Przeglądanie 877 pozycji zakresu Małachowscy - Miaskowscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona40414243[44]





Małachowscy - Miaskowscy
Miaskowscy h. Bończa
Wojciech (Anastazy Wojciech), syn Macieja i Anny Miaskowskiej, ur. w Śródce, ochrzcz. 16 V 1784 r. (LB Tulce), kapitan 15 pułku piechoty wojsk Księstwa Warszawskiego, mieszkał potem na Chwaliszewie, przedmieściu Poznania, umarł zaś w Łącznym Młynie 4 III 1861 r., bezpotomnie (Dz. P.). Żoną jego była mieszczka chwaliszewska Agnieszka z Bagnowskich, owdowiała Piślewska, ur. ok. 1775 r. na Przedmieściu Śródka, zaślubiona 4 II 1825 r. (LB Św. Małgorzata, Pozn.).

2) Wojciech, syn Jakuba i Bielickiej, chorąży regimentu pieszego królewicza w 1753 r. (I. Kon. 78 s. 653), podporucznik wojsk koronnych 1760 r. (G. 99 k. 210v). Zawierał wespół z bratem Karolem 1740 r. ugodę z posesorem Wojsławic, Maciejem Przeradzkim (I. Kal. 177 s. 426). tego brata kwitował w 1753 r. z sumy 4.128 złp na poczet 23.128 złp należnych sobie wedle działu z tym bratem i siostrą Ponikiewską (I. Kon. 58 s. 653). Prawa do spadku po stryju Franciszku, tak swoje jak i nabyte od brata, ks. Karola, cedował w 1760 r. Piotrowi Sapieże, wojewodzie smoleńskiemu (G. 99 k. 210v), zaś siostra Gockowska t.r. skwitowała brata ze swych praw do tego spadku (P. 1330 k. 25). od Walentego Korwin Bienkowskiego otrzymał w r. 1760 zobowiązanie sprzedazy za sumę 42.000 zł Siedleczka w p. kcyn. (Kc. 144 k. 112v). Wespół ze wspomnianą wyżej siostrą części ich w Miaskowie sprzedał w r. 1763 za 20.000 złp bratu, ks. Karolowi (P. 1337 k. 77v). Siedleczko, wedle kontraktu z 8 X 1783 r., sprzedał za 60.000 złp swemu synowi Józefowi, pochodzącemu z pierwszego małżeństwa (G. 110 k. 137v), a jednocześnie scedował mu zaległe prowizje od sumy posagowej jego matki (ib. k. 139). Żył jeszcze, jak to zobaczymy, w 1790 r., nie żył zaś 1 III 1802 r. (LB Św. Trójca, Gniezno). Jego pierwszą żoną była zaślubiona 25 XI 1754 r. Konstancja Morawska, córka Jana, sędziego surogatota grodzkiego poznańskiego, i Katarzyny ze Sczanieckich (LC Katedra, Gniezno), zmarła w Opatówku 10 II 1760 r., pochowana w Poznaniu u Dominikanów (LM Opatówko). Po raz drugi ożenił się 12 II 1765 r. z Franciszką (Marianna Franciszką Anielą) Wyssogotą Zakrzewską z Książa (LC Książ), która umarła w Siedleczku 17 VI 1775 r. i 23 VI pochowana była w Gołańczy u Bernardynów (LM Łekno; A. B. Gołańcz, W. 42). Miała na Siedleczku zabezpieczoną sumę 30.000 złp (G. 110 k. 137v). Wreszcie trzecią żona Wojciecha była około r. 1781 Michalina Kaczkowska, córka Jakuba i Joanny z Jerzykowskich, która dostała od męża na Siedleczku zapis 8.000 złp (ib.), zaś wzajemne dożywocie spisała z mężem w r. 1790 (G. 115 k. 136v). Nie żyła już 1 III 1802 r. (LB Św. Trójca, Gniezno). Z pierwszej żony syn Józef, o którym niżej. Według Żychlińskiego Wojciech miał z Morawskiej także syna Antoniego, najstarszego z rodzeństwa, zrazu towarzysza chorągwi pancernej, potem dominikanina w Poznaniu, wreszcie plebana u Św. Ducha w Pleszewie, zmarłego w r. 1819. testament Jana Morawskiego z r. 1787 wymienia istotnie dwóch synów jego córki Konstancji zamęznej M-ej, zakonnika dominikanina (bez imienia) i Józefa (P. 1120 k. 58, 59). Z drugiego małżeństwa były tylko córki. Z nich, Anastazja Ludwika Teresa, ur. w Siedleczku 20 VIII 1769 r. Jadwiga Teresa, ur. tamże 6 II 1771 r. Jadwiga, ur. tamże w Maju 1772 r. (LB Łekno). Wreszcie Balbina, która przed 2 VI 1796 r. zaslubiła Franciszka Koszutskiego (ib.), a żyli oboje jeszcze 1 III 1802 r. (LB Św. Trójca, Gniezno). Z trzeciej żony syn Antoni Epifaniusz, a według Żychlińskiego także Mikołaj, kapitan wojsk Księstwa Warszawskiego, po którym z żony Duninówny miał być syn Wojciech. Z trzeciego małżeństwa pochodziła też córka Marianna, ur. w Siernikach 16 VII 1785 r., zmarła 12 I 1787 r. (LB i LM Kcynia).

(1) Józef, syn Wojciecha i Morawskiej, kwitował w r. 1782 Morawskich, Wojciecha, sędziego ziemskiego wschowskiego, zastawnika Belęcina, oraz Wojciecha, dziedzica tej wsi z należnych mu zapewne po matce 2.000 zł jako połowy sumy 4.000 (Ws. 102 k. 23). Jak to już widzieliśmy, od ojca nabył w r. 1783 Siedleczko. Swego dziada, Jana Morawskiego, sędziego surogatora grodzkiego wschowskiego, skwitował t.r. z 14.000 złp posagowych swej matki (P. 1360 k. 521), a w r. 1785 zakwitowała go z procesu (P. 1362 k. 415v). Dobra Siedleczko, na mocy kontraktu z 8 III 1785 r., sprzedał za 62.000 złp Janowi Garczyńskiemu (G. 112 k. 74b). Dziada Morawskiego skwitował w r. 1786 z 6.000 zł stanowiących resztę posagu matki wynoszącego 20.000 złp (P. 1363 k. 168). Pochodzące ze spadku po matce i po siostrze ciotecznej, pannie Franciszce Bojanowskiej, sumy z Budzisławia Kościelnego i z połowy Budzisławia Górnego oraz Zberzyn w p. gnieźn. cedował w r. 1788 Michałowi Łaszczyńskiemu, pułkownimowi kawalerii narodowej (G. 115 k 6v). Mieszkał w r. 1828 w Kurowie u brata swej żony. Wedle Zychlinskiego miał umrzeć w r. 1838 w wieku lat 90 i być pochowanym w Pomorzanach Kościelnych. Ten wiek stoi jednak w jaskrawej sprzeczności z datą zawarcia małżenstwa przez jego rodziców. Żoną Józefa była Józefa Koszkowska, córka Józefa i Serafiny z Chrzanowskich, ur. w Wysokiem w p. kon. około r. 1772, zmarła w Mieczownicy 16 VIII 1828 r., dziedziczka Brzezia w parafii Makolno (LM Giewartowo). Według Zychlińskiego rozwiedli się.

(2) Antoni, syn Wojciecha i Kaczkowskiej, ur. ok. 1781 r., kapitan wojsk polskich, posesor Łabiszynka 1813 r., Kawior 1817 r., Debłowa i Modliszewka 1821 r., był dziedzicem Pomorzan Kościelnych (LC Św. Trójca, Gniezno). Według Żychlińskiego umarła 1847 r. bezdzietnie. Ożenił się w Gnieźnie 1 IX 1813 r. z Eleonorą Muntzberg, córką Bonawentury i Marianny, kupców, liczącą wtedy lat 25 (LC Św. Trójca, Gniezno; LB Św. Michał, Gniezno). Żyła ona jeszcze 5 VIII 1833 r. (LB Św. Marcin, Pozn.).

(3) Epifaniusz, syn Wojciecha i Kaczkowskiej, ur. około 1787 r., dzierżawca Polskiej Wsi 1813 r., Dębiny i Szymanowa 1818 r. (LB Otorowo), potem Cielmowa i Gurowa, zmarły 26 XII 1821 r. w Srebrnej Górze (LM Św. Wawrzyniec, Gniezno). Żona jego była Emilia Koszutska, córka Faniamna i Urszuli, dziedziców Psarskiego, ur. ok. r. 1797, posesorka Polskiej Wsi 1813 r. (LC Św. Trójca, Gniezno). Owdowiawszy poszła 2-o v. 28 V 1822 r. za Jana Lubomęskiego (LC Śrem).

4. Abdon, syn Macieja i Klęczkowskiej, współdziedzic Gębic w r. 1698 (P. 1135 IX k. 20). W r. 1710 nie było wiadomo czy jeszcze żyje (I. Kal. 157 s. 133). Nie żył już napewno w r. 1727, potomstwa nie pozostawił (Kośc. 315 s. 118).

(C) Jakub, syn Jana i Sulimowskiej, w imieniu własnym i starszych braci, Macieja i Jakuba, spisywał w r. 1616 kontrakt z Andrzejem Krzyżanowskim i jego żoną Dorotą Miaskowską, Leliwitką (P. 996 k. 339v). Jak już widzieliśmy, w r. 1624 od brata Macieja nabył wespół z bratem Piotrem za 5.000 złp las położony na pograniczu Gębic a należący do Chociszewic i Bobkowic. Części w Wilkonicach p. kośc. sprzedał w r. 1626 za 4.500 złp Jakubowi Wilkonskiemu (P. 1415 k. 409). Nie żył już 1628 r. (Ws. 41 k. 143v). Jego żoną była Anna Pigłowska, córka Mikołaja, podczaszego koronnego, której w r. 1622, jeszcze przed ślubem, na połowie swych części w Krzekotowicach i w pustkach Szarpatkach i Pasierbicach oprawił 2.000 złp posagu (P. 1413 k. 164v). Anna, idąc powtórnie zamąż za Stanisława Konarzewskiego, zapisał mu w r. 1628, przed ślubem, sumę 2.500 zł (Ws. 41 k. 142v), swoją zaś oprawę na Krzekotowicach scedowała t.r. bratu pierwszego męża, Maciejowi M-mu (ib. k. 340v). Będąc już wdową i po tym drugim mężu, kupiła w r. 1640 od szwagra, Piotra M-go, za 2.350 złp części dworu na przedmieściu Poznania zwanym Nowe Ogrody (P. 1420 k. 159v). jej trzecim mężem był Mikołaj Ponętowski, podkomorzyc łęczycki, który ją przeżył. Ona nie żyła już 1661 r. (I. Kal. 125 s. 153). Synowie Jakuba: Feliks i Jakub, córka Marianna, która w r. 1641 wyszła za Świętosława Czackiego (P. 1420 k. 596).

1. Feliks (Felicjan), syn jakuba i Pigłowskiej, pozostawał w latach 1630-1636 pod opieką stryja Piotra M-go (P. 1023 k. 311v; Kośc. 297 k. 62v), a niewatpliwie także i w następnych kilku latach. Odziedziczona po stryju Macieju połowę ogrodu na przedmieściu Poznania, położonego za szpitalem Św. Krzyża, między ogrodami jezuitów i Jacka Rozdrażewskiego, w imieniu własnym i brata Jakuba sprzedał w r. 1646 za 2.500 złp Jakubowi Rozdrażewskiemu, staroście konińskiemu (P. 1422 k. 659). Części Gębic sprzedał w r. 1647 za 1.500 złp stryjowi swemu, Piotrowi M-mu (P. 1423 k. 12). Wespół z bratem Jakubem części ich obu w Krzekotowicach jak i w pustkach Szarpatkach i Pasierbicach sprzedał w r. 1649 za 18.000 złp Melchiorowi Konarzewskiemu (P. 1424 k. 137). T.r. od Marcina Krzycka, córka Piotra, której w r. 1647 po skasowaniu poprzedniej oprawy na częściach Gębic i Krzekotowic (w skutku sprzedaży części Gębic) oprawił posag 4.000 złp na połowie części Krzekotowic i pustki Szarpatek (P. 1423 k. 12, 201). Jej drugim mężem był w r. 1657 Jan Zielonacki (I. Kal. 122 s. 275). Nie żyła już Marianna w 1688 r. (Kośc. 356 k. 27v). Jedynym synem Feliksa był Franciszek.

Franciszek, syn Feliksa i Krzyckiej, podstarości kaliski w r. 1680 (I. Kal. 140 k. 103), pisarz grodzki koniński w r. 1686 (ib. 143 s. 69), miecznik poznański w r. 1699 (ib. 153 k. 513). Od Doroty Zakrzewskiej, wdowy po Tomaszu Wysockim, i od jej synów, Hieronima, Franciszka, Aleksandra i Wojciecha, kupił w r. 1690 za 6.200 zł części Wysocka Wielkiego w p. kal. (ib. 146 s. 22, 494). od Stanisława Kożuchowskiego, stolnikowicza kaliskiego, i od jego nieletniego bratanka Mikołaja Franciszka kupił w r. 1693 za 18.000 zł wsie Olszynę i Budziska w p. ostrzeszow., pochodzące ze spadku po ich ciotce, pannie Mariannie Siewierskiej, kasztelance gnieźnieńskiej (ib. 149 s. 379). Te wsie, wedle zobowiązania z r. 1694, sprzedał 1695 r. za 20.000 złp Wacławowi Lipskiemu, sędzicowi ziemskiemu kaliskiemu (ib. 152 s. 379). Od Jana Chryzostoma Wolińskiego kupił w r. 1696 za 23.000 złp wsie Rudzica i Wola Podłężna w p. kon. (ib. s. 247), a odprzedał mu je za taką samą sumę w 1700 r. (ib. 154 s. 151). Części w Wysocku Wielkim, nabyte ongiś od Doroty Wysockiej i jej synów, wedle zobowiązania z r. 1698 sprzedał w 1699 r. za 8.500 złp Walerianowi Kołdowskiemu (ib. 153 k. 513). Od Marcina z Łaska Słoneckiego otrzymał 1701 r. cesję praw do spadku po jego bracie stryjecznym, Wojciechu Słoneckim (P. 1140 II k. 93v). Nie żył już w 1712 r. (Z. T. P. 39 k. 839). Żoną jego była w 1682 r. Anna Wierusz Kowalska, córka Marcina i Doroty z Zaleskich, która t.r. wespół z bratem swym Marcjanem zrezygnowała spadłą po matce ich kamienice w Piotrkowie tamtejszemu kolegium jezuickiemu (I. Kal. 140 k. 547). Od męża, wedle zobowiązania z r. 1686, dostała 1687 r. oprawe 11.500 zł posagu (ib. 142 k. 515). Umarła w r. 1718 (I. Kon. 75 k. 37v; Py. 157 k. 111). Synowie, Antoni i Jan. Córki: Jadwiga, żona Władysława (Jana Władysława) Rosnowskiego, Katarzyna, Rozalia i Marianna. Wszyscy ci synowie i córki wraz z matką pozywali 1712 r. Jaskólskich (Z. T. P. 39 k. 839). We wspólnym pozwie rodzeństwa przeciwko Mielęckim z r. 1715 uczestniczył spośród sióstr niezamężnych tylko Rozalia i Marianna (Ws. 159 k. 10), snać Katarzyna już nie żyła. Była jeszcze córka Barbara, pod imieniem Teofili klaryska w Kaliszu nie uczestnicząca w pozwie z r. 1712, zapewne z tej przyczyny, że już wtedy była zakonnicą. Ksieni klarysek kaliskich w latach 1742-1743 (I. Kal. 178/180 z r. 1742, ib. s. 75 z r. 1743), umarła 19 IX 1759 r. (Nekr. Franciszkanek Śrem.). Jadwiga, zamężna Rosnowska, żyjąca jeszcze w r. 1718, oboje z mężem nie żyli już 1732 r. O Katarzynie i Rozalii milczy już akt plenipotencji dla Władysława Rosnowskiego wystawiony przez matkę w imieniu jej i jej dzieci (I. Kon. 75 k. 37v). Marianna, w r. 1718 jeszcze niezamężna (ib.), była w 1724 r. żoną Jana Mycielskiego, a 2-o v. w latach 1736-1752 Józefa Zaremby Cieleckiego, podwojewodziego sieradzkiego. Nie żyła już w r. 1756.

1) Antoni, syn Franciszka i Kowalskiej, nieletni w r. 1712 (Z. T. P. 39 k. 839), wespół z bratem Janem zaraz po śmierci matki zrzekł się 1718 r. fortuny ojcowskiej (Py. 157 k. 111), zapewne wskutek jej nadmiernego obciążenia długami. Dzięki małżeństwu wszedł w r. 1720 w posiadanie wsi Skrzynki oraz części wsi Trzemsze w p. sier., dóbr dziedzicznych Słomowskich. zastawił te dobra w r. 1772 za 7.000 złp Janowi Napruszewskiemu (I. Kon. 80 k. 241v). On i jego żona nazwani w r. 1723 dziedzicami(!) Słomowa Kościelnego (Z. T. P. 41 k. 1132), podczas kiedy w istocie byli niewątpliwie tylko posesorami. Tą żoną była Jadwiga Gałczyńska, wdowa po Andrzeju Słomowskim, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1720 (I. Kon. 80 k. 241v). Umarła pomiędzy r. 1760 a 1772 (ib. 79 k. 179, 80 k. 241v). Ich synem był Jakub.

Jakub, syn Antoniego i Gałczyńskiej, towarzysz chorągwi pancernej królewicza Fryderyka 1760 r., asystował w r. 1754 przy transakcji prawnej swojej przyrodniej siostrze, pannie Mariannie Słomowskiej (P. 1313 k. 160v). Otrzymał od niej w r. 1760 cesje naleznych jej zaległych prowizji od sumy posagowej lokowanej na Słomowie Kościelnym, wsi dziedzicznej jej braci, Jana i Stanisława Słomowskich (I. Kon. 79 k. 179).

2) Jan, syn Franciszka i Kowalskiej, burgrabia grodzki kaliski, zaprzysiężony na tym urzędzie w r. 1742, krótko po 10 IX (I. Kal. 178/180 s. 440), wojski poznański 1765 r. (LB Sowina; I. Kal. 206 k. 2). Nieletni 1712 r. (Z. T. P. 39 k. 839), a zapewmne i 1718 r. (I. Kon. 75 k. 37v). pełnoletni w r. 1723 (Z. T. P. 41 k. 1132). Od sióstr Gosławskich, Katarzyny, wdowy po Piotrze Pułjanowskim, i panny Zofii, córek Zygmunta, za kontraktem z r. 1735 nabył za 15.000 zł Sowinę Kościelną w p. kal. (I. Kal. 171/173 s. 271). Formalna rezygnacja dokonana została przez Pułjanowską w r. 1737, już po śmierci panny Zofii Gosławskiej (ib. 174/176 s. 308). Jan w r. 1753 pozywał tę Pułjanowska oraz roszczących sobie prawa do Sowiny, ks. Mikołaja Kozuchowskiego, kanonika kaliskiego, i Michała Kuczkowskiego, regenta grodzkiego kaliskiego (Rel. Kal. 152/153 s. 399). T.r. ks. Kozuchowski swoje prawa scedował M-mu (ib. s. 1153). Jan swemu zięciowi, Józefowi Mikorskiemu, chorążemu gąbińskiemu, zapisał 25 VII 1765 r. sumę 10.000 złp (I. Kon. 80 k. 220v). Nekrolog Franciszkanek śremskich datę jego zgonu kładzie na 28 V, rok określając w sposób tylko domniemany na 1760. Jak widzimy, śmierć mogła nastapić dopiero po 25 VII 1765 r. Ożenił się Jan z Barbarą Zielonacką, córką Macieja i Petronelli z Walknowskich, której w r. 1742 na połowie Sowiny Kościelnej oprawił posag 20.000 złp (I. Kal. 178/180 s. 378). Owdowiała Barbara, działając wespół z zięciem Mikorskim, Sowinę Kościelną, Błotną i Małą zwaną też Olenderską, zastawiła w r. 1771 Mariannie z Gotartowskich, wdowie po Józefie Parczewskim, oraz jej synowi ks. Karolowi Parczewskiemu (I. Kon. 80 k. 220v). Żyła jeszcze w r. 1774 (I. Kal. 214/216 k. 138). Córki Jana i Zielonackiej: Antonina Małgorzata, pierworodna, jak to zaznacza jej metryka, ur. w Sowinie Kościelnej 6 VI 1743 r., Ewa Krystyna, ochrzcz. 14 III 1745 r., Zuzanna Bogumiła, ur. tamże, ochrzcz. 13 VIII 1752 r. (LB Sowina). Z nich dożyła wieku dojrzałego tylko Krystyna, zapewne identyczna ze wspomnianą wyżej Ewą Krystyną. Wydana przed r. 1766 za Józefa Mikorskiego, chorążego gąbińskiego, potem podkomorzego gostyńskiego, żyła jeszcze w r. 1775.

2. Jakub, syn Jakuba i Pigłowskiej, pozostawał w latach 1630-1633 pod opieką stryja Piotra (P. 1023 k. 311v; Kośc. 297 k. 62v). Jak już widzieliśmy, brat jego starszy Feliks w imieniu własnym i jego sprzedał w r. 1649 ich części Krzekotowic, Szarpatek i Pasierbic Konarzewskiemu. Jakub t.r. nabył wyderkafem od stryja Piotra za 17.000 złp jego części w Gębicach (P. 1424 k. 249). od Marcina Pigłowskiego, przyszłego swego teścia, w r. 1652 wziął w zastaw za 15.000 złp wieś Wieczyno w p. kal. (I. kal. 118 s. 1690), a w r. 1661 sumę 20.000 złp, zapisaną sobie sposobem zastawnym przez tegoż Pigłowskiego, starostę łowickiego, na wsiach Wieczyno, Buszkowo, Ruda oraz na częściach wsi Łęg i Obory, cedował Władysławowi Skoroszewskiemu, chorążemu poznańskiemu (ib. 125 s. 864). Od Andrzeja Leszczyńskiego w r. 1661 wziął w zatsaw za 20.000 zł dobra Skomlin i Toplin w z. wiel. (I. kal. 125 s. 870). od Marianny z Zawadzkich, wdowy po Marcinie Rydzyńskim, podsędku ziemskim wschowskim, i od jej pomieszanego na umyśle syna Piotra kupił w r. 1670 za 20.000 złp Racędów w p. kal. (P. 1868 VI k. 39). Od Franciszka Tworzyjańskiego w 1671 r. wziął w zastaw za 18.000 zł Gebice w p. kośc. (Ws. 68 k. 560v). Racędów sprzedał w r. 1677 za 24.000 zł synowi Franciszkowi (R. Kal. 15 k. 606). Utwierdził w r. 1677 pod zakładem 12.000 zł swój testament, spisywany w Pawłowie 15 X t.r. (I. Kal. 138 s. 1259). Żył jeszcze w r. 1681, kiedy kwitował Annę z Koźmińskich Rososką i jej syna Kazimierza z sumy 2.000 zł (ib. 140 k. 235), a, być może, i w r. 1686 (ib. 143 s. 46). Pierwszej swej żonie, Mariannie Tworzyjańskiej, w r. 1649 oprawił posag 3.500 złp (P. 1424 k. 124), drugiej, Katarzynie Pigłowskiej, córce Marcina, starosty łowickiego, i Zofii z Gorzyckich, zaslubionej w r. 1652, oprawił 1653 r. posag 5.500 zł (R. Kal. 14 k. 312). Skwitowała ona swego ojca w r. 1661 z dóbr rodzicielskich (I. Kal. 125 s. 886), już nie żyła w r. 1677 (ib. 138 s. 1011). Z pierwszego małżeństwa syn Franciszek, z drugiego córka Zofia i zapewne też z drugiego Marianna. Ta Marianna, chyba starsza od Zofii, wyszła w r. 1674 za Jana Parczewskiego, który żył jeszcze 1686 r. Po raz drugi w r. 1698 zaślubiła Franciszka Skrzypińskiego. Oboje żyli jeszcze w 1700 r., ona już nie żyła w r. 1712. Zofia szła najpierw w r. 1677 za Piotra Bogdanskiego, potem za Szymona Kwiatkowskiego, nie żyła już w r. 1712.

Franciszek, syn Jakuba i Tworzyjańskiej, nazwany dziedzicem Racędowa juz w r. 1676 (P. 154 s. 128), chociaż, jak to widzieliśmy, ojciec dokonal formalnej rezygnacji na jego rzecz dopiero w r. 1677. Od zakonnicy Heleny Bielawskiej, klaryski kaliskiej pod imieniem Ludwiki, kupił w r. 1687 za 17.500 zł wieś Korzkwy oraz części wsi Skrzypna i Momoty w p. kal. (I. Kal. 142 k. 505). Umarł między r. 1704 a 1713 (ib. 157 s. 201, 159 s. 9). Jego żoną była Jadwiga Kuczkowska, córka Dobrogosta (Bonawentury) i Zofii z Parczewskich, która w r. 1677 skwitowała rodziców z 6.000 zł, a ojciec jej zapisał jednocześnie zięciowi dług 2.000 zł (ib. 138 s. 988). T.r. Franciszek na połowie Racędowa oprawił tej żonie 6.000 zł posagu (R. Kal. 15 k. 608v). wzajemne dożywocie spisywali oboje w r. 1690 (I. kal. 146 s. 278). Owdowiawszy Jadwiga poszła 2-o v. 23 III 1715 r. za Kazimierza Jackowskiego, a mieszkała wtedy w Słaborowicach (LC Skalmierzyce). Małżonkowie Jackowscy zawierali w r. 1724 układ z Janem Niemojewskim, dziedzicem wsi Korzkwy (ib. 161 s. 276). Będąc już wdową i po drugim mężu, brała w r. 1735 od Andrzeja i Mikołaja Kuczkowskich oraz od ich sióstr w zastaw za 2.600 złp części Sobótki (ib. 171/173 s. 325). Umarła między r. 1739 a 1742 (Rel. Kal. 112/113 s. 1096; P. 1267 k. 265v). Synowie Jan i Jakub. Córka Zofia Agata, ochrzcz. 13 II 1678 r. (LB Kuczków), której dalszych losów nie znam. Zapewne zmarła dzieckiem.

1) Jan, syn Franciszka i Kuczkowskiej, uczestniczył w r. 1713 w komplanacji zawieranej przez matkę z małżonkami Popławskimi (I. Kal. 159 s. 9). Był obok brata dziedzicem w Racędowie i Korzkwach oraz w częściach Skrzypna. W imieniu własnym i brata Korzkwy i części Skrzypna w r. 1713 zastawił na trzy lata za 9.000 zł Petronelli z Rogalińskich Mierosławskiej (I. kal. 159 s. 233). Został zabity, a o morderstwo Bogdanscy i Parczewski, potomkowie ciotek Jana, oskarżali jego brata Jakuba i manifestowali się przeciwko niemu w r. 1743. Musiało tu jednak chodzic o wydarzenie odległe już w czasie, bowiem zamordowany Jan nazwany teraz dziedzicem Racędowa i Korzkiew, a ta druga wieś już w r. 1723 przeszła w ręce Niemojewskiego. Pozywający występowali jako spadkobiercy Jana (Z. T. P. 50 k. 1267).

2) Jakub, syn Franciszka i Kuczkowskiej, sędzia kapturowy województwa kaliskiego w r. 1734 (I. kal. 171/173 s. 109), wspomniany w r. 1713 (ib. 159 s. 9), dziedzic Racędowa i Korzkiew, skiwtowany w r. 1720 przez Jana Jackowskiego z 3.000 złp długu (ib. 161 s. 471). Korzkwy i część Skrzypna, wedle zobowiązania z r. 1721, sprzedał w r. 1723 za 23.000 złp Janowi Szarlejowi Niemojewskiemu (ib. 163 s. 278, 279). Spisywał 20 XI 1734 r. w Racędowie testament, który roborował 1735 r. (ib. 171/173 s. 24). Racędów sprzedał w r. 1735 za 50.000 złp Franciszkowi M-mu, łowczemu poznańskiemu (P. 1241 k. 32) i t.r. od Jana Korzboka Zaidlica wziął w zastaw za 40.000 złp Gądki w p. pozn. (ib. k. 63v). Zastawnik Gądek i Szczytnik, pozywał w re. 1739 wdowę po Franciszku M-im, łowczym poznańskim, nabywcy Racędowa (Rel. Kal. 112/113 s. 513). W Gądkach 18 IX 1742 r. ponownie spisał testament (P. 1367 k. 265v). Jak widzieliśmy, żył jeszcze 1743 r., nie żył już 1755 r. (I. Kon. 78 s. 891). Ożenił się z Julianną Miaskowską, córką Franciszka, kasztelanica krzywińskiego, i Franciszki z Wyszyny Grodzieckiej, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1722 (I. Kal. 163 s. 431). Żonie tej zapisał w r. 1723 sumę 10.000 złp (P. 1191 k. 236), a w r. 1725 dał jej oprawę posagu (P. 1201 k. 134). Ponownie ioprawił w r. 1736 jej posag w wysokości 7.000 złp. Zrobił to ze względu na dokonaną sprzedaż Racędowa (P. 1244 k. 36). Julianna nazwana posesorką Gądek 16 X 1740 r. (LB Tulce), otrzymała od męża w r. 1742 zapis sumy 14.000 złp, a więc niewątpliwie 7.000 złp posagu i tyleż wiana (P. 1268 k. 124). Żyła jeszcze w r. 1756, kiedy, będąc już wdową, zawierała komplanację ze spadkobiercami męża i jego brata Jana, idącymi po ich ciotkach, Mariannie 1-o v. Parczewskiej, 2-o v. Skrzypińskiej, i Zofii 1-o v. Bogdańskiej, 2-o v. Kwiatkowskiej (Rel. Kal. 163/164 s. 2671).

C) Jerzy, syn Feliksa i Przyborowskiej, należną mu z działów z braćmi część w Gębicach zobowiązał się w r. 1539 wydzierżawić za 13 grz. bratu Piotrowi (Kośc. 234 k. 382v). Od Marcina Dołęgi Wilkońskiego 1549 r. kupił za 200 grz. łan roli w Wilkonicach p. kośc. (P. 1395 k. 441v). Od brata Piotra dostał w r. 1551 z tytułu działów część dworu w Krzekotowicach (ib. k. 607v), ale ostatecznych działów bracia, jak już wiemy, dokonali dopiero w r. 1552, przy czym Jerzemu przypadły między innymi też i części w Gebicach (Kośc. 236 k. 26). Bratu Janowi dał Jerzy w r. 1553 dwie części dworu w Krzekotowicach, z przyległościami, w zamian za puste siedlisko i trzecią część dworu w Gębicach (P. 1396 k. 135v). Od Małgorzaty Zimlinskiej, żony Benedykta M-go, kupił w r. 1556 części wsi Zimlino (dzis Ziemlin) i Kuczyna w p. kośc., a jednocześnie "Biernasiowskie Siedlisko" w Krzekotowicach sprzedał za 100 zł bratu janowi (P. 1396 k. 377, 377v). Nabyte świeżo części Zimlina i Kuczyny sprzedał w r. 1557 za 4.000 zł swemu stryjecznemu bratu Jerzemu, synowi Benedykta (ib. k. 454). Od Wojciecha Wilkonskiego otrzymał w r. 1559 zobowiązanie sprzedania ogrodu "Pastewniczka" w Wielkich Wilkonicach (Kośc. 238 k. 168), która to transakcja została ostatecznie zrealizowana w r. 1560 (ib. 346 k. 33v). od Jana Gołaskiego cz. Bojanowskiego nabył w r. 1561 za 4.000 zł części w Krzekotowicach, Gębicach, Wilkonicach, oraz w pustkach Szarpatkach i Pasierbicach, które on trzymał wyderkafem w sumie 3.000 zł od zmarłego Jana M-go, brata Jerzego (P. 1397 k. 90v). Intromitowany do tych dóbr w r. 1562 (Kośc. 241 k. 17v). Nie żył już w r. 1566 (ib. 245 k. 18v) i zapewne zmarł włąsnie t.r. Jego pierwszą żona była Małgorzata Daleszyńska, córka Wojciecha, której w r. 1550, jeszcze przed ślubem, zobowiązał się na połowie tych części w Krzekotowicach, Gębicach i Szarpatkach,



Przeglądanie 877 pozycji zakresu Małachowscy - Miaskowscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona40414243[44]