Przeglądanie 589 pozycji zakresu Łabęccy - Łobescy.
26272829[30]
Łabęccy - Łobescy
2. Seweryn, syn Macieja, wraz ze swą żoną Jadwiga w r. 1624 uzyskał od Łukasza Opalińskiego zapis długu (Bon.). Nie żył już w r. 1673, kiedy jego syn Adam zapisał 400 zł długu Wojciechowi Baranowskiemu (I. Kon. 48 k. 364). W latach późniejszych występował Adam, syn Adama, lecz tego Adama-ojca nie moga identyfikować z Adamem, synem Seweryna, bo istniał współcześnie jeszcze inny Adam, syn Marcina a bratanek Seweryna. Wole więc owych Adamów położyć wśród genealogicznie nie powiązanych. Chyba córką Seweryna była Anna, raz pisana z Jerzykowa, w r. 1644 (a może już w r. 1637?) żona Wojciecha Baranowskiego, wdowa w latach 1649-1653, 2-o v. żona Feliksa (Felicjana) Słoneckiego, ponownie wdowa 1666 r., zmarła w r. 1681 lub 1682. Zob. tablicę.
@tablica
Adam i żona jego Zofia Tokarska, córka Stanisława, oboje w r. 1665 juz nie żyli, rodzice Adama, który występował wtedy jako współspadkobierca swej ciotki, Barbary Tokarskiej, żony Adama Zagórskiego (I. Kon. 57 k. 329v). Jan, z Łętkowa, w r. 1682 wspólopiekun Franciszki Baranowskiej, córki Kaspra (ib. 63 k. 728). T./r. w Kozarzewie zawierał kontrakt z wdową po tym Kasprze, Wiktorią z Kwiatkowskich (ib. k. 657). Apolinara, żona Jana Trzebuchowskiego, oboje już nie żyli w r. 1693. Franciszka, franciszkanka w Kaliszu, zmarła 25 XI 1708 r. (Nekr. Franciszkanek Śrem.). Jan, syn zmarłych Wawrzyńca i Zofii z Głoskowskich, wnuk zmarłych Jana i Małgorzaty z Rossowskich, odziedziczoną po śmierci Pawła Rossowskiego sumę 3.000 zł scedował 1720 r. innemu Pawłowi Rossowskiemu (I. Kal. 161 s. 159). Anna, żona Michała Rogozińskiego, nie żyła już w r. 1719. Robert, cysters przemęcki, zmarł 17 IX 1719 r. (Nekr. Bledzew). Magdalena, franciszkanka w Kaliszu, zmarła 5 III 1727 r. (Nekr. Franciszkanek, Śrem.).
Antoni, plenipotent 1741 r. Teodora Korzeniewskiego dla windykowania pewnej sumy (I. Kon. 77 k. 244v). Chyba ten sam Antoni, syn Pawła, i nie zyjącej już Anny z Zaborowskich, stolnbik łęczycki w latach 1759-1788 (Bon.). Testament stryja, ks. Jana Ł-go, kanonika krakowskiego, mianowany wykonawcą jego ostatniej woli, mający w swej posesji Debsko i połowe wsi Trzebienie Nowe, reprotestował się 1746 r. w sprawie substancji zmarlego przeciwko jego nratu, Ludwikowi Ł-mu (Rel. Kal. 131 s. 394,, 398, 414; I. Kal. 185/189 k. 218). T.r., jeszcze przed zgonem ks. Jana, zaślubił Katarzynę Bobrowską, wdowę 1-o v. po Sebastianie Ł-im, innym bracie kanonika krakowskiego. Zapisała mu ona przed ślubem sumę 6.000 zł (I. Kal. 185/189 k. 21v, 22v). Jeszcze t.r. oboje spisywali wzajemne dożywocie (ib. k. 136). Pozywali i w r. 1759 (on nazwany wtedy stolnikiem inowrocławskim!) Kiełczewskich i Raciborskich, spadkobierców klucza koźminieckiego po Ludwiku Ł-im, i z kolei t.r. byli pozywani przez nich (Rel. Kal. 171 s. 591, 1377). Względem posesji Debska i połowy Trzebieni z klucza koźminieckiego zawierał Antoni 19 VI 1773 r. pod zakładem 36.000 zł ugodę z dziedzicem tych dóbr, Józefem Kiełczewskim i t.r. wzajemnie kwitowali się z sum (I. Kal. 209/213 k. 72). Od Aleksandra Ludwika Pretwicza kupiła 23 VII 1773 r. za 91.000 złp połowę Ociąża w p. kal. (ib. k. 113, 118, 214/216 k. 55). Był też w r. 1775 posesorem Sadowia (I. Kal. 214/216 k. 234). Ożenił sie ponownie 4 II 1775 r. z Joanną Nowowiejską, córką Macieja i Zofii Langnau (de Langnen), wdowa 1-o v. po Bartłomieju Grabińskim, staroście jastrzębińskim (LC Wysocko). Małżonkowie t.r. spisali wzajemne dożywocie (I. kal 214/216 k. 214). Wniosła mu ona dożywocie na wsi Sadowie p. kal., dziedzicznej pierwszego męża (ib. k. 238, 226 k. 26). Antoni zrzekł się w r. 1788 urzędu stolbnika (Bon.). Nie żył już w r. 1792, kiedy wdowa wraz z siostrą, panną Marianną Nowowiejską, części ich spadkowe po bracie Konstantym, staroście kościerzyńskim, scedowały innemu bratu, Stanisławowi Nowowiejskiemu, staroście bracławskiemu, który je spłacił (I. Kal. 232 k. 196). Umarła w Ociążu 4 I 1795 r., mając 52 lata, pochowana w Kaliszu u Reformatów (LM Ociąż). Siostra Antoniego, stolnika łęczyckiego, była Agnieszka, żona Jerzego Kossobudzkiego. Nie żyła już w r. 1775, kiedy córce jej wuj Antoni Ł. zapisywał dług 12.000 zł (I. Kal. 214/216 k. 4).
Franciszek, w r. 1748 mąz Zofii Koszutskiej, wdowy po Kazimierzu Linowskim, posesorze Rogowa. Z praw do Rogowa małzonkowie kwitowali się wtedy z ich nabywcą, Władysławem Umińskim (ib. 184/189 k. 84). Adam świadkował 26 I 1763 r. (LC Ptaszkowo). Aniela, cysterka ołobocka, seniorka, umarła w Ołoboku 30 V 1767 r., mając 100 lat (Nekr. Obra; Nekr. Owińska, Nekr. Przemęt). Marcjanna, w r. 1787 żona Franciszka Byszewskiego, rotmistrza wojsk koronnych, umarła w r. 1791, pochowana 10 X.
Łętowski Marek, cysters paradyski, dokonał profesji 8 IV 1621, obrany 22 VI 1621 opatem tamtejszym, sekretarz królewski 1629 r. (P. 1416 k. 249v). Umarł 1 VIII 1629 r. (Nekr. Bledzew).
Łężeccy Jan i Stanisław, bracia niedzielni z Łężca Małego (wsi dziś nieznanej), całe swe części we wsiach Chylino i Geczowa(?) w p. kon. sprzedali w r. 1486 za 15 grz. Janowi Ciosnowskiemu z Chylina (P. 1387 k. 38v). Jan Ł., mąż Katarzyny, wdowy 1-o v. po Leonie Ludomskim, nabył od niej oprawę jej na wsiach Kąpiel i Przecław oraz uzyskał od nich w r. 1509 intromisję (G. 19 k. 94v). Jan Ł., jako stryj, asystował w r. 1514 przy transakcji Helenie Zbyszewskiej, żonie Andrzeja Łagiewnickiego (P. 1392 k. 14).
Łobescy ze wsi Łobez w pow. pyzdr., którym heraldycy dają h. Korab. Siedziało jednak na częściach tej wsi jednocześnie wielu drobnych właścicieli i, jeśli nawet w swej większości pochodzili z jednego rodu herbowego, to w sposób oczywisty nie wszyscy. Granic tu ustalić nie sposób.
Gardomir, Gardosz na sądach w Poznaniu 1389 r. Wespół z braćmi i "jątrwią" (bratową?) procesował się w latach 1398-1400 z Zofią z Cerekwicy. Na Boguchwale z Łężca w r. 1400 uzyskał 6 grz. za rany. Świadkował w Kościanie t.r. (Leksz. I, II). Nie żył już w r. 1417, kiedy występował jego syn Jan (Py. 3 k. 213). Boguchwał, Bogusz uzyskał w r. 1390 przeciwko swym rodzonym braciom, Wysławowi (Wyszkowi) i Szymonowi, sądowy nakaz przeprowadzenia działów. Brata Wyszka w r. 1392 pozywał o potwarz. Żył jeszcze w r. 1400 (Leksz. II). Dobrogost Ł. świadkował w latach 1394-1404 w Pyzdrach i Kościanie (ib.; Kośc. I l. 30v; Py. 1 k. 168). W r. 1418 występowała Dorota, wdowa po nim (Py. 4 k. 2v). Gniewomir, Gniewosz świadkował w r. 1395 w Pyzdrach (Leksz. II), żył jeszcze w r. 1417 (Py. 3 k. 227). Czelej, Czewlej wielokrotnie przeciwko Marcinowi z Wojciechowa o 10 grz. długu (Leksz. II). Żył jeszcze w r. 1418 (Py. 4 k. 44). W Kościanie w r. 1396 zeznawał obok niego także syn jego Piotr (Leksz. II). Buguchwał, Bogusz miał w r. 1396 termin z Wacławem Potarzyckim (ib.), a żył jeszcze w r. 1410 (Py. 2 k. 61v). Magdalena z Łobza, żona mieszczanina z Nowegomiasta toczyła w r. 1398 sprawę z Bieńkiem Jaraczewskim (Leksz. II). Tomasz, występujący w r. 1402, siedział w Dąbrowie w r. 1403 (Py. 1 k. 53v, 141v). Dobiesław w r. 1410 (Py. 2 k. 40v). Jan w r. 1413 (ib. k. 105v). Jan, Przybek i Mikołaj w r. 1417 (Py. 3 k. 227). Mikołaj w r. 1418 (Py. 4 j. 44). Jan i Dzierżka w r. 1423 (Py. 5 k. 126).
Przeglądanie 589 pozycji zakresu Łabęccy - Łobescy.
26272829[30]
