Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
351352353354[355]356357358359
Łabęccy - Łobescy
@tablica
Łabiscy z Łabiszyc, wsi w pow. kośc., dziś nieznanej. Jadwiga, Hanka (Anna) i Częstocha, siostry rodzone Ł-e, córki Czochny. Z nich Jadwiga, żona Imbrama Czeczerada, i Hanka, dziedziczki z Sierakowa i Ostrobudek, miały w r. 1437 termin z Jadwigą, Hanką i Ubyszką z Sierakowa i Ostrobudek (Kośc. 17 s. 23) i znów 1440 r. (ib. s. 137). Tę Jadwigę, Hankę nazwaną teraz Janociną (więc żoną Janoty) i Częstochę arbitrzy t.r. ugodzili z siostrami, Hanką, żoną Jerzego Chojeńskiego, Jadwigą i Ubyszką, żoną Krakwicza, o sumę 70 grz., którą odebrała była Czochna, matka owych sióstr Ł-ch. Anna, żona Janoty z Łabiszyc, przypadające jej z działów części w Sierakowie, Ostrobudkach i Szymunowie w p. kośc. sprzedała w r. 1447 za 100 grz. siostrze Jadwidze, żonie Imbrama Ł-go (P. 1379 k. 180). Ta Jadwiga miała w r. 1452 terminy z Piotrem i Jakubem z Chwałkowa (Kośc. 19 k. 151v). Rodzeństwo niedzielne: Jan, Katarzyna, Małgorzata, Jadwiga i Anna z Łabiszyc, miało w r. 1453 termin ze swym rodzonym stryjem Andrzejem Czeczeradem z Chwałkowa (ib. k. 221v). Były to niewątpliwie dzieci Imbrama Czeczerada i Jadwigi. Jan Czeczerad Ł. miał w r. 1464 terminy z Janem i Piotrem Chwałkowskimi (ib. k. 345v). T.r. jak też w r. 1465 miało termin z Piotrem Chwałkowskimi (ib. k. 345v). T.r. jak też w r. 1465 miało termin z Piotrem z Chwałkowa całe to rodzeństwo (ib. k. 395v, 20 s. 53). Jan Czeczerad Ł. z Sierakowa miał w r. 1465 termin z Michałem "Synowcem" z Sierakowa (ib. s. 57). Ziemek z Łabiszyc, mąż Małgorzaty, która w latach 1482-1495 procesowała się z braćmi niedzielnymi, Janem i Andrzejem z Chwałkowa, o przywileje i dokumenty odnoszące się do dóbr Chwałkowo (Kość. 227 k. 108v, 228 k. 4). Zob. Chwałkowscy.
Łabowscy(?), Józef, kapitan wojsk koronnych, mą Katarzyny Tomickiej, córki Jana i Marianny Pigłowskiej, ktora w r. 1765 dla podniesienia sum po matce, 2-o v. Franciszkowej Glinieckiej, dała plenipotencję wujowi Tomaszowi Pigłowskiemu (Kc. 147 k. 27v). Ta Katarzyna, już wdowa mająca 40 lat, umarła w Żoni 28 VII 1776 r. (LM Żoń). Niewątpliwie córka Józefa i jej była Anna, która mając ok. 6 lat zmarła w Zbyszewicach i pochowana 2 XII 1766 r. (ib.).
Łabuzińscy. "Ur." Jan Józef, posesor części Sepna Małego w r. 1741 (Kośc. 321 s. 81). Żona jego Teresa Goczałkowska, córka Jana i Jadwigi Cykowskiej, wdowa 1-o v. po Bartłomieju Szczerskim, wspólnie z synem Mikołajem Szczerskim sprzedała w r. 1753 części w Sepienku za 12.000 zł Kazimierzowi Mąkowskiemu (Kośc. 326 k. 37v). Oboje małżonkowie Ł-cy nie żyli już w r. 1757 (ib. 360 k. 49). Józef Jan (może identyczny z powyższym?), syn zmarłego Jakuba, w imieniu własnym oraz swych sióstr, Zofii i Małgorzaty, manifestował się w r. 1756 przeciwko Andrzejowi Nieszkowskiemu o zagarnięcie ich rzeczy złożonych u ks. Prokopowina(?) na plebanii w Tykadłowie (Rel. Kal. 163/164 s. 2610). Katarzyna i jej mąż Walenty Bojanowski już nie żyli w r. 1767. Wojciech, ojciec Petronelli zmarłej w Rudkach 3 VIII 1768 r., w wieku około pięciu lat (LM Ostroróg). Ten sam, czy inny Wojciech, liczący okolo 70 lat, umarł w r. 1792 i został pochowany 6 II (LM Świerczyna) Franciszka, mająca lat 13, umarła w Karchowie w r. 1789, pochowana 27 XII (ib.), była zapewne córką Wojciecha.
Łackowski (Łączkowski?) "ur." Kazimierz zmarł w Wieleniu 6 VIII 1759 r. (LM Wieleń).
Łaczycki (Łączycki?) "ur." Piotr miał z żony Anny córkę Konstancję ur. w Międzychodzie, ochrzcz. 1 I 1716 r. (LB Dolsk).
Ładnowski "ur." Krystian, sługa dworski, zaślubił 6 II 1762 r. Agnieszkę Walszewską (Waliszewską?) (LC Żerków).
Ładowie h. Łada, z Ładów Borowych i Polnych w pow. zambrowskim, z Ładów Mancz w pow. ostrołęckim, z Ładów Krajczyna w pow. zakroczymskim (Bon.). Marianna, żona Pawła Dobka w r. 1758 (I. Kon. 79 k. 94v). Konstanty, stolnik łęczycki, "pisarz RP." w Zdunach (na tamtejszej komorze celnej), chrzestny 13 I 1768 r. (LB Sulmierzyce), miał z żony Barbary syna Bernarda Wincentego Jana, ochrzcz. 1 XI 1768 r. (podawała go do chrztu ks. Eleonora Sułkowska, starościna odolanowska), i córkę Agnieszkę Katarzynę, ochrzcz. z wody 20 I 1779 r. (LB Zduny). Wojciech nie żyjący już w r. 1790, mąż Marianny Korytowskiej, wtedy owdowiałej także i po drugim mężu Michale Paprockim, był ojcem Józefa i Franciszka. Józef t.r. dawała plenipotencję bratu Franciszkowi (P. 1367 k. 693).
Ładziejówna Eleonora, żona Jacka Marzęckiego. Oboje nie żyli już w r. 1753.
Łaganowska Anna, w r. 1600 wdowa po Janie Polickim.
Łagiewniccy h. Sulima z Łagiewnik w p. gnieźn. Strzeszek z Łagiewnik świadczył w Poznaniu w r. 1352 na proteście Wierzbięty, starosty generalnego wielkopolskiego, przeciwko Mikołajowi, sołtysowi z Jerzyc (KDW III nr 1311). Dwaj synowie Strzeszka, Mikołaj i Wawrzyniec. Mikołaj z Łagiewnik, Ł., kanonik i oficjał generalny gnieźnieński, kantor łowicki 1387 r., podksarbi arcybiskupi 1389 r., był po śmierci arcybiskupa Mikołaja Kurowskiego w r. 1411 administratorem diecezji. Złożył urząd oficjała w r. 1416. Kupił w r. 1417 za 230 grz. Siemianowo koło Gniezna. Umarł zapewne w r. 1418 (Korytkowski; KDW III nr 1933). Wawrzyniec, syn Strzeszka, miał w latach 1388-1389 w Poznaniu terminy ze strony matki Janusza Stulara, mieszczanina poznańskiego, a i samego Janusza o dług 5 grz. (Leksz I nr 474,506). Był w latach 1397-1411 kasztelanem ostrowskim (Gąs.). Według Bonieckiego, synowie jego, dziedzice Łagiewnik 1411 r., występowali jako bratankowie kanonika Mikołaja. Bartłomiej z Łagiewnik miał w r. 1399 przysądzoną sobie intromieję do części w Łagiewnikach, nabytych za 13 grz. na Bodzancie i jego siostrze, Dorocie ze Szczytnik (Leksz. II nr 1241). Sprawa z tym rodzeństwem ciągnęła się jeszcze w r. 1403 (G. 1 k. 195v). W latach 1402-1415 Bartłomiej występował wraz ze swą żoną Śmichną (G. 1 k. 19v, 37, 2 k. 55v). Strzeszek Ł., rycerz (armiger) gnieźnieński świadczył w r. 1404 w Gnieźnie na dokumencie Piotra z Pniew, kantora poznańskiego i wikariusza duchownego gnieźnieńskiego (KDW V s. 67). Ten sam zapewne Strzeszek występował w r. 1419 (G. 2 k. 87v). Budek, Maciej, Katarzyna i Wichna w r. 1427 (G. 3 k. 252). Wichna z dziećmi t.r. (ib. k. 255).
Mikołaj z Łagiewnik, mąż Luchny 1418 r. (G. 2 k. 111v), żył jeszcze w r. 1427 (G. 3 k. 242v). Owa Luchna (Łucja) pozywana była przed sąd konsystorski gniexnieński w r. 1419 przez Jarosława z Kowalskiego, kleryka (AC II nr 151). Pozywał ją też przed ten sąd w r. 1426 Miroszek o zagarnięcie siłą słomy dziesięcinnej (ib. nr 199).
Wojciech z Łagiewnik zwany Wałachem, nie żył już w r. 1420, kiedy wdowa po nim Małgorzata miała sprawę z ks. Markiem, plebanem z Łagiewnik, o dziesięcinę zbożową z Charbowa (ib. nr 168). Ta Małgorzata w r. 1435 dzieląc dobra ojczyste i macierzyste między swego syna i cztery córki, dała po swej śmierci dobra ojczyste i macierzyste synowi Włodkowi "Wałachowi" za sumę 80 grz. (P. 1378 k. 90v). Z córek, znam tylko jedną, Katarzynę, w r. 1434 żonę Sędziwoja z Kozielska.
Włodek (Władysław), syn Wojciecha "Wałacha" i Małgorzaty, występował po raz pierwszy ok. r. 1419 (G. 2 k. 87v). Jako Włodek z Charbowa świadczył w r. 1426 Janowi "Ogance" z Ułanowa (AC II nr 193). Boniecki sądzil, iż ów Jan "Oganka" to był brat Włodka. Chyba jednak nie, skoro matka mówi tylko o jednym synu. Był jednak niewątpliwie bliskim krewnym i to po mieczu. On to jako "Jan alias Oganka z Łagiewnik" świadczył z rodu Sulimów w r. 1417 naganionemu Maciejowi z Zabłocia (Arch. Kom. Hist. s. 473). Potem pisał się stale z Ułanowa i był w latach 1433-1447 kasztelanem rogozińskim (Gąs.; AC II nr 286). Nie żył już w r. 1455, kiedy występowała wdowa po nim Jadwiga w zastępstwie synów, z których jeden był na wojnie pruskiej, drugi przebywał daleko (AC II nr 514). Z czasem, w r. 1487 Piotr, syn Włodka, nazwany będzie "bratem najbliższym" Mikołaja i Jana Ułanowskich, synów zmarłego Mikołaja (P. 1387 k. 79). Włodek, dziedzic Łagiewnik, działał w r. 1430 przeciwko Markowi, plebanowi w Łagiewnikach (AC. II nr 249). Od siostry swej Katarzyny, zamężnej Kozielskiej, nabył w r. 1434 jej część macierzystą w Łagiewnikach (P. 1378 k. 54). Był w latach 1448-1452 kasztelanem rogozińskim (Gąs.). Arnoldowi, dziedzicowi z Budziejewa, zeznał w r. 1449 dług 4 grz. (G. 6 k. 50). Wzywany był w r. 1451 przez Macieja ze Skrzetuszewa i jego syna Mikołaja do uiszczenia się z należności (G. 6 k. 195). Synami Włodka "Wałacha" byli: Strzeszek, Wojciech i Piotr. Boniecki sądził, iż synem Włodka mógł być także Mikołaj z Charbowa, podsędek kaliski. Był on podwojewodzim gnieźnieńskim i nakielskim 1453 r., podsędkiem ziemskim kaliskim w latach 1459-1472 (Gąs.). Czy pokrewieństwo było aż tak bliskie, nie wiem, istniało jednak, bo Strzeszek (!) z Charbowa nazwany w r. 1472 rodzonym Anny, żony Jana Pogorzelskiego, zaś Piotr z Łagiewnik jej stryjem (P. 1385 k. 151v). Piotr Strzeszek z Charbowa i Piotr Ł. występowali wspólnie w r. 1473 jako wujowie Beaty, żony Piotra Karczewskiego (P. 383 k. 206v).
1. Strzeszek, syn Włodka, kasztelana rogozińskiego, dziedzic połów w Łagiewnikach, Oleksinie i Żółkowie, zrazu pisał się z Łagiewnik i Ł-im, kiedy jednak w r. 1493 części w Oleksinie i Żółkowie sprzedał Mikołajowi Wysockiemu, zaś w r. 1497 części w Łagiewnikach wymienił z Januszem Latalskim na całą wieś Latalice i na części w Bodzaporowicach, począł się niekiedy pisać Latalskim, jakkolwiek do końca życia pisano go najczęściej Ł-im. Umarł zapewne po r. 1518. Oprawił w r. 1464 posag żonie Klarze Konotopskiej, ale w r. 1493 i w latach następnych spotykamy się z jego żoną Heleną Konotopską, zmarłą po r. 1499. Czy to ta sama, Zofia żona Mikołaja Wolanowskiego, Urszula za Zbożnym Owieczkowskim. Syn Jan, pisany niekiedy Janem Strzeszkiem, zrazu zwany Ł-im, Ł-im czyli Latalskim, potem już tylko Latalskim. O Strzeszku i jego potomstwie zob. Latalscy h. Sulima.
2. Wojciech, syn Włodka, kasztelana rogozińskiego, zwany "Wałachem", pisał się z Łagiewnik. Był w r. 1451 na Uniwersytecie Krakowskim (Alb. Stud. I s. 130). Obok braci Strzeszka i Piotra miał w r. 1459 termin z Maciejem ze Skrzetuszewa (G. 7 k. 184). Był w latach 1446-1463 kanonikiem poznańskim. Umarł między 12 XI 1463 r. a 5 X 1464 r. (AC I nr 568, 577). Ks. Nowacki wymienia Wojciecha Wałacham plebana kościoła Św. Marii Magdaleny w Poznaniu w latach 1464-1465. Chyba to ten sam, a jedynie daty niezbyt ścisłe.
3. Piotr, syn Włodka, kasztelana rogozińskiego, zwany "Wałachem" pisał sie z Łagiewnik. Był podsędkiem kaliskim w latach 1489-1496, wicesędzią pyzdrskim 1471 r., podwojewodzim poznańskim w latach 1479-1480, burgrabią gnieźnieńskim 1480 r., pyzdrskim w latach 1481-1490, wicepisarzem gnieźnieńskim 1482 r. (Gąs.). Dziedzic połowy Łagiewnik, oprawił tam w r. 1472 posag 150 grz. żonie Katarzynie (P. 1385 k. 147). Od ks. Tomasza Babińskiego, plebana w Mokronosie, i od jego matki Agnieszki, wdowy po Tomisławie Babińskim, w r. 1480 kupił całe ich dziedzictwo, tj. wsie: Małgowo, Lutkowy, Sobiesiernie z Wielką Łąką oraz części we Wziąchowie p. pyzdr. za 700 grz. (P. 1386 k. 125v), do których to dóbr został wwiązany w r. 1482 (Py. 167 k. 96v). Już w r. 1480 był zapewne mężem drugiej swej żony, Krystyny Babińskiej, córki Tomisława i wspomnianej wyżej Agnieszki. Swoje połowy w Łagiewnikach, Oleksinie i Żżółkowie sprzedał w r. 1481 za 500 grz. Wawrzyńcowi Przesieckiemu (P. 1386 k. 134), przy czym nabywca zapisał mu na Oleksinie 8 grz. rocznego czynszu wyderkafowego od sumy 100 grz. (ib.). Na swoich częściach Wziąchowa t.r. sprzedał za 18 grz. półtora grzywny rocznego czynszu Dorocie wdowie po Mikołaju Milaju z Miłosławia oraz jej synom Janowi i Tomisławowi, przeznaczając ów czynsz dla biednych miasta Miłosławia (ib. k. 139). Dziedzic w Małgowie p. pyzdr., t.r. uzyskał od Wawrzyńca Przesieckiego zapis 88 grz. długu (G. 21 k. 92). Na całej wsi Małgowo w r. 1483 oprawił żonie swej Krystynie 200 grz. posagu (P. 1386 k. 183). Mowa o tej Krystynie w r. 1487 jako o współwłaścicielce obok sióstr, Małgorzaty Kuklinowskiej, Anny Borzysławskiej i Marty Dąmbskiej, Babina, Bunic i Murzynowa w p. pyzdr. (Py. 20 k. 22v). W roku następnym po śmierci matki jej Agnieszki przeprowadzone zostały działy dóbr między Krystyną, jej niezamężną siostrą Barbarą Babińską i jej siostrzeńcami po trzech zamężnych siostrach, już zmarłych. Dotyczyły te działy Babina, Bunic, części w Zdzychowicach i w połowie Murzynowa Borowego (Py. 20 k. 37). Piotr Ł. cztery łany we Wziąchowie, osiadłe, w r. 1487 sprzedał wyderkafem swemu zięciowi Janowi Goreckiemu za sumę 70 grz., stanowiącą posag swej córki Anny, żony Goreckiego (P. 1387 k. 69). Od żony w r. 1492 otrzymał "z miłości małżeńskiej" jej dziedzczną piątą część w Babinie i Murzynowie Borowym (P. 1387 k. 177v). Dał jej w r. 1493 oprawę 200 grz. posagu na swych częściach Wziąchowa oraz na łąkach i lasach wsi Lutkowy (dziś nieznanej) w p. pyzdr. (P. 1387 k. 189). Rafała z Czeszewa, syna Iwana z Goliny, wzywał t.r. do zrezygnowania sobie za 50 grz. części wsi Gałązki w p. pyzdr. (G. 22 k. 230). Skwitowany w r. 1493 przez zięcia Goreckiego z 50 grz. posagu swej córki (Py. 168 k. 174v). Od Barbary Gorazdowskiej oraz synów jej, Mikołaja i Stanisława uzyskał w r. 1495 zobowiązanie zrezygnowania za 20 grz. pewnych kmieci siedzących na dwóch i pół łanach w Gorazdowie p. pyzdr. (Py. 15 k. 371v). Jak widzieliśmy żył jeszcze Piotr w r. 1496, a mowa o nim jako o zmarłym w r. 1499, kiedy to owdowiała Krystyna swoje oprawne cztery łany osiadłe we Wziąchowie sprzedała dożywotnio za 80 grz. swej córce Agnieszce (P. 1389 k. 41). Z synów, o Wincentym zob. niżej. O Andrzeju i jego potomstwie będzie pod Małgowskimi h. Sulima. Z córek, Anna była w latach 1487-1493 żoną Jana Goreckiego z Górki Kaczkowskiej, nie żyjącego juz w r. 1503. O Agnieszce, wspomnianej wyżej, nie wiem nic więcej. Marta, w r. 1507 żona Jana Wyszkowskiego, żyła jeszcze w r. 1512. Barbara była w r. 1509 żoną Wincentego Strzałkowskiego.
Wincenty, syn Piotra i Babińskiej, kanonik gnieźnieński w r. 1493 (AC I nr 2392), mianowany oficjałem i wikariuszem generalnym po objęciu urzędu arcybiskupiego przez Andrzeja Boryszewskiego w r. 1505 (Korytk.). Jan Łaski mianował go ponownie na to stanowisko zaraz po swym obiorze 20 i 28 IV 1510 r. (AC II nr 770). Archidiakon gnieźnieński w r. 1518 (AC I nr 1523), wraz ze swym bratem niedzielnym Andrzejem pozywał w r. 1499 Małgorzatę zamężną Mycielską i Annę zamężną Drzewicką, siostry ze Starogardu (Py. 169 k. 103) o t.r. pozywał wspólnie z bratem spadkobierców Macieja Skoraczewskiego z Wziąchowa o łowienie nocą ryb w stawie w ich części Wziąchowa (ib. k. 110v). Ks. Wincenty swoją część w Małgowie w r. 1507 sprzedał wyderkafem za 80 grz. szwagrowi Wyszkowskiemu (P. 1390 k. 108v). Z działu przeprowadzonego z bratem Andrzejem w r. 1509 (lub nieco przed tą datą) dostały mu się dobra macierzyste: Babino, Bunice i Murzynowo Borowe. Według Korytkowskiego miał umrzeć w r. 1525, musiałoby to jednak stac sie w samym końcu roku, bo jeszcze 13 XI żył (AC II nr 803). Zob. tablicę.
@tablica
Z powyższymi nie umiem złączyć Wawrzyńca, który nieżył już w r. 1495, kiedy syn jego Jan, mający już lata sprawne, dał swe połowy w Łagiewnikach i Oleksinie Januszowi Latalskiemu, kasztelanowi biechowskiemu, a dostał od niego w zamian za to wieś Bodzeporowice (Bozaporowice) w p. gnieźn. i dopłate 450 zł (P. 1388 k. 106).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
351352353354[355]356357358359
