Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona747748749750[751]752753754755Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Obałkowscy - Orzelscy
Orzelscy h. Drya
3) Stefan, syn Aleksandra i Grabskiej, nieletni w r. 1718 (P. 1159 k. 15), a chyba również w latach 1720 i 1722 (I. Kon. 75 k. 217; G. 94 k. 209). Żona jego, Anna Rudnicka, córka Jana i Katarzyny Mchowskiej, uzyskała w r. 1735 wraz z siostrą panną Wiktorią Rudnicką zapis 666 zł od brata męża, Andrzeja O-go (I. Kon. 79 k. 193). Stefan w imieniu własnym i tego Andrzeja w r. 1749 kwitował się z Antonim Kiełczewskim (ib. 78 k. 240v). Uzyskał t. r. od brata Andrzeja cesję praw do Dobrosołowa, płynących z kontraktu z dziedziczką tej wsi, Marianną Bagińską, 1-o v. Grochowicką, 2-o v. Bielicką (ib. k. 245). Zastawny procesor części Dankowa w p. gnieźn., w r. 1755 kwitował braci Boczkowskich i Józefa Przyborowskiego z kontraktu trzyletniego zastawu tej wsi danego przez Boczkowskich w r. 1752 (ib. s. 894). Jednocześnie od Józefa Przyborowskiego wziął na rok w zastaw jedną część Dankowa, zaś drugą część wziął w dzierżawę, pod zakładem 500 złp (ib. s. 797). Od Tomasza Klamborowskiego uzyskał w r. 1758 zobowiązanie sprzedaży za 6.800 zł części Szyszynka zwane Muchlińszczyzną (ib. 79 k. 116v). Anna Rudnicka żyła jeszcze w . 1760 (ib. k. 193). Stefan poddanego z Szyszynka w r. 1766 dał Józefowi Dąbrowskiemu, dziedzicowi Ostrowąsa (ib. 80 k. 52v). Syn Karol.

Karol, syn Stefana i Rudnickiej, występował w r. 1766 obok ojca jako współdziedzic Szyszynka (ib.). Mąż Karoliny Morawskiej, córki Rocha i Katarzyny Iwańskiej, która od swej ciotki Teofili Morawskiej wdowy po Andrzeju Nieświastowskim i po Andrzeju Jabłkowskim, uzyskała w r. 1771 zapis 1.000 grz. długu na jej sumie posagowej zabezpieczonej na Suchoręczu w p. kcyń. (ib. k. 224). Nie żyła ta Karolina w r. 1785 kiedy Jakub, syn Karola i jej, spisywał wzajemne dożywocie ze swą żoną Katarzyną Dąbrowską, córką Jozefa i Zofii Rudnickiej (ib. 83 k. 191 v). Jakub z żoną w r. 1787 kwitowali Pawła Dąbrowskiego, jej brata, z 10.000 złp posagu (ib. k. 318).

2. Michał, syn Jana i Chrząstowskiej, wspomniany obok braci w r. 1686 (P. 1111 III k. 56). Zaślubił w Kwilczu w r. 1701 Elżbietę Kwilecką, córkę Adama i Konstancji Rożnowskiej, wdowę 1-o v. po Ludwiku Rokossowskim (LC Kwilcz). Dziedzic Dąbrowy i pustki Komorowo, zawierał w r. 1704, pod zakładem 20.000 złp, kontrakt z mężem swej zmarłej siostry Anny, Kazimierzem Broniewskim, cześnikiem dobrzyńskim, podwojewodzim poznańskim, jak również ze swą siostrą Katarzyną, zamężną Zębowską (Kc. 133 k. 294). Na wsi Dąbrowa p. kcyń. zapisał w r. 1715 żonie swej sumę 8.000 zł (Kc. 134 k. 191). Umarł w lipcu 1716 r. (A.B. Bydgoszcz, W. 39). Wdowa w r. 1718 była już 3-o v. żoną Stefana Brzechffy (P. 1160 k. 96). Żyła jeszcze w r. 1727, już nie żyła 1749 r. (G. 98 k. 329). Syn ich Stanisław, ur. w Kwilczu, ochrzcz. 10 II 1709 r. (LB Kwilcz), umarł młodo, lub zgoła w wieku dziecięcym, a spadek po Michale brali bratankowie, synowie Aeksandra (P. 1159 k. 15).

(II) Jakub, syn Macieja i Łaszewskiej, występował obok swego rodzeństwa w r. 1664 (B). Wyprawiony przez starszego brata Jana na służbę u dworu, z działów braterskich w r. 1671 wziął wspólnie z bratem Władysławem Wierzchucin z Trzemiętówkiem w pow. bydg., obciążone długiem 22.000 zł, z tym, iż bracia mają się wzajemnie spłacić tak, by jeden z nich zadowolił się sumą 12.000 zł. Rezygnowali na rzecz brata Jana jego części ojcowizny mieli dokonać za dwa lata, snać, iż obaj nie mieli jeszcze wtedy lat (N. 185 k. 114, 117v). Jakub od Kazimierza Grabskiego, poborcy wojew. poznańskiego, w r. 1672 kupił Pomorzany Kościelne, Parczewo i pustkę Błędniewo w p. gnieźn. (P. 1426 k. 79).Części Wierzchucina i Trzemiętówka t. r. sprzedał za 15.000 złp Mikołajowi Chrząstowskiemu (P. 1426 k. 76). Żonie swej, Annie (Joannie) Kurnatowskiej, córce Adama i Zofii Boboleckiej, dał zrazu oprawę 5.500 złp posagu na Pomorzanach Kościelnych, ale tę oprawę potem skasował i w r. 1679 zapisał posag 10.000 złp na połowie dóbr (P. 1429 k. 286). Było to niewątpliwie spowodowane sprzedażą Pomorzan bratu Władysławowi (zob. niżej). Zapisał w r. 1683 sumę 100 zł Barbarze Boguckiej, żonie Kaspra Pilchowskiego (P. 1148 I k. 132). Anna z Kurnatowskich w r. 1685 skwitowała Wojciecha Głębockiego, sędziego ziemskiego brzeskiego-kujawskiego, z 15.000 złp sumy wyderkafowej na Wyrzy w p. nakiel. (G. 88 k. 68v). Jabub w imieniu własnym i żony w r. 1686 zawierał kontrakt z małżonkami Czarnowolskimi (P. 1112 XI k. 6v). Nie żył już w r. 1695, kiedy Anna była już 2-o v. żoną Stanisława Rudnickiego. Oboje ci małżonkowie, działając też w imieniu jej dzieci z pierwszego męża: Wojciecha, Michała, Jana, Zofii, Katarzyny, Teresy, panien, O-ch, ustanawiali wtedy plenipotetów (G. 90 k. 64). Spisali t. r. wzajemne dożywocie (P. 1130 XIII k. 15), zaś w r. 1700 zapisali sumę 1100 złp Mariannie z Wyganowskich Bajkowskiej (P. 1139 XI k. 78v). Żyła jeszcze Anna w r. 1714 (P. 1148 I k. 132). Rudnicki występował w r. 1718 jako dożywotmik jej oprawy na Pomorzanach Kościelnych (P. 1171 k. 53). Prócz córek wymienionych wyżej była jeszcze Konstancja, ochrzcz. 31 VII 1675 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), niewątpliwie już nie żyjąca w r. 1695. Z synów, o Wojciechu oprócz tej jedynej wzmianki z r. 1695 nic więcej nie wiem. Jan był może identyczny z Janem, dziedzicem Dąbrowy w r. 1712? (P. 285 k. 204v). Nie wiem też nic ponad tę wzmiankę z r. 1695 o córce Teresie. Zofia była w r. 1702 żoną Stanisława Wawrzyńca Bieńkowskiego, a oboje nie żyli już w r. 1754. Katarzyna, chrzestna 29 IX 1698 r. i 10 VII 1707 r. (LB Kaczkowo), nie żyła jeszcze w r. 1712 (P. 284 k. 232).

Michał, syn Jakuba i Kurnatowskiej, z bratem Janem, dziedzice Pomorzan Kościelnych, wydzierżawili w r. 1711 tę wieś na trzy lata małżonkom Ignacemu Stanisławskiemu i Helenie Szwarońskiej (Szawłowskiej?) (Kc. 134 k. 85; P. 284 k. 232). Wyprocesował od nich w r. 1714 lub przed tą datą Maciej Gądkowski, rodzący się z Ewy Pilchowskiej, sumę 1.000 złp, zapisaną przez ich ojca w r. 1683 jego babce, Barbarze z Boguckich Pilchowskiej (P. 1148 I k. 132). Żyli jeszcze obaj bracia w r. 1718, przy czym nazwani współdziedzicami Pomorzan Kościelnych (P. 1171 k. 53).

(III) Władysław, syn Macieja i Łaszewskiej, wspomniany w r. 1644 (B.), kupił w r. 1675 od Jana Morawskiego za 25.000 złp Pomorzanowice z pustkami Buglejewki (?) i Spytkówki w p. gnieźn. (P. 1427 k. 122). Wraz z żoną, Marianną Trzcińską, córką Jana i Anny Budziejewskiej, zawierał w r. 1676 z burgrabią Prądzyńskim kontrakt rocznej dzierżawy części Padarzewa w p. gnieźn. (P. 1094 k. 1150, 1105 X k. 60v). Dziedzic Pomorzan w p. gnieźn., w r. 1677 wieś tę sprzedał wyderkafem za 4.000 złp Wojciechowi Cucharskiemu (P. 1428 k. 37v, 562). Sumę 1.000 zł zapisaną na czynsz roczny przez zmarłego Mikołaja Zebrzydowskiego na dobrach Runowo dominikanom poznańskim, odebrał z rąk Franciszka Rogalińskiego, obecnego dziedzica Runowa, i przeniósł ją na swoje Pomorzany cz. Pomorzanowice w p. gnieźn. (P. 1103 k. 80). Pomorzanowice w r. 1682 sprzedał za 18.000 złp Adamowi Łukomskiemu (P. 1105 X k. 65v), żonie zaś oprawę 12.000 złp jej posagu przeniósł na połowę swych dóbr (ib. k. 66v). Nie żył już w r. 1686, kiedy Jakub O., jako stryj i opiekun jego dzieci, Jana, Macieja, Anny i Katarzyny, w imieniu własnym i ich kwitował Jana Cerekwickiego, starostę średzkiego, z 5.000 złp, które zapisał był zmarłemu Władysławowi O-mu (P.1111 V k. 93v). Owdowiała Marianna Trzcińska w r. 1692 kupiła od Wojciecha Zbijewskiego za 24.000 złp wieś Tarnowo z folwarkiem Nietrzeba w p. kośc. (P. 1123 I k. 104v). Sprzedał te dobra w r. 1698 za 28.200 złp Piotrowi Molskiemu, skarbnikowiczowi kaliskiemu (P. 1134 II k. 170). Była 2-o v. żoną Stanisława Przybysławskiego, zastawnego procesora Niemieczkowa w p. pozn. Pozywała w r. 1711 synową Ludwikę z Tomickich O-ą (P. 282 II k. 76), zaś w r. 1712 syna swego Jana (P. 285 k. 228). Córkom swoim, pannom, Annie i Katarzynie, w r. 1713 zapisała każdej po 7.000 zł (Kc. 134 k. 124). Ze wspomnianymi wyżej synem i synową procesowała się jeszcze w r. 1714 (Z.T.P. 39 k. 2268). Żyła w r. 1715 (ib. 40 k. 437). O synu Janie niżej. O Macieju prócz wzmianki z r. 1686 nie wiem nic więcej. Z córek, Anna, niezamężna, chrzestna 22 I 1738 r. (LB Objezierze). Katarzyna, też niezamężna, żyła w r. 1713.

Jan, syn Władysława i Trzcińskiej, w r. 1708 roborował zapis dany żonie Ludwice Tomickiej, córce Macieja i Konstancji Tańskiej (P. 1144 k. 355), wdowie 1-o v. po Krzysztofie Turobojskim. Oboje małżonkowie oraz matka Jana, jako posesorowie Niemieczkowa pozywani byli w r. 1715 przez Józefa Rosnowskiego i żonę jego, Konstancję Zebrzydowską, jak też przez jej synów i córki z pierwszego męża, Macieja Tomickiego (Z.T.P. 40 k. 437). Jan i Ludwika nie żyli już w r. 1732 (P. 1235 k. 61v). Córka ich Elżbieta (Elżbieta Małgorzata), ur. w Niemieczkowie, ochrzcz. 9 VII 1712 r. (LB Objezierze), była w latach 1732-1734 żoną Józefa Gąsiorowskiego.

III) Świętosław, syn Mikołaja i Grocholskiej, ur. 25 VII 1549 r., pisarz ziemski kaliski w r. 1576 (N. 157 k. 293), sędzia ziemski kaliski w maju 1580 r. (P. 934 k. 491), marszałek sejmu warszawskiego w r. 1582, starosta kościański 8 VIII 1585 r., starosta radziejowski 18 IV 1589 r., jeden z seniorów wyznania augsburskiego. Pisarz, historyk, autor "Acta interregni post nimirum Sigismundi Augusti (P. S. B.). Ustanowiony w r. 1565 przez szwagra Ciświckiego jednym z opiekunów jego dzieci (I. i D. Z. Kal. 6 k. 558v). Na połowie przypadających z działów braterskich dóbr: Czarnom, Rościmino, Żuńsk i Dziektarni w p. nakiel. w r. 1574 oprawił posag 5.000 złp żonie Barbarze Dąbrowskiej, córce Mikołaja i Anny Budziszewskiej (P. 1398 k. 436). Stanisławowi Latalskiemu, staroście inowrocławskiemu i człuchowskiemu, dziedzicowi miasta Rynarzewa, w r. 1574 sprzedał za 4.000 zł staw zw. Hammer, leżący w borze miasta Rynarzewa (N. 215 k. 184v). Rościmino i połowę Dziektarni w p. nakiel. w r. 1576 wydzierżawił na trzy lata za 1.500 tal. Janowi Korytkowskiemu (N. 157 k. 279a v). Barbara Dąbrowska w r. 1578 skwitowała swych braci, Sebastiana i Andrzeja, z dóbr rodzicielskich (P. 931 k. 550), zaś Śwętosław w r. 1579 skwitował tych swych szwagrów ze spadku po ich bracie Piotrze Dąbrowskim (P. 933 k. 64). W r. 1580 szwagrów tych kwitował ponownie, jak również wujów żony, Wincentego i Stanisława Budziszewskich, z posagu po Annie Budziszewskiej, matce żony (P. 934 k. 491). Intromitowany w r. 1581 do wsi królewskiej Boguszyce w pow. brzeskim-kuj., mocą wykupu jej za konsensem królewskim z rąk Michała, Krzysztofa i Jarosława Sikołowskich (P. 938 k. 104). Żeniąc się w r. 1582 2-o v. z Katarzyną Russocką, córką Mikołaja, łowczego sieradzkiego, na krótko przed ślubem, 22 VIII, uzyskał od jej opiekunów zapis 4.500 zł posagu i 500 zł wyprawy (P. 939 k. 358). Od Jana Trzebuchowskiego, podkomorzyca dobrzyńskiego, w r. 1582 brał zastawem za 3.000 zł części Biskupic pow. radziej. (Py. 119 k. 172v). Od brata swego Andrzeja w r. 1583 za 3.100 złp połowę Dziektarni p. nakiel. (P. 1399 k. 169). Wieś Rościmin w r. 1585 wydzierżawił pod zakładem 450 zł Jarosławowi Święcickiemu (N. 161 k. 454v). Uzyskał od króla 17 I 1588 r. dożywotnie roczne uposażenie 1.500 złp z dochodów żupy bydgoskiej (M. K. 134 k. 36v, 37). Mocą dekretu sądu ziemskiego konińskiego w r. 1592 usiłował intromitować się w "zyskach i przezyskach" do wsi Laskowiec p. kon. Andrzeja Kuklinowskiego, ale nie dopuściła do tego córka Kuklinowskiego Anna (I. R. Kon. 25 k. 55). Jako opiekun swych dzieci zrodzonych z pierwszej żony, Świętosława i Anny, w r. 1594 kwitował Andrzeja Dąbrowskiego i bratanicę jego, Ewę z Dąbrowskich Izdbińską, ze sprawy, którą im wytoczył z racji podziału kamienicy w Rynku poznańskim, ze spadku po Sebastianie Dąbrowskim, bracie zmarłej żony (N. 162 k. 109, 202v). Występował w r. 1595 jako jeden ze starszych gminy poznańskiej wyznania augsburskiego (P. 963 k. 2, 1401 k. 346v). Od brata Andrzeja w r. 1595 kupił za 19.000 zł wieś Orle z pustką Białowieże i z młynem wodnym koło Wyrzy (N. 162 300v). Skwitowany w r. 1596 przez Mikołaja Brudzińskiego z 1.000 zł długu zapisanego w wyprawie danej za córką Anną (N. 162 k. 460). Wydzierżawił w r. 1596 Rościmin Adrianowi Czestkowskiemu (N. 162 k. 659v). Rościmin sprzedał w r. 1608 wyderkafem za 3.000 zł Łukaszowi Staręskiemu (N. 167 k. 49v). Zmarł w r. 1598 w lutym lub w marcu (P. S. B.). Owdowiała Katarzyna Russocka w r. 1599 wydzierżawiła za 900 zł pasierbowi Świętosławowi O-mu połowę wsi swych oprawnych, Orle i Białowieże, zaś od tego Świętosława i jego braci wzięła w dzierżawę za taką sumę wsie: Czarnom, Żuńsko i Dziektarnia oraz młyn wodny w Rościminie (N. 164 k. 117). Pasierba Świętosława i swego syna Zygmunta, braci O-ch, w r. 1608 skwitowała z sumy 1.500 zł zapisanej jej przez męża (N. 167 k. 50v). Wnuczce po synu Zygmuncie, Katarzynie zapisała w r. 1618 "z miłości" dług 4.000 zł (N. 171 k. 226). Kontrakty i zapisy zawierane ze Stanisławem stryjem i Aleksandrem bratankiem O-imi, zwłaszcza zaś prawa do wsi Czarnom w p. nakiel., w r. 1628 cedowała Marcinowi Biskupskiemu (N. 176 k. 3). Odziedziczone po Andrzeju z Łaska Russockim dobra, t. j. części miasta Russocice, wsie: Kamionka, Piorunowo, Kuny, Tury, Małyszyna, Międzylesie, Skarbki, Polikno, Krzymowo, oraz pustki Pierzchno, wsie: Borzysławice Zamkowe i Kościelne, Pomorzany, Barłogi, Grodna, Ostrowo, Mostki, Przystronie, pustki Bielawy i Kruszczyna, wsie: Plewień, Morawin, Zaksin, Przedzino, Kazimierz, Nieświastowo, Bieniszewo, Czartowo, Lężyno, Słabowice (?), Biskupice, Mokra, oraz przyległe pustki przed r. 1626 rezygnowała synowi Marcinowi (N. 223 k. 702v). Żyła jeszcze w r. 1631 (N. 66 k. 126). Z pierwszej żony synowie, Stefan i Świętosław oraz córka Anna. Wszyscy troje w r. 1583 pozywali Ewę Dąbrowską, córkę Jana, w sprawie posagu swej matki (Kc. 26 k. 241). O Stefanie nic więcej nie wiem. O Świętosławie zob. niżej. Anna wyszła w r. 1595 za Mikołaja Brudzyńskiego. Oboje żyli w r. 1605, ona nie żyła już w r. 1624. Z drugiej żony synowie, Zygmunt i Marcin. Córki, Katarzyna i Barbara, wspomniane w r. 1597. Katarzyna wyszła przed r. 1609 za Stanisława z Koźlanki Spławskiego, zmarłego w r. 1611, poślubiła 2-o v. przed r. 1615 Łukasza Sierakowskiego, oboje żyli jeszcze w r. 1617. Barbara, benedyktynka w Toruniu w r. 1605, potem w Chełmnie, przysłana z siedmioma zakonnicami do Poznania na poświęcenie kościoła, tutaj 1 X 1619 r. umarła (Nekr. Benedyktynek, Pozn.).

(I) Świętosław, syn Świętosława i Dąbrowskiej, jeszcze chyba nieletni w r. 1594 (N. 162 k. 109), w r. 1605 mąż Justyny Lubieńskiej, córki Eremiana (Z. T. P. 27 s. 78), wraz z braćmi w r. 1608 skwitowany przez szwagra Stanisława Spławskiego z 5.000 zł posagu za siostrę ich, Katarzynę (N. 167 k. 48). Wspólnie z żoną zapisywał w r. 1611 dług 800 zł Janowi Rożyckiemu (ib. k. 878v). Nie żył już w r. 1618, kiedy wdowa kwitowała swych synów, Jana, Aleksandra, Eremiana i Feliksa, z sum pieniężnych zapisanych jej przez męża, więc 10.000 zł zapisanych w grodzie kowalskim, 5.600 zł, reszty sumy 15.000 zł zapisanych w grodzie gostyńskim. Skasowała jednocześnie oprawę i dożywocie na wsiach Orle, Białowieże. Rościmin, Dziektarnia, Czarnom (N. 171 k. 76). Od brata męża, Marcina O-go, w r. 1618 uzyskała zapis 9.400 zł (ib. k. 75). T. r. wraz z synami i córkami była pozywana przez małżonków Kruszewskich o folwark Białowieże, o dwóch kmieci i ogrodnika w Orlu i o jezioro Minten (N. 62 k. 33v). T. r. wyszła 2-o v. za Stanisława Błociszewskiego (ib. k. 174v). Ze wspomnianych wyżej synów, o Aleksandrze zob. niżej. Jan umarł między r. 1620 a 1624 (N. 62 k. 336v, 337; Kc. 127 k. 202, 223 k. 569v). Eremian również umarł między r. 1620 a 1624 (ib.). Feliks umarł zapewne w r. 1620 (N. 62 k. 336v, 337; Kc. 127 k. 202). Były i córki: Dorota, Ludmiła, Marianna, Konstancja, wspomniane w r. 1618 (N. 62 k. 33v), zapewne pomarłe wcześnie.

Aleksander, syn Świętosława i Lubieńskiej, wspomniany w r. 1618 (N. 171 k. 174v),jeszcze nieletni w r. 1620, pozostawał wtedy wraz z braćmi pod opieką stryjecznego brata ich ojca, Stanisława O-go, który w ich imiemiu aprobował wyderkaf Czulic w pow. krakowskim dany w sumie 11.000 zł przez Jana Popowskiego i Dorotę z O-ch ks. Szymonowi Sarnowskiemu, kanonikowi krakowskiemu (Kc. 127 k. 202). Spadkobierca braci Jana i Eremiana jak również styja Marcina, opiekun stryjecznej siostry Katarzyny, córki Zygmunta, czwartą część Dębna w pow. nakiel., soadłą po ojcu i po stryju Marcinie, w r. 1624 sprzedał za 5.000 zł Janowi Porczyńskiemu (N. 223 k. 569v). Wieś Białowieże i dwóch kmieci w Orlu w r. 1625 sprzedał wyderkafem na trzy lata za 4.000 zł Piotrowi Zakrzewskiemu (N. 223 k. 655). W imieniu własnym i bratanicy Katarzyny odziedziczone po Marcinie O-im części miasta Russocice i przyległych wsi w r. 1626 sprzedała za 30.000 zł Adamowi Olbrachtowi Przyjemskiemu, staroście kowalskiemu (N. 223 k. 702v). Rościmino w p. nakiel. w r. 1626 sprzedał wyderkafem za 14.420 zł na trzy lata Janowi Konarskiemu (ib. k. 716v). Orle w r. 1628 sprzedał wyderkafem za 2.200 zł na rok Zygmuntowi Raczyńskiemu (ib. k. 802) i jednocześnie dobra te od niego wydzierżawił (N. 176 k. 285). Białowieże i pewnych kmieci, poddanych z Orla w r. 1628 sprzedał za 6.600 zł Piotrowi Zakrzewskimu (N. 223 k. 807v). Dziektarnię w r. 1629 sprzedał na cztery lata wyderkafem za 7.000 zł Zygmuntowi Raczyńskiemu, który wkrótce potem dopisał mu jeszcze 600 zł (ib. k. 829, 836v). Do tych sum 7.000 zł. i 600 zł, wyderkafowych na Dziektarni dopisał w r. 1631 Raczyńskiemu wziętą odeń sumę 5.200 zł (ib. k. 913v). Wtedy też Janowi Konarskiemu do pierwotnej sumy 14.000 zł wyderkafu na Rościminie, przez Konarskiego scedowanej Piotrowi Jabłonowskiemu, dopisał wziętą odeń kwotę 1.460 zł (ib. k. 904v). Żoną Aleksandra była w r. 1632 Magdalena Żalińska, córka Samuela, wojewody Malborskiego i Zofii Mortęskiej IN. 66 k. 397v, 226 k. 17v). Wsie Nowe i Stare Marzy w pow. świeckim sprzedała ona w r. 1637 za 10.000 zł Piotrowi Zakrzewskiemu (N. 223 k. 1090). Dziedziczka wsi: Rakowino, Tuszewo, Targowisko w pow. michałowskim, odziedziczonych po Ludwiku Mortęskim, kasztelanie chełmińskim, kwitowała w r. 1645 małżonków Chryzostoma Szymkowskiego i Jadwigę Golińską, obecnych procesorów tych dóbr, z 1.200 zł (N. 226 k. 17v). Aleksander, banitowany ze strony Zygmunta Denhoffa, starosty bydgoskiego i sokalskiego, 1652 r. (Z. T. P. 30 s. 941). Magdalena nie żyła już w r. 1694 (Kc.133 k. 77v). Synowie, Świętosław i Samuel.

1. Świętosław, syn Aleksandra i Żalińskiej, mąż Zofii Trzcińskiej, która w r. 1670 kwitowała swego ojca, Wawrzyńca Trzcińskiego, z 1.000 zł na poczet 4.000 zł posagu (N. 185 k. 87, 89), zaś w r. 1680 brata Michała z 2.000 zł (ib. k. 948). Temu Michałowi Trzcińskiemu Świętosław t. r. dał zobowiązanie, iż swej żonie na połowie dóbr oprawi posag 6.000 zł (ib. k. 911). Zofia uzyskała w r. 1681 od Zofii Kaczkowskiej, wdowy po Mikołaju Trzcińskim, 2-o v. Zygmunta Kaczkowskiego, cesję praw do kamienicy w Bydgoszczy przy ulicy Długiej (Kc. 132 k. 118). Oboje małżonkowie w r. 1687 kwitowali Stanisława Jemielskiego, wojskiego inowrocławskiego, z 8.500 złp, zabezpieczonych im na części Miastowic p. kcyń. (P. 1113 III k. 44v). Kwitowali w r. 1688 Michała Trzcińskiego z 2.000 zł (Kc. 132 k. 522). Świętosław wspólnie z bratem Samuelem Orle i folwark Białowieże w r. 1691 sprzedali za 35.647 zł Janowi Krzyckiemu, kasztelanowicowi poznańskiemu (P. 1122 XI k. 93). Świętosław wraz z żoną kupili w r. 1699 od Ludwika Cieleckiego za 15.000 złp wieś Zawory w p. kośc. (P. 1136 IV k. 109). Oboje małżonkowie, dziedzice wsi Zawory, w r. 1708 zawierali pod zakładem 5.000 zł kompromis z małżonkami Jerzym i Zofią Iłowieckimi, procesorami tej wsi (Kośc. 310 s. 120; Ws. 77 VI k. 70), zaś w r. 1714 sprzedali Zawory w p. kośc. Stanisławowi Jaskóleckiemu (P. 1148 III k. 149). Żył jeszcze Świętosław w r. 1715 (Z. T. P. 40 k. 101), nie żył już w r. 1717 (B.; Z. T. P. 40 k. 101). Synowie: Franciszek, Wawrzyniec, Michał, Jakub. Z córek, Barbara, w latach 1708-1724 żona Kaspra Kuczborskiego, wdowa w latach 1728-1738. Anna, niezamężna w latach 1688-1724 (Z. T. P. 40 k. 101, 46 k. 671), w r. 1728 żona Marcina Lewickiego.

1) Franciszek, syn Świętosława i Trzcińskiej, ożenił się w r. 1713 z Anną Duninówną, córką Wojciecha i Izabeli Dembińskiej, wdową po dwóch mężach, Łukaszu Naramowskim, cześniku wschowskim, i Egidiuszu Bardskim, od której t. r., jeszcze przed ślubem, uzyskał na dobrach jej oprawnych od pierwszego męża, Czarnotkach i Kępie w p. pyzdr. zapis 10.000 zł (Ws. 77 IX k. 28v; P. 1149 I k. 80, 80v, 1152 k. 46) zaś w r. 1714 inny zapis na 2.000 zł (I. Kal. 159 s. 260). Od stryja Samuela w r. 1713 dostał cesję sumy 7.500 zł z zapisu Andrzeja Falęckiego (Kc. 134 k. 149v). Oboje małżonkowie w r. 1715 robili zapis na rzecz Sebastiana Hazy Radlica (Z. T. P. 40 k. 163). Anna umarła 15 VII 1717 r. Franciszek t. r. uzyskał od jej syna Wojciecha Naramowskiego cesję sumy 10.000 złp, którą Wojciech ze Skrzynna Dunin zapisał był na Maluszynie w pow. radomskim żonie swej Izabeli z Dembian (P. 1152 k. 46v). Z tym swym pasierbem w r. 1719 zawierał komplanację (Z. T. P. 40 k. 678). Od małżonków Antoniego Modlibowskiego i Anny z Zawadzkich, dziedziców Sławienka, w r. 1722 wydzierżawił na rok tę wieś (P. 1186 k. 51v). Wraz ze swym rodzeństwem był w r. 1723 pozywany przez Andrzeja Falęckiego, starościca łopateckiego, w sprawie dóbr Czarnom, Dziektarnia i Rościmino (Z. T. P. 41 k. 873). Ten Andrzej Falęcki, starosta(!) łopatecki, był synem Jana, rotmistrza J. Kr. Mci, i Zofii Anny O-ej (N. 202 k. 64), może córki Aleksandra i Żalickiej? Franciszek w imieniu własnym i rodzeństwa w r. 1724 zawierał kompromis z Trzcińskimi (Z. T. P. 46 k. 671). Żył jeszcze w r. 1730 (P. 1223 II k. 6), nie żył już 1741 r. Był bezpotomny (G. 97 k. 479v

2) Wawrzyniec, syn Świętosława i Trzcińskiej, wspomniany w r. 1715 (Z. T. P. 40 k. 101), żył jeszcze w r. 1738. Jego żoną była Anna "de Lamoty", 2-o v. w r. 1765 żona Pawła Poleskiego, cześnika żytomierskiego

Orzelscy - Ożegowscy
Orzelscy h. Drya
(Kc. 147 k. 18). W tym samym zapisie wspomniany Jan O., asesor ziemski malborski. Wiemy skądinąd, że właścicielem wsi Obory w p. chełmińskim w r. 1757 był Jan O., mąż Anny Szeliskiej (Bär, nr. 1586). Może to ten sam Jan, a być może syn Wawrzyńca? Są to jednak tylko domniemania.

3) Michał, syn Swiętosława i Trzcińskiej, wspomniany obok braci i sióstr w r. 1715 (Z. T. P. 40 k. 101) i w. 1724 (ib. 46 k. 671). Świadkował przy ślubie bratu Jakubowi w r. 1721. Współspadkobierca brata Franciszka, kwitował w r. 1741 Wojciecha Naramowskiego, pasierba tego brata (G. 97 k. 479v).

4) Jakub, syn Swiętosława i Trzcińskiej, wspomniany obok braci i sióstr w r. 1715 (Z. T. P. 40 k. 101), zaślubił 14 IX 1721 r. Katarzynę Brudzewską (LC Św. Mik., Pozn.), córkę Mikołaja i Teresy Pogorzelskiej wdowę 1-o v. po Jerzym Mielżyńskim (P. 1208 II 49). Posesor Hamrzyska w p. pozn. w r. 1722 (LB Lubasz), usunięty z owej wsi, pozywał o jej posesję Eleonorę Mielęcką, wdowę po Janie Bronikowskim (Z. T. P. 42 k. 1051). Z żoną w r. 1726 spisywał wzajemne dożywocie (P. 1208 II k. 9). Chyba już nie żył w r. 1752 (G. 98 k. 515). Katarzyna Brudzewska w r. 1758 była wdową już i po trzecim mężu, Janie Rakowskim (G. 99 k. 122). Żyła jeszcze w r. 1798 (Kc. 147 k. 237). Syn Franciszek, ur. w Hamrzysku (Chamrzysku), ochrzcz. 4 X 1722 r. (LB Lubasz), i córka Teresa Ludwika ur. tamże, ochrzcz. 5 X 1729 r. (ib.), pomarli wcześnie. Jedyną spadkobierczynią ojca była córka Marcjanna (Marcjanna Marianna), ur. w Hamrzysku, ochrzcz. 29 V 1726 r. (ib.). Zaślubiając w r. 1752 Stanisława Smorowskiego, krótko przed ślubem, 24 I, zapisała mu dług 4.000 złp. na sumie spadkowej po stryju Franciszku O-im, będącej u Wojciecha Naramowskiego, posesora Sadów (G. 98 k. 515). Smorowski żył jeszcze w r. 1768, Marcjanna była wdową w r. 1776.

2. Samuel, syn Aleksandra i Żalińskiej, w r. 1643 mąż Ewy Grabskiej, córki Sebastiana i Teresy Anny Boguckiej, wdowy 1-o v. po Adamie Zbyszewskim (P. 1094 k. 734v; B.). Opiekun w r. 1680 nieletnich Broniewskich, dzieci zmarłych Jakuba i Zofianny z O-ch (N. 185 k. 439) był może ich wujem? Wieś Mochel w p. bydg. w r. 1682 sprzedał wyderkafem na rok za 3.000 zł. Janowi Raszewskiemu, skarbnikowi wyszogrodzkiemu (P. 1105 XI k. 51v). Oboje małżonkowie w r. 1686 roborowali zapis jaki na Mochlu dali klaryskom bydgoskim (P. 1111 II k. 25v). Od Zygmunta z Lubieńca Niemojewskiego w r. 1687 uzyskali zapis 5.400 zł. na Słupowie i Łukowcu p. nakiel. (P. 1113 II k. 26). Samuel sumę 7.500 zł. z sumy 15.000 zł, którą Andrzej Falęcki w r. 1690 zapisał był jemu i bratu jego Świętosławowi, cedował w r. 1713 Franciszkowi O-mu, synowi Świętosława (Kc. 134 k. 149v). Bezpotomny, nie żył już w r. 1723 (Z. T. P. 41 k. 975).

(II) Zygmunt, syn Świętosława i Russockiej, wspomniany w r. 1599 (N. 164 k. 117), kwitował w r. 1608 Jakuba Sarnowskiego ze 140 zł. trzeciej i ostatniej raty dzierżawy wsi Orle (N. 167 k. 31). Mąż Agnieszki z Pęcławic Puczkówny, córki Jana, wdowy 1-o v. po Jerzym Mycielskim, która w r. 1612 zawierała z małżonkami Adamem Wojuckim i Katarzyną Turską kontrakt o dzierżawę Słomowa Górnego w p. sieradz. (I. Kal. 78 s. 1623; N. 62 k. 6). Zygmunt nie żył już w r. 1617 (B.). Agnieszka Puczkówna w r. 1618 już wdowa i po trzecim mężu, Andrzeju Lubomęskim, zapisy uzyskane od Zygmunta O-go na Orłu i innych dobrach, cedowała bratu Zygmunta, Marcinowi O-mu (N. 171 k. 80v). Uzyskała odeń t. r. zapis 1.430 złp. (P. 1000 k. 890v). Mężęm Agnieszki Puczkówny (chyba czwartym?) był też Andrzej Poklatecki, nie żyjący już w r. 1663, jak i Agnieszka (P. 1073 k. 165v). Jedyna córka i spadkobierczyni Zygmunta i Puczkówny, Katarzyna, pod imieniem Teodory klaryska bydgoska w r. 1655, ksieni w r. 1679 (Kc. 132 k. 18v), nie żyła już w r. 1690 (Z. T. P. 35 s. 86). Katarzyna ta od babki swej Katarzyny Russockiej, wdowy po Świętosławie Orzelskim, w r. 1618 dostała zapis 4.000 zł. długu (N. 171 k. 226). Jeszcze w świecie 1626 r. (N. 173 k. 513, 223 k. 702v), już klaryska bydgoska w r. 1630. Jako bratanica i współspadkobierczyni stryja Marcina, części po nim we wsi Orle z "fortalicją", w folwarku Białowierze, we wsiach: Rościmino, Czarnom, Dziektarnia, Dębno dała wtedy stryjecznemu bratu Aleksandrowi O-mu (N. 223 k. 854).

(III) Marcin, syn Świętosława i Russockiej, wspomniany w r. 1599 (N. 164 k. 117), zapisywał w r. 1618 dług 186 zł. wdowie Katarzynie z Nietaszkowskich Nieżychowskiej (N. 171 k. 154). Bratowej Justynie Lubieńskiej, wdowie po Świętosławie O-im, w r. 1618 zapisał dług 9.400 zł., od niej zaś uzyskał jednocześnie cesję takiej samej sumy z sumy większej 15.000 zł., którą zapisał był jej zmarły mąż (ib. k. 75). Wieś Orle sprzedał wyderkafem w r. 1619 za 2.500 złp. Janowi Manieckiemu (P. 1411 k. 539v). Był w r. 1620 mężem Małgorzaty Krzywosędzkiej (N. 62 k. 336v, 337). Bezpotomny, nie żył już w r. 1623 (N. 173 k. 165).

IV) Jan, syn Mikołaja i Grocholskiej, ur. w r. 1551, dworzanin królewski w r. 1571, rotmistrz J. Kr. Mci 1580 r. (N. 158 k. 83), starosta kościański 8 VIII 1585 r. (M. K. 131 k. 290, 291), starosta radziejowski 28 IV 1597 r., scedował tę królewszczyznę za konsensem z 18 V 1599 r. Jarosławowi Sokołowskiemu (G. 66 k. 106), kasztelan rogoziński 24 III 1600 r. (M. K. 145 k. 89v, 90, 90v). Podczas sejmu 1582 r. w zwadzie ulicznej zabił Rafała Śladkowskiego, kasztelana konarskiego (Kronika, s. 438). Skwitowany t. r. przez Wojciecha Chłapowskiego z długu zapisanego w Wilnie w kancelarii mniejszej koronnej (N. 160 k. 264). Żenił się w r. 1584 z Anną Strykowską, córką Andrzeja, od którego krótko przed ślubem, 10 X uzyskał zapis 3.000 zł. posagu i 1.000 zł. wyprawy (P. 943 k. 601) i tegoż dnia sumę 4.000 zł. oprawił swej przyszłej żonie na połowie wsi: Runowo, Runówko, Orzeszkowo i na pustce Zgniełka w p. nakiel. (P. 1399 k. 404v). Ta pierwsza żona umarła 28 X 1593 r. (Annales). W trzy lata potem (więc chyba 1596 r.?) Jan zaślubił Elżbietę Zebrzydowską, córkę Kaspra, wojewody kaliskiego, i Anny Jordanówny (ib.). Andrzejowi Strykowskiemu wydzierżawił w r. 1598 dobra królewskie miasto Kościan z przyległymi wsiami (N. 163 k. 334). Elżbieta połowę miasta Jordanowa w pow. krakowskim z młynem i stawem na rzece Skawie w r. 1599 dała wieczyście Janowi Kowalskiemu (N. 219 k. 413v). Darowizna ta najwidoczniej do skutku nie doszła, bo już w r. 1600 dobra te dała wieczyście siostrze swej Annie, żonie Stanisława Przerębskiego, starosty radoszyckiego (N. 219 k. 428). Od Andrzeja Krotoskiego, wojewodzica inowrocławskiego Jan w r. 1599 kupił za 11.500 złp. wieś Wiele w p. nak. (P. 1403 k. 123v). Połowę miasta Jordanowa, młyn i staw na Skawie w r. 1600 dał wieczyście swej żonie (N. 219 k. 458v). Od króla dostała ona 6 III 1600 r. dożywocie na starostwie kościańskim, a to w uznaniu zasług męża położonych w wojnach z Moskwą (M. K. 145, k. 94, 95, 146 s. 274-278; Kośc. 127 k. 463). Elżbieta t. r. aprobowała podział dóbr spadłych po swej babce, Annie Sieniawskiej, wdowie po Spytku Jordanie, kasztelanie krakowskim (N. 164 k. 325v). Jan skwitowany w r. 1609 przez Melchiora Gurowskiego z 2.000 zł., za które zastawił był Gurowskiemu wieś Wiele w p. nakiel. (N. 167 k. 295). Połowę Jordanowa z młynem wodnym na Skawie dał w r. 1612 żonie (N. 165 k. 542v). Elżbieta t. r. nabyła wyderkafem za 37.000 złp. od Andrzeja, starosty ostrzeszowskiego, Rafała i Stanisława, braci Siewierskich starościców ostrzeszowskich, wsie Smolice i Czeluścino w p. pyzdr., Zdziętawy w p. kośc. (P. 1408 k. 301v). Uzyskała t. r. od Kaspra Miniszewskiego i żony jego Jadwigi Koźmińskiej cesję sumy 6.000 zł., za którą Stanisław Siewierski, starosta ostrzeszowski, zastawił był Smolice w p. pyzdr. (P. 988 k. 404). Od Anny Siewierskiej, wdowy po Jerzym Latalskim, 2-o v. żony Jana Kiełczewskiego, uzyskała t. r. cesję sumy 8.000 zł., którą ojciec jej, starosta ostrzeszowski, zapisał na Smolicach (ib. k. 663). Wsie Rabka, Skomelne, Jurkowa, Zaryte, Słone, Chabówka, Powiecze pow. krak. w r. 1612 sprzedała za 37.000 zł. Hieronimowi Przyłęckiemu, dziedzicowi w Jaworniku (R. Kal. 8 k. 484; I. Kal. 78 s. 347). Jan O. w r. 1613 wydzierżawił dobra starostwa kościańskiego Wojciechowi Trlęskiemu, podstarościemu kościańskiemu (Kośc. 290 k. 316v). Oboje małżonkowie O-cy byli w r. 1614 kwitowani przez małżonków Siernickich z 1.060 zł. (G. 72 k. 418v). Jan żył jeszcze w r. 1615 (P. 1409 k. 700v), nie żył już w r. 1617, kiedy to król 24 XI zezwolił, by wdowa przekazała starostwo kościańskie zięciowi Mikołajowi Działyńskiemu (M. K. 161 k. 181v-182v; Kośc. 127 k. 521, 521v). Od Andrzeja Soszyńskiego uzyskała w r. 1618 cesję sumy 1.500 zł. zapisanej mu przez zmarłego jej męża i przez nią (N. 171 k. 126). Z małżonkami, Melchiorem Gurowskim i Heleną Trebnicówną, kwitowała się t. r. z dzierżawy wsi Smolice w p. pyzdr. (ib. k. 242). Marcina Goryszewskiego skwitowała w r. 1619 z 1.500 zł. dzierżawy wsi Maławieś (ib. k. 378). Od Jana Rogalińskiego t. r. kupiła za 17.000 złp. miasto Głęboczek oraz wieś Wiesiołowo p. pozn. (P. 1411 k. 361v) i t. r. zobowiązała się Głęboczek sprzedać wyderkafem za 10.000 zł. Michałowi Zakrzewskiemu (Kc. 127 k. 323v). Miasto Głęboczek i wieś Wiesołowo w r. 1622 sprzedała za 17.000 złp. Stanisławowi Strykowskiemu (P. 1413 k. 361v). Pozywana była w r. 1623 przez Andrzeja Siewierskiego, starostę ostrzeszowskiego (P. 152 k. 408), nie żyła już w r. 1627 (P. 1415 k. 1097v; N. 223 k. 753). Jan z pierwszej żony miał prócz trzech synów i trzech córek pomarłych dziećmi inne jeszcze córki. Z nich, Jadwiga była w r. 1605 zakonnicą w Toruniu. Dorora w r. 1609 wyszła za Jana Popowskiego, starostę będzińskiego, żyli jeszcze oboje w r. 1620. Drugim jej mężęm był w latach 1632-1640 Krzysztof Gosławski, będziński. Z drugiej żony była córka Izabela, która w r. 1615 poślubiła Mikołaja Działyńskiego, wojewodzica brzeskiego-kujawskiego, żyjącego jeszcze w r. 1631, wdowa w r. 1632, już nie żyła w r. 1639.



Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona747748749750[751]752753754755Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników