Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
639640641642[643]644645646647
Morawscy - Myśniewscy
Może bratem Mikołaja Krzywosąda był Olbracht (Wojciech) z Myjomic, mąż Anny, córki Anny Mączyńskiej, żony Marcina z Rogaszyc (I. Kal. 3 k. 213), której w r. 1468 Mikołaj Buniński winien był uiścić 50 grz. Zapis ten obejmował także i jej siostrzenice, Barbarę i Annę (I. Kal. 1 k. 446v). Za Olbrachta i jego żonę Annę, dziedziców Myjomic, ręczył w r. 1474 Jan Cieciorka z Gostyczyny, iż będzie żyć w pokoju z Mikołajem Bunińskim i jego żoną Beatą (ib. 2 k. 329v). Tę Annę i jej siostrę Barbarę obwieszczał w r. 1477 Mikołaj Krzywosąd Myjomski (I. Kal. 2 k. 4). Anna od swej matki uzyskała w r. 1485 zobowiązanie wyderkafowej sprzedaży jej oprawy na Mącznikach i Rzektach (I. Kal. 3 k. 213). Od swej siostrzenicy, Anny, żony Wojciecha Westerskiego, dostała w r. 1495 zapis 4 grz. długu (ib. 4 k. 393v), jednocześnie zaś ugodziła się z tą siostrzenicą wzgledem dóbr dziedzicznych w Mącznikach, biorąc w tej wsi jeden łan osiadły i jeden pusty, tyle samo dając siostrzenicy (ib. 4 k. 395). Skwitował Olbracht w r. 1497 Annę Westerską z 4 grz. (ib. k. 497v). On, jako "brat ze stryjecznej rodziny" w r. 1500 asystował przy transakcji Cazarei, żony Wojciecha Węgierskiego (P. 1389 k. 81). Już nie żył w r. 1515, kiedy owdowiała Anna Mączyńska swe części Mącznik i Rzekt w p. kal. dała córkom, Jadwidze, Dobrochnie, Annie i Febronii (I. i D. Z. Kal. 2 k. 33v). A była jeszcze i Dorota, w r. 1518 żona Mikołaja Bielczewskiego (ib. k. 50). Spśród tych sióstr, panna Jadwiga swoją część w powyższych wsiach w r. 1525 dała siostrom Annie i Dobrochnie (ib. k. 109). Dobrochna, już żona Marcina Rzekieckiego, i Anna, żona Wacława Kowieskiego, na swoich częściach Mącznik w r. 1527 zapisały siostrze Jadwidze trzy wiardunki rocznego dożywotniego czynszu (ib. k. 12v). Oboje Rzekieccy żyli jeszcze w r. 1533, Kowiescy w r. 1535. Synem Olbrachta-Wojciecha i zapewne Mączyńskiej był Andrzej.
Andrzej, syn Olbrachta-Wojciecha, w r. 1535 dostał części Mącznik i Rzekt od siostry Anny i jej męża, Wacława Kowieskiego (P. 1393 k. 77v), zaś w r. 1544 sprzedał te dobra za 150 grz. Marcinowi Rzekieckiemu (I. i. D. Z. Kal. 6 k. 373).
Jadwiga, córka Marcina M-go, w r. 1512 żona Wawrzyńca Wysockiego z Wysocka p. kal. (P. 786 s. 335).
Andrzej, chyba nie identyczny z wyżej wspomnianym Andrzejem, synem Olbrachta, występował w r. 1550 jako ojciec: Piotra, Macieja, Krzysztofa, wtedy nieobecnego (w kraju?), i Nawojki, żony w latach 1544-1546 Hieronima Oporowskiego, wdowy w latach 1549-1562, 2-o v. żony Sylwestra Dębowskiego, miecznika łęczyckiego (MRPSum V 5021). Rodzonym wujem Piotra i Nawojki nazwany w r. 1553 zmarły Hieronim Mosiński (P. 894 k. 781).
Piotr, syn Andrzeja, zastawił w r. 1545 w sumie 400 złp. długu Janowi Bardzkiemu, dziedzicowi we Wrześni, całą część w Borzujewie i cztery łany w Drzązgowie (Py. 172 k. 171). Na Gołuchowie, Drzązgowie, Borzejewie (Borzujewie), Żabicach, Ostrowie, Sokolnikach w p. pyzdr. na mieście Stęszewie i wsiach przyległych, Witoblu, Krapiewie, Trzcielinie i Dębnie w p. pozn. oprawił t. r. 700 zł. posagu żonie barbarze Podgórskiej, córce Benedykta z ziemi krakowskiej (P. 1395 k. 188v). Z działów przeprowadzonych w r. 1546 z bratem Maciejem i siostrą Nawojką Oporowską wziął: Gołutowo, Drzązgowo, Borzejewo, Sokolniki, Żabice i Ostrów w p. pyzdr., całą wieś Radzimy i połowę wsi Wyczerpy w pow. lelowskim, połowę wsi Lubojersko (Lubojenka, Lubojna?) w pow. wieluńskim. Maciej i Nawojka wzięli: Krąpiewo, Trzcielno, Dębno, Witowle (Witobel) w pow. pozn. oraz Łęzyny, Januszewice, Pękowice oraz wójtostwo w mieście Wieliczka w pow. krakowskim (P. 1395 k. 261, 261v). Piotr t. r. części swe w Gołutowie (Gułtowie), Drzązgowie, oraz w pustkach, Sokolniki, Żabice i Ostrów, z wyjątkiem ról sołeckich i jednego kmiecia w Drzązgowie, t. r. sprzedał wyderkafem za 600 grz. Janowi z Tomic Iwieńskiemu, podkomorzemu kaliskiemu (Py. 23 k. 187v), zaś swe części w Borzujewie, role sołeckie i jeden łan osiadły w Drzązgowie sprzedał jednocześnie wyderkafem za 400 złp. Janowi Bardskiemu z Wrześni (ib. k. 188). Części w Gołutowie, Drzązgowie, Borzujewie oraz w pustkach Ostrowie, Żabicach i Sokolnikach ponownie w r. 1548 sprzedawał wyderkafem za 1.800 zł. podkomorzemu Iwieńskiemu (P. 1395 k. 396), i znów to samo w r. 1549 (ib. k. 448). Części w tychże dobrach w r. 1551 sprzedał za 800 zł. Janowi Opalińskiemu (ib. k. 616). Od siostry Nawojki zamężnej Oporowskiej uzyskał w r. 1553 cesję praw na dobrach Wielkie Młyny oraz innych w ziemi sieradzkiej i pow. radziejowskim, odziedziczonych po wuju Hieronimie Mosińskim (P. 894 k. 781). Barbarę Pogórską pozywali w r. 1553 Krzysztof i Jan Iwieńscy, synowie zmarłego podkomorzego (P. 894 k. 258). Skasowała ona t. r. oprawę 700 zł. posagu na Gułtowie, Drzązgowie, Borzejewie, Żabicach, Ostrowie i Sokolnikach, oraz na mieście Stęszewie i wsiach Witowle, Krąpiewo, Trzcielino i Dębno (P. 894 k. 660v). Piotr, dziedzic na Wyjomicach i Lubczynie, kwitowany był w r. 1562 przez Jana Piotrowskiego ze 100 złp. (P. 904 k. 514). Nie żył już w r. 1570 (I. Kal. s. 185). Synowie: Wacław, Anatagoras(!) i Stanisław. Anatagorasa i Stanisława znam tylko z jednej wzmianki z r. 1577 (P. 929 k. 1024v). Z córek, Poliksena, w latach 1577-1597 żona Andrzeja Orzechowskiego, nie żyła już w r. 1620. Jadwiga, żona Marcina Mieszkowskiego, nie żyła w r. 1595. Elżbieta w r. 1577 była panną (P. 929 k. 1024v), potem wyszła za Stanisława Sadowskiego, nie żyła już w r. 1595. Zofia, niezamężna w r. 1577 (ib.), w latach 1595-1616 żona Andrzeja Bujakowskiego.
Wacław, syn Piotra, jako spadkobierca ojca skwitowanay w r. 1570 z 200 zł. przez Floriana Szyszkowskiego (I. Kal. 36 s. 185). Od Jana Jutrkowskiego kupił w r. 1571 za 3.000 złp. części Jutrkowa w p. ostrzesz. (P. 1398 k. 226v). W imieniu własnym oraz braci, Anatagorasa i Stanisława, a także sióstr, Polikseny Orzechowskiej, Elżbiety i Zofii panien, wspólnie z nimi dziedzic spadłych po ciotce Nawojce Oporowskiej części miasta Stęszewa i wsi przyległych, protestował w r. 1577 przeciwko Sylwestrowi cz. Lasocie dębowskiemu, miecznikowi łęczyckiemu, zastawnemu posesorowi części tych dóbr (P. 929 k. 1024v). Temu Dębowskiemu w r. 1580 był winien sumę 1.300 złp. pod zastaw tych dóbr (P. 935 k. 371v). Bezpotomny, nie żył już w r. 1595, a do jego dóbr w Stęszewie intromitowani byli wtedy Bartłomiej, Łukasz i Stanisław bracia Pogorzelscy, a to z racji sumy 600 zł., scedowanej im przez siostry i spadkobierczynie zmarłego, więc Zofię Bujakowską, Jadwigę Mieszkowską i Elżbietę Sadowską (P. 963 k. 729v).
Maciej, syn Andrzeja, połowę miasta Stęszewa oraz połowy we wsiach przyległych: Witowle (Witobel), Dębno, Krąpiewo, Trzcielino w r. 1547 sprzedał wyderkafem za 5.000 złp. Łukaszowi Gułtowskiemu, dziedzicowi Racatu (P. 1395 k. 329). Pozwany w r. 1550 przez Wojciecha Konarskiego, syna macieja, o wygnanie tego Macieja z Trzcielina i Dębna, do których to wsi mocą dekretu starosty generalnego był intromitowany z tytułu 750 zł. długu i 9 grz. winy (P. 890 k. 148). Wojciech Konarski ów zapis na Trzcielinie i Dębnie, scedowany sobie przez ojca, cedował z kolei w r. 1551 Mikołajowi Niegolewskiemu (P. 1395 k. 617v) Zapisy dłużne na Krąpiewie i tamtejszym wójtostwie, dane przez Macieja Stanisławowi Ujejskiemu, wraz z toczonym w tej sprawie procesem Ujejski w r. 1558 cedował Maciejowi Niegolewskiemu (P. 1396 k. 542) Pretensje wysuwane wobec Macieja M-go zarówno Mikołaj jak i Maciej Niegolewscy scedowali w r. 1562 Łukaszowi Gułtowskiemu (P. 787 k. 43, 43v). Może synem macieja był Stanisław, spotykamy bowiem Stanisława M-go, który jako brat stryjeczno-rodzony Zofii M-ej zamężnej Bujakowskiej towarzyszył jej przy transakcjach w r. 1595 (P. 964 k. 1187, 1618v, 1401 k. 628).
Zofia, żona Tomasza Proślińskiego, w r. 1553 dała wieczyście swym synom dobra we wsiach: Myjomice, Kierzno, Lubczyna, Świba w p. ostrzeszowskim (R. Kal. 1 k. 17; P. 1396 k. 166). Jan, dziedzic w Myjomicach, od Marcina i Jana Mieszkowskich w r. 1563 kupił za 18.000 zł. Mieszkowo Polskie i Niemieckie, pustki Wolica i Stramice w p. pyzdr., części miasta Lutultów oraz części wsi Galewice, Okalewo w p. wiel. (P. 1397 k. 229v), poczym t. r. do tych dóbr był intromitowany (Py. 179 k. 224). Jan był w r. 1565 przez Marcina Bielczewskiego ustanowiony jednym z opiekunów jego dzieci (I. i D. Z. Kal. 6 k. 557v).
Mysłakowscy różni. "Szl." Jan Sojka M., obywatel miasta Rychwału, całą swą część dziedziczną po rodzicach w Bogusławicach w p. kon., uzyskaną w działach z siostrami swymi rodzonymi, Dorotą, Martą i Jadwigą, sprzedał w r. 1530 za 3 grz. Pawłowi Kropli Bogusławskiemu (I. R. Z. Kon. 6 k. 50).
Stanisław, rodzący się z Katarzyny Brzeskiej, w r. 1608 na sejmiku elekcyjnym w Raciążu świadczył naganionemu w szlachectwie swemu ciotecznemu bratu Janowi Brzeskiemu (P. 143 k. 16). Jan z żoną Zofią ze Smoszewa w r. 1617 kupili wyderkafem za 2.000 zł. od Zofii Pawłowskiej, wdowy po Janie Miaskowskim, jej oprawne części w Smogorzewie w p. kośc. (P. 1410 k. 554). Adam, chrzestny 1698.15/III. r. (LB Kwilcz), Wawrzyniec, z Jaksic, chrzestny 1723.10/XII. r. (LB Tuczno). Rozalia, dominikanka w Poznaniu, umarła tam 1789.10/XII. r., licząc 103 lata (Nekr. Dominik. Pozn.).
z Mysławic, miejscowości, której zlokalizować nie umiem. Może to Mysławice, Mysławczyce w p. proszow.? Ale to była wieś dziekanii krakowskiej. Boguchna niegdy z Mysławic, zakonnica, od Jana z Komornik, dziedzica Gowarzewa, uzyskała w r. 1446 za 25 grz. zapis 2 grz. rocznego czynszu wyderkafowego (P. 1379 k. 157).
Mysłkowscy, Mystkowscy wiodący się z kilku Mysłkowów (Grzymki, Pobodzany, Bzury) w pow. płońskim, gdzie siedziała liczna a niewątpliwie i różnoherbowa szlachta. Wszystkich więc M-ch nie sposóbe zaliczać do Puchałów. Mysłkowo-Grzymki zowie się dziś Mystkowem-Grzymkami. I tu znów niepodobieństwo rozdzielenia Mysłkowskich od Mystkowskich.
Jan z pow. płockiego, pisany raz Mysłowskim, raz Mystkowskim, w r. 1593 zapisywał swej żonie Zofii Smoszewskiej sumę 300 złp. (Ws. 203 k. 44v) i t. r. skwitował brata jej, Jana Smoszewskiego, z 200 zł. (Ws. 12 k. 210b, 224v), ona zaś skwitowała w r. 1594 tego brata z dóbr rodzicielskich (Ws. 13 k. 15v). Jan od Janusza Łubowskiego wydzierżawił w r. 1608 pod zakładem 600 zł. Smyczynę Starą i Nową w p. wsch. (Ws. 25 k. 149v). Oboje małżonkowie od Piotra z Wierzbna Pawłowskiego w r. 1617 nabyli wyderkafem za 2.000 złp. trzy puste role kmiece z dwoma placami i folwarkiem, z dwoma zagrodami i dwu kmieciami w Nowejwsi p. wschow. (Ws. 205 k. 110). Zawierali z tym Pawłowskim w r. 1618 kontrakt pod zakładem 2.000 zł. (Ws. 31 k. 457). Nie żył już Jan w r. 1620, a owdowiała Zofia kasowała wtedy uzyskaną niegdyś w grodzie wschowskim oprawę posagu, zaś od córki Anny i jej męża Łukasza Pigłowskiego dostała zapis 300 złp. długu (P. 1004 k. 984v. 985v, 1017 k. 548v). Oboje Pigłowscy żyli jeszcze w r. 1651.
Adam Mystkowski, Mysłkowski, nie żyjący już w r. 1739, mąż Marcjanny Kąsinowskiej, córki Stanisława i Marianny Wojciechowskiej (Kc. 139 k. 97v), żyjącej jeszcze wtedy (ib. k. 300v). Ewa Mystkowska, Mysłakowska, żona Marcina Białego, nie żyjącego już w r. 1773, nie żyła sama 1776 r. Joanna Mystkowska, w r. 1800 żona Pawła Goczałkowskiego, posesora dwóch części Żołcza. "Wielm." panna Julianna Mystkowska, pochodząca z Seroczyma w Siedleckim, licząca lat 20, wyszła 1632.14/V. r. za "szl." Franciszka Lewandowskiego, kupca gnieźnieńskiego (LC Św. Trójca, Gniezno).
Mysłowieccy. Wojciech i żona jego Katarzyna Petrykowska, córka Michała i Heleny Wyganowskiej, w r. 1751 uzyskali od Pawła Chrzanowskiego zobowiązanie sprzedania za 200 t. części Żołcza Starego w p. gnieźn. (G. 98 k. 478, 736, 100 k. 635v). Oboje w r. 1774 kwitowali Teodora Kaczkowskiego, posesora Dziećmiarek i Słębowa z 800 złp. po jej rodzicach, zabezpieczonych na tych dobrach (G. 100 k. 635v). Części w Żołczu Starym zwane "Chrzanowszczyzna" mocą kontraktu z 1775.21/VIII. r. sprzedali za 1.200 złp. Maciejowi Miklaszewskiemu (G. 102 k. 74, 74v). Nie żył już Wojciech w r. 1783, kiedy owdowiała Katarzyna kwitowała z 550 złp. Józefa Smoleńskiego, podczaszego halickiego, dziedzica Jelitowa (G. 110 k. 125v). Umarła w Kawiorach 1784.28/XII. r., pochowana w Gnieźnie, w kościele Św. Trójcy (LM Św. Trójca, Gniezno). Ich synowie, Grzegorz, ur. w Żołczu 1757.9/V. r., Andrzej, ur. tamże 1762.10/VIII. r. (LB Jarząbkowo). Z córek, Marianna wyszła w Gnieźnie u Św. Trójcy 1777.22/I. r. za Ignacego Kuszabę Oczosalskiego, żyli oboje w r. 1796, on zmarł 1812.14/XI. r. w wieku lat 86. Franciszka, niezamężna, żyła w r. 1786. Wspomniany wyżej syn Andrzej w r. 1786 od tych sióstr uzyskał cesję ich części z fortuny po matce, znajdującej się u Smoleńskiego, dziedzica Jelitowa (G. 113 k. 151).
Mysłowscy, byli Rawicze wiodący się z Masłowa w ziemi łukowskiej, ponieważ jednak byli i inni M-cy wiodący się z Małopolski, a M-cy spotykani w Wielkopolsce pochodzenia swego w zapisach sądowych nie określili, nie mogę wszystkich tu podanych uważać za Rawiczów.
Anna, klaryska w Gnieźnie w latach 1555-1568 (P. 1396 k. 305; G. 37 k. 163, 46 k. 27v, 49 k. 44).
Samuel, syn Jana, nieżyjącego już w r. 1655, skwitowany w r. 1640 z 2.000 zł. przez Świętosława i Mikołaja braci z Wierzbna Pawłowskich (Kośc. 302 k. 157). W imieniu własnym i żony Anny Przeuskiej w r. 1650 od Władysława z Pigłowic Manieckiego na trzy lata wydzierżawił Kaleje w p. pyzdr. (Kośc. 302 k. 359). Była ta Anna, córką Marcina, pisarza ziemskiego wschowskiego, i Zofii z Wierzbna Pawłowskiej, i miała sobie zapisane przez matkę 1.000 złp. posagu (P. 1067 k. 312, 1425 k. 465). Mąż w r. 1655 na połowie dóbr oprawił jej tę sumę jako posag (P. 1068 k. 114). Samuel w r. 1663 był podstarościm w Przygrodzicach (LB Wysocko). Anna żyła jeszcze w r. 1672 (Ws. 68 k. 622v), on zaś umarł między r. 1674 a 1676 (Kośc. 305 k. 691v; P. 1094 k. 1156v). Synowie, Aleksander Hiacynt, ochrzcz. 1662.10/VI. r. (LB Wysocko), Przecław. Córka Jadwiga uzyskała w r. 1672 od brata Przecława zapis 1.000 zł. (Ws. 68 k. 622v) i skwitowała go w r. 1674 z tej sumy (Kośc. 305 k. 691v).
Przecław, syn Samuela i Przeuskiej, dzierżawca Goli w r. 1673 (LB Stary Gostyń), mąż Anny Osuchowskiej, córki Zofii z Kucickich 2-o v. Wałowskiej, która to Anna w r. 1674 skwitowała ojczyma Stanisława Wałowskiego i matkę z 2.000 złp., mąż zaś oprawił jej tę sumę jako posag (Kośc. 305 k. 681, 682). Zawierał Przecław w r. 1676 kontrakt z Janem Pierzchlińskim o Trąbinko w p. kośc. (P. 1094 k. 1156v). Ten Pierzchliński ze swą żoną Barbarą Pawłowską mieli na Trąbinku zapisaną sposobem zastawu przez dziedzica tej wsi, Łukasza Koszutskiego, sumę 5.000 złp., z której 4.000 złp. cedowali w r. 1676 małżonkom M-im (ib. k. 1157v). Drugą żoną Przecława była w r. 1682 Jadwiga Naramowska, córka Łukasza i Teresy Rydzyńskiej (P. 1104 k. 468, 1210 V k. 151). Oboje małżonkowie od Stanisława Drachowskiego w r. 1691 nabyli na trzy lata wyderkafem za 6.000 złp. część Ułanowa w p. pyzdr. (P. 1121 II k. 110), a w r. 1693 od Adama, Stanisława i Franciszka braci Rościszewskich brali zastawem na trzy lata za 5.000 złp. Kaczkowo p. kcyń. (P. 1125 k. 166) Przecław od Łukasza Naramowskiego, dziedzica Czarnotek, w r. 1700 uzyskał zapis 900 złp. (P. 1139 X k. 40v). Oboje z żoną w r. 1707 skwitowali Adama Szlichtinga z kontraktu dzierżawy Prusinowa w p. pozn. (P. 1144 k. 202), a w r. 1710 wydzierżawili na trzy lata od Bartłomieja Parczewskiego i Barbary z Kierskich wieś Mirosław p. pozn. (Kc. 134 k. 48v). Nie żył już Przecław w r. 1727, kiedy owdowiała Jadwiga swej córce pannie Róży M-ej zapisywała 2.000 złp. (P. 1210 V k. 151). Nie żyła już w r. 1733 (P. 1238 k. 239). Z pierwszego małżeństwa córka Dorota, ochrzcz. 1673.6/II. r. (LB St. Gostyń). Z drugiej synowie: Michał, Franciszek i Łukasz oraz córki. Z nich, Katarzyna, ochrzcz. 1689.21/III. r. (LB Gozdowo). Helena na krótko przed wstąpieniem do dominikanek poznańskich w r. 1708 uzyskała zapis 1.000 złp. od Anny Duninówny, wdowy po Łukaszu Naramowskim, cześniku wschowskim (P. 1144 k. 327v). Już jako zakonnica (pod imieniem Katarzyny) kwitowała w r. 1722 Bogusława Karczewskiego, dziedzica Czarnotek, z prowizji rocznej od tej sumy 1.000 zł. (P. 1186 k. 73v), zaś w r. 1723 z tychże prowizji kwitowała Ludwikę Kurnatowską, wdowę po tym Karczewskim (P. 1192 k. 43v). Rozalia (Róża), w r. 1729 jeszcze niezamężna (P. 1218 k. 116v), w latach 1733-1748 żona Jana Iłowieckiego, umarła 1761.16/IX. r., mając ponad 60 lat. Wszyscy trzej wymienieni wyżej synowie żyli w r. 1729 (P. 1218 k. 116v), a w r. 1742 po bezpotomnie pomarłych, Michale i Franciszku spadkobierczynią była siostra Róża Iłowiecka (P. 1268 k. 56v, 1291 k. 105). Jak się zdaje, synem Przecława (z której żony?) był też Wojciech, już nieżyjący w r. 1729, mąż Anny Ostaszewskiej, córki Jana i Jadwigi Nieborskiej, żony 1-o v. Andrzeja Rudkowskiego, wtedy jeszcze żyjącej (P. 1218 k. 116v). Zob. tablicę.
@tablica
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
639640641642[643]644645646647
