Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona486487488489[490]491492493494Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Małachowscy - Miaskowscy
Mejerowie h. Lewald
Zygmunt (Jan Zygmunt), syn Jerzego, kapitan J. Kr. Mci, 23 VIII 1681 r. we wsi Kołaczkowo wystawił skrypt pod zakładem 6.000 zł Mariannie Buszkowskiej, wdowie po Janie Fakinetti, sekretarzu królewskim (ib. k. 56v; Z. T. P. 35 s. 1470). Ponieważ była to potem jego żona, można przypuszczać, iż właśnie wtedy dochodziło do tego związku. Już jako swej żonie zapisał jej w r. 1683 dług 3.000 złp (N. 186 k. 144). Marianna w imieniu własnym, swych braci, siostry Gawrońskiej i siostrzeńców Dombrowiczów ogród na przedmieściu Bydgoszczy, za kościołem Karmelitów sprzedała w r. 1683 za 400 zł bydgoskim jezuitom (N. 225 k. 787v). Zygmunt wraz z żoną dawał w r. 1691 w grodzie płockim plenipotencję swemu stryjecznemu bratu Stanisławowi M-owi (N. 189 k. 72). Żył jeszcze w r. 1694 (Z. T. P. 35 s. 1470), nie żył już 1704 r. Był w ostatnich latach życia majorem J. Kr. Mci (Kc. 133 k. 280). Wdowa w r. 1712 cedowała sumę swemu zięciowi Stanisławowi M-owi, wojskiemu inflnackiemu (Kc. 134 k. 98v). Umarła między r. 1713 a 1717 (N. 195 s. 72; Kc. 134 k. 252v).

2. Piotr, nie żyjący już w r. 1685 (Z. T. P. 34 s. 100), mąż Zofii Delipowskiej (Dolipowskiej?), zmarłej chyba po r. 1690 (ib. 36 s. 405), z pewnością zaś przed r. 1694 (N. 189 k. 72). Synowie: Kazimierz, Mikołaj, Jan i Stanisław. Z nich, Mikołaj i Jan wspomnieni obok braci w r. 1685 (Z. T. P. 34 s. 100). Mikołaj żył jeszcze w r. 1719 (P. 1176 k. 5v). Jan był w r. 1694 porucznikiem regimentu dragonów (Py. 156 s. 77), chyba nie żył już w r. 1701 (Z. T. P. 38 k. 627v).

1) Kazimierz, syn Piotra i Delipowskiej, podpisek grodzki kaliski i regens (kaliski?) w r. 1689 (I. Kal. 146 s. 59), komornik graniczny kaliski i rejent ziemski sieradzki 1691 r. (Z. T. P. 36 s. 405), wojski inflancki (i komornik graniczny kaliski) w r. 1701 (P. 1141 XI k. 50). Wespół z żoną zawierał 1694 r. kontrakt z bratem swym Janem (Py. 156 s. 77). Dziedzic wsi Łęg i Obory 1701 r. (Z. T. P. 38 k. 697v). Bezpotomny, nie żył już zapewne w r. 1710, kiedy to na urzędzie wojskiego inflnackiego widzimy już jego brata Stanisława (Kc. 134 k. 54). Nie żył napewno w r. 1715 (Py. 157 s. 57). Jego żoną była Barbara (Regina Barbara) Chrzanowska (Chrząnowska), córka Stanisława i Agnieszki ze Skoroszewskich, wdowa 1-o v. po Franciszku Hiacyncie Rożyckim, regencie grodzkim kaliskim. Skasowała ona w r. 1685 dożywocie po pierwszym mężu (Z. T. P. 34 s. 58), a 1691 r. Kazimierz zapisał jej dług 2.000 złp (ib. 36 s. 405). Wzajemne dożywocie spisali w r. 1693 (I. Kal. 149 s. 403). Będąc już wdową, Barbara w r. 1715 mianowała plenipotentów (Py. 157 s. 57).

2) Stanisław, syn Piotra i Delipowskiej, wojski inflancki w r. 1710 (Kc. 134 k. 54), wspomniany w r. 1685 (Z. T. P. 34 s. 100), kwitował brata Kazimierza 1692 r. (ib. 35 s. 819), Jako plenipotent (mianowany 1691 r.) brata stryjecznego Zygmunta M-a, w imieniu jego i jego zony kwitował w r. 1693 ze sprawy Macieja Swinarskiego, burgrabiego grodzkiego nakielskiego (N. 189 k. 72). Od Jadwigi 1-o v. Tworkowej, 2-o v. Gościmskiej, 3-o v. Barcikowskie, i od jej syna jezuity Franciszka Gościmskiego kupił w r. 1699 za 2.000 złp kamienicę "Tworkowską" w Poznaniu przy ulicy Wrocławskiej (P. 1136 I k. 220v). Dzierżawca dóbr Turzy i Ochodzy, skwitowany w r. 1702 z 2.000 złp przez Macieja i Annę z Boleszów małżonków Gądeckich (P. 1142 I k. 89). Zawierał w r. 1705 w Obiecanowie pod zakładem 6.000 złp kontrakt z małzonkami Krzywosądzkimi (G. 92 k. 64v). Od zięcia Jana Antoniego Roznowskiego, wedle zobowiązania z r. 1716, nabył w r. 1720 za 65.000 złp wsie Pawłowo i Brzezno w p. kcyn. (P. 1176 k. 4v). Dobra Łęg i Obory w p. kal., pochodzące ze spadku po bracie kazimierzu a odkupione od innych współspadkobierców, to jest braci Mikołaja i Jana, wedle kontraktu z 1719 r. sprzedał w r. 1720 za 18.000 złp małżonkom Roznowskim, to znaczy swemu zięciowi i córce (P. 1176 k. 5v). Wieś Brzezno sprzedał w r. 1727 za 36.000 złp synowi Teofilowi Antoniemu (P. 1210 II k. 2), a 1729 r. temuż synowi sprzedał również Pawłowo z folwarkiem w p. kcyń. za 37.000 złp (P. 1218 k. 53v). Umarł między r. 1736 a 1741 (I. Kal. 171/173 s. 128; Kc. 139 k. 223v). Żenił się z Magdaleną Emanuelą Fakinetti, córką Jana, sekretarza J. Kr. Mci, i Marianny z Buszkowskich, 2-o v. żony Zygmunta M-a. Dożywocie wzajemne z tą żoną spisywał w r. 1694 (Z. T. P. 35 s. 1470; Kc. 133 k. 280). od teściowej dostał w r. 1712 cesję sumy 6.000 złp na części wsi Debowo Wałdowszczyzna wraz z prowizjami wynoszącymi 2.000 złp i z sumą 400 złp za zboża i starościńskie zakłady (vadia). Wszystko to w r. 1713 cedował dziedzicowi tej części, Kazimierzowi Broniewskiemu (Kc. 134 k. 99v; N. 195 s. 72). Magdalena Emanuela, jedyna spadkobierczyni rodziców, swoje częsci po nich we wsi Mijakowo Szelszczyzna sprzedała w grodzie płockim w r. 1717 za 17.000 złp Stanisławowi i mariannie małzonkom Świerczyńskim (Kc. 134 k. 252v). Wobec choroby męża, wraz z synem Rafałem, oraz córką i zięciem Grabskimi, kwitowała w r. 1731 Stefana Kościelskiego, byłego dziedzica Bielaw, z 10.000 zł posagowych tej córki i z 6.000 zł stanowiących własność zięcia Grabskiego (G. 96 k. 96). Żyła jeszcze w r. 1747 (G. 98 k. 124v). Synowie: Józef Ignacy Kazimierz, ur. w Rybowie, ochrzcz. 1 III 1716 r. (LB Gołańcz), zapewne młodo zmarły, Teofil, Władysław i Rafał. Z córek, Wiktoria Łucja, ochrzcz. w czerwcu 1711 r. w Grylewie, gdzie rodzice szukali schronienia przed zarazą (LB Grylewo). Może identyczna z Wiktorią, która w r. 1728 była żoną Kazimierza Rozdrażewskiego, zaś 2-o v. w latach 1740-1756 Franciszka Chrzanowskiego, dziedzica Mieczewnicy, a nie żyła już w 1770. Magdalena, w latach 1714-1734 żona Jana Antoniego Rożnowskiego, nie żyła w r. 1746. Franciszka wreszcie, najpierw w latach 1731-1734 żona Walentego Grabskiego, 2-o v. w r. 1737 zaślubiła Pawła Żeromskiego (Żuromskiego), zmarłego między r. 1765 a 1767. Sama żyła jeszcze w r. 1775 a może i 1779.

(1) Teofil cz. Bogumił (Teofil Antoni), syn Stanisława i Magdaleny Fakinetti, od ojca, jak wiemy już, kupił w r. 1727 Brzezno, a 1729 Pawłowo w p. kcyń. Brzezno w r. 1729 sprzedał za 36.000 złp Tomaszowi Budziszewskiemu (P. 1218 k. 95v), a Pawłowo w r. 1731 za 43.000 złp Stanisławowi Trzcińskiemu (P. 1231 k. 29). Umarł w r. 1732, pochowany 3 XII (A. B. Gołańcz, W. 42). Żoną jego w r. 1731 była Anna Zofia (Zofia Anna) Misbachówna, córka Jana Ernesta (P. 1231 k. 29; Kc. 137 k. 75v), która w czarnkowie 25 III 1733 r. poszła 2-o v. za Mikołaja Mielęckiego, chorążego bracławskiego (LC Czarnków). T.r. oboje ci małżonkowie spisali wzajemne dożywocie (P. 1238 k. 93, 93v). Po pierwszym mężu miała ona oprawe i dożywocie na jego dziedzicznych dobrach, Oporzynie i Kowalewie (Kc. 139 k. 210). Żyła jeszcze w r. 1750 (Kc. 141 k. 77). Teofil z Misbachówny miał syna zmarłego w r. 1732, mającego 10 tygodni, pochowanego 17 XII (A. B. Gołańcz, W. 42), oraz córkę Konstancję, nieletnią w r. 1733 (Kc. 137 k. 121, 139 k. 210), która w r. 1747 pod imieniem Antoniny była klaryską w Bydgoszczy (G. 98 k. 124v; Kc. 141 k. 77). Sumę 3.000 złp na Kowalewie, wsi dziedzicznej Trzcińskich, pochodzącą ze spadku po rodzicach, cedowała ona w r. 1782 swej krewnej, pannie Antoninie Gądeckiej (G. 109 k. 53). Już to jedno potwierdza fakt, iż musiała być jedynaczką. Nigdzie współcześnie nie trafiłem na ślad jakiejś jej siostry. Emerencja Logowa, która umarła 10 III 1794 r., mając lat 78 (LM Łubowo), a więc urodzona ok. r. 1716, była współczesną poprzedniego pokolenia M-ch, nie zaś Konstancji-Antoniny. Zapis z r. 1787, w którym mowa o Emercjannie Mejerównie, córce zmarłego Teofila Lewalt M-a i Anny Zofii de Misbachy, żonie Jana Krzysztofa Logi (P. 1375 k. 147), należy uważać za fałszywy w swej treści. Był jednym z ogniw przeprowadzanego właśnie wtedy "uszlachcania" Logów, o czym pisałem pod hasłem Logowie. Autentyczny w pełni jest akt ślubu z 9 V 1735 r., z którego dowiadujemy się, że Emerencja "Meygrowna" z Bukowca wyszła za Józefa Logę z Lubiewka, przy czym świadkami była nieszlachta. Lodze późniejsza ręka dodała "G." (LC Rogoźno).

(2) Władysław, syn Stanisława i Magdaleny Falinetti, jezuita, w r. 1729 jako "studiorum magister" kwitował rodziców z prowizji od zapisanej mu na Pawłowie sumy 6.000 złp (N. 204 k. 24). Już jako "pater Societatis Jesu" cedował w r. 1734 bratu Rafałowi czynsze zaległe za dwa lata u Rożnowskich, siostry i jej męża, od lokowanej na Łęgu i Oborach sumy 6.000 złp (I. Kal. 171/173 s. 178).

(3) Rafał, syn Stanisława i Magdaleny Fakinetti, komisarz województw wielkopolskich w latach 1736-1768 (G. 98 k. 807v, 100 k. 295v). Wymieniony obok matki w r. 1731 (G. 96 k. 375), w r. 1736 połowę wsi Ławki, nabytą od siostrzeńców, Tomasza i Kajetana Grabskich, zastawił na trzy lata za 6.000 złp Mikołajowi Chwaliszewskiemu (G. 98 k. 807v). T.r. skwitował z sum szwagra i siotre, małżonków Roznowskich (I. Kal. 171/173 s. 128). Mocą kontraktu z Cielmowskimi, spadkobiercami Wojciecha Jabłonowskiego, nabył w r. 1745 posesję części Żolcza zwaną Jabłonowszczyzną (G. 97 k. 766, 98 k. 43), a w r. 1747 scedował te prawa za 2.000 zł Barbarze z Kiedrzyńskich Wojciechowej Glińskiej (G. 98 k. 158v). Dzierżawca Laskownicy w r. 1752 (LB Łekno). Dziedzic połowy wsi Ławki oraz Holendrów Wyrobki i Posiadacze, sprzedał te dobra w r. 1765 za 18.000 złp Józefowi Rosenowi, generałowi adiutantowi J. Kr. Mci, żupnikowi wojewodztw poznańskiego i kaliskiego, dziedzicowi Kruchowa, ktory w r. 1763 nabył już drugą połowę tych dobr za 14.000 zlp od Franciszki z M-ow Żeromskiej i jej synów, Kajetana i Tomasza Grabskich (G. 99 k. 431v, 100 k. 79). Skwitowany w r. 1772 z 4.000 złp przez szwagra Walentego Mąkowskiego (Py. 158 k. 182v), żył jeszcze 18 VI 1780 r. (LC Staw). Jego żoną, zaślubioną przed r. 1745 była Joanna Mąkowska (LB Targowa Górka), córka Stanisława i Franciszki z Grzybowskich. Z jej braćmi, Stefanem, Walentym i Jakubem, spisywał Rafał w Laskownicy Wielkiej 29 III 1754 r. komplanację pod zakładem 8.000 zł (Kc. 142 k. 166). Żonie swej w r. 1758 na połowie Ławek zapisał sumę 6.672 złp (P. 1326 k. 117v). Od szwagra Walentego Mąkowskiego otrzymał w r. 1762 cesję sumy 6.000 złp u Józefa Cywińskiego, podstolego poznańskiego, pochodzącą z sumy posagowej zmarłej ciotki Heleny z Mąkowskich Cywińskiej (G. 99 k. 382v). Joanna nie żyła już w r. 1765 (Rel. Kal. 185/186 s. 1026). Dane przez nią mężowi dożywocie jej sumy posagowej na Ławkach owdowiały Rafał cedował w r. 1775 corce Dobrzyckiej (G. 102 k. 48). Z Joanny rodzili się synowie: Józef, Antoni, o których niżej,

@tablica

Franciszek Bernard, ur. w Laskownicy, ochrzcz. 14 VI 1752 r. (LB Łekno), zmarł mając pół roku, pochowany 3 I 1753 r. (A. B. Gołańcz, W. 42). Córki: Julianna, Anna i Marianna, wspominane w latach 1768-1771 (G. 100 k. 295v; I. Kon. 80 k. 139; Py. 158 k. 155). Z nich, znam dalsze losy tylko Anny, może te dwie inne pomarły wcześnie? Była więc Anna w latach 1775-1780 żoną Ignacego Dobrzyckiego, żyła jeszcze 22 XI 1795 r.

a. Józef, syn Rafała i Mąkowskiej, uzyskał od ojca w r. 1768 zwolnienie spod dożywocia ojcowskiego należnej sobie części z sumy posagowej 9.172 zł, pozostawionej na Ławkach przy sprzedaży tej wsi Rosenowi (G. 100 k. 295v). Był t.r. chorążym w regimencie Karola Radziwiłła, wojewody wileńskiego, marszałka konfederacji (I. Kon. 80 k. 139; Rel. Kal. 193/194 k. 107). Nie żył już 1771 r., a spadek po nim, tj. udział w sumach macierzystych na Tomicach i Twardowie, brali brat i siostty (Py. 158 k. 155).

b. Antoni (Antoni Piotr Paweł), syn Rafala i Makowskiej, ochrzcz. 29 VI 1745 r. (LB Targowa Gorka). W imieniu własnym i rodzeństwa odstępował w r. 1768 od manifestacji względem nieważności sprzedaży Kwiatkowa w p. kal., dokonanej przez Mąkowskich na rzecz Józefa Wężyka, miecznika wieluńskiego (I. Kon. 80 k. 139). Wraz z bratem i siostrami t.r. od Wężyka dostał zapis 3.250 złp (ib. k. 146v). Zaślubił 15 VII 1772 r. Ewę Nieszczewską, wdowę 1-o v. po Ignacym Koryckim, która jeszcze przed ślubem zapisała mu 500 tynfów na swojej sumie posagowej, wynoszącej 1.000 tynfow, jaką miała zabezpieczoną na Śmiłowicach w wojew. brzesko-kujawskim, dobrach Józefa Dąmbskiego, kasztelana kowalskiego (G. 100 k. 475v). Wzajemne dożywocie spisywali małżonkowie w r. 1785 (G. 112 k. 78). Zob. tablicę.

U Bernardynów w Gołańczy pochowano w r. 1719 cztery osoby pochodzące z tej niewątpliwie rodziny: panią Mariannę, Stanisława, Chryzostoma i Józefa (A. B. Gołańcz, W. 42). Chyba były to ofiary jakiejś epidemii. Związać ich z wyżej daną genealogią nie umiem.

Ludwika, żona Stanisława Kołaczkowskiego, oboje w r. 1745 już nie żyjący. Tę Ludwikę zaliczam do M-ów h. Lewald tylko na domysł. To samo dotyczy Magdaleny, żony Jana Braneckiego, obojga juz nie żyjących w r. 1746.

Mejerowie, Majerowie
Mejerowie, Majerowie różni. Anna Ludwika, zona Stanisława Kołaczkowskiego, nie żyjącego już w r. 1768. Jan nie żył już w r. 1785, pozostawił synów Józefa i Ludwika. Józef, może identyczny z urodzonym Józefem, chrzestnym 15 II 1768 r. (LB Broniszewice), jak też z Józefem, administratorem w r. 1773 Objezierza i Kowalewka, dóbr Węgorzewskiego (P. 1350 k. 9v). Józef, brat Ludwika, 1785 r. dzierżawca Berzyna (LB Gnin). Lulina w r. 1785 (LB Żydowo), Mikoszek w r. 1788 (LB Głuchowo). Z żoną Agnieszką z Koźmińskich, córką Antoniego i Joanny z Kamińskich, wdowa po dwóch mężach, Stanisławie Brzeskim i Karolu Cieńskim, kwitował się wzajemnie w r. 1785 (P. 1362 k. 4v). Dzierżawca Mikoszek i Kawczyna, skwitował 1791 r. z 792 złp dziedzica tych dóbr, Andrzeja Dramińskiego (Kośc. 337 k. 15). Od Ignacego Walickiego kupił w r. 1792 za 1.205 zł węg. folwark we wsi Głazewo w kluczu pczewskim, posiadany przez niego na prawie dziedzicznym (P. 1369 k. 160v). Agnieszka z Koźmińskich umarła 30 VII 1813 r., mając lat 67, on sam zmarł w Cerekwicy 19 II 1815 r. w wieku lat 78 (LB Szamotuły). Z ich córek, Nepomucena (Zofia Nepomucena), ur. w Lulinie, ochrzcz. 2 V 1785 r. (LB Żydowo). Marianna Zuzanna, ur. w Mikoszkach 18 VIII 1788 r. (LB Głuchowo), umarła 16 X 1798 r. (LM Szamotuły).

Ludwik, syn Jana, a brat powyższego Józefa, ożenił się 27 VII 1777 r. w Rokossowie z Apolonią Kropiwnicką (LC Poniec). Był w latach 1779-1799 dzierżawcą Gnina (LB Gnin). Ich syn, Jan Świętosław ochrzcz. 27 XII 1785 r. Córki: Ludwika Elżbieta Franciszka i Justyna Franciszka Józefa, zapewne bliźniaczki, ochrzczone obie 26 IX 1779 r., Nepomucena (Zofia Nepomucena), ochrzcz. 8 V 1783 r., zmarła w Gninie 2 VII 1791 r. Justyna była chrzestną 4 III 1799 r. (LB, LM Gnin).

Pani Karolina, dziedziczka dóbr Czarnotul, chrzestna 28 III 1826 r. (LB Ostrowo n. Gopłem). Modesta przed 15 X 1836 r. zaślubiła ur. Seweryna (Zefiryna?) Drojeckiego, dzierżawcę Chłapowa, a 1839 r. oboje mieszkali w Chraplewie parafii Brody. Jan, były major wojsk polskich umarł w Cierpięgach Wielkich 4 I 1842 r., mając 68 lat (LM Św. Wawrzyniec, Gniezno). Józef, dzierżawca Radzewa, liczący lat 31, zaślubił 28 X 1888 r. Leonię Żorawską, 20-letnią. Ich syn Władysław Klemens, ur. w Radzewie (LC, LB Bnin).

Józef Rudnica M. zmarł 6 I 1932 r., mając lat 75, pochowany w Strzelcach (Dz. P.).

Meisnerowie, Meysnerowie
Meisnerowie, Meysnerowie, czy szlachta? Ferdynand, kapitan wojsk polskich, burmistrz Grodziska, 28-letni, zaślubił 30 VII 1815 r. pannę Joannę Miszewską, 31-letnią. Świadkiem ślubu był Antoni M., dziedzic Jeżewa na Pomorzu (LC Konarzewo).

Meixer
Meixer ur. Franciszek, koniuszy starosty konińskiego Mycielskiego, i Franciszka, rodzice Michała Franciszka, ochrzcz. we dworze w Chociszewicach w październiku 1766 r. (LB Pępowo).

Melerowie, Mellerowie, Milerowie
Melerowie, Mellerowie, Milerowie. Ur. Jan Meller z żoną Anną Boszkowską wydzierżawili w r. 1713 od wdowy Teofili z Chwaliszewskich Wilkostowskiej na trzy lata pod zakładem 2.000 zł części w Starym Żołczu w p. gnieźn. (G. 93 k. 152v). Jan Meler, zamieszkały w Myślątkowie w p. gnieźn., i Anna, chyba więc ci sami, rodzice Kunegundy Zofii ochrzcz. 4 III 1721 r. (LB Gebice). Jan Meler i Marianna (takie imię matki, ale pomyłki z Anną i Marianną częste), rodzice urodzonych w Żołczu, Elżbiety, ochrzcz. 5 VI 1726 r., i Zofii, ochrzcz. 28 III 1729 r. (LB Jarzabkowo). Może z owym Janem dzierżawcą Żołcza identyczny szl. Jan Antoni Meler, który sumę 90 złp zapisaną przez zmarłego sław. Walentego Greckiego, mieszczanina obornickiego, cedował w r. 1723 Janowi Konarskiemu, regentowi grodzkiemu gnieźnieńskiemu (G. 94 k. 262).



Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona486487488489[490]491492493494Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników