Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
620621622623[624]625626627628
Morawscy - Myśniewscy
Zygmunt z Bnina M., mąż Marianny Zdrowskiej, córki Prokopa i Beaty Pukarzewskiej, wdowy 1-o v. po Stanisławie Grzymale, zmarłej w r. 1678, pozywany wnet po jej bezpotomnej śmierci przez braci jej i spadkobierców, Zygmunta i Jana Zdrowskich (Z. T. P. 32 s. 756). Zygmunt, nie wiem czy identyczny z poprzednim, nie żyjący już w r. 1681, mąż Marianny Pieniążkuwny, nie żyjącej w r. 1695. Ich synowie, Stanisław i Aleksander. Córki, Anna, w latach 1695-1698 żona Franciszka Prądzyńskiego, nie żyjąca już w r. 1722, Zofia, w latach 1681-1695 żona Jana Zaleskiego. Obie one jako współspadkobierczynie rodzonej siostry swego ojca, Zofii M-ej, żony Macieja Wierusz Kowalskiego, swoje części z sumy 5.000 złp. na Myliczowie cedowały w r. 1695 bratu Stanisławowi (G. 90 k. 40). Aleksander od siostry Zofii Zaleskiej dostał w r. 1688 cesję sumy 1.250 zł. zapisanej jej przez Elżbietę z Wyszyny, wdowę po Nichale Bębnowskim, podniesioną zaś od Pawła Dobieckiego ze wsi Rutka (N. 186 k. 361v). Stanisław, brat starszy, był w r. 1685 towarzyszem pod chorągwią Denhoffa i stacjonował w Ostrzeszowie (LC Ostrzeszów). Obaj bracia, Stanisław i Aleksander, byli w r. 1712 pozwani przez Mariannę Wężykównę Widawską, wdowę po Stanisławie Bronikowskim, posesorką wsi Łobudzice (Łobudzie?) (Z. T. P. 39 k. 1398). Owi bracia zawierali ze Stanisławem Grodzyńskim układ dotyczący Łobudzic, który to układ w r. 1722 oblatywał syn Stanisława, Fabian (Z. T. P. 41 k. 495). Ów Fabian rodził się z Marianny Olszanowskiej (Olszamowskiej?), pisał się już stale Moszyńskim, względnie z Bnina Moszyńskim i był w r. 1743 stolnikiem inflanckim (Kośc. 322 k. 40). W r. 1729, kiedy już nie żyli jego rodzice, dla podniesienia sum z Zalesiczek (w p. radomskowskim?), należących jemu, jego bratu Stanisławowi i siostrze Mariannie, ustanowił plenipotentem tego brata (I. Kal. 161 s. 21). Był ten Fabian mężem Ludwiki Skórzewskiej, córki Gabriela i Marianny z Koszutskich, wdowy 1-o v. po Ostromęckim, 2-o v. po Józefie Malechowskim, z którą kwitował się wzajemnie w r. 1730 (ib. 167 s. 163; P. 1235 k. 29v), a w r. 1731 oboje spisywali wzajemne dożywocie (I. Kal. 168/170 ss. 169). Była ta Skórzewska bezpotomną (ib. 214/216 k. 50). Fabian w latach 1735-1746 miał w swej posesji Górzno w p. kal. (ib. 171/173 s. 128, 185/189 k. 131). Jego drugą żoną była w r. 1739 Agnieszka Korbowska, wdowa 1-o v. po Adamie Młodziejowskim, 2-o v. po Stefanie Bielskim, pisarzu grodzkim kościańskim (ib. 174/176 s. 63). Umarła między 1762.22/XII. r. a 1784 r. (LB Droszew; I. Kon. 83 k. 41). Fabian był w r. 1746 towarzyszem w chorągwi pancernej Szołdrskiego, wojewody inowrocławskiego (I. Kal. 185/189 k. 131). W r. 1747 dziedzic Pawłowa (LC, LB Droszew; I. Kal. 185/189 k. 243) i tam umarł 1758.15/XI. r., pochowany w Kaliszu u Franciszkanów konwentualnych (LM Droszew; Nekr. Franciszkanek śrem.).
Antoni z Bnina M., chorąży piotrkowski, w r. 1727 dziedzic wsi Rudka w p. radomskowskim (Z. T. P. 48 k. 79). Stanisław, cześnik parnawski, posesor Sarbi, wsi dziedzicznej ks. Józefa Iwańskiego, archidiakona gnieźnieńskiego (P. 1313 k. 81), za idultem zaślubił 1745.18/V. r. Małgorzatę Bonikowską (LC Czarnków). Oboje z żoną spisali w r. 1752 wzajemne dożywocie (P. 1305 k. 87, tu ona nazwana Bronikowską!). Antoni kupił w r. 1760 od Andrzeja Wacława Bukowieckiego za 58.000 złp. Mierosław w p. pozn. (P. 1329 k. 90), a sprzedał te dobra w r. 1767 za 64.000 złp. Kazimierzowi Radońskiemu, staroście Dembskiemu (P. 1343 k. 196). Żył jeszcze 1773.16/V. r. (LB Ujście).
Chyba Łodzicem był Łukasz M., podstoli radomski, mąż 1783 Symforozy Niszczyckiej, wdowy 1-o v. po Joachimie Szwarcenbergu Czernym, chorążym oświęcimskim i zatoskim, dziedziczki Nekli (P. 1360 k. 26), które to dobra, to jest Neklę, Starczanowo, Strożki i Olendry Nakielskie w p. pyzdr., właśnie t. r. nabył za 450.000 złp. od Krystyny z Szembeków, wdowy po Zygmuncie Turno, stolniku poznańskim (Py. 163 k. 228). Symforoza t. r. w skutku zawartej ugody synowi tej Krystyny, Stefanowi Turno, staroście pietrzykowskim, scedowała swój udział w spadku po zmarłej bezpotomnie Zofii z Czarnkowskich Radzewskiej, podkomorzynie poznańskiej (Py. 162 k. 361). Neklę, Starczanowo i Strożki zastawiła w r. 1784 za 200.000 złp. na trzy lata Ignacemu Bnińskiemu, rotmistrzowi kawalerii narodowej (P. 1316 k. 300). Te wsie 1785.27/VI. r. wydzierżawiła na trzy lata Bogusławowi Horn Rogowskiemu, porucznikowi wojsk pruskich, za 20.000 zł. rocznie (Py. 163 k. 658). Starczanowo w r. 1786 zastawiła na dwa lata Janowi Święcickiemu, majorowi wojsk koronnych (P. 1363 k. 352v), a 1788.25/VI. r. wszystkie te trzy wsie wraz z Olendrami Nakielskiemu sprzedała za 470.000 złp. Józefowi Zbijewskiemu, majorowi wojsk koronnych (Py. 164 k. 1105). Jednak ta transakcja nie doszła najwyraźniej do skutku i Symforoza dopiero 1791.25/VI. r. sprzedała te dobra za tę samą sumę Józefowi Skórzewskiemu, staroście gnieźnieńskiemu (P. 1368 k. 358, 360v; Py. 163 k. 998v). Łukasz M. był wówczas kawalerem orderu Św. Stanisława.
Moszyńscy, Mosińscy różni, a wśród nich zapewne znajdą się i niektórzy Łodzice, w przypadkach, kiedy nie pisali się "z Bnina" trudni do wyróżnienia. Hieronim z pow. łuckiego, w r. 1618 mąż Zofii Kurowskiej, córki Andrzeja (I. Kon. 40 s. 50). Andrzej Moszyński (Meszyński?) z żoną Małgorzatą Domasławską byli w r. 1626 skwitowani z 600 zł. przez Zofię, wdowę po Mikołaju Domasławskim, dziedzicu części Domasławka (Kc. 19 k. 697v). Stanisław Mosiński nie żył już w r. 1664, kiedy wdowa po nim, Agnieszka Borkówna, była 2-o v. żoną Dobrogosta Poleskiego (Z. T. P. 31 s. 4236). Marianna Moszyńska, wdowa 1-o v. po Mikołaju Żychlińskim, 2-o v. po Janie Kołorzyńskim, 1675 r. Stanisław Mosieński z żoną Dorotą Lubowiecką w r. 1691 skwitowani przez Kazimierza Kęsickiego z 500 złp. (G. 89 s. 136). Była ta Dorota 1-o v. za Janem Czarneckim, a już nie żyła w r. 1718 (P. 1158 k. 39). Zofia Mosińska była w r. 1721 żoną Sebastiana Zieleńskiego, pisarza komory celnej w Ostrzeszowie. "Ur." Józef Mosiński i Ewa, rodzice Józefa Wojciecha, ur. w Kaczkowie, ochrzcz. 1727.11/III. r., podawanego do chrztu przez nieszlachtę (LB Skoki). Antoni, już nieżyjący w r. 1737, miał z żony Konstancji Godziątkowskiej syna Macieja i córkę Barbarę, żonę Antoniego Trzebickiego, która t. r. w asyście brata skwitowała ks. Józefa i Dyzmę braci Trzebickiego z 500 zł., które jej w r. 1732 zapisał był ich ojciec Wojciech Trzebicki, kasztelanic spicimirski (I. Kon. 77 k. 75). Katarzyna Moszyńska wyszła przed r. 1774 za Kazimierza Janiszewskiego zamieszkującego w Bronowie w par. Sowina. Julian Moszyński z żoną Agnieszką chrzestni 1751.6/VI. r. (LB Raszków). N. Moszyńska była żoną Marcina Podgórskiego, oboje nie żyli już w r. 1766 "Szl." Andrzej Moszyński i Marianna, rodzice Stanisława Kostki Andrzeja, ur. w Wągrówcu, 1773.14/III. r., podawanego do chrztu przez niszlachtę (LB Wągrówniec).
Stanisław Moszyński, chrzestny 1814.19/V. r. (LB Św. Marcin, Pozn.). Cecylia przed 1848.5/XII. r. wyszła za Józefa Krąkowskiego, sekretarza landratury (LM Św. Maria Magdal., Pozn.).
Mościccy, Mościscy (h. Grzymała ?) z Mościsk w p. nakiel. Teodoryk z Mościsk, pisany też i z Międzychodu w p. kośc., chorąży poznański w latach 1415-1438 (Gąs,; G. 3 k. 86v, 4 k. 88; N. 143 k. 3v). Jego żoną była Katarzyna, która w r. 1442 miała w Kościanie termin z Wincentym z Dzięczyny (Kośc. 17 s. 260). Od syna Jarosława uzyskała w r. 1452 zapis 8 grz. (N. 143 k 48m v.). Może to ta sama Katarzyna M-a, która w r. 1469 miała termin z Mikołajem i Jarosławem, braćmi z Mościc (!) (P. 18 k. 222v). Synowie chorążego Teodoryka to: Domarat, Jarosław i Jan. Z córek, Halszka skwitowała w r. 1446 Domarata z Chojnicy (Brata) ze 100 grz. posagu wyasygnowanego jej przez braci, Jarosława i Jana (P. 15 k. 140). Agnieszka występowała w r. 1452 jako żona Pawła niegdy Tuleckiego (P. 18 k. 18v).
1. Domarat z Mościsk, Mościcki, z Chojnicy, syn Teodoryka, ale zrodzony być może nie z Katarzyny, lecz z pierwszej nieznanej mi jego żony. Dziedzic w Mościskach, jako opiekun Teodoryka i Piotra, braci, dziedziców w Chojnicy, miał w r. 1442 terminy z Piotrem i Janem, dziedzicami w Chojnicy, i Wincentym Czurzydłem z Bielaw (P. 14 k. 125 v, 160). Nazwany w r. 1443 rodzonym stryjem Agnieszki, dziedziczki w Lubiechowie, żony Wyszoty ze Starkówca (P. 1379 k. 60v). Miał t. r. termin z Janem i Wojciechem brać z Kunowa (P. 14 k. 228). Od tych braci z Kunowa w r. 1444 kupił za 200 grz. wieś Pakawie w p. pozn. (P. 1379 k. 29v). Był pozywany w r. 1445 jako poręczyciel za rodzonego brata Jarosława (Kośc. 17 s. 571). Od Piotra, Jana i Stanisława, nieletnich synów zmarłego Jana z Chojnicy, w r. 1445 kupił za 400 grz. połowę Chojnicy oraz trzecią część młyna zwanego "Lisi Młymn" w p. pozn. (P. 1379 k. 114v). Z Piotrem i Wierzbiętą, braćmi, byłymi dziedzicami w Chojnicy, miał termin w r. 1447 (P. 17 k. 82v). Żona jego Dorota miała w r. 1453 termin ze swym ojcem Chwalętą Lubickim (P. 18 k. 142v). Procesowała się z nim również w r. 1459 (ib. k 197). Domarat żył jeszcze t. r. (ib.; N. 143 k. 84).
2. Jarosław z Mościsk, Mościcki, Mościski, syn Teodoryka i Katarzyny, wspomniany w latach 1445 i 1446 (Kośc. 17 s. 571; P. 15 k. 140). Żoną jego była w r. 1452 Elżbieta Karnińska, wdowa 1-o v. po Tomisławie z Grzybna, Grzybieńskim (Kośc. 9 k. 142, 367). Oprawił jej t. r. 100 grz. posagu na czwartej części w Mościskach i na połowie wsi Kostrzyno (Kostrzynek) w p. nakiel. (N. 143 k 48m v.). Asystował t. r. przy transakcji dokonanej przez siostrę Agnieszkę, żonę Pawła niegdy Tuleckiego (P. 18 k. 18v) Pozywał w r. 1455 rodzonego brata Jana Mościskiego (N. 143 k 71v, 72). Żona jego Elżbieta w r. 1464 kwitowała Szymona Grzybieńskiego ze swej oprawy na Grzybnie (Kośc. 19 k. 367). Jarosław, dziedzic w Dąbrówce Królewskiej (gdzie położonej?), nie żył już w r. 1466 (P. 18 k. 144v). Elżbieta jeszcze żyła w r. 1469 (ib. k. 194v). Ich synowie, Jarosław i Mikołaj. Z córek, Katarzyna, w r. 1476 żona Macieja Zberkowskiego, nie żyła już w r. 1487. Anna, w latach 1486-1487 żona Błażeja Pomorzeńskiego zw. Nowak, 2-o v. żona Jana Małachowskiego, nie żyjącego już chyba w r. 1520. Sama żyła jeszcze w r. 1533. Synowie owej Anny urodzeni z pierwszym mężem, a zapwne i z drugim, dziedziczący w Mościskach, zwani byli Mościckimi. O nich zob. niżej. Elżbieta, wspomniana w r. 1496, kiedy to obie z siostrą Anną, niedzielne współdziedziczki w Mościskach, wspólnie z siostrzeńcem Piotrem Zbarkowskim były wzywane przez Wojciecha Chwałkowskiego do uiszczenia 15 kop groszy należnych jego zmarłemu bratu Janowi Chwałkowskiemu (N. 146 s. 105). Żyła jeszcze ta Elżbieta w r. 1516, kiedy jej w Mościskach i Kostrzynku, z powodu niedopełnieniu obowiążku wojny w czasie wyprawy mołdawskiej dane Piotrowi Zberkowskiemu, jej siostrzeńcowi, zostały przezeń rezygnowane Janowi M-mu (N. 213 k. 28).
1) Jarosław, syn Jarosława, w r. 1466 niedzielny z bratem Mikołajem (P. 18 k. 144v), wspólnie z nim pozywany był w r. 1469 przez Katarzynę z Mościc(!), może babkę ich (ib. k. 22v).
2) Mikołaj, syn Jarosława, zapisywał w r. 1476 dług 6 grz. Maciejowi Zberkowskiemu, mężowi swej siostry (N. 145 s. 119), a w r. 1479 po śmierci tego szwagra był kwitowany z 46 grz. przez ks. Jana Zberkowskiego, plebana w Mościskach, stryja i opiekuna synów Macieja a swoich bratanków (ib. s. 277). Mąż Małgorzaty Budziejewskiej, skwitował w r. 1480 jej rodzonych braci, Mikołaja i Macieja, ze 120 grz. jej posagu (G. 10 k. 159v). Żył jeszcze w r. 1481 (G. 21 k. 95v). Został zamordowany przez szwagra Macieja Budziejewskiego, a w r. 1487 spadkobiercy Mikołaja, więc siostra Anna Pomorzeńska i siostrzeniec Piotr Zberkowski skwitowali Budziejewskiego z pozwów o głowę tego brata i wuja. Temuż Budziejewskiemu Błażej Pomorzeński jednocześnie poręczył za Elżbietę M-ą, iż skwituje go z głowy brata (G. 13 k. 52v). Pomorzeński w r. 1491 zobowiazał się stawić tę Elżbietę dla skwitowania Budziejewskiego (G. 22 k. 163v). Części w Mościskach po Mikołaju dostały się jego siostrom, Annie i Elżbiecie, oraz siostrzeńcowi Piotrowi Zberkowskiemu (N. 146 s. 105). Żona Mikołaja, Małgorzata, nie żyła już w r. 1508 a jej brat i spadkobierca, Mikołaj Budziejewski, połowę jej oprawy 135 grz., to jest 57 i pół grzywien zabezpieczonych na połowie Mościsk i Kostrzynka, sprzedał Piotrowi Zberkowskiemu, dziedzicowi w Mościskach.
3. Jan, syn Teodoryka i Katarzyny, wspomniany w r. 1446 (P. 15 k. 140), umarł między r. 1455 (N. 143 k. 71v, 72), a r. 1459, kiedy to o zwrócenie 100 grz. posagu jego zmarłej żony Anny, oprawionego na Mościskach i Kostrzynku, bracia jej, Mikołaj, Piotr i Jakub z Wargowa pozywali Domarata i Jarosława, braci z Mościsk, rzecz prosta jako spadkobierców Jana (N. 143 k. 84). Bracia z Wargowa, Mikołaj, Jan(!) i Jakub, posag siostry oprawiony na częściach w Mościskah i Kostrzynku, sprzedali w r. 1470 za 100 grz. Przecławowi Potulickiemu (P. 1382 s. 109). Zob. tablicę.
@tablica
Mościccy h. Ostoja, używali przydomku Ścibor. Maurycy (Antoni Maurycy), cześnik latyczowski, chrzestny 1754.5/V. r. (LB Połajewo), zaślubił w Gnieźnie 1761.30/XI. r. Annę z Logów (LC Św. Mik., Gniezno). Był ów Maurycy synem Kazimierza i Katarzyny, nie żyjących już w r. 1764. On sam, wtedy wiceregens grodzki brański i cześnik latyczowski, żonie swej na połowie dóbr oprawił 15.000 złp. Posagu (P. 1338 k. 299v, omyłkowo nazwany Ścibor Marchockim a matka Mościcka?). Posesor Boruszyna w latach 17622-1772, w r. 1772 jako były dzierżawca tej wsi kwitował Antoniego Miączyńskiego, wojewodę podlaskiego, i Dorotę z ks. Woronieckich, dziedziców klucza połajewskiego (P. 1349 k. 143). Był w r. 1777 posesorem Biezdrowa (P. 1354 k. 696), a w latach 1778-1787 posesorem Bielaw (LB Łopienno). Od Andrzeja Żurocha Piechowskiego, chorążego kawalerii narodowej, za kontraktem z 1783.25/VI. r. kupił za 43.000 złp. Giewartowo w p. gnieźn. (G. 110 k. 73), ale mu te dobra odprzedał z powrotem 9/X. t. r. (ib. k. 156). Synowie Maurycego i Anny: Iucundus Teodor, ur. w Boruszynie 1764.9/I. r., Wincenty Ferariusz Filip Nereusz, ur. tamże 1765.22/IV. r., Józef Dominik, ur. tamże, ochrzcz. 1769.6/VIII. r., Ignacy Feliks, ur. tamże, ochrzcz. 1772.1/II. r. (LB Boruszyn), Jakub Aleksander, ur. w Bielawach, ochrzcz. 1778.16/I. r., Aleksander Antoni i Stanisław Kajetan, bliźniaki, urodzeni w Bielawach, ochrzczeni 1782.10/V. r. (LB Lopienno). Nie wiem który z powyższych, lub może jeszcze inny syn zmarł w Bielawach 1787.15/I. r. (LB Łopienno). Córki, Franciszka Salomea, ur. w Boruszynie 1762.4/XI. r. (LB Boruszyno), i Marianna Aleksandra, bliźniaczka Jakuba Jana, ochrzcz. 1778.16/I. r. (LB Łopienno).
Mościccy z Mościsk w p. nakielskim, odgałęzienie Pomorzańskich (Pomorzeńskich) z Pomorzan w p. gnieźnieńskim. Błażej Pomorzeński zw. Nowakiem, mąż Mościckiej, córki Jarosława (zob. wyżej), która wspólnie ze swym siostrzeńcem Piotrem Zberkowskim (Dzberkowskim) uzyskała w r. 1486 zapis 20 grz. od Wojciecha Przesieckiego (G. 22 k. 70v). Błażej Pomorzeński Nowak żył jeszcze w r. 1491 (G. 22 k. 163), nie żył już w r. 1499 (G. 24 k. 48v). Drugim mężem Anny był Jan Małachowski, chyba już nie żyjący w r. 1520 (N. 213 k. 90b). Anna Mościcka w r. 1508 zapisała dług dwanaście i pół grzywien siostrzeńcowi Piotrowi Zberkowskiemu (N. 146 s. 467). W r. 1527 sprzedała wyderkafem za 100 zł. sześć łanów osiadłych w Mościskach Michałowi Nieżychowskiemu (N. 213 k. 78v). Synom swoim, Janowi, Adamowi, Marcinowi i Stanisławowi, "z miłości macierzyńskiej", dała w r. 1533 połowę Mościsk i Kostrzynka, a jednocześnie od synów Jana i Andrzeja uzyskała zapis 4 zł. rocznego dożywotniego czynszu na ich częściach w powyższych wsiach (N. 213 k. 30). Już nie żyła w r. 1545 (ib. k. 103v). Spośród jej synów, Jan i Andrzej spłodzeni byli przez Bartłomieja Pomorzeńskiego. Marcin i Stanisław to zapewne synowie Anny i Jana Małchowskiego. Nie umiem jednak pogodzić z tym zapisu z r. 1545, mocą którego Marcin Mościcki, syn zmarłej Anny M-ej, wdowy po Janie Małachowskim, części w Mościskach i Kostrzynku, odziedziczone po tej matce jak również nabyte od swych rodzonych braci, Jana, Andrzeja i Stanisława, a także części odziedziczone po bracie przyrodnim(!) Stanisławie M-im, w r. 1545 sprzedał za 300 zł. Bartłomiejowi Dembińskiemu (N. 213 k. 103v). Stanisława M-go, nie żyjacego już w r. 1553, spadkobierczyniami w Mościskach i Kostrzynku były wtedy rodzone jego bratanice a córki Jana, więc Barbara zamężna Podolska, Jadwiga i Agnieszka M-e (ib. k. 170). Stanisława Małchowskiego cz. M-go, "brata" Mikołaja Małachowskiego Kępy, współspadkobiercę we wsi Sobiesiernie w p. gnieźn. stryja Macieja Małachowskiego, spotykamy w r. 1550 (P. 889 k. 24v, 1395 k. 521). A więc było istotnie dwóch Stanisławów M-ch wśród synów Anny!
1. Jan M., syn Błażeja Pomorzeńskiego i Anny M-ej, nieletni jeszcze w r. 1499, kiedy w imieniu jego brata Andrzeja i jego rodzony ich stryj i opiekun Jan Nowak Pomorzeński zobowiązał się półtora pustego łana w Pomorzanach sprzedać wyderkafem za 17 grz. Mikołajowi, Maciejowi, Jakubowi i Janowi braciom z Pomorzan (G. 24 k. 48v), powtórzył zaś tę transakcję w r. 1500 za 16 grz. (ib. k. 83). Jan M., dziedzic w Mościskach, od Piotra Zberkowskiego, swego brata ciotecznego, w r. 1617 nabył połowę części w Mościskach i Kostrzynku, które ów Piotr otrzymał był od króla po skonfiskowaniu ich Elżbiecie M-ej (ciotce) za niedopełnienie obowiązaku wyprawy wojennej do Mołdawii (N. 213 k. 28). Od Marcina M-go, brata swego prazyrodniego (więc syna Jana Małachowskiego), w r. 1520 kupił wyderkafem za 40 zł. części w Mościskach i Kostrzynku, które miałyby mu przypaść po śmierci ich matki Anny "Małachowskiej" (ib. k. 51v). Od Mikołaja z Bnina Kamieńskiego, dziedzica w Złotowie, w r. 1527 kupił za 400 grz. połowę wsi Skic w p. nakiel. (ib. k. 79v) i t. r. od brata Marcina kupił za 70 zł. jego części w Mościskach (ib. k. 80v). Swoją część Skica sprzedał wyderkafem w r. 1528 za 100 grz. Sebastianowi Jaktorowskiemu (ib. k. 87), zaś w r. 1529 połowę owej wsi wyderkafem za 400 grz. sprzedał Walentemu Pomorzeńskiemu, swemu stryjecznemu bratu (ib. k. 92v). Dodaję nawiasem, iż ów Walenty w r. 1532 nazwany jest jego bratem stryjeczno-rodzonym, synem zaś Jana Małachowskiego (N. 213 k. 11v). Jan od brata Andrzeja w r. 1530 nabył wyderkafem za 40 zł. części Mościsk i Kostrzynka, które miałyby na tego brata spaść po śmierci matki Anny M-ej (N. 213 k. 99v). Od brata Stanisława M-go w r. 1533 nabył wyderkafem za 32 zł. także i jego części w Mościskach, należne po matce (N. 213 k. 27v). T. r. połowę Skica sprzedał za 200 zł. Trojanowi Dembińskiemu (ib. k. 29), powtórzył też ów wyderkafowy zapis, ale już za 300 zł. (ib. k. 42). Ożenił sie w r. 1534 z Anną Sypniewską, córką Jakuba, od którego tuż przed ślubem (może w dzień ślubu?), 21/IX., w posagowej sumie 600 zł. uzyskał wyderkaf trzeciej części Sypniewa w p. nakiel. (N. 213 k. 48) i zaraz oprawił Annie, już żonie swej, posag 700 zł. na połowie Skica i tamtejszego młyna (ib. k. 48v). Posiadany wyderkaf trzeciej części Sypniewa w r. 1535 dał z kolei wyderkafem za 450 zł. Andrzjowi Krotoskiemu, kasztelanowi kowalskiemu (N. 213 k. 57v). Całą swoją czwartą część w Mościskach i Kostrzynku w r. 1541 sprzedał wyderkafem za 800 zł. Trojanowi Dembińskiemu (N. 213 k. 82), a połowę Skica t. r. wyderkafem za 500 zł. sprzedał Mikołajowi Chodzieskiemu (Potulickiemu), wojewodzie inowrocławskiemu (G. 335a k. 259). T. r. jako opiekun dzieci rodzonego brata Andrzeja został skwitowany ze 100 zł. i z 15 zł. czynszu rocznego za dwa lata przez Helenę Chełmicką (Kc. 10 k. 167v). Jak się zdaje, żył jeszcze w r. 1543 (N. 144 s. 5), nie żył już w r. 1549, kiedy Trojan Dembiński posiadane przez siebie wciąż jeszcze wyderkafowe części Mościsk i pustej wsi Kostrzynek dawał w działach, obok innych dóbr, swoim synom (N. 213 k. 137). Żona Jana, Anna, wzywana była w r. 1543 przez Annę, wdowę po Marcinie z Grabiony, o przedłożenie listu wiennego na wsi Kostrzyno(!) (N. 144 s. 5). Benedyktowi Podolskiemu, mężowi Barbary M-ej, "z miłości pokrewnej", dała w r. 1566 swoją oprawę na Skicu (N. 215 k. 59v). Spośrod córek Jana, Barbara, w latach 1553-1569 żona Benedykta Podolskiego, wdowa w latach 1596-1597, nie żyła już w r. 1610. Jadwiga, niezamężna w latach 1553-1554 (P. 894 k. 770v, 1396 k. 722), w latach 1562-1569 żona Macieja Słaboszewskiego (Sławoszewskiego), wdowa w r. 1597. Agnieszka, niezanężna w latach 1553-1554 (ib.), w latach 1562-1569 żona Adama Retkowskiego, wdowa w latach 1579-1583. Barbara Podolska części swoje oraz sióstr Jadwigi i Agnieszki, spadłe w Mościcach i Kostrzynku po ojcu i po rodzonym stryju Stanisławie, sprzedały wyderkafem w r. 1553 za 300 zł. Bartłomiejowi Dembińskiemu (N. 213 k. 170). Jadwiga Słaboszewska i Agnieszka Retkowska ojczyste ich części we wsi Skic w r. 1562 sprzedały szwagrowi Podolskiemu, każda biorąc 1.000 zł. (N. 215 k. 11v, 12). Agnieszka Retkowska swe części Mościc i Kostrzynka oraz Skica dała w r. 1569 szwagrowi Podolskiemu (ib. k. 103v). T. r. zrobiła to samo ze swymi częściami w tych wsiach Jadwiga Słaboszewska (ib. k. 109). Te trzy siostry w r. 1553 pozywały swego stryjecznego brata Jana M-go, syna Andrzeja, a wspomniana przy tej okazji Helena Chełmicka, wdowa po Janie M-im (P. 894 k. 770v). Chyba nie mogła to być ich matka, bo wszystko wskazuje na to, że były córkami Jana, męża Sypniewskiej, wtedy jeszcze żyjącej. Tak więc tego, kim była Helena względnie jej mąż, wyjaśnić nie umiem.
2. Andrzej M., syn Błażeja Pomorzeńskiego i Anny M-ej, nieletni w latach 1499-1500, pozostawał wtedy pod opieką rodzonego stryja Jana Pomorzeńskiego Nowaka (G. 24 k. 48v, 83, 85). Dziedzic części w Mościskach, wspólnie z tym stryjem, dziedzicem w Powodowicach, części ich dziedziczne w Pomorzanach w r. 1505 sprzedali za 50 grz. Wojciechowi Pomorzeńskiemu (G. 335a k. 3v). Całe części Mościsk i pustek Kostrzynka, które miałyby mu przypaść po matce, sprzedał w r. 1530 wyderkafem za 40 zł. bratu Janowi (N. 213 k. 99v). Na swoich częściach owych wsi oprawił w r. 1534 posag 300 zł. żonie Zofii Błogowskiej z Debrzna, córce Macieja (N. 213 k. 47). Nie żył już w r. 1541, kiedy to opiekę nad jego dziećmi sprawował brat jego Jan (Kc. 10 k. 167v). Z owych dzieci znam jedynie syna, Jana.
Jan, syn Andrzeja i zapewne Błogowskiej, dokonał w r. 1554 z Januszem Kościeleckim, wojewodą inowrocławskim i starostą generalnym wielkopolskim, zamiany dając mu czwarte części Mościsk i Kostrzynka w zamian za części Kaszkowa i Mirucina w p. nakiel. i dopłatę 150 zł. (P. 895 k. 950v, 1396 k. 221v). Był pozywany w r. 1554 przez swe stryjeczne siostry, córki Jana M-go, o sumę 117 zł. (P. 895 k. 303v). Nie żył już w r. 1580, kiedy owdowiała Dorota Prusicka zapisywała dług 70 zł. Janowi Korytowskiemu (N. 158 k. 99), skwitowana przezeń t. r. z owej sumy (ib. k. 223v). Skwitowana w r. 1582 ze 100 zł. przez Annę, żonę Macieja Prusieckiego (N. 159 k. 285v). T. r. ona, dziedziczka Mirucina, została oskarżona o kradzież chłopa z Wąwelna, wsi Jana Czucharskiego (N. 56 k. 53v). Skwitowała w r. 1594 Jana Korytowskiego z Wąwelna ze 160 zł. (N. 162 k. 11). W r. 1596 kwitowała syna Jana i wnuków po zmarłym synu Macieju, Macieja i Kaspra, z sumy 1.600 zł., którą miała zapisaną przez synów (N. 162 k. 635). W r. 1599 w imieniu własnym i córek, Ewy, Doroty i Katarzyny, kwitowała syna Jana z pewnych rocznych pensji (N. 164 k. 136). Synowie Maciej i Jan. Z córek, Dorota, jeszcze niezamężna w r. 1599 (N. 164 k. 136), w r. 1602 żona Tomasza Domasławskiego. Katarzyna, występująca w latach 1596-1593 (N. 162 k. 635, 164 k. 136), może identyczna z Katarzyną, w latach 1617-1620 żoną Adama Kuczkowskiego (Koszkowskiego).
1) Maciej, syn Jana i Prusieckiej, wspólnie z bratem Janem kwitowany w r. 1580 ze spraw przez Jana Korytowskiego (N. 158 k. 101v). W imieniu własnym i tego brata skwitował w r. 1582 ze 150 zł. Jerzego Osieckiego (N. 159 k. 285). Obaj w r. 1584 sprzedali części wsi Tuszkowy Janowi Spławskiemu, wojewodzie inowrocławskiemu, biorąc w zamian od niego dwa łany puste w Jaszkowie i trzeci w Mierucinie. Za nieobecnego przy tej transakcji Macieja (czy nieobecnego w kraju?) działał plenipotent Krzysztof Królikowski (N. 156 k. 171v, 161 k. 203v). Maciej żeniąc się w r. 1585 z Anną Radwanowską córką Stanisława, jeszcze przed ślubem od jej brata dostał zapis długu 600 zł. jako jej posag (Kc. 119 k. 8), a w r. 1586 skwitował tego szwagra z 500 zł. na poczet owego posagu (ib. k. 349v) i t. r. na połowie swej części w Mierucinie oprawił żonie 700 zł. posagu (N. 215 k. 393v). Wspólnie z bratem Janem dwa puste łany w Jaszkowie sprzedali t. r. za 200 zł. Janowi Krusińskiemu (ib.), a trzecią część w Mierucinie za 300 zł. Janowi Korytowskiemu (N. 219 k. 5v, 70v). Maciej od Jana Radwanowskiego nabył wyderkafem w r. 1593 za 1.000 złp. na trzy lata Piotrmanki w p. kcyń. (P. 1400 k. 1058v). Jego drugą żoną była Barbara Żabicka, córka Bartłomieja, który t. r. zapisał zięciowi za córką 400 zł. (Kc. 121 k. 118). Od męża uzyskała t. r. oprawę posagu 500 złp. (P. 1401 k. 99v). Obu braciom M-im, Maciejowi i Janowi, Andrzej Kaczkowski zapisał w r. 1594 dług 500 zł. (Kc. 121 k. 565). Maciej zaś t. r. swej matce, Dorocie Prusieckiej, zapisał dług 300 zł. (N. 162 k. 82, 99v). Nie żył już w r. 1596, kiedy owdowiała Dorota dostała od swego ojca zapis 600 zł. długu (Kc. 122 k. 55). Wyszła 2-o v. za Stanisława Rożnowskiego, po którym wdową była 1618 r. (P. 1000 k. 560v). Spadkobierczyni brata Bogusza Żabickiego, spadłe po nim części w Żabiczynie i Nowejwsi w p. kcyń. sprzedała w r. 1619 za 2.330 zł. Wojciechowi Będkowskiemu (Kc. 127 k. 59). Z pierwszego małżeństwa byli syn Maciej i córka Agnieszka, z drugiego syn Kasper. Opiekunem całej tej trójki był stryj Jan, który w r. 1596 zawierał ugodę z owdowiałą bratową Barbarą (Kc. 122 k. 52). O synu Macieju innych wiadomości nie posiadam. Agnieszka była w latach 1608-1609 żoną Andrzeja Dobieszewskiego.
Kasper, syn Macieja i Żabickiej, dawał w r. 1618 zobowiązanie Kasprowi Rożnowskiemu, iż stawi swą matkę, owdowiałą 2-o v. Rożnowską, celem skwitowania z 50 zł. zapisanych jej przez Tomasza Rożnowskiego (P. 1000 k. 560v). Od Małgorzaty Chwaliszewskiej, wdowy po Macieju Chociszewskim, nabył w r. 1620 wyderkafem za 1.200 złp. części Chociszewa w p. gnieźn. (P. 1412 k. 113v). Żonie swej, Małgorzacie Soszyńskiej, oprawił w r. 1622 posag 1.000 złp. (P. 1413 k. 76v) i t. r. oboje sapisywali wzajemne dożywocie (N. 222 k. 417v), zaś w r. 1623 Kasper dokonał ponownej oprawy posagu, tym razem w wysokości 1.200 złp. (P. 1414 k. 570v).
2) Jan, syn Jana i Prusieckiej, występował w transakcjach obok brata Macieja w latach 1580-1594 (N. 56 k. 53v, 158 k. 101v, 161 k. 203v, 215 k. 393v, 219 k. 70v, 147; Kc. 121 k. 565). Od Janusza Witosławskiego w r. 1594 wydzierżawił na trzy lata za 1.200 zł. wieś Głowa i pustkę Radońsk w p. nakiel. (N. 162 k. 125v). Skwitował w r. 1596 z długu 50 zł owdowiałą bratową Barbarę z Żabickich M-ą (ib. k. 615) i. t. r., jako opiekun Macieja i Kaspra, synów zmarłego brata Macieja, skwitował Piotra Bzowskiego z danego im przezeń zapisu dłużnego (ib. k. 634). T. r. w imieniu własnym i owych bratanków zpisał siostom swym Dorocie i Katarzynie po 20 zł. każdej (ib. k. 637). Od Jana Gliszczyńskiego w r. 1597 kupił za 3.750 (3.730?) zł. całe części wsi Glisno i pustki Dąbrówka w p. nakiel. (N. 219 k. 267v), zaś w r. 1599 dał te dobra wieczyście Ludwikowi z Wrzący Sokołowskiemu, wojewidzie pomorskiemu (N. 219 k. 363). Od Elżbiety Siedleckiej, żony Jerzego Pawłowskiego, kupił w r. 1598 za 400 zł. jej części macierzyste we wsiach Soszno i Obodowo p. nakiel. (N. 219 k. 345v), a sprzedał jej w r. 1600 za 4.000 zł. Mikołajowi Siedleckiemu (ib. k. 420v). Na połowie swych dóbr oprawił w r. 1599 posag 1.100 złp. żonie Katarzynie Arciszewskiej (N. 219 k. 401), która t. r. skasowała była poprzednią oprawę daną na Gliśnie i Dąbrówce (N. 164 k. 203). Od Wojciecha z Tuszków Dembińskiego, starosty orleńskiego, w r. 1602 nabył wyderkafem na jeden rok z 4.000 zł. połowę miasta Wysoka w p. nakiel. (N. 165 k. 41v). Od Piotra Potulickiego wojewody kaliskiego, w r. 1604 nabył wyderkafem za 2.000 zł. na rok Klukowo w p. nakiel. (N. 165 k. 206). Od Wojciecha Kościeleckiego w r. 1613 kupił za 5.050 złp. części wsi Mościska i Rudna oraz pustki Kostrzynek (P. 1408 k. 595v), zaś w r. 1616 wspólnie z synem Wojciechem te dobra sprzedał wyderkafem za 2.500 zł. Krzysztofowi Nietaszkowskiemu (N. 222 k. 49). Nie żył już 1620 r. (P. 1412 k. 267v). Synem jego był Wojciech.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
620621622623[624]625626627628
