Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
695696697698[699]700701702703
Nieniewscy - Nurscy
Jakub, syn Guncerza, po śmierci ojca pozostawał pod opieką stryja Ścibora, ale w r. 1493 procesował tego stryja o dokonanie rezygnacji sześciu pustych łanów w Dębowie p. nakiel. (ib.). Część swą we wsi Małe Toninko i dwa łany w Drzążenku w p. nakiel. sprzedał w r. 1504 za 60 grz. Stanisławowi Potulickiemu, kasztelanowi międzyrzeckiemu (N. 146 s. 383). Był w r. 1505 klerykiem, kiedy dwa puste łany w Dębowie sprzedawał za 60 grz. Maciejowi Dziembowskiemu (ib. s. 401).
B. Jan uczestniczył 1469 r. w działach Nieżychówka dokonanych z braćmi (N. 144 s. 116). Wraz z tymi braćmi w r. 1476 zapisywał dług 15 grz. Mikołajowi Obodowskiemu, mężowi siostry ich (N. 145 s. 94), a w r. 1478 wraz z braćmi był przez Obodowskiego skwitowany z należności za ich siostrą (ib. s. 234). Od ks. Jana Żuńskiego, plebana w Kosztowie, w r. 1479 nabył wyderkafem za 25 grz. dwa i pół łana roli (w tym jeden osiadły) o raz zagrodnika z ogrodem w Kosztowie (N. 144 s. 273).
C. Ścibor, miał w r. 1469 sprawę z Janem starszym i Janem młodszym braćmi z Damaborza (N. 144 s. 105) i t. r. uczestniczył w działach braterskich (ib. s. 1167). Od Jana Konarskiego, Jana Samsieckiego i Agnieszki, wdowy po Marcinie z Wyrzyska, uzyskał w r. 1472 zobowiązanie zastawienia za sumę 60 grz. części Wałdówka i dwóch łanów w Przedpełkowie (Przepałkowie) w p. nakiel. a to w posagu za żoną Anną (ib. s. 159), córką owej Agnieszki cz. Jachny z Wyrzyska. Dostawszy te 60 grz. skwitował w r. 1474 ich z tej sumy i skasował zastaw na Wałdówk i Przedpałkowie (N. 145 s. 22). Wspólnie z tą żoną zapisywał w r. 1475 dług 5 grz. Elżbiecie z Tanina (ib. s. 77). Wzywał w r. 1476 do uiszczenia 10 grz. długu Jadwigę(!), wdowę po Marcinie z Wyrzyska (ib. s. 92). Jachnę wdowę po Marcinie z Wyrzyska, siedzącą w Wałdówku, pozywał znów w r. 1477 (ib. s. 173). Annę, żonę Ścibora, wezwała w r. 1477 do uiszczenia 5 grz. siostra jej Elżbieta Tanińska, żona Mikołaja Bląwelskiego (ib. s. 184). Ścibor w r. 1478 był pozywany przez teściową Agnieszkę Wyrzyską z Wałdowa (ib. s. 209). Żona jego Anna, teraz nazwana Tanińską, swoje prawa do dwóch części w Wielkim Taninie i do dóch części w Sosznie (Sosnie) p. nakiel., puszczonych zastawem za 50 grz. przez zmarłego Niemierzę z Soszna, sprzedała w r. 1479 za 66 grz. siostrze Elżbiecie Tanińskiej, żonie Mikołaja Bląwelskiego, i siostrzeńcom swym rodzonym a synom Baryczki Więcborskiego (N. 144 s. 220). Winien był Ścibor w r. 1497 Janowi Grylewskiemu 10 zł. węg. zastawu na Sosznie (N. 146 s. 146).
D. Mościc z Nieżychówka, N., uczestniczył w r. 1469 w przeprowadzonym z braćmi podziale Nieżychówka (N. 144 s. 116). Między nim a Nadsławem Włościborskim założone zostało w r. 1474 vadium (N. 145 s. 17). Akceptował w r. 1482 oprawę 35 grz. posagu, daną na czterech łanach w Młotkowie siostrze jego Elżbiecie przez jej męża Mikołaja Młotkowskiego (N. 144 s. 276). Między nim a Małgorzatą, wdową po Wincentym Prusieckim, założone zostało w r. 1508 vadium (N. 146 s. 460). Swej pierwszej żonie Katarzynie w r. 1470 na czterech łanach w Nieżychówku oprawił 50 grz. posagu (P. 1382 s. 108). Drugą była Elżbieta Wojska, między którą a Maciejem Pawłowskim w r. 1503 założono vadium (N. 146 s. 358), zaś w r. 1505 założono vadium między Wincentym Węgierskim, dziedzicem w Pruszczu, a tąż Elżbietą (ib. s. 403). Synami Mościca byli, Marcin, o którym niżej, oraz zrodzeni z pewnością z drugiej żony: Michał, Jan i Maciej. Ci trzej bracia, między sobą niedzielni, swoje połowy ojczyste części w Nieżychówku w r. 1521 sprzedali za 20 zł. bratu Marcinowi (N. 213 kj. 51v). O Janie i Macieju innych wiadomości nie posiadam. Michał w r. 1522 kupił od Wojciecha Waliszewskiego, wójta nakielskiego, za 30 zł. całe to wójtostwo (ib. k. 53), a w r. 1524 sprzedał je za 34 zł. Bieniaszowi Kęszyckiemu (ib. k. 64v). Od Anny Mościckiej w r. 1527 nabył wyderkafem za 100 zł. sześć łanów osiadłych w Mościskach pow. nakiel. Nazwany wtedy synem Elżbiety Mościszewej (ib. k. 78v). Te sześć łanów w r. 1529 za taką samą sumę zbył wyderkafem Maciejowi i Andrzejowi, braciom Jastrzębskim (ib. k. 90v). Od Zofii, wdowy po Michale z Łukowa Białośliwskim, w r. 1530 kupił wyderkafem za 150 zł. połowę Krostkowa w p. nakiel. (ib. k. 94v).
Marcin N., syn Mościca, zasiadał w r. 1505 na rokach nakielskich jako sędzia (N. 146 s. 392d). Burgrabią nakielskim był w r. 1520 (G. 335a k. 51v). Uzyskał w r. 1507 poręczenie iż Jan z Damaborza, kasztelan rogoziński i starosta nakielski, sprzeda mu za 30 zł. trzy łany osiadłe i dwa puste w Koszutowie (Kosztowie) (N. 146 s. 428). Pozywał Mikołaja Smoguleckiego o część dziedziczną i o bliższość w Nieżychówku, nabyte od stryjeczno-rodzonej siostry Katarzyny Bojeńskiej, a w r. 1508 Smogulecki, który nie stanął, miał płacić 8 skojców winy (ib. s. 461). Od Macieja Smoguleckiego w r. 1517 kupił za 87 grz. trzecią część Nieżychówka (N. 213 k. 32v). Połowę tych nabytych dóbr w Nieżychówku, to jest cztery łany, sprzedał t. r. za 35 zł. braciom z Domaborza, synom starosty nakielskiego (ib. k. 33v). Od Macieja Grabieńskiego kupił w r. 1520 za 30 zł. węg. część we wsi Grabiona (ib. k. 47v). Od braci swych, jak już widzieliśmy, w r. 1521 kupił za 20 zł. ich połowy w Nieżychówku. Cztery łany roli pustej w Koszutowie (Kosztowie) w r. 1522 sprzedał wyderkafem za 20 grz. Petroneli z Oporowa Domaborskiej, starościnie nakielskiej (ib. k. 55v). Od Wawrzyńca Luchowskiego w r. 1524 nabył wyderkafem za 20 zł. węg. trzy łany osiadłe w Luchowie w p. nakiel. (G. 335a k. 82), a w r. 1525 Maciej Smogulecki sprzedał mu wyderkafem za 40 zł. pięć łanów osiadłych w Szatkowie(?) p. nakiel. (N. 213 s. 71v). Od Macieja Siedleckiego w r. 1527 nabył wyderkafem za 15 zł. dwa łany (jeden osiadły) w Młotkowie p. nakiel. (ib. k. 80v) i t. r. też wyderkafem od Andrzeja z Domaborza, starosty nakielskiego, za 30 zł. trzy łany w Nieżychówku (ib. s. 93). Dwa łany w Młotkowie w r. 1532 sprzedał za 15 zł. wyderkafem Mikołajowi Siedleckiemu (N. 213 k. 17). Nie żył już Marcin w r. 1541 (ib. k. 87v). Jego pierwszą żoną była Małgorzata Jastrzębowska, która w r. 1508 od swego brata Wojciecha Jastrzębowskiego nabyła wyderkafem za 30 grz. dwie grzywny czynszu rocznego na Jastrzębowie w p. gnieźn. (G. 335a k. 9v). Drugiej żonie, Dorocie Prusieckiej na połowie swych części w Nieżychówku oprawił w r. 1519 posag 60 grz. (N. 213 k. 42v), a w r. 1522 oprawił jej na tych dobrach 120 zł. posagu (ib. k. 54v). Dorota, już jako wdowa, swoją część Wałdówka z cześcią tamtejszego młyna wodnego sprzedała w r. 1541 za 200 zł. węg. Wojciechowi Słupskiemu (ib. k. 87v), zaś w r. 1542 dwa i pół łana roli pustej w Pruszczu p. nakiel. sprzedała za 100 grz. Stanisławowi Prusieckiemu (ib. k. 94). Synowie Marcina: Krzysztof, Michał, Jan i Maciej. Z nich, Krzysztof część w Nieżychówku, należną mu z działów z tymi braćmi, sprzedał w r. 1550 za 400 zł. Krzysztofowi Białośliwskiemu (ib. k. 147v). Michał kupił w r. 1550 od brata Jana za 400 złp. jego część w Nieżychówku (G. 335a k. 372c), a w r. 1551 Janowi Białośliwskiemu sprzedał swoją część tej wsi za 500 zł. (N. 213 k. 153v). Część swą w Nieżychówku w r. 1571 sprzedał za 500 zł. Krzysztofowi Białośliwskiemu (N. 215 k. 157).
I. Jan, syn Marcina, na połowie swej części Nieżychówka oprawił w r. 1546 swej żonie Reginie Gębickiej posag 40 zł. (N. 213 k. 117v). Część w Nieżychówku, jak już było wyżej, sprzedał w r. 1550 za 400 złp. bratu Michałowi (G. 335a k. 372v). Nie żył już w r. 1571, kiedy to owdowiała Regina oprawę swoją cedowała synowi Michałowi (N. 215 k. 146v). Synami Jana byli: Michał, Tomasz, Maciej, drugi Maciej, Krzysztof i Szymon. Córki to Małgorzata, żona Wojciecha Jastrzębskiego (Jastrzębowskiego?), nieżyjąca już w r. 1605, i Dorota, niezamężna w r. 1626, kiedy od brata Macieja uzyskała zapis. 2.000 zł. (Kośc. 294 k. 153).
I) Michał, syn Jana i Gębickiej, wraz z bratem Tomaszem części ich oraz ich brata Macieja w Nieżychówku sprzedał w r. 1584 za 200 zł. Janowi Smoguleckiemu (ib. k. 359v). Od Piotra Potulickiego, wojewody kaliskiego, w r. 1586 nabył wyderkafem za 400 zł. połowę wsi Byszki(?) w p. nakiel. (P. 1399 k. 682). Od Wawrzyńca Gębickiego w r. 1592 kupił wyderkafem na rok za 600 zł. jego część Gębic w p. pozn. (P. 1400 k. 906). Od teściowej swej, Małgorzaty Wielewickiej, wdowy po Wojciechu Nietaszkowskim, w r. 1591 uzyskał rezygnację 700 zł. z sumy 1.000 zł., za którą Jerzy Oleski, kuchmistrz królowej Anny, i jego brat Mikołaj Oleski połowę Nietaszkowa w r. 1591 sprzedali wyderkafem tej Małgorzacie Nietaszkowskiej (N. 211 k. 34). Kiedy w r. 1597 w karczmie w Bobkowicach w pow. kośc. Mikołaj Pijanowski zabił Macieja N-go, brata Michała, na wezwanie tego ostatniego dokonano tam wizji ciała, a pochowano Macieja 27/III. na cmentarzu w Pępowie (Kośc. 277 k. 374v). Nie żył już Michał w r. 1609 (P. 134 k. 52v). Jego żoną była w r. 1586 Katarzyna Nietaszkowska, córka Wojciecha i Małgorzaty Wielewickiej (Kc. 119 k. 346), której w r. 1588 oprawił posag 400 zł. (P. 1400 k. 157). Katarzyna t. r. pozywała swą owdowiałą matkę (Kc. 120 k. 187). Od matki uzyskała w r. 1591 zapis 200 zł. długu (P. 955 k. 729v), a w r. 1595 skwitowała swych braci, Wojciecha i Stanisława Nietaszkowskich (Kc. 121 k. 437). Od męża dostała w r. 1591 oprawę 700 zł. posagu (N. 219 k. 36). Owdowiawszy szła 2-o v. za Stanisława Małachowskiego "Czeszka", któremu 1609.9/III. r., krótko przezd ślubem, zapisała dług 500 złp. (G. 70 k. 26v). Czy jednak do tego ślubu doszło, nie wiem, bo potem stale występowała nie jako Małachowska, lecz jako wdowa po Nieżychowskim (np N. 171 k. 154). Żyła jeszcze w r. 1618 (ib.). Skwitowana w r. 1614 z ran przez Macieja Zaworskiego (Kc. 126 k. 696). Pozywała w r. 1620 braci Orzelskich, synów Świętosława (N. 62 k. 336v). Synowie Michała: Jan, Maciej i Michał. Z córek, Małgorzata (Marianna), niezamężna jeszcze w latach 1611-1622, potem w latach 1626-1627 żona Walentego Goślinowskiego, nie żyła już w r. 1652. Zofia poślubiła 1-o v. w r. 1622 Jana Branwickiego, 2-o v. w r. 1647 była żoną Aleksandra Malczewskiego, wdowa w latach 1650-1653, nie żyła już 1654 r. Elżbieta, niezamężna w latach 1611-1626 (P. 145 s. 277, 1017 k. 44v), nie żyła już w r. 1653 (Ws. 56 k. 264v). Wszystkimi tymi dzieć Michała opiekowali się po jego śmierci stryjowie, Maciej, Krzysztof i Szymon. Bracia, Jan, Maciej i Michał, spadkobiercy zmarłego stryja Tomasza, pozywali w r. 1609 swych stryjów-opiekunów, Krzysztofa i Szymona (Py. 134 k. 52v). Ich z kolei, jako spadkobierców swego męża, pozywała t. r. wdowa po Tomaszu (W. 24 k. 580). Pozywali bracia w r. 1610 spadkobierców Jana Mikołajewskiego o sumę 1.000 zł., za którą ów Jan zastawił był ich stryjowi Mikołajewice Wężykowe oraz pustkę Mikołajewiczki (P. 984 k. 1012). W ich imieniu stryj Maciej kwitował w r. 1612 Wojciecha Zakrzewskiego z Czesławic z sumy 300 zł., przysądzonej na Czesławicach im jako sukcesorom Tomasza (P. 988 k. 646). Spośród tych braci, Maciej, który, jak się zdaje. przeżył innych, w r. 1618 uzyskał pewne zobowiązanie od stryja Macieja (G. 74 k. 442v). T. r. swym trzem, jeszcze niezamężnym siostom, Małgorzacie, Zofii i Elżbiecie, zapisał każdej po 1.500 zł. każdej (G. 74 k. 443v). Wszyscy trzej potomstwa nie pozostawili i w r. 1653 ich spadkobierczynią mieniła się siostra Zofia, zamężna Malczewska, obok siostrzeńców Goślinowskich (Ws. 56 k. 264v).
II) Tomasz, syn Jana i Gębickiej, wedle zobowiązania z r. 1583 część Nieżychówka sprzedał w r. 1584 za 220 zł. Janowi Smoguleckiemu (Kc. 26 k. 238; N. 215 k. 359v). Jako współspadkobierca zamordowanego brata macieja, so sprawy toczonej przeciwko zabójcom dał w r. 1597 plenipotencję bratu Michałowi (N. 163 k. 143). Od Krzysztofa Kościeleckiego, kasztelana inowrocławskiego, w r. 1604 na rok nabył wyderkafem za 3.500 zł. Smardowo p. nak. (N. 165 k. 227v). Od spadkobierców bezpotomnego Jana Mikołajewskiego w r. 1605 nabył wyderkafem za 1.500 złp. części Mikołajewic Wężykowych i pustek Mikołajewiczki p. gnieźn. (P. 1405 k. 414). Bezdzietny, nie żył już w r. 1606 (I. Kon. 32 k. 445v). Jego pierwszą żoną była Anna Przepełska cz. Rospęcka, córka Mikołaja, o której rękę 1598.29/VIII. r. zawierał w Krzepiszewie kontrakt z jej bratem stryjecznym, Wojciechem Przepełskim. Terminślubu wyznaczono na trzy tygodnie potem. a posagu i wyprawy Tomasz miał sam dochodzić z ojcowizny panny w Czesławicach p. kcyń. (Kc. 123 k. 247, 293v). T. r. Anna, będąc już żoną Tomasza, pozywała Wojciecha Zakrzewskiego, posesora Czesławic, o uiszczenie z tych dóbr posagu (ib. k. 231v). Od męża uzyskała w r. 1599 zobowiązanie oprawienia jej 3.000 zł. posagu (N. 164 k. 250). Po jej bezdzietnej śmierci, spadkobiercy jej w r. 1605 pozywali Tomasza N-go (Kc. 124 k. 690). Ten, żeniąc się po raz drugi w r. 1603 z Anną Pierzchlińską, córką Sebastiana i Zofii Sobockiej, wdową 1-o v. po Janie Słoneckim z Sierakowa, jeszcze przed ślubem zobowiązał się oprawić posag 3.000 zł. (Py. 131 k. 169; G. 68 k. 33), czego dopełnił w r. 1605 (P. 1405 k. 417). Już jako wdowa też i po Tomaszu, Anna w r. 1606 była kwitowana przez swą siostrę Małgorzatę zamężną Nieradzką z długu 100 zł. (I. Kon. 32 k. 445v). Pozywana była w r. 1608 przez Jana Słoneckiego, opiekuna jej nieletniej córki, Zofii Słoneckiej, o "zmowę" z Marcinem Rudnickim i wydanie zań w r. 1607 owej Zofii (Py. 134 k. 130v). W tej sprawie w r. 1609 Anna i Rudnicki pozywani byli w r. 1609 przed sąd sejmowy. Ona była już wtedy 3-o v. żoną Przecława Węgierskiego (Py. 134 k. 40), z którym t. r. spisywała wzajemne dożywocie (I. i D. Z. Kal. 28 k. 178). T. r. skarżyła o rany Krzysztofa N-go i pozywała Jana, Macieja i Michała N-ch, bratanków i spadkobierców Tomasza (W. 24 k. 580, 586v). Wdowa również i po tym trzecim mężu 1624 r. (I. Kal. 90b s. 2744), nie żyła już w r. 1654 (I. Kon. 56 k. 61).
III) Maciej, syn Jana, Tomaszowi N-mu w r. 1600 zapisał dług 200 zł. (Kc. 123 k. 696v). Z bratem Krzysztofem a obok brata Szymona sumę 30 grz. posagu, daną ongiś za ich siostrą Małgorzatą Wojciechowi Jastrzębskiemu, w r. 1605 cedowali Wojciechowi Krąpiewskiemu. Nazwani przy tej okazji synami zmarłego Jana a "nepotami" (tu chyba nepos w znaczeniu wnuk) Marcina N-go, dziedzica Niezychówka, jego jedynymi(!) spadkobiercami (Kc. 125 k. 72v). Ci "jedyni spadkobiercy" budzą tu wątpliwości, czy dana tu konstrukcja genealogiczna jest poprawna? Wszak Marcin, jakto zobaczymy niżej, miał jeszcze innych spadkobierców po synu Macieju. Maciej (syn Jana) od Zofii Karmińskiej, żony jana Mentowskiego (Mętowskiego), jednej ze spadkobierczyń Jerzego Turewskiego, w r. 1607 kupił za 1.000 zł. części Żabikowa, Turwi, Wronowa, Murzynowa, Słupów w powiatach kośc. i pyzdr. (N. 165 k. 292; Ws. 204 k. 328), zaś w r. 1608 uzyskal od niej cesję pewnych sum (Ws. 25 k. 91v). Części Turwi i Wronowa, nabyte od niej, sprzedał t. r. za 431 zł. opiekunom Jana Rąbińskiego (P. 1408 k.423). Był w latach 1609-1612 opiekunem bratanków, synów zmarłego Michała (N. 167 k. 270v; P. 145 s. 277, 984 k. 1012, 988 k. 646). Części w Murzynowie p. pyzdr., kupione od Zofii Mentowskiej, w r. 1614 sprzedał za 100 grz. Janowi Muchlińskiemu (P. 1409 k. 74v). Od Dobrogosta Sobockiego, stolnikowicza poznańskiego, nabył w r. 1616 wyderkafem za 2.000 złp. części Łukowa w p. pozn. (P. 1410 k. 146). które to dobra t. r. Sobockiemu wydzierżawił (P. 996 k. 349) Jako opiekun bratanicy Zofii, córki Michała, zawierał w r. 1622 w Spławiu kontrakt o jej rękę z Dorotą ze Sławianowa, wdową po Piotrze Branwickim, i jej synem Janem (Kośc. 292 k. 110v). Od Macieja Tarnowieckiego(?) wspólnie z żoną nabył w r. 1623 wyderkafem za 7.000 złp. Rzemiechowo w p. pyzdr. (P. 1417 k. 528v). Skwitowany w r. 1626 z opieku przez bratanice (P. 1017 k. 444v. 445). Wraz z żoną od owdowiałej Małgorzaty Rozdrażewskiej, kasztelanowej śremskiej, i jej syna Adama w r. 1628 nabył wyderkafem za 6.000 złp. wsie Łaskawy i Kolniczki w p. kośc. (Ws. 206 k. 254). Sumy zapisane sobie przez Stefana Krzyckiego i Mariannę z Cieleckich cedował w r. 1638 synowi Eremianowi (G. 80 k. 388v). Od Piotra z Miłosławia Gorskiego kupił w r. 1640 za 16.000 złp. Chociczę (P. 1420 k. 161v) i t. r. temu Piotrowi sprzedał te dobra wyderkafem za 3.150 złp. (in. k. 332v), zaś w r. 1641 sprzedał wieczyście za 15.000 złp. synowi Eremianowi (ib. k. 772v). Współspadkobierca brata Szymona (obok bratanicy Zofii zamężnej Mierosławskiej), swoją połowę Kuszkowa w p. kośc. w r. 1641 sprzedał za 2.100 zł. Krzysztofowi Gałęskiemu (ib. k. 646). Nie żył już w r. 1646 (P. 1422 k. 1003). Ożenił się w r. 1600 z Dorotą Kemblan Karmińską, córką Seweryna, której jeszcze przed ślubem zapisał dług 700 zł., a przyszłemu swemu teściowi zobowiązał się płacić roczną pensję 100 zł. (Ws. 17 k. 170, 171). Pensja ta była spowodowana dokonaną wtedy przez Karmińskiego na rzecz przyszłego zięcia cesję praw do części Karmina, Chełkowa i Chełkówka w p. kośc. (Ws. 204 k. 105). Oboje małżonkowie uzyskali w r. 1603 intromisję do tych dóbr (Ws. 19 k. 381). Dorota od Zofii z Karmińskich Mentowskiej w r. 1607 kupiła za 1.000 zł. jej części Karmina, Karminka, Chełkowa i Chełkówka (N. 165 k. 308v; Ws. 204 k. 329). Wszystkie swoje i żony części w tych wsiach Maciej w r. 1628 sprzedał za 5.400 zł. Hieronimowi Radomickiemu, kasztelanowi krzywińskiemu (Ws. 206 k. 278). Dorota w r. 1634 uzyskała od męża oprawę 2.700 złp. posagu (P. 1418 k. 29). Syn Eremian. Córka Zuzanna, której ojciec w r. 1626 zapisał 600 złp. posagu (Kośc. 294 k. 153v), a która w latach 1631-1649 była żoną Jana Poniatowskiego, wdową po nim w r. 1662.
Eremian, Remigian, syn Macieja i Karmińskiej, jak już wiemy, w r. 1638 uzyskał od ojca cesję sum, zaś w r. 1641 nabył odeń Chociczę w p. pyzdr. Jako dziedzic Chociczy skwitował w r. 1650 Mariannę z Zielińskich Gostkowską, dzierżawczynię tych dóbr, z wydania poddanego z tej wsi, "prac." Gnidziołka z rodziną i inwentarzem (Py. 151 s. 62). W r. 1651 z siedmiu dymów w Chociczy winien był płacić 14 zł. "kwadrupli" podymnego (Py. 151 s. 211, 212). Chociczę w r. 1676 wydzierżawił pod zakładem 500 zł. małżonkom Sulińskim (Py. 154 s. 20), zaś w r. 1677 sprzedał te dobra wyderkafem za 1.200 zł. Marcinowi i Wiktorii z Mrowińskich Krzyckim (P. 1139 X k. 150, 1428 k. 402). Umarł 1682.27/III. r. w Winnogórze, dobrach biskupów poznańskich, pochowany w kościele w Brennie (LM Brenno). Swej pierwszej żonie, Helenie Glinickiej, córce Marcina i Zofii Molskiej, oprawił w r. 1641 na połowie Chociczy 5.000 złp. posagu (P. 1420 k. 774v). Potomstwa z nią nie miał, a spadek po niej brali jej bratankowie, Jan i Władysław Gliniccy. Drugą żoną, zaślubioną w Naramowicach 1650.17/VII. r. była 25-letnia Barbara Naramowska (LC Św. Wojciech, Pozn.), córka Adama i Krystyny Bielejewskiej. Przed ślubem na połowie Chociczy oprawił jej posag 2.000 złp. (P. 1424 k. 805v), zaś w r. 1652 teściowi prolongował termin uiszczenia 2.000 złp. posagu i 1.000 złp. długu (P. 1064 k. 384v). Barbara z Naramowskich nie żyła już w r. 1700 (P. 1139 X 150). Być może, iż z Remigianem, o którym tu mowa, identyczny był Remigian N., mąż Bogumiły Bułakowskiej, wdowy 1-o v. po Andrzeju Korzbok Łąckim, a 3-o v. żony Jana Strachanowskiego, nieżyjącej już w r. 1700, bezdzietnej (P. 1139 XIII k. 21). Byłaby to w takim razie trzecia żona Remigiana. Synowie Eremiana-Remigiana zrodzeni z Naramowskiej: Adam, ochrzcz. 1652.20/V. r. (LB Św. Wojciech, Pozn.), Jakub Franciszek, ochrzcz. 1659.27/VII. r. (LB Miłosław), obaj zapewne pomarli młodo, i Łukasz. Córka Aleksandra, żona Sebastiana Manickiego, zmarła przy porodzie 1679.29/IX. r. Manicki w r. 1678 trzymał w posesji od teścia Chociczę (P. 1139 X k. 150).
Łukasz, syn Eremiana i Naramowskiej, zawierał w r. 1676 kontrakt z małżonkami Barczewskimi (Py. 154 s. 31). Dziedzic Chociczy, skwitowany w r. 1700 przez siostrzenicę, Jadwigę z Manieckich Rydzyńską, z zapisanych na Chociczy sum (P. 1139 X k. 150). Testament spisywał w Kościanie 1709.19/VIII. r. i umarł zapewne niedługo potem, pochowany w Woźnikach u Reformatów (Kośc. 151 s. 759). W każdym razie nie żył już w r. 1713 (P. 289 k. 41v). Zaślubił 1695.27/VII. r. w Czerlejnie Annę Napruszewską, wdowę 1-o v. po Mikołaju Cieślińskim (LC Cerekwica), a córkę Piotra i Jadwigi z Kierskich. Spisywał z tą żoną w r. 1709 wzajemne dożywocie (Kośc. 310 s. 249). Będąc już wdową Anna w r. 1713 zawierała komplanację z Wincentym Granowskim i Barbarą z Potockich, z racji trzyletniej dzierżawy Granówka (P. 289 k. 41v). Była w r. 1715 3-o v. żoną Władysława Korytowskiego (P. 1149 I k. 221), żyła jeszcze w r. 1719 (I. Kal. 160 k. 635), nie żyła już 1746 r. (P. 1286 k. 210v). Syn Mikołaj. Córka Jadwiga, niezamężna w r. 1715 (P. 1149 I k. 221), potem w latach 1719-1747 żona Józefa z Wrzący Zajączka, wdowa w latach 1754-1771.
Mikołaj, syn Łukasza i Napruszewskiej, cześnik bracławski w r. 1761 (P. 1331 k. 54). Dał w r. 1717 pewnych poddanych swemu przyrodniemu bratu, Antoniemu Cieślińskiemu (P. 1153 k. 20v). W r. 1718 mowa o nim jako o mieszkającym w Książnie, wsi klucza biskupiego winnogórskiego (LB Winnogóra), którą zapewne dzierżawił. Od wuja, Franciszka Napruszewskiego kupił w r. 1719 za 60.000 złp. wsie Myszkowo i Przyborowo w p. pozn. (P. 1168 k. 65). Zapisał w r. 1728 sumę 6.000 zł. pannie Joannie N-ej, córce Kazimierza (Ws. 83 k. 50). Chociczę w r. 1729 sprzedał za 35.000 (?) złp. Krzysztofowi Napruszewskiemu (P. 1315 k. 267, 268), ale ta transakcja najwidoczniej nie doszła do skutku. Zawierał w r. 1730 komplanację ze szwagrem Zajączkim i jego żoną Jadwigą (P. 1221 k. 268). Od Pawła Sczanieckiego, dziedzica Sokolnik w p. gnieźn., w r. 1742 wziął tę wieś w zastaw za 12.600 złp. (P. 1267 k. 26v). Chociczę w r. 1761 sprzedał za 135.000 złp. synowi Zygmuntowi (P. 1331 k. 56). Umarł w Myszkowie 1763.4/XI. r., pochowany 8/XI. w Szamotułach u Reformatów (Sep. Reform. Szamot.). Jego żoną była zaślubiona przed r. 1716 Marianna Zaidlicówna, córka Wojciecha (Alberta) i Urszuli Dziembowskiej, której w r. 1722 na połowie Myszkowa i Przyborowa w p. pozn. oprawił posag 12.000 złp. (P. 1187 k. 136v), a z którą wzajemne dożywocie spisał w r. 1746 (P. 1286 k. 210v). Skasowała ona w r. 1773 swoją oprawę na Myszkowie i Przyborowie (P. 1350 k. 75). Umarła w r. 1780 mając lat 80, pochowana 4/X. w Obrzycku. Była akatoliczką (LB Obrzycko, dyssyd.). Synowie: Zygmunt, Jan, Karol, Antoni Józef, ur. w Kazimierzu, ochrzcz. 1728.11/III. r. (LB Szamotuły), Michał i Bogusław. Córka Anna (Anna Helena), ur. ok. r. 1724, wydana w r. 1744, krótko po 16/I. za Aleksandra Goślinowskiego, zmarła w Napachaniu 1761.17/V. r., mając lat 37, pochowana w Szamotułach u Reformatów.
(I) Zygmunt, syn Mikołaja i Zaidlicówny, ur. ok. r. 1715, kapitan wojsk koronnych w r. 1758 (Ws. 92 k. 158), cześnik zatorski 1761 r. (Ws. 93 k. 28v), podpułkownik wojsk koronnych 1771 r. (Ws. 95 k. 110). Ur. ok. r. 1715. Chrzestny 1742.24/III. r. (LB Szamotuły), od Ignacego N-go (zob. niżej) w r. 1748 uzyskał zapis 15.000 złp. (Ws. 90 k. 37v), zaś w r. 1758 zapis 6.000 zł. (Ws. k. 158). Skwitował w r. 1759 szwagra Goślinowskiego, dziedzica Napachania (P. 1327 k. 122v). Jak już wiemy, od ojca nabyła w r. 1761 Chociczę. Posesor Nechłodu w p. wschow. 1771 r. (Ws. 95 k. 110). Od swych braci, Jana, Karola, Michała i Bogusława w r. 1773 kupił za 155.000 złp. Myszkowo i Przyborowo (P. 1350 k. 75v). Było to następstwem spisanych t. r. działów braterskich (Ws. 102 k. 67). Od Zygmunta Żychlińskiego kupił 1778.22/VI. r. za 14.000 zł. i 30 zł. węg. rękawicznego Niechłód (Ws. 97 k. 97, 97v). Myszkowa w r. 1779 (lub przed tą datą) wyzbył się na rzecz Samuela N-go, którego genealogicznie związać nie umiem. Umarł w Lesznie 1785.1/VIII. r., mając lat 70, pochowany we Wschowie u Bernardynów (LM Leszno; LM Niechłód). Pierwszą jego żoną, zaślubioną w r. 1762, była Jadwiga Sczaniecka, córka Michała i Krystyny z Bojanowskich, o której rękę zawarty został w Lesznie 5/IV. t. r. kontrakt małżeński pod zakładem 30.000 zł. (Ws. 93 k. 56). T. r. skwitowała ona ojca z 30.000 zł. posagu (ib. k. 88). Umarła (w Niechłodzie?) 1772(1773?).15/IV. r., mając lat 28, pochowana u Bernardynów we Wschowie (LM Niechłód). Drugą żoną była Kunegunda Zbijewska, córka Rocha, podstolego poznańskiego, i Hiacynty ze Skaławskich, której przed ślubem, 1779.5/VI. r. zapisał sumę 45.000 zł. (Ws. 102 k. 214v). Kwitowała ona w r. 1780 owdowiałą matkę z 14.125 zł. na poczet posagu z dóbr ojcowskich, jak też z 21.875 zł. na poczet posagu z dóbr macierzystych (Ws. 100 k. 67). Owdowiawszy zawarła w Niechłodzie 1785.4/VIII. r. z opiekunami swych pasierbów, Michała i Ewy, ugodę i skwitowała ich z 18.000 zł. na poczet sumy 45.000 zł. zapisanej jej przez męża (Ws. 102 k. 214v). Potem wyszła 2-o v. za Andrzeja Wilkońskiego, kasztelanica krzywińskiego, od którego w latach 1788 i 1789 otrzymała zapisy (P. 1375 k. 233, 364). Z pierwszego małżeństwa Zygmunta synowie, August Jan, ochrzcz. 1765.2/IX. r. (LB Niechłód), zapewne zmarły dzieckiem, Michał, o którym niżej, i syn nienazwany z imienia, ur. 1773.10/IV. r., zmarły tegoż dnia (ib.). Córka Ewa (Ewa Krystyna Maria Katarzyna), ochrzcz. 1768.28/VI. r. (ib.), jeszcze niezamężna w r. 1783 (P. 1361 k. 7v), w r. 1786 już żona Wincentego Zbijewskiego z Białcza, podstolica poznańskiego, z czasem podstolego wschowskiego, zmarła będąc wdową, w Białczu 1842.6/VIII. r. Z drugiej żony córka Józefa Franciszka Magdalena, ochrzcz. 1782.2/IV. r. (LB Poniec), zapewne zmarła dzieckiem.
Michał (Michał Stanisław Franciszek), syn Zygmunta i Sczanieckiej ochrzcz. 1769.8/X. r. (LB Niechłód), wraz z siostrą Ewą uczestniczył 1783.30/IX. r. w eksdywizji fortuny Sczanieckich (P. 1361 k. 7v). Jego opiekunowie wypłacili w r. 1787 Wincentemu Zbijewskiemu sumę 33.000 złp. na poczet posagu za siostrą Michała, Ewą N-ą (P. 1375 k. 36). Tymi opiekunami byli stryj Jan N. i wuj Bogusław Sczaniecki (P. 1364 k. 609). Dziedzic Niechłodu w ziemi wschow., Myszkowa i Przyborowa w p. pozn., przysięgał w r. 1789 na rzetelność podanych intrat (Ws. 104 k. 196v). Umarł 1792.18/XII. r., pochowany we Wschowie (LM Niechłód).
(II) Jan, syn Mikołaja i Zaidlicówny, plenipotent ojca w r. 1756 (P. 1318 k. 84v). Posesor Przecławia w p. pozn. w latach 1781-1783 (LB Żydowo). Dziedzic Karszewa w p. gnieźń. w latach 1786-1791 (G. 113 k. 127v, 115 k. 125). Obok braci w r. 1787 współspadkobierca brata Karola (P. 1364 k. 609). Wraz z żoną w r. 1792 kwitowany był przez sięcia Trąmpczyńskiego z 40.000 złp. posagu (P. 1369 k. 537v). Ożenił się (w Sobiesierniach?) 1768.23/XI. r. z Konstancją Baranowską (LC Marzenin), córką Walentego i Marianny z Kaliszkowskich, która w r. 1772 uzyskała od ojca na poczet posagu zapis 18.000 zł. (G. 100 k. 489). Wzajemne dożywocie spisywali oboje w r. 1778 (P. 1355 k. 127). Konstancja zawierała w r. 1783 ze swym bratem Wojciechem i z siostrą Elżbietą zamężną Szczytnicką 27/IV. t. r. w Sobiesierni ugodę działową dotyczącą dóbr rodzicielskich. Otrzymany dawniej od ojca zapis 18.000 zł. uważała za niesprawiedliwie mały i procesowała brata. Teraz jednak zważywszy poważne długi ojca i koszta prawne, jakie ponosić musiał brat, poprzestała na sumie 14.300 złp. (G. 110 k. 27v), z której w r. 1784 brata skwitowała (G. 111 k. 92). Żyła jeszcze w r. 1792. Synowie ich. Tadeusz, ur. w Przecławiu i zmarły w r. 1780 jako dziecko kilkotygodniowe, pochowany 18/X. t. r. (LM Żydowo), Kasper Melchior Baltazar, ur. tamże, ochrzcz. 1783.6/I. r. (LB Żydowo), zapewne zmarły dzieckiem. Córki: Marianna, Karolina i Nepomucena (Nepomucena Katarzyna). Ta ostatnia, ur. tamże 1781.27/IV. r. (ib.). Wszystkie trzy, jeszcze niezamężne, otrzymały w r. 1791 od rodziców zapisy posagów po 20.000 złp. każda (G. 115 k. 30). Marianna była w latach 1792-1816 żoną Wojciecha Otto Trąmpczyńskiego, dziedzica Pierska. Karolina, ur. ok. 1778, w latach 1800-1817 żona Macieja Wierzbińskiego, pułkownika 4 pułku piechoty liniowej Księstwa Warszawskiego, dziedzica Bagrowa, zmarła w Uścikowie 1861.19/III. r. w wieku 83 lat, pochowana w Świątkowie.
(III) Karol, syn Mikołaja i Zaidlicówny, świadkował 1752.7/VIII. r. (LC Gołańcz). Od Franciszka Ksawerego Zbyszewskiego, za kontraktem z 1780.5/VIII. r. kupił t. r. za 30.000 złp. Mystki w p. pyzdr. (P. 1357 k. 214v). Mieszkał w r. 1781 w Płowcach w p. pyzdr. (LB Bagrowo). Z Ignacym Zakrzewskim, kasztelanem lędzkim, zawierał w Gutowie Wielkim 1784.22/VI. r. pod zakładem 14.000 złp. kontrakt o Gutowo Wielkie i połowę Kleparza w p. gnieźń. (P. 1364 k. 609). Umarł bezpotomnie a chyba i bezżennie między 1784.25/XI. r. a 1787 r. (LB Grzybowo; P. 1364 k. 609). Spadek po nim brali bracia.
(IV) Michał, syn Mikołaja i Zaidlicówny, ur. ok. r. 1740, podkomorzy J.Kr.Mci 1785 r. (P. 1362 k. 399v). Obok braci dziedzic Myszkowa w p. pozn. 1767 r. (LB Pępowo). Wraz z nimi Myszkowo i Przyborowo w r. 1777 sprzedał, jak już widzieliśmy, bratu Zygmuntowi. Posesor Brodziszewa koło Szamotuł 1781 r. (LB Ostroróg). Od opiekunów nieletnich Kowalskich, Józefa, Walentego i Katarzyny, dzieci zmarłego Piotra, za kontraktem z 1791.25/VI. r. kupił za 110.000 złp. Przystanki w p. pozn. (P. 1368 k. 487v). Umarł w Brodziszewie 1795.23/XI. r. w wieku 55 lat, pochowany 6/XII. (LM Otorowo; Sep. Reform. Szamotul., tu data zgonu 30/XI.), nie pozostawiając potomstwa. Zaślubił 1784.16/VII. r. Urszulę Kowalską, córkę Eustachego i Ewy Mieszkowskiej, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1785 (P. 1362 k. 399v). Żyła ona jeszcze 1797.30/I. r. (LB Otorowo).
(V) Bogusław, sym Mikołaja i Zaidlicówny, ur. ok. r. 1747. Brata Zygmunta skwitował w r. 1777 z 9.455 zł. na poczet sumy 32.355 zł. zapisanej sobie w r. 1773, kiedy wraz z braćmi sprzedawał temu Zygmuntowi Myszkowo i Przyborowo (Ws. 97 k. 47v), zaś w r. 1782 skwitował tegoż Zygmunta z 8.000 zł., należnych mu wedle działów z r. 1773, a pochodzących z sumy 40.000 złp. pozostającej pod dożywociem zmarłej ich matki (Ws. 102 k. 67). Dziedzic dóbr Mystki w p. pyzdr. 1790 r. (Py. 165 k. 20). Od swego szwagra, Melchiora Korytowskiego, otrzymał wspólnie z żoną, za kontraktem z 1790.7/V. r. cesję emfiteutycznego posiadania królewszczyzny Ulejno w p. pyzdr. za sumę 21.000 złp. (Py. 166 k. 64v). Umarł w Mystkach 1806.9/X. r. w wieku 59 lat, pochowany w kolegiacie w Środzie (LM Środa). Żoną jego była 1788.13/V. r. Franciszka Korytowska, córka Piotra, podsędka ziemskiego gnieźnieńskiego, i Anny z Malczewskich (G. 115 k. 59). Wzajemne dożywocie spisywali oboje w r. 1789 (P. 1366 k. 347), a w r. 1790 Bogusław na połowie Mystek oprawił żonie posag 8.000 złp. (Py. 165 k. 20). Umarła ona 1815.3/IV. r., mając lat 45 (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Synowie, Mikołaj Melchior, ur. w Mystkach, ochrzcz. 1792.30/III. r. (LB Targowa Górka, zmarły 1793.4/VIII. r. (LM Św. Maria Magdal., Pozn.), Marcin, o którym niżej. Z córek, Ludwika (Ludwika Marianna), ochrzcz. 1789.18/XI. r. (LB ib), zaślubiła 1816.29/VI. r. w Powidzu Jana Brodzkiego z Twierdzina, żyła jeszcze 1819.30/V. r. Michalina (Michalina Brygida), ur. w Mystkach, ochrzcz. z wody 1791.25/III. r. (LB Targowa Górka; LB Bagrowo), wyszła w Bagrowie 1817.28/X. r. za Józefa Dobrogoyskiego, posesora Dominowa, potem Bagrowa, umarła w Poznaniu 1835.29/X. r.
Marcin (Marcin Andrzej Ksawery Gabriel), syn Bogusława i Korytowskiej, ur. w Poznaniu 1794.29/III. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), posesor Smasżkowa w p. kal. 1822 r. (LB Białcz). mieszkał w r. 1827 w Gawłowicach w p. kal. (LB Bagrowo). Zaślubił 1820.10/II. r. Ludwikę Zbijewską (LC Św. Maria Magdal., Pozn.).
IV) Krzysztof, syn Jana, podstarości kcyński w r. 1606 (Kc. 125 k. 154). Wspólnie z żoną wydzierżawili w r. 1603 od Jana Smoguleckiego na jeden rok wieś Chojno z młynem Chojenko (Kc. 124 k. 195v). Pozywany była w r. 1609 o poranienie przez Annę Pierzchlińską, wdowę po Tomaszu N-im, 3-o v. Węgierską, swoją bratową (W. 24 k. 580). Ze swej strony pozywał ją w r. 1610 o niesłuszną protestację (N. 60 k. 478v). Mieszkał t. r. w Podołach (dziś Podolin) koło Kcyni (LB Kcynia). Annę Węgierską pozywał znowu w r. 1611, tym razem jako stryj i opiekun dzieci zmarłego Michała N-go (P. 145 s. 277). Wraz z żoną skwitowany w r. 1618 przez Jana i Piotra Młotkowskich spadkobierców Zofii z Młotkowskich Podolskiej, z 500 zł., z racji dzierżawy Podolina (N. 171 k. 281v). Umarł 1624.11/X. r., pochowany w Chojnie (LM Szamotuły). Wzmiankowaną wyżej żoną Krzysztofa była Anna Krzycka, córka Mikołaja, sędziego surogatora grodzkiego wschowskiego, który, przed ślubem jeszcze, w r. 1601 zapisał mu za córką 700 złp. posagu (Ws. 17 k. 343v). Kwitowała ona ojca w r. 1607 z majątku rodzicielskiego (Ws. 19 k. 85v), a od męża t. r. uzyskała oprawę na tę sumę (Ws. 204 k. 175). W r. 1629 w imieniu własnym i syna Macieja kwitowała ze sprawy sądowej Andrzeja Makowieckiego (N. 176 k. 501v). Swej córce Zofii zapisała w r. 1630 sumę 900 zł. posagowej. Była owa Zofia w latach 1634-1652 żoną Stefana Mierosławskiego nie żyła już w r. 1655. Wspomniany wyżej syn Maciej (Mateusz), ochrzcz. 1610.30/IX. r. (LB Kcynia), żyjący, jak widzieliśmy, jeszcze w r. 1629, potomstwa chyba nie pozostawił.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
695696697698[699]700701702703
