Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
489490491492[493]494495496497
Małachowscy - Miaskowscy
żoną, córką Wawrzyńca Przyborowskiego, podczaszego kaliskiego, i Marianny z Cerekwickich, wziął w posagu od Jana Cerekwickiego, starosty średzkiego, 2.000 zł i tę sumę oprawił jej w r. 1687 (Kośc. 306 k. 412). Anna i jej mąż Jerzy Ślegielski, pisarz skarbu koronnego, oboje już nie żyli w r. 1711. katarzyna w Rogoxnie 20 II 1721 r. zaślubiła szl. Michała Gumińskiego. N., z Brunowa, i Joanna, rodzice Katarzyny, ur. w Brunowie, ochrzcz. 9 IV 1721 r. (LB Sowina).
A oto M-cy używający stale przydomku czy imioniska _Zybko_, _Zybko Mężyńscy_.
Kazimierz, mąż Elżbiety Gałeckiej, oboje już nie żyjący w r. 1743 (P. 1273 k. 97v). Ich synowie: Jan, Franciszek i Paweł. O tym ostatnim mam tylko jedną wiadomość z r. 1735 (G. 97 k. 10v).
1. Jan, syn Kazimierza i zap. Gałeckiej, już nie żyjący w r. 1759 mąz Karoliny z Powalskich, zmarłej między 16 II 1759 r., a 1761 r. (P. 1329 k. 28v, 184, 1331 k. 109), z której synowie, Franciszek i Michał, oraz córki: Konstancja, która przed r. 1760 wyszła za Tomasza Kołdowskiego zmarłego 27 X 1779 r., żyła jeszcze w r. 1786, Karolina (Karolina Eleonora), która 1-o v. przed 18 X 1760 r. wyszła w Dolsku za Jana Roznowskiego, a 2-o v. przed 1768 r. za Józefa Golemowskiego, nie żyła już 1785 r., Eufrozyna (Rozalia), w latach 1766-1774 żona Władysława Przanowskiego.
1) Franciszek, syn Jana i Powalskiej, od brata Michała odkupił 1760 r. za 47.843 złp połowę Krzyżanek, łącząc w ten sposób całą wieś, którą obaj dziedziczyli po stryju Franciszku, łowczym podlaskim i sędzim grodzkim wałeckim (P. 1329 k. 28v). Jako dziedzic Krzyżanek skwitowany 1766 r. przez Józefa Glinickiego, dziedzica Osieka w p. pyzdr. (Kośc. 330 k. 69). Umarł w Krzyżankach 28 V 1779 r., mając lat 46, pochowany w Pępowie (LM Pępowo; LM Chwałków, tu data zgonu 15 V, zaś miejsce śmierci "w drodze z Bojanowa"). Ożenił się w Zakrzewie 13 VII 1758 r. z Antoniną Przyłuską (LC Mieścisko) i dał jej oprawę na Krzyżankach. Będąc już wdową zawierała ona 21 VI 1776 r. ugodę z córka Katarzyną, żoną Ignacego z Pierzchna Koszutskiego (Kośc. 361 k. 45). Żyła jeszcze 1779 r. (Py. 160 k. 157). Córka Katarzyna (Katarzyna Franciszka Urszula), ur. w Krzyżankach, ochrzcz. 19 X 1760 r. (LB Pepowo), wniosła mężowi Koszutskiemu Krzyżanki. Umarła między r. 1789 a 1815. Byli i synowie: Michał, zmarły w Krzyżankach 15 II 1762 r., mający ok. 9 lat(!), Józef, ur. ok. 1762 r., zmarły tamże 17 IX 1765 r., wreszcie Teofil Jan Nepomucen Jakub, ur. w Krzyżankach 3 VIII 1766 r. (LM, LB Pępowo), niewątpliwie zmarły dzieckiem. Być może, iż córką lub siostrą Franciszka była Rozyna, występująca jako chrzestna 2 X 1761 r. (LB Pepowo).
2) Michał, syn Jana i Powalskiej, dziedzic po stryju połowy Krzyżanej, jak widzieliśmy sprzedał to bratu. Od Małgorzaty, żony Kazimierza Skoroszewskiego, i od Ludwiki, żony Aleksandra Skoroszewskiego, sióstr Zaidlicówien, kupił 1761 r. za 40.000 złp wieś Poklatki w p. pyzdr. (G. 99 k. 316v), a 7 I 1763 r. sprzedał owe dobra za tyleż Michałowi Goreckiemu (G. 99 k. 423). Umarł w dziesięć dni potem wskutek nieszczęśliwego wypadku w Jaroszewie 17 I 1763 r. (LM Popowo Kośc.). Transakcja sprzedaży Poklatek, jak się zdaje, nie doszła do skutku, może z racji tej nagłej smierci Michała nie obleczona w ostateczną forme prawną. Wieś ta była potem Własnością bratanicy Michała Katarzyny i jej męża Ignacego Koszutskiego. Żoną Michała była 1763 r. Krystyna Prokopówna (G. 99 k. 423), córka Karola Świętosława i Krystyny Zaidlicówny, która 1767 r. poszła 2-o v. za Franciszka Swinarskiego (P. 1344 k. 117v). Żyła jeszcze 1770 r. (G. 100 k. 393v).
2. Franciszek, syn Kazimierza i gałeckiej, pisał się "na Chybowie i Mężeninie Zybko Mężyński" (I. Kon. 76 k. 522v). Łowczy podlaski 1739 r., przysięgał t.r. na urząd subdelegata pisarza grodzkiego wałeckiego (N. 206 s. 74), pisarz grodzki wałecki 1742 r. (P. 1267 k. 42v), sędzia grodzki wałecki 1757 r. (LB Pepowo). Intromitowany w r. 1734 do wójtostwa w Slesinie w skutku układu zawartego z małżonkami Lewandowskimi (I. Kon. 76 k. 509). W związku z posesją tego wójtostwa popadł w zatarg z Wojciechem Karskim i Józefem Zakrzewskim, z którymi w 1735 r. zapisał sie na kompromis, a superarbitrem miał być Adam Żychliński, kasztelan międzyrzecki (G. 97 k. 8v). W imieniu własnym i brata Pawła M-go wydzierżawił 1735 r. na trzy lata pod zakładem 1.500 zł wieś Zakrzewo od Józefa Łąckiego, kasztelanica kruszwickiego (G. 97 k. 10v). Od Melchiora Malczewskiego kupił 1743 r. za 70.000 złp dobra Krzyżanki w p. kosc. (P. 1273 k. 97v). Od ks. Józefa Białeckiego kupił 1756 r. za 200 zł część w Duchnicach w ziemi warszawskiej (G. 98 k. 774v). Od Bogusława i Karola braci Koszutskich, miecznikowiczow kaliskich, kupił 1749 r. Rusocin w p. kośc. Procesował się potem długo z Bogusławem Koszutskim, który tę wieś miał od M-go wykupić, ale nie wykupił. Chorował poważnie i 1758 r. jeździł na operację do Berlina, skąd nadesłał swój testament. Wrócił jednak do kraju i we Wschowie 16 II 1759 r. spisał nowy testament unieważniający poprzedni. Odstępował w nim od dziedzictwa Rusocina na rzecz Bogusława Koszutskiego, zaś sumy płynące z tej transakcji zapisał bratanicom, córkom brata Jana. Posesje owej wsi zlecił bratowej i najstarszej z bratanic, Konstancji, pokąd zamąż nie wyjdzie. Krzyżanki zostawiał "niegodnikom rozkazom moim nieposłusznym", to jest bratankom Franciszkowi i Michałowi, w nadziei, że "z hultai może wdzięczniejszy łaski moje nastąpic sukcesor". Filipinom gostyńskim zapisał 15.000 tynfów, które pożyczył był Adamowi Skoroszewskiemu, kasztelanowi przemęckiemu. Poczynił hojne legaty dla wielu dalszych krewnych, zwłaszcza dla "ubogich kolligatów" z Mężenina, Zybko-Chybowskich (Ws. 92 k. 174, 184 k. 274). Umarł wkrótce po powrocie z tej kuracji, 26 VII 1759 r., mając lat 45 (LM Pępowo). Przeciwko testamentowi protestował 1760 r. Tomasz Kołdowski w imieniu swej żony Konstancji M-ej oraz jej sióstr, Karoliny i Eufrozyny (P. 500 k. 148v). Zob. tablicę 2.
Marianna i jej mąż Jan Chmielewski, oboje nie żyli juz w r. 1746. Katarzyna, wdowa po Sebastianie Tuszyńskim 1751 r., nie żyjąca już 1755 r. Antoni i Agnieszka ze Stokowskich, oboje już nie żyjący w r. 1806, rodzice Agnieszki, które przed 21 XI 1806 r. poszła za Franciszka Klimeckiego (LB Gostyczyna).
Walenty Barszcz M. występował 1746 r. jako plenipotent Franciszka Zybko M-go, łowczego podlaskiego (Ws. 179 k. 225v). walenty Zybko M., ekonom Fabiana Parczewskiego, dziedzica Kurowa i Gniazdowa w p. kal. 1759 r. podpisywał się "reką trzymaną" (Rel. Kal. 171 s. 19).
@tablica
Mianowscy różni. Jan, syn Marcina, dawał 1617 r. zobowiązanie Stanisławowi Wilkońskiemu (G. 74 k. 30). Jan, syn zmarłego Stanisława, kupił 1631 r. od Jakuba Dąbrowskiego za 1.000 zł części w Częstkach półęczyc. (R. kal. 11 k. 328v). Piotr, syn zmarłego Marcina, dziedzic Olewina w z. wiel., żeniąc się 1655 r. z Jadwigą Molską, otrzymał od jej ojca Piotra krótko przed ślubem, 13 I, zapis 4.000 zł posagu i 1.000 zł wyprawy (I. Kal. 110a s. 42). Dziedzicem Olewina był i 1652 r. (P. 1064 k. 208). Nie żył już 1657 r., kiedy Jadwiga była 2-o v. żoną Samuela Czechowskiego (I. Kal. 122 s. 277). Katarzyna, żona Aleksandra Stawskiego, już nie żyjącego w r. 1688. Piotr nie żył juz 1746 r., był mężem Zuzanny Starczewskiej, córki Jakuba i Marianny z Radlickich, która miała przez matkę zapisany posag 3.000 zł. Przeżyła męża. Dzieci nie mieli (ib. 183 k. 13v). Paweł umarł w Posadowie 22 XII 1781 r. (LM Lwówek). Antoni, mąż Barbary Rosskowskiej, córki Jana i Heleny z Czyżewskich, nie żyjącej już 1792 r. (I. Kon. 84 k. 360).
Miaskowscy h. Bończa, jednego pochodzenia z Tworzyjańskimi, wzięli nazwisko od wsi Miaskowo w p. kośc. Jan M., niedzielny ze swym ojcem Janem Tworzyjańskim, pozywał tego ojca 1471 r. (Kośc. 20 s. 590). Jan M. nie był jedynakiem, a z jego rodzeństwa znamy jeszcze Wawrzyńca Moraczewskiego (wieś Moraczewo również w pow. kościańskim), o którym będzie mowa pod Moraczewskimi. Jan M. kupił od Anny, żony Macieja Kawieckiego, w r. 1489 jej czwartą część w Krzekotowicach i połowę w Szarpatkach p. kośc. płacąc 160 (170?) grz. (P. 1387 k. 123v; Kośc. 228 k. 364, 230 k. 51v). Z bratem Wawrzyńcem Moraczewskim zawierał w r. 1493 ugodę działową o pewne łany koło Moraczewa (P. 22 k. 134). Od Jana Lubonskiego i jego żony Katarzyny otrzymał w 1502 r. zapis wyderkafowy 12 grz. czynszu rocznego za 150 grz. na Luboni w p. kośc. (P. 1389 k. 189). W 1508 r. od Elzbiety, wdowy po Janie Śmigielskim, i od jej synów, Andrzeja, Stanisława i Wojciecha, trzymał wyderkafem za 200 grz. całą wieś Przesieka Polska w p. kośc. (P. 786 s. 25, 863 k. 23). Nie żył już 1510 r., kiedy to jego synowie, Jan i Stanisław, kwitowali rajców kościańskich z 200 grz., które dał był owym rajcom do wiernych rąk (Kośc. 232 k. 140v). Prócz wymienionych miał jeszcze synów, Feliksa i Benedykta (Bieniasza).
A. Stanisław, syn Jan, w latach 1510-1513 wespół z braćmi wyderkafowy posiadacz części wsi Czerwony Kościół, stanowiących dwie trzecie całej tej wsi (dziś Czerwonawieś) w p. kośc., nabytych od Wojciecha i Bartłomieja braci Kąkolewskich za 700 grz. (Kośc. 232 k. 119v, P. 786 s. 371, 426). Jako współdziedzic w Miaskowie, wespół z braćmi miał zatargi z Janem Gorzyńskim, z racji których to waśni między stronami 1513 r. założone zostało vadium 120 grz. (P. 865 k. 334v). Z tymiż bracmi nabył t.r. za 100 zł węg. wyderkafem od Tomasza Rąckiego, dziedzica w Żegrowie w p. kośc., cztery łany w owej wsi (Kośc. 233 k. 34). Nie wymieniany w dalszych transakcjach zawieranych przez braci, musiał więc umrzeć albo jeszcze tego roku, albo krótko potem. Z całą pewnością nie żył już w 1515 r., bo o nim milczą przeprowadzone wtedy działy braterskie.
B. Jan, syn Jana, wystepujący w związku z powyższymi transakcjami w latach 1510-1513 dotyczącymi Czerwonego Kościoła i Żegrowa. W działach z braćmi w 1515 r. wziął części ojczyste w Miaskowie oraz sumę 700 grz. wyderkafową na dwóch częściach Czerwonego Kościoła (P. 1392 k. 57). Część w tej wsi posiadał jeszcze 1523 r. (Kośc. 26 k. 363v). Od Leliwity Ambrożego M-go, stryja swojej żony, kupił w 1529 r. za 200 grz. część Wielkiego Bodzewa w p. kośc. (P. 1393 k. 289). Od Jadwigi, wdowy po Janie Kani z Jezierzyc, i od jej córki Anny uzyskał 1533 r. zobowiązanie sprzedaży za sumę 1.000 grz. Jezierzyc w p. kośc. (Kośc. 234 k. 258v). Transakcja ta jednak najwidoczniej do skutku nie doszła, bowiem wdowa po Kani 1535 r. procesowała M-go i t.r. uzyskała intromisję do swych oprawnych Jezierzyc, z których M. zdążył już ją wygnać (P. 875 k. 79; Kośc. 234 k. 314). Ten jednak zadał jej nieszlachectwo i uzyskał na nią banicję (Kośc. 28 k. 265). Zresztą i to możliwe, że cały ten zatarg dotyczył nie dziedzictwa, lecz tylko posesji Jezierzyc, do której wdowa miała może prawo z tytułu oprawy czy dożywocia. Jan nie żył już w 1539 r. (ib. k. 218v). Jego pierwszą żoną była Zofia Miaskowska, córka Wojciecha, Leliwity. O porwanie tej Zofii, nieletniej, pozywał M-go jej stryj i opiekun (ojciec jej już nie żył) Andrzej Miaskowski (P. 869 k. 3). Najwyraźniej doszło jednak do zgody, bowiem jeszcze tego samego roku stryj ten zobowiązał się zwrócić M-mu pozostałe po śmierci ojca Zofii ruchomości domowe, zaś Zofia skwitowała go z opieki (Kośc. 26 k. 419, 439v). Dała ona w r. 1528 mężowi swe dobra ojczyste, więc połowę Miaskowa, całe Kleszczewo i część w Wielkim Bodzewie, on zaś na połowie owych dóbr oprawił jej jednocześnie 200 grz. posagu (P. 1393 k. 208). jego druga żoną była Jadwiga Rokossowska, córka Macieja, której w 1534 r. oprawił 400 zł posagu na połowie Miaskowa, na Kleszczewie, na połowie części w Wielkim Bodzewie oraz na połowie sumy 550 grz. (ib. k. 621v). Żyła ona jeszcze w 1567 r. (P. 911 k. 227). Synem Jana z drugiej żony był Eustachy. Córki Katarzyna, Anna i Jadwiga pochodziły niewątpliwie także z tego drugiego małżeństwa. Opiekunami tych dzieci byli 1540 r. ich stryjowie, Benedykt i Feliks, ktorzy w tym charakterze nabyli t.r. wyderkafem za 400 grz. od Macieja Rokossowskiego części w Rokossowie i Bełczylesie w p. kośc. (P. 1394 k. 341v). Benedykt, wciąż jako opiekun tych nieletnich, kwitował 1542 r. Jakuba Rokossowskiego z dwóch rat rocznego czynszu, który zapisał był zmarłemu Janowi M-mu (Kośc. 28 k. 363). Rolę opiekuna sprawował jeszcze 1557 r. (P. 898 k. 754v). Z córek, Katarzyna, jak się zdaje z rodzeństwa najstarsza, w 1567 r. jeszcze niezamęzna (P. 911 k. 520), w latach 1570-1579 żona Stanisława Jeżewskiego, występowała 1582 r. jako wdowa. Anna, w latach 1558-1589 za Stanisławem Krajewskim, Jadwiga w latach 1562-1570 żona Macieja Wilkowskiego z Lubiatowa, wdowa po nim 1578, umarła w r. 1590.
Eustachy, syn Jana i Rokossowskiej, nieletni w latach 1539-1557 (Kośc. 28 k. 218v; P. 898 k. 754v), swej matce wydzierżawił w 1554 r. Miaskowo, Bodzewo i Kleszczewo na lat sześć za sumę 20 grz. (P. 895 k. 2v). W jego imieniu rodzony wuj Jakub Rokossowski, burgrabia ziemski kościański, zawarł ugodę 1554 r. z jadwigą, wdową po Janie Kani Jezierzyckim (P. 895 k. 828v). Był już pełnoletnim 1558 r., kiedy w imieniu własnym i sióstr skwitował stryja Benedykta z opieki i administracji Miaskowa, Kleszczewa i Bodzewa oraz z czynszów wybieranych w trakcie tej opieki od wspomnianego już ich wuja Rokossowskiego, a zapisanych przez ich dziada macierzystego Macieja Rokossowskiego (Kośc. 238 k. 18v). W domu mieszczanina Grzegorza w Krzywiniu poranił mieczem Jana Pogorzelskiego, ktory w 1561 r. okazywał swe rany w grodzie kościańskim (Kośc. 240 k. 22v). Na połowie swoich dóbr we wsiach Kleszczewo i Bodzewo oprawił 1563 r. posag 800 zł żonie swej Konstancji Iłowieckiej, córce Jakuba (P. 1397 k. 253v). Nie żył juz w 1565 r., kiedy stryj Benedykt, teraz opiekun jego syna Jana, zawierał ugodę o Kleszczewo i Bodzewo z owdowiałą Konstancją (Kosc. 243 k. 71). ten syn Jan umarł zapewne wcześnie, bo potem już o nim głucho. Konstancja była 1614 r. posesorką Kleszczewa (Kośc. 290 k. 608). W 1623 r. ciężko chorowała i jej bratankowie, Jan i Jerzy Iłowieccy, w jej imieniu wyznaczyli plenipotenta (Kośc. 292 k. 221v). Jako dziedzic części w Miaskowie, Bodzewie i Kleszczewie wystepowal w r. 1582 siostrzeniec Eustachego, Krajewski, który pewne części w tych wsiach dostał t.r. od swej matki, inne zaś od ojca, który miał je nabyte od sióstr swej żony, Katarzyny owdowiałej Jeżewskiej, oraz od jadwigi i Macieja małżonków Wilkonskich (Kośc. 374 k. 33v, 34).
C. Feliks, syn Jana, wspomniany w r. 1510 obok braci jako współnabywca Czerwonego Kościoła (Kośc. 232 k. 119v). Obok tych braci współdziedzic w Miaskowie w 1511 r. (Kośc. 23 k. 269v). Miał 1514 r. całą wieś Gębice w p. kośc. nabytą wyderkafem za 500 grz. od Anny, wdowy po Piotrze Fryczu Jutroskim (P. 866 k. 53v). Z działów braterskich, dokonanych w 1515 r. wziął połowę Krzekotowic, całą pustkę szarpatki i dopłate 125 grz. (P. 1392 k. 57). Gebice w r. 1517 nabył od Jutroskiej za 500 grz. na własnośc (ib. k. 177v) i został do tej wsi intromitowany 1519 r. (Kośc. 25 k. 70), ale jeszcze t.r. sprzedał ja za 700 grz. Maciejowi Pawłowskiemu (ib. k. 318v). jednak już w 1521 r. odkupił te dobra od niego za 800 grz. (ib. k. 411v). Od Andrzeja Włostowskiego kupił 1524 r. za 20 grz. połowę łanu pustego w Pasierbicach p. kośc. (Kośc. 233 k. 93v). Występował 1528 r. jako stryj córek zmarłego Jerzego Tworzyjańskiego (P. 871 k. 23). Od Macieja i Mikołaja braci Wilkowskich kupił w 1534 r. za 300 grz. ich części w Wielkich Wilkomicach p. kośc. (P. 1393 k. 650, 670). Żył jeszcze w 1541 r., kiedy kwitowała z 70 grz. długu Jakuba Rokossowskiego (Kośc. 28 k. 255). Już nie żył w r. 1542 (P. 881 k. 145v). Ożenił się z Łucją Przyborowską, córką Jerzego, i w r. 1516 na połowie swoich części w Krzekotowicach i na Szarpatkach oprawił jej 100 grz. posagu (P. 1392 k. 94v). Ponawiał jeszcze tę oprawę w latach 1522 i 1528 (ib. k. 433, 1393 k. 229). W 1540 r. dał tej żonie dożywocie po swej śmierci na częściach Wilkonic, Krzekotowic i Pasierbic oraz na całych Gębicach i Szarpatkach (P. 1394 k. 342v). Użytkowania dwóch części Gębic zrzekła się ona w 1543 r. na rzecz swych synów, Piotra i jerzego (P. 1395 k. 277v). Synom, Janowi, Piotrowi i Jerzemu, scedowała 1549 r. połowę ról, łąk i lasów w Szarpatkach (P. 888 k. 162v). Umarła w r. 1550 albo 1551 (P. 890 k. 86v; Kośc. 235 k. 344). Obok trzech wyżej wspomnianych synów były córki: Anna, Katarzyna, Barbara i Jadwiga. Z nich, Anna, w latach 1539-1557 żona Macieja Karchowskiego. Katarzyna, w r. 1546 za Wojciechem Karchowskim, występowała jako wdowa w latach 1550-1553, nie żyła już w 1590 r. Barbarze i Jadwidze, jeszcze niezamężnym, bracia zapisali w 1549 r. każdej po 400 zł posagu (P. 888 k. 162). O Barbarze nie wiem nic więcej. Jadwiga była w r. 1559 żoną Jana Włostowskiego, wdowa w 1590 r.
A) Jan, syn Feliksa i Przyborowskiej, obok braci współdziedzic w Gębicach 1543 r. (P. 1395 k. 277v). Od Marcina kupił w 1549 r. łam pusty w Wilkonicach Wielkich (P. 888 k. 18), zas 1550 r. od tegoż Marcina kupił za 100 zł połowę łanu pustego w Pasierbicach (P. 1395 k. 561v). Z przeprowadzonej w 1552 r. ugody działowej między bracmi dostała mu się część w Wilkonicach Wielkich, pewni kmiecie w Krzekotowicach i część Gębic (Kosc. 236 k. 26). Bratu Jerzemu dał w 1553 r. puste siedlisko oraz trzecią częśc dworu w Gębicach, w zamian za to biorąc od niego dwie części dworu z przyległościami w Krzekotowicach (P. 1396 k. 135v). Od tegoż Jerzego kupił w 1556 r. za 100 zł pusty grunt w Krzekotowicach, tak zwane Biernasiowskie Siedlisko (ib. k. 377v). Wszystkie swoje częsci w Krzekotowicach, Gębicach, Wilkonicach oraz w pustkach Szarpatkach i Pasierbicach w 1558 r. sprzedał wyderkafem za 3.000 zł Janowiu Gołaskiemu cz. Bojanowskiemu (P. 1396 k. 657v). Był właścicielem domu z ogrodem na przedmieściu Poznania zwanym Nowe Ogrody, za szpitalem Św. Krzyża (P. 1420 k. 159v, 1422 k. 659). Umarł w r. 1560 lub 1561 (P. 902 k. 13, 1397 k. 90v). Dziedziczyli po nim bratankowie.
B) Piotr, syn Feliksa i Przyborowskiej, otrzymał 1539 r. zapis długu 20 grz. od Wojciecha Bartoszewskiego, działającego za swych braci, Marcina i Michała Bartoszewskich (Kośc. 234 k. 381). Obok braci dziedzic części Gebic, Wilkonic i pustek Pasierbic 1543 r. (P. 1395 k. 277v). Od Piotra Wilkońskiego kupił 1546 r. za 800 grz. części w Wilkonicach Wielkich i Małych oraz w pustce Pasierbice (Kośc. 345 k. 200v). Należna mu część dworu w Krzekotowicach dał w 1551 r. bratu Jerzemu (P. 1395 k. 607). W r. 1553, będąc już chorym, mianował opiekę dla swych dzieci (P. 1396 k. 102), ale żył jeszcze 1554 r. (Kośc. 236 k. 358), nie żył zaś 1555 r. (P. 896 k. 224v). Żoną jego była Zofia Lubiatowska, córka Wiktoryna, której w r. 1543 oprawił 20 grz. posagu na połowie części Gębic, Wilkonic i Pasierbic, mających mu przypaśc z działow z bracmi (P. 1395 k. 277v). W 1555 r. występowała jeszcze jako wdowa (P. 896 k. 481), ale już w 1557 r. będąc żoną macieja Krajewskiego spisywała z tym swym drugim mężem wzajemne dożywocie (P. 1396 k. 501v). Żyła jeszcze w r. 1558, kiedy to procesowała Jana M-go, brata pierwszego męża, o pole w Szarpatkach (Kośc. 238 k. 39v). Dzieci Piotra, więc: Jana, Zofię, Annę i Katarzynę wraz z ich opiekunami pozywała w r. 1555 o dług 100 grz. Zofia z Przyborowskich Krzycka (P. 896 k. 224v). Z córek, Zofia była w latach 1578-1593 żoną Jakuba Szczurskiego, Anna, w latach 1564-1603 za Maciejem Chociszewskim, występowała jako wdowa w 1608 r. Katarzyna wreszcie wyszła w r. 1580, po 8 II za Jana Szczurskiego. Żyli oboje w 1592 r., była wdową w latach 1593-1606.
Jan, syn Piotra i Lubiatowskiej, nieletni w 1555 r. (P. 896 k. 224v, 481), był pozywany 1567 r. przez wdowę po stryju Jerzym i przez synów jej a swoich braci stryjecznych, Seweryna i Adriana, o niewydzielenie im ich części lasów w Krzekotowicach, Gębicach i Szarpatkach (Kośc. 246 k. 133). Między stronami doszło w 1570 r. do ugody i podziału dóbr odziedziczonych po stryju Janie w Krzekotowicach, Wilkonicach Wielkich oraz w pustkach Szarpatkach i Pasierbicach (P. 917 k. 125v). Jan pisany był zazwyczaj "M-im z Krzekotowic" dla odróznienia od współczesnego mu stryjeczno-stryjecznego brata Jana M-go z Pomykowa (Kośc. 346 k. 67v; R. Kal. 4 k. 99v). Kwitował 1578 r. Jakuba Szczurskiego z danego sobie zobowiązania, iż oprawi 700 złp posagu żonie Zofii, siostrze Jana (Kośc. 258 k. 39). Janowi Szczurskiemu, wydając zań siostrę Katarzynę, zapisał 8 II 1580 r. jako posag i wyprawę za nią sumę 200 zł (P. 934 k. 143) i t.r. został przez nią skwitowany z dóbr rodzicielskich (P. 935 k. 583v). Od Adriana M-go nabył 1592 r. za 5.000 złp połowę Gebic, części w Szarpatkach i Pasierbicach oraz części borów w Krzekotowicach, Szarpatkach i Wilkonicach, pozostawiając mu te wszystkie dobra w dożywotnie użytkowanie (P. 1400 k. 879v, 880v). Od Wojciecha Chociszewskiego kupił w r. 1598 za 6.400 złp jego części w Chociszewicach, Bobkowicach i dziś nieznanym Szpajkowie (P. 1402 k. 663; Ws. 204 k. 67v). Od Adriana M-go dostał w 1599 r. na gruncie Gębic część "Chrustów Wierzbowiskich" (Ws. 204 k. 79v). Umarł między r. 1613 a 1617 (Kośc. 290 k. 278; Ws. 31 k. 59v). Jego pierwszą żoną była Zofia Ujejska, córka Jana, której w r. 1570 oprawił posag 2.500 zł na połowie Gębic i Krzekotowic, pustki Szarpatki, Wielkich i Małych Wilkonic, pustki Pasierbic (Kośc. 346 k. 70). Ta Zofia odziedziczone po Wojciechu Chrzypskim części w Wielkim i Małym Chrzypsku, Białczu, Strzeżminie, Pakawiu oraz w pustce Kątach w p. pozn. dała w r. 1571 swemu krewnemu Piotrowi Żelęckiemu (P. 1398 k. 250v). T.r. dostała od męża ponowny zapis oprawy na tych samych dobrach, co i w r. 1570, ale juz na sumę 3.000 zł (ib. k. 251). Swych braci, Stanisława, Macieja i Jakuba Ujejskich, kwitowała 1572 r. z 1.000 zł posagu i 400 zł wyprawy (Kośc. 252 k. 401). Musiała wnet potem umrzeć, bo już 1574 r. żona Jana M-go była Anna Sulimowska, córka Mikołaja zwanego Szryt, a wdowa po Janie Sulimowskim z Korytkowa, która t.r. oprawę swoją daną przez pierwszego męża na Korytkowie i Rogowie scedowała Andrzejowi Sulimowskiemu z Korytkowa (I. Kal. 42 k. 407, 414). tej Annie Jan M. oprawił w 1574 r. posag 2.500 zł na połowie swych dóbr w Krzekotowicach, Gębicach i Wilkonicach (R. Kal. 4 k. 99v). Z Ujejskiej dzieci nie było i brat jej Maciej w imieniu własnym oraz innych braci skwitował 1578 r. Jana M-go z jej posagu 3.000 złp (Kośc. 258 k. 32v). Z Sulimowskiej synowie: Maciej, Piotr i Jakub, córki: Jadwiga, Katarzyna, Anna, Dorota i Barbara. Z nich, Jadwiga szła 1601 r. za Mikolaja Kawieckiego i żyła z nim jeszcze w 1618 r. Katarzyna wyszła w r. 1611 za Piotra Golińskiego, który żył jeszcze w 1618 r. Umarła 8 XI 1644 r. Anna, zaślubiona w r. 1612 Hieronimowi zakrzewskiemu. Dorota, w r. 1613 żona Macieja Ponińskiego. Barbara wreszcie, w 1618 r. za Stanisławem Konarzewskim, umarła między r. 1622 a 1628.
(A) Maciej, syn Jana i Sulimowskiej, piszący się z Krzekotowic, kupił w 1614 r. od Macieja Chociszewskiego za 400 zł część stawu w obu częściach Chociszewic i Bobkowic oraz łan osiadły w tychże Chociszewicach (P. 1409 k. 222). Był w r. 1617 wyderkafowym posesorem tych części w tych dwóch wsiach, które były własnością jego braci (Ws. 31 k. 59v). Jeden z opiekunów dzieci Mikołaja Kawieckiego i siostry swej Jadwigi z M-ch 1618 r. (ib. k. 365v). Bratu Piotrowi dał w 1623 r. las "Młody" w Chociszewicach, ciągnący się do granic z Posadowem (P. 1414 k. 16v). Części w Chociszewicach i Bobkowicach sprzedał w r. 1624 za 17.000 zlp Melchiorowi i Wojciechowi braciom Konarzewskim (P. 1414 k. 968), a las zdawna należący do tych wsi, położony przy granicy z Gebicami, sprzedał t.r. za 5.000 zł swym braciom, Piotrowi i Jakubowi M-im (ib. k. 986v). Żył jeszcze 1628 r., kiedy to scedowała mu swoją oprawę na Krzekotowicach wdowa po bracie Jakubie M-im Anna z Pigłowskich, teraz 2-o v. Konarzewska (Ws. 41 k. 340v). Bezdzietny, nie żył już w 1630 r., a spadek po nim brał brat Piotr i bratankowie, synowie Jakuba (P. 1023 k. 311v). Jego żona była Barbara Malechowska, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1607 (P. 1406 k. 66v).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
489490491492[493]494495496497
