Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
306307308309[310]311312313314
Lisieccy - Luzińscy
c) Antoni, syn Stanisława i Gzowskiej, pozywany przez Koszutskiego w l. 1742-1743 (Ws. 88 k. 31; Kośc. 322 k. 77), współdziedzicząc po ojcu obok brata Arnolda w połowie wsi Recz, swoją połowę owej połowy w r. 1762 sprzedał za 200 zł Adamowi Skoraszewskiemu, kasztelanicowi przemęckiemu (P. 1334 k. 104v). Arnolda skwitował w 17773 r. z 1.500 zł zapisanych sobie w grodzie bobrownickim (I. Kon. 80 k. 250v). Żył jeszcze 1779 r. (G. 106 k. 20v, 21).
b. Aleksander, syn Jakuba i Rogalińskiej, występował już 1710 r. (G. 93 k. 27), spadkobierca stryja Andrzeja, w imieniu własnym oraz rodzeństwa kwitował 1721 r. Teofila Pawłowskiego i żonę jego Ludwikę Ossowską, wdowę po tym stryju (Ws. 79 k. 195v). Współdziedzic Kołdrąbia t. r. (G. 94 k. 138), ożeniony z Apolonią Czeszewską (P. 1360 k. 310v), po jej śmierci został księdzem i był w l. 1742-1743 proboszczem złotkowskim (Ws. 88 k. 31; P. 1270 k. 20), zaś w 1747 r. proboszczem kłobuckim ("Kłobecensis"?). Nie żył już 1765 r. Jego syn Ignacy kwitował 1747 r. Ignacego L-go, dziedzica Orzeszkowa, z prowizji rocznej zaległej za dwa lata od sumy 55 zł węg., zapisanej przez k. Macieja L-go, proboszcza oporowskiego (P. 1289 k. 10). Inny syn Aleksandra, Kasper występował w l. 1765-1766 (P. 1340 k. 101v; G. 100 k. 157v). Córka Aleksandra, Helena była 1783 r. wdową po Antonim Idzikowskim.
c. Władysław, syn Jakuba i Rogalińskiej, wspomniany wraz z rodzeństwem w l. 1710-1714 (G. 93 k. 27; ZTP 39 k. 819).
d. Eustachy (Rafał Eustachy), syn Jakuba i Rogalińskiej, wspomniany 1710 r. (G. 93 k. 27), współdziedzic wsi Kołdrąb 1721 r. (G. 94 k. 138), zaślubił 3 VI 1760 r. Rozalię Mariannę Walczyńską (Balczyńską?) (LC Oporowo), córkę Stanisława i Moniki Krajewskiej, i oprawił jej w 1764 r. posag 600 zł (Ws. 93 k. 240). Od ks. Stefana L-go, kanonika kolegiaty Najśw. Marii Panny w Poznaniu wydzierżawił 1738 r. za 8.000 zł część wsi Dominowo p. pyzdr. (Ws. 87 k.11).
e. Jan, syn Jakuba i Rogalińskiej, wspomniany 1710 r. (G. 93 k. 27), cadował 1754 r. pewne sumy bratankowi Arnoldowi L-mu (Kc. 142 k. 163), nie żył już 1765 r. (P. 1340 k. 101v). Może to ten sam Jan, bezżenny, zmarł 11 I 1764 r. (LM Mieszków)
f. Maciej, syn Jakuba i Rogalińskiej, wspomniany 1710 r. (G. 93 k. 27), był już księdzem w 1730 r. (G. 96 k. 257). Proboszcz oporowski, cedował 1737 r. Franciszce z Gzowskich, wdowie po swym bracie Stanisławie, sumę 1.100 zł, scedowaną sobie 1729 r. przez Franciszka L-go (G. 97 k. 182v). Kanonik łowicki 1739 r. (LB Oporowo). Współdziedzic części wsi Recz 1744 r. (G. 97 k. 650). W imieniu własnym i swoich braci: Eustachego, Jana i ks. Aleksego, oraz swoich bratanków po zmarłym bracie Stanisławie, wskutek komplanacji z Antonim z Dzwonowa Rogalińskim, sędzią ziemskim wschowskim, sprzedał mu 1743 r. za 30.000 zł połowę wsi Kamieniec w p. kośc. (P. 1270 k. 20v; 1289 k. 85v, 86). W r. 1766 w imieniu własnym, brat Eustachego oraz bratanków po braciach Stanisławie i Aleksandrze zrzekł się spadku po Franciszku L-im, dziedzicu połowy wsi Recz (G. 100 k. 157v). Umarł 15 VI 1766 r., mając lat 66, po 32 latach proboszczowania w Oporowie (LM Oporowo).
(2) Franciszek, syn Stanisława i Bardzkiej, występował obok braci w 1687 r. (P. 1113 VI k. 15v), dziedzic części wsi Recz, uzyskanej z działu braterskiego z r. 1699 (G. 90 k. 237v). Skwitowany 1721 r. przez Józefa Kąsinowskiego z 3.500 zł (P. 1180 k. 104v), bezpotomny, nie żył już 1730 r. (G. 96 k. 257).
(3) Jan, syn Stanisława i Bardzkiej, wspomniany w 1687 r. (P. 1113 VI k. 15v), uczestniczył 1699 r. w dziale braterskim części wsi Recz, dokonanym pod zakładem 18.000 zł (G. 90 k. 237v). Pewne role w tej wsi zastawił 1709 r. Janowi Strzyskiemu (Kc. 134 k. 15). Żoną jego była t. r. Eleonora Brudzewska, córka Baltazara i Anny Jadwigi Zaidlicówny (Ib. k. 28). Swoje części Recza zobowiązał się w 1719 r. sprzedać za 9.000 zł Józefowi Kąsinowskiemu (ib. k. 354v). Dokonał owej rezygnacji 1721 r. (P. 1180 k. 110v), a jego zona skwitowała zaraz potem jego, jako byłego dziedzica połowy Recza, i Stanisława L-go, któremu Kąsinowski nabytą połowę Recza natychmiast odprzedał (ib. k. 112). Otrzymał w r. 1725 zapis 1.000 zł od siostry Agnieszki zamężnej Mierczyńskiej (G. 94 k. 376). Żył jeszcze w 1731 r. (G. 96 k. 342v), nie żył już 1737 r., kiedy to wdowa po nim, Eleonora Brudzewska wraz z synem Ignacym sumę 2.000 zł na Jeżewie scedowała Eleonorze z Bnińskich Rydzyńskiej (G. 97 k. 177). Wdowa po Janie L-im umarła t. r. (N. 206 s. 188). Prócz Ignacego miał być, wedle Niesieckiego, także i drugi syn Antoni
Ignacy, syn Jana i Brudzewskiej, skwitowany 1737 r. przez Eleonorę z Bnińskich Rydzyńską z trzyletniego kontraktu dzierżawy BUdziejewa (G. 97 k. 176v), t. r. spisywał wzajemne dożywocie z żoną Joanną Sczaniecką, córką Jerzego i Heleny Grabskiej, wdową po Ludwiku Mieczkowskim (N. 206 s. 188; P. 1275 k. 122v). Połowę wsi Kamieniec w p. kośc. sprzedał 1739 r. za 30.000 zł Antoniemu Rogalińskiemu (O. 1256 k. 16v). Od ks. Stefana L-go, kanonika kolegiaty Najśw. Marii Panny w Poznaniu, kupił 1744 r. za 26.000 zł wieś Orzeszkowo z pustkami: Podgórzno, Osiagóra, Naczki oraz część wsi Dominowo w p. pyzdr. (P. 1275 k. 73v). Orzeszkowo i części Dominowa zastawił 1748 r. na trzy lata za 20.000 zł Ignacemu Miaskowskiemu, podstolicowi poznańskiemu (O. 1292 k. 162). Nie żył już w 1754 r. (P. 1313 k. 225v). Joanna Sczaniecka żyła jeszcze 1770 r. (p. 1347 k. 105v). Córka Ignacego i Joanny Estera zaślubiła najpierw w Samoklęskach 25 II 1754 r. Antoniego Przybysławskiego, zaś 2-o v. 20 V 1763 r. w Janowcu Józefa Pogorzelskiego, z którym żyła jeszcze w 1770 r.
2) Marcin, syn Marcina i Kobierzyckiej, pod imieniem Alberyka cysters wągrowiecki, dostał od ojca 1665 r. zapis 4.000 zł, sumę na Będlewie u małżonków Grodzickich (W. 85 k. 200v; Py. 154 s. 46). Przeor wągrowiecki 1693 r., umarł 16 X 1701 r. (Nekr. Cystersów Wągrowieckich)
3) Mikołaj, syn Marcina i Kobierzyckiej, ożenił się 16 II 1665 r. z Dorotą Zawadzką, córką Andrzeja (LC Objezierze) i Anny Drużbickiej, i t. r. oprawił jej posag 10.000 zł (P. 1425 k. 852; 1862 k. 274). Od Aleksandra Sieniuty brał zastawem t. r. wsie Starygród i Dzierżanowo w p. pyzdr. za 20.000 zł (P. 1076 k. 323). Umarł 9 VIII 1667 r. (Nekr. Cystersów Wągrowieckich), a wdowa była już w 1670 r. żoną Kazimierza Cieleckiego, który wtedy oprawił jej 10.000 posagu (P. 1868 VIII k. 86). Jej trzecim mężem był w l. 1683-1688 Piotr Ossowski, stolnik wschowski (P. 1106 III k. 48; 1112 VIII k. 19). Umarła jako wdowa i po tym trzecim mężu między r. 1691 a 1694 (Ws. 152 k. 653, 208 k. 555v). Jedyny syn Mikołaja, Andrzej.
Andrzej, syn Mikołaja i Zawadzkiej, ur. w Objezierzu, ochrzcz. 20 XII 1665 r. (LB Objezierze), od Piotra Ossowskiego, benedyktyna lubińskiego, syna swojego ojczyma, dostał 1691 r. poddanego z Dębowejłęki (Ws. 76 k. 269). Wraz ze swoją żoną, zaślubioną przed r. 1693 (Ws. 152 k. 653), Ludwiką Ossowską, córką Piotra, stolnika wschowskiego, i Anny Cieleckiej, oraz z jej przyrodnimi siostrami, Franciszką i Zofią Ossowskimi, swymi również przyrodnimi siostrami po matce, bo zrodzonymi z Zadadzkiej, wydzierżawił 1694 r. części Dębowejłęki sław. Salomonowi Steulmanowi (?) (Ws. 76 k. 469). T. r. spisywał z żoną wzajemne dożywocie (ib. k. 555v). Od ks. Wojciecha Reutha, prepozyta filipinów, kupił 1699 r. za 55.350 zł wieś Kamieniec w p. kośc. (P. 1137 X k. 100). Imiona Andrzeja i jego ojca Mikołaja, umieszczonw w tej transakcji, fałszerz z XIX wieku przerobił na "Stanisława" i "Marcina", można jednak odcyfrować te prawdziwe. Andrzej nazwany dziedzicem Kamieńca i Dębowejłęki 1701 r. (P. 1141 X k.55). Umarł w Kamieńcu 25 IX 1706 r., mając 42 lata (LM Grodzisk; AB Wsch. W. 27). Ludwika Ossowska była 2-o v. w 1709 r. żoną Teofila z Werbna Pawłowskiego (Ws. 77 VII k. 13). Spisywała z nim wzajemne dożywocie 1722 r. (P. 1187 k. 4v). Umarła bezdzietnie między r. 1726 a 1743 (ZTP 44 k. 881; P. 1270 k. 89).
2. Mateusz, syn Mikołaja i Smoszewskiej, otrzymał od ojca 1632 r. zapis 6.000 zł jako swoją częśc majątku ojcowskiego i macierzyńskiego (I. Kon. 46 k. 654). Ożenił się 1638 r. z Anną Dokowską, córką Mikołaja i Małgorzaty Chrząstowskiej, biorąc za nią 5.000 zł posagu (Kośc. 299 k. 73), który jej t. r. oprawił (P. 1419 k. 492). Teściową skwitował 1641 r. z 1.000 zł, zapisanych swej żonie (P. 1043 k. 753). Na podymne podwójne "beresteckie" płacił 1652 r. ze swej dzierżawy klucza kobierskiego 120 zł (Rel. Kal. 31a k. 261v). Anna Dokowska uamrła 18 III 1661 r. (Nekr. Cystersów Wągrowieckich). Mateusz od Stanisława Krzyckiego, sędziego ziemskiego kaliskiego, nabył wyderkafem 1666 r. za 11.000 zł wsie Nowawieś, Czołnochowo i Gizałki w p. kal. (P. 1864 k. 174). Umarł 17 IX 1676 r. (Nekr. Cystersów Wągrowieckich). Jego synowie: WOjciech, Jerzy, Kazimierz, Marcin i Marcjan.
1) Wojciech Jerzy, syn Mateuzsa i Dokowskiej, żeniąc się w r. 1666 z Eleonorą z Mogielnicy Ubyszówną, córką Wojciecha i Elżbiety z Rokoszyc, wdową po Krzysztofie Jąnowskim, otrzymał od niej przed ślubem zapis długu 5.000 zł (Py. 153 s. 47; I. Kal. 138 s. 1109). Wraz z żoną wydzierżawił 1673 r. Orzeszkowo Janowi Podkockiemu (I. Kal. 133 s. 358), i ponowił kontrakt dzierżawny w 1676 r. (P. 1094 k. 378). Chyba to ten Wojciech dzierżawił od ks. Bogusława Leszczyńskiego, proboszcza płockiego, Przygodzice, Janków, Chynów, Wysocko Małe i Dębnicę, z której to dzierżawy kwitowali się obaj 1675 r. (Ws. 68 k. 886). Eleonora z Ubyszów skwitowała t. r. swego brat Marcina, rotmistrza królewskiego, z 1.500 zł (I. Kal. 138 s. 1109). Wojciech Jerzy od Hieronima Ubysza kupił t. r. za 50.000 zł wsie Siedlątków, Łyszkowice, Nerki i Wola Łyszkowska w p. szadkowskim (I. Kal. 138 s. 326). Działał w 1690 r. imieniem synów swego brata stryjeczno-rodzonego Ludwika L-go, podstarościego krzemienieckiego (ib. 146 s. 341). Jakubowi L-mu, synowi swego stryjecznego brata Stanisława, zastawił 1692 r. za 12.000 zł swe dziedziczne Orzeszkowo i części w Dominowie p. pyzdr. (Py. 165 s. 34). Żył jeszcze 1694 r. (P. 1128 X k. 73v), a może nawet i 21 VI 1696 r. (LB Juncewo). Oboje z żoną już nie żyli w 1698 r. (I. Kal. 153 s. 381). Ich synem był Antoni, córkami: Bogumiła, zona 1-o v. w l. 1685-1723 Jana z Budzisławia Wysockiego, wdowa po nim 1725 r., 2-o v. 1727 r. za Kazimierzem Chlebowskim, żyła jeszcze 22 VIII 1735 r., Konstancja Julianna, w 1693 r. żona Józefa Złotnickiego, już nie żyjąca 1720 r.
Antoni, syn Wojciecha Jerzego i Ubyszówny, ożenił się 19 X 1699 r. z Teresą Szołdrską, córką Andrzeja, kasztelana biechowskiego, i Zofii Radomickiej (LC Czempiń; ZTP 40 k. 190). Antoni w 1700 r. oblatował swój testamwnt, spisany w Siedlątkowie pod zakładem 80.000 zł w piątek Trzech Króli (I. Kal. 154 s. 9), ale święto Trzech Króli wypadało t. r. we środę. W 1715 r. Teresa była już wdową (ZTP 40 k. 190). Jej drugim mężem był w 1723 r. Stanisław Miliński. Ona i jej syn Stefan L. oraz małżonkowie Wysoccy jako posesorzy Siedlątkowa byli wtedy pozywani przez Józefa Nosowicza i małżoków Drzewieckich (ZTP 42 k.5). Żyła jeszcze 1730 r. (Kośc. 317 s. 51), nie żył już 1738 r. (Ws. 87 k. 11).
Stefan, syn Antoniego i Szołdrskiej, już będąc księdzem cedował 1724 r. Ludwikowi Szołdrskiemu, kasztelanowi kaliskiemu, sumę 10.000 zł, posagową swej siostry Złotnickiej, spadłą na siebie po śmierci tej siostry i jej syna Antoniego (Kośc. 314 s. 174). Dziedzic Siedlątkowa i Woli Siedlątkowskiej 1727 r. (ZTP 45 k. 1057). Proboszcz opalenicki 1730 r. (Kośc. 317 s. 51). Proboszcz sarnowski 1731 r., kanonik kolegiaty Najśw. Marii Panny w Poznaniu, zobowiązał się 1738 r. swoją część Dominowa w p. pyzdr. zastawić za 8.000 zł Eustachemu L-mu (Ws. 87 k. 11). Orzeszkowo z pustkami Podgórzno, Osiagóra, Naczki oraz część Dominowa sprzedał 1744 r. za 26.000 zł Ignacemu L-mu (P. 1275 k. 73v). Umarł 24 X 1748 r. (LM Sarnowa).
2) Kazimierz Marcin, syn Mateusza i Dokowskiej, profes konwentu wągrowieckiego 1667 r., otrzymał od ojca zapis 2.000 zł (G. 97 k. 308v). Umarł w Wągrówcu, jako senior tutejszych profesów, 26 VIII 1702 r. (Nekr. Cystersów Wągrowieckich).
3) Marcjan, syn Mateusza i Dokowskiej, umarł bezżennie 20 VI 1666 r. (ib.). Tak naogół dobrze poinformowany Niesiecki myli się dając mu za żonę Elżbietę Szołdrską i jako dzieci: ks. Antoniego, kanonika poznańskiego, Teofilę Wysocką i Konstancję Złotnicką.
B. Krzysztof, syn Jana i Agnieszki z Kiszew, ur. zapewne po 1513 r., bo go nie wymienia donacja matki z tej daty, wspomniany zaś w donacji z r. 1526 (Z. Kon. 6 k. 30). Dokonał 1537 r. wymiany dóbr z bratem Marcinem, biorąc części we wsiach: Lisiec, Krzymowo, Tury, w zamian za części Kiszewy i Ogorzelczyno (I. Kon. 3 k. 25). Rezygnacji swojej części Kiszew na rzecz tego brata dokonał 1539 r. (Z. Kon. 6 k. 103), od Marcina zaś uzyskał rezygnację części Liśca, Zdzar, Krzymowa i Turów 1541 r. (Py. 23 k. 147). Z ostatecznych działów braterskich, przeprowadzonych t. r., otzymał całą wieś Laskowiec w p. kon. (I. Kon. 3 k. 296). Żonie swojej Katarzynie Słuszkowskiej oprawił 1542 r. posag 350 zł na połowie swoich połów we wsiach Lisiec, Ogorzelczyno i Laskowiec (Z. Kon. 6 k. 119v), zaś w 1555 r. na tych samych dobrach oprawił jej ponownie 400 zł posagu (ib. k. 194). Swemu przyszłemu zięciowi Janowi Muchlińskiemu z pow. sieradzkiego zapisał w 1570 r. 300 zł posagu i 100 zł wyprawy za swoją córką Anną (I. Kal. 36 s. 1413). Synom swym Wojciechowi, Maciejowi i Mikołajowi dał 1580 r. swe części we wsiach Lisiec Mniejszy, Ogorzelczyno i Laskowiec (R. Kal. 5 k. 112v). Umarł w 1588 r. (P. 949 k. 205; I. Kon. 23 k. 237v). Jego córki: Anna, żona 1-o v. w l. 1570-1574 Jana Muchlińskiego cz. Muchnińskiego, wdowa po nim 1578 r., 2-o v. 1579 r. żona Wojciecha Janowskiego, 3-o v. 1585 r. Floriana Niemojewskiego, żofia, w l. 1575-1600 żona Andrzeja Kuklinowskiego. Synowie: Wojciech, Maciej i Mikołaj. Ten ostatni wspominany w l. 1580-1582 (R. Kal. 5 k. 112v, 294).
I. Wojciech, syn Krzysztofa i Słuszkowskiej, ożenił się 1575 r. z Emerencją Policką, córką Wojciecha, której posag 1.000 zł ojciec Wojciecha L-go, Krzysztof L., krótko przed ślubem syna, 11 II t. r. oprawił na częściach Ogorzelczyna (R. Kal. 4 k. 215). Ta Emerencja, mająca zapis od zmarłego Melchiora Polickiego, została 1584 r. wwiązana do dóbr jego syna Jana Gotarda w Policku w sumie 900 zł tytułem zysków i przezysków (P. 943 k. 207v). Po bezpotomnej śmierci pierwszej żony (P. 963 k. 497v) Wojciech ożenił się powtórnie. Z drugą małżonką swoją Anną Gliszczyńską, córką Jana, zapisywał 1592 r. dług 200 zł Helenie Ciosnowskiej, żonie Tomasza Dłotowskiego (I. Kon. 25 k. 333). Części w Laskowcu sprzedał 1594 r. za 800 zł bratu Maciejowi, współdziedziczącemu tej wsi (I.R.D.Z. Kon. 18 k. 32). Anna Gliszczyńska kwitowała 1597 r. swojego ojca z posagu, to jest z 1.000 zł gotówką i 200 zł wyprawą (N. 163 k. 150). Wojciech zapisał 1602 r. dług 2.000 zł córkom swoim z drugiej żony, Małgorzacie i Zofii (I. Kon. 30 k. 247), a w 1604 r. dla tych córek ustanowił opiekunów (ib. k. 543v). Zięciowi swemu Stanisławowi Zakrzewskiemu sprzedał w 1612 r. za 4.000 zł swe części Ogorzelczyna (R. Kal. 8 k. 111). Żyła jeszcze wtedy Anna Glizsczyńska (ib. k. 113). Wojciech już nie żył w 1618 r. (I.R.D.Z. Kon. 18 k. 360v). Znam tylko dwie jego córki, wspomniane już wyżej Małgorzatę i Zofię. Ta Zofia była w l. 1612-1633 żoną Stanisława Zakrzewskiego, nie żył już w 1661 r. Niesiecki daje jeszcze Wojciechowi i Gliszczyńskiej synów Jana i Andrzeja. Jeśli tak było istotnie, musieli wcześnie pomrzeć, bo sprzedaż Ogorzelczyna zięciowi zdawałaby się przeczyć istnieniu męskich spadkobierców Wojciecha.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
306307308309[310]311312313314
