Przeglądanie 877 pozycji zakresu Małachowscy - Miaskowscy.
78910[11]12131415
Małachowscy - Miaskowscy
@tablica
Mańkowscy h. Jastrzębiec, znani w Małopolsce, na Rusi i Litwie. Adolf i Stanisława Stumpt, rodzice Ireny, urodz. w Kielcach 26 IX 1896 r., żony 1-o v. kapitana Kwarniewskiego z Bydgoszczy, która 2-o v. 6 XI 1924 r. wyszła za Michała Władysława Emila Wyskotę Zakrzewskiego, rotmistrza 16 pułku ułanów z Bydgoszczy (LC Wolsztyn).
Mańkowscy, Manikowscy h. Nałęcz, z Mańkowa, Manikowa w p. kalis., wsi dziś nieznanej. Jak się zdaje, zwący się tak i używający Nałęcza nie stanowili jednej rodziny. Wojciech z Małych Kęszyc, 1483 r. mąz Małgorzaty, córki Marcina z Mańkowa, w latach 1483-1498 zwany był M-im. Ta Małgorzata skwitowała 1483 r. Klemensa Kęszyckiego z sumy 10 grz. zastawnej na Mańkowie, którą miał od jej ojca (I. Kal. 3 k. 143v). Wojciech M. z Mańkowa toczył 1489 r. sprawę z Agnieszką, wdową po Janie Kęszyckim (ib. 1 534v). Ten sam niewątpliwie Wojciech, ale teraz nazwany Kęszyckim, kupił 1491 r. od Jana M-go za 30 grz. część w Mańkowie (P. 1387 k. 149v). Wojciecha M-go skwitowała 1498 r. Dorota, córka zmarlego wawrzyńca Chobry z Jelitowa, z ojcowizny w Jelitowie, Wiewiórczynie i Szyjakowie (I. Kal. 5 k. 20), a Wojciech t.r. uzyskał intromisję do części w tych wsiach od niej kupionych (ib. k. 28v). Jednocześnie żona jego Małgorzata została intromitowana do części w Chełstowie, kupionych od Andrzeja Kotojeckiego Ruska (ib.). Od tegoż Andrzeja z Kotojecka kupił Wojciech t.r. za 20 grz. część w Chełstowie (ib. k. 37). Skwitowany 1499 r. przez Małgorzatę, wdowę po Klemensie z Kęszyc, z posagu i przywianku, jakie miała przez męża oprawione na połowie Kęszyc (ib. k. 77). Ponieważ Dorota, córka Wawrzyńca z Jelitowa, nie dopełniła wspomnianej wyżej rezygnacji części Jelitowa, Wiewiórczyna i Szyjakowa, winna były 1505 r. uiścić 3 grz. winy jemu i 3 sądowi (ib. 6 k. 73). Jeszcze 1507 r. wzywał ją do wywiązania się z zobowiązania (ib. k. 153) i t.r. uzyskał intromisję do dwóch jej części w powyższych wsiach (ib. k. 198). Występował 1517 r. jako wuj Katarzyny, żony Piotra Czekanowskiego (P. 1392 k. 154v). Od Stefana Wturkowskiego 1518 r. nabył wyderkafem za 15 grz. łan roli w Ciechlu p. kal. (ib. k. 246v) i t.r., również wyderkafem od Anny, żony Stanisława Czyżewskiego, nabył za 10 grz. dwa półłanki roli osiadłej w Sadowiu p. kal. (I. i D. Z. Kal. 2 k. 40v). Nie żył już 1535 r., kiedy to synów jego, Mikołaja, Jana i Jakuba, pozywał Jakub Jaskólski, syn zmarłego Dziersława (I. i R. Z. Kal. 4 k. 702). Sprawa między nimi toczyła się już wcześniej, przed r. 1529. Szło o to, iż Wojciech miał trzymać bezprawnie w Mańkowie łan roli, który prawem bliższości należał się Jaskólskiemu w spadku po babce, Katarzynie Kaczkowej (ib. 3 k. 726). Chyba to temu Jakubowi M-mu sprzedał 1544 r. za 26 grz. część w Wielkim Manikowie Maciej M. (I. i D. Z. Kal. 6 k. 382). Za ten nabytek, nie w całości zapłacony, Jakub t.r. winien był Maciejowi 21 i pół grzywien (I. Kal. 7 k. 7). Od Marcina M-go nabył 1545 r. za 60 grz. dziedziczne jego części w Manikowie i Kęszyczkach p. kal. (I. i D. Z. Kal. 6 k. 389). Poraniony przez poddanego z Sieroszewic, wsi Piotra i Jakuba Sieroszewskich, uzyskał 1545 r. intromisję do ich dóbr w sumie 3 grz. winy, bo nie uczynili sprawiedliwości za tego poddanego (I. i D. Z. Kal. 7 k. 32). Znamy Kęszyckich h. Nałęcz z Kęszyc w p. kal., dla tej tedy przyczyny powyższych dziedzicow w Mańkowie kładę pod tym herbem. Nie sądzę jednak, by musiał istnieć związek "po mieczu" między nimi a M-imi, o których będzie niżej, z całą już pewnością Nałęczami.
Małgorzata M-a, wdowa po Macieju Paluchu Podkockim, swoją część po rodzicach w Manikowie i Kęszyczkach dała 1531 r. swemu zięciowi Jaskólskiemu i żonie jego a swej córce Annie M-ej (ib. 2 k. 203a). Jest to oczywiście znany nam już Jakub Jaskólski, syn Dziersława, który o rok wcześniej, 1531 r. kupił był za 8 grz. od Katarzyny i Doroty, córek zmarlego Andrzeja Czachórskiego, ich część po rodzicach w Jaskółkach (ib. k. 183v). Ów Jakub Jaskólski, zwany też M-im, o imionisku Rabieja, został zabity przed r. 1552 przez Stanisława Szołowskiego z Szołowa, który, pozwany przez jego synów, nie stanął i 1539(?) r. winien był uiścić winę 8 skojców (I. Kal. 15 k. 312; I. i D. Z. Kal. 7 k. 486). Owdowiała Anna pozywała 1547 r. Jana Podkockiego Palucha, brata swego, o 9 grz., które dała mu była po śmierci męża "do wiernych rąk" (I. i D. Z. Kal. 7 k. 216). Poszła 2-o v. za Wojciecha Czachórskiego, któremu 1552 r. na swej części po rodzicach w Mańkowie zapisała 20 grz. (ib. 6 k. 446). Jej syn Piotr i córki Agnieszka i Małgorzata, zrodzeni z tym drugim mężem, pisali się M-imi cz. Czachórskimi. Część w Mańkowie trzymali w sumie zapisu danego ich ojcu przez matkę (R. Kal. 1 k. 521). Z nich, Agnieszka, żona uczciwego Piotra Kozła, młynarza w Pyrzycach, przeżywszy brata i siostrę odziedziczone po nich części Mańkowa 1609 r. sprzedała za 50 grz. Wojciechowi Wysockiemu z Sadowia (R. Kal. 1 k. 347). Jakub i Anna, byli rodzicami synów Jana i Macieja. Z ich córek, Jadwiga M-a, już będąc wdową po szl. Zygmuncie z Czachór, gdzie indziej nazwanym opatrznym Zygmuntem z Kalisza, wedle zaś wywodu ze szlachectwa syna ich Jana Gałęskiego, Janem Zygmuntem Gałęskim z Czachor, który był woźnym ziemskim kaliskim, kwitowała 1582 r. swych bratanków z posagu (I. Kal. 48 s. 605). Żyła jeszcze 1598 r. Urszula, 1598 r. wdowa po uczc. Mosiele, mieszczaninie w Sulmierzycach (R. Kal. 7 k. 159v). Róża, t.r. już nie żyjąca, żona szl. Piotra Twardowskiego, mieszczanina z Raszkowa (ib.).
1. Jan M., syn Jakuba i Anny, miał 1545 r. lat 14 i wraz z młodszym bratem, w asyście stryja Wawrzyńca Jelitowskiego i wuja Andrzeja Podkockiego, swoja i brata część Jaskółek p. kal. sprzedał za 12 grz. Wojciechowi Jaskólskiemu (I. i D. Z. Kal. 6 k. 400v). Z długów ojcowskich skwitował 1552 r. Jana Marcin M. (I. Kal. 15 k. 312). Chyba już nie żył 1576 r., kiedy jego syn zawierał transakcję ze stryjem (ib. 44 s. 1034). Nie znam jego żony. Miał syna Gabriela i córkę Urszulę, 1579 r. żonę Jana Chełstowskiego.
Gabriel, syn Jana, kwitował się wzajemnie 1576 r. ze stryjem Maciejem z dzierżawy Manikowa (ib.). Skwitowany 1582 r. z posagu przez ciotkę, wdowę po Zygmuncie, woźnym kaliskim (ib. 48 s. 605). Od Macieja Chełstowskiego kupił 1593 r. za 200 zł łąkę w Podłużycach zwaną Podbasica oraz dwa składy roli (R. Kal. 6 k. 747). Poświadczał 1594 r. szlachectwo Jana Gałęskiego, syna swej ciotki Jadwigi i przy tej okazji sam wystąpił jako M. h. Nałęcz (I. i D. Z. Kal. 28 k. 23). Bezdzietny, nie żył już 1610 r. (R. Kal. 1 k. 521).
2. Maciej, syn Jakuba i Anny, miał 1545 r. lat 7 (I. i D. Z. Kal. 6 k. 400v). Ożenił się 1570 r. z Małgorzatą Nieniewską, córką Marcina, której brat Andrzej zapisał wtedy, jeszcze przed jej ślubem, sumę 30 grz. jako resztę posagu, Maciej zaś zobowiązał się na połowie swych części w Manikowie oprawić jej posag 45 grz. (I. Kal. 36 s. 1437), oprawił zaś jej tam 1571 r. sumę 50 grz. posagu (R. Kal. 3 k. 232). Wszystkie części Mańkowa odziedziczone po rodzicach jak również i po zrzeczeniu się na jego rzecz dóbr macierzystych przez siostry, Urszulę i zmarłą Różę, sprzedał 1598 r. za 330 zł Wojciechowi Wysockiemu (ib. 7 k. 159v). Świadkując 1594 r. przy wywodzie szlachectwa swemu siostrzeńcowi Janowi Gałęskiemu wystąpił sam jako hernu Nałęcz (I. i D. Z. Kal. 28 k. 23). Chyba ten sam Maciej na połowie swych części w Mańkowie oprawił 1595 r. posag 100 zł żonie Zofii Gałęskiej, córce Jakuba Gałęskiego Piotruszki (R. Kal. 6, luzy przy końcu tomu). Zofia, będąc już wdową, wraz z córka panną Teofilą kwitowała 1616 r. z ran Helenę z Węgierskich Karską (I. Kal. 82 s. 1571). Zob. tablicę.
@tablica
Mańkowscy h. Zaremba, z Mańkowa w p. kal. Wydawca herbarza Uruskiego, A. Włodarski dał osobny artykuł o M-ch h. Prawdzic, gdzie wyliczył pewną ilośc członków rodziny, o której tu piszę, wymieniając zreszta niektórych spośród nich także i pod Zarembami. Skąd wziął się ów Prawdzic? Oto ks. Marcin Kotarbski przy instalacji na kanonię poznańską 18 I 1779 r. wymienił z tym herbem swoją matkę Mariannę M-ą rodzącą sie z Anny Grabińskiej (Install., s. 155). Ale ojciec owej Marianny zamężnej Kotarbskiej a mąz Grabińskiej pisał się, jak to zobaczymy niżej, "Zarembą M-im", trzeba więc owego "Prawdzica", tak zbliżonego motywami heraldycznymi do Zaremby, uznać za skutek ignorancji w tym względzie ks. Marcina.
Janusz z Mańkowa ręczył 1433 r. Michałowi z Mańkowa za swego pasierba Marcina (Gr. Kal. 1 k. 82).
Marcin z Mańkowa nie żył już 1455 r., kiedy wdowa po nim Anna kwitowała ze swej oprawy posagu i wiana, tj. z 30 grz. rodząną siostrę tego męża Annę, żonę szl. Jana Piskorzewskiego (Pyschorzowski, Pichorzewski), sołtysa (Z. Kal. 12 k. 190v). Zarówno Anna wdowa jak i Anna Piskorzewska, obie żyły jeszcze 1483 r. (I. Kal. 3 k. 142v, 143). Marcina syn Marcin i córka Małgorzata, której 1456 r. z racji sprawy toczonej ze Stefanem z Kęszyc "przydano" lat, by była w wieku "sprawnym", tj. 12 lat (Py. 11 k. 276). Owa Małgorzata wraz z Anną, żoną Andrzeja z Mańkowa (kim były względem siebie, może siostrami?) część dziedziczną po zmarłym Marcinie M-im zobowiązały się 1464 r. zrezygnować Klemensowi z Kęszyc (I. Kal. 1 k. 278v). Temu Klemensowi zastawiła 1471 r. za 7 grz. ojczystą częśc w Mańkowie (ib. 2 k. 154). Była w l. 1483-1498 żoną Wojciecha z Małych Kęszyc zwanego też M-im.
Marcin, syn Marcina i Anny, miał sprawę sądową z Marcinem Drygałą Skrzypieńskim i 1507 r. założone zostało między nimi vadium 200 zł (I. Ka. 16 k. 194). Był mężem Anny, która będąc już wdową kupiła 1524 r. wyderkafem za 30 grz. od Gotarda Głoskowskiego części w Momotach (I. i D. Z. Kal. 2 k. 95). Synmowie tego Marcina: Jan, Piotr, Maciej, Marcin, Bartłomiej, Mikołaj, Stanisław, Wacław i zapewne Wojciech. Spośród nich, Wacław wymieniony wśród braci 1535 r. nie żył już 1561 r. Nie żył wtedy i Wojciech, ale milczy o nim zapis z r. 1535, może więc nie żył już i wtedy? (I. i D. Z. Kal. 2 k. 238; ), 1397 k. 103v).
A. Jan, syn Marcina i Anny, mąz Katarzyny Zacharzewskiej, wdowy 1-o v. po Andrzeju Zacharzewskim, od której 1529 r. nabył wyderkafem za 10 grz. dwa łany puste w Zacharzewie p. kal. (I. i D. Z. Kal. 2 k. 169, 175v). Wraz ze swym niedzielnym bratem Piotrem sprzedali 1532 r. całe swe części w Mańkowie za 20 grz. Pawłowi Parczewskiemu (ib. k. 206). Żona Marcina, Katarzyna zabiła na polu Zacharzewa pracującego tam na roli Wawrzyńca zacharzewskiego. Nie stanęła z pozwu synów zabitego, Macieja i Stanisława Zacharzewskich, i 1532 r. winna była płacić 8 skojców winy (I. i R. Z. Kal. 4 k. 86). Ze stryjem i opiekunem tych Zacharzewskich, Andrzejem zacharzewskim, swoim rodzonym bratankiem(?), zawarła 1533 r. układ o główszczyznę. Zobowiązała się synom zabitego zapisać 50 grz. (I. Kal. 7 k. 471). Spełniając to, t.r. tym Zacharzewskim sprzedała wyderkafem za 50 grz. dwa puste lany i pół stawu w Zacharzewie (I. i D. Z. Kal. 2 k. 216v). Jan żył jeszcze 1535 r. (ib. k. 238v). Bezdzietny, nie żył już ok. 1539 r. (ib. k. 593). Owdowiała Katarzyna 1542 r. dała swoje części w Zacharzewie synowi Mikołajowi Zacharzewskiemu (ib. 6 k. 362). Był to oczywiście syn z pierwszego męża Radłowskiego biorący nazwisko od macierzystego Zacharzewa. Nie żyla już 1550 r. (I. Kal. 12 II s. 359).
B. Piotr, syn Marcina i Anny, 1532 r. brat niedzielny Jana (I. i D. Z. Kal. 2 k. 206), asystował jako wuj 1533 r. przy transakcji Dorocie z Siedlemińskich Brzozogajskiej (P. 1393 k. 562v). Swoją część w Momotach należna mu z działów braterskich sprzedał 1535 r. za 60 grz. bratu Bartłomiejowi (ib. k. 238v). Jako spadkobierca brata Mikołaja całe odziedziczone po nim części w Momotach i w pustece Siedliska sprzedał 1560 r. za 30 grz. Wojciechowi Marszewskiemu (P. 1396 k. 882).
C. Maciej, syn Marcina i Anny, dziedzic części w Momotach 1535 r. (I. i D. Z. Kal. 2 k. 238v). Swoją część w Mańkowie (Manikowie) sprzedał 1544 r. za 26 grz. Jakubowi M-mu, dla którego nie umiem znależć miejsca w genealogii tej rodziny (ib. 6 k. 382). T.r. od owego Jakuba otrzymał zapis 21 1/2 grz. jako pozostałość z ceny owych dóbr (ib. 7 k. 7).
D. Marcin, syn Marcina i Anny, dziedzic części w Momotach 1535 r. (ib. 2 k. 238v). Część w Mańkowie i Kęszyczkach sprzedał 1545 r. za 60 grz. Jakubowi M-mu (ib. 6 k. 389). Od Tomasza Korzkiewskiego wyderkafem nabył 1546 r. za 14 grz. pewne role w Momotach (P. 1395 k. 265v), a 1550 r., po śmierci Tomasza, skwitował z tej sumy jego brata, Macieja Korzkiewskiego (I. Kal. 12 s. 297). Należne sobie z działów braterskich części w Momotach 1557 r. sprzedał za 200 grz. bratu Bartłomiejowi (I. i D. Z. Kal. 6 k. 479), a 1571 r. całą swą część w tejże wsi dał synom tego Bartłomieja, już zmarłego, Maciejowi, Wojciechowi i Kasprowi (R. Kal. 3 k. 431v). Już nie żył 1582 r. (P. 939 k. 349). Żoną jego była Regina Rayska, od której 1557 r. nabył część w Rajsku p. kal. (I. Kal. 22 k. 66) i t.r. dał ową część tej żonie w dożywocie (P. 1396 k. 510). Dla zrodzonych z niej dzieci ustanowił 1568 r. opiekunów, m. in. swego rodzonego bratanka Macieja M-go (I. Kal. 34 s. 881). Z tych dzieci, wiem tylko o synu Janie, dziedzicu w Rajsku, którego 1582 r. zabił na ulicy w Poznaniu Stanisław Tłocki. Wizji ciała dokonano 13 VIII w domu uczc. Mazura na przedmieściu Piaski. Pogrzeb odbył się 16 VIII w kościele Św. Anny (Bernardynów) na przedmieściu Poznania. Jako jego spadkobiercy występowali wtedy bracia stryjeczni Maciej i Kasper, jest więc rzeczą oczywistą, że ojciec i rodzeństwo już nie żyli (P. 939 k. 349).
E. Bartłomiej, syn Marcina i Anny, od Adama i Elżbiety, syna i córki zmarłego Tomasza Głoskowskiego, 1530 r. kupił za 30 grz. część w Momotach, którą oni odziedziczyli po swym stryju Gotardzie M-im (I. i D. Z. Kal. 2 k. 170). Tego Gotarda nie umiem związać genealogicznie. Bartłomiej od brata Piotra kupił 1535 r. za 60 grz. jego część w tejże wsi (ib. k. 238v). Wraz z bratem Stanisławem część w Mańkowie sprzedał 1537 r. za 20 grz. Pawłowi Parczewskiemu (ib. 6 k. 315). Około 1539 r. wespół z braćmi, jako wspólspadkobierca brata Jana uzyskał termin przeciwko Mikołajowi Zacharzewskiemu o zagarnięcie dwóch ról pustych w Zacharzewie pochodzących ze spadku po tym bracie (ib. 7 k. 593). Z bratem Mikołajem skwitował 1550 r. tego Zacharzewskiego z 10 grz., za które ich zmarły brat Jan miał sobie przez żonę sprzedane wyderkafem dwa łany w Zacharzewie (I. Kal. 12 II s. 359). Od brata Marcina 1557 r. kupił za 200 grz. jego część w Momotach (I. i D. Z. Kal. 6 k. 479). Inną część tamże kupił 1560 r. za 200 grz. od brata Stanisława (ib. k. 528v). Nie żył już 1571 r. (R. Kal. 3 k. 431v). Żona jego była Anna Biernacka, córka Mikołaja, której 1537 r. na połowie swej części w Momotach oprawił 30 grz. posagu (I. i D. Z. Kal. 6 k. 307). Żyła jeszcze 1589 r., będąc już wdową (R. Kal. 6 s. 172). Synowie: Maciej, Wojciech i Kasper. Corka Regina, w l. 1585-1596 żona Macieja Godziątkowskiego, wdowa 1620 r. Jak się zdaje, synem Bartłomieja był też Melchior, który całe części Momot, zarówno te ojczyste jak i odziedziczone po rodzonych stryjach, Mikołaju, Janie, Wacławie i Wojciechu, sprzedał 1561 r. za 100 zł Janowi Kurczewskiemu (P. 1397 k. 103v).
I. Maciej, syn Bartłomieja i Biernackiej, 1568 r. jeden z opiekunów dzieci stryja Marcina M-go (I. Kal. 34 s. 881), skwitował 1570 r. brata rodzono-stryjecznego Marcina z zobowiązania sprzedaży części Momot (ib. 36 s. 61), ale to zobowiązanie sprzedaży za 200 zł części w tej wsi dostał od niego t.r. ponownie (ib. s. 225). Wespół z bratem Wojciechem 1579 r. kupił od brata Kaspra za 600 zł części w Momotach (R. Kal. 5 k. 44v). Inną część w tej wsi, zwaną Szpotowską cz. Klichowską, kupił 1583 r. za 500 zł od Krzysztofa Marszewskiego (R. Kal. 5 k. 323v), a 1584 r. zobowiązał się sprzedać ową częśc za 300 zł bratu Wojciechowi (I. Kal. 50 s. 845). Spadkobierca Jana M-go, brata stryjecznego, odziedziczone po nim części Rajska, a sobie przypadające w dziale, sprzedał 1585 r. za 166 zł Janowi Kobierzyckiemu, trzymającemu owe dobra w zastawie (R. Kal. 5 k. 505v). Wespół z żoną części w Momotach, kupione od Marszewskiego, sprzedał 1586 r. za 500 zł Janowi Skrzypińskiemu (R. Kal. 5 k. 550v), zaś inne części w tejże wsi, ojczystą i nabytą od brata Kaspra sprzedał 1589 r. za 500 zł bratu Wojciechowi (ib. 6 s. 233). Od Macieja i Łukasza, braci Pawłowskich, kupił 1595 r. za 500 zł części w Pawłowie Wielkim p. kal. (R. Kal. 6, luzy przy końcu tomu), a 1596 r. sprzedał je za taką samą sumę Wojciechowi Miedzianowskiemu (I. Kal. 63 k. 304; R. Kal. 7 k. 5v). Od Marcina i Wojciecha, braci Droszewskich, 1596 r. wziął w zastaw za 500 zł wieś pustą Popówko (ib. k. 42v). Skwitowany 1596 r. z ran przez Marcina Przybysławskiego (ib. k. 303). Od Andrzeja i Jana braci Siąskich (Siejuskich) cz. Galewskich t.r. otrzymał zobowiązanie wieczystej sprzedaży części Siączyc p. kon. (ib. k. 346v). Inne części w tejże wsi t.r. zobowiązał się sprzedać mu za 2.000 zł Andrzej Grochowski (ib. k. 474v), czego dopełnił po smierci Macieja wobec jego synów. Nie żył już 1597 r. (R. Kal. 7 k. 69v; I. R. Kon. 28 k. 304). Jego żoną była Dorota Przyrańska, córka Wojciecha, której krótko przed ślubem, 14 III 1577 r., na połowie części Momot oprawił posag 400 zł (R. Kal. 4 k. 374v). Była 2-o v. żoną Krzysztofa Siąskiego (Siejuskiego) cz. Galewskiego, kiedy 1602 r. za córką swoją Anną M-ą idącą za Piotra Skarżyńskiego, zapisała temu przyszłemu zięciwi w posagu z dóbr macierzystych 200 zł (I. R. Kon. 30 k. 507). Nie żyla już 1606 r. (ib. 32 k. 418v).
I) Stanisław, syn Macieja i Przyrańskiej, ur. ok. 1577 r., bowiem 1598 r. miał mieć 21 lat (ib. 28 k. 357v). Wraz z braćmi Andrzejem, Piotrem, Janem i Maciejem od Andrzeja Grochowskiego kupił 1597 r. za 2.000 zł części Siąszyc, wedle zobowiązania danego ich ojcu (R. Kal. 7 k. 69v). Skwitowany 1601 r. z 400 zł przez Jana M-go, syna zmarłego Stanisława (W. 17 k. 433v). Wraz z bratem Andrzejem zapisał 1602 r. dług 30 grz. braciom Waliszewskim (I. Kal. 68 s. 417). Ich obu 1604 r. skwitował szwagier Piotr Skarżyński z 500 zł posagu za ich siostrą Anną (ib. 70 k. 777). Całe swoje części Siąszyc p. kon. sprzedał 1608 r. za 1.000 złp bratu Andrzejowi (R. Kal. 1 k. 315). Od małzonków Nieradzkich wydzierżawił wraz z żoną 1615 r. części wsi Krągola, Krągołka i Karsy (I. Kon. 38 k. 548). Oboje od wdowy Marianny z Rajskich Doruchowskiej 1616 r. wydzierżawili Swienice p. kal. (I. Kal. 82 s. 1519). Umarł między r. 1644 a 1646 (Kośc. 301 k. 1001; Py. 153 s. 180). Ożenił się 1600 r. z Barbarą Grabowską, córką Macieja, która od ojca dostała zapis długu 200 złp, a Stanisław na krótko przed ślubem 12 I zobowiązał sie oprawić jej na połoei części Siąszyc 500 zł posagu (P. 970 k. 64), którego to zobowiązania dopełnił dopiero 1608 r. (R. Kal. 1 k. 285v). Dożywocie wzajemne spisali małzonkowie 1604 r. (ib. 7 k. 639v). Barbara 1606 r. skwitowała brata Stanisława Grabowskiego z dóbr po ojcu i matce (I. Kon. 32 k. 384). Żyła jeszcze 1616 r. (I. Kal. 82 s. 1519), nie żyła już 1646 r. (Kośc. 301 k. 1001). Syn Stefan. Córka Izabela, która 1641 r. w asyście ojca kwitowała Piotra Żegockiego, starostę kościańskiego (P. 1043 k. 84). Jeszcze niezamężna 1646 r., kiedy cedował jej sumę 400 zł Tomasz Strzelecki (Kośc. 301 k. 1001), potem żona Andrzeja Milewskiego, wdowa 1664 r.
Stefan, syn Stanisława i Grabowskiej, kupił 1644 r. za 3.000 zł od Jana M-go, syna Stanisława (zob. niżej) części w Momotach (R. i I. Z. Kal. 1c k. 493). Rolę pusta w tej wsi 1651 r. kupił za 600 złp od Krzysztofa Kotlińskiego (ib. k. 533). Skwitowany 1664 r. z 600 zł przez siostrę, owdowiałą Milewską (Py. 153 s. 180). Jego żoną była Ewa za Skrzypny Twardowska, córka Mikołaja, której 1642 r. oprawił posag 800 zł (R. Kal. 12 k. 344). Oboje t.r. od jego stryja Jana M-go otrzymali zapis długu 400 złp (G. 80 k. 1037), a 1646 r. spisali wzajemne dożywocie (P. 1422 k. 1032v). Zapewne córką Stefana była Anna, w l. 1664-1709 żona Mikołaja Ostaszewskiego, nie żyjąca już 1710 r., dziedziczka w Momotach (P. 1145 k. 58).
Przeglądanie 877 pozycji zakresu Małachowscy - Miaskowscy.
78910[11]12131415
