Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona373374375376[377]378379380381Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Łabęccy - Łobescy
Łążeccy (z Konina)
@tablica

Łążeccy, Łężeccy różni. W Łążcach Wielkich dzidziczyli: Mikołaj w r. 1403 (P. 2 k. 183), Boguszka z Łążec 1408 r. (P. 3 k. 66), Tomasz Ł. 1408 r. (ib. k. 72v), Piotr cz. Pietrasz z Wielkich Łążec w latach 1419-1429 (P. 6 k. 13, 11 k. 16). Mikołaj Ł. winien był w r. 1467 sumę 20 grz. Andrzejowi Mieszkowskiemu z zabezpieczeniem na trzech łanach w Samsiecznie (N. 144 s. 23). Dorota i syn jej Wawrzyniec z Małych Łążec mieli w r. 1488 termin ze Stanisławem z Mnichów (P. 21 k. 134v).

Łążyńscy h. Lubicz
Łążyńscy h. Lubicz z Łążyna w pow. lipnowskim, gdzie jednak siedzieli też i Nałęcze, stąd brak całkowitej pewności w określaniu herbów poszczególnych osób. Stanisław, w r. 1612 już nie żyjący, ojciec Remigiana i Wojciecha, wtedy rownież nie żyjącego. Remigian występując t.r. w imieniu Anny, córki zmarłego brata Wojciecha, dawał zobowiązanie Adamowi Zbożemu Zakrzewskiemu (Z. T. P. 27 s. 1080). Kazimierz, syn już zmarłej Magdaleny z Ciecholewskich, ożenił się w r. 1672 z Heleną ze Słup Wałdowską, córką Jana i Teresy z Niewieścińskich. Kontrakt małżeński spisano w Dębowie 18 I, pod zakładem 4.000 zł (N. 185 k. 167), a 13 VI, już po ślubie, Helena kwitowała swych rodziców (ib. k. 173v). Mąż t.r. oprawił jej sumę 4.000 zł posagu (N. 225 k. 611). Żył jeszcze w r. 1701 (N. 192 s. 26). Po jego śmierci wdowa poszła 2-o v. za Jerzego Czapskiego. Bezpotomna, nie żyła już w r. 1715 (Z. T. P. 40 k. 21). Elżbieta, żona Jerzego Mokierskiego, już nie żyjącego w r. 1683. Andrzej, chorąży chełmiński, nie żył w r. 1696, kiedy wdowa po nim, Marianna z Rudnickich, i jej zięć, Wojciech Chrząstowski, kasztelan nakielski, występowali jako dziedzice wsi Mamlicze, Kania, Sitowiec, Złotowo i Dąbrówka (N. 189 k. 225v). Żoną kasztelana była Anna Ł-a, chorążanka chełmińska, już nie żyjąca w r. 1689.

Łebińscy h. Łodzia
Łebińscy h. Łodzia, nieznani Bonieckiemu, nie wiem skądby wyszli? Antoni Łodzia Ł. z Gnojna koło Inowrocławia występował 3 VI 1894 r. jako chrzestny w Poznaniu (LB Św. Marcin). Wespół z Bohdanem Trzebińskim z Gnojna nabyli w r. 1905 od firmy Drwęski i Langer wieś ryc. Chytrowo z Wincentowem koło Borku, stanowiące część dóbr jaraczewskich (ok. 1.500 m.m.) (Dz. P.). Ów Antoni był w r. 1911 także dziedzicem Tworzymirek (LB Jaraczew).

Łebińscy
Łebińscy , Łębińscy, Łęmbińscy h. Własnego, zwanego też Szaława Odmienna, używali przydomku Halk, Halka, nazwisko zaś wzięli od Łebna w pow. mirachowskim. Maciej Kazimierz przysięgał w r. 1700 na urząd podpiska grodu poznańskiego (P. 1139 XIII k. 211). Regent ziemski poznański w r. 1708 (P. 1144 k. 290v), był też w r. 1713 regentem grodzkim poznańskim, a obok tego komisarzem wschowskim (N. 195 s. 15). Jako regent ziemski poznański występował jeszcze w r. 1722 (LC Mądre), a żył i w r. 1742 (P. 1268 k. 22v). Jego żoną była Anna Zakrzewska, córka Kazimierza i Katarzyny Mańkowskiej, która w r. 1715 uzyskała od swego wuja, Piotra Kamińskiego, zapis sumy 2.000 zł (P. 1149 I k. 13). Wzajemne dożywocie małżonkowie spisywali w r. 1717 (P. 1153 k. 132). Żyła jeszcze Anna w r. 1742 (P. 1268 k. 22v). Ich córka Franciszka (Łembińska!) wyszła za Jana (Stanisława?) Rudlickiego, po którym wdową była w latach 1772-1774. Maciej, zapewne nie identyczny z powyższym, oraz żona jego Ludwika, rodzice Leonarda, ochrzcz. 11 XI 1714 r. (LB Niepruszewo). Jakub z żoną, Barbarą z Rozewskich, uzyskali w r. 1768, za konsensem królewskim z r. 1767, od Andrzeja Konrada Gostomskiego, podkomorzego malborskiego i starosty duninowskiego, cesję praw do dóbr królewskich Jeleń i Nowe Kossowo cz. Załęże w woj. pomorskim (N. 212 k. 252v). Pochodzący z Prus Krolewskich Jakub, podkomorzy J. Kr. Mci, wdowiec, liczący lat 56, zaślubił 16 X 1796 r. Scholastykę Zbijewską z Łagiewnik, 24-letnią (LC Chojnica). Wiktoria, ur. ok. r. 1797, zaślubiła przed r. 1828 Władysława Frezera, registratora i prowincjonalnego sekretarza skarbowego, zmarła w Brzyskorzystewce 28 III 1866 r.

Jan i Konstancja z Trembickich (zmarła po 16 X 1872 r.), właściciele Stążek w pow. świeckim, mieli synów: Józefa, Wiktora, Władysława i, jak się zdaje, Ignacego, który był chyba najstarszy. Była też i córka Róża (Rozalia), która 26 XI 1872 r. zaślubiła w Bydgoszczy Franciszka Lewińskiego, pochodzącego z Królestwa Polskiego, umarła w Strzelnie 16 II 1908 r., pochowana w Kościeszkach.

1. Ignacy, najprawdopodobniej syn Jana i Trembickiej, ur. w r. 1822, zmarł w Gosławicach w Król. Pol. 4 XII 1881 r. mając 59 lat. Z żony Józefy Wybickiej z Niewierza miał syna Stanisława i córke Jadwigę która mieszkała u brata w Lipnie w Król. Pol. i tam umarła 25 III 1913 r. (Dz. P.).

2. Józef, syn Jana i Trembickiej, zmarł w Bydgoszczy 30 XI 1892 r. (Dz. P.). Mąż Tekli Karłowskiej, zmarłej w Bydgoszczy 6 IV 1916 r., pochowanej w Bydgoszczy, mającej lat 74 (ib.). Ich syn Walerian.

Walerian, Walery (Walerian Józef Konrad), syn Józefa i Karłowskiej, ur. 28 XI 1862 r Będzitówku, od r. 1894 naczelny redaktor "Wielkopolanina", zas od r. 1911 współredaktor "Przeglądu Wielkopolskiego" zmarły w Poznaniu 21 II 1915 r. (LM Św. Marcin, Pozn.; Dz. P.).. Zaślubił w Poznaniu 30 IV 1895 r. Halinę (Marię Halinę) Korybut Daszkiewiczównę, córke dra Bolesława i Jarosławy Cunow, ur. 6 I 1871 r. (LC Św. Marcin, pozn.; Dz. P.). Syn Zbigniew (Zbigniew Bolesław Józef), ur. w Poznaniu 20 VIII 1905 r., student prawa na Uniwersytecie Poznańskim, zginął w pojedynku 19 II 1925 r. (LB, LM Św. Marcin, Pozn.; Dz. P.). Corka Oleńka (Oleńka Maria Antonina), ur. 26 X 1903 r., wyszła w Poznanbiu 16 XI 1929 r. za Antoniego Peretiatkowicza, profesora Uniwersytetu Poznańskiego (LC Św. Marcin, Pozn.).

3. Wiktor, syn Jana i Trembickiej, cukrownik, bezżenny, zmarł 15 X 1872 r. w Bydgoszczy (Dz. P.).

4. Władysław, syn Jana i Trembickiej, ur. w Stążkach 3 X 1840 r., maturę uzyskał w gimnazjum w Chełmnie w r. 1858, studia filologiczne i filozoficzne odbywał na Uniwersytecie we Wrocławiu i tam uzyskał tytuł dra filozofii. Był w r. 1872 profesorem szkoły w Żabikowie i właścicielem drukarni w Poznaniu pod firmą J. I. Kraszewskiego. Potem kolejno redaktor Gazety Toruńskiej, Polnische Correspondentz, wreszcie Dziennika Poznańskiego. Umarł w Poznaniu 9 X 1907 r. (LM Św. Marcin, Pozn.; Dz. P.). Ożenił się w Bydgoszczy 8 X 1872 r. z Marią Mieczkowską, córką Leopolda i Olimpii z Kalksteinów, dziedziców Łaszewa w pow. świeckim (ib.), zmarłą w Poznaniu 7 X 1894 r. w 44-ym roku życia (LM Św. Marcin, Pozn.; Dz. P.). Drugą jego żoną była zaślubiona w Berlinie 22 V 1896 r. Helena (Helena Wanda Melania) Gościcka, 1-o v. Bogusławska, ur. 10 II 1864 r., zmarła w Poznaniu 13 VI 1917 r. (LM Św. Marcin, Pozn.; Dz. P.). Z pierwszej żony córki: Anna, ur. 13 I 1879 r., wydana 19 II 1900 r. za Adama Karwowskiego, i Maria (Maria Stanisława Gustawa), ur. w Poznaniu 11 VIII 1880 r. (LB Św. Marcin, Pozn.), zaślubiona w Kościankach 26 VI 1906 r. Mieczysławowi Zabłockiemu, dzierżawcy dóbr w Galicji (LC Św. Marcin, Pozn.), potem dyrektorowi dóbr zaleszczyckich, zmarłemu 19 VI 1929 r. w wieku 61 lat. Synowie z Mieczkowskiej, Witold, o którym niżej, i Stanisław (Stanisław Władysław Marcin), ur. 7 VIII 1882 r. (ib.). Z Gościckiej syn Tadeusz, o którym niżej.

1) Witold, syn Władysława i Mieczkowskiej, inżynier ruchu, mąż Heleny Lubicz Wojciechowskiej. Ich syn Przemysław Andrzej Antoni, ur. 11 X 1920 r. (LB Św. Marcin, Pozn.). Córka Aniela Anna Teresa, ur. 22 VII 1928 r. (ib.).

2) Tadeusz (Józef Tadeusz Edward), syn Władysława i Gościckiej, ur. 7 VIII 1897 r. (ib.), adwokat w Poznaniu, ożeniony z Aleksandrą Wize z Brodowa, miał z nią dwie córki. Zob. tablicę.

Łebińscy h. Własnego
@tablica

Wiktoria (Łembińska) wyszła przed r. 1827 za Władysława Frezera.

Marcin i Antonina z Dembińskich, rodzice Józefa, ur. w r. 1838 w Łaszewie w pow. świeckim, który ukończywszy szkoły w Trzemesznie, a potem seminarium duchowne we Włocławku, tam uzyskał święcenia kapłańskie. Administrował parafią Gowarowo na Kurpiach, kiedy wybuchło powstanie 1863 r., w którym wziął czynny udział. Ranny, wywieziony został do Prus, gdzie dostał się do więzienia. Przebywał potem u Skórzewskich w Kratkowie i u Rekowskich w Gorazdowie. W Poznaniu żadnej pracy otrzymać nie mógł. Jął sie pracy w Strzemkowie koło Inowrocławia u swych krewnych Trzebińskich. Tutaj umarł w r. 1880, pochowany w Inowrocławiu (Dz. P.). Tekla przed 22 VIII 1839 r. wyszła za Stanisława Rozdrażewskiego, dziedzica Leśniewa. Ich dzieci podawali do chrztu, w r. 1839 Stanisław Ł., dziedzic Łaszewa, z siostrą Teofilą Ł-ą (LB Łubowo), i w r. 1842 Tekla Ł-a (LB Św. wawrzyniec, Gniezno). Chyba identyczna ze wspomnianą wyżej Teofila, córka dziedzica Gólkowa i Tekli, umarła w Mnichowie 27 XII 1842 r., mając 23 lata i 8 miesięcy (LM Św. wawrzyniec, Gniezno). Feliks kupił w r. 1873 od Zabłockiego folwark Bławaty koło Strzelna (Dz. P.) i umarł 26 II 1874 r. Zawiadamiały o tym matka i żona, przebywające w Bydgoszczy (ib.). Jan umarł 15 X 1875 r. w Małachowie, w 23-im roku życia, o czym donosili matka i rodzeństwo (ib.). Stanisława wyszła przed 18 IX 1874 r. za Władysława Raszewskiego, dzierżawcę w Małachowie Wierzbiczanach (LB Witkowo), umarła 5 II 1890 r. pochowana w Gniexnie. Ludwik, mąż Kazimiery z domu Mittelstaedt, zmarłej 9 VII 1886 r. i pochowanej we Wrocławiu, miał z nią dzieci (ib.). Maria zaślubiła w Bydgoszczy 26 VII 1881 r. dra Eugeniusza Czarlińskiego z Bydgoszczy (ib.). Wanda umarła w Łodzi 25 II 1905 r. (ib.). Łebiński z Sielca nabył w r. 1910 dobra ryc. Osławice (Osselwitz) na Śląsku w pow. wołowskim, liczące ponad 1.500 m. m. (ib.). Maria z domu Żółtowska była dziedziczką Chełszczącej(!) i Borzystowskiej Huty w pow. kartuskim, umarła 23 VI 1911 r., licząc lat 88, pochowana w Wygodzie (ib.). Chyba to jej mężem był Rudolf "Halk Ł.", były dziedzic Hełnczczy(!) i Borzystowskiej Woli, zmarły 28 I 1915 r. w wieku lat 85 (ib.). Antoni, weteran 1863 r., zmarł 14 XII 1923 r., pochowany w Kunowie. Pozostała żona (ib.). Róża ze Stablewskich (chyba własnie ta żona), zmarła 18 I 1932 r., pochowana w Kunowie (ib.). Antoni, w 20-leciu międzywojennym właściciel Tworzymirek w pow. sremskim (281 ha).

Łebkowscy, Łepkowscy
Łebkowscy, Łepkowscy. Boniecki daje im herb Dąbrowę, zaś jako wsie gniazdowe wymienia Łepki cz. Łebki koło Niedzborza oraz Łepki koło Kraszowa, obie w ziemi ciechanowskiej. Nie wiem, czy z tych Jan z Łepkowa(!) Łepkowski w r. 1661 nabył od Andrzeja Karola Grudzińskiego, wojewody poznańskiego, wyderkafem za 2.000 zł wieś Pacholewo w p. pozn. (P. 1072 VII k. 376). Sebastian Łebkowski zaslubił 22 I 1718 r. Krystyne Pawłowską z Gory (LC Góra k. Jarocina).

Łekieńscy h. Nałęcz
Łekieńscy h. Nałęcz z Łekna w pow. kcyń. Paprocki współczesnego sobie Nikodema Ł-go, kasztelana nakielskiego, mieni Nałęczem. Dziersław Skierka z Sarbinowa, pisany niekiedy z Łekna, potem juz stale Ł-im, wziął Łekno dzięki małżeństwu z Dorotą, córką Trojana z Łekna, sędziego kaliskiego. Dostał od teścia w r. 1446 (1451?) plac w Gnieźnie, położony koło domu Piotra z Szamotuł, kasztelana gnieźnieńskiego (P. 1379 k. 202v). Pisany już Dziersławem Skierką z Łekna, miał w r. 1449 termin z Ofką z Górki (G. 7 k. 49v). Na Sarbinowie w p. gnieźn. w r. 1476 braciom z Grochowisk sprzedał wyderkafem za 60 z. czynsz roczny 2 kopy gr. (P. 1386 k. 43). Nazwany w r. 1482 sędzią, był zapewne wicesędzią grodu nakielskiego (N. 144 s. 306). Wraz ze swym niedzielnym synem Piotrem, dziedzice w Łeknie i Sarbinowie, przeprowadzili w r. 1485 przez arbitrów rozgraniczenie Sarbinowa od Redecza, wsi Macieja i Szymona, braci z Redecza (G. 22 k. 14). Działając wraz z żoną i wspomnianym wyżej synem, ugodził się w r. 1486 z Jakubem Prusieckim mężem swej córki Małgorzaty. Zobowiązał się temu zięciowi w posagu za nią rezygnować wieczyście za 1.000 zł weg. wieś Zatkowo w p. nakiel. zas za wyprawę, określoną na 200 grz. zobowiązał się płacić roczny czynsz ze swej wsi Dąbki p. nakiel (G. 22 k. 69). Żył jeszcze w r. 1487, kiedy ta córka kwitowała rodziców z majątku po nich (ib. k. 96v). Dorota z Łekna, żona Dziersława, dała w r. 1465 mężowi swoją trzecią część po rodzicach w mieście Łeknie i wsiach Kiedrowo i Polskie Prawo w p. kcyń. oraz trzecią część połowy wsi Siedlec (P. 1383 k. 233v). Miała w r. 1469 termin ze strony Doroty, dziedziczki z Łekna, żony Mikołaja Miłaja z Miłosławia, miecznika kaliskiego (G. 9 k. 258v). Wespół z mężem całe swe połowy w mieście Łeknie i we wsiach Kiedrowo i Polskie Prawo, które mieli wtedy w swym posiadaniu powyżsi miecznikostwo kaliscy, sprzedali im wyderkafem w r. 1478 za 900 zł węg. (P. 1386 k. 95v). Jak widzieliśmy, żyła jeszcze Dorota w r. 1487.

Piotr Ł., czasem zwany "Skierką", syn Dziersława i Doroty z Łekna, był w r. 1489 w posiadaniu tej połowy Łekna i przyległych wsi, którą trzymał był nie żyjący już Mikołaj Miłosławski (P. 1387 k. 130). Całe wsie, Sarbinowo Wielkie i Małe, Kowalewo i Babino w p. gnieźn. t.r. sprzedał za 1.200 zł Janowi stryjowi oraz Janowi, Marcinowi, Mikołajowi, Maciejowi, Andrzejowi i Michałowi, bratankom niedzielnym, dziedzicom z Lalędzia (ib. k. 130v). Na połowie miasta Łekna, wolnej od oprawy żony, w r. 1492 sprzedal wyderkafem za 45 grz. kapitule metrolipotalnej gnieźnieńskiej trzy grzywny czynszu rocznego (ib. k. 175). Od Marcina Izdbieńskiego w r. 1493 nabył wyderkafem za 100 zł węg. cztery i pół łany w Stołężynie p. kcyń. (ib. k. 185), zas od Janusza Grylewskiego w r. 1494, tez wyderkafem, kupił za 130 zł weg. Wielką Laskownicę p. kcyń. (P. 1383 k. 23). W obozie pod Czerniowcami, w czasie wyprawy mołdawskiej, dostał 29 X 1497 r. wieś Siedlec, trzymaną wyderkafem przez opata wągrowieckiego, który nie dopełnił obowiązku wyprawy wojennej (Arch. Kon. Hist. IX s. 274; MRPSum. II 1030). Skwitowany w r. 1499 przez zięcia, Mikołaja Kordzboka z Rybna, z 500 zł posagu za córką Katarzyną (P. 859 k. 22). Połowę miasta Łekna w r. 1505 dał w dziale swemu starszemu synowi Janowi (P. 1390 k. 43). Wieś Polskie Prawo, połozona kolo Łekna, w r. 1507 sprzedał wyderkafem zięciowi, Feliksowi Obornickiemu, w sumie 250 zł weg. posagu za córką swą Dorotą (ib. k. 123v). Wieś Dabki w p. nakiel. w r. 1508 rezygnował synowi Marcinowi (N. 146 k. 465). Na trzeciej części Łekna w r. 1513 sprzedal wyderkafem sumę 500 zł weg. swej niezamężnej jeszcze córce Elżbiecie (P. 786 s. 404), zas w r. 1517 ponowił jej wyderkaf tejże sumy, tym razem na czwartej części Łekna i na całej wsi Kiedrowo (P. 1392 k. 103, 110v). Połowe Łekna (Te, której nie dał był synowi Janowi) wraz z całymi wsiami Polskim Prawem i Kiedrowem dał w r. 1517 synowi Marcinowi, zastrzegając tam dla siebie dożywocie (ib. k. 111). Skwitowany w r. 1518 z 500 zł weg. przez wciąż jeszcze niezamężną córkę Elżbietę (P. 866 k. 188), a w r. 1519, po jej wyjściu za Wincentego Spławskiego, skwitowany wespół z synami z 40 zł na poczet należnych za nią w posagu 500 zł (P. 867 k. 47). Zwolniony od wyprawy wojennej z powodu nader późnego wieku 25 X 1520 r. (MRPSum, IV 12760), nie żył już w r. 1528 (P. 871 k. 258). Żoną jego byla Barbara, ktorej w r. 1489 oprawił 1.000 zł posagu (P. 1387 k. 130). Synowie Piotra, Jan i Marcin. Z córek Katarzyna była w latach 1496-1499 zoną Mikołaja Kordzboka z Rybna. Agnieszka wyszła przed r. 1506 za Mikołaja Zawadzkiego, zmarła przed r. 1529. Dorota, żona 1-o v. w latach 1507-1520 Feliksa z Gaju Obornickiego, wdowa w latach 1530-1537, 2-o v. w latach 1540-1543 żona Jana Grabskiego, ostatnio kasztelana kruszwickiego, zmarłego między r. 1553 a 1556, sama zmarła po r. 1557. Elżbieta, jak już widzieliśmy, niezamężna w latach 1513-1518, wyszła przed r. 1520 za Wojciecha Spławskiego, podwojewodziego poznańskiego, była już wdową w r. 1535, zmarła po r. 1541.

1. Jan Ł., syn Piotra i barbary, jak widzieliśmy, w r. 1505 otrzymał od ojca w dziale połowe miasta Łekna. Kiedy ojciec w r. 1518 dał jemu i jego bratu Marcinowi całe miasto Łekno z przyległymi wsiami i bracia dokonali między sobą działów, dostała mu się połowa Łekna od jeziora i cała wieś Kiedrowo (P. 1392 k. 232). Skwitowany w r. 1528 przez szwagra Zawadzkiego ze 100 zł na poczet 500 zł posagu jego już zmarłej zony Agnieszki Ł-ej (P. 871 k. 258). Wespół ze swoją żoną Kiedrowo w r. 1529 sprzedał Mikołajowi Rogalińskiemu cz. Przysieckiemu (Ws. 182 k. 22). Wieś Zatkowo w p. nakiel. w r. 1530 sprzedał za 2.000 grz. swej siostrze Dorocie, owdowiałej Obornickiej (P. 1393 k. 364). Połowe wsi Siedlec w p. kcyń., trzymaną wyderkafem przez opata wągrowieckiego, sprzedał w r. 1532 za 400 grz. Andrzejowi Łosińskiemu (ib. k. 543). Będąc po śmierci brata Marcina dziedzicem całego Łekna, połowę tego miasta wraz ze wsią Polskie Prawo, oraz połozona w pow. nakiel. wsią Dąbki, dobra odziedziczone po bracie a wykupione od Wojciecha Korycieńskiego i Zbigniewa Jaktorowskiego, w r. 1542 sprzedał wyderkafem za 4.000 zł szwagrowi Janowi Grabskiemu (P. 1394 k. 532). Nie zył juz w r. 1544 (Kc. 10 k. 280). Jego żoną była Urszula Żabicka, córka Spytka, której w r. 1505 na nabytej od ojca połowie Łekna zapisał 150 zł weg. (P. 1390 k. 61v; G. 24 k. 280). Dokonała w r. 1507 zamiany ze Stanisławem Redeckim, biorąc od niego łan roli we wsi Szkółki pow. gnieźn. oraz dopłatę 100 zł węg., dając zaś w zamian za to połowę wsi Złotniki i część wsi Kołata w tymże powiecie (P. 863 k. 338v, 1390 k. 135). Nabywszy od Andrzeja Modrzewskiego wyderkafem za 90 zł weg. i 10 grz. część miasta Stopachowo (dziś Stępuchowo) w p. kcyń., dobra te w r. 1510 sprzedała wyderkafem za 90 zł mężowi (P. 786 s. 231). Wieś Werkowo w p. kcyń. sprzedała wyderkafem w r. 1510 za 800 zł temuż mężowi (P. 786 s. 230). Janowi Podolskiemu sprzedała wyderkafem za 30 grz. cztery lany w Puzdrówcu w p. kcyń. i mąż w r. 1512 poręczał, iz mu je uwolni od obciążeń (P. 786 s. 379, 865 k. 235). Część swą w tejże wsi sprzedała wyderkafem w r. 1518 bratu stryjecznemu Bogusławowi Żabickiemu (P. 1392 k. 232), a ponowiła ten wyderkaf na jego rzecz za 50 grz. w r. 1522 (G. 335a k. 69v). Od męża uzyskała w r. 1523 oprawe 600 zł posagu na połowie połowy Łekna oraz na połowie Kiedrowa (P. 1392 k. 519v). Andrzejowi Grodzieńskiemu sprzedała w r. 1527 za 200 zł połowe Niemczynka w p. kcyn. (P. 1392 k. 194). Polowe Puzdrowca sprzedała w r. 1529 za 300 grz. Mikołajowi Rogalińskiemu cz. Przysieckiemu (ib. k. 312). Pozywały sie wzajemnie z bratową Barbarą, wdowa po Marcinie Ł-im, w r. 1530 o wygnanie z oprawy w Łeknie i na przedmieściu Polskie Prawo (P. 871 k. 506, 575). Wystepowała w r. 1535 jako dziedziczka Żabiczyna i Werkowa (G. 20 k. 221). Będąc juz wdową, była wespół z synami, Marcinem i Nikodemem, pozywana w r. 1544 przez Mikołaja Potulickiego, wojewodę brzeskiego, dziedzica Chodzieży (Kc. 10 k. 280). Synowi Marcinowi dała w r. 1545 swe dziedziczne dobra Werkowo i połowę Żabiczyna, biorąc od niego jego część w Łeknie, którą odziedziczył był po ojcu, połowę wsi Kiedrowo oraz dopłate 50 grz. Jednocześnie swym córkom, Dorocie, barbarze, Emerencji i Katarzynie zapisała na ioch posagi sumę 1.600 złp (P. 884 k. 55v, 57). Żyla jeszcze w r. 1560, kiedy ją i jej syna Nikodema pozywała kapituła metropolitalna gnieźnieńska (G. 39 k. 254v). Z wymienionych wyżej córek, o Dorocie, którą Paprocki mienił żoną Lubiatowskiego, zaś Boniecki 1-o v. Lubiatowskiego, 2-o v. Hieronima Spławskiego, nie wiem nic więcej, natomiast znam niewymienioną w r. 1545 Annę, której t.r. jeszcze niezamężnej brat Marcin zapisał 400 złp posagu (P. 884 k. 58). Wyszła przed r. 1558 za Macieja Pieczanowskiego i umarła między r. 1564 a 1578. Barbara była w r. 1582 zona Walentego Kmity z Woli, burgrabiego krakowskiego. Marancja cz. Emerencja zaslubiła przed r. 1566 Wojciecha Jeżewskiego, zmarłego po r. 1577, sama zmarła między r. 1578 a 1583. katarzyna wreszcie wyszła w r. 1568, krótko po 9 III, za Baltazara Łąckiego, kasztelanica kamieńskiego, zmarła między r. 1570 i 1574. Paprocki i Boniecki wszystkie te siostry mienią błędnie córkami Nikodema, podczas gdy z całą pewnością były jego siostrami.



Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona373374375376[377]378379380381Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników