r. wdowa Małgorzata Prusiecka wyderkowała za 20 grz. swoją część Wałdówka w p. nak. (N. 213 k. 31v).
Lichawscy h. Gaski z Lichwy p. szadkowskiego. Jan, w r. 1634 mąż Agnieszki Jedleckiej, córki Walentego (I. Kon. 48 k. 56), w imieniu własnym i żony kwitował 1649 r. z 40 zł Jakuba Skrzypińskiego (Py. 150 s. 56). Oboje żyli jeszcze 1652 r. (Py. 151 s. 109). Jan Chryzostom i Baltazar, synowie zmarłego Stanisława z woj. sieradzkiego, spadkobiercy zaś bezdzietnego brata stryjecznego Jana, kwitowali 1650 r. ks. Piotra Dziekczyńskiego, plebana czeszewskiego, wykonawcę testamentu zmarłego Jana, z 300 zł zapisu (G. 82 k. 210v).
Jan, w l. 1722-1723 mąż Ewy Przyborowskiej, córki Franciszka i Teofili Górskiej (G. 94 k. 195v; ZTP 42 k. 9). Jan, chyba inny, 1756 r. mąż Katarzyny Skrzyńskiej, córki Stanisława i Franciszki z Kobierzyckich (Rel. Kal. 163/164 s. 2521), współspadkobierczyni dóbr Smółki w p. kal. Żył jeszcze 1759 r. (ib. 171 s. 2, 172/173 s. 1501). Nie żył już 1763 r., kiedy żona jego Katarzyna Skrzyńska była 2-o v. za Wojciechem Grocholskim (I. Kal. 204/205 k. 178). Oboje Grocholscy żyli jeszcze 1767 r., kiedy Franciszek Ostrowski kwitował nieletnie zórki zmarłego Jana i Katarzyny, Salomeę i Mariannę Lichawskie. (ib. 206/208 k. 107).
Lichińscy h. Godziemba ze wsi Lichin (dziś Licheń) w p. konińskim. Od sąsiadującej z Licheniem wsi Gosławice pisali się czasem Gosławskimi. Andrzej, Laskary i Dziersław, bracia z Lichinia 1310 r. (Leksz. 1, nr 769). Z nich Andrzej Laskary z Gosłowic i Lichinia proboszcz Włocławski 1393 r., kanclerz królowej 1397 r., kanonik płocki 1402 r., obranym biskupem poznańskim, objął biskupstwo dopiero 1417 r., umarł w Gosławicach 24 IV 1426 r. (Boniecki). Wdziersław z Lichinia łowczy kaliski w l 1387-1405 (G.). W r. 1403 swiadczył z herbu Godziemba naganionemu z Kik (Arch. Kom. Hist. VIII, s. 464). Jego synem był Jan, imatrykulowany 1405 r. na Uniwersytecie Krakowskim (Alb. Stud.). Imatrykulowany tamże z 1412 r. Stanisław z Lichinia może brat poprzedniego, ale pewności mieć nie można, bo nie wymienione imię ojca (ib.). Jan z Lichinia starosta koniński w l. 1411-1415, cześnik kaliski 1412-1420, kasztelan śremski 1422-1430 (G.), wojewoda brzeski kujawski 1431 r., starosta brzeski w l. 1435-1438 (Boniecki). Uiszczał Wawrzńcowi i Tomaszowi r. 1440 sumę 300 grz. poręczone za zmarłych Jerzego i Michała dziedziców Jarogniewic, za Jana Bojanowskiego i za Mikołaja Czackiego (P. 14 k. 77v). Wedle Bonieckiego żył jeszcze 1477 r. Synami jego byli Andrzej Laskary, Jan i Wojciech. Dwaj pierwsi byli w r. 1433 na Uniwersytecie Krakowskim (Alb. Stud.). Andrzej Laskary, kanonik poznański 1437 r., gnieźnieński 1438 r., w 1452 r. obok brata niedzielnego Jana współdziedzic w Lichiniu (G. 7 k. 304v), umarł 1454 r. (Korytkowski). Jan L. w imieniu własnym i sióstr rodzonych kwitował 1450 r. Jana z Czarnkowa, podkomorzego poznańskiego z poręczycielstwa za Dobrogosta z Kolna, podsędka poznańskiego, i odebrał od niego 110 grz. (G. 6 k. 137). Jak już powiedziałem, był obok brata współdziedzicem w Lichiniu. Wspólnie z bratem Wojciechem miał 1462 r. termin z pozwu biskupa poznańskiego o granice Odrowąża i Jaworowa (G. 20 k. 7). Małgorzacie Gorzyszewskiej zobowiązał się 1464 r. uwolnić połowę Grodźca w p. kon. (Kon. 2 k. 76). Miał 1469 r. termin z Dorotą, żoną Bartosza Łubowskiego (ib. k. 148). Dziedzic w Koźlance, pięć łanów osiadłych w Jaworowie w p. gnieźn. wyderkował 1471 r. za 20 grz. Jerzemu Wrzesińskiemu (P. 1385 k. 111). Połowę Grodźca wyderkował 1474 r. Annie, wdowie po Jarnołcie (Arnulfie) Brudzewskim (P. 1386 k. 18). Na połowie wsi i miasta Bielewo (dziś Bielawa), wsi Lichin, na całym wójtostwie w Lichiniu, na połowie Wielkich i Małych Gosławic oraz na połowie sum na Wielopolu i Pęcławiu w p. kon. oprawił 1474 r. posag 3.000 grz. żonie swej Zuzannie (P. 1386 k. 16v). Nie żył już chyba w r. 1475, kiedy synowie jego występowali w asyście stryja Wojciecha. Zuzanna, jako wdowa i opiekunka synów, skwitowała 1476 r. z 11 grz. Stanisława Rudzickiego, dziedzica Sulanek (I. i R. Kon. 1. k. 72v). W r. 1483 skwitowały ją córki Jarnołta Brudzewskiego i Anny, obojga już zmarłych, z 80 grz. wykupu połowy Grodźca, wyderkowanej niegdy ich matce (ib. k. 142). Żyła jeszcze w r. 1499 (?), kiedy pozywała Filipa z Pątnowa (Kon. 4 k. 137), nie żyła już w 1511 r. (I. i R. Kon. 1 k. 387). Synowie Jana i Anny, Jan i Andrzej pozostawali w l. 1475-1479 pod opieką stryja Wojciecha (Kon 2 k. 167; I. i R. Kon. 1 k. 114). W r. 1481 skwitowani wspólnie z matką Zuzanną przez Klarę i jej synów Jakuba i Jana z długów zmarłego Wojciecha, zapisanych na Grądlinie (ib. k. 121v). Obaj kupili 1482 r. od Andrzeja Birzwieńskiego za 10 grz. łan roli osiadłej we Niesłuż (ib. k. 133). Dziedzice w Gosławicach w r. 1499 (?) (Kon. 4 k. 137v). Już nie żyli w 1511 r., bowiem wtedy Hieronim Mosiński, jako rodzony siostrzeniec i spadkobierca matki ich Zuzanny, uzyskał intromisję do 300 grz. jej oprawy i 400 grz. zapisanych jej przez męża "z miłości małżeńskiej" na połowach wsi i miasta Bielewa, Lichin, na całym wójtostwie w Lichinie, na połowie Wielkich i Małych Gosławic, wreszcie na połowie folwarków Wielopole i Pęcław (I. i R. Kon. 1 k. 387). Wojciech, trzeci syn Jana, wojewody brzeskiego, występował obok brata Jana 1462 r. (G. 20 k. 7), był 1464 r. jednym z arbitrów godzących Michała z Lubstowa z dziedzicami Sławoszewa (Kon. 2 k. 52). Od Jana i Marcina, braci ze Sławoszewa,kupił 1467 r. za 40 grz. jezioro Małe (P. 1384 k. 249v). Połowę Jaworowa w p. gnieźn. wyderkował 1470 r. za 170 grz. Hektorowi Orchowskiemu (P. 1385 k. 88). Od Jana z Rudziczy nabył 1472 r. jego trzecią część w połowie tej wsi w p. kon., dając w zamian za to osiemnastą część folwarku położonego między wsiami Wąsosze i Piotrkowice oraz dopłacając 100 grz. Jednocześnie od tegoż Jana nabył wydekafem za 7 grz. trzecią część sołectwa z dwoma łanami roli we wsi Sulanki (P. 1385 k. 163). Dziedzic w Gosławicach, na połowie Jaworowa w p. gnieźn. i Bielewa w p. kon. zapisał t. r. 5 grz. czynszu rocznego wyderkowego za 100 zł węg. ks. Andrzejowi z Wągrówca, wikaremu i notariuszowi kapitulnemu gnieźnieńskiemu (ib. k. 149v). Od Jana Grąblińskiego kupił 1478 r. za 310 grz. wieś Grąblino cz. Grądlino z sołectwem w p. kon. (P. 1386 k. 98v). W r. 1479 działając w imieniu własnym i bratanków zawierał z ks. Andrzejem Gruszczyńskim, jako prokuratorem Fryderyka, biskupa lubuskiego, i kapituły lubuskiej, ugodę dotyczącą granic między Gosławicami i Pęcławem z jednej a Łężynem z drugiej strony (I. i R. Kon. 1 k. 114). Już nie żył w r. 1481 (P. 1386 k. 141; I. i R. Kon. 1 k. 121v). Zob. tablicę.
Maciej L. występował 1505 r. jako stryj Elżbiety żony Słomowskiego, dziedzica w Małym Piątku (I. Kal. 6 k. 28). W r. 1512 wdowa po Macieju Lasce z Lichinia, Anna wraz ze swą nieletnią rodzanoą siostrzenicą Jadwigą z Oświsłowa część owej Jadwigi w Mirosławicach w p. gnieźn., spadłą po matce Katarzynie z Szyszłowa, sprzedały za 24 grz. Dorocie Popielewskiej, żonie Jana Lenartowskiego (P. 786 s. 347).
@tablica
Lichińscy, zob. Trzebuchowscy
Lichnowscy h. Własnego (Pilawa?) z Lichnowa w ks. raciborskim na Śląsku. Pisali się z Woszczyc, wsi położonej koło Pszczyny. Andrzej, Michał i Jakub, bracia zamordowanego Sebastian 1612 r. (N. 60 k. 768v).
Wacław nie żył już 1661 r., kiedy jego syn Bernard oprawił 3.000 zł posagu żonie swej Annie Helenie Ciepłowiejskiej (Warmsdorf), córce Jana i Heleny Brudzewskiej (P. 1072 VII k. 357). Już jako wdowa, w r. 1682 kwitowała ona z 500 zł Jana Turobojskiego, burgrabiego pyzdrskiego (P. 1105 IX k. 127). Zapisaną przez tego Trurobojskiego sumę 1250 zł cedowała 1688 r. wdowie po nim, Barbarze Zadorskiej (P. 1116 VIII k. 78). Nie żyła już w r. 1703 (N. 192 s. 46). Dzieci Bernarda z niej zrodzone: Jan Wacław (py. 162 k. 34), Dorota, w l. 1695-1714 żona Piotra Komierskiego, Ewa, w r. 1698 żona Tomasza racięskiego, 2-o v. zaślubiła 18 VI 1709 r. w Szamotułach, mimo iż sama "heretyczka", katolika Piotra Chudzyńskiego, dworzanina Zaleskiej, kasztelanowej nakielskiej.
Jan Wacław, syn Bernarda i Ciepłowiejskiej, pisał się z Woszczyc, zawierał 1686 r. kontrakt z Piotrem Kurnatowskim pod zakładem 9.000 zł (P. 1111 II k. 5v). Siostrom swym, Dorocie i Ewie, zapisał t. r. 4.000 zł (P. 1112 VII k. 2). Żonie swej pierwszej, Katarzynie Kurnatowskiej, córce Piotra i Jadwigi Gruszczyńskiej, zapisał 1687 r. sumę 3.000 zł (P. 1113 I k. 20). Zawarcia tego małżeństwa dotyczył może wspomniany wyżej kontrakt z r. 1686. Dożywocie wzajemne spisali małżonkowie w r. 1691 (P. 1121 V k. 21). Ze Stefanem Przepałkowskim i jego bratankami roborował 1700 r. pod zakładem 10.000 zł kontrakt działowy dotyczący części Przepałkowa i Małej Kluni, spisany w Przepałkowie 26 III t. r. (N. 191 k. 74). Jednocześnie zwarł z nimi pod zakładem 15.000 t. kompromis względem sprzedaży części owych dóbr (ib. k. 74v). W r. 1701 Adam i Wojciech Przepałkowscy, bratankowie zmarłego już Stefana, w myśl zobowiązania stryja, sprzedali Janowi za 15.000 zł swe części w Przepałkowie i w Małej Kluni w p. nakiel. (N 192 k. 75), on zaś tego samego jeszcze dnia te części w Przepałkowie sprzedał za 9.400 zł Franciszkowi Wałdowskiemu, zaś części w Małej Kluni za 10.000 zł sprzedał szwagrowi Piotrowi Komierowskiemu (ib. k. 78). Katarzona z Kurnatowskich skwitowała 1702 r. swoją matkę Jadwigę z Gruszczyńskich i brata Jerzego z 6.000 zł, którą to sumę posagową mą jej jednocześnie oprawił (P. 1142 III k. 128v, 129). Oboje z żoną kwitowali się 1703 r. z inwentarza (N. 192 k. 46), a w r. 170. Katarzyna skasowała swe prawa wienne i dożywotnie dane jej kiedyś na Kłuni i Przepałkowie (G. 92 k. 81v). Umarła bezpotomnie. Drugą żoną Jana była Dorota Marianna Gruszczyńska, córka Wojciecha. Jej matka Elżbieta Magirus von Logau, 3-o v. żona Jana Bronikowskiego, protestowała 1711 r. przeciwko zięciowi (P. 282 II k. 280). W r. 1711 Jan mieszkał we wsi Chłędowo w p. gnieźn. Od Franciszka Górskiego kupił 1714 r. za 23.500 zł Sołeczno w p. pyzdr. (P. 1148 II k. 172v). W r. 1719 był komisarzem wojwództw poznańskiego i kaliskiego, kiedy to kwitował się wzajemnie z Janem Kurnatowskim, bratem i spadkobiercą swej pierwszej żony, ze spisanego w r. 1711 kontraktu (P. 1171 k. 124v). Od Zuzanny Salomei Błędowskiej, wdowy po Karolu Maksymilianie L-m, kupił 1720 r. za 19.000 zł Kowalewo w p. gnieźn. (P. 1178 k. 96v). W r. 1725 nazwany był posesorem Chlądowa (ZTP 46 k. 862). Oboje z żoną jako dziedzice Sołeczna pozwali 1726 r. małżonków Skrzydlewskich, posesorów tej wsi (ib. 44 k. 727). W r. 1730 Jan już nie żył, a Dorota Marianna Gruszczyńska idąc wtedy powtórnie za Wojciecha Gorczyńskiego zapisała 17 II, krótko przed ślubem sumę 5.000 zł (P. 643 k. 640). W r. 1748 była już wdową także i po drugim mężu (Kośc. 324 k. 12v). Nie żyła już 1766 r. (G. 100 k. 226). Synowie Jana i Gruszczyńskiej: Stefan Konstanty, Karol Maksymilian i Jan Władysław. Karol Maksymilian, mimo że syn kalwińskich rodziców, chrzczony był w Farze poznańskiej 15 IV 1715 r. Trzymała go do chrztu Joanna L-a zamężna Kąsinowska (LB Poznań, Fara), niewątpliwie bliska krewna. Była jeszcze i córka Ludwika Marianna, ur. w Chlądowie, ochrzcz. 7 III 1711 r. (LB Witkowo), która w l. 1763-1781 występowała jako wdowa po Wojciechu Jaworskim. Stefan Konstanty, jako 6-letnie dziecko opuścił kraj (Ws. 186 k. 99v), porucznik wojsk pruskich, w imieniu własnym i swych dwóch braci mianował 1748 r. plenipotentów (Kośc. 324 k. 12v). W r. 1763 był kapitanem wojsk pruskich (P. 1336 k. 82) i dziedzicem Sołeczna. 1765 r. współdziedzic Siłeczna manifestował się względem całości fortuny ojcowskiej (Ws. 186 k. 99v). Żył jeszcze w r. 1766 (G. 99 k. 434v). Jan Władysław, dziedzic części Sołeczna, obok brata Stefana Konstantego, w imieniu własnym i tego brata zobowiązał się 1763 r. sprzedać owe dobra za 30.000 zł owdowiałej siostrze Jaworskiej (G. 99 k. 437v). W 1780 r. mianował plenipotentem brata Władysława Gorczyńskiego (Kośc. 333 k. 233). Umarł mając ok. 69 lat, 5 IV 1786 r. podczas pobytu w Jarogniewicach (LM Głuchowo). Zob. tablicę.
@tablica
Dietrich, ojciec chrzestny w zborze w Orzeszkowie 13 V 1664 r. (LM Orzeszkowo, dyssyd.). Wilhelm Ferdynard i Mirianna Teresa z L-ch L-cy, oboje żyjący 1700 r. (P. 1138 III k. 86v), rodzice Karola Ferdynanda i Joanny Salomei, w l. 1700-1735 żony Władysława Konstantego Kąsinowskiego, starosty powidzkiego, z czasem kasztelana nakielskiego, wdowy po nim w l. 1742-1748. Karol Ferdynand z Woszczyc L., posesor Kowalewa w p. gnieźn., zapisał 1720 r. sumę 4.000 zł długu swemu szwagrowi Kąsinowskiemu (P. 1178 k. 93). Dziedzicem Kowalewa nazwany 1722 r. (G. 94 k. 226v). Tę wieś sprzedał 1730 r. za 24.000 zł Karolowi Kąsinowskiemu (P. 1223 II k. 18v). Manifestował się 1724 r. przeciwko magistratowi wrocławskiemu i przeciwko swemu wujowi Maksymilianowi L-u, dowódcy wojsk cesarskich na Śląsku (Ws. 167 k. 40v). Umarł w r. 1738, a pochowany 18 V 1738 r. Była kalwinem (LM Cerekwica). Z żony N. von Dechen jego córka zmarła dzieckiem 1716 r., a syn Władysław Konstanty, ur. t. r., ochrzczony w Kąsinowie 28 VI, a do chrztu trzymała go N. z Lichnowskich Glińska (LM i LB Orzeszkowo, dyssyd.). N., Ojciec Joanny, urodzonej w Gąsawach, ochrzcz. 16 VIII 1717 r. (LB Szamotuły). Karol i Elżbieta, rodzice Józefa Chryzostoma, ur. w Śmiełowie, ochrzcz. 2 VI 1720 r. (ib.). Z tym Karolem może identyczny Karol, chrzestny w Skokach 1722 r. (LB Skoki, dyssyd.). Panna Ludwika, chrzestna tamże 1722 r. (ib.). Karol Maksymilian, sędzia opawski, nie żył już 1720 r., kiedy wdowa po nim Zuzanna Salomea Błędowska, córka Jana, wieś Kowalewo w p. gnieźn., którą odziedziczyła po zmarłym bracie Franciszku Błędowskim, sprzedała za 19.000 zł Karolowi Ferdynandowi L-mu (P. 1178 k. 96v). Żyła jeszcze 1723 r. (P. 1195 k. 8). Ferdynand Wilhelm, jeden z kuratorów spadkobierców Angeliki Szylerówny, 1-o v. Gruszczyńskiej, 2-o v. Kurnatowskiej 1735 r. (P. 1241 k. 132).
Nie wiem, czy miał coś wspólnego z powyższymi Maciej L., którego żona Anna, sołtyska w Tłokini w p. kal., sześć łanów sołeckich po rodzicach w tej wsi sprzedała 1449 r. za 150 grz. Mikołajowi Gruszczyńskiemu (P. 1380 k. 113)
Lichrawski (?) Jan nie żył 1661 r., kiedy pozostałej po nim wdowie Agnieszce Kurowskiej ks. Adam Piotr Smoszewski dał w dożywotnie użytkowanie wieś Niedźwiad w p. gnieźn. (P. 1072 VII k. 360v)
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
290291292293[294]295296297298
