Przeglądanie 654 pozycji zakresu Miaskowscy - Mierzewscy.
11121314[15]16171819
Miaskowscy - Mierzewscy
2. Bartłomiej, zapewne syn Wojciecha, burgrabia i pisarz grodzki kaliski w r. 1539 (I. R. Gr. Kon. 3 k. 162), podwojewodzi kaliski 1540 r. (P. 1394 k. 369v), a w r. 1544 mowa o nim jako o byłym pisarzy grodzkim kaliskim (I. Kal. 7 k. 41), ponownie mianowany na to pisarstwo 1552.15/IV. r. (ib. 15 k. 193), sprawował ten urząd do r. 1557. Potem był surogatorem i administratorem urzędu starościńskiego kaliskiego i konińskiego, który to urząd zlecił mu starosta generalny wielkopolski 1557.26/VII. r. (ib. 22 k. 368), ale przez króla mianowany dopiero 1561 r. (P. 1397 k. 92v). Podstarości kaliski 1562 r. (I. Kal. 27 s. 557), podstoli kaliski, z zachowaniem surogatorii 1564 r. (ib. 29 s. 898). Jeszcze w r. 1564 mowa o nim jako o surogatorze w administrowaniu urzędu starościńskiego powiatów kaliskiego i konińskiego (P. 1397 k. 366), w r. 1565 już tylko jako o podstolim kaliskim (I. i D. Z. Kal. 6 k. 559v), a surogatorem był już wtedy Dobrogost Potworowski. W r. 1569 nazwany podstolim i podwojewidzim kaliskim (R. Kal. 3 k. 106v). Od Małgorzzaty, wdowy po Wojciechu Wardęskim, i od Doroty, żony opatrz. Andrzeja Brodowego z Mchowa w p. przedeckim, sióstr Zdzenickich, córek zmarłego Piotra Zdzenickiego cz. Kujawskiego, kupił w r. 1539 za 400 grz. cztery łany w Boczkowie p. kal. (P. 1394 k. 285v). Od Stanisława Zaremby z Kalinowy w r. 1540 nabył wyderkafem za 320 zł. węg. wieś Strzałkowo w p. kal. (ib. k. 369v). Od Macieja Manieckiego kupił w r. 1542 za 600 grz. części wsi Koryta i pustek Walendowice i Nowawieś p. kal. (iv. k. 550). Od Anny, żony Wojciecha Kemblana Wszołowskiego, i panny Katarzyny, sióstr Tomickich, dokupił w r. 1543 inne części pustki Nowawieś płacąc 60 grz. (I. i D. Z. Kal. 6 k. 367). Miał sobie zastawione przez małżonków Śliwnickich pół Bronowa w p. kal. i w r. 1546 wespół z Maciejem Pabianowskim skwitował ich ze 100 grz. sumy zastawnej (I. Kal. 9 k. 142). Od Jana Rogaskiego w r. 1547 nabył wyderkafem za 13 złp. łan pusty w Chociczy p. pyzdr. (Py. 31 k. 3). Od Piotra ze Służewa, wojewody kaliskiego, uzyskał rezygnację praw emfiteutycznych do połowy pustych łanów w Pawłówku, wsi należącej do kaliskiego urzędu wojewodzińskiego, co zostało potwierdzone 1549.22/I. r. (M. R. P. S. V 4708). Od wspomnianej wyżej Katarzyny Tomickiej, teraz już żony Wojciecha Chorzewskiego cz. Taczanowskiego, kupił w r. 1549 za 450 grz. jej czwartą część wsi Koryta i pustek Nowawieś i Walendowice (P. 1395 k. 473v). Dziedzic Koryty i Nowejwsi, pozwany w r. 1550 przez Zofię z Sokolnickich Królikowską (I. Kal. 12 II s. 371). Od Jana Sławińskiego, syna zmarłej Praksedy Golińskiej, otrzymał w r. 1551 zobowiązanie donacji placu koło murów przed miastem Kaliszem (I. Kal. 14 s. 1052). Od Andrzeja Siedlemińskiego z pow. pyzdr. dostał w r. 1558 zobowiazanie oprawienia 1.100 zł. posagu przyszłej żonie a córce Bartłomieja, Dorocie (ib. 23 s. 365). Od Wawrzyńca Gieskiego i Małgorzaty z Noskowskich, małżonków, wydzierżawił w r. 1562 za 100 zł. Pawłówko w p. kon., w której to wsi trzymał już jeden łan osiadły i dwa puste (ib. 27 s. 182). Od Stanisława Świelugowskiego cz. Kotarbskiego kupił część w Świelugowie p. kal. (R. Kal. 6 s. 331). Ostatnia znana mi wzmianka o nim pochodzi z r. 1569 (ib. 3 k. 106v). Chyba już nie żył w r. 1570, kiedy na urzędzie podstolego kaliskiego widzimy Stanisława Lipskiego (I. Kal. 36 s. 37). Nie żył już napewno w r. 1582 (ib. 48 s. 822). Jego żoną była Anna Noskowska cz. Głogińska, córka Macieja Głogińskiego z Noskowa, której w r. 1541 na połowie Strzałkowa w p. kal. oprawił posag 150 grz. (Py. 23 k. 149). W r. 1544 oprawę owego posagu przeniósł na połowę Koryty oraz pustek Nowejwsi i Walendowic (I. i D. Z. Kal. 6 k. 380). Widocznie Strzałków został sprzedany. Synowie: Stanisław, Piotr, Andrzej i Rafał. Z córek, Dorota wyszła w r. 1558 za Andrzeja Siedlemińskiego (Siedlimińskiego), wdowa w latach 1562-1584, już 1585 r. była 2-o v. żoną Baltazara Bronikowskiego, żyła jeszcze w r. 1597. Anna, w r. 1581 żona Macieja Przybysławskiego cz. Mierzyńskiego, wdowa w latach 1592-1604.
1) Stanisław, syn Bartłomieja i Noskowskiej, mąż Anny Kemblanówny Karmińskiej, córki Macieja, która w r. 1559 otrzymała od swego teścia oprawę 300 zł. posagu i 50 zł. wyprawy na czwartej części Koryty oraz pustek Nowawieś i Walendowice. Sumę tę wypłacił Stanisław Kemblan Chełkowski (I. Kal. 24 k. 440; I. i D. Z. Kal. 6 k. 538v). Stanisław od ojca dostał w r. 1562 piątą część Walendowic (I. Kal. 27 s. 146). T. r. został zabity, a wizji ciała dokonano 19/VI. O to zabójstwo brat Piotr, opiekun nieletnich bratanków, oskarżył Jana Russockiego, miecznika kaliskiego, oraz jego synów Adriana i Wojciecha (ib. s. 955). Odwowiała Anna z Karmińskich t. r. uzyskała od swych braci zobowiązania wydzierżawienia jej na trzy lata części rodzicielskich w Karminie i Chełkowie za sumę 200 złp. (Kośc. 241 k. 170v). Uzyskała w r. 1564 intromisję do dóbr swych oprawnych, tj. do jednej czwartej części Koryty, Nowejwsi i Walendowic (ib. 29 s. 481). Chyba była jeszcze wdową w r. 1567 (Kośc. 246 k. 27), a w r. 1584, już jako 2-o v. żona Floriana Nieniewskiego, kwitowała swego syna Jana ze swej oprawy na dobrach w Korycie, Nowejwsi i Walendowicach (ib. 50 s. 841). Będąc wdową i po tym drugim mężu żyła jeszcze w r. 1596 (ib. 63 k. 190). Synowie, Jan, o którym niżej, i Bartłomiej, wspomniany w r. 1562 jako nieletni (ib. 27 s. 955), zapewne młodo zmarły, a z pewnością już nie żyjący w r. 1581 (R. Kal. 5 k. 202). Córka Jadwiga w latach 1562-1567 zostawała pod opieką dziada Bartłomieja (ib. s. 1349; Kośc. 246 k. 27).
Jan, syn Stanisława i Karmińskiej, nieletni w r. 1562, pod opieką stryja Piotra M-go (I. Kal. 27 s. 955), w r. 1584 dawał zobowiązanie swym stryjom stawienia do akt matki swojej, 2-o v. Nieniewskiej, dla skasowania oprawy. Skwitował też wtedy tych stryjów z zapisów dziada Bartłomieja i babki Noskowskiej (ib. 50 s. 797, 798). Ze stryjami, Andrzejem i Rafałem, 25/V. t. r. dokonał działów części w Korycie, Nowejwsi i Walendowicach (ib. s. 877). Części Świelugowa p. kal. w r. 1605 rezygnował Piotrowi i Maciejowi Jaskólskim (R. Kal. 7 k. 567v). Od stryja Andrzeja wraz ze swym synem Stanisławem kupili w r. 1610 za 400 zł. części Pawłówka p. kal. (R. Kal. 1 k. 564) a on sam swoje części tej wsi dał "z miłości ojcowskiej" temu synowi (ib. k. 565v). Temuż synowi w r. 1614 sprzedał za 4.000 swoje części Koryty, Walendowic i Nowejwsi (ib. 8 k. 352v). Wyłączył wtedy tylko z tej transakcji łan pusty "Gąsiorowski" w Korycie, ale i ten w r. 1617 za 200 zł. sprzedał synowi (ib. 9 k. 29). Chyba żył jeszcze w r. 1620 (P. 1411 k. 526v), nie żył już 1624 r. (I. Kal. 90b s. 2135). Jego żoną była Anna Tomicka, córka Piotra z Ciemierowa, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1588 (R. Kal. 6 s. 9, 7 k. 128b). Otrzymała ona w r. 1596 od Stanisława Rumiejowskiego poddanych ze wsi Trzebawa, Szwagrzyków (I. Kal. 63 k. 420). Od męża dostała w r. 1598 oprawę 700 zł. posagu na całych częściach w Korycie, Walendowicach i Nowejwsi. Pawłówko zostało z tej oprawy wyłączone (R. Kal. 7 k. 128b). Żyła ona jeszcze w r. 1611 (I. Kal. 77 s. 953).
Stanisław, syn Jana i Tomickiej, jak widzieliśmy, wraz z ojcem nabył w r. 1610 Pawłówko od stryja Andrzeja, a jednocześnie ojciec zlał nań prawa do tej wsi. Z kolei Stanisław wszystkie prawa do Pawłówka scedował w r. 1612 kaliskiemu kolegium jezuickiemu (R. Kal. 8 k. 146). Wiemy już, że w r. 1614 nabył od ojca części Koryty, Nowejwsi i Walendowic. Wszystkie te części w r. 1617 sprzedał za 5.000 złp. Dymitrowi Weiherowi, staroście kościerzyńskiemu (P. 1410 k. 369v). Od Zygmunta, Adama, Jana, Piotra i Jakuba braci Kołaczkowskich nabył w r. 1620 wyderkafem za 2.500 złp. ich części w mieście Jutrosinie i wsi Siedlcu w p. pyzdr. (P. 1411 k. 526v). Umarł między r. 1624 a 1636 (I. Kal. 90b s. 2135, 102 s. 179). Pierwszą jego żoną, zaślubioną w r. 1616, była Wiktoryna Jemiałkowska. Od jej ojca Andrzeja na krótko przed ślubem, 9/I., otrzymał zapis 1.000 zł. posagu i 200 zł. wyprawy (ib. 82 s. 42). Nie żyła już ona 1622 r., kiedy Stanisław kwitował teścia z 200 zł. tej wyprawy (ib. 88a s. 348). Ze swą drugą żoną, Dorotą Czampską kwitował się w r. 1624 z Janem Gorzewskim z kontraktu zawartego w r. 1623, dotyczącego części wsi Szczury (ib. 90b s. 2135). Miała Dorota na częściach Strzyżowa w p. ostrze. zapis zastawny 1.000 zł. dany przez Baltazara Jeraczewskiego i Jadwigę z Suchorzewskich, który to zapis przed r. 1636 scedowała małżonkom Wilczyckim (ib. 102 s. 1914). Z Jemiałkowskiej syn Andrzej.
Andrzej, syn Stanisława i Jemiałkowskiej, nieletni w r. 1624 (ib. 90b s. 2341). Zapisy jakie na Bruczkowie miała matka od ojca i braci cedował w r. 1636 Stanisławowi Przyjemskiemu, marszałkowi nadwirnemu kor., staroście generalnemu wielkopolskiemu (ib. 102 s. 179). Ustanowił w r. 1682 opiekunów dla swych dzieci (P. 1105 XII k. 1v), nie żył już w r. 1686 (P. 1112 XII k. 91). Żoną jego była Joanna Jadwiga Janeciusówna, córka Jerzego, doktora filozofii i medycyny sekretarza królewskiego, rajcy poznańskiego, której w r. 1660 dał zobowiązanie sporządzenia oprawy, skoro tylko otrzyma jej posag. Spisał też z nią wzajemne dożywocie (P. 187 k. 275, 879 k. 129, 130v, 1112 XII k. 91). Joanna, już będąc wdową, swoją sumę posagową, to jest 15.000 złp., zapisaną przez ojca na kamienicy przy ulicy Wielkiej, cedowała w r. 1687 Marcinowi Smoguleckiemu, staroście nakielskiemu (P. 1113 I k. 48v). Jak się zdaje, mieszkała 1691 r. w Michalczy (LC Kłecko). Nie żyła już w r. 1700 (P. 1139 IX k. 30v). Syn ich Michał. ochrzcz. 1668.5/X. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), żył jeszcze w r. 1687). (P. 1113 I k. 48v). Z córek, Jadwiga (Jadwiga Joanna), była ochrzcz. 1662.2/IV. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), a będąc już żoną Kazimierza Gintowta w r. 1687 kwitowała matkę z 2.000 złp. (P. 1113 I k. 50), nie żyła już w r. 1724. Teresa (Teresa Barbara), ochrzcz. 1663.23/X. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), jeszcze niezamężna w r. 1687, była 1700 r. żoną Kazimierza Piaseckiego, a umarła między r. 1724 a 1731. Wreszcie Anna (Anna Małgorzata), ochrzcz. 1665.14/VII. r. (ib.), zaślubiona 1691.19/II. r. Janowi Buszkowskiemu, umarła między r. 1724 a 1737. W zapisie zeznanym przez jej córkę, Annę z Buszkowskich wdowę Konarską, nazwana "Wężykówną M-ą" (P. 1338 k. 165).
2) Piotr, syn Bartłomieja i Noskowskiej, jako opiekun nieletnich bratanków, Jana i Bartłomieja, skarżył w r. 1562 Russockich o zabicie ich ojca (I. Kal. 27 s. 955). Jemu i jego braciom Maciej Przybysławski cz. Mierzyński dał zobowiązanie oprawienia 400 zł. posagu siostrze ich Annie M-ej, czego dopełnił w r. 1581 (R. Kal. 5 k. 202). Piotr skwitował w r. 1584 swych braci, Andrzeja i Rafała, oraz bratanka po bracie Stanisławie, z długów zapisanych przez rodziców, Bartłomieja i Annę M-ch (I. Kal. 50 s. 790). Wespół z braćmi, Andrzejem i Rafałem, części w Świelugowie w p. kal. w r. 1590 dał Piotrowi i Maciejowi Janowi Jaskólskim Rżanym (R. Kal. 6 s. 331). Kwitował w r. 1592 swą wyżej wspomnianą siostrę Annę, już owdowiałą (I. Kal. 59 s. 867). Z braćmi, Andrzejem i Rafałem, części w Jaskółkach zrezygnował przed r. 1596 Maciejowi Jakólskiemu (I. i D. Z. Kal. 28 k. 28v). Od Stanisława Wszołowskiego, któremu sprzedał był części w Pawłówku, dostał w r. 1596 z powrotem cesję owych dóbr (I. Kal. 63 k. 696). Wydając w r. 1602 córkę Annę za Jana Brodzkiego, zapisał za nią swemu przyszłemu zięciowi 300 zł. posagu gotowizną i 100 zł. wyprawą (ib. 68 s. 545). Prawa swe do Pawłówka przelał w r. 1610 na kaliskie kolegium jezuickie (R. Kal. 1 k. 524v). Umarł w r. 1611 lub 1612 (I. Kal. 77a s. 144, 78 s. 152). Jego żoną była Agnieszka Kemblanówna Wszołowska, córka Stanisława, której w r. 1573 na całych połowąch części w Korycie i Pawłówku, oraz w pustkach Nowejwsi i Walendowicach oprawił posag 1.250 zł. (R. Kal. 4 k. 95). Wzajemne dożywocie spisywali w r. 1592 (ib. 6 k. 687). Będąc już wdową, w r. 1612 zapisała 100 zł. długu córce Annie, owdowiałej Brodzkiej (I. Kal. 78 s. 152) i t. r. została przez tę córkę skwitowana (ib. s. 1073). Części Koryty, Nowejwsi i Walendowic wydzierżawiła w r. 1612 małżonkom Gałęskim (ib. s. 934). Od Krzysztofa Suchorzewskiego brała zastawem za 1.300 zł. części w Nieniewie, a czego w r. 1616 skwitowała go (ib. 82 s. 717). T. r. swej córce Annie i jej drugiemu mężowi, Wojciechowi Łabęckiemu, zapisała dług 200 zł., córkom zaś niezamężnym, Barbarze i Katarzynie,, po 100 zł. każdej (ib. s. 835, 837). Żyła jeszcze w r. 1618 (ib. 84 s. 1079). Syn Stefan. Z córek, Anna wyszła w r. 1602, krótko po 6/V., za Jana Brodzkiego, była wdową w latach 1604-1612, a w r. 1616 już 2-o v. żoną Wojciecha Łabęckiego. Katarzyna i Barbara, niezamężne, żyły jeszcze w r. 1618 (I. Kal. 84 s. 1079).
Stefan (Stefan Piotr), syn Piotra i Wszołowskiej, występował w roli chrzestnego 1612.4/X. r. (LB Skalmierzyce). Miał wraz z siostrami, Katarzyną i Barbarą, sumę 1.800 zł. u Ludwika Weihera, podkomorzego chełmińskiego, od której to sumy matka ich odbierała w r. 1616 prowizję 180 zł. (ib. 82 s. 1804), zaś w r. 1618 taką samą prowizję sam odbierał wraz z matką od Dymitra Weiherta, starosty kościańskiego, syna zmarłego już Ludwika (ib. 84 s. 1079). Od Zygmanta Suchorzewskiego brał w r. 1622 zastawem za 5.000 złp. Żegocino i części Niewiewa (Niniewa) w p. kal. (ib. 88a s. 1102). Pozywany w r. 1625 przez Andrzeja Jerzykowskiego o poranienie (I. Kon. 44 k. 100). Od Michała Gogolińskiego i żony jego Zofii z Goreczek Milewskiej kupił w r. 1626 za 5.000 zł. części Podlesia i pustki Czempinia w p. pyzdr. (P. 1415 ik. 418; Py. 143 k. 101), zaś w r. 1629 dobra te za 5.000 złp. sprzedał Janowi Podleskiemu (P. 1416 k. 637v). Od Jakuba Rogalińskiego w r. 1636 wydzierżawił wespół z żoną pod zakładem 1.000 zł. Pawłowo w p. gniezn. (P. 1033 k. 486). T. r. wraz z żoną dzierżawił też Uchorowo, trzymając je od opiekunów nieletnich Bieganowskich, dzieci zmarłego Krzysztofa (P. 1033 k. 810). Od Adama Nieniewskiego i żony jego, Anny z Grabskich, w r. 1639 nabył wyderkafem za 2.500 złp. części Kotowa w p. kośc. (P. 1419 k. 1212) i w związku z tym wyderkafem był w r. 1642 pozywany przez tychże Nieniewskich, ale już tego samego roku skwitowali się wzjemnie (P. 164 k. 168; Kośc. 301 k. 537). Nie żył już w r. 1655 (G. 82 k. 1125v). Jego żoną była Anna Poradowska, córka Sebastiana i Katarzyny z Pogorzelskich, która w r. 1622 skwitowała swego ojca z 1.200 złp. posagu i z 300 złp. wyprawy (I. Kal. 88a s. 1107; P. 165 k. 38). Oprawę 1.500 złp. posagu dostała od męża w r. 1629 (P. 1416 k. 636v). Już będąc wdową, w r. 1655 wraz z synami Piotrem i Stefanem wdowę z dziećmi, poddanych z Koryty, dali Jakubowi Brzezińskiemu (G. 82 k. 1125v). Były i córki, Katarzyna, w r. 1647 żona Wojciecha Milewskiego, i Anna, ochrzcz. 1631.16/II. r. (LB Rydzyna). Dalszych losów tego potomstwa nie znam.
3) Andrzej, syn Bartłomieja i Noskowskiej, wraz z braćmi i bratankiem Janem skwitowani w r. 1582 przez Mikołaja Wójcickiego w pow. sieradzkiego z sumy, którą dała do wiernych rąk Bartłomiejowi M-mu Agnieszka, siostra tego Macieja (I. Kal. 48 s. 822). Przeprowadził Andrzej w r. 1584 z bratem Rafałem i bratankiem Janem działy dóbr Koryta z pustkami Nowawieś i Walendowice (ib. 50 s. 877). Swoje części w Pawłówku w r. 1610 sprzedał za 400 złp. bratankowi Janowi i jego synowi Stanisławowi (R. Kal. 1 k. 564). Części w Korycie, Nowejwsi i Walendowicach przed r. 1612 zastawił za 870 zł. Maciejowi Klunowskiemu, który ów zastaw Janowi Lipskiemu, od którego to Lipskiego, w r. 1612 już nie żyjącego, Andrzej dobrał jeszcze 140 złp. (I. Kal. 78 s. 612). Te dobra w r. 1612 sprzedał za 5.000 zł. Piotrowi Gniewoszowi z Wnorowa (R. Kal. 8 k. 207). Od ks. Sebastiana Łąckiego t. r. wespół ze swą drugą żoną wydzierżawił Popowo w p. kal. (I. Kal. 78 s. 1520), a w r. 1614 oboje M-cy byli przez Łąckiego skwitowani z 370 zł. z tej dzierżawy (P. 992 k. 582v). Żył jeszcze Andrzej w r. 1625 (R. Kal. 10 k. 359v). Pierwszy raz żenił się w r. 1579 z Zofią Kłonowską, córką Stanisława, której t. r., jeszcze przed ślubem, zobowiązał się na połowie części w Korycie, Nowejwsi i Walendowicach oraz na części Pawłówka, dobrach należnych mu z działów braterskich, oprawić jej 750 zł. posagu (Py. 116 k. 90v). Była ta Zofia 1-o v. żoną Stanisława Goyskiego. T. r., będąc już żoną Andrzeja, sumę 600 złp. zapisaną jej przez braci, scedowała bratu Maciejowi (P. 932 k. 129). Wzajemne dożywocie małżonkowie spisywali w r. 1593 (R. Kal. 6 k. 760). Zofia potomstwa nie miała, a nie żyła już w r. 1596, kiedy bracia i spadkobiercy jej oprawę na Korycie, Nowejwsi, Walendowicach i Pawłowie scedowali Janowi Lipskiemu (I. Kal. 63 k. 682v). Drugą żoną Andrzeja była Anna Potworowska, której w r. 1612 zapisywał dług 1.400 zł. (ib. 78 s. 1345; R. Kal. 8 k. 207). Ta Anna, córka Mikołaja Potworowskiego, a ciotka i współspadkobierczyni Adama Potworowskiego, części po nim we wsi Leziona i w pustce Wielopole w p. kal. w r. 1625 sprzedała za 11.500 zł. Janowi Kobierzyckiemu z Rychnowa (R. Kal. 10 k. 359v).
4) Rafał, syn Bartłomieja i Noskowskiej, wspomniany w r. 1581 (ib. 5 k. 202), uczestniczył w r. 1584 w działach w bratem Andrzejem i bratankiem Janem (I. Kal. 50 s. 877). Część Pawłówka w r. 1597 dał w dożywotnią posesję siostrze Dorocie, wdowie po Andrzeju Siedlemińskim (I. i D. Z. Kal. 28 k. 81). Wraz z żoną kwitował się w r. 1602 z małżonkami Pawłowskimi z dzierżawy części wsi Koryta (I. Kal. 68 s. 765). Swe prawa do wsi Pawłówko zrezygnował w r. 1609 jezuitom kaliskim (R. Kal. 1 k. 451). Części swoje w Korycie oraz w pustkach Walendowicach i Nowejwsi w r. 1610 sprzedał za 1.900 zł. Jerzemu Czermińskiemu (ib. k. 519v). Chyba żył jeszcze w r. 1619 (I. Kon. 40 s. 137), ale z całą pewnością nie żył w r. 1647 (Z. T. P. 29 s. 2597). Jego żoną była Anna Ostrowska, córka Sebastiana Ostrowskiego Zdzieszka, która w r. 1602 zapisała dług 100 złp. Maciejowi Dzierżnickiemu (I. Kal. 68 s. 360). Syn, Jan Stanisław, oskarżony był w r. 1619 o zadanie ran, przez Hektora Potockiego z ziemi sieradzkiej (I. Kon. 40 s. 137). W r. 1654 był dziedzicem części Niemojowa (Z. T. P. 30 s. 1185), żył jeszcze w r. 1655 (ib. s. 1290). Zob. tablice 1-2.
Nie mam pewności, czy wszystkich, o których będę tu mówił, można zaliczyć do Sulimów. Wątpliwości nasuwają zwłaszcza ci żyjący w wieku XV, kiedy, jak się zdaje, w częściach Miedzianowa mogli siedzieć przedstawiciele i innych rodów herbowych. Sz. Andrzej, sołtys z Niedzianowa, 1475 r. mąż Doroty, córki Piotra z Małego Zorzewa, który wtedy zapisał mu za nią 10 grz. posagu (I. R. Kal. 1 k. 70v). Z Małgorzatą Niedzianowską toczyła w r. 1485 sprawę nieletnia Urszula, córka Barbary Twardowskiej (I. Kal. 3 k. 253). Małgorzata, zapewne ta sama, wdowa po Dziersławie z Miedzianowa, wraz z Janem z Niedzianowa pozywali w r. 1485 Jana z Czachór o sumy na Niedzianowi (ib. k. 265v). Przypominam, że wyżej była już mowa o Dziersławie i o Małgorzacie, jego córce, nie żonie. Czy gdzieś tu nie kryje się jakaś pomyłka?
Wojciech Baranek Niedzianowski, syn Marcina Baranka N-go, pozwany w r. 1491 przez swego imiennika Wojciecha N-go, syna Marcina(!), o wtargnięcie siłą do jego części "Kulikowskiej" w Niedzianowie (ib. 4 k. 112). Otrzymał od niego w r. 1495 zapis 3 grz. długu (ib. k. 380). W r. 1498 należał do czyniących działy między Mikołajem Westerskim z Gniazdowa i Dorotą z Gałązek, żoną Macieja Tarnowieckiego z Sandomierza (ib. 5 k. 23). O Małgorzacie "Barankowej" wiemy, iż swą bliższość do części "Dzierzkowskiej" w Miedzianowie cedowała w r. 1498 lub przed tą datą Agnieszce, żonie Łukasza z Sowin (ib. 5 k. 1). Była to chyba córka Marcina a siostra Wojciecha. Żoną tego Wojciecha Barana była Agnieszka Baranowa Niedzianowska, w r. 1499 już wdowa, której syn Jan Baranowski(!) zobowiązał się wtedy dać dwie krowy dojne, dwie jałowice i trzecią część macior matce (ib. k. 57). Dorota Gałęska, córka Jana, żona Macieja z Niedzianowa, między r. 1519 a 1529 kwitowała Pawła Bunińskiego z dóbr po swym ojcu w Karsach Podleśnych (I. R. Z. Kal. 3 k. 649). Jan M., 1518 r. stryj synów Andrzeja Kunka Zakrzewskiego (I. i D. Z. Kal. 2 k. 51). Jan Niedzianowski, w
@tablica
@tablica
r. 1527 mąż Anny Poklękowskiej, córki Mikołaja (ib. k. 118v). Jan Niedzianowski swoją część w Niedzianowie w r. 1529 sprzedał za 30 grz. Wojciechowi Poniatowskiemu (ib. k. 134v; I. R. Z. Kal. 3 k. 139). Ta Anna, już będąc wdową swoją część w Poklękowie p. kal. w r. 1544 sprzedała za 20 grz. w posagu Stanisławowi Czachórskiemu i Małgorzacie Poniato-Poklękowskiej małżonkom (I. i D. Z. Kal. 6 k. 374v).
Agnieszka M-a, w latach 1547-1552 wdowa po Piotrze Biegańskim. Ks. Piotr M., kanonik kaliski, pozywał w r. 1561 o dziesięcinę Jadwigę, wdowę po Januszu Słomowskim, panią oprawną na Jarząbkowie i Cekowie (G. 262 k. 39v). Barbara, w latach 1581-1586 wdowa po Wojciechu Brodnickim. Dorota, w r. 1623 żona Macieja Wilczyckiego. Jan, w r. 1624 plenipotent małżonków Poradowskich i ich synów (I. Kal. 90b s. 3019). Anna, w r. 1625 żona Dobrogosta Wilczyckiego. Jan, w r. 1625 mianowany przez Jana Wężyka, biskupa poznańskiego, jego plenipotentem do spraw sądowych (M. K. 172 k. 338, 338v). Jan w r. 1629 kwitował Pawła Trzebickiego (Z. T. P. 28b s. 2153). Barbara, w r. 1630 żona Jana Wilczyckiego Gołąbka. Zofia, 1642 r. wdowa po Wojciechu Bieganowskim. Anna, córka zmarłego Tomasza, niezamężna, otrzymała w r. 1644 od Jakuba Skrzypińskiego zapis 100 zł. rocznego czynszu od sumy 1.000 zł. (Py. 150 s. 28). Ks. Jan, pleban w Radlinie 1649 r. (I. Kal. 115 s. 1527), był potem plebanem w Wilkowyi, a w r. 1661 proboszczem w Gołuchowie (ib. 125 s. 113), zaś obok tego w r. 1666 kanonikiem kolegiaty Najśw. Marii Panny w Kaliszu (ib. 126 s. 771). Żył jeszcze w r. 1677 (ib. 138 s. 251). Jan, jeden z pełnomocników Władysława Leszczyńskiego, podkomorzego poznańskiego, 1651 r. (M. K. 192 k. 455). Piotr i Róża (czy szlachta?), rodzice Marianny, ur. w Gałązkach Wielkich, ochrzcz. 1652.15/XII. r. (LB Droszew). Jan nie żył już 1656.16/XII. r., kiedy wdowa po nim, Teofila Slątkowska(?), idąc 2-o v. za Łukasza Jemiełkowskiego z pow. sieradz., dostała odeń przed ślubem zapis 1.000 złp. (I. Kon. 56 k. 248v). Wojciech, w r. 1662 mąż Agnieszki Skoroszewskiej, córki Marcina i Anny Kolińskiej, wdowy 1-o v. po Janie Chrzanowskim, która w r. 1679, będąc wdową już i po tym drugim mężu, swe prawa spadkowe po rodzicach cedowała Franciszkowi Rożyckiemu, regentowi grodzkiemu gnieźnieńskiemu (Kośc. 132 k. 249, 306 k. 26). Nie żyła już w r. 1693, kiedy syn jej Jan M., jako współspadkobierca Stanisława Skoroszewskiego, zastawnika Tupadł w p. kcyń., swoją część sumy spadkowej scedował swej przyrodniej siostrze Reginie Barbarze z Chrząnowskich, żonie Kazimierza Mejera, komornika granicznego województwa kaliskiego i regenta ziemskiego siaradzkiego (Py. 156 s. 104). Może z powyższym Wojciechem identyczny Wojciech zmarły 1669.10/VII. r.? (LM Pogorzela). "Ur." pani Marianna, chrzestna 1667.23/I. r. (LB Sowina). "Szl." Marianna z Sowinki Błotnej wyszła 1671.9/II. r. za "szl." Franciszka Nięgosskiego(?) (LC Sowina). "Szl." Katarzyna, z tejże Sowinki, zaślubiła 1678.21/II. r. "szl." Jana Żabińskiego z Grudzielca (ib.). Konstancja, w r. 1691 żona Mikołaja Ostaszewskiego, dziedzica Mamot. Marianna, panna "podeszła w latach", umarła w Starym Gostyniu 1718.2/XII. r. (LM Stary Gostyń). Katarzyna, w r. 1786 żona Jakuba Głoskowskiego.
"Szl." Jan i Marianna, ekonomostwo w Konarzewie, rodzice panny Łucji zmarłej 1817.3/VI. r., w wieku lat 20 (LM Czempiń).
Miedzińscy. Franciszek, mieszkający w r. 1724 w Półwsiu, w latach 1726-1727 w Brzozie, 1727-1757 w Wysoczce, której to wsi części był posesorem. Mąż Reginy Kozłowskiej, córki Hieronima, która w r. 1727 od Józefa Krajewskiego, dziedzica części Wysoczki, uzyskała zapis 1.900 złp. (P. 1210 II k. 89). Nie żyła już w r. 1758 (P. 1325 k. 40). Synowie Franciszka, Maciej, o którym niżej, Jan Kasper, ur. w Brzozie, ochrzcz. 1727.9/I. r. (LB Niepruszewo), może identyczny z Janem, żyjącym jeszcze w r. 1760 (I. Kon. 79 k. 170), Michał, ur. w Wysoczce 1732.5/IX. r. (LB Buk), wreszcie Łukasz, o którym niżej. Z córek Franciszka, Katarzyna (Katarzyna Franciszka), ur. w Wysoczce, ochrzcz. 1729.12/XI. r. (ib.), zaślubiła 1757.29/XI. r. "szl." Józefa Strzeleckiego, sługę Samuela Kęszyckiego, dzierżawcy Uścięcic (LC Dokowy Mokre). Oboje Strzeleccy żyli jeszcze w r. 1776 (P. 1353 k. 475v). Marianna (Marianna Agnieszka), ur. w Brzozie, ochrzcz. 1726.4/I. r. (LB Niepruszewo), jeszcze niezamężna 1749.18/V. r. (ib.). Zofia, ur. w Wysoczce, ochrzcz. 1741.13/VIII. r. (LB Buk).
1. Maciej (Maciej Kazimierz), syn Franciszka i Kozłowskiej, ur. w Półwsiu 1724.22/II. r. (ib.), w imieniu własnym, ojca, brata Łukasza i siostry Katarzyny zamężnej Strzeleckiej kwitował się w r. 1758 z Wojciechem Krajewskim, dziedzicem połowy Wysoczki (P. 1325 k. 40). Umarł jako "komisarz dworski" w Kiekrzu 1774.7/III. r., pochowany w Poznaniu u Bernardynów (LM Kiekrz). Był bezpotomny a spadek po nim brali brat Łukasz i siostra Strzelecka (P. 1352 k. 332v).
2. Łukasz, syn Franciszka i Kozłowskiej, ur. w Wysoczce 1735.18/X. r. (LB Buk), ekonom miasta Wielichowa, właściciel sołectwa w Witomyślu 1775 r., żył jeszcze 1785.20/X. r. Jego żona Jadwiga zmarła w Poznaniu, na Rybakach 1788.6/XII. r., mając 40 lat (LM Św. Marcin, Pozn.). Syn Dionizy, ochrzcz. 1778.12/X. r. (LB Witomyśl). Córki: Agnieszka, nad którą chrzest z ceremonii odprawiono 1775.11/IX. r., Józefa Regina, ochrzcz. 1776.25/III. r. (ib.), Ewa Marianna, zmarła w Witomyślu jako półroczne dziecko 1781.26/VII. t. (LM Witomyśl). Była ponadto córki, Wiktoria Petronella, ochrzcz. z wody w Wielichowie zaś z ceremonii 1785.20/X. r. (LB Śrem), i Józefa Teofila, ochrzcz. z wody w Witomyślu, z ceremonii też 1785.20/X. r. (ib.). Czy ta druga była identyczna z Józefą Reginą, o której było wyżej? Chyba nie.
Brygida wyszła 1785.14/IX. r. za Jakuba Wilgę, ekonoma w Kiekrzu, żyła jeszcze 1795.14/IX. r. (LB Kiekrz). Paweł, ekonom z Rakoniewic 1795 r., dzierżawca w Kiekrzu, ur. ok. 1772 r., zaślubił 1795.23/XI. r. Karolinę Unrug, córkę wdowy Karoliny z domu Lossow, pannę 20-letnią (LC Witomyśl). Ich syn Michał, ur. w Krzyżewnikach 1800.24/IX. r. (LB Kiekrz).
Przeglądanie 654 pozycji zakresu Miaskowscy - Mierzewscy.
11121314[15]16171819
