Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
693694695696[697]698699700701
Nieniewscy - Nurscy
Niewiescy Chebdowie h. Nowina wzięli nazwisko od wsi Niewiesz w p. szadkowskim. Byli braćmi rodzonymi: ks. Jan, ks. Mikołaj, drugi Mikołaj, też duchowny, Piotr i Marcin, bratankowie Jana "Pelli", biskupa włocławskiego, a tym samym wnukowie Chebdy z Niewierza, który stawał w r. 1394 na sądach w Łęczycy (Łęcz. I. 3450). Z nich, Jan Chebda z Niewierza, kanonik gnieźnieński w r. 1404, kanonik i dziekan włocławski w r. 1433, kanonik poznański 1434 r., archidiakon gnieźnieński 1445 r. umarł między r. 1453 a 1445. Mikołaj, zwany też Niklinem (Niclinus), kantor poznański 1434 r., kanonik włacławski 1436 r., t. r. kanonik gnieźnieński, proboszcz kruszwicki w r. 1443 (P. 1379 k. 63), uzyskał w r. 1448 w Bononii tytuł doktora dekretów, dziekan poznański 1454 r. (Acta Capit. I, II; Korytkowski: Boniecki). Mikołaj, proboszcz uniejowski w latach 1447-1452 (P. 18 k. 61, 1379 k. 184). Piotr, występujący w latach 1445-1452 (P. 18 k. 61, 1379 k. 63). O Marcinie będę jeszcze mówił niżej. Wszyscy ci bracia w r. 1443 kupili za 900 grz. od Mikołaja z Warzymowa, kasztelana brzeskiego, wieś Dąbrowę w p. gnieźn. (P. 1379 k. 63), zaś w r. 1445 za 6.000 zł. węg. od Dobrogosta z Szamotuł części w Niepruszewie oraz całą wieś Dymaczewo (Duraczewo?) w p. pozn. (ib. k. 98v). Od Jana z Pniew i synów jego w r. 1447 kupili za 1.700 zł. węg. Śliwno w p. pozn. (ib. k. 184). Byli jeszcze w r. 1452 niedzielni (P. 18 k. 113v).
Marcin z Niewiesza, mąż Małgorzaty z Krotoszyna, która w r. 1443 miała termin ze strony Wojciech niegdy Zdzieskiego (Py. 10 k. 37v), sama zaś pozywała Wyszotę ze Starkówca (Py. 10 k. 29v). Pozywała w latach 1444-1447 Dorotę, wdowę po swym bracie Wojciechu Krotoskiemu, 2-o v. żonę Wyszka z Gorazdowa, z jej posagu i wiana na Targoszycach, która nie stanęla i miała płacić 8 skojców winy (Py. 10 k. 173, 192v, 12 k. 14v). Bratową tę z oprawy i wiana na Krotoszynie i Targoszycach zaspokoiła w r. 1447 (Py. 9 k. 134v). Niewątpliwie synami Marcina byli bracia rodzeni z Niewiesza, Jan, Mikołaj i Chebda, którzy w r. 1456 uzyskali intromisję do przysądzonej im wsi Żelaskowo (Gr. Kal. 5 k. 87v). Bracia ci mieli siostrę Barbarę, w r. 1478 żonę Stanisława z Wielkiej Kobieli (I. Kal. 2 k. 518v).
Mikołaj z Niewiesza, syn Marcinai Krotoskiej, chorąży większy sieradzki, wieś Żelaskowo zastawił w r. 1478 za 100 grz. Stanisławowi z Wielkiej Kobieli w posagu za swą siostrą Barbarą (ib.). Nie żył już w r. 1482, kiedy to Stanisław Kobielski z Wielkiej Kobieli o dokonaną przez niego rezygnację Żelaskowa przypozywał jego synów, Marcina i Jana, z ich dóbr Niewiesz, Krotoszyn i Żelaskowo (I. Kal. 3 k. 94). Szło o to, iż zmarły Mikołaj nie dopełnił wobec szwagra Kobielskiego zobowiązania wyderkafowej sprzedaży za 150(!) grz. Żelaskowa, a to w posagu za siostrą. Sprawa wlokła się jeszcze w r. 1485 (ib. k. 265). Bracia w r. 1496 przeprowadzili między sobą działy. Marcinowi dostała się połową miasta i przedmieścia Krotoszyna oraz wsie: Stary Krotoszyn, Targoszyce, Bartłomiejewice, Żelaskowo, części Żerkowa i Zdzenic w powiatach kal. i pyzdr. Jan wziął połowę Krotoszyna oraz wsie w pow. sieradzkim: Zbylucie, Grocholice, Łęg, Kozubów, Nowawieś Rusinowice i inne (P. 1383 k. 129). Marcin, nazwany tu Krotoskim, bratu Janowi N-mu, dziedzicowi w Niewieszu, dał w r. 1517 swe części miasta Krotoszyna z przyległymi wsiami, biorąc za to od brata zapis 20 grz. rocznego czynszu na Krotoszynie i wsiach przyległych (P. 1392 k. 148). Już go więcej nie spotykamy, zapewne umarł wkrótce potem. Jan Krotoski cz. N., dziedzic w Krotoszynie, układał się w r. 1524 z wdową Anną Kołudzką, dziedziczką w Targoszycach (Py. 25 k. 73v). Chyba tego samego Jana N-go żoną była Barbara, która w r. 1524 pozywała Zygmunta Grudzińskiego o to, iż ze swej części miasta Gołańczy w p. kcyń. urządził zbrojny najazd na Niewiesz, wieś jej męża, skąd porwał Annę, córkę zmarłego Jana N-go, a wnuczkę męża jej (Kc. 8 k. 150). Jan, dziedzic Targoszyc, na mieście Krotoszynie i na wsi Stary Krotoszyn w r. 1526 sprzedał roczny czynsz wyderkafowy za sumę 250 grz. wikariuszom katedry poznańskiej (P. 1393 k. 110). Żelaskowo w r. 1534 (lub raczej przed tą datą) sprzedał wyderkafem za 300 grz. Andrzejowi Szadokierskiemu (I. i D. Z. Kal. 2 k. 223v), a w r. 1535 za 280 zł. Andrzejowi i Marcinowi braciom Szadokierskim (P. 1393 k. 754). Nie żył już Jan w r. 1547 (P. 886 k. 253v). Synowie: Mikołaj, Stanisław i zapewne Jana o którym było wyżej.
1. Mikołaj N., syn Jana, bratu Stanisławowi dał w r. 1539 części macierzyste w mieście Dobra i wsiach przyległych: Potworowo, Zwonice Kołowa, Dobronice i Krępa w ziemi sieradzkiej (P. 1394 k. 274). Żona jego Zofia Lubrańska, córka Mikołaja Gardziny, wojewody poznańskiego wdowa 1-o v. po Mikołaju ze Świnic, pozywała w r. 1546 męża swej siostry, Mikołaja z Rossocic, kasztelana biechowskiego, o oprawę na Gadowie (z dóbr kazimierskich) p. kon. posagu swej matki, zmarłej Jadwigi z Zagórzyna. Zofia, będąc jeszcze za pierwszym mężem, dokonała z Russockimi w r. 1535 wymiany dóbr. dajac mu swe części miasta Kazimierza z przyległymi wsiami, biorąc zaś pewne dobra w pow. szadkowskim (I. Kal. 9 k. 136). Z działów z bratem Stanisławem, przeprowadzonych w r. 1550, starszy Mikołaj wziął miasto Krotoszyn z przyległymi wsiami, ponadto w pow. sieradzkim miasto Dobra z przyległymi wsiami i w pow. szadkowskim Zbylucice (Kal. 12 II s. 556). Wraz z Anną z Lubrańca, wdową po tym Russockim, pozywała w r. 1550 Stanisława Dziaduskiego z Rychwału, starościca konińskiego (I. R. Gr. Kon. 5 k. 291). Oboje małżonkowie nie żyli już w r. 1561 (P. 1397 k. 113v). Syn ich Jan. Z córek, Anna, żona 1-o v. w latach 1562-1572 Krzysztofa Zaksińskiego (Zakrzyńskiego), wdowa 1574 r., 2-o v. w latach 1575-1582 żona Krzysztofa z Kalinowy Zaremby. Zofia, żona 1-o v. w latach 1570-1578 Wawrzyńca Żegrowskiego, 2-o v. w latach 1580-1592 Mikołaja z Grzymiszewa Siedleckiego, umarła między r. 1592 a 1602.
Jan, syn Mikołaja i Lubrańskiej, jeszcze jako nieletni działając w asyście stryja Stanisława swoje piąte części we wsi Zagórzyno, w obu Dojutrowach, w Pruskowie, w obu Kliszewach w p. kal., we wsiach Gadowo, Pamięcino, Żegocino w p. kon., które to części trzymała matka i sprzedała wyderkafem ks. Janowi, kanonikowi poznańskiemu, i Marcinowi, braciom Przespolewskim, sprzedał w r. 1561 za 4.000 zł. Janowi Ciświckiemu, wojskiemu kaliskiemu (P. 1397 k. 133v; I. Kal. 27 s. 136). Trzecie części z piątych części Zagórzyna, Kliszewa, obu Dojutrowów, Zagórzynka, obu Pruskowców, Pamięcina, Żegocina w p. kal., Gadowa w p. kon., nabyte od siostry Anny Zaksińskiej, dał w r. 1563 powyższemu Ciświckiemu (P. 1397 k. 287). Połowę miasta Dobra oraz części wsi Potworowo, Żeronice, Długawieś, jak też pustki Dąbrowice i Galowa w p. sier. sprzedał t. r. za 8.000 złp. Wojciechowi Marszewskiemu (ib. k. 291). Od stryja Stanisława dostał w r. 1564 całe wsie: Niewiesz, Grocholice, Sarbice, Kozubów, młyn Posoka, pustki Rusinowice i Pniewa w p. szadkowskim, oraz Żelaskowo w p. kal. (P. 1397 k. 366v). T. r. wspólniez siostrą Zaksińską części w mieście Wielki Lubraniec i przyległych wsiach: Mały Lubranie, Kalisz, Redecz Krukowy, Wola, Kasiów(?), połowa wsi Redecz, Krowice, Kwilino, Siemianowa, połowę Żydowa, połowę Wrzosowa, Przyborowice, Biernacice, połowę lasu i młyna, w p. brzeskim-kuj., Bicz, Biskupice w p. radziej., Niewiesz, część w Gołgołowie(?) w p. łęczyc., części wsi Psary i Szczecino w p. przedec. dali w r. 1564 Zofii z Lubrańca, żonie Jakuba Chlewickiego (ib. k. 372v). Jednocześnie Jan dobra Niewiesz, Grocholice, pustki Rusinowice i Pniewa dał w dożywocie stryjowi Stanisławowi i jego żonie (ib. k. 373), i temu stryjowi w sumie 1.600 zł. dał w dożywocie Sarbice, Kozubów, młyn Posoka w p. szadkowskim i Żalaskowo w p. kal. (ib. k. 373v; I. Kal. 29 s. 83). Krzysztofowi Łabęckiemu w r. 1564 sprzedał dwa puste łany we wsi czyli przedmieściu Krotoszyn Stary (I. Kal. 29 s. 268). Stryja Stanisława t. r. skwitował z opieku (ib. s. 269). Od Anny Świnickiej, żony Wojciecha Tomisławskiego, podsędka brzeskiego, uzyskał w r. 1568 zobowiązanie wymiany części Zbelęcic (dziś Zbylucice) i młyna Zbelęckiego w p. szadkowskim za jego części w pustce Nowawieś (I. Kal. 34 s. 443). Zbylucice zastawił Annie, żonie Jana Potockiego (R. Kal. 3 k. 396), zaś część Zaksina sprzedał za 2.200 zł. Andrzejowi Grodzieckiemu (ib. k. 387v). Nie żył już w r. 1570 (zapewne już i w r. 1569), a spadkobiercami wszystkich jego dóbr były siostry Anna i Zofia (I. Kal. 36 s. 131; Py. k. 506v).
@tablica
2. Stanisław, syn Jana, od brata Mikołaja w r. 1539 dostał, jak widzieliśmy, części macierzyste w mieście Dobra i przyległych wsiach. Z działu z bratem wziął w r. 1550 wsie Niewiesz, Grocholice, Łęg. Rusinowice, Pniewki, Kozubów, Sarbice oraz młyn wodny na Warcie należący do Sarbic, w p. szadkowskim (I. Kal. 12 II s. 556). Żelaskowo za 1.000 zł. w r. 1559 zastawił wdowie Małgorzacie Zarembinie i jej synowi Piotrowi, biorąc od nich jednocześnie ową wieś w dzierżawę (ib. 24 k. 6). Od Stanisława Zaksińskiego, kasztelanica brzezińskiego, w r. 1561 kupił kupił za 3.000 wsi Plewień i Szadek w p. kal. (P. 903 k. 301, 1391 k. 33), zaś w r. 1562 wsie te sprzedał za tyleż Andrzejowi Grodzieckiemu (P. 1397 k. 204v). Żoną jego była w r. 1562 Barbara Żółkiewska (I. Kal 27 s. 786), wdowa 1-o v. po Lamparcie Zaksińskim. Zawarła ona t. r. ugodę o dobra dziedziczne Zaksino (Zakrzyn) i o królewskie dobra Czekowo w p. kal. z Krzysztofem i Stanisławem Zaksińskimi, synami swymi z pierwszego męża, którzy złożyli dla niej sumę 1.500 zł. (ib. s. 858). Jak już wiemy, uzyskał od bratanka Jana w r. 1564 różne dożywocia, ze swej zaś strony na rzecz tegoż Jana uczynił donację. Barbara Żółkiewska wieś Plewień i części we wsi Szadek, dobra trzymane zastawem (od pierwszego męża?), wydzierżawiła w r. 1570 za 50 zł. Janowi Koźmińskiemu, stolnikowi kaliskiemu (I. Kal. 36 s. 879). Przeżyła męża, a nie żyli już oboje w r. 1576 i dzieci ze sobą nie mieli. Spadkobiercami Barbary byli jej synowi z pierwszego męża, Jan i Stanisław Zaksińscy (I. Kal. 44 s. 72, 1155). Zob. tablicę.
Nie wiem, czy do N-ch Nowinów można zaliczyć Mariannę, w r. 1821 żonę "ur." Mateusza Dobrowolskiego (LB Środa).
Niewieścinscy h. Przegonia z Niewieścina w pow. świeckim. Ks. Mikołaj z Niewieścina stawał w r. 1462 jako rodzony stryj Mikołaja ze Skotumirca, dziedzica części w Chwarśnicy (Chwarstnicy) w pow. wałeckim (P. 1384 k. 154v).
Jan, syn zmarłego Jana, w r. 1619 (Bydg.). Jan, nie wiem czy ten sam, mąż Elżbiety Skoraszewskiej, córki Sebastiana, 1622 r. (ib.).
Michał, już nieżyjący w r. 1643 (ib.), ojciec Fabiana, Wojciecha i Jana, oraz Zofii, niezamężnej, już nieżyjącej w r. 1664 (N. 184 k. 29v). Spośród tych synów, Fabian, piszący się "z Pniewa", był w r. 1643 mężem Barbary z Bługowa Debrzyńskiej (Bydg.), córki Piotra i Katarzyny (Jadwigi?) Czekanowskiej. Uzyskał w r. 1645 od Jana i Grzegorza braci Debrzyńskich, synów Piotra, cesję sumy 1.500 zł. zapisanej ich zmarłej matce, Jadwidze z Czekanowskich, przez Jana Witosławskiego, kasztelana inowrocławskiego (N. 226 k. 180). Dworzanin królewski 1647 r. (N. 226 k. 483v). Wsie swoje, Pniewo i Biechowo w p. świec. w r. 1660 zastawił za 5.500 zł. Janowi Wałdowskiemu (N. 227 k. 507). Drugą jego żoną była w r. 1661 Konstancja Konarska (Bydg.). Kwitował w r. 1664 Jana Wałdowskiego z 600 zł., zapisanych przez Wałdowskiego zmarłemu Samuelowi Konarskiemu (N. 184 k. 29). Na Pniewie zapisał w r. 1665 sumę 5.436 zł. synom zrodzonym z Debrzyńskiej, Stanisławowi-Kazimierzowi i Franciszkowi-Janowi (N. 184 k. 82). Chyba żył jeszcze w r. 1676 (N. 185 k. 597, 225 k. 659v). Już nie żył w r. 1692 (Kc. 132 k. 616v).
Stanisław (Stanisław Kazimierz), starszy syn Fabiana i Debrzyńskiej, ur. ok. r. 1646, bowiem w r. 1663 miał rok 18-y (P. 1073 k. 255). Wspólnie z bratem pozywał w r. 1661 Łucję Łubińską, wdowę po Janie Glińskim, oraz jej córki, Annę zamężną Przecławską, i Katarzynę zamężną Gorecką (P. 187 k. 25). Obaj bracia jako spadkobiercy pomarłych bezdzietnie wujów, Jana i Grzegorza Debrzyńskich, kwitowali w r. 1663 Adama Konarzewskiego, współspadkobiercę Stanisława Pogorzelskiego, kasztelana kaliskiego, z 12.700 złp., które kasztelan zapisał był Janowi Debrzyńskiemu (P. 1073 k. 255). Stanisław była w r. 1666 na Uniwersytecie w Krakowie (Bydg.). Obaj bracia wieś Miedzna w p. bydg. i place w Fordonie sprzedali w r. 1676 za 12.000 zł. Janowi Rogalińskiemu (B. 225 k. 659v), jednocześnie kupując od Stanisława Konarskiego za 13.800 zł. Siemkowo i Jeziorki (Jeżewki?) w p. świec. (N. 225 k. 661v). Franciszkowi t. r. Jan Rogaliński z żoną Anną z Werdów scedowali sumę 7.200 zł. prus., zapisaną sposobem wyderkafu na tych wsiach przez Konarskiego (N. 185 k. 597). Nie żył już Stanisław-Kazimierz w r. 1692 (Kc. 132 k. 616v). Nie mam pewności czy był z nim identyczny Stanisław, podkomorzy J.Kr.Mci, kwitowany w r. 1688 przez Eleonorę z Ręmbowskich Sławianowską (Kc. 132 k. 504). Franciszek (Franciszek-Jan), młodszy syn Fabiana, miał w r. 1663 rok 16-y, więc się rodził ok. r. 1665 (P. 1073 k. 255). Jak już widzieliśmy, żył jeszcze w r. 1676, nie żył zaś w r. 1692 (Kc. 132 k. 616v). Nie pozostawili ci bracia potomstwa, bowiem w r. 1719 występowali jako współspadkobiercy Fabiana N-go i Brbary z z Debrzyńskich rozmaici potomkowie Debrzyńskich po kądzieli (G. 94 k. 66v).
Wojciech, syn Michała, a brat Fabiana, nieżyjący już w r. 1652 (N. 225 k. 374), miał za żonę Annę Konarską, 2-o v. żonę Michała Trankwica, która w r. 1667 kwitowała swych synów, Jana i Michała N-ch (N. 227 k. 4v). Była z niej też córka Teresa, w latach 1652-1672 żona Jana ze Słup Wałdowskiego, wdowa w latach 1675-1692, nieżyjąca już w r. 1694. Ta Teresa, współspadkobierczyni ciotki Zofii N-ej, kwitowała w r. 1664 stryja Fabiana N-go z 400 zł. spadku po tej ciotce z dóbr Niewieścino i z prowizji (N. 184 k. 29v). Bracia, Jan i Michał, skwitowani w r. 1652 przez siostrę Teresę Wałdowską z majątku rodzicielskiego (N. 227 k. 7). Z nich Jan, mąż Anny Agnieszki Sadowskiej, wdowy 1-o v. po Świętosławie Dądeckim, która w r. 1654 uzyskała od Grzegorza Dobrzyńskiego zapis długu 2.000 zł. (N. 227 k. 181v).
Jan, trzeci z synów Michała, była w r. 1664 mężem Marianny Deręgowskiej (Bydg.). Zob. tablicę 1.
Jan, mąż Zofii Czerwińskiej, już nie żył w r. 1662. Miał z nią synów, Adama i Wojciecha, oraz córki, Mariannę i Katarzynę. Wszyscy czworo wspomniani w r. 1661 i 1666 (Bydg.).
Adam, syn Jana i Czerwińskiej, oprawił w r. 1662 posag 500 zł. żonie Annie z Bukowca Dąbrowskiej, córce Jana (P. 1072 VII k. 889v). Oboje zawierali w r. 1675 kontrakt z ks. Teodorem Kazimierzem Słoneckim (Kc. 131 k. 193v). Był Adam w r. 1678 dziedzicem Kłodzina w p. gnieźn. (G. 86 k. 74). Drugiej swej żonie Jadwidze Domaradzkiej, córce Jakuba
@tablica
i Anny Ponińskiej, zapisał w r. 1678 dług 500 złp. (G. 86 k. 78v). Kłodzino sprzedał w r. 1681 za 10.000 złp. Rafałowi Koźmińskiemu (P. 213 II k. 24), a w r. 1682 kupiwszy od Wojciecha Rapackiego za 1.500 złp. jego części w tej wsi, te również sprzedał zaraz Koźmińskiemu (P. 1104 k. 193, 193v). Od Władysława Korytowskiego kupił w r. 1690 za sumę 17.000 złp. Popowo z pustką Ossówka w p. gnieźn. (P. 1431 k. 574). Trzecią jego żoną była Anna Korytowska, córka Macieja i Barbary z Kościelskich. Cedował w r. 1694 małżonkom Buszewskim kontrakt, dziedziczny po zmarłym swym bracie Wojciechu, dzierżawcy Będziemierowic w p. tuchol., mącą której to umowy ów Wojciech brał w r. 1690 dobra te w dzierżawę od Heleny z Górkich Czerwińskiej (P. 1127 VIII k. 45). W r. 1696 nie żył już Adam, zaś Anna z Korytowskich była wtedy 2-o v. żoną Macieja Mroczyńskiego i spisywała z nim wzajemne dożywocie (P. 1132 XI k. 66v). Będąc już wdową i po tym drugim mężu żyła jeszcze w r. 1715 (Py. 157 s. 53). Z Domaradzkiej synowie, Jakub i Stanisław, oraz córka Katarzyna, w latach 1696-1701 żona Wojciecha Włoszynowskiego. Z synów, Stanisław, w r. 1701 w nowicjacie jezuitów w Krakowie (Kc. 133 k. 198v).
Jakub, syn Adama i Domaradzkiej, był wraz z bratem w r. 1699 dziedzicem Popowa (G. 90 k. 239v). Wraz z nim i z siostrą Włoszynowską w r. 1701 działał w sprawie sumy 3.000 złp. posagowej tej siostry, zabezpieczonej na Czeszewie, wsi dziedzicznej Floriana Skotnickiego, podczaszego milenickiego (Kc. 133 k. 198v). Zapewne ten sam Jakub, "z Wybranowa", był chrzestnym 1707.11/II. r. (LB Tuczno), a z pewnością ten sam, chrzestny 1733.31/III. r. (LB Branno). Podsędek ziemski inowrocławski w r. 1740 (Dz. Z. Kuj. V), świadkował 19/XI. t. r. (LC Branno). Żył jeszcze w r. 1746 (Dz. Z. Kuj. V), nie żył już w r. 1760 (N. 209 k. 81, 81v). Z żony Agnieszki Jarnowskiej pozostawił synów, Antoniego i Józefa.
1. Antoni (Antoni Władysław), syn Jakuba i Jarnowskiej, miecznik inowrocławski 1738 r., stolnik i sędzia grodzki bydgoski 1754 r. (Dz. Z. Kuj. V), chorąży bydgoski i wciąż sędzia 1775 (ib.). Był mężem Katarzyny Wiesiłowskiej, córki Kazimierza, stolnika czerniechowskiego, i Klary z Ostenów, która w r. 1738 kwitowała matkę z 20.000 złp. swgo posagu (N. 206 s. 95v) i ponowiła to w r. 1714. Wtedy Antoni oprawił żonie posag 20.000 złp. (N. 209 k. 81, 81v). Dziedzic Markowa w p. inowrocł. 1755 r. (I. Kon. 78 s. 911). W skutku przeprowadzonych w r. 1760 działów z bratem kanonikiem, cedował temu bratu Marków (N. 211 k. 378). Był dziedzicem Branna w p. kon. inowrocł. Posłował na sejm elekcyjny 1764 r. (Dz. Z. Kuj. V). Żona Katarzyna z Wiesiołowskich umarła w r. 1766, pochowana w Brannie 1766.10/XI. r. (LM Branno). Ożenił się Antoni 2-o v. 1767.27/II. r. z Teresą Głowczewską (pisaną niekiedy Głowczyńską) (LC Branno). W r. 1780 rezydował już stale w Markowie. Oboje żyli jeszcze, mieszkając w Markowie 1790.12/IX. r. (LB Branno). Znamy zrodzonych z dwóch żon 18 dzieci. Więc z Wiesiołowskiej, z synów, Józef, ur. w Brannie, ochrzcz. 1753.17/II. r. (ib.). Drugi Józef, ochrzcz. 1757.26/IV. r. (ib.), snać pierwszy już wtedy nie żył. Może identyczny z tym Józefem drugim Józef, żołnierz (chorąży) wojsk pruskich 1782 r. (LB Mogilno). Jan, wspomniany w r. 1764 (Dz. Z. Kuj. V), szambelan J.Kr.Mci w latach 1778-1782 (ib.), według Uruskiego zmarły po 1831, Antoni, stolnikowicz bydgoski w latach 1763-1764 (LB Branno), może identyczny ze "stolnikowiczem" Bonawenturą znanym z lat 1764-1771 (ib.). Córki z Wiesiołowskiej to: Anna, jeszcze panna 1757.23/III. r. (ib.), wyszła przed r. 1763 za Jakuba Przyłubskiego, wojskiego bydgoskiego, komornika brzeskiego-kuj., żyła jeszcze 1786.31/I. r. Klara, jeszcze niezamężna 1757.23/III. r. (ib.), zaślubiła w kościele w Pieraniach 1762.20/II. r. Michała Kiełczewskiego, pisarza grodzkiego przedeckiego, Urszula Małgorzata Klotylda, ochrzcz. 1758.10/VI. r. (ib.), Julianna Teodora Weronika, ochrzcz. 1764.22/IV. r. (ib.). Z Główczewskiej synowi: Antoni Franciszek Fabian Sebastian, ur. w Brannie, ochrzcz. 1769.18/I. r. (ib.), Maciej Aleksander Kazimierz, ochrzcz. 1771.5/III. r., pochowany 1772.12/III. r. (LB, LM Branno). Tadeusz (Paweł Tadeusz), ochrzcz. 1776.18/I. r., pochowany 7/VIII. t. r. (ib.), Karol Joachim, ur. w Markowie, ochrzcz. 1781.3/XI. r. (ib.), Hubert (Ubert), pochowany w Markowie 1782.16/V. r. po 14 tygodniach życia (ib.). Z córek z drugiej żony, Scholastyka Wiktoria, ur. w Brannie, ochrzcz. 1772.18/II. r. (ib.). Petronella (Krystyna Anna Petronella), ur. w Brannie, ochrzcz. 1773.28/VII. r., pochowana 1776.9/VIII. r. (ib.). Marianna Teresa, ochrzcz. 1774.8/IX. r. (ib.), może identyczna z Teresą "chorążanką inowrocławską", która 1800.1/X. r. zaślubiła Grzywińskiego, chorążego wojsk pruskich. Ewa Tekla, ur. w Markach, ochrzcz. 1778.24/XII. r. (ib.). Michalina Antonina, ur. tamże 1780.19/VI. r., umarła na "kaduk", pochowana 7/XI. t. r. (ib.).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
693694695696[697]698699700701
