Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
394395396397[398]399400401402
Łobescy - Łyszkowscy
3. Marcin, syn Jakuba i Kołackiej, ur. w Maleninie 1604.24/X. r. (PB Witkowo), występował w latch 1626-1631 obok brata Ludwika (Py. 143 k. 104v; I. Kon. 46 k. 337). Od Aleksandry z Trzebuchowskich Wilkońskiej wydzierżawił w r. 1661 wieś Kubiec (I. Kal. 125 s. 659). Już nie żył w r. 1677 (R. Kal. 15 k. 577v). Żoną jego była w r. 1633 Anna Gosławska (I. Kal. 99b s. 1886), zmarła miedzy r. 1661 a 1677 (ib. 125 s. 659; R. Kal. 15 k. 577v). Ich córka Teresa była w r. 1677 żoną Floriana Bilczewskiego.
II. Mikołaj, w r. 1603 już nie żyjący, ojciec Jakuba (P. 1404 k. 1021).
Jakub, syn Mikołaja, dziedzic w Łubach w r. 1603 (ib.), od Jakuba Ł-by, syna Marcina, wydzierżawił w r. 1605 części w tej wsi (G. 68 k. 212). Od swego rodzonego(!) bratanka Jana, syna Jakuba, uzyskał w r. 1613 zapis 100 złp. długu (G. 72 k. 274v). Dzierżawca Chłądowa w r. 1618, wsi dziedzicznej sióstr Suchorzewskich, podstolanek kaliskich (G. 337 k. 445v), wydzierżawił w r. 1622 Chojno w p. kcyń., wieś dziedziczną Jana Smoguleckiego ze Smogulca (Kc. 127 k. 756), zaś w r. 1624 skwitowany został przez tegoż Smoguleckiego (Z. T. P. 28a s. 1105). Żył jeszcze 1628.29/XII. r. (LC Witkowo), nie żył już 1629 r. (G. 79 k. 149). Swej pierwszej żonie, Zofii Kołackiej, na połowie swoich części w Łubach dał w r. 1603 zapis 400 złp. z tytułu wiana (P. 1404 k. 1021). Jego druga żona, Anna Gorecka z Sannik, wdowa 1-o v. po Jakubie Dziekczyńskim, zapisywała w r. 1605 dług Jakubowi Ł., synowi Marcina (P. 976 k. 354v; G. 70 k. 500). Małżonkowie t. r. spisywali wzajemne dożywocie (P. 1405 k. 456v). Po swych rodzicach odziedziczyła Anna posesję części Wygrozowa w p. gnieźn., wsi dziedzicznej Jakuba Dziekczyńskiego (G. 79 k. 97, 80 k. 413v, 873). Od męża uzyskała w r. 1617 cesję praw do sumy 800 złp. na częściach Kociełkowej Górki, wsi Goreckich, które to prawa nabył on od Jana Cieleckiego (G. 74 k. 35v). Oboje małżonkowie w r. 1618 od Aleksandra Goreckiego, chorążyca poznańskiego, wy-
@tablica
dzierżawili tę wieś w r. 1618 (P. 1000 k. 225), ale w r. 1620 Jakub, jako "bezprawny posesor" Kociełkowej Górki, pozywany był przez Barbarę z Piątkowskich, wdowę po Piotrze Goreckim, 2-o v. żonę Wojciecha Sulmowskiego (Py. 140 k. 248v). Anna żyła jeszcze w r. 1626 (G. 78 k. 94), nie żyła już w r. 1629 (G. 79 k. 97v). Z drugiego małżeństwa syn Aleksander oraz córki: Elżbieta, ur. w Wygrozowie 1607.11/VI. r. (LB Witkowo, jej matka nazwana tu Katarzyną!), po śmierci brata posesorka w Kociełkowej Górce w r. 1641 (P. 166 k. 290v), żyła jeszcze w r. 1646 (Py. 150 s. 57), i Katarzyna, "z Wygrozowa", zaślubiona we dworze wsi Ruchocinko 1627.21/XI. r. Danielowi Broniszowi, pisarzowi grodzkiemu inowrocławskiemu, spadłe po bracie części w Kociełkowej Górce i w pustce Kępiste sprzedała w r. 1643 za 7.000 złp. Janowi Pruszakowi Bieniewskiemu, a jednocześnie tamtejsze części siostry Elżbiety wespół z mężem sprzedała temuż Bieniewskiemu za 6.250 złp. (P. 1421 k. 403, 405). Oboje Broniszowie żyli jeszcze w r. 1625, on już nie żył w r. 1657.
Aleksander, syn Jakuba i Goreckiej, jako spadkobierca ojca skwitował w r. 1629 Marcina Dziekczyńskiego, syna zmarłego Jakuba, z sum na Wygrozewie (G. 79 k. 97, 97v). Od Aleksandra Goreckiego w r. 1635 kupił za 15.000 złp. część Kociełkowej Górki (P. 761 k. 280). Nie żył już w r. 1637 (P. 1036 k. 695). Żoną jego była w r. 1633 Zofia Bobolecka, wdowa 1-o v. po Mikołaju Mierzewskim, łowczym poznańskim. W r. 1639 lub 1640 wyszła 3-o v. za Jana Pruszaka Bieniewskiego (P. 164 k. 37, 1417 k. 721v; G. 80 k. 777v). Żyła jeszcze w r. 1644 (P. 169 k. 70v). Aleksander był bezdzietny i spadek w Kociełkowej Górce oraz w pustce Kępiste brały po nim siostry (Py. 150 s. 57; P. 169 k. 70v). Zob tablicę 1.
Jadwiga, w r. 1696 wdowa po Marcinie Wolińskim. Jakub z ziemi łomżyńskiej, urodzony z Katarzyny Skrockiej, stolnik trembowelski (bracławski?), starosta piasecki (I. Kal. 228 k. 112), nie żył już w r. 1751 (Ws. 91 k. 31v). Jego żoną była Elżbieta Sułkowska, siostra ks. Aleksandra. Z niej synowie, Antoni i Stanisław oraz córka Konstancja (Anna Konstancja), wydana w Rydzynie 1749.16/II. r. za Józefa Bagniewskiego, wdowa w r. 1763, zmarła w r. 1748 (Boniecki). W kontrakcie małżeńskim sporządzonym w Rydzynie 1749.15/II. r. miała sobie zapisaną przez wuja Aleksandra Józefa Sułkowskiego, łowczego nadwornego litewskiego, sumę 100.000 złp. (Ws. 91 k. 31v). Elżbieta z Sułkowskich wyszła 2-o v. za Kazimierza Nowomiejskiego, podczaszego buskiego, nie żyjącego już w r. 1763. Swym synom z pierwszego męża scedowała w r. 1762 prawa do starostwa piaseczyńskiego i do dóbr królewskich Chylice (Ws. 93 k. 152).
1. Antoni, syn Jakuba i Sułkowskiej, generał-adiutant buławy wielkiej litewskiej w r. 1754, potem duchowny, isnstalowany 1760.5/IX. r. na kanonii katedralnej poznańskiej (Install., s. 149), proboszcz łęczycki i w Brennie 1765 r. (Ws. 93 k. 313v), proboszcz w Lesznie, gdzie odrestaurował kościół po pożarze 1790 r., proboszcz w Łańcucie w Galicji, miał w r. 1792 za koadiutora swej poznańskiej kanonii ks. Ignacego Ł-ę, oficjała kaliskiego (Install., s. 158). W r. 1763 w imieniu własnym i brata kwitował braci Sułkowskich, Augusta, Aleksandra, Franciszka i Antoniego, bratanków matki, ze spraw toczonych o spadek po Michale i Stanisławie Sułkowskich, generałach wojsk saskich, braciach matki, jak również z praw do dóbr Chylice (Ws. 93 k. 152). Umarł w Łańcucie 1798.29/VIII. r. (LM Leszno).
2. Stanisław, syn Jakuba i Sułkowskiej, generał-adiutant królewski w r. 1754, pułkownik wojsk koronnych 1757 r., otrzymał konsens na wykupienie starostwa stawiszyńskiego od Konarzewskich. Mianowany szambelanem królewskim w r. 1759 (K. P., nr 48, wiad. z Warszawy 28/XI.), posłował z województwa kaliskiego na sejm konwokacyjny w r. 1764, był t. r. jednym z elektorów Stanisława Augusta. Generał-major wojsk koronnych 1768 r. (Boniecki). t. r. chorąży gnieźnieński (Ws. 94 k. 120), zrzekł się tego chorąstwa w r. 1773. Starostwo stawiszyńskie w r. 1775 dostało mu się na lat 50 w emfiteuzę. Rotmistrz kawalerii narodowej i komendant brygady wielkopolskiej tejże kawalerii w r. 1777, zrzekł się tego w r. 1781. Członek Rady Nieustającej w r. 1778, kawaler orderów Św. Stanisława i Św. Huberta, kawaler honorowy maltański 1781 r. (I. Kal. 221 k. 227). Kwitował w r. 1772 z sumy 1.708 złp. Stanisława Frankenberka, łowczego mielnickiego, byłego dzierżawcę starostwa stawiszyńskiego (ib. 209/213 k. 44). Dziedzic Grodziska i Rokutowa, dobra te 1788.15/IV. r. sprzedał za sumę 160.000 zł. Ignacemu Wyganowskiemu, burgrabiemu województwa kaliskiego (ib. 228 k. 112). Umarł w r. 1791 (Boniecki). Ożenił się z Magdaleną z Brzechffów, dla której w r. 1764 uzyskał prawo wspólnoty na starostwo stawiszyńskie (ib.). Umarła 1786.22/III. r. w wieku lat 40, pochowana w Rydzynie (LM Leszno; LM Rydzyna; G. W. nr 28). Ich córka Eleonora (Eleonora Barbara Franciszka Ksawera), ochrzcz. 1771.8/XII. r. (LB Leszno), zaślubiła w r. 1792 Jana Bętkowskiego, sędziego ziemskiego stężyckiego. Z synów, Antoni umarł 1781.9/VII. r. mając lat 15 (LM Leszno), August umarł dzieckiem 1769.3/IX. r. (LM Rydzyna), oraz Józef.
Józef, syn Stanisława i Brzechffianki, ochrzcz. z ceremonii dopiero 1783.27/VIII. r. (LB Rydzyna), a więc w wieku jakichś kilkunastu lat, po ojcu starosta stawiszyński 1791 r., asesor sądów Asesorii Koronnej w r. 1792, konsyliarz konfederacji województwa kaliskiego t. r. (I. Kal. 232 k. 334), kawaler ord. Św. Stanisława, prefekt departamentu poznańskiego w r. 1807, radca stanu w Dyrekcji Skarbu. Dworek w Warszawie w jurydyce Grzybów, przy ulicy Twardej, kupiony od Alojzego Kwiatkowskiego, sprzedał 1792.30/VII. r. za 4.000 złp. Karolowi Grudzińskiemu (ib.). Dziedzic Chociwia, żył jeszcze w r. 1817 (Boniecki). Zob. tablicę 2.
Brat Andrzej, cysters, zmarł w Koronowie 1761.8/VII., mając lat 45, po 11 latach profesji zakonnej (Nekr. Obra). Ks. Marcin, proboszcz w Górce (Gorensis?), plenipotent swych stryjacznych braci(!), Antoniego, kanonika poznańskiego, i Stanisława, starosty stawiszyńskiego (W. 93 k. 313v). Bracia rodzeni, Franciszek Ksawery, pułkownik kawalerii narodowej, i ks. Ignacy, proboszcz stawiszyński, w r. 1787 (I. Kon. 83 k. 358). O Ignacym była już mowa jako o koadiutorze Antoniego Ł-y, kanonika poznańskiego. Był nim w r. 1791, a miał też wtedy beneficjum oficjała kaliskiego (I. Kal. 231 k. 325). Po smierci Antoniego w r. 1798 objął kanonię katedralną, a był wtedy również i kanonikiem smoleńskim (Install., s. 160). Umarł 1813.7/II. r. (Nekr. Franciszkanów, Śrem). Samuel, pułkownik kawalerii narodowej prowincji wielkopolskiej, w r. 1788 plenipotent Stanisława, starosty stawiszyńskiego (I. Kal. 228 k. 119). Julianna, w r. 1796 żona Łaszewskiego, b. kapitana wojsk polskich.
@tablica
Łubowscy h. Drya z Łubowa w p. gnieźn. Jan z Łubowa, miecznik kaliski w latach 1480-1483 (Gąs.; I. R. Kon. 1 k. 128v), były dziedzic Bodzaporowic, miał w r. 1459 termin z Mikołajem z Rzegnowa (G. 7 k. 194v). Od Piotra Miłosławskiego kupił w r. 1463 za 350 grz. Kopaszyce w p. pyzdr. (P. 1383 k. 191). Od Wojciecha Rzegnowskiego kupił t. r. za 60 grz. część jeziora w Myślęcinie, przyległego do części Rzegnowa (P. 1384 k. 167). Umarł między r. 1483 a 1486 (G. 22 k. 93v). Żoną jego była Małgorzata, 1-o v. wdowa po Januszu z Nowegomiasta, która w r. 1463 scedowała Piotrowi Miłosławskiemu prawa swe do sum zapisanych przez pierwszego męża na trzeciej części połowy Nowegomiasta, połowy wsi Dąbrowa, wsi Chromiec, połowy wsi Łęka i połowy wsi Laskówka, a to wszystko wzamian za całą wieś Kopaszyce (P. 1383 k. 191). T. r. skwitowała owego Miłosławskiego z 420 grz. oprawionych jej ongiś na powyższych dobrach (G. 20 k. 57). Z synami swymi, Wojciechem i Maciejem, występowała w r. 1486 jako niedzielna z nimi współdziedziczka w Łubowie (G. 22 k. 93v) i t. r. wraz z nimi zobowiązała się wobec swego zięcia Jana Rakowskiego wypłacić mu 200 grz. posagu za córką Barbarą (G. 13 k. 1). Ją i jej synów wzywał Rakowski w r. 1488, aby zobowiązania tego dopełnili (ib. k. 85v), oprawił jednak swej żonie 100 zł. posagu dopiero w r. 1495 (P. 1388 k. 120), widocznie wtedy w części zaspokojony. W r. 1496 oprawił już żonie całość, bo 200 grz. posagu i 100 za wyprawę (P. 1383 k. 96). Inna córka Jana, Małgorzata, żona Łukasza Jaruchowskiego swoje części rodzicielskie w Kopaszycach w r. 1497 sprzedała za 300 grz. Mikołajowi Szołdrskiemu (ib. k. 150). Ów Łukasz Jaruchowski był dziedzicem części wójtostwa gnieźnieńskiego. Żyli jeszcze oboje w r. 1521.
1. Wojciech zw. Drya, syn Jana i Małgorzaty, obok matki i brata niedzielny współdziedzic w Łubowie w r. 1486 (G. 13 k. 1, 22 k. 93v). Wespół z bratem Maciejem od Heleny, córki Bogusza z Rzegnowa, żony Marcina z Rzegnowa Suchego, kupił t. r. za 50 grz. jej ojczystą część jeziora w Myślęcinie (P. 1387 k. 46). Wraz z tymże bratem swoją połowę młyna w Ławiczynie na rzece Wełmie w p. gnieźn. sprzedał w r. 1489 za 200 zł. węg. Janowi Swinarskiemu, wójtowi gnieźnieńskiemu (G. 13 k. 104, 22 k. 119v). T. r. temuż wójtowi obaj bracia dali część młyna, część boru, część jeziora wraz z częścią wspomnianej rzeki, wszystko chyba należące do Łubowa, w zamian za łan w Swinarach i dopłatę 200 zł. (P. 1387 k. 119v). Kopaszyce bracia w r. 1491 zastawili w 200 grz. posagu siostrze Jaruchowskiej. T. r. przeprowadzili działy między sobą (P. 1398 k. 154; G. 15 k. 108, 22 k. 174v). Wojciech swoje części miasta(!) i wsi Łubowo sprzedał t. r. szwagrowi Rakowskiemu (G. 22 k. 174), ale tę sprzedaną połowę miasta i wsi w r. 1492 odkupił od niego za 1.400 zł. węg., jednocześnie puszczając mu te dobra wyderkafem za 100 grz. i 118 zł. węg. (P. 1387 k. 177v). Te swoje połowy w mieście i wsi Łubowo w r. 1493 sprzedał Górkom, Urielowi, biskupowi poznańskiemu, i jego bratankowi Łukaszowi (P. 22 k. 4v). Żył jeszcze w r. 1495 (P. 1388 k. 98v).
2. Maciej zw. Drya, syn Jana i Małgorzaty, burgrabia ziemski gnieźnieński w r. 1499 (G. 18 s. 60). Niedzielny z matką i bratem 1486 r. (G. 22 k. 93v), skwitowany w r. 1491 przez szwagra Rakowskiego ze 100 grz. posagu siostry a jego żony (G. 15 k. 67). Intromitowany w r. 1504 do Podlesia Kościelnego, wsi Jana Sapińskiego (G. 24 k. 274), którego w r. 1505 skwitował z 55 grz. wyderkafu na tej wsi (G. 19 k. 1v). Od Macieja Przyborowskiego kupił w r. 1520 część w Przyborowie p. gnieźn. (P. 1392 k. 364), zaś w r. 1524 tę część w Przyborowie sprzedał za 60 grz. Maciejowi Przyborowskiemu zw. Gamlet (G. 335a k. 77v). Wespół z żoną połowę połowy Łubowa w r. 1527 sprzedał wyderkafem za 200 grz. Marcinowi Bieganowskiemu (P. 1393 k. 152v). Nie żył już w r. 1529 (ib. k. 267). Jego żoną była Katarzyna, córka młynarza gnieźnieńskiego, szl. Bernarda, której w r. 1489 na połowie miasta Łubowa oprawił 300 zł. posagu (P. 1387 k. 122). Młynarz młyna konnego w Gnieźnie, szl. Jan(!) w r. 1490 zobowiązał się uiścić swemu zięciowi, Maciejowi Ł-mu 200 zł. węg. posagu i 100 wyprawy za tą córką (G. 15 k. 1). Chyba identyczna z tą młynarzówną Katarzyna żona tegoż Macieja Katarzyna Ludzicka, rodzona siostra Hieronima Ludzickiego, wspomniana w r. 1527 (P. 1293 k. 152v). Pozywała w r. 1534 zięcia, Stanisława Zakrzewskiego (G. 262 k. 126v), a w r. 1542 córce Małgorzacie, zamężnej Szczycińskiej, sprzedała wyderkafem za 100 zł. swe oprawne części w Łubowie (G. 335a k. 276). Syn Macieja i Ludzickiej Jerzy, córki, Małgorzata, a latach 1530-1542 żona Wojciecha Szczycińskiego, zmarła po r. 1556, i Anna, w r. 1532 żona Stanisława Zakrzewskiego, zmarła między r. 1532 a 1534.
Jerzy, syn Macieja i Ludzickiej, pozwany w r. 1524 przez Macieja Koźmińskiego i jego poddanych z miasta i wsi Łubowo (P. 869 k. 169), asystował w r. 1527 swej matce przy transakcji (P. 1393 k. 152v). Dziedzic w Łubowie, pozywał w r. 1529 Macieja Koźmińskiego i jego bratanków, Rocha, Sebastiana, Kaspra i Marcina, o wygnanie siebie z połowy miasta Łubowa oraz z połowy wsi Łubowa (P. 871 k. 421v). Skwitowany t. r. przez Marcina Bieganowskiego z 200 grz., które ojciec Jerzego zapisał mu na połowie Łubowa zastawem (G. 29 k. 13). Umarł w r. 1531 lub 1532 (G. 262 k. 21, 335a k. 150v; P. 874 k. 58v). Ożenił się z Anną Chybską, córką Macieja, której w r. 1529 na połowie połowy miasta Łubowa oprawił 230 grz. posagu (P. 1393 k. 266, 267), ona zaś skwitowała ojca z dóbr rodzicielskich (P. 871 k. 293). Już będąc wdową pozywała w r. 1532 mężowskiego szwagra, Stanisława Zakrzewskiego, o wygnanie jej z oprawy na połowie miasta Łubowa (P. 874 k. 58v), ponowiła zaś ów pozew w r. 1535 (P. 875 k. 83v). Była w r. 1542 2-o v. żoną Jakuba Golińskiego, któremu wtedy dała dożywocie połowy swej oprawy na częci Łubowa, tj. 115 grz. (G. 335a k. 271v). Wespół z siostrą, Jadwigą Chybską, wdową po Andrzeju Pierzchleńskim cz. Rybińskim, części wsi Chyby, Skórzewo Wielkie i pustki Przeźmierowao, odziedziczone po ojcu, sprzedała w r. 1553 za 1.000 grz. Łukaszowi Chybskiemu cz. Pawłowickiemu (P. 1396 k. 119). Nie żyła już w r. 1558 (P. 899 k. 33). Syn Maciej.
Maciej, syn Jerzego i Chybskiej, po ojcu dziedzic części w Łubowie, wezwany w r. 1532 przez Stanisława Zakrzewskiego, męża swej ciotki, do uiszczenia 100 grz. posagu, winien był wypłacić mu ową sumę (G. 29 k. 276v, 262 k. 21). Jeszcze w r. 1535 nieletni (P. 875 k. 203v). Do jego części miasta i wsi Łubowo intromitowany był w r. 1534 Stanisława Zakrzewski, nie zaspokojony z 200 grz., należnych jako posag i wiano zmarłej jego żony, Anny Ł-ej (G. 262 k. 75v). Wespół z ojczymem Golińskim, posiadającym w Łubowie wyderkaf, zapisał w r. 1547 na połowie "miasta cz. wsi" Łubowo 12 grz. rocznego czynszu sprzedanego za 200 grz. kapitule metropolitalnej gnieźnieńskiej (P. 1395 k. 382v). Skwitowany w r. 1553 przez matkę z 230 grz. jej oprawy na Łubowie (P. 894 k. 731v). Jako spadkobierca matki kwitował w r. 1558 małżonków Myślęckich z 217 złp. (P. 899 k. 33). Swej przyrodniej siostrze, Katarzynie Golińskiej, żonie Jakuba Podolskiego, w r. 1560 zapisał dług 115 grz. z tytułu jej dóbr macierzystych (G. 39 k. 23v, 162, 165v). Już nie żył w r. 1564 (G. 43 k. 192). Ożeniony był z Małgorzatą Jaruchowską, córką Stanisława, kasztelana konarskiego, której w r. 1556 na połowie części w Łubowie oprawił 600 zł. posagu (P. 1396 k. 389v). Będąc już wdową Małgorzata w sumie 30 grz. brała zastawem częśc w Starym Żołczu od Łukasza Przeborowskiego Kulki, z której to sumy skwitowała go w r. 1569 (G. 49 k. 242). Kapitule metropolitalnej gnieźnieńskiej zapisała w r. 1574 na Łubowie sumę 36 grz., płatną przez trzy lata po 12 grz. (G. 52 k. 133). Żyła jeszcze w r. 1590 (G. 64 k. 149v). Synowie: Stanisław, Jan cz. Janusz i Mikołaj. Córka Anna wyszła w r. 1591, krótko po 27/IV., za Jana Modliboga, łowczego inowrocławskiego, była już dwową w r. 1609, umarła między r. 1625 a 1638.
1) Stanisław, syn Macieja i Jaruchowskiej, obok braci współdziedzic w Łubowie 1584 r. (G. 274 k. 431v), wraz z nimi swemu przyszłemu szwagrowi Modlibogowi w r. 1591 zapisał 600 złp. posagu za siostrą Anną (G. 64 k. 251v), z czego Modlibóg w r. 1599 skwitował braci Ł-ch (G. 66 k. 124v). Był wśród ewangelików podpisujących w r. 1609 protest przeciwko biskupowi poznańskiemu zakazującemu budowania zboru w Międzyrzeczu (P. 243 k. 744). Uzyskane z działów braterskich, przeprowadzonych w r. 1615, części w Łubowie, dał w r. 1619 bratu Mikołajowi z zamian za inne części tamże (P. 1411 k. 497, 498). Bezdzietny, umarł między r. 1621 a 1636 (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 373; Ws. 207 k. 80v).
2) Jan cz. Janusz, syn Macieja i Jaruchowskiej, obok braci w r. 1584 współdziedzic w Łubowie (G. 274 k. 431v), od Elżbiety z Cieleckich, wdowy po Marcinie Trlęskim, mocą kontraktu zawartego niegdyś z Andrzejem Leszczyńskim, wojewodą brzeskim, dzierżawił Gołanice i w r. 1600 był przez nią kwitowany z 1.000 złp. na poczet pierwszej raty tej dzierżawy (P. 970 k. 46v). Od Stanisława Objezierskiego w r. 1602 kupił wyderkafem na jeden rok za 3.240 zł. wieś Gołębowo oraz sześciu kmieci w Ocieszynie p. pozn. (P. 1404 k. 693), zaś w r. 1603 od wdowy Anny z Grocholskich Wilkowskiej, sędziny ziemskiej wschowskiej i od jej syna Jana również wyderkafem nabył za 7.000 złp. Stary Folwark we wsi Wilkowo Niemieckie w p. wsch. (Ws. 204 k. 194v). Od Wacława Leszczyńskiego trzymał w r. 1604 zastawem części w Tarchałach (R. Kal. 7 k. 642v). Smyczynę Starą i Nową w r. 1608 wydzierżawił pod zakładem 600 zł. Janowi Mysłkowskiemu (Ws. 25 k. 149v). Podpisał w r. 1609 wspomniany wyżej protest przeciwko zakazowi budowania zboru w Międzyrzeczu. Od wdowy Zofii z Mielżyńskich Zbyszewskiej i jej syna Stanisława w r. 1612 nabył wyderkafem za 4.000 złp. wsie Potrzonowo i Włókno p. pozn. (P. 1408 k. 303v). Nie żył już w r. 1616 (Ws. 31 k. 31v). Jego żoną była Anna Łubkowska, córka Marcina z pow. lubelskiego, której w r. 1593 na połowie części wsi cz. miasta Łobowo oprawił 600 zł. posagu (R. Kal. 6 k. 775). Dla zrodzonych z niej dzieci ustanowił w r. 1603 opiekunów (Ws. 19 k. 372v) i ponownie, już po śmierci żony, w r. 1609 wyznaczył do tej opieki m. in. obu swych braci i siostrę Modlibogową (Ws. 25 k. 370v). Pozostawił tylko trzy córki, Barbarę, Mariannę i Annę. Barbara była najpierw w r. 1616 żoną Jana Zakrzewskiego z Osieka zmarłego między r. 1624 a 1626, potem w r. 1630 zaślubiła 2-o v. Andrzeja Ossowskiego, starostę wschowskiego, umarła w r. 1662. Marianna wyszła w r. 1616 za Stefana Żychlińskiego, była wdową w r. 1643, umarła między r. 1661 a 1665. Wreszcie Anna, niezamężna w latach 1616-1619 (Ws. 31 k. 31v; I. Kon. 40 s. 164), w r. 1626 żona Samuela Korzboka Zawadzkiego. Te córki Jana (Janusza) wzięły w spadku po ojcu każda 2.000 zł. (P. 996 k. 951), ale były sukcesorkami nie tylko ojca, lecz z czasem także i obydwu bezdzietnych stryjów, którzy wraz z ciotką Modlibogowską sprawowali opiekę nad nimi. Dziedzictwo po tych stryjach w Łubowie Barbara zamężna Ossowska w r. 1636 sprzedała za 10.000 zł. swemu szwagrowi Stefanowi Żychlińskiemu (Ws. 207 k. 80v).
3) Mikołaj, syn Macieja i Jaruchowskiej, obok braci współdziedzic w r. 1584 w Łubowie (G. 274 k. 431v). jak już wiemy, części w Łubowie uzyskane z działów braterskich w r. 1615 wymienił w r. 1619 z bratem Stanisławem. Nabywca praw od siostry Anny, wdowy po Janie Modlibogu, skwitował w r. 1622 Piotra Siedleckiego z 450 złp., którą to sumę miała zapisaną w grodzie nakielskim (G. 76 k. 183v). Skwitowany w r. 1626 przez bratanicę Barbarę z Ł-ch wdowę Zakrzewską (G. 78 k. 38) i t. r. przez Samuela Korzboka Zawadzkiego, męża najmłodszej bratanicy Anny, z 4.100 złp., stanowiących część jej posagu 6.000 złp. (ib. k. 113v). Umarł między r. 1631 a 1636 (G. 79 k. 453; Ws. 207 k. 80v). Zob. tablicę.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
394395396397[398]399400401402
