Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
614615616617[618]619620621622
Morawscy - Myśniewscy
Piotr, dziedzic części wsi Głoski w p. kal., mąż Katarzyny Bogdańskiej, córki Piotra, kwitował w r. 1764 Kazimierza Skrzypińskiego, posesora Strzydzewa, z 500 zł. po ojcu żony, który był dziedzicem tej wsi (I. Kal. 204/205 k. 135). Oboje nie żyli już w r. 1785, kiedy syn ich Maciej spisywał wzajemne dożywocie z żoną Barbarą Łobocką (ib. 225 k. 303), córką Józefa i Zuzanny z Gryffeltów, która jednocześnie skwitowała swego ojca z 2.000 złp. z dóbr rodzicielskich (ib. k. 302). Dziedzice części w Głoskach, mieli syna Michala Franciszka, ur. 1783.29/IX. r. (LB Szczury-Górzno). Wojciech, dziedzic części w Głoskach 1775 r. (I. Kal. 214/216 k. 239). Józef, podporucznik kawalerii narodowej, skwitowany w r. 1786 przez Stanisława Bielanowskiego, towarzysza (I. Kon. 83 k. 225). Porucznik kawalerii narodowej w brygadzie Madalińskiego w latach 1791-1792 (LC Sokolniki), dzierżawca Kapalicy, zmarł przed 1808.10/IX. r. (LB Pobiedziska). Pierwszą jego żoną była Marianna Olszewska, drugą, zaślubioną 1791.19/III. r. Konstancja Manierowiczówna (LC Sokolniki). Z pierwszej żony córka Katarzyna, około r. 1788 wydana za Kazimierza Wnorowskiego, "geometrę J.Kr.Mci", oboje żyli jeszcze 1808.6/IX. r. Z drugiego małżeństwa córka Nepomucena Helena, ur. w Gorazdowie 1791.23/V. r. (LB Sokolniki), i syn Onufry Antoni, ur. w Kapalicy 1792.19/VIII. r., podawany do chrztu przez rodzonego wuja Piotra Celestyna Manierowicza, regenta wschowskiego (LB Pobiedziska).
Stanisław Kostka, świadek 1787.27/V. r. (LC Zduny), pisarz komory celnej zduńskiej, chrzestny 1790.5/VIII. i 1792.7/IX. r. (LB Sulmierzyce). Michał, towarzysz chorągwi konsystującej w Śremie, chrzestny 1791.21/VI. r. (LB Śrem). Stanisław zmarł w Bożacinie 1799.26/X. r., mając około 68 lat (LM Lutogniew). Franciszek umarł w Rybowie 1831.28/VII. r., "rozbił się". Miał lat 56 i był bezżenny (LM Grylewo). Wladysław, obywatel ziemski z Królestwa Polskiego, zaślubił 1881.16/X. r. w Żabnie Stanisławę Kurowską, córkę Hieronima, pełnomocnika dóbr (Dz. P.).
Moszczeńscy h. Nałęcz wzięli nazwisko od wsi Moszczone vel Moszczona w pow. lipnowskim ziemi dobrzyńskiej. Piotr z Moszczony, kasztelan dobrzyński w r. 1467 (Kon. 2 k. 108), wspólnie z synem Mikołajem miał w r. 1470 termin ze Stanisławem z Ostroroga, wojewodą kaliskim (P. 20 k. 53). Żył chyba jeszcze, kiedy syn Mikołaj M. z Moszczony uzyskał w r. 1475 intromisję do Ostroroga i Wielżyna, dóbr Stanisława Ostroroga, wojewody kaliskiego (P. 21 k. 19v, 31v 36) i do miasta Lwowa (Lwówka) oraz do wsi Lubosz w p. pozn., dóbr Dobrogosta ze Lwowa, kasztelana gnieźnieńskiego, który był mu winien 250 zł. (P. 20 k. 21).
Piotr, żyjący w latach 1509-1530, na Moszczonym i położonej w ziemi chełmińskiej wsi Zaskocze, tenutariusz Kikoła, Pczenina i Złotnik, w latach 1521-1530 kasztelan słoński. Jego synowie: Jan, Wojciech, Stanisław, Jakub i Rafał, Moszczeńscy cz. Moszczyńscy, uzyskali 1531.1/IX. r. konsens królewski na trzymanie zastawem dóbr królewskich Pczenina i Złotnik częściowo lub w całości (M R P Sum. IV 16145). O najstarszym z synow, Janie, będzie niżej. Wojciech występował w latach 1529-1568. Stanisław zaś w latach 1529-1567, a był ojcem Wojciecha, wspomnianego w r. 1567. Jakub (występujący w latach 1529-1568), stolnik dobrzyński w latach 1543-1568, dziedzic na Zajeziezierzu i części Moszczony cz. Moszczonego. Żoną jego w latach 1532-1547 była Anna, córka Hieronima Gembarta z Kamienicy, dziedziczka Kożuszkowa i Woli w p. inowrocł. Synem stolnika Jakuba był Jan, w r. 1591 dziedzic w Wielkim Ośniczewie (In. 18 k. 135v, 200v, 201). Rafał wreszcie, występujący w latach 1529-1568, był ojcem Mikołaja, wspomnianego w r. 1567. Bracia Rafał i Wojciech w r. 1566 użyli pieczęci z herbem Nałęcz, należącej do ich rodzonego bratanka Stanisława (Bieliński A., Szlachta ziemi dobrzyńskiej, s. 114).
Jan, syn Piotra stolnik inowrocławski w latach 1543-1547, jeszcze bez osiadłości w r. 1523, potem dziedzic części Moszczony i Chlebowa, dożywotni tenutariusz Pczenina, Złotnik i Kikoła, ów Kikoł w r. 1540 dostał dla siebie i dla swych męskich potomków prawem feodalnym. Nie żył już w r. 1567 (ib.). Jego żoną była Katarzyna Rojewska, córka Michała. Widocznie ustąpiła mężowi dóbr swych w Rojewie, Glinnie i Lisowie, bowiem on w r. 1531 dał jej na tych dobrach dożywocie (B. 46 k. 18, 156), ona zaś w r. 1532 swe połowy ojczyste w Rojewie i Glinnie dała Mikołajowi Żelęckiemu (In. 14 k. 95). Synów miał trzech, Stanisława, Piotra i Jerzego. Córka Zofia była żoną 1-o v. Andrzeja Popowskiego, 2-o v. w latach 1584-1592 Jakuba Przyłubskiego. Wdowa w latach 1596-1612, nie żyła już w r. 1613. Trzeci z synów, Jerzy, występujący w latach 1543-1567, był obok brata Stanisława w latach 1564-1567 dziedzicem części w Rojewie, Rzuchowie i Lisowie (Bieliński A., op. cit.). Skwitowany w r. 1580 przez brata Stanisława z 243 złp., należnych z części dóbr królewskich Kikoł, i skwitowany przez tego brata z racji dzierżawy Chrostowa (G. 58 k. 84, 84v). W r. 1590 obecny na sądach ziemskich (In. 18 k. 3). Bezpotomny, nie żył już w r. 1592 (B. 108 k. 179). Ożeniony był z Anną Żołędowską, wdową w latach 1592-1611 (ib., 116 k. 373).
I. Stanisław, syn Jana i Rojewskiej, w latach 1564-1567 dziedziczył w częściach Moszczony, Rojewa, Rzuchowa i Lisowa (Bieliński A. op. cit.). W imieniu własnym i braci w r. 1573 toczył sprawę o połowę Rojewa z Katarzyną z Potulic Kaczkowską. Brata Jerzego, jak widzieliśmy, skwitował w r. 1580 z 243 złp., należnych z części Kikoła, jak też z dzierżawy wsi Chrostowo (G. 58 k. 84, 84v). Nie żył już w r. 1583 (P. 41 k. 408). Jego pierwszą żoną była Anna Krzekotowska (B. 108 k. 686), drugą Katarzyna Nadborówna, której brat Mikołaj Nadbór w r. 1575 zapisał mu w posagu za nią 1.000 zł. długu (Kc. 24 k. 423v), on zaś zobowiązał się jednocześnie oprawić jej 1.300 zł. posagu na połowie swych dóbr (ib. k. 424v). Kiedy była już wdową, uzyskała w r. 1596 od brata Marcina Nadbora zapis 1.000 zł. długu (Kc. 122 k. 242). Żyła jeszcze w r. 1598 (B. 111 k. 570). Z pierwszej żony synowie, Wojciech, Andrzej i Jakub, którzy w r. 1591 procesowali się z macochą (B. 108 k. 686). Z drugiego małżeństwa córki, Zofia i Jadwiga, obie żyjące w r. 1596 (B. 19 k. 731, 751).
I) Wojciech, syn Stanisława i Krzekotowskiej, występował w r. 1583 (B. 16 k. 408), żył jeszcze w r. 1598 (B. 48 k. 219, 246), nie żył już w r. 1621 (B. 50 k. 333). Z nieznanej mi żony (Żychliński daje mu błędnie za żonę Zofię Żołecką, myląc go z Wojciechem Moszczyńskim z Małachowa, o którym pod Moszczyńskimi), miał synów, Jana i Wojciecha. Ten drugi, występujący w r. 1621 (ib.), zmarł bezdzietnie między r. 1629 a 1633 (B. 30 k. 29, 31 k. 250, 279).
Jan, syn Wojciecha, zabity w r. 1642 przez Feliksa (Felicjana) z Budzisławia Wysockiego, o co wdowa po nim toczyła wtedy sprawę. Ale jeszcze w latach 1676-1682 syn i córka zabitego procesowali się o to z bratankami i spadkobiercami zabójcy (I. Kon. 60 k. 968v, 63 k. 614). Żoną Jana była Zofia z Wyszecina Wyszecka (nie Wysocka?, jak u Żychlińskiego) (P. 1112 I k. 115, XII k. 20), nie żyjąca już w r. 1675 (P. 1427 k. 167). Z niej syn Wojciech i córka Marianna, w r. 1676 żona Andrzeja Jaranowskiego, wdowa w latach 1682-1684).
Wojciech, syn Jana i Wyszeckiej, mąż Anny (Anny Teresy) Trąmpczyńskiej, córki Marcina i Marianny z Łaskawskich, która w r. 1665 kwitowała stryja Ambrożego Trąmpczyńskiego z 4.000 zł. oprawy swej matki na Sławnie Wielkim (P. 1076 k. 606v; Kc. 132 k. 556v), a mąż t. r. oprawił jej ową sumę jako posag na połowie dóbr (P. 1425 k. 960). Oboje z żoną t. r. od Samuela Zielińskiego wydzierżawili na jeden rok pod zakładem 2.000 zł. Pruśce i część Marlewa w p. gnieźn. (P. 1076 k. 607v). Wojciech, współspadkobierca wuja Wladysława Wyszeckiego, odziedziczoną po nim część Bierzyna w p. brzeskim kuj. dał w r. 1675 Sebastianowi Jaranowskiemu, podsędkowi ziemskiemu brzeskiemu kujawskiemu (P. 1427 k. 167). Oboje z siostrą Jaranowską pozywali Wysockich, bratanków i bratanicę zabójcy ojca, kontynuując tym sprawę wszczętą przez matkę w r. 1642 (I. Kon. 60 k. 168v). Jemu i żonie jego Wojciech Czaplicki w r. 1676 dał poddanych ze wsi Stanomino i Wola Stanomska w p. inowrocł. (P. 1094 k. 1079). Anna z Trąmpczyńskich jeszcze t. r. żyła (ib. k. 390). Jego drugą żoną była w r. 1686 Marianna Goszczyńska (nie Garczyńska!), córka Macieja, wdowa 1-o v. po Wojciechu Swinarskim (P. 1112 VII k. 11; I. Kal. 153 s. 93). W r. 1686 występował Wojciech jako współspadkobierca swej rodzonej ciotki, Marianny z Wyszeckich Zbijewskiej, po której sumę 1.500 zł. cedował wtedy synowi Ambrożemu (P. 1112 XII k. 20). Synowi Tomaszowi w r. 1688 zapisał dług 2.500 zł. (Kc. 132 k. 500v), zaś córce z pierwszej żony, pannie Franciszce, w r. 1690 zapisał w posagu 3.000 zł. (ib. k. 556v). Umarł między r. 1691 a 1693 (P. 1112 I k. 115, XII k. 20, 1432 k. 319v). Druga jego żona, będąc wdową, zapis 5.000 zł., który dostała w r. 1693 od Andrzeja Osieckiego, łowczego inorocławskiego, scedowała w r. 1694 Franciszkowi Biegańskiemu, gwardianowi franciszkanów poznańskich (P. 1127 I k. 98). Żyła jeszcze 1695.9/X. r. (LB Śnieciska), nie żyła zaś w r. 1698, a jej brat stryjeczno-rodzony (cioteczno-rodzony chyba?), Franciszek Goszczyński swoją część ze spadku po niej scedował wtedy Piotrowi Doruchowskiemu (I. Kal. 153 s. 93). Z Trąmpczyńskiej synowie: Aleksander, Ambroży, Tomasz i zapewne Łukasz. Z córek, Franciszka wyszła najpierw w Cerekwicy 1693.9/VII. za Wojciecha Goszczyńskiego, żyjącego jeszcze w r. 1695, drugim zaś jej mężem był w latach 1701-1708 Kazimierz Konarzewski. Nie żyła już w r. 1748. Druga z córek, Katarzyna, jeszcze niezamężna w r. 1701, od brata Aleksandra dostała wtedy zapis 5.000 złp. jako część jej spadkową po matce (P. 1140 I k. 128). W latach 1705-1709 była żoną Kazimierza Cieleckiego, a nie żyła już w r. 1747.
(I) Aleksander, syn Wojciecha i Trąmpczyńskiej, opiekun w r. 1694 nieletniego bratanka Wojciecha (P. 1128 XII k. 25v). Żonie swej, Teresie Cieleckiej, córce Jana Albrachta i Doroty z Godurowskich, oprawił w r. 1696 posag 3.000 złp. (P. 1131 III k. 63v) i t. r. wraz z tą żoną był pozywany przez teścia (I. Kon. 70 k. 20). Jako współspadkobierca swego bratanka Wojciecha, dziedzica Ćmachowa, od innych spadkobierców, to jest od ks. Marcina Trąmpczyńskiego, jezuity poznańskiego, swego brata ciotecznego, i od swojego brata rodzonego Ambrożego M-go w r. 1700 odkupił za 35.000 złp. ich części w Ćmachowie (P. 1138 VI k. 21v). Skwitowany w r. 1707 przezz siostrę zamężną (Cielecką z 2.000 złp. (P. 1144 k. 160), a w r. 1709 skwitowany przez tęż siostrę ze spadku po Wojciechu M-im, o którym było wyżej (P. 282 II k. 151). Umarł w Ćmachowie 1710.4/X. r., pochowany w kościele w Biezdrowie (LM Biezdrowo). Owdowiała Teresa w r. 1711 oblatywała inwentarz rzeczy ruchomych spisanych po śmierci męża, a zeznawała "w polu w budzie", gdzie się schroniła przed zarazą (P. 282 II k. 149). Wraz z synami i córkami w r. 1716 kwitowała Wacława Twardowskiego z 3.000 złp. (P. 1150 k. 76v). Dożywocie swe cedowała w r. 1722 synom i córkom (B. 89 k. 279, 76v). Wraz z nimi pozywała w r. 1726 bratową, Katarzynę z Dąmbskich, 1-o v. M-ą, 2-o v. Kaczkowską (Z. T. P. 44 k. 1125). Umarła 1756.30/XII. r. pochowana w Biezdrowie (LM Biezdrowo). Synowie: Marcin, Bolesław, Wojciech Szymon, ur. w Ćmachowie, ochrzcz. 1705.1/XI. r. (LB Biezdrowo), niewątpliwie młodo zmarły, i Stafan. Z córek, urodzone w Ćmachowie Katarzyna Barbara, ochrzcz. 1701.4/XII. r., i Wiktoria Marianna Małgorzata, ochrzcz. 1710.18/VII. r. (LB Biezdrowo), zapewne pomarły młodo. Anna, wspomniana w r. 1716 (P. 1150 k. 76v), niezamężna, siostrzeńcom swym Małachowskim zapisała w r. 1768 sumę 7.000 złp. (Kośc. 330 k. 233). Teresa, wspomniana w r. 1716 (P. 1150 k. 76v), poślubiła w Ćmachowie 1738.4/II. r. Antoniego Małachowskiego, wdowa po nim 1756 r., umarła między r. 1765 a 1782. Franciszka wreszcie, wspomniana w r. 1716 (P. 1150 k. 76v), jeszcze niezamężna w r. 1727 (Z. T. P. 47 k. 14), już 1729.25/IX. r. była żoną Jakuba Kosickiego. Wdowa w r. 1777, nie żyła już 1787 r.
1. Marcin, syn Aleksandra i Cieleckiej, występowała w r. 1716 obok matki i rodzeństwa (P. 1150 k. 76v). W imieniu własnym oraz braci i sióstr swych w r. 1719 kwitował Adama Pawłowskiego, kasztelana biechowskiego, z 2.000 tynfów, reszty z sumy 3.000 złp. zapisanych im w r. 1716 (P. 1171 k. 50). Jak się zdaje, jeszcze wtedy był świeckim, ale w r. 1722 już duchowny (B. 90 k. 279, 280). Wprowadzony na probostwo biezdrowskie 1723.27/XII. r. (LB Biezdrowo), dziedzic Łężeczka w p. pozn. 1735 r. (P. 1240 k. 56). Obok Biezdrowa miał w r. 1749 także probostwo obrzyckie (LB Obrzycko). Umarł w Biezdrowie 1761.30/VI. r., a nazwany w zapisie zgonu kanonikiem katedralnym poznańskim, proboszczem biezdrowskim i obrzyckim (LM Biezdrowo). Kanonikiem poznańskim tytułowany już 1747.23/X. r. (LB Biezdrowo), ale kanonikiem katedralnym z całą pewnością nigdy nie był. Może kolegiackim?
2. Bolesław (Bolesław Aleksander), syn Aleksandra i Cieleckiej, ur. w Ćmachowie, ochrzcz. 1700.5/VI. r. (LB Biezdrowo), łowczy kaliski u schyłku życia (P. 1357 k. 342v). Obok matki i rodzeństwa występował w r. 1716 (P. 1150 k. 76v). Stosownie do przeprowadzonych z bratem Stefanem działów, w r. 1736 sprzedał mu części Ćmachowa (P. 1246 k. 91). Na połowie dóbr w r. 1738 oprawił 12.000 złp. posagu swej żonie Marcjannie Bronikowskiej, córce Jana i Barbary z Rogowskich (P. 1253 k. 187). Był w latach 1738-1742 dzierżawcą Chrostowa (LB Ujście) i Gaju. Od Tomasza Niegolewskiego, starościca pobiedziskiego, w r. 1762 kupił za 97.000 złp. miasto Kazimierz oraz wsie: Nowawieś, Gorszewice, Jędrzejewo cz. Kopanina (P. 1333 k. 92). Mieszkał w r. 1766 w Ordzinie (LC Otorowo). Oboje z żoną żyli jeszcze 1777.16/X. r. (P. 1364 s. 767), Bolesław nie żył już w r. 1780 (P. 1357 k. 342v). Synowie: Adam, Leon, Józef, Michał, Franciszek, Ignacy, Aleksander, o których będzie niżej. Byli jeszcze synowie pomarli dziećmi: Kajetan Jan, ur. w Chrostowie, ochrzcz. 1738.3/XI. r., zmarły w Gaju 1842.12/VI. r., Ksawery, ochrzcz. 1738.26/IX. r., Jan Nepomucen Mateusz, ur. w Chrostowie, ochrzcz. 1740.8/X. r., zmarły tamże 1742.14/XII. r. (LB Ujście; LM Biezdrowo). Córka Dorota, w latach 1792-1793 żona Jana Junoszy Dąbrowskiego, kapitana wojsk koronnych.
1) Adam, syn Bolesława i Bronikowskiej, ur. 1742 r., plenipotent Szczęsnego Potockiego 1774 r., szambelan królewski 1777 r., poseł na sejmy z lat: 1778, 1780, 1782, 1784, 1786. 1788-1792, konsyliarz konfederacji generalnej (targowickiej) w r. 1792, t. r. szef pułku "Złotej wolności", marszałek konfederacji wojew. bracławskiego, konsyliarz generalności, w r. 1793 jeden z zastępców marszałka generalnego konfederacji. Wyrokiem zaocznym Najwyższego Sądu Kryminalnego skazany w r. 1794 na karę śmierci, a portret jego zawieszono na szubienicy. Zmarł w Ryżewie w r. 1823 (P. S. B.). Całe niemal życie spędził zdala od Wielkopolski, to też w aktach tamtejszych ślady po nim rzadkie. W r. 1780 w imieniu własnym i brata Aleksandra dawał plenipotencję bratu Michałowi (P. 1357 k. 342v). Ożeniony z N. Swiejkowską, córką Leonarda, wojewody podolskiego, miał z niej synów, Jozefa i Michała.
(1) Józef, syn Adama i Świejkowskiej, sprzedał Ryżawkę i wyemigrował do Francji, gdzie w Paryżu umarł nie pozostawiając potomstwa z żony Antoniny Sobańskiej.
(2) Michał, syn Adama i Świejkowskiej, zrazu dziedzic Ładyżynki na Ukrainie, potem w latach 1838-1853 mieszkał w Wielkopolsce, w Otorowie. Żoną jego była Febronia Szołajska i z niej córki, Eufrozyna, która 1842.18/I. r. wyszła w Otorowie za Ignacego Kruszewskiego, generała wojsk polskich, potem belgijskich, żyli jeszcze oboje 1853, i Michalina, przed 1842.18/XII. r. zaślubiona Florianowi Opoczyńskiemu, dziedzicowi Siekierzewa(?) w gub. podolskiej. Był również syn Bolesław. Chyba ten sam Bolesław zmarł w Berlinie w r. 1873 (Dz. P., wiad. z 10/V.). Ożeniony był z N. Świderską.
2) Leon, syn Bolesława i Bronikowskiej, ur. w Chrostowie, ochrzcz. w listopadzie 1744 r. (LB Ujście), regent grodzki koniński w r. 1768 (Kośc. 330 k. 230), konsyliarz konfederacji (barskiej) wojew. poznańskiego 1771 r. (LB Komorniki), starosta ośnicki w r. 1776 (LB Świątniki), sędzia deputat na Trybunale Koronnym 1780. r. (P. 1357 k. 101), kawaler ord. Św. Stanisława 1791 r. (P. 1368 k. 331v). Ożenił się w r. 1773 z Heleną Dąmbską, córką Pawła, wojewody inowrocławskiego, i Katarzyny z Potulickich, wdową 1-o v. po Adamie Skoroszewskim. Na krótko przed ślubem, 1773.19/II. r., uzyskał on niej zapis. 50.000 złp. G. 100 k. 497). T. r. małżonkowie spisali wzajemne dożywocie (P. 1350 k. 319). Byli w r. 1776 dziedzicami miasta Janowca (LB Świątkowo). Leon od Józefa Dramińskiego i Franciszki z Świejkowskich kupił w r. 1782 za 15.000 złp. trzecią część Sarbinowa, Kwasut i Kowalewa w p. gnieźn. (G. 109 k. 120). Miasto Kazimierz i wsie: Nowawieś, Gorszewice, Kopanica, Dolnepole kontraktem z 1787.24/VI. r. sprzedał za 260.000 złp. bratu Michałowi, podkomorzemu J.Kr.Mci (P. 1375 k. 51). Franciszka Świejkowska, wdowa po Józefie Dramińskim, cedowała mu w r. 1791 swe pretensje płynące z rozrachunków wsi Sarbinowo (P. 1368 k. 331v). Wedle zawartego a Janowcu 1790.5/VIII. r. układu, kupił w r. 1791 od Mikołaja Skoroszewskiego, podkomorzego J.Kr.Mci, za 290.000 zł. miasto Janówiec z wsiami: Janówiecką Wsią, Rzymem, Włoszczynowem, Gacią, Posługowem i Niedźwiadem, prawa na wsi Kawsuty i "nomenklaturę" zwaną Śródka w p. gnieźn. (P. 1368 k. 302). Chyba żył jeszcze w r. 1792 (P. 1369 k. 388), ale t. r. słyszymy o nim jako o już zmarłym, więc zapewne ów rok to data jego zgonu. Był bezdzietny, a spadek po nim w r. 1792 brali bracia (P. 1369 k. 579). Odwowiała Helena z Dąmbskich t. r. zawierała układ z bratem męża, Józefem, kasztelanem lędzkim (ib. k. 896). Umarła 1799.21/I. r., mając lat 60, pochowana u Dominikanów w Poznaniu (LM Św. Maria Magdal., Pozn.).
3) Józef, syn Bolesława i Bronikowskiej, ur. około r. 1745, cześnik (podczaszy?) poznański, deputat na Trybunał Koronny w r. 1779 (LB Lwówek), mianowany 1780.13/I. r. kaszelanem lędzkim (P. 1088 k. 98v), kawaler orderów Orła Białego i Św. Stanisława 1784 r. (P. 1361 k. 171). Wspólnie z braćmi zawierał w r. 1776 układ z Antonim Piotrem Smoleńskiem, cześnikiem ciechanowskim, i jego synem Stanisławem, wojskim bydgoskim (P. 1353 k. 315v). Od Wojciecha, Łukasza i Macieja, braci Zaleskich, spadkobierców brata Józefa Zaleskiego, zastawnego posesora Niedźwiadu, dziedzicznej majętności Skoroszewskich, uzyskał w r. 1781 cesję zastawu tych dóbr w sumie 17.000 złp. (G. 108 k. 99). Od Karola i Mikołaja braci Bronikowskich, bratanków i spadkobierców stryja Józefa Bronikowskiego, dziedzica Otorowa, kupił w r. 1784 za 10.000 złp.(?) dobra Otorowo, Kamionka, Szymanowo, połowę Buszewka (P. 1361 k. 171, 171v). Od Łukasza Bnińskiego, sędziego ziemskiego poznańskiego, w r. 1785 kupił inną połowę Buszewka (P. 1362 k. 630v). Od Wawrzyńca Swinarskiego w r. 1786 kupił za 3.600 złp. trzecią część kamienicy w Rynku miasta Poznania, w sąsiedztwie kamienic Jasińskich i winiarza Tuszyńskiego (P. 1363 k. 136v). On, jego bracia i bratankowie w r. 1793 skwitowani przez szwagra Dąbrowskiego i siostrę Zofię z 18.000 złp. (P. 1370 k. 38v). Umarł 1800.12/XII. r., tknięty paraliżem, w wieku lat 56 (PM Otorowo). Pierwszą jego żoną, zaślubioną w Chrzypsku 1772.9/II. r., była Rozalia Bnińska, córka Rafała, kasztelana śremskiego, i Marianny z Kwileckich (P. 1362 k. 87), wdowa po dwóch mężach, Franciszku Morawskim, wojskim poznańskim, i Franciszku Krzyżanowskim, pisarzu ziemskim poznańskim (LC Czarnków). Urodzona około r. 1723, wedle układu zawartego z braćmi swego drugiego męża, Piotrem i Łukaszem Krzyżanowskimi, skasowała w r. 1773 swoje po nim dożywocie (P. 1350 k. 242). Umarła 1796.26/XI. r., mając lat 73, pochowana w otorowskim kościele (LM Otorowo). Kasztelan zaślubił 2-o v. 1797.2/V. r. Franciszkę Miaskowską (LC Lubasz), córkę Franciszka Salezego, kasztelana gnieźnieńskiego, i Katarzyny z Miaskowskich, wdowę 1-o v. po Józefie Krzyckim, kasztelanicu krzywińskim, ur. w r. 1771, zmarłą w Otorowie 1817.13/IV. r., w wieku lat 48, pochowaną w Lubaszu (LM Lubasz; LM Otorowo, tu wiek jej podany na około 46 lat). Jak widzimy, druga żona przeżyła kasztelana, jest więc zupełnym bałamuctwem dawanie mu, jak u Żychlińskiego, jeszcze trzeciej żony, Apolonii Złotnickiej, a z niej córki Anny Moniki, żony Augustyna Grabowskiego. Józef był niewątpliwie bezdzietny, skoro Otorowo spadło po nim na bratanka Stanisława.
4) Michał, syn Bolesława i Bronikowskiej, łowczy kaliski 1782 r. (P. 1360 k. 517), podkomorzy J.Kr.Mci 1786 r. (P. 1362 k. 79v), komisarz graniczny poznański 1792 r. (P. 1369 k. 579). Wspólnie z braćmi zawierał w r. 1776 układ ze Smoleńskimi, ojcem i synem (P. 1353 k. 315v). Dziedzic Cykówka w r. 1777 (LB Kamieniec), mieszkał w latach 1781-1784 w Dębinie koło Otorowa (LB Otorowo). Od Józefa Przeuskiego, generała-adiutanta J.Kr.Mci, za kontraktem z 1782.25/VII. r., kupił w r. 1783 za 55.000 zł. czwartą część połowy Chraplewa i czwartą część całych pustek Chmielinka, Lipie i Nietrzeba w p. pozn. (P. 1360 k. 517). Inną czwartą część połowy Chraplewa oraz czwartą część wymienionych wyżej pustek, za kontraktem z 1783.23/VI. r., kupił t. r. od Ignacego Małachowskiego, płacąc również 55.000 złp. (ib. k. 102v). A miał też prawa do części Chraplewa nabytej już dawniej od Franciszka Sokolnickiego, chorążego gnieźnieńskiego (P. 1362 k. 79v). Od Kajetana Sokolnickiego, syna znarłego już chorążego, po jego dojściu do lat formalnie kupił w r. 1785 ćwierć połowy Chraplewa i całych przyległych pustek tak samo za 55.000 złp. (P. 1362 k. 169v, 170). Od swego brata Leona, starosty ośnickiego, za kontraktem z 1787.24/VI. r., kupił za 260.000 złp. miasto Kazimierz i wsie przyległe: Nowawieś, Gorszewice (Gorzuchowice?), Kopaniny, Dolne Pole (P. 1375 k. 51). Połwę Chraplewa oraz całe Chmielinko, Lipie i Nietrzeba, za kontraktem z 1787.14/VII. r. sprzedał za 220.ooo złp. Melchiorowi Korzbok-Łąskiemu, podkomorzycowi brzeskiemu kujawskiemu (P. 1375 k. 73). Od Magdaleny z Trembińskich, żony Kajetana Skrzetuskiego, kupił 1788.24/IX. r. za 14.000 złp. części Komorowa w p. pozn. (P. 1365 k. 399). Trzecią część Komorowa kupił 1789.16/V. r. za 18.000 zł. od Józefa Jaroszewskiego (P. 1366 k. 39, 1375 k. 362), zaś inną trzecią część tych dóbr kupił 28/VIII. t. r. za 14.000 zł. od sióstr Mierzewskich, Antoniny, żony Michała Szadokierskiego, i panny Józefaty (P. 1366 k. 139v). Obok brata Franciszka współspadkobierca w r. 1792 bezpotomnie zmarłego brata Leona, starosty ośnickiego (P. 1369 k. 579). Umarł w Poznaniu 1792.11/XII. r., pochowany w Kazimierzu (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Ze swą żoną Eleonorą Bnińską, córką Rafała, kasztelana śremskiego, i Marianny z Kwileckich (siostra bratowej Józefowej M-ej), zaślubioną w Cykówku 1777.15/IV. r. (LC Kamieniec), spisywał wzajemne dożywocie 16/X. t. r. (P. 1354 s. 767). Była ona wdową 1-o v. po Antonim Kosickim. Umarła w swej dziedzicznej Wierzenicy 1826.22/X. r., mając 76 lat (LM Kazimierz). Z nader licznego potomstwa tej pary tylko troje doczekało się wieku dojrzałego: syn Stanisław, o którym niżej, oraz córki, Katarzyna i Marianna. Katarzyna (Katarzyna Kornelia), ochrzcz. 1782.17/XI. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), przed 1800.16/XI. r. wyszła za Augustyna Brudzewskiego, landrata poznańskiego. Będąc dziedziczką Wierzenicy, zmarła w Napachaniu 1843.24/I. r. w wieku lat 50, była wtedy wdową. Pochowana w Kazimierzu. Marianna, ur. około r. 1783, wyszła przed r. 1812 za Maksymiliana Mlickiego, dziedzica Napachania, pułkownika wojsk polskich, zmarła w Poznaniu 1865.1/VII. r., pochowana w Kazimierzu. Spośród pomarłych w dzieciństwie: Michał, zmarły w Dębnie 1781.28/IX. r., Nikodem, zmarły tamże 1784.19/VIII. r. w wieku lat czterech, Kajetan Wawrzyniec, ur. tamże 1785.8/VIII. r., Albin Kazimierz, ur. tamże, ochrzcz. 1787.1/III. r., zmarły 13/III. t. r., Jadwiga zmarła tamże w t. 1782, w wieku trzech lat, pochowana 30/X. (LB, LM Otorowo).
Stanisław (Stanisław Kostka), syn Michała i Bnińskiej, ur. w Cykówku, ochrzcz. 1778.31/X. r. (LB Kamieniec). Wraz z siostrami, Katarzyną i Marianna, pozostawał w r. 1793 pod opieką stryja Józefa, kasztelana lędzkiego, i Stanisława Bnińskiego (P. 1370 k. 38v). Dziedzic Otorowa, Dębiny, Kuźli(?), Buszewka, Szymanowa, Kamionka, Krzekotowic, Napachania, a zrazu, w r. 1824 także i Wierzenicy (LB Wierzenica; LB Kazimierz). Umarł w Poznaniu 1837.11/II. r., pochowany w Otorowie (LM Otorowo). Jego żoną, poślubioną przed 1801.3/XII. r. (LB Kazimierz), była Wincencja Moszczeńska, stryjeczna siostra, córka Aleksandra i Marianny z Trembińskich, zmarła w Otorowie 1856.7/II. r. w wieku lat 77 (LM Otorowo). Ich syn Eustachy Michał Kleofas, ur. w Poznaniu 1802.25/IX. r., zmarł 1803.30/VI. r. (LB, LM Otorowo). Córka Anna, ur. około r. 1806, wyszła w Otorowie 1830.31/VIII. r. za Tadeusza Węsierskiego.
5) Franciszek, syn Bolesława i Bronikowskiej, podkomorzy J.Kr.Mci 1786 r. (LC Św. Marcin, Pozn.), sędzia ziemski wojew. poznańskiego 1792 r. (P. 1369 k. 579), t. r. konsyliarz konfederacji województw wielkopolskich (ib. k. 639). Od swego teścia, Józefa Gorczyczewskiego, regenta ziemskiego gnieźnieńskiego, za kontraktem z 1789.9/VI. r., kupił 13/VI. t. r. za 130.000 zł. dobra Złotniki z folwarkiem Okop, obciążone sumą 12.000 zł. posagu panny Felicjanny Gorczyczewskiej (P. 1366 k. 231v). Skwitowany t. r. przez teścia z 40.344 złp., na poczet powyższej ceny kupna (P. 1375 k. 436). Umarł 1819.1/IX. r. (LM Cerekwica). Żoną jego była Konstancja Gorczyczewska, córka Józefa, regenta ziemskiego gnieźnieńskiego, i Franciszki z Bronikowskich, wdowa 1-o v. po Adamie Goślinowskim, z którą w r. 1785 spisywał wzajemne dożywocie (P. 1362 k. 580). Żyła ona jeszcze 1819.30/XI. r. i była dożywotniczką Złotnik (LB Kościan).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
614615616617[618]619620621622
