Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona318319320321[322]323324325326Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Lisieccy - Luzińscy
Lubascy h. Przosna
@tablica

Stanisław L., mąż Schoalstyki, wdowy 1-o v. po Sepieńskim, która 1509 r. skwitowała z 20 grz. Jana Sepieńskiego z Wielkiego i Małego Sepna (Kośc. 23 k. 89).

Nie wiem z jakiej pochodziła rodziny Barbara z Lubasza, żona 1-o v. Stanisława Staruchowskiego, 2-o v. w 1603 r. wdowa po Dobrogoście Gorzeńskim, ani też Jadwiga z Lubasza, w l. 1605-1606 wdowa po Andrzeju Zakrzewskim.

Lubczyńscy
Lubczyńscy, wedle Bonieckiego h. Godziemba z Lubczyny w p. ostrzesz. Mikołaj z Lubczyny 1422 r. (P. 7 k. 42v). Dorota, zona Mikołaja L-go, wdowa 1-o v. po Piotrze z Kowalewa, ugodziła się 1439 r. ze swoimi synami z pierwszego małżeństwa, Stefanem, Andrzejem i Janem, w taki sposób, iż ona ustąpiła im 50 grz. swego wiana na połowie Kowalewa, a oni zrzekli się 50 grz. jej posagu na rzecz dzieci jej (z drugiego męża), to jest Trojana i Małgorzaty (I. Kal. 2 k. 123v). Swojego syna Stefana skwitowała 1440 r. z 55 grz. i jednego wierdunku swego posagu, danych na wykupienie z jej rąk połowy Kowalewa (ib. k. 195). Jej mąż, Mikołaj L., nazwany 1443 r. "niegdy z Kowalewa" (ib. 6 k. 6v). Wspomniany wyżej Trojan, dziedzic w Lubczynie, oprawił 1449 r. na 13 łanach roli w Wysocku w p. kal. 65 grz. posagu żonie swej Dorocie (P. 1380 k. 114v). Ów Trojan zamienił 1457 r. połowę Lubczyny i 12 łanów w Wysocku z Mikołajem Gruszczyńskim, podstolim poznańskim i starostą odolanowskim, biorąc w zamian za to Wtorek, a król przyznał mu wieczystą własność Wtorka (MRPS I, nr 1237 i supl., nr 167).

Adam L. swoją część dziedziczną w Kotarbach i w połowie Kurczewa w p. kal. wymienił w 1462 r. (1463?) z podstolim Gruszczyńskim na połowę Lubczyny z dopłatą 200 grz. (P. 1384 k. 110). Nazwany 1467 r. rodzonym wujem Wojciecha, syna zmarłego Michała Lgockiego (I. Kal. 1 k. 427). Ten Adam, pisany "niegdy z Kotarb", skwitował 1471 r. bratanków zmarłego Jakuba z Korzkiew z 15 grz. posagu i wyprawy zmarłej swej siostry Małgorzaty, żony tego Jakuba (I. Kal. 2 k. 166v). Od Anny, żony Mikołaja Poklękowskiego, kupił 1487 r. za 300 zł węg. jej część macierzystą w Lgocie p. kal. (P. 1387 k. 81).

Piotr L., niegdy z Małych Złotnik, skwitowany 1474 r. przez Dorotę żonę Jana Mroczkowskiego, i jej synów z 40 grz. z sumy 200 grz., za którą kupił był od niej osiem łanów roli w Małych Złotnikach (I. Kal. 2 k. 299v).

Lubecki, Drucki-Lubecki
Lubecki, Drucki-Lubecki h. Własnego ks. Franciszek Ksawery zaślubił 1912 r. (krótko przed 29 VI) Otylię Marię Woller z Dłoni (Dz. P.). Członek pruskiej izby panów, umarł 16 X 1918 r. (ib.). Był bezdzietny.

Luben
Luben v. Wulffen h. Własnego. Fryderyk Kazimierz, zwący się też Lubińskim, saski radca stanu, zmarły 5 IV 1727 r. (Ledebur), po którym wdowa, Salomea Ludwika (Lowiza) Löscher (urodzona z Doroty Lowizy Rejerówny), wyszła 2-o v. 1730 r. (kontrakt małżeński spisany 26 VI t. r.) za Jana Zygmunta Bronikowskiego (Kośc. 317 s. 18). Spisywała z nim dożywocie 1731 r. (P. 1231 k. 121).

Lubiatowscy h. Abdank
Lubiatowscy h. Abdank z Lubiatowa Mniejszego w p. kośc., w XV wieku zwani też czasem Lubietowskimi, pisali się w XVII wieku z Konar. Mikołaj L. nie żył już 1443 r., a był bratem rodzonym Szczedrzyka L-go (Kośc. 13 s. 335), który t. r. miał termin z braćmi Konarskimi z Konar (ib. s. 372, 373), a którego żona Anna miała w l. 1443-1444 terminy z Parzynczewskimi (ib. s. 372, 472). Bratem niedzielnym Szczedrzyka, współdziedziczącym z nim i z innymi braćmi w Mniejszym Lubiatowie, był też ks. Jan, w r. 1443 pleban w Ciążeniu (A. Capit. II, nr 1158), pozywany w 1444 r. przez Swiętochnę, żonę Dziersława L-go (Kośc. 13 s. 393, 470). Rodzoną siostrą Szczedrzyka była Małgorzata, w 1452 r. wdowa po Michale Kociuskim z Kociug (ib. 19 k. 164v). Wspomniana już wyżej Anna, żona Szczedrzyka, miała 1449 r. termin przciwko siostrom z Wolikowa (ib. 18 s. 419). Sam Szczedrzyk w 1467 r. nabył wyderkafem za 50 grz. trzy łany osiadłe w Międzychodzie w p. kośc. od Andrzeja, Tomasza i Marcina, braci niedzielnych z tej wsi (P. 1384 k. 240v). Żył jeszcze 1472 r. (Kośc. 20 s. 647). Występujący w drugiej połowie XV wieku bracia Filip i Piotr, dziedziczący w Lubiatowie Mniejszym, to zapewne jego synowie.

I. Filip L. z Lubiatowa Mniejszego, mąż Eufemii. Między tymi małżonkami a Mikołajem Pruskim z Łobza założone zostało 1469 r. vadium (Py. 151 k. 28v). Drugą jego żoną była Zofia, wdowa 1-o v. po Mikołaju Górskim, intromitowana 1474 r. do dóbr Wincentego Górskiego w Panience (Kośc. 227 k. 1a). Oprawione sobie przez pierwszego męża cztery łany w Górze w p. pyzdr. wyderkowała 1475 r. za 25 grz. Jakubowi Dymaczewskiemu (P. 1386 k. 33), nabywając jednocześnie wspólnie ze swoją żoną wyderkafem za 205 grz. od Wincentego stryja i Jana bratanka Górskich ich część w Panience w p. kośc. (ib.; Kośc. 227 k. 9v). Od Zygmunta Szołdrskiego kupił Filip 1478 r. za 250 grz. wieś Tworzymirki w p. kośc. (P. 1386 k. 95) i w 1481 r. na połowie tej wsi oraz na połowie swojej części w Mniejszym Lubiatowie oprawił 200 grz. posagu żonie swej Zofii (ib. k. 133). Miał t. r. termin ze strony Apolonii L-ej, wdowy po Stanisławie Błociszewskim (kośc. 227 k. 88v). Jego i brata jego Piotra arbitrzy godzili 1482 r. z Janem, Piotrem i Mikołajem, braćmi z Większego Lubiatowa (ib. k. 94v). Filip w 1485 r. już nie żył, zamordowany przez Jana Dobszyńskiego, który za jego głowę zapisywał wtedy wdowie Zofii i synowi Wiktorynowi dług 30 grz. (ib. 228 k. 18).

Wiktoryn, syn Filipa, skwitowany 1485 r. z oprawy na Tworzymirkach przez Annę, wdowę po Zygmuncie Szołdrskim, obecnie żonę Jana Chełmskiego (ib. k. 20). W mniejszym Lubiatowie dziedziczył obok stryja Piotra i wspólnie z nim wiódł 1493 r. sprawę z biskupem i kapitułą poznańską (P. 22 k. 216). Na połowie Tworzymirek i na połowie swoich części w Mniejszym Lubiatowie oprawił 1498 r. posag 16 węg. żonie swej Dorocie z Gwiazdowa (P. 1389 k. 2v). Połowę Tworzymirek wyderkował w 1511 r. za 160 zł węg. synowi swemu Maciejowi i jednocześnie na połowach w tej wsi i w Lubiatowie oprawił 100 grz. posagu drugiej swej żonie Katarzynie, córce Andrzeja Sabaszczowskiego (Kośc. 233 k. 20). Od swojej teściowej Zofii Wyskockiej, obecnie 2-o v. żony Wojciecha Dobczyńskiego, nabył wyderkafem t. r. za 100 grz. połowę Wyskoci w p. kośc. (ib. k. 19; 24 k. 70v, 71). Między Mniejszym Lubiatowem, należącym do niego i do jego stryjecznych sióstr, ANny, Elżbiety, Jadwigi, Katarzyny i Barbary, a dobrami dolskimi biskupów poznańskich, podkomorzy poznański Lasocki dokonał 1513 r. rozgraniczenia (MRPS IV, nr 10422). Wiktoryn z powodu starości zwolniony 1524 r. od obowiązku uczestniczenia w wyprawie wojennej, a jednocześnie syn jego Maciej, sługa Hieronima Łaskiego, wojewody sieradzkiego, został też zwolniony od tego obowiązku, towarzyszył wtedy bowiem swemu panu udającemu się w poselstwie za granicę (ib., nr 13778). Maciejowi Malechowskiemu dał 1527 r. część Tworzymirek w zamian za przylegającą do tej wsi część jego roli zwanej "Na gaju" oraz inną cząstkę roli w Malechowie (Kośc. 345 k. 128v). Od wspomnianego już syna Macieja, urodzonego z Gwiazdowskiej, otrzymał w 1529 r. donację posagu 100 grz., który matka Macieja wniosła była na Tworzymirki. Ów Maciej wyruszał wtedy na Węgry i zastrzegł, iż gdyby z tej wyprawy nie miał powrócić, suma ta całkowicie przypadłaby ojcu (ib. k. 137v). Był więc najoczywiściej jedynym żyjącym wtedy dzieckiem Wiktoryna urodzonym z pierwszego małżeństwa. Wiktoryn 1532 r. całe wsie Mniejsze Lubiatowo i Tworzymirki dał w dożywocie swej drugiej żonie (ib. k. 154v). Żył jeszcze 9 IX 1542 r., kedy to Marcin Łobeski dawał mu poręczenie za swoją narzeczoną a jego córkę, Annę L-ą (P. 881 k. 314v, 315). Nie żył już 1543 r., kiedy innej jego córce, Zofii, oprawił 20 grz. posagu jej mąż Piotr Miaskowski (P. 1395 k. 277v). Owdowiała Katarzyna z Sabaszczewskich żyła jeszcze 1560 r., kiedy kasowała swoją oprawę na Lubiatowie i Tworzymirkach na rzecz swoich synów Kaspra, Macieja, Wawrzyńca, Wiktoryna i Wojciecha (P. 902 k. 385v). Z drugiego małżeństwa miał Wiktoryn synów: Kaspra, Macieja, Wawrzyńca, Mateusza, Wiktoryna i Wojciecha. Nadanie synowi z drugiej żony tego samego imienia jakie nosił syn z pierwszej, zdawałoby się świadczyć o tym, iż ów Maciej senior zginął na Węgrzech i dopiero po jego śmierci urodził się jego przyrodni brat imiennik. Istnieje tu jeszcze jedna zawiłość: oto przy notorycznym istnieniu wśród synów z drugiej żony Macieja i Mateusza, imiona te, jak to zdarzało się wówczas często, używane były przemiennie w stosumku do jednego z nich, ożenionego z Barbarą Krajewską, podczas kiedy drugi zapewne umarł młodo. Ale czy przy życiu pozostał i pozostawił potomstwo Maciej czy Mateusz? Sądzę, że ten drugi, bo częściej jawi się forma imienia Mateusz, ale z całą pewnością w tych warunkach twierdzić tego nie mogę. Córek znam trzy: Anna, wydana po 9 IX 1542 r. za Marcina Łobeskiego, była 2-o v. w l. 1551-1572 żoną Ambrożego Przyborowskiego zwanego Zbrożek, Zofia zrazu w l. 1543-1553 żona Piotra Miaskowskiego, potem w l. 1557-1570 za Maciejem Krajewskim, wreszcie Dorota, w 1560 r. za Joachimem Rajskim.

1. Kasper, syn Wiktoryna i Sabaszczewskiej, za zabicie Jakuba Międzychodzkiego skazany był na karę wieży, którą w 1537 r. król zamienił mu na służbę wojenną w trzy konie przez sześć miesięcy (MRPS IV, nr 18653). Występował obok ojca 1539 r. (P. 878 k. 230v; 886 k. 497v). Wspólnie z braćmi Maciejem, Wawrzyńcem, Mateuszem, Wiktorynem i Wojciechem płacił 1546 r. grzywnę, oni wszyscy bowiem nie stanęli z pozwu Marcina i Macieja Wilkowskich (Kośc. 29 s. 306). W 1550 r. przeprowadził działy ze swoimi braćmi (P. 1395 k. 530). W sumie długu 500 grz. intromitowany został 1558 r. do dóbr swojego brata Wiktoryna (Kośc. 238 k. 108). Siostrze Dorocie, zamężnej Rajskiej, zapisał 1560 r. dług 400 zł (P. 902 k. 385v). Od brata Wiktoryna kupił t. r. za 800 zł jego części w Lubiatowie Mniejszym i w Tworzymirkach (P. 1396 k. 836), i t. r. na połowie części w obu tych wsiach, zarówno tych, które przypadły mu z działu braterskiego, jak i z tych, które teraz nabył, oprawił 400 zł posagu żonie swej Zofii Rajskiej, córce Macieja (ib. k. 888). Inne części w powyższych wsiach kupił 1565 r. za 1.000 grz. od brata Wawrzyńca (P. 1397 k. 422v). Płacąc 1566 r. pobór z Tworzymirek przyłożył do kwitu pieczęć z herbem Abdank (Wittyg). Skwitowany 1568 r. przez brata Mateusza w imieniu Wawrzyńca z 500 zł (I. Kal. 34 s. 869), nie żył już 1569 r., kiedy to synów jego: Wojciecha, Krzysztofa i Jakuba oraz opiekunów ich, stryjów: Macieja, Wawrzyńca i Wojciecha, pozywał Maciej Wilkowski (P. 915 k. 307v). Temu Wilkowskiemu owdowiała Zofia Rajska, jako opiekunka synów wydzierżawiła 1572 r. części Lubiatowa (P. 920 k. 381v). Skwitowała go ze 100 zł z tej dzierżawy w 1574 r., będąc już 2-o v. żoną Piotra Czerskiego z pow. chełmskiego (P. 923 k. 175v). Tę Zofię, nazwaną "nieosiadłą", pozywali 1575 r. jej trzej synowie działający wspólnie ze swym stryjem i opiekunem Wojciechem (P. 926 k. 283v). Żyła jeszcze 1587 r. (I. Kal. 54 s. 96). Prócz tych synów miał Kasper jeszcze córkę Barbarę, której bracia Jakub i Krzysztof zobowiązali się w 1585 r. wypłącić posag 500 zł gotówką i 100 zł wyprawą (P. 945 k. 181v).

1) Wojciech, syn Kaspra i Rajskiej, jeszcze nieletni w l. 1569-1575 (P. 915 k. 307v; 926 k. 283v). Od stryja Wojciecha nabył 1580 r. za 1.000 zł jego część w Tworzymirkach (Kośc. 347 k. 5) i został do niej wprowadzony 1581 r. (ib. 261 k. 275). Swoje części w Lubiatowie Mniejszym i Tworzymirkach sprzedał 1585 r. za 3.000 zł swoim braciom Jakubowi i Krzysztofowi (P. 1399 k. 478). Były owe części obciążone dokonaną za sumę 600 zł w 1581 r. rezygnacją wyderkafową na rzecz Macieja Chociszewskiego (Kośc. 261 k. 275v). Wojciech w 1586 r. w Szamotułach poranił Jakuba Kurskiego, który nazajutrz z ran tych umarł (P. 949 k. 505v). Braci tego Kurskiego, Andrzeja i Stanisława, oraz jego bratanicę Dorotę Kurską pozywał 1598 r. na Trybunał Koronny (I. Kon. 28 k. 342v). Żył jeszcze 1599 r. (Kośc. 347 k. 183).

2) Jakub, syn Kaspra i Rajskiej, nieletni w l. 1569-1585 (P. 915 k. 307; 1399 k. 547), bratu Wojciechowi zapisał 1585 r. dług 430 zł (P. 944 k. 514). Wspólnie z bratem Krzysztofem kupił t. r. od Wojciecha jego części w Lubiatowie Mniejszym i Tworzymirkach (P. 1399 k. 478), ale jeszcze t. r. owe nabyte od brata części w Mniejszym Lubiatowie sprzedali obaj Jadwidze z Miaskowa Wilkowskiej i jej synom za 1.000 zł (P. 1399 k. 547), jakkolwiek wprowadzeni do nich zostali dopiero 1587 r. (Kośc. 267 k. 271). W 1588 r. Jakub z bratem Krzysztofem dokonał podziału dóbr w Tworzymirkach i to zarówno ich własnych, jak i nabytych od Wojciecha (P. 950 k. 220). Swój dział w Tworzymirkach sprzedał 1594 r. za 1.500 zł Annie Gorzyńskiej, wdowie po Marcinie Włostowskim (P. 1401 k. 208v). Wspólnie ze swoją żoną Katarzyną Kostrzewską wydzierżawił 1602 r. od Andrzeja Złotkowskiego wieś Złotkowy (I. Kal. 68 s. 817). Od Jakuba Domiechowskiego kupił 1604 r. za 5.700 zł wieś Słonków Suchy w p. sieradzkim (R. Kal. 7 k. 667). Nie żył już w 1622 r. (I. Kal. 88a s. 1057). Jego synem był Jan.

Jan, syn Jakuba, pisał się z Konar, dawał 1622 r. zobowiązanie za Radlickiego pisarza grodzkiego kaliskiego Małgorzacie z Gaszyńskich Piotrowskiej (ib.). Jego pierwszą żoną była w 1624 r. Anna Broszkowska wdowa 1-o v. po Serafinie Grzybowskim. Wraz ze swymi synami z pierwszego męża, Wojciechem, Andrzejem i Janem procesowała ona wtedy wojewodzinę poznańską Zofię z Zasławia Ostrorożynę oraz synów wojewody, Mikołaja, Jana i Kazimierza (P. 152 k. 1185). W l. 1638-1649 Jan rozliczał się ze swymi pasierbami Grzybowskimi (I. Kal. 102 s. 277; 104b s. 1383; 115 s. 1342; Py. 150 s. 108). Na połowie Słomkowa Suchego oraz części Janiszewa i pustek Punowa (?) w p. sier. oprawił 1629 r. posag 3.000 zł drugiej swojej żonie Katarzynie Waliszewskij, córce Adama, podstarościego i sędziego grodzkiego sieradzkiego (R. Kal. 11 k. 134). Podpisał z województwem sieradzkim elekcję Władysława IV. Od Walentego Klichowskiego kupił 1639 r. za 3.300 zł części Świelugowa w p. kal. (ib. 12 k. 97). W 1641 r. dziedzic Strzegowej, skwitowany z 300 zł przez Macieja Łobockiego (I. Kal. 107a s. 517). W 1644 r. skwitowany przez Feliksa Kotlińskiego z 2.000 zł na poczet sumy 3.000 zł (ib. 110a s. 895), posagowej za córką swoją Katarzyną. Od Jana Gostkowskiego kupił 1646 r. za 1.800 zł jego części we wsi Ociążek w p. kal. (R. Kal. 13 k. 310v). T. r. dokonał na rzecz żony nowej oprawy posagu jej, to jest 3.500 zł na wsiach Strzegowa, Ociążek i części wsi Świelugowo w p. kal. (ib. k. 322). W 1649 r. nazwany dziedzicem całego Ociążka (I. Kal. 115 s. 1133). Walentemu Radlickiemu jako posag i wyprawę za córką Jadwigą zapisał 1652 r. sumę 3.500 zł (ib. 118 s. 381, 383). T. r. skwitowany przez Stanisława Jadamczewskiego z 500 zł na poczet 3.500 zł posagu za córką Anną (ib. 118 s. 654). Słomków Suchy sprzedał 1653 r. za 14.000 zł Walerianowi z Dobruchowa Wolskiemu (R. Kal. 14 k. 331v). Żył jeszcze 1655 r. (I. Kal. 121 s. 469). Wedle Bonieckiego miał umrzeć 1657 r. T. r. owdowiała Katarzyna z Waliszewic zawierała w Ociążku kontrakt z zięciem Jadamczewskim (ib. 122 s. 69). Zdaje się, iż jeszcze żyła w 1671 r. (R. Kal. 15 k. 208). Nie żyła już 1672 r. (ib. k. 226). Jan pozostawił trzech synów: Wojciecha, Marcina i ALeksandra, oraz siedem córek. Z nich, Katarzyna, żona może już w 1644 r., na pewno w l. 1646-1655 Feliksa Kotlińskiego, wdowa 1661 r., była 2-o v. w l. 1665-1666 za Stanisławem Gwiazdowskim, nie żyła już 1669 r. Jadwiga wyszła 1652 r., po 25 V za Walentego Radlickiego, już nie żyła w 1669 r. Anna wyszła najpierw, może już w 1652 r., napewno przed 1655 r. za Stanisława Jadamczewskiego. W 1669 r. była 2-o v. za Janem Zamłyńskim. Marianna, w l. 1671-1700 żona Marka Grodzickiego. Barbara, w l. 1672-1701 żona Sebastiana Rozwadowskiego, nie żyła już 1714 r., a wedle Bonieckiego umarła w 1691 r. Dorota, w r. 1673 żona Jana Raduńskiego cz. Radońskiego, nie żyła już 1701 r. Wreszcie Helena, chyba jedna ze starszych, już nie żyjąca w 1669 r., była żoną Marcina Pawłowskiego.

(1) Wojciech Feliks z Konar, syn Jana i Waliszewskiej, działając w imieniu matki i braci zawierał 1657 r. kontrakt z Wojciechem Kierzyńskim (I. Kal. 122 s. 615). Wspólnie z braćmi, jako bratanek rodzony (!) i spadkobierca Kaspra L-go, pozywany był 1658 r. przez Stefana Moraczewskiego (P. 182b k. 125). Współdziedzic obok braci Strzegowej w 1665 r. (I. Kal. 126 s. 342). Mąż Heleny z Szczodrzykowa Gądkowskiej 1666 r. (ib. s. 909), córki Władysława, miecznika kaliskiego, i Marianny Rynarzewskiej, na połowie swych części w Strzegowej oprawił jej 1669 r. posag 10.735 zł (R. Kal. 15 k. 60). Elekcję króla Michała podpisywał z województwem kaliskim. Wspólnie z bratem Marcinem swoje dziedziczne części w Ociążku, Świelugowie, Jelitowie, Szyjakowie i Wiewiorczynie w p. kal. sprzedali 1671 r. za 10.000 zł bratu Aleksandrowi, współdziedzicowi tych dóbr (ib. k. 215). Od Marcina z Kalinowy Zaremby wydzierżawił 1673 r. pod zakładem 3.800 zł Strzałków i Małgowo (I. Kal. 133 s. 344). Od Zygmunta Świderskiego kupił 1676 r. za 13.000 zł jego części w mieście Kwiatkowie i we wsi Wiesiołowo (R. Kal. 15 k. 505). Miasto Kwiatków oraz wsie Wiesiołowo i Siedliska sprzedał 1683 r. za 24.000 zł Wojciechowi Franciszkowi Lipskiemu, sędzicowi ziemskiemu kaliskiemu (I. Kal. 142 k. 81). Od Stanisława L-go, swego bratanka po zmarłym bracie Marcinie, otrzymał 1690 r. zobowiązanie, iż po osiągnięciu 24 lat zrezygnuje stryjowi za 12.500 zł swoją i swego brata Jana część Strzegowy w p. kal. (I. Kal. 146 s. 79). T. r. nazwany dziedzicem Strzegowej (ib. s. 128). Wedle Bonieckiego umarł w 1694 r. Helena umarła między r. 1690 a 1706 (ib. s. 466; 157 s. 20). Synowie: Michał, chrzestny 29 I 1680 r. (LB Skalmierzyce), potem pod imieniem Adama paulin w Częstochowie w 1690 r. (Boniecki), i Wiktoryn, o którym niżej. Córki: Agnieszka, w r. 1690 za Mikołajem Wierzchlejskim, z czasem podsędkiem ziemskim wieluńskim, Konstancja wyszła 1-o v. w Skalmierzycach 24 IV 1703 r. za Szymona Czarnieckiego, 2-o v. była w l. 1715-1731 żoną Stefana Grabińskiego, cześnika dobrzyńskiego.

Wiktoryn, syn Wojciecha Feliksa i Gądkowskiej, dziedzic Strzegowy, w 1704 r. posesor Śliwnik (ib. s. 247), Bielczewa, Prus i Kowalewa, wsi dziedzicznych pierwszego męża swojej żony Zofii Zakrzewskiej, wdowy 10o v. po Andrzeju Nowowiejskim, już nie żyjącej w 1705 r. (I. Kal. 157 s. 103). W 1706 r. został przez swych pasierbów Nowowiejskich skwitowany z dochodów z powyższych dóbr (ib. 158 s. 220). Drugiej swojej żonie, Petroneli Wieruszównie Walknowskiej, córce Stanisława, kasztelana wieluńskiego, i Doroty Zawadzkiej, zapisał t. r. dług 8.000 zł (ib. s. 44). Wedle Bonieckiego, zabity 1708 r. Jego owdowiała żona 23 IV 1709 r. zaślubiła 2-o v. Tomasza Boruckiego (LC Łaszczyn). Umarła między r. 1714 a 1723 (I. Kal. 159 s. 125; ZTP 46 k. 495). Z pierwszego małżeństwa miał WIktoryn syna Wojciecha Ignacego, ur. 1703 r., i córkę Marcjannę Annę, ur. 1702 r., żyjącą w 1705 r. (ib. 157 s. 103). Z drugiego małżeństwa syn Michał Józef, ur. 1707 r. Wszystkie te dzieci pomarły młodo i wieś Strzegowa dostała się siostrze Wiktoryna, Konstancji 1-o v. Czarnieckiej, 2-o v. Grabińskiej (I. Kal. 196/198 k. 94v).

(2) Marcin, syn Jana i Waliszewskiej, pisał się z Konar. Współspadkbierca stryja Kaspra 1658 r. (P. 182 k. 125), bratu Wojciechowi zapisał 1661 r. dług 10.000 zł (I. Kal. 125 s. 1422). Mąż 1663 r. Urszuli z Szczodrzykowa Gądkowskiej, córki Władysława, miecznika kaliskiego, i Marianny z Rynarzewskich (ZTP 31 s. 39), rodzonej siostry jego bratowej Wojciechowej. Był 1665 r. posesorem wsi Szadek, Kliszewo, Buszkowo Wielkie i innych (I. Kal. 126 s. 53). Na połowie swej części Strzegowy oprawił 1669 r. żonie posag 10.735 zł (R. Kal. 15 k. 62). Występując wspólnie z bratem Aleksandrem t. r. jako współspadkobiercy zmarłej bezdzietnie siostry Heleny Pawłowskiej, kwitowali szwagra Marcina Pawłowskiego z 2.000 zł jej posagu (I. Kal. 129 s. 651). Od brata swego Aleksandra dostał t.r. zobowiązanie sprzedania za 12.500 zł części wsi Strzegowa (ib. s. 1089). Od Macieja Konstantego Waliszewskiego Skarba brał zastawem t. r. za 5.000 zł Waliszewice w p. kal. (ib. s. 1119) i wnet potem wieś tę wydzierżawił szwagrowi swemu, Janowi Zamłyńskiemu i jego żonie Annie L-ej (ib. s. 1129). W pospolitym ruszeniu 1672 r., służąc pod chorągwią podkomorzego poznańskiego, zaprzysięgał konfederację w obozie pod Lublinem (P. 199 k. 1089). Od brata Aleksandra kupił 1672 r. za 12.500 zł jego części Strzegowej i za 5.000 zł części Ociążka, Świelugowa, Jelitowa, Szyjakowa (R. Kal. 15 k. 240, 243). Wspólnie z bratem Aleksandrem zobowiązał się 1680 r. sprzedać Olbrachtowi Zakrzewskiemu całą wieś Ociążek, całe Świelugowo, części Jelitowa, Szyjakowa i Wiewiórczyna (I. Kal. 140 k. 116). Nie żył już 1681 r. (ib. k. 174). Urszula z Gądkowskich nie żyła już 1690 r., kiedy syn z niej zrodzony Stanisław z Konar L. dał zobowiązanie stryjowi Wojciechowi, iż po dojściu do 24 lat wieku zrezygnuje temu stryjowi za 12.500 zł swoją część Strzegowej, wsi odziedziczonej po ojcu obok brata Jana (ib. 146 s. 79). Bratu stryjeczno-rodzonemu Wiktorynowi zapisał 1706 r. dług 2.000 zł (ib. 158 s. 21). Zaślubił ów Stanisław 27 IV 1709 r. Barbarę Kopacką, wdowę z Boczkowa (LC Skalmierzyce). Żył jeszcze w 1713 r., kiedy to występował jako opiekun dzieci zmarłego stryjecznego brata Andrzeja (I. Kal. 159 s. 346). O bracie Stanisława, Janie, pisze Boniecki, iż był 1690 r. pod imieniem Stanisława bernardynem w Warszawie. Wedle tegoż autora były i córki: Marianna występująca w 1696 r., potem żona Adama Czernika, i Katarzyna, 1704 r. żona Jakuba Rossoskiego.

(3) Aleksander, syn Jana i Waliszewskiej, pisał się z Konar, wspomniany 1657 r. (I. Kal. 122 s. 615), współspadkobierca stryja Kaspra w 1658 r. (P. 182b k. 125). Dał zobowiązanie 1669 r. bratu Marcinowi sprzedania mu za 12.500 zł Strzegowej (I. Kal. 129 s. 1089). Od braci Wojciecha i Marcina kupił 1671 r. za 10.000 zł ich części w Ociążku, Świelugowie, Jelitowie, Szyjakowie i Wiewiórczynie (R. Kal. 15 k. 215). Zaorzysięgał konfederację 1672 r. w obozie pod Lublinem w chorągwi podkomorzego poznańskiego (P. 199 k. 1089). W 1672 r. dopełnił rezygnacji części Strzegowej na rzecz brata Marcina za 12,500 zł, ponadto zaś temu bratu sprzedał za 5.000 zł części w Ociążku, świelugowie, Jelitowie, Szyjakowie i Wiewiórczynie (R. Kal. 15 k. 243). Był w 1673 r. mężem Marianny Radońskiej, córki Piotra, podstarościego kaliskiego i pisarza grodzkiego konińskiego, z Jadwigi Bobrownickiej (ZTP 32 s. 248; I. Kal. 140 k. 117). Wedle zobowiązania swojego oraz swego zmarłego brata Marcina, danego Albrachtowi Zakrzewskiemu, wsie Ociążek, Świelugowo, części Jelitowa, Szyjakowa i Wiewiórczyna, zarówno te odziedziczone po ojcu jak i te nabyte od brata Wojciecha, sprzedał w 1681 r. temu Zakrzewskiemu za 7.330 zł (I. Kal. 140 k. 174). W 1695 r. już nie żył i Marianna Radońska była wówczas 2-o v. żoną Jacka Koszutskiego (ib. 152 s. 366). Dzieci Aleksandra to: syn Andrzej, o którym niżej, i córki, Zofia i Katarzyna, w imieniu których działał w 1700 r. brat (ib. 154 s. 72). Katarzyna wyszła 8 IX 1704 r. w Droszewie za Macieja Rudnickiego, który żył jeszcze 1741 r. Umarła ona między r. 1748 a 1751.

Andrzej, syn Aleksandra i Radońskiej, pisał się z Konar, cedował 1700 r. Adamowi Radońskiemu, podstarościemu kaliskiemu i burgrabiemu wieluńskiemu, sumę 300 zł, którą ojcu zapisał był Stanisław Radoński (ib.). Skwitował go 1703 r. jego szwagier Aleksander Nowowiejski z toczonej w grodzie kaliskim sprawy o gwałtowne porwanie Agnieszki Nowowiejskiej, siostry rodzonej (I. Kon. 72 k. 152). Z tą Agnieszką, córką Andrzeja i Agnieszki Miniszewskiej, Andrzej spisywał 1704 r. wzajemne dożywocie (I. Kal. 157 s. 119). Działał jeszcze w 1711 r. w imieniu żony oraz zrodzonych z nią dzieci (ib. s. 236). Oboje nie żyli już w r. 1713, kiedy jako stryj i opiekun małoletnich dzieci, to jest Wiktoryna, Marianny i Rozalii występował jego stryjeczny brat Stanisław (ib. 159 s. 346). W l. 1719-1720 spośród tych dzieci żyło już tylko dwoje, Wiktoryn i "Róża", pozostając pod opieką wujów, Macieja i józefa Nowowoiejskich (P. 1168 k. 19v; I. Kal. 161 s. 424). Rozalia cz. Róża, jeszcze nizamężna w 1723 r., była 1-o v. 1730 żoną Stefana Nowowiejskiego, zaś 2-o v. w l. 1736-1741 Józefa Leszczyńskiego, wdowa po nim w r. 1742, żyła jeszcze 1768 r. Wiktoryn cz. Wiktor, w r. 1723 współspadkobierca zmarłego bezpotomnie Stanisława Miniszewskiego, swego "prastryja", w imieniu własnym i siostry 1.200 t. z wyprocesowanej przez siebie sumy 4.000 zł, zapisanych zastawem na Strzyżewku przez niegdy Jakuba Bojanowskiego, scedował Mikołajowi Chlebowskiemu, chorążycowi wieluńskiemu, swemu plenipotentowi w tym procesie, jako wynagrodzenie za windykowanie tych należności (P. 1193 k. 153). Spisał 20 VII 1726 r. w Śliwnikach kontrakt dzierżawy trzyletniej Kowalewka od Józefa Nowowiejskiego. Nie żył już w r. 1730 (I. Kal. 167 s. 412).



Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona318319320321[322]323324325326Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników