Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
690691692693[694]695696697698
Nieniewscy - Nurscy
1) Franciszek, syn Krzysztofa i Szołdrskiej, mieszkał w r. 1717 w Brześnicy (LB Dolsk). Spisywał w Konarzewie 1718.21/II. r. pod zakładem 50.000 zł. kontrakt o rękę Teofili Anny Dzierżanowskiej, córki Jana Wojciecha, wojskiego poznańskiego, i Teresy Ewy Konarzewskiej. Ślub odbył się nazajutrz, 22/II. w Konarzewie (LC Łaszczyn) t. r. 10/III. zapisywał żonie dożywocie (Ws. 79 k. 19v, 20v). Z bratem Janem przeprowadził w r. 1727 podział ojcowizny, biorąc w sumie 40.000 złp. połowę Brześnicy (P. 1210 III k. 9v). Od swej teściowej w r. 1732 kupił za 181.000 złp. dobra Konarzewa, Dąbrówkę, Gierłachowo i część Gierłachówka w p. kośc. (P. 1234 k. 43). Zobowiązał się wględem dożywocia, dane żonie w r. 1718, jako "uczynione bezprawnie", skasowała w r. 1735 (P. 1240 k. 153v). Dobra Brześnia z folwarkiem Studzienne i młynem Ziomek w r. 1737 sprzedał za 90.000 złp. Andrzejowi Zakrzewskiemu (P. 1251 k. 81v). Żona, na wieść o skasowaniu przez męża jej dożywocia, manifestowała się przeciwko temu w r. 1738 (Kośc. 173 k. 177). Franciszek umarł 1757.12/IX. r., pochowany u Reformatów w Rawiczu (LM Łaszczyn). Teofila z Dzierżanowskich zmarła 1759.7/IX. r., pochowana tamże (ib.; w nekrologach Franciszkanów i Franciszkanek śremskich data zgonu 10/X.). Synowie ich: Krzysztof Wojciech Walenty, ur. w Brześnicy, ochrzcz. 1721.14/II. r. (LB Dolsk), i Jan Michał, ur. w Goli(?), ochrzcz. 1726.29/IX. r. (LB St. Gostyń), obaj niewątpliwie pomarli dziećmi. Z córek, Teresa zaślubiła 1736.25/VI.(24/VII?). r. Andrzeja Zakrzewskiego, któremu wniosła Brześnicę. Tego Zakrzewskiego zabił w Brześnicy 1743.7/I. r. szwagier Aleksander Bojanowski z Przybini, który wraz z imnnymi najechał Brześnicę zbrojnie (Kośc. 176 k. 24v, 322 k. 5). Teresa umarła w r. 1760 lub 1761. Zofia, ur. w Konarzewie, ochrzcz. 1722.15/V. r. (LB Łaszczyn; LB Konarzewo), wyszła przez 1741.22/V. r. za Aleksandra Bojanowskiego, owdowiała i umarła w Krzekotowie 1811.29/VIII. r. Jadwiga (Jadwiga Sabina), ur. w Goli, ochrzcz. 1724.16/XI. r. (LB St. Gostyń), dziedziczka Gierłachowa, wyszła w Konarzewie 1745.4/X. r. za Józefa Przyjemskiego, z czasem generała-majora, potem generała-lejtenanta wojsk koronnych, wdowa w r. 1783, umarła w Borku 1798.23/VIII. pochowana na Zdzieżu. Salomea, dziedziczka Konarzewa i Dąbrówki, najpierw zaślubiła w Konarzewie 1749.16/II. r. Józefa Gorzeńskiego, łowczego wschowskiego, i tamże 2-o v. 1752.15/X. r. Bogusława Koszutskiego, łowczyca podlaskiego, znów wdowa w latach 1769-1771, była 3-o v. w latach 1773 (1771?-1778 żonę Mikołaja Wierusz Kowalskiego, wdowa w latach 1781-1800. Wszystkie te cztery siostry w r. 1760 w Konarzewie spisały miedzy sobą kompromis (Kośc. 328 k. 156). Teresa Zakrzewska t. r. sprzedała swoją połowę Gierłachowa Przyjemskiemu, którego żona była dziedziczką drugiej połowy tej wsi (ib. k. 191). Salomei, wedle działu dokonanego z małżonkami Bojanowskimi, dostała się w r. 1767 Dąbrówka (P. 1343 k. 72v).
2) Jan, syn Krzysztofa i Szołdrskiej, żonie swej Franciszce Kurnatowskiej, córce Jana, skarbnika wschowskiego i surogatora grodzkiego kaliskiego, z Marianny Gostyńskiej, oprawił w r. 1731 posag 9.000 złp. (I. Kal. 168/170 s. 400), a w r. 1733 zapisał jej sumę 30.000 złp. (Kośc. 318 s. 34). Od Rafała Bnińskiego, sędzica grodzkiego nakielskiego, w r. 1742 kupił za 144.000 złp. Zalesie, Dąbrówkę i części Drogoszewa w p. kośc. (P. 1267 k. 51v). Nazwany w r. 1743 dziedzicem Zalesia i posesorem Borku (Kośc. 322 k. 91). Spisywał w r. 1744 z żoną wzajemne dożywocie (I. Kal. 181/184 k. 23). Jako posesor miasta Borku skwitowany w r. 1755 przez brata Franciszka (Kośc. 327 k. 45). Od Piotra Sapiehy, wojewody smoleńskiego, w r. 1761 kupił za 255.000 złp. miasto Borek i wsie: Zdziesz, Skoków, Trzecianów, oraz pustki, Stołów i Stawiszyn w p. pyzdr. (I. Kal. 202/203 k. 384v). Oboje z żoną w r. 1762 kwitowani byli przez córkę Teresę Andrzejowią Przyjemską z 60.000 złp. na poczet posagu (P. 1333 k. 27). Jan umarł w Borku 1766.12/IV. r., pochowany na Zdzieszu (LM Borek). Wdowa, dożywotniczka Borku i wsi przyległych, dobrodziejka kościołów w Borku i na Dzieszu, umarła w Borku 1785.14/VIII. r., pochowana w kościele na Zdzieszu (LB Borek). Syn Józef. Z córek, Gertruda, ur. w Borku, ochrzcz. 1738.19/III. r. (LB Borek), zapewne zmarła młodo. Katarzyna występowała jako chrzestna 1742.30/XII. r. (ib.), była w r. 1754 żoną Antoniego z Kalinowy Zaremby, wdową w r. 1763, umarła 1813.8/IX., mając lat 85, pochowana w kościele na Zdzieszu. Teresa, ur. ok. r. 1746, w r. 1762 żona Andrzeja Przyjemskiego, podkomorzego J.Kr.Mci, podstolego wschowskiego, pułkownika wojsk koronnych, wdowa w r. 1783, umarła w r. 1798, licząc 52 lata.
Józef, syn Jana i Kurnatowskiej, ur. w Borku, ochrzcz. 1737.8/III. r. (LB Borek), podkomorzy J. Kr. Mci 1776 r. (Py. 158 k. 478). Dziedzic Borku. W imieniu własnym i siostry Katarzyny Zarembiny w r. 1766 mianował plenipotenta (P. 1342 k. 188) i sam był t. r. plenipotentem swej matki (I. Kal. 206/208 k. 138). Skwitowany w r. 1776 przez siostrzeńca Piotra Zarembę z powyżyczonych swemu ojcu przez jego ojca 60.000 zł. i 36.000 zł. procentów (Py. 158 k. 478). Umarł w Borku 1782.26/I. r., pochowany w kościele na Zdzieszu (LM Borek; Nekr. Franciszkanek Śrem.). Żoną jego była Zofia Mycielska, córka Jana Nepomucena, starosty śnickiego, w r. 1789 występująca jako dziedziczka Dusiny i Pożegowa w p. kośc. (LB St. Gostyń), zmarła w Dusinie 1791.4/VIII. r., w wieku 27 lat, pochowana w Gostyniu u Filipinów (LM St. Gostyń). Józef i Mycielska mieli dwóch synów noszących to samo imię Józef. Młodszy z nich był chrzestny już po śmierci ojca jako Prokop Józef Kalasanty. Może to pierwsze imię było mu zrazu wyznaczone jako główne?
(1) Józef, sy Józefa i Mycielskiej, zaślubił 1801.11/II. r. swoją krewną w trzecim stopniu, Katarzynę Zarembiankę, córkę Jana (LC Rusko). Był dziedzicem Bruczkowa i Borku oraz innych dóbr. Żył jeszcze 1809.24/XII. r. (LB Cerekwica), a może i 1812.14/XII. r. (LB Św. Marcin, Pozn.). Żona go przeżyła i wyszła 2-o v. za Marcina Węsierskiego, Wdowa i po tym mężu, umarła w Podrzeczu 1845.18/XII. r., licząc lat 58, pochowana w Gostyniu (LM Gostyń). Syn ich Jan.
Jan (Jan Leon, Józef Jan Kalasanty Leon, Józef Kalasanty Leon), syn Józefa i Zarembianki, ur. w Bruczkowie 1804.30/VI. r. (LB Św. Marcin Pozn.; LB Cerekwica), Właściciel Małych Jezior, potem Słupi w pow. średz. Zaślubił najpierw Annę Krzyżanowską, zmarłą w Jeziorach Małych 1837.22/V. r., pochowaną w Goślinie (LM Gostyń; LM Zaniemyśl, tu data zgonu 1835.23/V. r.). Pojął 2-o v. 1839.14/IV. r. Józefę Hersztopską, 1-o v. Skórzewską z Wyciążkowa (LC Goniębice), ur. ok. r. 1808, zmarłą w Słupi 1845.9/II. r., pochowaną w Mieszkowie (LM Mieszków; LM Środa). Trzecią jego żoną, zaślubioną 1854.26/II. r., była Paulina hr. Szembekówna, córka Wincentego, licząca wtedy lat 18 (LC Siemianice), zmarła w Słupi w niespełna miesiąc po ślubie 1854.24/III. r. (LM Środa). Jan spisał w Słupi 1854.11/IV. r. testament, przeznaczając rocznie 600 m. na edukację i utrzymanie najbiedniejszego krewnego drugiej swej żony, Józefy Hersztopskiej, a w razie braku takiego dla najbiedniejszego krewnego pierwszej żony, Krzyżanowskiej (Dz. P. z r. 1876). Umarł w Poznaniu 1855.8/IX. r., pochowany w Gostyniu (LM Gostyń).
(2) Józef Kalasanty (Prokop Józef Kalasanty), syn Józefa i Mycielskiej, ochrzcz. z wody w pałacu rawickim 1782.4/VII. r. (więc zapewne syn pogrobowy), z ceremonii w Borku 1795.22/VI. r. (LB Borek). Bardzo trudno w niektórych zapisach tego Józefa Kalasantego odróżnić od Józefa, męża Zarembianki. Możliwe tu też rozmaitego rodzaju pomyłki. Nieletni Józef Kalasanty w latach 1792-1792 pozostawał pod opieką Piotra Krzyżanowskiego, wojskiego gnieźnieńskiego, i Jana Zaremby, szambelana (P. 1369 k. 96; G. 117 k. 239). Czy Józef Kalasanty występujący w latach 1803-1808 to on? (LB Gostyń). Chyba po śmierci brata przejął dobra Bruczków i Borek. Józef Kalasanty, dziedzic Bruczkowa, miał ze służącą Justyną nieślubnego syna Józefa, ur. tamże 1813.8/VII. r. (LB Cerekwica). Zaręczył się w lutym 1816 z Julią (Julianną) Trzaska z Mokrska w Król. Polskim. Małżeństwem byli już 1817.15/III. r. (LB Wyganów). Dobra N-go Borek z licytacji przymusowej kupił 1833.6/II. r. za 55.050 tal. Graeve. Józef Kalasanty przeniósł się wtedy do innego swego majątku Trzecianowa koło Borku. Przemieszkiwał też w Poznaniu, ale też i w Borku, w skutku jakiejś umowy z nowym dziedzicem tych dóbr. Żona go, jak się zdaje porzuciła. Umarła przed mężem w Poznaniu 1838.30/VI. r. mając lat 36 (LM Św. Marcin, Pozn.). Józef Kalasanty spisał rodzaj dziennika przechowanego w Archiwum Wojew. w Poznaniu. Można sądzić, że nie żył już w r. 1854, kiedy Jan N. ze Słupi spisywał testament.
III. Wojciech, brat Sędziwoja, przypadłą sobie z działów braterskich część w Jaroszewie w r. 1499 sprzedał wyderkafem za 37 zł. węg. bratankom swym, Maciejowi, Janowi i Tomaszowi, synom Sędziwoja (P. 1389 k. 41v). Siostrzeńcowi Andrzejowi Młodeckiemu zapisał w r. 1512 6 grz. długu (G. 25 k. 370v). Łan roli w Jaroszewie oraz dwa folwarczne
@tablica
@tablica
@tablica
łany w Nieświastowicach dał w r. 1513 bratu rodzonemu Jakubowi (P. 786 s. 401), ten zaś łan w Jaroszewie, który ongiś sprzedał był wyderkafem za 40 grz. bratu Sędzowojowi, teraz w r. 1513 rezygnował wieczyście jego synom, Janowi i Tomaszowi (P. 786 s. 401). Tym bratankom w r. 1514 sprzedał za 106 grz. część w Nieświastowicach odziedziczoną po zmarłym bracie Janie (P. 1392 k. 14v). Zob. tablice 1-3.
Stanisław z Nieświastowic (Jeświastowic) miał w r. 1449 sprawę ze Stanisławem i Janem braćmi z Chociszewa (G. 7 k. 10). Jan z Jaświastowic(!), syn Sulisława, toczył w r. 1459 sprawę z Janem z Jaświastowic niegdy ze Zborowa (G. 7 k. 183v). Stanisława N-go, dziedzica w Nieświastowicach w r. 1477 wzywała do uiszczenia 5 grz. Małgorzata, wdowa po Pawle z Pozarzyna (G. 10 k. 5), a w r. 1479 skwitowała go z tej sumy (ib. k. 72). Stanisław N. wspólnie z Janem Chociszewskim ręczył w r. 1482 Mikołajowi Nadarzyckiemu "Lewkowi" za Katarzynę, wdowę po Pawle Golemowskim (G. 21 k. 106). Marcin N. trzecią część folwarku z łąką (w Nieświastowicach) w r. 1494 sprzedał wyderkafem na trzy lata Sędziwojowi N-mu, o którym było wyżej (G. 16 k. 84v). Ten sam niewątpliwie Marcin, dziedzic w Nieświastowicach, na czwartej części tej wsi oprawił t. r. 30 grz. posagu swej żonie Małgorzacie córce Adama Popowskiego (P. 1388 k. 66v).
Zofia, w r. 1547 żona Jana Małachowskiego "Skowronka", wdowa w latach 1574-1594. We dworze Jana N-go dokonano 1549.7/VI. r. wizji ran zadanych jego bratu Wojciechowi N-mu przez Tomasza Modrzewskiego. Nie żył już ten Wojciech 17/VI. t. r. (G. 34 k. 443v). Jan w r. 1558 uwolnił Modrzewskiego od procesu o to zabójstwo (G. 37 k. 195v). Macieja, sługę królewskiego na komorze celnej w Grodźcu zabił w r. 1558 (lub przed tą datą) we wsi Kopaszyno Jerzy Kręski (Kośc. 238 k. 69). Jan N. zw. "Drapała" nie żył już w r. 1564, kiedy wdowa po nim, Jadwiga Prądzyńska była kwitowana przez Wojciecha Przyjemskiego, pisarza ziemskiego kaliskiego (P. 906 k. 324). Anna, żona "sław." Baltazara, malarza, mieszczanina ze Słupcy, w r. 1568 pozywała o 70 grz. długu wdowę Annę z Bielawskich Kluczewską (Py. 107 k. 100v). Jan N. zw. "Dworzanin" oświadczał w r. 1590 gotowość dokonania podziału pewnych dóbr z Janem i Tomaszem, braćmi między sobą rodzonymi, i Januszem, ich bratem stryjecznym, N-imi, a to wedle uczynieonej między nimi przez rozjemców ugody pod zakładem 200 grz. (G. 39 k. 246). O Janie, Tomaszu i Januszu była mowa wyżej, ale tego Jana "Dworzanina", niewątpliwie bliskiego ich krewnego, połączyć z nimi nie umiem. Katarzyna, w r. 1593 wdowa po Pawle Pląskowskim.
Andrzej, nieżyjący już w r. 1594, ojciec Jana i Andrzeja, sługi Piotra Bnińskiego. Tego Andrzeja zabił 19/VII. t. r. Stanisław Międzychodzki wraz z innymi. Wizji ciała dokonano na wezwanie brata Jana w domu Tarnowskich, w Gąskach, za murami Poznania (P. 961 k. 681v). Ten sam chyba Jan, syn zmarłego Andrzeja, w r. 1610 zapisywał dług 600 zł. żonie swej, Dorocie Zbyszyńskiej (P. 984 k. 1). Oboje w r. 1613 spisali wzajemne dożywocie (Kośc. 348 k. 123v) i t. r. skwitowali jej ojca, Wawrzyńca Zbyszewskiego z 250 zł. (Kośc. 290 k. 299v). Dorota od Wojciecha Kłobudzkiego w r. 1616 wzięła w zastaw za 1.600 zł. na trzy lata części Jadownik w p. kcyń. (P. 996 k. 708). Oboje małżonkowie żyli w r. 1618, kiedy Dorocie zapisał 100 złp. długu Stanisław Włoszynowski, dziedzic w Janowcu (G. 74 k. 321v).
Jan, nieżyjący już w r. 1597, zapewne ożeniony z Wysławską, ojciec Erazma i Marcina. Erazm, siostrzeniec(!) zmarłego Jerzego Wysławskiego, swoje części w Pacholewie w p. pozn. sprzedał w r. 1597 za 1.300 złp. Jakubowi Kąsinowskiemu (P. 1402 k. 522). Marcin części w Pacholewie, odziedziczone po dziadzie(!) Jerzym Wysławskim, oraz pustą wieś Targowisko wraz z wyrębem w lasach wsi Słomowo i Zalasowo jak i z pastwiskami we wsiach Szczyto i Nienawiść w r. 1598 sprzedał za 1.300 złp. powyższym Kąsinowskim (P. 1402 k. 853).
Łucja, chrzestna w r. 1598, mieszkała w r. 1613 przy kościele Farnym w Poznaniu, nazwana "devota virgo" (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Agnieszka, żona 1-o v. Szymona Jaskłowskiego, spisywała w Gnieźnie 1628.28/III. r. pod zakładem 1.200 złp. umowę małżeńską z przyszłym drugim swym mężem, Sebastianem Przysieckim. Jan z sześciu chłopów we wsi Komorza i czterech zagrodników we wsi Laskówki p. pyzdr. winien był w r. 1629 płacić podymnego 5 zł. (Py. 143 s. 36). Wojciech, w r. 1658 mąż Róży (Falibogowskiej?), chyba już nieżyjącej w r. 1672, bezpotomny (Z. T. P. 30 s. 1574; Kośc. 305 k. 597).
Stanisław przed r. 1678 na Zorzewku i części Sługocina zapisał był 2.200 zł. Łukaszowi Żychlińskiemu, t. r. już nieżyjącemu (Py. 154 s. 68). Marianna zaślubiła 1681.6/XI. r. Wojciecha Piechockiego, żyli jeszcze oboje w r. 1723. Grzegorz ożenił się 1692.18/II. r. z Elżbietą Kozłowską (LC Pogorzela). Oboje małżonkowie w r. 1693 zawierali kontrakt z Wojciechem Przybyszewskim (Py. 156 s. 86), a w r. 1697 z Janem Łagowskim i Katarzyną z Kęszyckich (I. Kon. 70 k. 252v). Na żądanie tego Grzegorza i jego żony dokonana została w r. 1699 wizja wsi Lisiec starostwa konińskiego (I. Kon. 70 k. 616). Elżbieta w r. 1702, już będąc wdową, kwitowała się z małżonkami Łagowskimi z kontraktu (ib. 72 k. 95). Wojciech nie żył już w r. 1694, kiedy wdowa po nim, Zofia Kuchcińska, żona 1-o v. Pawła Karwackiego, kwitowała wdowę Teresę z Chojeńskich Korycińską kasztelanicową nakielską, jak również jej syna i córki, z prowizji od sumy 3.500 złp. (P. 1128 XIII k. 14). Tę kasztelanową kwitowała znów w r. 1700 z 350 złp. (P. 1139 XI k. 81v). Jan świadkował 1711.28/X. r. (LB Szamotuły). Adam zaślubił w sierpniu 1734 r. Mariannę Arcemberską, córkę Jana i Łucji Romanówny (LC Św. Trójca, Gniezno; Kc. 139 k. 264). Nie żył już ów Adam 1735.5/VII. r., kiedy był chrzczony jego syn Piotr Jan, ur. w Pomorzanach (LB Pobiedziska, matka nazwana tu błędnie Marianną Romanówną!). Owdowiała Marianna kwitowała w r. 1737 Bartłomieja Gogolewskiego z pretensji do rzeczy pozostałych po jej rodzicach (G. 97 k. 170). Żyła jeszcze w r. 1744 (Kc. 139 k. 264). Andrzej, mąż Teofili Morawskiej, którą poślubił między r. 1728 a 1732 (P. 1235 k. 117, 117v). Była to córka Wojciecha i Marianny Brudzyńskiej. Miała sumę posagową 4.000 zł., zapisaną w r. 1732 przez Mikołaja Niesiołowskiego na dobrach Suchoręcz i Suchoręczek. Idąc t. r. 2-o v. za Andrzeja Jabłkowskiego, jeszcze przed ślubem, 5/II. zapisała temu przyszłemu mężowi z powyższej sumy posagowej 1.000 zł. (I. Kon. 77 k. 93v, 94). Oboje Jabłkowscy żyli jeszcze w r. 1744 (G. 97 k. 791v). Była Teofila wdową i po tym mężu w r. 1771 (I. Kon. 80 k. 224), a nie żyła już w r. 1778 (G. 105 k. 14, 14v).
Teresa N-a, skarbnikowa kaliska(?), chrzestna 1739.8/IX. r. (LB Koźmin). Aleksandra N-a z Bogusławek, chrzestna 1839.27/XII. r. (LB W. Strzelce).
Nietaszkowscy, Nietaszkowscy h. Grzymała, z Nietaszkowa (Nietąszkowa, Nietążkowa) w p. kcyń., wsi dziś nie istniejącej. Byli jednago pochodzenia z Oleskimi z Oleśnicy w tymże powiecie. Jan N., mąż Anny, siostry Jana Jabłkowskiego, która w r. 1471 kwitowała brata z dóbr rodzicielskich z Jabłkowie, Myszkach, Rzepczynie, Pomorzankach i Blizicach pow. gnieźn. (G. 20 k. 228v).
Andrzej N. na połowie Nietaszkowa i Milcza w p. kcyń. w r. 1509 oprawił 100 grz. posagu żonie Dorocie, córce Wojciecha Jabłonowskiego (P. 786 k. 171. Występował w r. 1522 jako stryj Róży, córki Stanisława Szczodrowskiego, a żony Macieja Przesieckiego, która wtedy swą część w Potrzonowie p. pozn. sprzedała za 116 zł. swemu bratu(!) Maciejowi Oleskiemu (P. 1392 k. 470). Był Andrzej N. rodzonym stryjem Jerzego, Jana i Mikołaja braci rodzonych Oleskich, którzy kupiwszy od Zofii, żony Jana Lubowickiego (siostry ich?) w r. 1528 za 70 grz. część jej rodzicielską w Potrzonowie, t. r. ową część sprzedali wyderkafem za 70 grz. swej matce Annie (P. 1393 k. 216v). Nie żył już Andrzej w r. 1543 (P. 1395 k. 80v), a zapewne już i w r. 1542, bowiem wtedy mowa o działach przeprowadzonych przez jego synów (N. 213 k. 91v). Owdowiała Dorota swoją oprawę na wsiach Nietaszkowo, Milcz, Kamionka i Oleśnica w p. kcyń. w r. 1544 sprzedała wyderkafem synowi Wojciechowi za 200 zł. przeznaczonych na wyposażenie Małgorzaty, córki Andrzeja i jej. Od tego syna dostała jednocześnie w dożywotnie użytkowania czterech osiadłych kmieci w Nietaszkowie, połowę tamtejszego folwarku i część młyna wodnego w Oleśnicy (P. 1395 k. 146v). Synowie: Jakub, Wojciech i Maciej. Z córek, Małgorzata, w latach 1543-1550 żona Stanisława Sławęckiego. Anna, w r. 1562 żona Józefa Tarnowskiego, wójta w Pile, wdowa w latach 1577-1594.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
690691692693[694]695696697698
