Przeglądanie 589 pozycji zakresu Łabęccy - Łobescy.
1234[5]6789
Łabęccy - Łobescy
II. Wawrzyniec, syn Macieja, cedował w r. 1610 Mikołajowi i Stefanowi Jaszczułtowskim, synom zmarłego Andrzeja, 640 zł z sumy 800 zł, zapisanej przez ich ojca (I. Kon. 35 s. 299).
III. Bartłomiej, syn Macieja, dokonał w r. 1610 na rzecz wspomnianych wyżej Jaszczułtowskich cesji takiej sumy, pochodzącej z tegoż żródła (ib. s. 300).
IV. Stanisław, syn Macieja, dziedzic części w Łaknie, występował w latach 1582-1597 i był w r. 1590 mężem Anny Łąckiej, żyjącej jeszcze w r. 1594 (Bon.). Córka Stanisława, Katarzyna, zmarła bezpotomnie przed r. 1673, była w r. 1632 żoną Łukasza Ogorzelewskiego, zmarłego przed r. 1673. Syn Eremian cz. Remigian.
Eremian cz. Remigian, syn Stanisława i Łąckiej, pozywany w r. 1614 przez Rożnieckich, był wówczas subdelegatem grodu przedeckiego. Mąż w r. 1632 Katarzyny Ogorzelewskiej, dziedzic części w Łaknie, Zieleńcu i Strzygach w r. 1642 (Bon.). Nie żył już w r. 1665 (N. 184 k. 54). Jego drugą żoną była Barbara Suska, która w r. 1675 kasowała daną jej przez męża w grodzie łęczyckim oprawę 4.000 zł posagu (N. 185 k. 404). Żyła jeszcze w r. 1678 (ib. k. 753), nie żyła zas 1687 r. (P. 1113 III k. 75). Synowie Eremiana: Wojciech, Marcin, Stefan, Andrzej, Kazimierz i Jan. Córka Eufrozyna zmarła bezpotomnie przed r. 1729 (przed r. 1724?), wydana 1-o v. p. 1679 r. za Jana Umińskiego, żyjącego jeszcze w r. 1700, była 2-o v. żoną Krzysztofa Węgierskiego, zmarłego przed r. 1715. Jego też zapewne córką była Barbara, która 2 III 1685 r. w Smogulcu poślubiła Piotra Boguckiego.
1. Wojciech Jan (Jan Wojciech), syn Eremiana i Suskiej, mąż Elżbiety Skrzetuskiej, córki Wojciecha, dał w r. 1665 teściowi zobowiązanie stawienia swej żony do akt dla skwitowania go z 1.500 zł posagu (N. 184 k. 55v). Dostał wtedy od tego Skrzetuskiego cesję sumy 3.000 zł, zapisanej przez Wojciecha Jeżewskiego, dziedzica wsi Trzeboń, oraz cesję kontraktu dzierżawy tej wsi, spisanego w r. 1663 pod zakładem 2.000 zł (ib. k. 54). Swej żonie oprawił w r. 1666 posag 2.000 zł (N. 225 k. 567v). Obok braci współspadkobierca ciotki Katarzyny Ogorzelewskiej, swoją częśc z sumy 800 zł zapisu, danego jej w r. 1632 w grodzie przedeckim przez męża na wsi Cetty w p. przedeckim, scedował w r. 1672 Eremianowi Żabińskiemu (N. 185 k. 165v). Wspólnie z braćmi Marcinem i Kazimierzem, jak też w imieniu braci, Stefana, Andrzeja i Jana, wieś Zieleniewo oraz części w Łaknie w p. przedeckim w r. 1675 sprzedał za 12.000 zł Janowi Kazimierzowi Żarlińskiemu (N. 225 k. 643). Do r. 1678 Żarliński uiścił się z całej nalezności wobec tych braci, a także wypłacił zabezpieczony na tych dobrach posag 1.800 zł siostry ich Eufrozyny zamężnej Umińskiej (N. 185 k. 754v). Wojciech od Apolonii Smoguleckiej, wdowy po Hieronimie Pogorzelskim, staroście powidzkim, w r. 1677 nabył wyderkafem za 21.000 zł wieś Kosztowo w p. nakiel. (N. 225 k. 674v) i jednocześnie wspólnie ze swą żoną, Elżbietą Skrzetuską, tę wieś sprzedał wyderkafem za 10.000 zł ks. Mikołajowi, kanonikowi płockiemu i plabanowi średzkiemu, Łukaszowi i Mikołajowi, braciom Cieleckim (N. 185 k. 651v). Wojciech Jan, wydając w r. 1678 swą córke Zofię za Adama Kurcewskiego, jeszcze przed ślubem, 23 IX, zapisał mu w posagu za nią 20.000 zł (N. 185 k. 784v, 785). Z tej sumy w r. 1680 spłacił 15.000 zł (P. 1101 III k. 94). Od Teodory z Wyrzyskich, wdowy po Wojciechu Charszewskim, 2-o v. żony Jakuba Złotnickiego, i jej synów, Franciszka, Michała, Kazimierza, Stanisława i Marcina Charszewskich w r. 1679 kupił za 44.000 zł części ich w Smoguleckiej Wsi oraz w Nowejwsi p. kcyń. Młodsi spośród braci aprobowali te transakcję w miare uzyskiwania pełnoletności, w latach 1683, 1684, 1688 (P. 1107 III k. 4, 1116 IX k. 2. 1429 k. 86; Kc. 132 k. 60v, 61, 62, 114; N. 225 k. 887). Od Jana Korzboka Łąckiego, podkomorzego wschowskiego, w r. 1680 kupił za 45.000 zł Morakowo w p. kcyń. (P. 1101 k. 67). Na Morakowie zapisal w r. 1685 w grodzie kcyńskim 500 tal. karmelitom kcyńskim (Hip. Wągr., Morakowo). Skwitowany w r. 1686 przez zięcia, Stefana Zdzychowskiego, z 20.000 zł (w tym 18.000 zł gotowizną, 2.000 w klejnotach i Wyprawie) z sumy 30.000 zł, zapewnionej mu kontraktem małżeństwa zawartego z Marianną Ł-ą (P. 1111 III k. 44v). Wnuczce swej, urodzonej z tej córki, Zofii Teresie Zdzychowskiej, która najwidoczniej właśnie wtedy przyszła na świat, zapisał w r. 1687 dług 3.000 zł (Kc. 132 k. 444). Umarł między r. 1688 a 1691 (P. 1116 IX k. 2; Kc. 132 k. 606v). Owdowiała Elżbieta ze Skrzetuskich żyła jeszcze w r. 1710 i wtedy swoja sumę posagową cedowala wnuczce Zofii Zdzychowskiej (Kc. 134 k. 47). Nie żyła już w r. 1713 (P. 1147 II k. 181). Syn Wojciecha i Skrzetuskiej, Remigian kwitował w r. 1691 sługę ojcowskiego, Piotra Kistowskiego (Kc. 132 k. 606v), nie żył juz w r. 1694, kiedy do spraw związanych ze spadkiem po nim szwagier Kurcewski z żoną mianowali plenipotenta (P. 1127 II k. 11). Jego spadkobierczynie, siostry Zofia Kurcewska i marianna Zdzychowska, w r. 1699 połowę Smoguleckiej Wsi i Nowejwsi, dobra odziedziczone po ojcu i bracie, sprzedały za 40.000 zł Stefanowi Zdzychowskiemu, podczaszemu wschowskiemu (P. 1137 IX k. 51). Z tych córek Wojciecha i Skrzetuskiej, Zofia była od r. 1678 żoną Adama z Komorza Kurcewskiego, który zmarł między r. 1709 a 1713. Odziedziczoną po ojcu połowę Morakowa sprzedała w r. 1713 swej siostrzenicy, Zofii ze Zdzychowskich, żonie Wojciecha Trzebickiego, kasztelanica spicimirskiego (P. 1147 II k. 181). Umarła między r. 1715 a 1720. Marianna wyszła najpierw przed r. 1678 za Stefana Zdzychowskiego, z czasem podczaszego wschowskiego, potem w r. 1709 zaślubiła 2-o v. Jana Grabskiego, kasztelana nakielskiego.
2. Marcin, syn Eremiana i Suskiej, wspólnie z bratem Janem Wojciechem w r. 1668 zawierał pod zakładem 3.000 zł kontrakt z Mścisławem Zaleskim, burgrabią ziemskim nakielskim (N. 185 k. 15v). Kontrakt ów dotyczył niewątpliwie jego małżeństwa z Konstancją Zaleską, córką tego Marcina, bowiem Konstancja w r. 1674, będąc już żoną Marcina Ł-go, kwitowała ojca z 3.000 zł posagu i wyprawy (N. 185 k. 363). Marcin t.r. oprawił jej tę sumę posagową (N. 225 k. 638). Oboje małzonkowie w r. 1678 kwitowali się z małżonkami Stanisławskimi, od których dzierżawili połowę Debrzna (N. 185 k. 715). Druga żoną Marcina była Barbara Skrzetuska, zaślubiona 2 III 1683 (LC Smogulec). Była ona córka Wojciecha i Doroty Siedleckiej, a Marcin w r. 1695 oprawił jej posag 3.000 zł (P. 1130 VIII k. 30). Od Andrzeja Radolińskiego nabył wyderkafem w r. 1684 za 15.000 zł na trzy lata Słupowo w p. kcyn. (P. 1107 II k. 3), a w r. 1688, tez wyderkafem, za 30.000 zł od opiekunów Katarzyny Smoszewskiej, starościanki bobrownickiej, Oleszno i Dobieszewko w p. kcyń. (P. 1116 IX k. 48). Wypłacił t.r. 4.000 zł posagu swej córce, zamęznej Nowowiejskiej (ib. k. 55v), zaś w r. 1694 taką samą sumę drugiej córce, zamężnej Szymanowskiej (P. 1127 VI k. 88v). Od opiekunów nieletnich Wysockich, dzieci zmarłego Stanisława i Marcjanny Kołudzkiej, 2-o v. Rozdrazniewskiej, kupił w r. 1694 za 18.500 zł wsie Padniewo i Palędzie Dolne z młynem zwanym Jerzy (P. 1128 XI k. 29). Umarł między r. 1696 a 1699 (G. 90 k. 78, 240v). Wdowa oraz opiekunowie nieletnich dzieci Marcina zrazu odprzedali 20 VI 1701 r. Padniewo za 53.000 zł marcjannie Kołudzkiej, teraz juz 3-o zonie rozwiedzionej Wojciecha Mycielskiego, podsędka sieradzkiego, oraz Aleksandrowi, Zygmuntowi, Janowi, Marcinowi, Franciszkowi, Zofii, Annie, żonie Franciszka Rozdrażniewskiego, Apolinarze i Katarzynie, dzieciom jej Wysockim (G. 91 k. 25v). Transakcja ta, jak sie zdaje, do skutku nie doszła i ostatecznie nabywcą tych wsi od Barbary i jej pasierbów, Mikolaja, Józefa i Tomasza Ł-ch, był Antoni Korytowski (N. 201 k. 1v, 2). Umarła Barbara Skrzetuska między r. 1711 a 1721 (Z. T. P. 39 k. 442; N. 201 k. 1v, 4). Miał Marcin z pierwszej żony synów, Konstantego i Mścisława, o których niżej, Antoniego, Wojciecha, Mikołaja, Tomasza i Józefa, wymienionych w kontrakcie macochy ich z Mycielska i Wysockimi z r. 1701 (G. 91 k. 25v). Spośród nich, Antoni i Wojciech juz nie wymienieni w dokumencie następnym dotyczących transakcji z Wysockimi z r. 1711 (Z. T. P. 39 k. 442), niewatpliwie wtedy juz nie zyli. Mikołaj i Tomasz żyli jeszcze w r. 1721 (N. 201 k. 1v, 4). Józef w r. 1724 zrzekł sie udziału w spadku po ciotce Umińskiej (I. Kon. 76 k. 1). Wypłacił w r. 1726 siostrze swej Zofii zamęznej Komornickiej na poczet posagu sumę 1.000 zł (G. 94 k. 510). Bezpotomny, zył jeszcze 21 II 1730 r. (LB Mogilno), nie żył juz w r. 1756 (Kc. 143 k. 147). Spośród córek z pierwszego małżeństwa, Ewa wyszła w r. 1701, 2-o v. przed r. 1724 poślubiła Bartłomieja z Rojewa Kaczkowskiego. Marianna była w r. 1694 żoną Franciszka Szymanowskiego, zmarła między r. 1733 a 1742. Anna (Konstancja) wyszła 1-o v. przed r. 1702 za Adama ze Słup Wałdowskiego, zaś 2-o v. przed r. 1708 za Józefa Stanisława Doliwę Różyckiego, umarła po r. 1717 (po 1729?). Z corek urodzonych z drugiej żony, Zofia poślubiła 1-o v. przed r. 1714 Stanisława Snarskiego, zaś 2-o v. w kościele Św. Trójcy w Gniexnie 24 X 1718 r. Stefana Komornickiego, chorążego, potem porucznika w regimencie pieszym Rzewuskiego, wojewody podolskiego, zmarłego w r. 1726, sama zmarła po r. 1725. Elżbieta, ochrzcz. 16 IX 1690 r. (LB Panigródz.), niezamężna, zmarła w r. 1757, pochowana 10 VII w Gołańczy u Bernardynów (A. B. Gołańcz, W. 42).
1) Konstanty, syn Marcina i Zaleskiej, plenipotent macochy Barbary Skrzetuskich 1699 r. (G. 90 k. 240v), zobowiązał się w r. w 1703 do spisania wzajemnego dożywocia z żoną Katarzyną Rokossowską, wdową 1-o v. po Stefanie Powalskim (N. 192 s. 39). Jego drugą żoną była Konstancja Choinska, córka Michała i Katarzyny Marszewskiej, o rękę ktorej spisał z jej matką w Czerlinie 19 II 1701 r. kontrakt. Narzeczonnej zapisał wtedy sumę 4.000 zł (Kc. 133 k. 337v, 338). Zrzekł się w r. 1711 dóbr ojczystych i należnych sobie sum po rodzicach, a przede wszystkim sumy na Padniewie (N. 193 s. 196). Dał tej swej żonie w grodzie wałeckim w r. 1709 zobowiązanie oprawienia posagu, a w r. 1714 posag ów, wynoszący 6.170 zł, oprawił na połowie dóbr (N. 197 k. 26v). Konstancja z Choińskich t.r. wraz ze swą siostra Dorotą, zamęzną Skórzewską, odziedziczoną po ich ojcu wieś Czerlino w p. kcyń., wedle zobowiązania z r. 1709, sprzedały za 31.000 zł Barbarze Paleczkowskiej, wdowie 1-o v. po Janie Brudzyńskim, 2-o v. zonie Macieja Swierczyńskiego, oraz córko jej, Katarzynie i Klarze Brudzyńskim (N. 197 k. 24v). Konstancja żyła jeszcze w r. 1720 (N. 201 k. 16v). Po jej smierci zawierał w r. 1726 układ z braćmi Powalskimi (N. 202 k. 200). Był tez w r. 1728 kanonikiem przemyskim, kiedy cedował pewną sume swym synom, Piotrowi i Maciejowi (N. 203 k. 41v). Nie żył juz w r. 1738 (N. 206 s. 122). Z pierwszego małżeństwa Konstantego pochodziła Julianna, zmarła w r. 1770, pochowana u Bernardynów w Górce, która 26 VIII 1725 r. zaślubiła Wladysława Żukowskiego, była wdową w r. 1756. Z drugiej żony synowie, Piotr, o którym niżej, i Maciej, który zył jeszcze w r. 1738 (N. 206 s. 122). Był bezpotomny i zapewne niedługo potem zmarł. Corka z drugiej żony, Marianna, którą w r. 1767 jako pannę dojrzałą, obok jej siostry Żukowskiej, kwitował Paweł Komornicki, jej brat cioteczny, z reszty ceny Kołodziejewa (Kc. 147 k. 178v). Będąc juz staruszką mieszkała w Kościerzynku i tam umarła 24 II 1777 r. (A. B. Górka, W. 43).
Piotr, syn Konstantego i Choińskiej, wspólnie z bratem Maciejem kwitował Józefa i Antoniego braci Powalskich z sum naleznych im wedle układu, który w r. 1726 spisali byli z ich ojcem (N. 206 s. 122). Piotr przysięgał w r. 1746 na urząd burgrabiego grodzkiego nakielskiego (N. 210 k. 167, 167v). Od Pawła Komornickiego i Jerzego Snarskiego, synów Zofii Ł-ej, braci miedzy sobą przyrodnich, w r. 1756 za 9.000 zł kupił połowę Kołodziejewa w p. gnieźn. (Kc. 143 k. 104). Jako współspadkobierca zmarłego Andrzeja Ł-go, brata swego dziada, odziedziczone po nim, obok innych wspołspadkobierców części Oleszna i Dobieszewka w p. kcy. sprzedał w r. 1766 Kazimierzowi Ł-mu (Kc. 147 j. 94). Umarł 11 IX 1767 r. (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Był bezdzietny, a Kołodziejewo dostało się po nim jego dwom siostrom (Kc. 147 k. 179).
2) Mścisław, syn Marcina Zaleskiej, kwitował w r. 1700 macochę Barbarę ze Skrzetuskich z sumy 4.000 zł, z częsci ojczystych wsi, Padniewo i Palędzie (P. 1139 IX k. 74). Jego żoną, zaślubioną przed r. 1708 była Marianna Gawłowska, córka Zygmunta i Anny Rogowskiej, której w r. 1708 zobowiązał się oprawić 10.000 zł posagu (Kc. 134 k. 3v, już w maju t.r. miał z niej dziecko). Skwitował w r. 1721 Antoniego Korytowskiego, obecnego dziedzica Padniewa i Palędzi, z sumy 1.200 t. (N. 201 k. 1v, 2). Był w r. 1732 posesorem wsi Rzęskowo p. nakiel. (P. 1235 k. 32). Już nie żył w r. 1736 (N. 205 s. 6). Owdowiała Marianna umarła między r. 1743 a 1750 (P. 1271 k. 35; N. 211 k. 14). Synowie, Marcin i Kazimierz, córki, Katarzyna Zofia, ochrzcz. 8 V 1708 r. (LB Juncewo), i Helena wydana przed r. 1742 za Antoniego Lewald Powalskiego, żyjąca jeszcze w r. 1735. O Marcinie wiem tyle tylko, że w r. 1742 wraz z bratem a też w imieniu matki, kwitował z 18.000 zł Faustyna Józefa Bielińskiego, dziedzica Dobieszewa i Słupowa (Kc. 139 k. 301v), zas w r. 1743, obaj, Kazimierz i on, byli plenipotentami tej matki (P. 1271 k. 35).
Kazimierz, syn Mścisława i Gawłowskiej, żeniąc się z Zuzanną Trąmpczyńską, córką Józefa i Apolinary Kierskiej, spisywał w Falmierowie 3 II 1748 r. z jej ojcem kontrakt małżeński pod zakładem 10.000 zł (N. 210 k. 266). Trąmpczyński w r. 1750, w myśl tej umowy, zapisał córce 2.000 zł, zaś Kazimierz spisał z żoną wzajemne dożywocie, a na połowie dóbr oprawił jej posag, tj. 8.000 zł już odebranych i te 2000 zł zapisane teraz. Ponadto zapisał jej od siebie 5.000 zł, ona zaś skwitowała ojca z 210.000 zł (N. 211 k. 13-14). Z siostrą swą, zamężną Powalską, zawarł w Krostkowie w r. 1753 układ, mocą którego t.r. wypłacił jej 4.000 zł, dopełniając w ten sposób sumę posagową 10.000 zł (N. 211 k. 107v). Od Jana Słupeckiego w r. 1759 kupił Chwaliszewo w p. kcyń. za 48.000 zł (N. 211 k. 362, 374; Kc. 114 k. 79). Odziedziczoną po ciotce, pannie Elżniecie, część z sumy 2.000 zł, zabezpieczonej na obu Kołudach p. inowrocł., cedował bratu stryjecznemu Piotrowi Ł-mu (N. 212 k. 84v). Jako współspadkobierca Andrzeja Ł-go, brata swego dziada, od innych spadkobierców, a mianowicie od Piotra, syna Konstantego, oraz od ks. Józefa, syna Jana, i jego rodzeństwa, w r. 1766 kupił części wsi Oleszno i Dobieszewko p. kcyń. (Kc. 147 k. 94). Umarł 8 II 1775 r., pochowany u Bernardynów w Górce (A.B. Górka, W. 43). Zuzanna z Trąmpczyńskich umarła 10 VII 1786 r., chyba w Krostkowie (ib.). Synowie: Kazimierz, Józef i Ignacy, córka Bogumiła (Teofila), niezamężna 1781 r. (LB Smogulec), wyszła przed r. 1789 za Macieja Ł-go umarła 22 I 1793 r. Z synów, Ignacy, obrany w r. 1785 na kuratora przez Ludwikę z Trzebnickich Malczewską (P. 1362 k. 486), żył jeszcze w r. 1788 (G. 115 k. 42). Zapewne identyczny z nim był Ignacy, który 26 I 1821 r. był chrzestnym córki Tadeusza Jaraczewskiego (LB Jaraczewo).
Józef, syn Kazimierza i Trąmpczyńskiej, dziedzic Chwaliszewa w r. 1780 (G. 107 k. 5v, 11v), zaślubił przed r. 1786 Teresę Kołudzką, córkę Antoniego i Jolanty z Kołudzkich (G. 112 k. 67v). Od Agnieszki Kołudzkiej, żony Onufrego Sadowskiego, kupił w r. 1789 części wsi Mielno, Nowoszki, Starawieś, młyn Niewólka i Holendry, za 5.000 zł (G. 115 k. 126v). Żona Józefa, Teresa, swoje części we wsiach powyższych, odziedziczone po stryju, ks. Aleksandrze Kołudzkim, kanonike katedralnym gnieźnieńskim, sprzedała w r. 1790 Walentemu Gozimirskiemu, kasztelanowi elbląskiemu (G. 115 k. 11). Józef sam również części nabyte od Sadowskiej, a pochodzące ze spadku po tymże ks. Aleksandrze Kołudzkim, wraz z dwiema kamienicami w Gniexnie, z częściami w Palędziu Kościelnym oraz z młynem "Brzozowiec" w p. gnieźn. sprzedał za długi temuż Gozimierskiemu (G. 115 k. 85v, 126). Tego Gozimirskiego, jako nabywcę praw do substancji zmarłego Kołudzkiego, starosty grabowskiego, oboje z żoną skwitowali w r. 1791 ze 103,550 zł, pochodzących z większej sumy 124.261 zł, należącej się po nim jego spadkobiercom (P. 1368 k. 55). Józef Ł., nazwany dziedzicem Krostkowa w r. 1790 (LB Lechlin), zaś w r. 1793 dziedzicem Krostkowa i Kosztowa (LM Lechlin), umarł przed 5 VIII 1804 r. (LB Mielżyn). Syn Apolinary, o którym niżej, córki, Rozalia i Leokadia. Rozalia (Róża), ur. ok. r. 1788, umarła w Sobiejuchach 12 V 1863 r., w wieku 75 lat, pochowana w Mielżynie, zaślubiła w Mielżynie 10 III 1828 r. Tadeusza Jaraczewskiego, dziedzica Jaworowa, zmarłego tamże 20 I 1828 r. Leokadia, ur. ok. r. 1795, mając lat 38 zmarła w Mielżynie 8 V 1833 r., wyszła najpierw 10 III 1812 r. w Mielżynie za Antoniego Hulewicza, posesora Zakrzewa, zaś 2-o v. w 1813 lub 1814 poślubiła Łukasza Gutowskiego. Może córką Józefa była też Wirydianna, zamężna Sikorska. Ona i Władysław Sikorski, chyba właśnie jej mąż, występowali obok Leokadii Hulewiczowej w r. 1813 jako chrzestni w Mielżynie.
Apolinary, syn Józefa i Kołudzkiej, ur. ok. r. 1785, dziedzic Mielżyna 1809 r. (LB Jarząbkowo), mąż Praksedy (Tekli) z Gorzeńskich nie później niż w r. 1812 (LB Mielżyn), umarł 8 XI 1827 r., mając lat 42 (LM Mielżyn). Prakseda męża przeżyła. Ich córeczka Tekla umarła w Ruchocinie 5 VI 1813 r. (ib.).
3. Stefan, syn Eremiana i Suskiej, uzyskał wraz z braćmi w r. 1657 od Jana Kazimierza Żarlińskiego zapis sumy 3.000 zł (N. 185 k. 404v). Ten Żarliński był nabywcą od nich części w Zieleniewie i Łaknie (N. 225 k. 643). Stefan swoje części w tych dobrach, wedle zobowiązania braci, sprzedał w r. 1678 temuż Żarlińskiemu za 12.000 zł (N. 225 k. 700). Z żoną Konstancją Jaworską spisywał wzajemne dożywocie t.r. (ib. k. 692). Trzymał zastawem od Stanisława Tuczyńskiego, kasztelana gnieźnieńskiego, wieś Kosztowo w sumie 20.000 zł (N. 191 k. 34). Nie żył już w r. 1692, kiedy Konstancja zapisywała dług 1.000 zł swojemu drugiemu mężowie, Aleksandrowi Sulskiemu (N. 189 k. 47v). Sama nie żyła już w r. 1694, a wtedy Marcin, Andrzej, Kazimierz i Jan Ł-cy, bracia jej pierwszego męża i opiekunowie synów jego z nią zrodzonych, Jana, Kazimierza i Eremiana (Remigiana), zawierali pod zakłademn 2.000 zł kontrakt z ojczymem tych swych bratanków, Silskim (P. 1128 VIII k. 90). Z pomiędzy tych synów Stefana, Jan miał juz wtedy zapewne lata sprawne i w imieniu swoim i braci oraz siostry Konstancji zawierał z ojczymem kontrakt trzyletniej dzierżawy wsi Kosztowo, pod zakładem 2.000 zł (N. 189 k. 108). Wspomniana wyżej Konstancja, nieletnia w latach 1699 i 1700 (N. 191 k. 34; P. 1139 IX k. 7v), żyła jeszcze 14 XI 1707 r. (LB Jaktorowo-Smogulec).
1) Jan, syn Stefana i Jaworskiej, o którym już było wyżej, że w r. 1694 miał już zapewne lata sprawne. W r. 1699 w asyście stryja Andrzeja, opiekuna swego nieletniego rodzeństwa, kwitował się z Apolinarą Smogulecką, wdową po Stanisławie Tuczyńskim, kasztelanie gniexnieńskim, z kontraktu zastawu Kosztowa zawartego przez kasztelana ze zmarłym Stefanem Ł-im (N. 191 k. 34). Ze Stanisławem Dembińskim w r. 1700 kwitował się z kontraktu zastawu Chwaliszewa w p. kcyń., zawartego pod zakładem 8.000 zł (P. 1139 XI k. 79v). Bratu Kazimierzowi cedował w r. 1701 sumę 5.000 zł, zapisaną sobie w r. 1700 przez swego stryjecznego brata Aleksandra (P. 1140 V k. 12). Od Stanisława Kierskiego, dziedzica Pobórki i Wysoczki, 29 VIII 1714 r. wziął w zastaw za 5.000 zł drugą z tych wsi w p. nakiel. (N. 197 k. 114v). Po tym to zapewne Janie wdową była Marianna Kierska, która w r. 1762 mianowała plenipotentem syna swego ks. Józefa (N. 212 k. 46). W imieniu matki ów ks. Józef w r. 1764 kwitował konwent wągrowiecki (Kc. 146 k. 154). Umarła Marianna w r. 1770 (A. B. Górka, W. 43). Oprócz Józefa był jeszcze inny syn, nastarszy z rodzeństwa, Konstanty, oraz córka Ludwika, która w Poznaniu w kościele Św. Michała w r. 1781 16 VIII zaślubiła Michała Rakowskiego. Konstanty, pleban w Iwnie, prowadząc w r. 1779 proces z Nepomucenem i Stefanem, braćmi Kierskimi, mianował swym plenipotentem brata Józefa, plebana w Wyrzysku (P. 1356 k. 206). Obaj ci Księża żyli jeszcze w r. 1781 (P. 1358 k. 248).
2) Kazimierz, syn Stefana i Jaworskiej, nieletni w latach 1694-1699 (P. 1128 XIII k. 90; N. 191 k. 34), jak już widzieliśmy, w r. 1701 uzyskał cesję sumy od starszego brata Jana. Umarł w r. 1752 i pochowany w Gołańczy u Bernardynów (A. B. Gołańcz, W. 42).
3) Remigian (Eremian), syn Stefana i Jaworskiej, nieletni w latach 1694-1700, pozostawał ostatnio pod opieką stryja Kazimierza (P. 1128 XIII k. 90, 1139 IX k. 7v). Ożenił się w r. 1723 z Marcjanną Ulatowską, córką Franciszka i Konstancji Łubieńskiej, wdową 1-o v. po Józefie z Błociszewa Gajewskim, od której przed ślubem otrzymał zapis 7.000 zł (P. 1191 k. 27). Owa Marcjanna juz t.r. umarła, a Remigian zawarł układ z Antonim Łączkowskim, działającym w imieniu własnym i innych jej spadkobierców, Józefa Ulatowskiego oraz Marianny Ulatowskiej, zamężnej Rynarzewskiej (P. 1193 k. 142, 1194 k. 44). Drugą żoną Remigiana była zaślubiona chyba w początkach r. 1727 Elżbieta Gozimirska, córka Macieja i Katarzyny Mieszkowskiej (Z. T. P. 45 k. 990). Oboje małżonkowie spisywali wzajemne dożywocie w r. 1732 (G. 96 k. 441). Od Leona Wojciecha Opalińskiego wzięli w r. 1733 na trzy lata zastaw wsi Koźlanka w p. pyzdr. (P. 1238 k. 190v). Posesorzy Dobrosołowa i Szyszłowa w p. gnieźn., zawierali w Sielcu 22 II 1738 r. układ z jej braćmi, Antonim i Wojciechem Gozimirskimi, dotyczący ulepszenia jej posagu (Kc. 139 k. 16, 16v). Elżbieta w r. 1743, już będąc wdową po Remigianie, skwitowała brata Antoniego z 2.000 zł, należnych jej z mocy tego układu (G. 97 k. 596). Wyszła potem 2-o v. za Wojciecha Rudnickiego i już nie żyła 1763 r. (G. 99 k. 439v). Synowie Remigiana z Gozimirskiej: Tomasz Ignacy, ur. w Ułanowie, ochrzcz. 24 XII 1727 r. (LB Kłecko), zapewne młodo zmarły, Jan, Mikołaj. Córka Jadwiga, wspomniana w r. 1763, uczestniczka w r. 1765 układu między rodzeństwem dotyczącego substancji ojczystej (Kc. 147 k. 11v), niezamężna, żyła jeszcze w r. 1781 i kwitowała wtedy małżonków Koszutskich, dziedziców Dobrosołowa w p. gnieźn., z prowizji od sumy 3.000 zł, zapisanej jej przy kontrakcie sprzedaży tej wsi (I. Kon. 82 k. 251v).
(1) Jan, syn Remigiana i Gozimirskiej, zaślubił przed r. 1762 Magdalenę Wężykówną (LB Czarnków), córkę Jana, majora wojsk koronnych, i Ludwiki z Mullerów, wdowę 1-o v. po Wawrzyńcu Ulatowskim (N. 212 k. 204; Ws. 185 k. 286). Wspólnie z bratem Mikołajem a też w imieniu siostry Jadwigi, jako dziedzice po rodzicach części Dobrosołowa i Szyszłowa, zawierali w r. 1763 kompromis z ojczymem Rudnickim, obecnym posesorem owych wsi (G. 99 k. 439v). Jan, sędzia kapturowy wałecki, od Wojciecha Gozimirskiego, sędziego kapturowego poznańskiego, stryja, oraz od Jana, skarbnika kaliskiego, i Michała Gozimirskich, bratanków, wedle układu rodziców z Gozimirskimi z r. 1738, kupił w r. 1764 za 15.750 zł części Dobrosołowa i Szyszłowa (P. 1338 k. 282v). Między sobą układ względem dóbr Jan Ł. i jego rodzeństwo zawierali w r. 1765 r. (Kc. 147 k. 11v). Od Karola Golcza, podchorążego wojsk pruskich kupił Jan 2 VIII 1765 r. za 16.166 zł Prusinowo cz. Prussendorf w p. wałeckim (P. 1339 k. 125v). Swoje części Dobrosołowa i Szyszłowa, wedle kontraktu z 12 VIII 1765 r., sprzedał w r. 1765 za 30.000 zł Ignacemu Szołdrskiemu, chorążycowi smoleńskiemu (P. 1342 k. 227; G. 100 k. 258v). W imieniu swego nieletniego pasierba, Antoniego Ulatowskiego, kwitował w r. 1767 wdowę i spadkobierców po Józefie Ulatowskim (N. 212 k. 204). Wspólnie z bratem Mikołajem, jako byli dziedzice części Dobrosołowa i Szyszłowa, kwitowali się w r. 1767 z ojczymem (G. 100 k. 257v). Oni obaj sprzedali w r. 1769, lub przed tą dazą, Oleszno i Dobieszewko w p. kcyń. Karolowi Bielińskiemu, pisarzowi grodzkiemu nakielskiemu (P. 1346 k. 13). Bieliński odstąpił od tej transakcji w r. 1776 (G. 103 k. 34). Magdalena z Wężyków umarła 31 XII 1773 r., pochowana w Poznaniu w kolegiacie farnej (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Jan żył jeszcze 20 I 1793 r. (LB Lechlin). Może z nim identyczny Jan, który w r. 1789 dzierżawił od Lipskiego, oboźnica koronnego, folwark "Dolny" w Długiem p. wschow. (Ws. 197 k. 669). Synowie Jana: Ignacy, ur. we wsi Humer koło Czarnkowa, ochrzcz. 13 X 1761 r. (LB Czarnków), i Maciej. O Ignacym nie wiem nic więcej.
Maciej, syn Jana i Wężykówny, radca departamentu budgoskiego i sędzia pokoju kamieński w r. 1809 (Bon.). Od Karola Bielińskiego, pisarza grodzkiego nakielskiego, nabywcy części Oleszna i Dobieszewka, uzyskał w r. 1769 zobowiązanie sprzedaży tych dóbr (P. 1346 k. 13). Mieszkał w r. 1787 w Przysiece (LB Sławno). Nazwany w r. 1788 dziedzicem Oleszna i posesorem Przysieki, a żoną jego była wtedy Bogumiła (Teofila) Ł-a, córka Kazimierza i Zuzanny Trąmpczyńskiej (zob. wyżej). Umarła ona po urodzeniu syna, 22 I 1793 r., pochowana w Łobżenicy u Barnardynów (LM Lechlin). Druga żona Macieja to Konstancja Gorecka, zmarła w Iwnie 30 III 1808 r., pochowana w Kcyni u Karmelitów. Nazwana dziedziczką Iwna (LM Kcynia). Jego dzieci z pierwszej żony: Ksawerwa Barbara Tekla, ur. w Przysiece, ochrzcz. 9 XII 1788 r., umarła tamże 23 I 1792 r. (LB, LM Lechlin), Salomea Tekla Barbara, ochrzcz. 19 XI 1790 r. (LB Lechlin), Wiktor, o którym niżej, Stanisław Jan Ferdynand Józef, ur. 2 I 1793 r. (ib.). Z drugiego małżeństwa córka Nepomucena, ur. ok. r. 1802, wydana 12 I 1820 r. w Kcyni za Marcina Tomickiego z Grudzielca.
Wiktor (Wiktor Józef Walenty), syn Macieja i Łaksińskiej, ur. w Przysiece, ochrzcz. 7 IX 1792 r. (ib.), dziedzic Iwna, umarł 18 I 1837 r. (LM Kcynia). Zaślubił przed r. 1817 (w r. 1816?) Teresę Gorecką, o której w r. 1829 mowa jako o dziedziczce Laskownicy (LB Żoń), a chwili śmierci męża jako o dziedziczce Łankowic. Zmarła ona w Poznaniu, na Chwaliszewie 13 VIII 1834 r., mając lat 38 (LM Św. Małgorzata Pozn.). Synowie ich: Remigiusz, o którym niżej, Bronisław Abdon Ignacy, ur. w Iwnie 6 VIII 1823 r., zapewne zmarły wcześnie, Józef, ur. tamże 2 IV 1832 r. (LB Kcynia). Z córek, Melania, ur. ok. r. 1816 w Iwnie, umarła w Poznaniu 4 VIII 1884 r., mając lat 68 (LM Św. Marcin, Pozna.), prowadziła stancję dla dzieci (Arch. Wojew. w Pozn., Testamenty). Konstancja Wiktoria, ur. w Iwnie 17 X 1817 r. (LB Kcynia). Maria Jadwiga Teresa, ur. w Iwnie 27 I 1826 r. (ib.), chrzestna 27 I 1854 r. (LB Gułtowy), chyba identyczna z Jadwigą zmarłą w r. 1867 w Pau w południowej Francji, o śmierci której zawiadamiały siostry (Dz. P. z 24 XI). Wanda Maria Deograta Wiktoria, ur. w Iwnie 11 IV 1828 r. (LB Kcynia), ona to niewątpliwie jako Wanda owdowiała Maszewska w r. 1884 zgłaszała w parafii śmierć siostry Melanii (LM Św. Marcin, Pozn.). Marianna, ur. w Iwnie 7 VII 1830 r. (LB Kcynia).
Remigian, Remigiusz (Franciszek Remigian Jan Ksawery), syn Wiktoria i Goreckiej, ur. w Iwnie 2 IV 1821 r. (ib.), zmarł 27 II 1881 r. w Poznaniu w Zakładzie Garczyńskich (LM Św. Marcin, Pozn.; Dz. P.). Jego żona Rozalia (Róża) Marwiczówna umarla u syna Jana w Miłosławiu 13 II 1902 r., mając 75 lat (Dz. P.). Syn ich Jan. Z córek, Bronisława, ur. ok. r. 1862, zaślubiła w Poznaniu u Św. Marcina 27 V 1886 r. Stanisława Maszewskiego, kupca w Ostrowie. Maria, ur. ok. r. 1868, była w r. 1891 żoną Józefa Smodlibowskiego. Niewątpliwie córką Remigiana była tez teresa, która zmarla jako dziecko 23 II 1870 r. (ib.).
Przeglądanie 589 pozycji zakresu Łabęccy - Łobescy.
1234[5]6789
