Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona484485486487[488]489490491492Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Małachowscy - Miaskowscy
Mąkowscy h. Ogończyk
3. Mikołaj (Mikołaj Tomasz), syn Andrzeja i Kwileckiej, ur. w Małpinie (Mełpinie), ochrzcz. 9 XII 1723 r. (LB Mórka), żył jeszcze 1762 r. (P. 1333 k. 87). Może identyczny z nim był Mikołaj, mąż Rozalii Koszutskiej, która już będąc wdową kwitowała w r. 1787 swych synów, Michała i Stanisława, ze swego dożywocia (Py. 163 k. 532). Z tych synów, Stanisław, ur. w Przykutach, ochrzcz. 5 V 1762 r. (LB Mączniki). Zapewne tego też Mikołaja dziecko, nie nazwane, ur. w r. 1761, zmarło 17 VIII 1762 r. (LM Książ).

4. Antoni (Antoni Sebastian), syn Andrzeja i Kwileckiej, ur. w Kępie, ochrzcz. 16 I 1729 r. (LB Szamotuły), komornik ziemski wschowski 1762 r. (P. 1333 k. 87) i subdelegat pisarza ziemskiego wschowskiego 1776 r. (Ws. 96 k. 244v). W imieniu własnym, braci swych i siostry Rogozińskiej kwitował w r. 1755 Antoniego Goczałkowskiego, dziedzica Kociug, z 500 złp (P. 1314 k. 21). Posesor Redgoszczy w latach 1773-1774 (LC Łekno), Wilkowa w latach 1776-1783 (LB Wilkowo Pol.). Połowe Szypłowa i całe Usłodziny w p. pyzdr. sprzedał w r. 1782 za 36.540 złp Ignacemu Malechowskiemu. Dobra te były kupione od Wawrzyńca i walentyna braci Skrzetuskich w r. 1715, a więc chyba przez dziada Antoniego, Franciszka M-go? (P. 1359 k. 359v). Antoni był tez dziedzicem Kobylnik i połowy Chrzonu w p. kośc., które to dobra wraz z dwoma półkmieciami w Godziszewie kupił 16 VI 1780 r. od Marcina Zaremby, generała buławy wielkiej (P. 1362 k. 349), sprzedał zaś 17 V 1788 r. Ignacemu Wyssogocie Zakrzewskiemu, stolnikowi poznańskiemu, za 181.000 złp (P. 1375 k. 237; Kośc. 335 k. 174). Zaraz potem, 27 VI 1788 r., kupił od Andrzeja Mniewskiego, skarbnika radziejowskiego, za 53.270 złp wieś Pęchowo z pustkami zwanymi Rysiny i Rożny w p. kon. (I. Kon. 84 k. 31). W r. 1739 swej drugiej żonie i córkom z niej zrodzonym, Agnieszce i Wiktorii, zapisał po swej śmierci po 100 owiec każdej (I. Kon. 84 k. 416). Pierwszą jego żoną była zaślubiona 13 II 1762 r. Jadwiga Puchalska (LC Rogoźno). Oprawił jej w r. 1766 sumę 1.000 złp odebraną na poczet posagu (P. 1342 k. 71). Była ona córką Franciszka i Barbary z Trąmpczyńskich. Umarła w Redgoszczy 9 III 1773 r. (LM Łekno). Po raz drugi zaślubił 21 XI 1774 r. Mariannę Grodzicką, córkę Jakuba i Franciszki z Urbanowskich (LC Łekno), a w r. 1776 oboje małzonkowie skwitowali jej matkę z 8.000 złp na poczet posagu (P. 1353 k. 380). Swoją oprawe i dożywocie na Kobylnikach, po sprzedaży tych dóbr Zakrzewskiemu, skasowała w r. 1788 (P. 1365 k. 445v). Umarła po 12 IV 1797 r. (LB Jarząbkowo). Z pierwszej żony synowie: Makary, o którym niżej, Otton Jozef, ur. wKoninku w parafii pczewskiej, ochrzcz. w Zakrzewie 19 III 1766 r. (LB Zbąszyń), i Łukasz Ignacy, ur. 3 VIII 1767 r. (LB Pniewy). Z drugiej zony synowie: Leonard Teodor, ochrzcz. 16 XI 1778 r., Piotr Kanut, ochrzcz. 6 II 1782 r., Wojciech Marceli, ochrzcz. 25 V 1783 r., wszyscy urodzeni w Wilkowie Polskim (LB Wilkowo Pol.). Córki z drugiej żony: Agnieszka (Agmieszka Agata), ochrzcz. 21 I 1776 r. (ib.), zaślubiona w Jarząbkowie 11 X 1795 r. Janowi M-mu, swemu krewnemu w trzecim stopniu, Salomea Marianna, ochrzcz. 7 XI 1779 r. (ib.), Elzbieta Maria Apolonia, ur. w Wilkowie, ochrzcz. 5 I 1780 r. (ib.). Wymieniony wyżej Wojciech Marceli był chyba identyczny z Wojciechem, który 17 II 1819 r. zaślubił Teklę z Grodzickich wdwoę Lissowską (LC Nowemiasto), córkę Franciszka i Tekli z Biegańskich (Hip. Węgr., Potulice). W akcie ślubu Wojciech określony jako rodem z Pyzdr "honestus", ona jako "magnifica domina", posesorka Łaskaw. Świadkowała nieszlachta, zdawałoby się więc, że małżeństwo plebejsko-szlacheckie aż nadto oczywiste, ale państwo młodzi nazwani krewnymi w trzecim i drugim stopniu, co wyraźnie wskazuje na syna MNarianny z Grodzickich. Owo "honestus" uzyte przez księdza mogło byc skutkiem przejściowej deklasacji spolecznej, spauperyzowaniem się i osiedleniem w Pyzdrach. "Generous et magnificus dominus" Wojciech, dzierżawca Murzynówka w r. 1830, miał z Teklą synów urodzonych w Łaskawach, Teofila 24 XI 1820 r., Franciszka Ksawerego 27 XI 1821 r. (LB Nowemiasto; LB Kolniczki), i Tytusa, ur. w Murzynówku 4 I 1830 r. (LB Nietrzanowo).

Makary, syn Antoniego i Puchalskiej, otrzymał od ojca w r. 1776 zapis sumy 5.000 zł (Ws. 96 k. 244v). Posesor Źrenicy w r. 1789 (LB Środa). Od Łukasza Bnińskiego, sędziego ziemskiego poznańskiego, kupił 28 VI 1791 r. płacąc 18.000 złp Sławęcin w p. kon. (P. 1368 k. 114v). Jego żoną była zaślubiona przed 14 III 1789 r. Delfina Bojanowska (LB Środa), córka Mikołaja i Krystyny z Chłapowskich, która 26 VI t.r. kwitowała swoją matkę, 2-o v. żonę Józefa Zbijewskiego, majora wojsk koronnych, z posagu, tj. z 6.000 złp z dóbr ojczystych i z 18.000 złp z dóbr macierzystych (P. 1366 k. 478v). Tego dnia spisywali małzonkowie wzajemne dożywocie (ib. k. 479v). Owdowiawszy poszła ona 2-o v. 26 VI 1817 r. za Wawrzyńca Kurnatowskiego, wdowca 63-letniego, sama miała wtedy lat 56. Syn Erazm, córka Teodora Teofila, ochrzcz. z cerem. 28 IV 1813 r., a że miała miec wtedy 15 lat, więc ur. ok. 1798 r. Poszła potem przed 21 X 1825 r. za Józefa Koczorowskiego.

Erazm (Erazm Kwiryn Jan Nepomucen), syn Makarego i Bojanowskiej, ur. ok. r. 1798, dziedzic Sławęcina w Krolestwie Polskim, wylegitymowany ze szlachectwa 1837 r., ożenił się 24 XI 1825 r., mając lat 27, z marianną Goślinowską, owdowiałą Malczewską, dziedziczką Gogolewa, liczącą sobie lat 35 (LC Gogolewo). Czy nie był jego wnukiem Erazm, budowniczy w Królestwie Polskim? Ów budowniczy zaślubił 6 XI 1883 r. Izabelę Dembińską, córkę Bolesława, kompozytora i muzyka (Dz. P.). Dość rzadkie imię mogłoby na to wskazywać.

5. Adam (Adam Gabriel), syn Andrzeja i Kwileckiej, ur. w Poznaniu na Rybakach, ochrzcz. 11 I 1733 r. (LB Poznań, Św. Marcin), od starszego brata Zygmunta otrzymał 1751 r. zapis 2.000 złp (Kośc. 325 k. 87), z którego skwitował brata 1759 r. (ib. 328 k. 90). Była w latach 1755-1756 posesorem połowy Bytynia (LB Bytyń). Po śmierci swej drugiej żony wstąpił do klasztoru paulinów na Jasnej Górze, pod imieniem Macieja. Żył jeszcze w r. 1787 (Kośc. 335 k. 132). Jego pierwszą żoną, zaślubioną 24 II 1753 r. była Anna Gołecka, córka Aleksandra (LC Kamieniec). Ożenił się po raz drugi 21 II 1760 r. z Teresą Golańską (LC Modrze), córką Józefa i katarzyny z Trzebińskich, z którą dożywocie wzajemne spisywał w r. 1764 r. (P. 1338 k. 234v). Umarła ona w Zamysłowie 21 X 1769 r. (LM Stęszew). jej spadkobiercy, rodzeni bratankowie Golańscy, kwitowali w r. 1787 Macieja M-go, paulina, z pretensji do ruchomości pozostałych po ciotce (Kośc. 335 k. 132). Z pierwszego małżeństwa syn Józef i córka Katarzyna Wiktoria, ochrzcz. 23 VI 1755 r. (LB Bytyń).

Józef, syn Adama i Gołeckiej, otrzymał od dziadka Aleksandra Gołeckiego w r. 1761 zapis sumy 1.000 zł za wyprawę matki (P. 1331 k. 190v). Skwitował w r. 1776 tego swego dziada z majątku macierzystego (P. 1353 k. 349). Był w latach 1784-1787 posesorem Kossowa w p. kośc. (LB Stary Gostyń). Posesorem wójtostwa kossowskiego nazywany w latach 1793-1794 (ib.). W latach 1788-1789 mieszkał we wsi Żelazno koło Lubinia (LC, LB Lubiń). Był w latach 1795-1797 dzierżawcą Lubinia (LB Lubiń). Dzierżawca dóbr narodowych Dalewo i Wyrzeka z ekonomii kościańskiej 1799 r. (LB Lubiń; LC Dalewo), a trzymał je aż do śmierci. Umarł 10 III 1814 r. z zadanej sobie rany. Miał lat 64 (LM Dalewo). Jego żoną była w r. 1783 Julianna Raczkowska, córka Józefa i Wiktorii z Glińskich (I. Kon. 82 k. 358), która w r. 1784 skwitowała swego szwagra Mikołaja Hulewicza ze swych posagowych 2.300 zł, z sumy 7.000 zł (Kośc. 334 k. 312). Umarła 27 II 1814 r., mając lat 28 (LM Dalewo). Ich córki: Teodozja, ur. ok. 1780 r., zaślubiona 31 VII 1814 r. Antoniemu Koppe, synowi komisarza z Turwi (LC Dalewo), Julianna (Konstancja Julianna), ur. w Kossowie 10 II 1787 r. (LB Stary Gostyń), poszła w Dalewie 26 I 1806 r. za Ignacego Walickiego, dzierżawcę wsi Kuźnia koło Chocza, umarła 27 II 1814 r. (LM Dalewo), Honorata, ur. ok. 1790 r., umarła 6 XI 1800 r. (ib.), Petronella (Katarzyna Sieneńska Petronella), ur. w Kossowie 30 IV 1793 r. (LB Stary Gostyń), wyszła 16 II 1813 r. za Józefa Lewandowskiego, sekretarza ekonomii kościańskiej, syna mieszczan grodziskich (LC Dalewo), Prakseda Anna Symforoza, ur. w Lubiniu 17 VII 1795 r. (LB Lubiń). Była jeszcze córeczka, nieznana z imienia, zmarła w Kossowie 19 XI 1785 r. jako dziecko sześciotygodniowe (LM Stary Gostyń). Może siostrą powyższych była panna Nepomucena M-a, chrzestna 28 VII 1814 r. (LB Niepart), bratem zaś Ambroży M., chrzestny 9 XI 1812 r. (ib.).

(III) Jan, syn Franciszka i Cykowskiej, jeszcze nieletni w r. 1694 (P. 1127 V k. 96), kwitował 1717 r. Wacława Zakrzewskiego, dziedzica Gryżyny i Nielęgowa, z sumy 2.000 zł stanowiącej jego część z oprawionego niegdyś matce posagu jej 10.000 zł (P. 1153 k. 30v). Umarł w Kępie 10 II 1729 r., pochowany w Szamotułach (LM Szamotuły). Ożenił się 29 VI 1717 r. z Ludwiką Jarochowską, córką Jana i Konstancji z Zabłockich (LC Św. Maria Magdal., Pozn.; P. 1152 k. 62). Małżonkowie spisali w r. 1718 wzajemne dożywocie, ponadto mąż dał żonie pewien zapis (G. 93 k. 364). W r. 1719 zapisał jej sumę 2.000 złp (P. 1169 k. 6v). Owdowiawszy poszła 2-o v. za Stanisława Ćwierdzińskiego, a jako wdowa i po tym drugim mężu zapisała w r. 1748 na swej sumie 2.000 zł, zabezpieczonej na Grzybowie Kościelnym, sumę 300 zł swemu synowi z pierwszego męża, franciszkaninowi gnieźnieńskiemu (G. 98 k. 329v). Umarła w r. 1755 (P. 1316 k. 151; Kośc. 327 k. 52). Synowie: Jan, wspomniany 1729 r. (Kośc. 358 k. 89), potem pod imieniem Waleriana franciszkanin konwentualny w Gnieźnie 1748 r., Kazimierz i Tomasz. Córki, Marianna i Dorota, nieletnie 1739 r. (Kośc. 174 s. 840). Z nich, Marianna, niezamężna, żyła jeszcze w r. 1754 (G. 98 k. 665v).

1. Kazimierz, syn Jana i Jarochowskiej, wspomniany 1729 r. (Kośc. 358 k. 89), jeszcze nieletni 1739 r., pod opieką stryja Andrzeja (ib. 174 s. 840). W imieniu własnym i młodszego brata Tomasza kwitował w r. 1755 stryja ks. Wacława z 2.000 złp (ib. 327 k. 52). Wraz z tym bratem kwitował w r. 1757 ze sprawy stryja Kazimierza (ib. 360 k. 53v). Jeszcze żył 1775 r., kiedy to obok brata występował jako współposesor wsi Malenie (ib. 322 k. 131).

2. Tomasz, syn Jana i Jarochowskiej, wspomniany 1729 r. (ib. 358 k. 89), nieletni jeszcze w r. 1739 (ib. 174 s. 840), posesor Tworzykowa w r. `1760 (ib. 328 k. 114), Suchych Dokowów 1766 r. (LB Szamotuły), a wespół z bratem wsi Malenie 1775 r. (Kośc. 332 k. 131). Umarł w Krzyżewnikach 16 VII 1791 r. (LM Kiekrz). Jego żoną, zaślubioną przed 24 XII 1768 r., była Barbara Witkowska, córka Macieja i Marianny z Leśniewskich, która w r. 1767 kwitowała swego ojczyma Pawła Kęszyckiego i matkę z 5.000 złp swego majątku po rodzicach (P. 1344 k. 68v). Żyła jeszcze w r. 1778 (P. 1351 k. 281). Z niej syn Ignacy oraz córki: Wiktoria Maria Ewa, ur. we dworze wsi Piotrkówko Wielkie w p. pozn. 21 XII 1766 r. (LB Szamotuły), i Barbara, zmarła zaraz po chrzcie, w Wirach 4 XII 1773 r. (LM Wiry). Syn Ignacy, dziedzic Redcza w Królestwie Polskim, wylegitymowany ze szlachectwa w t. 1837 (Uruski).

(IV) Stanisław, syn Franciszka i Gostkowskiej, wspomniany w r. 1717 (P. 1153 k. 57v), od Mikołaja Skoroszewskiego, kasztelana krzywińskiego, w r. 1722 wziął zastawem za 7.000 złp wieś Swinary w p. gnieźn. (P. 1189 k. 23v), i trzymał ów zastaw jeszcze 1724 r. Od Andrzeja Dąbrowskiego i żony jego Katarzyny z Kiełpińskich uzyskał w r. 1725 pod zakładem 14.000 złp zobowiązanie rezygnowania Karczewa w p. gnieźn., ale już w r. 1726 od tego zobowiązania odstąpił (P. 1205 k. 1). Jako współspadkobierca brata Tomasza odziedziczoną po nim część we wsi Gaj w p. kośc. cedował w r. 1735 bratu Franciszkowi (G. 97 k. 9). Był w r. 1738 dziedzicem Gorzykowa (LB Mielżyn), którą to wieś 12 X 1761 r. sprzedał za 15.000 złp bratankowi Zygmuntowi M-mu (G. 99 k. 359). Jako współspadkobierca zmarłego brata Kazimierza odziedziczone po nim części Sepna Małego w p. kośc. sprzedał w r. 1773 za 40.600 złp swemu bratu, ks. Wacławowi, również dziedziczącemu w tej wsi (Kośc. 331 k. 179). Nie żył już w r. 1785 (G. 112 k. 11v). Jego pierwszą żoną była Barbara Skoroszewska, córka Władysława i Jadwigi Łempickiej, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1720 (Kośc. 312 s. 282), ponowione w r. 1723 (P. 1193 k. 23v). Ta Barbara zmarła w Swinarach po połogu 21 VIII 1724 r. (LM Kłecko). Druga żona Stanisława to Jadwiga Krassowska, córka Franciszka i Florencji z Gorzeńskich, którą poślubił 13 X 1731 r. (LB Mielżyn). W r. 1737 jej brat, Jan Krassowski, cedował jej pewne sumy jako posag (G. 97 k. 153v). Jadwiga w r. 1754 sumę 1.000 złp pozostającą u spadkobierców zmarłego Ernesta Zaidlica, dziedzica Tłok, spadłą po ojcu, cedowała synowi Antoniemu (G. 98 k. 676v), a ponowiła ową cesję w r. 1757 (G. 99 k. 10). Żyła jeszcze 18 IV 1768 r. (G. 115 k. 44v). Z pierwszej żony syn Ignacy Wawrzyniec, ur. w Swinarach, ochrzcz. 13 VIII 1724 r. (LB Kłecko), o którym nie mam innych wiadomości. Z Krassowskiej: Józef, Antoni, Wojciech, oraz córki: Marianna, ur. w Gorzykowie, ochrzcz. 30 XII 1741 r. (LB Mielżyn), niezamężna, zmarła 22 XI 1794 r. (LM Śrem), oraz Agnieszka, w r. 1785 żona Józefa Kurcewskiego. Nie mam pewności czy wymieniony w r. 1754 jako syn z Krassowskiej Ludwik (G. 98 k. 701) istniał naprawdę, czy to pomyłka?

1. Józef (Józef Łukasz), syn Stanisława i Krassowskiej, ur. w Gorzykowie, ochrzcz. 13 X 1731 r. (LB Mielżyn), od Macieja Załuskowskiego brał 7 VII 1760 r. wespół z żoną zastawem na trzy lata za 24.000 złp wieś Michalczę w p. gnieźn. (G. 99 k. 253v). Umarł w domu swego brata w Piotrkówku Wielkim 15 IV 1768 r., licząc ok. 40 lat, pochowany 18 IV u Reformatów w Szamotułach (LM Szamotuły; Sep. Reformatów szamotul.). Jego żoną była 7 VII 1760 r. Kordula Kurnatowska, córka Bogusława i Konstancji z Kleistów, wdowa 1-o v. po Krystianie Kurnatowskim (G. 99 k 253v). Żyła jeszcze w r. 1764 (G. 100 k. 47).

2. Antoni, syn Stanisława i Jadwigi Krassowskiej, jak widzieliśmy otrzymywał w latach 1754 i 1757 kolejne cesje od swej matki. Od Wiktora Popowskiego kupił 1763 r. za 12.000 złp Wysławice w p. pyzdr. (P. 1336 k. 156v). Umarł w r. 1777 lub 1778 (Kośc. 333 k. 44v; P. 1351 k. 281). Zaślubił 2 II 1762 r. Teresę Wirkowską, córkę Macieja i Marianny z Leśniewskich, 2-o v. Pawłowej Kęszyckiej (LC Dokowy Mokre). Małżonkowie t.r. spisywali wzajemne dożywocie (P. 1333 k. 172v). Teresa, będąc już wdową, występowała w r. 1778 w imieniu własnym oraz swych córek, Marianny, Anny i Anieli (P. 1351 k. 281). Z tych córek, Marianna, ur. w Dakowach (Dokowach), ochrzcz. 28 VII 1772 r. (LB Dokowy Mokre), żyła jeszcze 20 V 1784 r. (LB Bagrowo). Może była z nią identyczna panna Marianna, zmarła 16 V 1784 r., pochowana u Reformatów w Woźnikach (LM Grodzisk). Jej wiek w chwili smierci podany na lat ok. 18, to jednak bywało wysoce niedokładne. Aniela nazwana 22 IV 1776 r. panna z Krzanu (LB Ruchocice). Anna i Aniela żyły jeszcze w r. 1791 (Py. 166 k. 162).

3. Wojciech, syn Stanisława i Krassowskiej, ur. w Gorzykowie, ochrzcz. 8 IV 1738 r. (LB Mielżyn), mieszkał w Gorzykowie w r. 1770 (ib.). Nie żył już w r. 1791. Jego żoną, zaślubioną przed 27 XII 1776 r. była Magdalena Czaplicka (ib.), żyjąca jeszcze 1 VIII 1789 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Z niej synowie: Maciej, Ludwik i Jan, którzy w r. 1791 części w Gorzykowie pochodzące ze spadku po dziadkach, Stanisławie M-im i Jadwidze z Krassowskich, sprzedali za 10.000 złp Michałowi Żbikowskiemu, wedle zobowiązania danego mu w r. 1790 przez Makarego M-go (Py. 166 k. 162). Ze wspomnianym tu Ludwikiem może identyczny Ludwik M., który 25 I 1791 r. w Zrzenicy zaślubił Małgorzatę Kleistównę, akatoliczkę (LC Środa). Małgorzata z Kleistów M-a z Młocina przyjęła katolicyzm 29 IV 1795 r. (LB Góra k. Żnina). Może córką Wojciecha była Marianna, która 29 I 1791 r. w Zrzenicy k. Środy wyszła za Piotra Bielawskiego, a świadkiem przy ślubie był Ludwik M. (LC Środa).

(V) Kazimierz, syn Franciszka i Dameckiej, wspomniany w r. 1729 przy okazji zrzeczenia się przez synów i córki tego Franciszka substancji ojcowskiej (Kośc. 358 k. 89), współspadkobierca brata Tomasza 1733 r. (ib. 318 s. 7). Wespół z bratem Władysławem części po Tomaszu we wsi Gaj, im przypadające, cedowali 1735 r. bratu Franciszkowi (ib. s. 260). Kazimierz mieszkał w latach 1734-1735 w Sepnie (LB Konojad). Wespół z bratem ks. Wacławem a też w imieniu brata Franciszka kwitował w r. 1743 Ignacego Skórzewskiego, podwojewodziego kaliskiego, posesora Chudzic, ze sprawy o spadek pochodzący z tychże Chudzic po zmarłej Zofii z Dameckich Skórzewskiej (P. 1270 k. 52). Jako współspadkobierca brata Franciszka, dziedzica Gaju, którą to wieś on i bracia sprzedali byli w r. 1747 Stefanowi Łaskawskiemu, skwitował 1748 r. tegoż Łaskawskiego. Sam był teraz posesorem części "Goczałkowskich" w Sepnie (Kośc. 324 k. 15). Od Teresy z Goczałkowskich, wdowy po Bartłomieju Szczerskim, obecnie żony Jana Łabuzińskiego, i od jej syna Mikołaja Szczerskiego kupił 1753 r. za 12.000 złp część wsi Sepienko cz. Sepno Małe w p. kośc. (Kośc. 326 k. 37v, 360 k. 49). Skwitowany w r. 1757 ze sprawy przez swych bratanków, synów Jana (Kośc. 360 k. 53v). Umarł w Sepienku 16 V 1773 r. (LM Konojad). Jego żoną była Jadwiga Bieczyńska, córka Wojciecha, burgrabiego kcyńskiego, i Teresy z Czaplickich, wdowa 1-o v. po Andrzeju Goczałkowskim, burgrabim ziemskim kcyńskim, dziedzicu części Sepna Wielkiego i Sepienka, poślubiona przed 4 III 1734 r. Wniosła ona posesję owych części drugiemu mężowi (Kośc. 323 k. 1, 324 k. 145). Z oprawy danej sobie na powyższych dobrach przez pierwszego męża kwitowała w r. 1753 swoich synów, Franciszka i Jana Goczałkowskich (P. 1309 k. 47v). Żyła jeszcze w r. 1773 (I. Kal. 209/213 k. 130). Miał z niej Kazimierz córkę Franciszkę, ur. w Sepnie, ochrzcz. 4 III 1734 r. (LB Konojad), ale umarła ona dzieckiem i cały spadek po nim dostał się braciom i bratankom.

(VI) Franciszek, syn Franciszka i Dameckiej, wspomniany w r. 1729 (Kośc. 358 k. 89), kwitował w r. 1732 Ludwika Granowskiego, starostę kiślackiego, z rocznej prowizji od sumy 1.000 złp (P. 1236 k. 51v). Od braci swych, Kazimierza i Władysława, otrzymał w r. 1735 cesję całych przypadających im części ze spadku po bracie Tomaszu, dziedzicu Gaju (Kośc. 318 s. 260), zas od brata Stanisława dostał analogiczną cesję w r. 1735 (G. 97 k. 9). Od Wacława Zakrzewskiego, brata i spadkobiercy Barbary Zakrzewskiej, 1-o v. M-ej, 2-o v. Rożnowskiej, dostał w r. 1738 cesję sum po niej (Kośc. 320 s. 232). W r. 1739 pozywany był przez swych braci oraz przez bratanków po bracie Janie (Kośc. 174 s. 795, 840). T.r. nastąpił ostateczny podział owego spadku i Franciszek uzyskał cesję także i od brata Andrzeja (P. 1258 k. 48). W r. 1744 skwitował go ze swych praw brat ks. Wacław (Kośc. 322 k. 165). Umarł w Sędzinie w marcu 1747 r., pochowany w klasztorze w Woźnikach (LM Buk). Po jego bezpotomnej śmierci Gaj dostał się z powrotem braciom (P. 1288 k. 116).

(VII) Władysław, syn Franciszka i Dameckiej, wspomniany w r. 1729 przy okazji zrzeczenia sie przez braci substancji ojcowskiej (Kośc. 358 k. 89). Żył jeszcze 1739 r., kiedy to obok innych braci uczestniczył w donacji Gaju na rzecz brata Franciszka (P. 1258 k. 48).

(VIII) Wacław, syn Franciszka i Dameckiej, proboszcz w Gryżynie 1743 r. (P. 1270 k. 52), kwitował w r. 1744 brata Franciszka z sum należących mu sie po bracie Tomaszu w skutku działów spadku po nim dokonanych w r. 1739 (Kośc. 322 k. 165). Był proboszczem gryżyńskim jeszcze 1752 r. (ib. 325 k. 121), a już 1755 r. proboszcz w Czerwonejwsi (P. 1314 k. 64v), zaś w r. 1760 w Białczu (Kośc. 328 k. 160). Dziekan kościański w r. 1773 (poprzedni dziekan Rosnowski zmarł 1757 r.), od brata Stanisława kupił t.r. za 40.600 złp części Sepna Małego ze spadku po bracie Kazimierzu (ib. 331 k. 179). Umarł 14 IX 1774 r. (LM Wyskoć, tu imię Antoni; zob. też Z. Cieplucha, Z przeszłości ziemi kośc., s. 120).

III) Aleksander, syn Grzegorza i Karchowskiej, wspomniany w r. 1675 (Kośc. 305 k. 716), jeszcze nieletni 1682 r. (P. 1105 IX k 81v), a zapewne i 1685 r. (ib. 306 k. 305). W działach braterskich bratu Franciszkowi w r. 1688 sprzedał za 15.000 złp części Gryżyny, wziął zaś od niego w takiej samej sumie części Nielęgowa (P. 1116 IX k. 28v). W r. 1690 wskutek działów części w Nielęgowie nabył za 16.000 zł także i od brata Piotra (P. 1431 k. 325). Bezpotomny, już nie żył 28 V 1692 r., kiedy to w Nielęgowie bracia spisali ugodę dotyczącą pozostałego po niem spadku (Kośc. 356 k. 165v). Jego testament sporządzony 16 IV 1692 r. oblatowany był w grodzie poznańskim 10 III 1693 r. (ib. 307 k. 426).

IV) Maciej, syn Grzegorza i Karchowskiej, wspomniany w r. 1675 (ib. 305 k. 716), jeszcze nieletni w r. 1682 (P. 1105 IX k. 81v), chyba już nie żył w r. 1685, bowiem przemilcza go transakcja braterska z tego roku.

V) Piotr, syn Grzegorza i Karchowskiej, wspomniany w r. 1675 (Kośc. 305 k. 716), nieletni 1682 r. (P. 1105 IX k. 81v), swoją część w Gryżynie sprzedał w r. 1690 za 15.000 złp bratu Franciszkowi (P. 1431 k. 302), ale tegoż jeszcze roku w działach braterskich części Nielęgowa i Gryżyny dał w sumie 16.000 złp bratu Aleksandrowi (ib. k. 326). Tego samego roku od Wojciecha i Stanisława braci Mierzewskich kupił za 18.700 złp części Mierzewa w p. kośc. (ib. k. 387v). Ugodził się w r. 1692 z bratem Franciszkiem o spadek zmarłym bracie Aleksandrze, dziedzicu Nielęgowa (Kośc. 356 k. 165v) i całą swoją część w tej wsi sprzedał t. r. temu bratu za 4.000 złp (P. 1123 VII k. 95). Borowo p. kośc. sprzedał w r. 1694 za 34.500 złp Zygmuntowi Bronikowskiemu (P. 1123 XII k. 2v). Dziedzic części Mierzewa, skwitował w r. 1699 Mikołaja Bronikowskiego, dziedzica innej części tej wsi (Kośc. 308 k. 571). Nie żył już w r. 1719 (P. 1168 k. 23). Ożenił się 26 II 1691 r. z Katarzyną Rosnowską (LC Siemowo), córką Wojciecha i Anny z Karszeckich, której t.r na połowie Mierzewa oprawił posag 7.000 złp (P. 1121 IV k. 11). Umarła ona w Mierzewie 18 XI 1701 r., pochowana u Reformatów w Osiecznie (LM Poniec). Syn Wojciech, ochrzcz. 4 II 1694 r. (LB Poniec), umarł dzieckiem. Z corek, Anna (Anna Elżbieta), ur. w Mierzewie, ochrzcz. 28 VI 1695 r. (LB Siemowo), w r. 1719 żona Marcina Kozierowskiego, umarła w Wysoczce 17 IV 1737 r., pochowana w Buku. Elżbieta Maria Jadwiga, ur. w Mierzewie, ochrzcz. 6 VII 1698 r. (LB Poniec), młodo zmarła. Wiktoria poszła w Poniecu 25 V 1719 r. za Sebastiana Gurdzielskiego, zmarłego po r. 1729. Wiktoria z M-ch Grudzielska zmarła 22 IX 1765 r. w Jeziorach Wielkich, pochowana u Franciszkanów w Śremie. Jej wiek określony na lat 80, co niemożliwe, zważywszy datę ślubu rodziców. W latach 1736-1759 spotykamy sie z Wiktorią z M-ch, żoną Andrzeja Nasierowskiego. Czyżby to był drugi mąż tej samej Wiktorii, przemilczany w zapisie jej zgonu? W r. 1719 obie siostry, Anna i Wiktoria, już zamężne, ojcowską połowę Mierzewa sprzedały za 23.000 złp Wojciechowi Bieńkowskiemu, regentowi ziemskiemu sieradzkiemu (P. 1168 k. 23). Zob. tablice 1-3.



Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona484485486487[488]489490491492Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników