Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
311312313314[315]316317318319
Lisieccy - Luzińscy
Litkowski Kasper, mieniący się szlachcicem, nie żył już 1589 r., kiedy to wdowa po nim, Katarzyna, zostałą skwitowana przez Macieja Borkowskiego z 70 zł zapisanych mu w grodzie kościańskim (P. 952 k. 558).
Litowicki Jan, wuj Agnieszki, żony Mikołaja Pierwoszewskiego 1520 r. (P. 867 k. 269).
Litowscy, zob. Litewscy
Litwińska pani Agnieszka, chrzestna 9 III 1786 r. (LB Mikorzyn). Byli L-cy h. Grzymała w Sandomierskiem i h. Jelita z Litwian w ziemi bielskiej (Boniecki). Nie wiem z których ta Agnieszka.
Liwicki ur. Świętosław i żona jego Anna, rodzice Doroty, ur. w Szamotułach, ochrzcz. 5 II 1701 r. (LB Szamotuły).
Liwscy. Boniecki znał tego nazwiska Lewartów i Niesobiów. Jan L. nie żył już 1622 r., kiedy jego syn, też Jan żonie swojej Barbarze Rożnowskiej, wdowie 1-o v. po Janie Biegańskim, przed ślubem oprawił 1622 r. posag 200 zł (P. 1413 k. 53). Barbara w r. 1636, już wdowa, kwitowała małzonków Drwęskich z raty dzierżawy Nowejwsi (P. 1033 k/ 601). W 1641 r. kwitowała się z małżonkami Chojnackimi z kontraktu o dzierżawę części Nowejwsi koło Szamotuł (P. 1043 k. 816). Już jako wdowa i po tym drugim mężu, części owej wsi, kupione od pierwszego męża i od swych synów z pierwszego małżeństwa, Wojciecha i Stanisława Biegańskich, sprzedała 1647 r. za 1.200 zł Andrzejowi Bełwickiemu (P. 1423 k. 308v). Żyła jeszcze w 1651 r., kiedy od Piotra Napruszewskiego wydzierżawiła na trzy lata Poklatki w p. pyzd. (P. 1063 k. 620). Miewątpliwie córką Jana i tej Barbary była Anna L., pisząca się z Rożnowa, w l. 1651-1665 żona Jana Swinarskiego.
Lniscy h. Ostoja Odm. z Lnisk w p. gdańskim. Konstancja, żona Piotra Wybickiego, asesora ziemskiego mirachowskiego, już nie żyjącego 1774 r., matka Józefa. Jadwiga, w l. 1782-1788 żona Wojciecha Szadkowskiego, łowczego przedeckiego. Józef (Liński), plenipotent Dzieduszyckich z Wronek 1802 r. (LB Św. Małgorzata, Poznań). Tekla, około 1819 r. żona Franciszka Kalkstein Osłowskiego z pow. starogardzkiego. Mateusz Ostoja L., dziedzic dóbr Linin (może Linia, Liniewko, Liniewo?) w Prusach Król., potem Woli Sosnowej w p. włocławskim, mając 76 lat umarł w Inowrocławiu 19 VII 1907 r. i tam pochowany (Dz. P.). Ożeniony w kaplicy w Niegolewie 12 IX 1859 r. z Emilią Niegolewską (LC Buk), córką pułkownika Andrzeja i Anny z Krzyżanowskich, zmarłą w Woli Sosnowej 26 II 1887 r. (ib.), miał z nią synów: Władysława Kazimierza Zefiryna, ur. w Niegolewie 26 IX 1863 r. (LB Buk), Andrzeja Ignacego Norberta, ur. w Woli Sosnowej 6 VI 1865 r. (LB Św. Marcin, Poznań), i córkę Jadwigę, która w Zgłowiączy na Kujawach w Król. Polskim zaślubiła 1890 r. dra Tadeusza Trzcińskiego z Popowa (Dz. P.). Ks. Leopold, proboszcz w Czarnkowie, chrzestny 18 IX 1877 r. Franciszek, może bliski krewny poprzedniego, chrzestny 3 IV 1889 r. (LB Czarnków), zapewne identyczny z Franciszkiem Ostoją-Lniskim, drem med. w Czarnkowie, który 13 XI 1900 r. zaślubił Wincentynę Leokadię Melanię Łaszewską z Czarnkowa (LC Czarnków). Był potem radcą zdrowia, kawalerem ord. Polonia Restituta i zmarł mając 71 lat w Poznaniu 28 I 1932 r., pochowany w Czarnkowie (Dz. P.). Jego syn, Mieczysław Antoni Wawrzyniec, ur. w Czarnkowie 10 IX 1901 r., a do chrztu trzymała go Aniela L-a (LB Czrnków). Maria wyszła w Gdańsku 1879 r. za Stanisława Wilczewskiego (ib.). Mieczysław, z Międzychodu, świadkował 21 VI 1891 r. (LB Dolsk). Eufrozyna z domu Łaszewska, mająca lat 90, umarła w Kościerzynie 13 III 1916 r. (ib.). Hipolit, referendariusz i oficer w saskim pułku kawalerii, umarł w szpitalu polowym w St. Quentin 27 XI 1916 r. wskutek otrzymanych ran (ib.). Władysław Ostoja L. umarł w Dolnej Brodnicy 22 I 1918 r. w 67-ym roku życia i pochowany został w Górnej Brodnicy (ib.). Mieczysław, zatrudniony u Połczyńskich w Żabiczynie, umarł 14 VII 1932 r. (ib.).
Lniscy z Lniska w p. brodnickim. Jan, nie żyjący już w 1667 r., i żona jego Helena Wąglikowska byli rodzicami Samuela i Stanisława Jana. Samuel zawierał 1666 r. kontrakt z Mikołajem Chrząstowskim pod zakładem 4.000 zł (N. 184 k. 95). Ten kontrakt dotyczył zapewne ręki Marianny Chrząstowskiej, bowiem t. r. w imieniu tejże Marianny, żony swojej, kwitował Mikołaja Chrząstowskiego z 1.000 zł na poczet 4.000 zł posagu jej (ib. k. 107). Od młodszego brata, Stanisława Jana nabył wsie Lipinki. Wężowice i Długoleszcz w p. świeckim za 12.000 zł i został w r. 1667 skwitowany przez niego z 7.000 zł na poczet ceny kupna (ib. k. 155v). Żonie t. r. oprawił 4.000 posagu i spisał z nią wzajemne dożywocie (N. 225 k. 575, 577). Stanisław Jan, mąż Krystyny Pruszczewiczówny cz. Proszczewiczówny, córki Bartłomieja, wspólnie z nią wydzierżawił 1662 r. od Jana Baranowskiego wieś Gliszcze (dziś Gliszcz) w p. nakielskim, którą to wieś Baranowski trzymał zastawem od Dobrogosta Wyganowskiego, sędziego grodzkiego bydgoskiego (Kc. 130 k. 299v, 300; N. 185 k. 228). Janowi Kaliskiemu i Elżbiecie Korytowskiej małżonkom wydzierżawił 1665 r. Lipienki (N. 184 k. 48v). Gliszcze wziął 1667 r. na trzy lata zastawem od Wyganowskiego za 10.000 zł (ib. k. 182). Tę sumę zastawną oboje małżonkowie L-cy scedowali 1670 r. Mariannie Kaczkowskiej, wdowie po sędzim Wyganowskim (N. 185 k. 104v). Stanisław Jan żonie swej oprawił 1674 r. posag 12.000 zł (N. 225 k. 631). Od Jakuba Chrząstowskiego, sędziego surogatora grodzkiego nakielskiego, i żony jego Katarzyny z Grochowisk kupił 1674 r. za 27.000 zł wieś Grabionę w p. nakiel. (ib. k. 628). Pawłowi Dorpowskiemu i żonie jego Annie Elżbiecie z Gulczów zobowiązał się 1688 r. sprzedać za 37.000 zł wieś Grabiona w p. nakiel. (N. 186 k. 369v), którego to zobowiązania dopełnił w 1680 r. (N. 225 k. 846). Oboje małżonkowie nabyli wyderkafem 1688 r. na jeden rok od rodzeństwa Wałdowskich wieś Brzostowo i miasto Miasteczko w p. nakiel. (P. 1116 XI k. 31). Od Zaleskich wydzierżawili w 1694 r. na trzy lata wieś Grabowo (P. 1128 XI k. 103). Stanisław Jan w 1700 r. był dzierżawcą Smogulca, wsi dziedzicznej Marcina Franciszka Smoguleckiego, starosty nakielskiego (Kc. 133 k. 158v), zaś w r. 1702 Mamlicza w p. bydgoskim (P. 1165 k. 60). Żona jego przeżyła go. Była w ostatnich latach życia dzierżawczynią Tuczna. Legowała na naprawę tamtejszego kościoła 1.000 zł i umarła w Tucznie 20 II 1712 r. (LM Tuczno). Ich córki: Konstancja, w l. 1706-1711 niezamężna (LB Tuczno), żona 1-o v. Wojciecha Rudnickiego, 2-o v. w 1730 r. Michała Dąmbskiego, burgrabiego grodzkiego inowrocławskiego, wdowa w l. 1753-1754, i Teresa, w l. 1716-1730 żona Bartłomieja Świrczyńskiego. Z synów, Jan skwitowany został 1682 r. przez Annę ze Strzałkowskich Węgierską z 100 zł (N. 186 k. 71). w 1700 r. wydzierżawił od wspomnianego już Smoguleckiego na trzy lata Trzeciewnicę, wieś starostwa nakielskiego (Kc. 133 k. 158v). Franciszek umarł na zarazę w 1709 r., mając lat 26 (LM Tuczno). Władysław, "miles catafractus alias spod chusarskiej chorągwi", umarł 11 II 1712 r., mając około 30 lat (ib.). Andrzej, wspomniany raz tylko w 1719 r. (P. 1165 k. 59v). Wreszcie Kazimierz.
Kazimierz, syn Stanisława Jana i Pruszczewiczówny, dzierżawca Tuczna w l. 1718-1726 (LB Tuczno; LB Barcin), wraz z bratem Andrzejem skwitowany 1719 r. z 5.470 zł przez Stanisława Kadłubowskiego, byłego posesora Smogulca i Górki w p. kcyń. (P. 1165 k. 59v). Od Heleny Grabowskiej, wdowy po Kazimierzu Chwałkowskim, i jej dzieci dzierżawił najpierw w l. 1725-1728 Samoklęski (N. 203 k. 51), a potem od niej jako zastawnej posesorki wsi Srebrne Górki (dziś Srebrnogóra) w p. kcyń., wydzierżawił tę wieś 1728 r. (Kc. 135 k. 246). Ożeniony był z Barbarą Ruszkowską. Oboje nie żyli już 1755 r. (P. 1314 k. 151v). Ich syn Wojciech.
Wojciech, syn Kazimierza i Ruszkowskiej, mianowany przez starostę generalnego wielkopolskiego komisarzem składał przysięgę na ów urząd 7 V 1754 r. (P. 1313 k. 188v). Po Tadeuszu Ruszkowskim, podstolim brzeskim kujawskim, odziedziczył Rokietnicę w p. pozn. i w 1758 r., już jako posesor (!) tej wsi, kwitował z 2.000 zł Kazimierza Koczorowskiego (P. 1326 k. 65). W 1762 r. Sebastian ze Skrzypny Twardowski, bratanek zmarłego Franciszka, dziedzica Rokietnicy, dziedzic owej wsi po odsądzeniu od niej Teresy Bartoszewskiej i Krystyny Trąmpczyńskiej, sprzedał ją 1762 r. Wojciechowi L-mu (P. 1335 k. 67v). Widzimy więc, iż prawa własności były tu przed r. 1762 wątpliwe. Żoną Wojciecha L-go była zaślubiona 6 IV 1761 r. Zofia Wierusz Kowalska, córka Macieja i Katarzyny Mieszkowskiej. Wojciech był już wówczas posesorem wsi Smiłowo. Umarł 24 V 1768 r., kiedy sam chory, przybył do Śmiłowa, by odwiedzić chorującą tam swoją żonę (Nekr. Reformatów Szamotul.). Wdowa wraz z dziećmi: Maciejem, Franciszką, Salomeą, Marianną i Marcjanną oraz ich opiekunem Ignacym Kowalskim kwitowała 1776 r. z sum siostry Żychlińskie, Elżbietę zamężną Sokołowską, chorążynę kruszwicką, Jadwigę i Barbarę zamężną Lipską, łowczynę wschowską (P. 353 k. 366v, 367v). Zofia z Kowalskich, nazwana w 1779 r. dziedziczką Rokietnicy (LB Ostroróg), umarła w 1782 r. i pochowano ją 13 V (Nekr. Reformatów Szamotul.). Synowie: Mikołaj Faustyn, ur. w Rokietnicy, ochrzcz. 14 II 1762 r. (LB Cerekwica), Maciej, o którym niżej. Córki: Katarzyna Nepomucena Dorota, ur. w Śmiłowie 25 IV 1763 r. (LB Szamotuły), umarła 1773 r., pochowana 2 XI (Nekr. Reformatów Szmotul.), Salomea Elżbieta, ur. w Rokietnicy, ochrzcz. 12 XI 1764 r., Salomea (Franciszka Salomea), żyjąca jeszcze 25 X 1798 r. (LB Ostroróg), Marcjanna Honorata, ur. tamże, ochrzcz. 7 I 1766 r. (LB Cerekwica), wyszła 9 V 1799 r. w Szamotułach za Józefa Dembińskiego, współdziedzica Gąsaw i Kępy, umarła 5 IX 1808 r., i Marianna Elżbieta Wiktoria, ur. w Rokietnicy, ochrzcz. 1 VII 1767 r. (ib.) wreszcie pogrobowa Marianna Zofia, ur. w Śmiłowie, ochrzcz. 2 I 1769 r. wydana 14 II 1802 r. w Szamotułach za Stanisława Kościelskiego, posesora Płaczek. Salomea, Marcjanna i Marianna (druga) kwitowały 1790 r. z opieki wuja Ignacego Kowalskiego (P. 1367 k. 429v).
Maciej Faustyn, syn Wojciecha i Kowalskiej, ur. w Śmiłowie 15 V 1762 r. (LB Szamotuły), dziedzic Rokietnicy, był w 1787 r. mężem Teofili Boguckiej. W 1793 r. skwitowała go z 20.000 zł posagu Dorota z Nieżychowskich Raczyńska (P. 1370 k. 252v). Teofila umarła w Łagiewnikach 22 VIII 1790 r., pochowana w Woźnikach (LM Konojad). Maciej umarł 24 II 1798 r. (LM Kiekrz). Syn jego i Teofili Filip Nereusz, o którym niżej, inny syn, Stanisław Nereusz, ur. w Rokietnicy, ochrzcz. 11 V 1788 r. (LM Cerekwica), zapewne umarł młodo.
Filip Nereusz, syn Macieja i Boguckiej, ur. około 1787 r. (może identyczny z wymienionym wyżej Stanisławem Nereuszem?), chorąży wojsk pruskich, po uwolnieniu ze służby wojskowej, bawiąc w Gąsawach u swego wuja i opiekuna Józefa Dembińskiego, zachorował i umarł tam mając lat 21, 27 VII 1808 r. (LM Szamotuły; Nekr. Reformatów Szamotul.). Zob. tablicę.
@tablica
Löbel, Löbell, Jakub, w 1570 r. mąż Jadwigi Langenau cz. Langnowskiej de Wandritsch (Ws. 7 k. 366).
Löben h. Własnego ze Śląska i Marchii Brandenburskiej. Barbara, córka Zygmunta, 1513 r. żona Szymona Bukowieckiego (P. 786 s. 431). Baltazar od sław. Wawrzyńca Brzoski, młynarza w Międzyrzeczu, kupił w r. 1549 za 356 i pół grz. cztery łany wolne koło miasta Międzyrzecza (P. 1395 k. 476v). Wspólnie z Sylwestrem Kalckreuthem te cztery łany, położone przed bramą miejską zwaną Wysoka Brama, sprzedali 1554 r. za 1.000 grz. Andrzejowi Krzyckiemu, podstarościemu międzyrzeckiemu (P. 1396 k. 197v). Sebastian, dziedzic w Mikorzynie, już nie żyjący w r. 1556, ojciec Małgorzaty, wtedy żony Mikołaja Bukowieckiego (ib. k. 390) wdowy w l. 1582-1598. Przy transakcji z r. 1582 asystował jej Jerzy L., zapewne bliski krewny (P. 939 k. 34). Kasper L. z Merzdorf kupił 1571 r. od Tomasza Sarbskiego za 5.000 zł jego części w Gorzycach w p. pozn. (P. 1398 k. 173v). Nie żył już 1582 r., kiedy jego syn Kasper, piszący się z Marcinkowic (Merzdorf), w imieniu własnym i braci swych, Melchiora i Zachriasza, sprzedał części Gorzyc za 2.700 zł Sebastianowi Unrugowi (P. 938 k. 568v). Może to ten sam Kasper, nie żyjący już 1618 r., ojciec Barbary, wtedy żony Krzysztofa Slancza (P. 1411 k. 26v), żyjącej z nim jeszcze 1620 r. Zachariasz, syn zmarłego Kaspra L. z Merzdorf, procesował 1596 r. Andrzeja Potulickiego z Chodzieży (P. 138 k. 160v). Zachariasz L. z Mikorzyna, chyba ten sam, kupił 1597 r. od Andrzeja i Jana, braci Krzyszkowskich, za 6.200 zł ich części w Przetocznie p. pozn. (P. 1402 k. 526). Nie żył już w 1603 r. (P. 973 k. 94v). Zabił go Sebastian Brudzewski. Z Anny Smołkówny, która 2-o v. wyszła za Eliasza Kręskiego, pozostała córka Jadwiga. Eliasz Kręski, jako opiekun tej Jadwigi, kwitował 1603 r. ze sprawy Jana Bukowieckiego z Chyciny (P. 973 k. 98v). Instygator wspólnie z panną Jadwigą i jej opiekunem pozywał 1612 r. Brudzewskiego o zabójstwo jej ojca (P. 146 k. 540v). T. r. król mianował jej opiekunami Zygmunta, pisarza ziemskiego wschowskiego, i Feliksa Krzyckich (Ws. 28 k. 351). W 1615 r. Jadwiga, już jako żona Piotra Kucharskiego, sprzedała za 6.000 zł Przetoczno w p. pozn., wieś odziedziczoną po ojcu, Samuelowi, Izabeli i Barbarze Kręskim, swemu przyrodniemu rodzeństwu (ZTP 27 s. 1700). Umarła między r. 1626 a 1631. Anna z Merzdorf, żona 1594 r. Jerzego Kurskiego (P. 1401 k. 301v). Henryk z Dobrzycy (Döbbernitz w Brandenburgii?), ojciec Anny, w 1599 r. żony Baltazara Zaidlica (P. 1403 k. 399). Henryka, nie żyjącego już 1607 r., nie wiem czy tego samego, córka Jadwiga, w l. 1607-1616 żona Mikołaja Selchow (Zelche, Żelcho) z Czarmyśla (P. 1406 k. 59; 1410 k. 13). Barbara ze Śląska, w 1608 r. żona Jerzego Glaubicza. Krystian, syn zmarłego Sebastiana, zapisał 1612 r. dług 2.000 zł Jerzemu Tworzyjańskiemu (P. 988 k. 473). Krystian, nie wiem czy ten sam, na połowie części Belęcina w p. kośc. oprawił 1618 r. swojej żonie Barbarze Kalckreuth posag 1.500 zł (P. 1411 k. 45). Karol i Fryderyk, bracia, sprzedali 1614 r. częsci Przetoczny Kasprowi Jaruzelowi Brzeźnickiemu (ZTP 27 s. 1702). Jerzy zawierał 1620 r. z Joachimem Sczanieckim kontrakt o wieś Łagowiec pod zakładem 1.000 zł (P. 1004 k. 838). Żoną jego była Anna Sczaniecka, córka i jedyna spadkobierczyni Jerzego 1636 r. (P. 1033 k. 299), która w 1637 r. swe całe dziedzictwo w Kursku sprzedała za 10.700 zł Wojciechowi Sczanieckiemu (P. 1419 k. 65v). Oboje małżonkowie skwitowali 1641 r. tego Sczanieckiego z 5.000 zł (P. 1043 k. 769). Magdalena, w r. 1629 r. żona Baltazara Lasth (Lest). Katarzyna, w 1630 r. żona Karola Oswalda Schönaich. Zuzanna Marianna, 1661 r. żona Jana Jarosławskiego z Kurska. Lawinia Troszkówna, 1661 r. wdowa po Janie Krzysztofie L. (P. 1072 III k. 145). Zuzanna Kalckreuth, wdowa po N. Lebenie, skwitowana 1662 r. przez Zofię Sczaniecką, wdowę po Mikołaju Poklateckim, z 1.500 zł raty dzierżawnej ze wsi Uście i Jaromierz (Ws. 63 k. 376v). Urszula Helena, wdowa po Henryku Zaidlicu 1669 r., już nie żyła 1687 r. Elżbieta, 1674 r. żona nie żyjącego już Erazma Troschke. Szl. panna Marianna, sługa Bogusława Bojanowskiego, zaślubiła w Gołaszynie 12 I 1678 r. szl. Andrzeja Helkowskiego. Czy to nia ta sama Anna Marianna L., w 1700 r. wdowa po Andrzeju Hebdowskim? Eleonora Elżbieta, już nie żyjąca 1698 r., żona Chryzostoma Gorzeńskiego, wojskiego poznańskiego i żupnika bydgoskiego. Karol Magnus, komisarz powiatu świebodzińskiego, nie żyjący w 1714 r., i żona jego Ewa Barbara Tschammer (Czamerówna), już nie żyjąca w 1727 r. (P. 1148 III k. 175v; 1210 V k. 80v). Ich córka Beata Zofia, w 1714 r. żona Bogusława Jaskóleckiego, żyła z nim jeszcze 1727 r. Była wdową w 1734 r., umarła mając lat 65, w r. 1759 i została pochowana w Obrzycku 21 III. Ewa Barbara, w 1715 r. żona Ottona Fryderyka Zaidlica, nie żyła już 22 VI 1743 r. Krzysztof Jerzy, już nie żyjący 1733 r., ojciec Ewy Joanny, wtedy żony Bogusława Unruga (P. 1238 k. 205v). Była wdową w l. 1735-1752, już nie żyła w 1767 r. Marianna, w r. 1750 rozwiedziona żona ur. Antoniego Pastoriusza. Panna Julianna, chrzestna 31 V 1769 r. (LB Orzeszkowo, dyssyd.). Rudolf Aleksander i jego żona Barbara Małgorzata Lettow, oboje już nie żyjący 1778 r., rodzice Barbary Wilhelminy, wtedy żony Zygmunta Władysława Żychlińskiego (P. 1355 k. 314). Beata i jej mąż Bogusław Jaskólecki oboje już nie żyli 1792 r.
Lobkowicz h. Własnego z Czech, z przydomkiem Popiel. Katarzyna, w l. 1608-1612 żona Henryka Kordzboka, pana na Stramburku (Trachenbergu) i Miliczu, wdowa w l. 1614-1620.
Lochman, mieszczanie krakowscy, nobilitowani 1676 r. z h. Szreniawa (Boniecki). Jan, miecznik bracławski, umarł mając lat 88 we wsi Kościelec 24 II 1787 r. (Nekr. Obra).
Lochowski ur. Józef, posesor probostwa śremskiego 1793 r. (LB Śrem)
Logau h. Własnego ze Śląska. Henryk Wilhelm ze Starejwsi (Altendorf) w p. raciborskim, mąż Ewy Zofii Dzierżanowskiej, córki Michała i Karoliny Zofii Helmicht, jedynej spadkobierczyni ojca 1728 r. (Kośc. 357 k. 184), która w 1748 r. swoją część po stryju Władysławie, podkomorzym J. Kr. Mci. scedowała Ludwikowi Unrugowi (ib. 324 k. 16). Część spadkową po tym stryju scedowała 1754 r. Janowi Mojaczewskiemu (ib. 326 k. 63v). Ojczyste dobra Bartoszewice i Łowęcice w p. pyzdr. sprzedała 1752 r. za 72.550 złp ks. Janowi Zakrzewskiemu, kanonikowi poznańskiemu i proboszczowi brodnickiemu (I. Kal. 196/198 k. 31). W 1756 r., jako bratanica i współspadkobierczyni Gustawa Dzierżanowskiego, skwitowała ze swego udziału w odziedziczonej po tym stryju sumy 16.988 zł Józefa Gomolińskiego (Ws. 92 k. 103). Pozwani oboje przez tego Gomolińskiego 1761 r. (Kośc. 329 k. 22). W 1768 r., kiedy on chorował i przebywał poza Polską, ona sumy swoje 29.447 zł i 3.366 zł z dóbr Gronówka i Nowejwsi po stryju Władysławie cedowała Bogusławowi i Karolowi braciom Koszutskim, synom Mikołaja, miecznika kaliskiego, i Marianny Dzierżanowskiej, którzy ją zaspokoili (Ws. 94 k. 171v, 172).
Fryderyk Leonard Rudolf hr. L. ze Starejwsi (Altendorf), dziedzic dóbr Schwusen i Swieża (Tschwitschen) w ks. głogowskim, zaślubił 15 VII 1767 r. Annę Teresę Żychlińską (LC Gołąszyn), córkę Andrzeja i Julianny Karoliny Geislerówny. Otrzymała od matki zapis 30.000 zł posagu i 6.000 zł wyprawy (Ws. 94 k. 97v). Oboje żyli jeszcze 1770 r. (Ws. 95 k. 36v).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
311312313314[315]316317318319
