Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona4567[8]9101112Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Aberderowiczowie - Bieganowscy
Aurelewscy, Awrelewscy, Aurylewscy
Aurelewscy, Awrelewscy, Aurylewscy. Stanisław, nie żyjący 1685 r., miał syna Wojciecha, męża 1684 r. Teresy Piechockiej, córki Szymona i Anny Miłaczewskiej (P.1107 VII k.69). W r. 1685 oprawił tej żonie 3. 000 zł posagu (P.1110 X k.56). W r. 1693 w imieniu własnym i żony kwitował się z Karolem Zakrzewskim z kontraktu trzyletniej dzierżawy wsi Spławie i Osiek w p. Kośc. (P.1125 k.81). Sumę 4. 000 zł, lokowaną u Żydów Leszczyńskich, zapisał 1694 r. Wojciechowi Czeszewskiemu (Ws.76 k.434). W r. 1700 Teresa była już 2-o v. żoną Andrzeja Majewskiego (P.1139 XIII k.122v). W r. 1703 na sumach będących pod jej dożywociem, tj. na dobrach Żuki u Zygmunta Rudnickiego i u zięcia Janowskiego, zapisała 6. 000 zł synom z pierwszego męża, Józefowi i Franciszkowi (P.1143 II k.49v). Józefowi scedowała ponadto 1711 r. sumę 5. 000 zł, zapisaną sobie przez Janowskiego w r. 1700 przy okazji wykupu Szyszyna w p. gnieźn. (P.1146 I k.60). Nie żyła w r. 1719 (P.1224 k.61). Córka Wojciecha i Piechowskiej, Zofia, była 1-o v. żoną Andrzeja Drachowskiego (Py.157 k.70v), 2-o v. 1700 r. Stanisława Janowskiego. O synu Franciszku nie wiem nic więcej.

Józef w r.1713 wydzierżawił na 3 lata za 5. 500 zł wieś Wiśniewo w p. kon. od Stanisława i Stefana Kwileckich (I.Kon.73 k.150v). Dziedzic jednej części Szyszyna i posesor drugiej, zwanej Broniszewizną, zawarł 1730 r. kompromis z Bogusławskimi (ib.76 k.324v). T. r. żonie Mariannie Wilczyńskiej oprawił 1750 zł, odebranych na poczet posagu od jej rodziców, Jana i Anny z Słoneckich (P.1233 I k.39v, 61). Małżeństwo to zostało zawarte dużo wcześniej, może już w r. 1714, kiedy Józef od wspomnianych małż. Wilczyńskich brał zastawem za sumę 5. 500 zł część miasta Wilczyna (G.93 k.177v). Żył jeszcze 1732 r., nie żył 1736 r., kiedy wdowa działała w imieniu synów Józefa i Rocha (G.97 k.111v). W r. 1746 była już 2-o v. żoną Antoniego Rokossowskiego (I.Kon.78 s.9). W r. 1749 prawa spadkowe po Wilczynskich i Słoneckich cedowała synom (ib.s.244), nie żyła 1765 r. Prócz wspomnianych były jeszcze dzieci: syn Walenty Kazimierz, ochrzcz. 18 II 1725 r. (LB Ostrowo) i córki, Marcjanna, żona Walentego Ponińskiego, zmarła we Wrześni 31 XII 1789 r. w wieku lat ok. 70, i Ludwika, żona Antoniego Kołudzkiego, sędzica ziem. inowrocławskiego.

1. Józef, wspomniany od r. 1730 (ZTP 51 k.139), w r. 1752 wraz z bratem Rochem współdziedzic Szyszyna (I.Kon.78 s.604), w r. 1760, po śmierci brata, dziedzic Szyszyna i Przymy (ib.80 k.20). Był potem księdzem w r. 1765 (Rel. Kal.185/186 s.1383) i nie żył w r. 1779, kiedy dziedziczką dóbr powyższych była Marcjanna Ponińska (ib.82 k.125v; G.108 k.81).

2. Roch miał za żonę Juliannę Zabłocką, córkę Jana, wdowę po Stanisławie Bojanowskim (P.1288 k.198v; I.Kal.185/9 k.96), która 1747 r. zawarła ugodę z Bojanowskimi (I.Kon.78 s.80). Roch od Michała Bronisza kupiłt. r. za 11.000 zł dwie części Szyszyna (ib.s.108), a 1748 r. nabył od tegoż Bronisza za 1. 000 zł część wsi Sarnowo w p. gnieźn. (ib.s.182), zaś w r. 1755 od Leona Kossowskiego kupił w Szyszynie część zw. Kossowczyzna (ib.78 s.887). Maciej Dziekczyński zobowiązał się w r. 1758 sprzedać mu za 3. 000 t. połowę części w Szyszynku, zw. Muchlińszczyzną (ib.79 k.74v), a Józef Hryniewiecki w r. 1760 zobowiązał się sprzedać za 55. 000 zł dobra Przyma, Głodowo i Przrowno w p. kon. (ib.k.172). W r. 1760 dobra swe Szyszyno W. czyli Stare, Średnie i Mniejsze zastawił za 35. 000 zł na 3 lata Antoniemu Sikorskiemu (G.99 k.241). Nie żył już 1765, był bezpotomny (I.Kon.80 k.20). W r. 1766 wdowa swoje sumy po pierwszym mężu, należne jej z tytułu ugody zawartej 1747 r. z jego spadkobiercami, oraz prawa uzyskane od drugiego męża na Przymie, Głodowie, Przyrownie i Szyszynie scedowała Ignacemu Szołdrskiemu (ib.k.58v). Wedle dekretu zjazdowego z r. 1779 Szyszyno W. i Szyszyno Mniejsze, ocenione na 50. 000 zł, przypadły siostrze Rocha, ponińskiej, zaś Przyma, Głodowo i Przyrowno, oceniane na 85. 000 zł, jego siostrzenicy Antoninie z Kołudzkich Trąmpczyńskiej (ib.82 k.125v, 126). Zob. tablicę.

Aurelewscy
@tablica

Awedykowie
Awedykowie. Ks. Michał, kanonik gnieźnieński, zmarł 7 XII 1760 r. mając lat 47 i został pochowany w Łowiczu (LM Gniezno, Katedra). Marianna, żona Stanisława Żabińskiego, stolnika chełmińskiego, nie żyła 1766 r. Antoni, były regent skarbu kor., zmarł 9 I 1809 r. (Sep. Dominikanów Pozn.).

Axleben
Axleben Barbara, żona Ernesta Shern Thossa. Oboje nie żyli 1646 r.

Azulewicz
Azulewicz Maciej, rotmistrz pułku Jakuba Błędowskiego 1741 r. (I.Kon.77 k.225).

Babatyński
Babatyński Wojciech kwitował 1590 r. Pawłowskiego z długu 150 zł (Kośc.270 k.308v).

Babeccy h. Cholewa
Babeccy h. Cholewa, z Babcza w p. sierpskim (Bon.). Michał 1554 r. stryj Barbary Ławeckiej, żony sł. Nikodema krawca z Waliszewa (Chwaliszewa) (P.1396 k.157). Jan "Kręcirej" z p. sierp. nie żył 1568 r., kiedy jego żona Anna Bobrowska, córka Jakuba, oprawę swego posagu na częściach wsi Babcz, Kręcireje, Rachocino rezygnowała Elżbiecie z Sierpca Brudzewskiej, wojewodzinie łęczyckiej (R.Kal.3 k.75v). Jan, sługa Anny z Brudzewa Latalskiej 1569 r. (N.155 k.317v). Maciej od Mikołaja Rafała Kostki kupił 1620 r. za 1. 800 zł 2 łany pastwiska zw. Żuławką, między wsiamiSzropy i Losendorf Klakendorf (N.222 k.223).

Jan z p. bobrownickiego, nie żyjący 1621 r., miał syna Marcina, który t. r. zawarł umowę z Janowskim (Kc.127 k.614). W r. 1622 na połowie części wsi Babcz, zw. Troską, i na połowie innego Babcza, zw. Rzały, pustek, oraz na połowie wsi Kępa oprawił posag 400 zł żonie Annie Janowskiej, córce Jana (P.1413 k.71v).

Stefanowi, synowi Stefana, winien był 1626 r. sumę 1. 200 zł Górski (G.78 k.184v). Teofila, 1658 r. żona Samuela Kurowskiego. Aleksander, syn zmarłego Marcina, w r. 1661 oprawił 1. 000 zł posagu żonie Jadwidze Wierzbińskiej, córce Mikołaja (P.1072 VIII k.465). Marianna, 1663 r. żona Stefana Kurowskiego. Łucja, żona Jana Jaroszewskiego, nie żyjącego 1678 r.

Aleksander (nazwany raz Wojciechem, więc może dwuimienny?) w r. 1684 mąż Zofii Drachowskiej, córki Wojciecha, wdowy po Janie Kamińskim(G.88 k.26; P.1110 XIII k.39v). Oboje dostali 1694 r. zapis 1. 000 zł od Raczyńskiego star. mieścickiego (N.202 k.168). Zofia 1700 była 3-o v. żoną Stanisława Kuźnickiego (P.1139 XIII k.120v), nie żyła 1719 r. (Kc.134 k.378). Córka ich Marianna, jedyna spadkobierczyni rodziców, cedowała 1721 r. sumę u Raczyńskiego ciotecznemu bratu Miecznikowskiemu (P.1183 k.5; N.202 k.168).

Jakub, syn zmarłego Tomasza, owdowiały po Annie Rzeszotarskiej, roborował 1688 r. wraz z synem Stanisławem skrypt dany Łukaszowi Zarembie, zabójcy innego swego syna Jakuba (Kośc.302 k.30, 31). Walerian, franciszkanin poznański, zmarł 3 IX 1709 r. (Franciszkanie śrem., 229). Zofia Wyganowska, córka Władysława i Anny Derlickiej, była 1-o v. za Janem B., potem 2-o v. za Marcinem Czaplickim. Jako wdowa po obydwu legowała 1720 r. sumę 1. 000 zł na ołtarz w kościele w trzemesznie (G.94 k.93v).

Babiccy h. Dołęga
Babiccy h. Dołęga, z Babic w p. warsz. (Bon.). Stanisław, mąż Ewy Bożejewskiej, córki Mikołaja, wdowy 1-o v. po Janie Wierzchowskim, w l. 1583-1590 (Kc.26 k.42v,265; 27 k.90; 120 k.309). Andrzej nie żył 1721 r., kiedy żona jego, Elżbieta Strzska, była już 2-o v. za Reigianem Mroczyńskim (N.201 k.11v; I.Kal.178/80 s.15). Ich syn Adam, dzierżawca Turka W. 1741 r., Zbierska w pow. kal. 1744 r. (Rel. Kal. 117 s.337, 125 s.952) w r. 1744 spisał wzajemne dożywocie z żoną Krystyną Zielezińską, córką Antoniego i Katarzyny Romanówny (I.Kal.181/84 k/258). Z niej jedyną córkę Józefę czyli Józefatę, ur. ok. 1739 r., która w r. 1747, już po śmierci ojca, jako małoletnia pozostawała pod opieką "stryja" Macieja Rokossowskiego, podstolego wschowskiego (I.Kon.78 s.66). Już w r. 1752 była żoną swego opiekuna.

Babińscy z Babina
Babińscy z Babina w p. pyzdr. Istaniały w tym powiecie dwie wsie tej samej nazwy i stąd możliwość istnienia dwóch różnych rodzin, których członków oddzielić od siebie trudno. Jedna wieś to Babino w par. Słupca, obok wsi Ciosny (Ociosny) i Piotrowice, druga Babino w par. Środa, koło wsi Bonice.

Nie wiem, z którego Babina byli: Grzymek występujący w l. 1399-1404 (Py.1 k.130,149; 3 k.130), Anna w r. 1412 (Py.2 k.114v), wreszcie Jan w r. 1426 (Py.5 k.102v).

Bracia rodzeni Tomisław i Dersław, dziedzice w Babinie w par. średzkiej 1423 r. (P.7 k.75, 78v, 110, 112). Dominik z Babina, znany nam już z lat 1416-1423 (Py.3 k.134; 4 k.30; P.7 k.136v), to zapewne ich rodzony brat. Spośród nich, Dersław występował w r. 1430 jako dziedzic Murzynowa (I.Kal.1 k.23v), był 1433 r. sługą (fariiars) królewskim (P.12 k.102v). Tomisław (czasem Tomasz) z Babina, Babiński, dziedzic w Babinie 1430 r. (I.Kal.1 k.23v), miał w r. 1437 termin z Snowidowskimi (Kośc.17 s.10). W r. 1438 oprawił na połowie Babina posag 100 kop gr. żonie Agnieszce (P.1378 k.35v) wicestarosta pyzdrski w l.1440-43 (G.). W r. 1470 wraz z synami Janem i Andrzejem skwitowany przez Piotra Swidwę z Szamotuł, kasztelana poznańskiego i starostę gen. wielkopolskiego, z win (Py.14 k.147v). Nie żył już w r. 1471, kiedy wdowa po nim Agnieszka w asyście synów, ks. Tomasza, Andrzeja i Jana, dziedziców w Małgłowie, sprzedała za 72 grz. czynsz wyderkowy 6 grz. altaryście w Mokronosie, zapisany przez cech tkacki (P.1385 k.96). W r. 1481 wyposażyła ona z Babina i Bonic córkę Barbarę zapisując jej 200 grz. posagu i 50 grz. wyprawy (P.1386 k.142v). W r. 1487 wnukowi swemu Andrzejowi Kuklinowskiemu, synowi zmarłej jej córki Małgorzty, zapisała 50 grz. jej posagu. Inne jej zamężne córki to: Anna za Wojciechem Borzysławskim, Marta za Piotrem Dąbskim z Dębego, Krystyna za Piotrem Łagiewnickim (Py.20 k.22v). W r. 1488, już po śmierci Agnieszki, córki jej Krystyna Łagiewnicka i niezamężna Barbara oraz wnuki: Andrzej Kuklinowski, dzieci Borzysławskiej i Dąbskiej dokonali działu po obojgu rodzicach i dziadkach w Babinie, Bonicach, w częściach Zdzychowic i w połowie Murzynowa Borowego (Py.20 k.37). Najwidoczniej wtedy już nie żyli wszyscy trzej synowie Tomisława i Agnieszki. Owi synowie: Tomasz, Andrzej i Jan, dostali w r. 1462 od Anny, zakonnicy w Owińskach, córki Dominika z Jeżowa, a więc swej stryjecznej siostry, część w Murzynowie w p. pyzdr. (P.1384 k.155v). Wszystkich trzech kwitowały w r. 1470 z długu 30 grz. córki Katarzyny Zalaszewskiej (Py.15 k.53). Z nich Tomasz, proboszcz w Mokronosie 1469 r. (ib.k.378). Nazwany dziedzicem w Babinie 1475 r. (ib.k.180v). W r. 1480 kwitował go szwagier Piotr z Dębego z 200 grz. posagu swej żony Marty (Py.16 k.39v). Wraz z matką sprzedał w r. 1480 za 700 grz. Piotrowi Łagiewnickiemu części wsi Małgowo, Lutkowy, Sobiesiernie z W. Łąką i częściami w Wziąchowie w p. pyzdr. (P.1386 k.125v). W r. 1481 został skwitowany przez Elżbietę, żonę Jana Kołaczkowskiego z Jeżewa z 400 grz., które zapisał był temu Janowi na połowie Murzynowa Borowego (Py.16 k.41). Żył jeszcze w r. 1482, kiedy występował wraz z bratem Andrzejem jako współdziedzic Babina (I.Kal.1 k.148). W r. 1483 już po śmierci ks. Tomasza, zwanego też Tomisławem, jego matka płaciła zań dług 11 zł węg. Andrzejowi Markowskiemu (Py.16 k.133v). Może identyczny z Janem, synem Tomisława, był Jan, który w r. 1461 połowę części w Babinie należnych mu w dziale z braćmi poddał pod oprawę 20 grz. posagu żony swej Katarzyny (P.1384 k.114v).

Wspomniany wyżej Dominik, pisany z Jeżewa, potem także i z Borku, był w r. 1443 mężem Małgorzaty, wdowy po Mikołaju Tumigrale z Borku i Zdziesza (Py.10 k.41; Kośc.77 s.413; P.14 k.49, 75v). Ta Małgorzata dla przeprowadzenia działów z synami z pierwszego męża, Janem, Sędziwojem i Maciejem obirała arbitrów w r. 1446 (I.Kal.3 k.250; 4 k.2). T. r. trzecią część w mieście Borku i wsiach przyległych dała mężowi (P.1379 k.129). Dominik żył jeszcze w r. 1448 (Py.12 k.195). Małgorzata była już wdową w r. 1452 (P.852 k.10v; 852 II k.5). W r. 1453 została zaspokojona ze swego posagu przez Tomisława Babińskiego i skasowała wobec tego oprawę na połowię Jeżewa w p. kośc. na rzecz córek swoich i Dominika, Doroty, Anny i Elżbiety, które też zaraz zostały tam intromitowane (Kośc.19 k.193v, 195). Z nich Elżbieta została w r. 1459 pozwana przez siostry Annę i Dorotę oraz ich stryja Tomisława Babińskiego (ib.k.253v). Ta Anna, zakonnica w Owińskach, skwitowała w r. 1461 Tomisława Babińskiego z 400 zł (G.20 k.2).

W Babinie parafii Słupeckiej dziedziczyło niewątpliwie kilka różnych rodzin. Michał z Babina trzy łany we Wrzoskowie (?) wymienił w r. 1462 z Jakubem z Piotrowic na jeden łan i niwkę w Babinie (P.1384 k.160v). Jan z Babina zwany Rynolt, Regolth, część macierzystą w Piotrowicach wymienił w r. 1462 z Jakubem z Piotrowic na część "Janowską" oraz olszynę koło boru w tejże wsi (ib.k.161). W r. 1470 zawiódł w poręczycielstwo Jana, syna Dobka z Piotrowic wobec Piotra z Piotrowic za dług 6 i pół grz. (Py.15 k.60). Piotr zwany Rzangwolt, Rangwalt z Babina, czasem też Rangnoltowicz, występował 1478 r. jako "brat" Jakuba z Piotrowic (Py.16 k.15, 15v). Miał w r. 1489 termin z Bolestą Piotrowskim (Py.168 k.65v). Bolesta Babiński, może identyczny z Bolestą Piotrowskim, nazwany w r. 1491 rodzonym stryjem tego Piotra (ib.k.132v). piotr Bolesta Dziećmiarowski z Babina w r. 1493 mąż Jadwigi (ib.k.173v). Może to ta Jadwiga B. zeznawała w r. 1485, że odebrała 14 i pół grz. długu za posag i wiano od Jana Bryganta Kaczkowskiego (G.12 k.101). W r. 1500 dowodzili swego prawa bliższości do Piotrowic i Wrzoskowa po zmarłych Wojciechu i Boleście B., synowie tego Bolesty, Jan i Filip oraz Barbara B. (P.859 k.151v). Wtedy też Jan Dziećmiarowski wraz ze swym bratem wujeczno rodzonym Błażejem Wolskim, urodzonym z Barbary B., do trzeciej części tego spadku w Piotrowicach i Wrzoskowie dopuścili Jana B., syna Jadwigi B. (ib.). Jan B., syn Macieja Łukomskiego, nieletni, oraz Jana, syn zmarłego Bolesty z Babina, sprzedali t. r. za 150 grz. odziedziczone po Wojciechu Żyłce części macierzyste w Piotrowicach i Wrzoskowie Janowi Młodziejowskiemu (P.1389 k.126). Do połowy dóbr Jana B., syna Dobiesława (Dobka) intromitowana w r. 1466 Jadwiga z Słonczyc (Py.14 k.72v). Ów Jan w r. 1467 kupił za 50 grz. od tej Jadwigi, wdowy po Wincentym z Słonczyc, części w Brykcewicach i Piotrowicach (P.1383 k.282). W r. 1477, kiedy Dobek już nie żył, Jan dostał od braci Sierakowskich poręczenie wyderkowanego zastawu jednego łana osiadłego w Słonczycach za 10 grz. (Py.16 k.8v) i ponowienie tego za 11 grz. w r. 1479 (Py.15 k.231v).



Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona4567[8]9101112Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników