Przeglądanie 804 pozycji zakresu Mliccy - Morawscy.
123[4]5678
Mliccy - Morawscy
4) Władysław (Władysław Jakub), syn Antoniego i Glińskiej, ur. w Przysiece, ochrzcz. w lipcu w r. 1751 (LB Sokolniki), obok braci współdziedzic w Świniarkach i części Dobiejewa (G. 111 k. 59), dziedzic Łubowic w latach 1800-1806 (LB Sławno; LB, LC Kiszkowo), posesor Janowa w r. 1809 (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), dziedzic Gurówka w latach 1821-1826 (LB, LM Św. Wawrzyniec, Gniezno). Umarł w Gnieźnie na przedmieściu zw. Targowisko 27 XI 1846 r., mając lat 95, jako były dziedzic Gurówka (LM Św. Wawrzyniec, Gniezno). Wdowa po nim, Wiktoria z Urbanowskich, umarła 29 XII 1854 r. w Targowisku, mając lat 91 (ib.). Syn Ludwik, ur. w Łubowiczkach 3 V 1802 r. (LB Kiszkowo), umarł 5 VIII 1870 r., pochowany w Buku (Dz. P.). Córki: Wiktoria Nepomucena Józefa, ur. 15 V 1800 r. (LB Sławno), Prowidencja (Prowidencja Franciszka), ur. 1 X 1809 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), zmarła w Gnieźnie 28 V 1821 r. (LM Św. Wawrzyniec, Gniezno).
3. Michał, syn Andrzeja i Grabskiej, nieletni w r. 1730 (Kc. 135 k. 321, 381), chyba w r. 1734 mający już lata (G. 96 k. 561v), zaślubił w Poznaniu 18 II 1738 r. Teresę Padniewską, córkę Antoniego i Marcjanny z Żółtowskich (LC Św. Marcin, Pozn.; I. Kon. 78 s. 135; G. 105 k. 43). Od Marcina Malczewskiego w r. 1745 wydzierżawił na trzy lata Strykowo pod zakładem 760 zł (G. 97 k. 754). Obok brata Antoniego był w r. 1753 plenipotentem matki (I. Kon. 78 s. 679). Nie żył już w r. 1778 (G. 105 k. 43). teresa z Padniewskich nie żyła już w r. 1765 (Kc. 147 k. 75), spadkobiercom swym przekazała prawa dziedziczne do Żernik (Kc. 147 k. 75). Ich córki to: Marianna Justyna, ochrzcz. 13 VII 1742 r. (LB Modliszewko), żyjąca jeszcze w r. 1783, niezamężna (G. 110 k. 69v), i Józefa cz. Józefata (Józefata Antonina), ur. w Mielnie 31 V 1743 r. (LB Modliszewko), w latach 1778-1783 żona Józefa Wyganowskiego. Obie te siostry w r. 1783 kwitowały swych stryjecznych braci i siostrę, synów i córkę Antoniego M-go (G. 110 k. 69v). Zob. tablicę.
Karol, mąż Heleny z Tholibowskich, już wdowy po nim w r. 1732 (Kc. 137 k. 26). Michał i Marianna, rodzice Mikołaja Tomasza, ur. w Wybranowie, ochrzcz. 20 XII 1739 r. (LB Janowiec). Ewa zaślubiła 2 VI 1745 r. Antoniego Miaskowskiego, a świadkami tego ślubu byli Antoni i Michal M-cy (LC Sokolniki). Mogłoby to nasuwać przypuszczenie, iż była ich siostrą, a więc jeszcze jedną córką Andrzeja i Katarzyny z Grabskich. Jednak w dość licznych zapisach, dotyczących potomstwa tej pary, Ewa nigdzie nie wymieniona.
@tablica
Stanisław Kostka, kasztelan lubaczowski, w r. 1752 chorąży chorągwi pancernej Bogusława Kosseckiego (I. Kal. 196/198 k. 8). Andrzej, syn zmarłego Wawrzyńca i również zmarłej Katarzyny z Zakrzewskich, wnuk zaś po matce Wojciecha Zakrzewskiego i Katarzyny z Sułkowskich prawnuk i spadkobierca Anny Bielskiej, żony 1-o v. Marcjana Sułkowskiego, 2-o v. Mikołaja Sariusz Zakrzewskiego, kwitował w r. 1768 z 2.250 zł Adama Sariusz Zakrzewskiego, chorążego chorągwi pancernej wojsk koronnych, superintendenta ceł skarbu koronnego prowincji wielkopolskiej, prawnuka tego Mikołaja Zakrzewskiego i jego współspadkobiercę (P. 1345 k. 55). Stanisław, starosta rożański, zmarł 22 VII 1774 r., a jego żona Magdalena zmarła 22 VII 1775 r. (Nekr. Franciszkanów Śrem.). Identyczność dat dziennych zgonu czyni owe zapisy wysoce niepewnymi. Andrzej mąż Eleonory Chybińskiej, żony 1-o v. Karola Kijewskiego, 2-o v. Kwiatkowskiego, dziedziczki dóbr Romany Janowięta z przyległościami w ziemi ciechanowskiej, w r. 1775 już nie żyjącej, bezpotomnej (I. Kal. 214/216 k. 186). O tym Andrzeju mowa jako o zmarłym w r. 1776 (ib. k. 21).
Nie wiem, czy do tych samych zaliczyć można "szl." Baltazara, malarza, i Barbarę, rodziców Konstantego, ur. w Gnieźnie, ochrzcz. 2 VI 1774 r. (LB Św. Trójca, Gniezno), czy to szlachta? Anna, chrzestna 20 I 1821 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Barbara Klara M-a, wdowa po Blatnitzu, zmarła w Schoenmuhle 27 IV 1832 r., mając lat 74. Była "stanu szlach." (LM Zduny).
Młodziejewscy, Młodziejowscy h. Korab, nazwisko wzięli od wsi Młodziejewice w p. pyzdr. i stąd właściwa jego forma, używana niemal bez wyjątków aż do połowy XVIII wieku, to Młodziejewski. Dopiero kanclerz i jego bracia poczęli się pisać raz tak, raz owak, zaś w historii kanclerz uwiecznił się pod tą drugą formą. Wyłącznie jako Młodziejowscy figurują też niezbyt zasadnie w herbarzach Niesieckiego i Uruskiego.
Nie wiem, czy byli Korabitami dziedziczący w Młodziejewicach w początkach XV wieku: Jan w r. 1400 (Py. 1 k. 87v), Mikołaj w latach 1401-1405 (ib. k. 43, 106), Filip w latach 1402-1414 (ib. k. 116v, 182v, 2 k. 128, 143v, 3 k. 35), Piotr w r. 1418 (Py. 4 k. 36).
Z całą pewnością był już Korabitą Blizbor z Młodziejewic, ktory w r. 1443 uzyskał termin przeciwko Piotrowi z Sirakowa (Py. 10 k. 32). Nie wiem, czy ten sam Blizbor M., czy Blizbor z Młodziejewic może juz należący do następnego pokolenia, w r. 1481 sprzedał wyderkafem Grzymale Kościaneckiemu za 30 grz. dwa osiadłe łany w Młodziejewicach (P. 1386 k. 144v). Zięciowi Maciejowi Popowskiemu w r. 1482 zapisał 30 grz. w posagu za córką swą Dorotą (Py. 16 k. 97v). Miał w r. 1488 zatarg z ks. Wojciechem z Bydgoszczy, kanonikiem Św. Jerzego w Gnieźnie, i zostało założone między strinami vadium 200 kop gr. (Py. 20 k. 44v). Nie żył już w r. 1494 (P. 1388 k. 46v). Żona jego Jadwiga żyła jeszcze w r. 1499, kiedy w sprawie sądowej, jaką miała z Mikołajem Grzymałą z Panienki, występował jako prokurator tej swej ciotki ks. Piotr Racłakowski, pleban z Wrześni (Kon. 4 k. 124). Wiodła się ona być może z Kościanek, bowiem Wojciech Kościanecki nazwany rodzonym wujem jej syna Jana. Były i córki. Z nich, Dorota, w latach 1482-1495 żona Macieja Popowskiego z Popowa Podleśnego, bezpotomna, nie żyła juą w r. 1532. Katarzyna, w latach 1494-1524 żona Jakuba Krczona Nowowiejskiego.
Jan, Janusz, syn Blizbora i Jadwigi, obok ojca uczestniczył w r. 1488 w zatargu z kanonikiem Wojciechem, skwitowany w r. 1494 przez Piotra Kościaneckiego z 30 grz. rekompensaty za jego dobra macierzyste i wszystkie długi (Py. 15 k. 338). Za niestawienie się na wyprawę 1497 r. skazany na konfiskatę mienia (AKH IX s. 273). Od Wojciecha, dziedzica Kościanek, w r. 1499 kupił za 40 grz. dwie części tej wsi w p. pyzdr. (P. 1389 k. 12). Skwitowany w r. 1500 przez Mikołaja Grzymałę z dóbr w Młodziejewicach, jakie trzymał jego zmarły syn Jan Grzymała (Py. 169 k. 202v). Od Andrzeja Sirakowskiego w r. 1500 kupił część jego bliższości, spadłej nań po śmierci Wojciecha Piotrowskiego, we wsi Piotrowice, ponadto zaś całą wieś Wrzoskowo w p. pyzdr., gdzie miała oprawę 90 grz. posagu ciotka jego Małgorzata M-a. Zapłacił ponad te 90 grz. jeszcze 80 grz. dodatku (P. 1389 k. 91). T.r. od Jana Babińskiego, syna Macieja Łukomskiego, i od Błażeja Wolskiego, syna Barbary Babińskiej, kupił za 150 grz. ich części macierzyste we wsiach Piotrowice i Wrzoskowo (ib. k. 126). Wzywał w r. 1513 Annę Myszakowską do zaspokojenia siebie za głowę rodzonego wuja Wojciecha Kościaneckiego (Py. 24 k. 108v). Skwitowany t.r. przez Piotra Grzymałę Kościaneckiego z 30 grz., za które zmarły Blizbor M. zastawił był Janowi, ojcu Piotra, dwa łany osiadłe w Młodziejewicach (ib. k. 125v). Od Jana i Wojciecha, synów Jana Kluczewskiego, odkupił w r. 1514 za 60 grz. przezyski na Kościankach, które matka ich, zmarła Katarzyna Paruszewska, przewiodła była sądownie na zmarłym Wojciechu Kościaneckim (G. 335a k. 26v). Administrację dóbr Młodziejewice i Kościanki oraz opiekę nad synem Blizborem, na wypadek swej śmierci, na lat 12 zlecił Stanisławowi Bieganowskiemu i Janowi Słoneckiemu (ib. k. 106), której to opieki obaj zrzekli się w r. 1530 (Py. 25 k. 462). Jan M. całą wieś pustą Wrzoskowo oraz część w Piotrowicach p. pyzdr. t.r. wyderkafem sprzedał za 600 grz. Wojciechowi Węgierskiemu (Py. 23 k. 84v). Wszystkie swe dobra we wsiach: Młodziejewice, Cienino, Pępocino, Kościanki w powiatach pyzdr. i kon. jak również opiekę nad swymi dziećmi aż do upływu dziesięciu lat po swej śmierci zlecił w r. 1531 swej żonie (ib. k. 95). Pozywał w r. 1532 Przysieckich, matkę i synów, o 30 grz. posagu swej zmarłej siostry Popowskiej, które wniosła kiedyś na Popowo Podleśne (G. 262 k. 3v). Skwitował w r. 1534 tych Popowskich z 60 grz. po siostrze, a więc zarówno z posagu jak i wiana (G. 30 k. 162). Umarł między r. 1535 a 1538 (Py. 171 k. 262v; I. R. Kon. 3 k. 86v). Jego żoną była Dorota Cienińska, córka Wojciecha, wdowa 1-o v. po Marcinie Zbierskim Szerszeniu, której w r. 1521 na połowie Młodziejewic oprawił 70 grz. posagu (P. 1392 k. 410v; I. R. Kon. 2 k. 320v). Ta Dorota i jej siostra Katarzyna, żona Jana Kluczewskiego, całe swe dziedzictwo położone na przedmieściu Gniezna zw. Targowisko sprzedały w r. 1626 za 20 grz. Janowi Grodzieckiemu (P. 23 k. 62). Dorota część swą ojczystą w Cieninie, należną jej z przyszłego działu z siostrą Katarzyną, darowała w r. 1531 mężowi (Py. 23 k. 94v), ale już wcześniej, w r. 1530, część ojczystą w Cieninie sprzedała za 120 grz. Janowi Pigłowskiemu (P. 1393 k. 346), inną zaś część w Cieninie Kościelnym cz. Wielkim sprzedała swemu wujowi, Janowi Przyjemskiemu i w r. 1533 skwitowała go z sumy pieniężnej zabezpieczonej na owej części (I. R. Kon. 2 k. 292, 320v; Py. 23 k. 109). Będąc już wdową, pozywała w r. 1538 tego Przyjemskiego (I. R. Kon. 3 k. 86v). Żyła jeszcze w r. 1553 i wówczas swemu synowi Blizborowi-Wilibrordowi swe dobra w Cieninie Małym i Pępociniew p. kon. oraz inne dobra, które bądź ma, bądź spadłyby na nią w przyszłości w Cieninie Wielkim, Królikowie, Białej, Lądku, Łagiewnikach, Pępocinie sprzedała za 2.000 zł (P. 1396 k. 82v). Oprócz tego syna były córki. Z nich, Małgorzata, w r. 1550 żona Wojciecha Tomickiego, wdowa po nim w r. 1551, 2- v. w r. 1552 za Marcinem Grzymisławskim, już nie żyła w r. 1576. Jadwiga, w r. 1552 żona Jerzego Zberkowskiego, wdowa w latach 1588-1595.
Wilibrord cz. Blizbor, syn Jana i Cienińskiej, w r. 1528 brakowało mu jeszcze do samodzielności lat dwunastu, bo na taki właśnie przeciąg czasu ojciec na wypadek swej śmierci wyznaczył mu opiekunów (G. 335a k. 106). Od Sebastiana Owieczkowskiego i żony jego Anny Tomickiej w r. 1546 nabył wyderkafem za 20 grz. dwa łany puste w Kościankach z wyłączeniem łąk (Py. 23 k. 191v). Skwitowany w r. 1552 przez szwagra Zberkowskiego z 200 złp posagu za siostrą Jadwigą (P. 892 k. 214). Dziedzic części w Cieninie Małym i Pępocinie w r. 1552, miał w perspektywie sukcesję w Cieninie Wielkim, Białej, Lądku, Łagiewnikach i Pępocinie w p. kon. (P. 174 k. 148). Wespół z rodzeństwem, Bartłomiejem i Barbarą Golińskimi, w r. 1555 wymienił części Pępocina z Heleną Bierzglińską, wdową po Janie Przyjemskim, biorąc od niej w zamian część Cienina Mniejszego i dopłatę 40 grz. (I. R. Z. Kon. 6 k. 194v). Intromitowany w r. 1557 do części Kościanek, wsi pustej w p. pyzdr., kupionej za 500 zł od Jakuba Rykały i Wojciecha Hałasa, braci między sobą ciotecznych Małachowskich, jak również do części w Kościankach, kupionej za 100 zł od Walentego Osieczkowskiego (Py. 176 k. 153). Od Małgorzaty Pruszewskiej, żony Piotra Bieganowskiego, w r. 1557 uzyskał zobowiązanie sprzedaży części Ciebnina (ib. k. 268). W r. 1558, według umowy zawartej w r. 1547 z biskupem poznańskim Benedyktem Izdbieńskim, części Piotrowic oraz wieś pustą Wrzoskowo, sprzedane wyderkafem przez ojca róźnym osobom, wymienił z obecnym biskupem poznańskim Andrzejem Czarnkowskim i kapitułą na połowę strugi zwanej Czekawa, płynącej między Młodziejewicami a wsią Iścięcin w kluczu ciążyńskim (P. 1396 k. 541, 715). Od Wojciecha Gniazdowskiego w r. 1561 kupił za 1.000 zł część w Cieninie (Py. 31 k. 87). Od Mikołaja Strzałkowskiego w r. 1566 nabył wyderkafem za 2.000 złp część w Strzałkowie p. pyzdr. (P. 1397 k. 504). Inne części tej wsi nabył wieczyście od Wojciecha Strzałkowskiego, ale w r. 1570 sprzedał je za 3.000 zł węg. braciom Piotrowi i Bartłomiejowi Strzałkowskim (P. 1398 k. 162v). Spisywał w r. 1571 testament, wyznaczając córkom posagi po 800 złp, synom, Sebastianowi i Maciejowi przeznaczył dwór w Palędziu Małym, zaś Piotrowi i Michałowi dwór w Palędziu Kościelnym (G. 51 k. 534). Od Zofii z Tęczyna, wdowy po Stanisławie z Ostroroga, kasztelanie międzyrzeckim, w r. 1574 kupił za 16.000 złp Gunice Małe i Sołecznę w p. pyzdr. (P. 1398 k. 470v). Tę drugą wieś w r. 1577 sprzedal wyderkafem za 1.200 zł swej córce Jadwidze zamężnej Osieckiej (ib. k. 743). Swoje części wsi Młodziejewice i Gunice w r. 1575 sprzedał wyderkafem za 5.000 zł ks. Erazmowi Mielińskiemu, kanonikowi gnieźnieńskiemu, krakowskiemu i poznańskiemu (P. 1398 k. 577v). Cienino Małe w r. 1579 zobowiązał się sprzedać za 4.370 zł Marcinowi Słoneckiemu (Py. 116 k. 484v). Skwitowany w r. 1580 przez Krzysztofa Mielińskiego, brata i spadkobiercę ks. Erazma, kanonika gnieźnieńskiego, krakowskiego i poznańskiego, z 500 zł na poczet sumy 5.000 złp, za która sprzedał był wyderkafem kanonikowi Młodziejewice i Gunice (P. 935 k. 82). W posagu za córką Magdaleną t.r. zapisał jej mężowi Piotrowi Klonowskiemu dług 800 zł i został przez tę córkę skwitowany z jej udziału w spadku po wuju, ks. Sebastianie Żydowskim, sufraganie gnieźnieńskim i opacie mogilskim (P. 934 k. 256). Innemu zięciowi, Jakubowi Tomickiemu, w r. 1583 zapisał dług 740 złp jako posag za córką Zofią (P. 941 k. 434v). Synowie zrodzeni z pierwszej żony, Sebastian i Bartłomiej, skwitowali ojca w r. 1585 z 300 zł pochodzących ze spadku po wspomnianym wyżej wuju Żydowskim. Sumę tę Wilibrord zapisał na Cieninie (P. 122 k. 7v). Przyszłemu zięciowi, Janowi Owieczkowskiemu, w posagu za córką Katarzyną zapisał 300 zł w r. 1589 (Py. 125 k. 112). Synowi Chryzostomowi podarował w r. 1593 łąkę w Kościankach zwaną Koziełek (G. 337 k. 3). Umarł między r. 1594 a 12 VI 1595 r. (Py. 47 k. 30, 48v). Pierwszą jego żoną była Jadwiga Żydowska, rodząca się z Doroty tez z domu Żydowskiej, której to Jadwidze w r. 1544 na połowie Młodziejewic i Kościanek oprawił 530 zł posagu (G. 335a k. 303v). Mniej więcej w tym czasie nabyła ona od męża i jego matki za 2.000 grz. części w Cieninie Małym i Pępocinie (G. 263 k. 274). W r. 1545 otrzymała od męża ponowną oprawę 530 zł posagu, tym razem jednak na połowie Młodziejewic i Kościanek oraz na połowie części Pępocina i Cienina Małego (G. 335a k. 312v). Żyła jeszcze w r. 1558 (Py. 176 k. 516v). Drugiej żonie, Annie Strzałkowskiej, córce Mikołaja Sapały Strzałkowskiego, w r. 1563 na Małym Cieninie oprawił na połowie Młodziejewic i pustej wsi Kościanki (P. 906 k. 463, 1397 k. 334v), wreszcie w r. 1584 podarował tej żonie dwór, role i wiatrak w Młodziejewicach, będące pod jej oprawą, dodając do owej oprawy wolny wyrąb w Młodziejewicach, Gunicach i Sołecznie (Py. 31 k. 156). Żyła jeszcze ta Anna w r. 1624 i wtedy sprzedała wyderkafem za 1.200 złp Bartłomiejowi Racięskiemu części Nieświastowic w p. gnieźn. (P. 1414 k. 1240v). Znam aż piętnaścioro dzieci Wilibrorda. Z Żydowskiej byli synowie, Sebastian i Bartłomiej, oraz córki: Jadwiga, Anna i Magdalena, niezamężne w r. 1564, kiedy od ojca otrzymały zapis 133 zł z testamentu ich wuja, ks. Sebastiana Żydowskiego (P. 906 k. 399). Z nich, Jadwiga była w latach 1565-1598 żoną Jerzego Osieckiego. Anna wyszła w r. 1569 za Andrzeja Gablińskiego, nie żyła już w r. 1612. Ze Strzałkowskiej synowie: Maciej, Piotr i Michał, wszyscy trzej znani mi tylko z jednego zapisu z r. 1571 (G. 51 k. 534), dalej: Chryzostom i Łukasz, o których niżej, wreszcie Wilibrord, wspomniany w r. 1598 (Py. 47 k. 127v), zapewne młodo zmarły. Córki z drugiej żony: Zofia, w r. 1583 żona Jakuba Tomickiego, Katarzyna wyszła w r. 1589 za Jana Owieczkowskiego, wdowa w r. 1605, umarła po r. 1607, Anna, wydana w r. 1595, krótko po 12 VI, za Jana Budziejewskiego, wdowa w r. 1620, umarła po r. 1635, Małgorzata, w latach 1598-1603 żona Bartłomieja Czyżewskiego, wdowa w latach 1608-1612, wyszła 2-o v. przed r. 1618 za Mikołaja Mielżyńskiego, nie żyła już w r. 1634.
1. Sebastian, syn Wilibrorda i Żydowskiej, wspomniany w zapisie ojcowskim z r. 1564, wespól z bratem Chryzostomem w r. 1595 kupił od brata Bartłomieja, ze spadku po zmarłym ojcu, za 6.000 złp Młodziejewice, pustki Kościanki oraz części Gunic Małych i Sołeczny (P. 1401 k. 535v). W r. 1597 nie był jeszcze z tym Chryzostomem podzielony (Py. 47 k. 121). Sebastianowi i jego braciom w r. 1598 Bartłomiej Czyżewski, dziedzic Podstolic, dał zobowiązanie oprawienia 1.600 złp posagu ich siostrze Małgorzacie (Py. 47 k. 127v). Był Sebastian dziedzicem Gunic i Guniczek Małych w p. pyzdr. Od Stanisława, Macieja i Marcina, braci Szczycińskich, w r. 1616 nabył wyderkafem za 2.200 złp części w Szczytnikach i w pustce Kosmowo w p. gnieźn. (G. 337 k. 384v, 423), a w r. 1620 części Szczytnik i Kosmowa kupił od Mateusza Szczycińskiego, syna zmarłego Macieja, płacąc 4.000 złp (P. 1411 k. 375). Gunice w r. 1621 sprzedał wyderkafem za 1.500 złp swemu zięciowi, Wawrzyńcowi Rogowskiemu (G. 337 k. 465). Przyszłemu zięciowi, Wojciechowi Jerzykowskiemu, wypłacił w r. 1623 w posagu za córką Dorotą sumę 1.400 złp (G. 76 k. 483v). Skwitowany w r. 1627 z 1.500 zł przez córkę Zofię, 1-o v. Rogowską, 2-o v. Kunińską (Py. 143 k. 144v). Całe części w Szczytnikach w r. 1628 wydzierżawił powyższym małżonkom Jerzykowskim (ib. s. 52). W r. 1636 części Szczytnik sprzedał Marcinowi Cielmowskiemu (P. 1033 k. 471). Nie żył już w r. 1639 (Py. 148 s. 228). Pierwszej swej żonie, Małgorzacie Grabskiej, w r. 1597 oprawił 1.300 zł posagu (Py. 47 k. 121). Na połowie Gunic, wolnej od oprawy tej żony, w r. 1611 zobowiązał się oprawić 700 zł posagu swej przyszłej drugiej żonie, Zofii Dobrosołowskiej, córce Wojciecha i Reginy ze Szczytnickich, wdowie po Piotrze Bzowskim (G. 71 k. 282v, 283). Zaślubił ją 15 I 1612 r. (LC Marzenin). Oprawy na połowie Guniczek Małych dokonał w r. 1613 (P. 1408 k. 645v). Zofia ze swą siostrą Barbarą, zamężną Zasułtowską, sprzedały w r. 1616 Komorowo w p. gnieźn. Wojciechowi Załustowskiemu (G. 337 k. 381v). Obie one, jako spadkobierczynie Aleksandra Jerzykowskiego i siostry tego Jerzykowskiego, Jadwigi, wdowy Broniszowej, a więc swoim wuja i ciotki, w r. 1617 kwitowały ze spadku po nich Piotra Miłaczewskiego i Wojciecha Załuskowskiego (G. 74 k. 218). Zofia od męża w r. 1619 otrzymała ponowną oprawę 700 złp posagu na częściach Szczytnik i pustki Kosmowo (P. 1411 k. 500). Po sprzedaży części Szczytnik, ich nabywca Marcin Cielmowski, rekompensując jej skasowane na tych dobrach prawa, w r. 1636 zapisał jej dług 1.900 zł (P. 1033 k. 471). kwitowała w r. 1641 spadkobierców swego drugiego męża z 500 zł, zapisanych jej przez pierwszego męża, Bzowskiego (P. 1044 k. 177v). Już nie żyła w r. 1645, a jej jedyną spadkobierczynią była córka z pierwszego małżeństwa, Anna Bzowska, żona Andrzeja M-go, jej pasierba (Py. 150 s. 117). Z Grabskiej synowie: Jan, Andrzej, Stanisław i Wojciech. Córki: Jadwiga, najpierw w latach 1616-1625 żona Stanisława Gronowskiego, potem 2-o v. w latach 1630-1639 za Krzysztofa Ćwierdzińskim, Zofia, w r. 1619 żona Wawrzyńca Rogowskiego, 2-o v. w latach 1627-1638 za Bartłomiejem Kunińskim, wdowa w r. 1642, Dorota, niezamężna w r. 1622 (G. 76 k. 224), w latach 1625-1628 żona Wojciecha Jerzykowskiego.
1) Jan, syn Sebastiana i Grabskiej, juz nie żyjący w r. 1623, mąz Agnieszki Gorazdowskiej, corki Stanisława, wtedy już 2-o v. żony Macieja Korytowskiego. Sprzedała ona wówczas wespół z siostrą Anną, zamężną Bieganowską, ich części w Gorazdowie w p. pyzdr. za 4.000 złp temu Korytowskiemu (P. 1417 k. 562). Od Wacława Gorazdowskiego w r. 1631 wespół z niezamężnymi siostrami, Elżbietą i Małgorzatą Gorazdowskimi, kupiła za 1.000 złp części w tejże wsi (P. 1417 k. 364). Syn Jan.
Jan, syn Jana i Gorazdowskiej, w r. 1633 lub przed tą datą uczestniczył w działach ze stryjami, Andrzejem, Stanisławem i Wojciechem (P. 1417 k. 979). Kwitował w r. 1649 owych stryjów z dokonanej eksdywizji Guniczek Leśnych, zaś stryjowi Wojciechowi dał zobowiązanie, iż swoją tam część sprzeda mu za 4.000 zł (Py. 150 s. 238, 240) i dokonał tej transakcji w r. 1653 (P. 1066 k. 154v). Był dziedzicem Gurówka w p. gnieźn. Umarł między r. 1703 a 1713 (I. Kon. 72 k. 161v; I. Kal. 159 s. 56). Zaręczony był z Marianną Dąmbską, córką Jana, której w r. 1651 jako swej przyszłej żonie zapisywał dług 1.000 zł (Py. 151 s. 98). Zapewne do tego małżeństwa nie doszło, bo w r. 1652 ta Marianna w asyście wyja i opiekuna, Jana Kuchcińskiego, skwitowała M-go z tej sumy (Py. 151 s. 28), co oznaczało w praktyce zniesienie zapisu. Tak więc pierwszą żoną Jana była Zofia Gostkowska, córka Piotra i Anny z Ruchockich. Skwitował on w r. 1653 teścia z 2.000 zł jej posagu (Py. 151 s. 104). Umarła między r. 1655 a 1659 (ib. s. 133, 152 s. 41). Drugą żoną była w r. 1662 Krystyna Skoroszewska, wdowa 1-o v. po Andrzeju Belęckim (P. 188 k. 322). Kwitowała się ona w r. 1663 z małżonkami Krzyszkowskimi z kontraktu dzierżawy Wojnowa (P. 1073 k. 270v). Żyła jeszcze w r. 1688 (P. 1115 IV k. 45v), nie żyła już w r. 1703 (I. Kon. 72 k. 161v). Z Gostkowskiej byli synowie: Piotr, Andrzej i Franciszek. Ze Skoroszewskiej syn Stanisław i córki, Barbara oraz Rozalia. Piotr i Andrzej znani mi tylko z jednej wzmianki z r. 1659 (Py. 152 s. 41), zapewne pomarli młodo. Z córek, Rozalia, ur. w Dobieszewie, ochrzcz. 28 II 1666 r. (LB Smogulec). Obie, Barbara i Rozalia, w r. 1688 jeszcze niezamężne (P. 1115 IV j. 45v). Barbara w r. 1691 była żoną Jana Rembowskiego, nie żyła już w r. 1713.
(1) Franciszek, syn Jana i Gostkowskiej, wspomniany w r. 1659 (Py. 152 s. 41), otrzymał w r. 1694 od ojca cesję sumy dłużnej 1.000 zł na Uchorowie w p. pozn., zapisanej przez Piotra Chełkowskiego (Py. 156 s. 32). T.r. od Urszuli Modlibowskiej, wdowy po Janie Dzierzbińskim, pisarzu grodzkim gnieźnieńskim, dożywotniczki części Wardężynka w p. kon., wydzierżawił te dobra pod zakładem 700 złp (I. Kon. 69 k. 415). Jego żoną była wtedy Barbara Żychlińska, córka Adama i Zofii z Koźmińskich, która t.r. skwitowała z 2.000 złp Adama Antoniego Opalińskiego, starostę wałeckiego (P. 1128 X k. 191). Oboje małżonkowie spisywali wzajemne dożywocie w r. 1696 (I. Kal. 152 s. 84).
(2) Stanisław, syn Jana i Skoroszewskiej, występował obok ojca w r. 1703 (I. Kon. 72 k. 161v). Nie żył już w r. 1747. Jego pierwszą żoną zaślubioną przed r. 1714, była Marianna Dominikowska, drugą Marianna Falęcka, córka Kazimierza i Barbary z Zaleskich, wystepująca jako wdowa w r. 1747 (I. Kon. 78 s. 63; I. Kal. 185/189 k. 249v, 257v, 259). Dożywocie wójtostwa wsi Cisów, z klucza arcybiskupiego turkowskiego, cedowała w r. 1764 za konsensem prymasa Łubieńskiego Walerianowi Grabowskiemu (I. Kal. 204/205 k. 132). Z pierwszej zony synowie: Andrzej, Fabian, Antoni, z drugiej Ludwik.
a. Andrzej (Andrzej Stanisław Kostka), syn Stanisława i Dominikowskiej, ur. 30 XI 1713 r., kapelan nuncjusza papieskiego Archinto 1747 r., proboszcz rawski i zawichojski 1748 r. (Z. T. P. 51 k. 241), rektor hospicjum Św. Stanisława w Rzymie. Zdobył w r. 1755 dyplom doktorski. Kanonik rakowski, a 9 VII 1754 r. archidiakon pszczewski w kapitule poznańskiej. Kanclerz biskupów A. S. Załuskiego, K. Sołtyka i prymasa W. Łubieńskiego. Podkanclerzy koronny w r. 1764, kanclerz wielki koronny 1767 r. Biskup przemyski w r. 1766, mianowany 5 III 1768 r. biskupem poznańskim, objął biskupstwo 20 VI t.r. Opat komendatoryjny hebdowski 1770 r. (Ws. 95 k. 60v). Kawaler orderów Orła Białego i Św. Stanisława (Py. 158 k. 866). Plenipotent braci Fabiana i Antoniego w r. 1743 (P. 1273 k. 2v). Umarł w Warszawie 20 III 1780 r., pochowany w katedrze Św. jana (Nekr. Przemęt; Nowacki). W Cieninie Kościelnym 17 II 1783 r. dokonana została ugoda między niektórymi z jego spadkobierców (I. Kon. 82 k. 348v). Sprawy związane z tą sukcesją ciągnęły się jeszcze w r. 1790 (ib. 84 k. 193).
b. Fabian, syn Stanisława i Dominikowskiej, regent grodzki wałecki w r. 1744 (Z. T. P. 50 k. 1279), regent grodzki poznański w r. 1748 (ib. 51 k. 241), cześnik i sędzia surogator grodzki kaliski w r. 1755 (I. Kon. 78 s. 925), wkrótce potem t.r. złożył regenturę poznańską (P. 1316 k. 92, 150). Umarł w r. 1759, przed 30 V, kiedy to surogatoria po nim dana była Lipskiemu (K. P. nr 24). Od Józefa i Aleksego M-ch nabył w r. 1757 wsie Taczały i Drzewce, pustki Wścieklice, oraz pięciu kmieci i grunt w Szczytnikach p. pozn. Jego bracia, Ludwik i ks. Andrzej, jako spadkobiercy Fabiana, w r. 1759 odstąpili od tej transakcji (P. 1328 k. 106v).
c. Antoni, syn Stanisława i Dominikowskiej, występował w r. 1743 (P. 1273 k. 2v), był w r. 1744 plenipotentem brata Fabiana (Z. T. P. 50 k. 1279). Regent ziemski poznański w r. 1748 (P. 1291 k. 79v), umarł w Poznaniu 6 IX 1749 r., pochowany u Franciszkanów (LM Św. Maria Magdal., Pozn.).
d. Ludwik, syn Stanisława i Falęckiej, ur. około r. 1733 (1729?), wiceregent grodzki poznański w r. 1755 (P. 1316 k. 92), regent grodzki poznański 1755 r. (P. 1316 k. 150), pisarz ziemski wschowski 1766 r. (LB Graboszewo), starosta śremski moca prawa emfiteutycznego z sejmu 1775 r. i dyplomu królewskiego z 29 X t.r., kasztelan nakielski w r. 1776 (P. 1353 k. 176v), kawaler orderu Św. Stanisława 1777 r. (P. 1354 s. 345), starostwo śremskie, za konsensem królewskim z 10 VI 1782 r., scedował t.r. Józefowi z Lubieńca Niemojewskiemu (P. 1359 k. 199v). Działa w r. 1755 w imieniu brata Fabiana (P. 1316 k. 92), a był w r. 1759 współspadkobiercą tego brata (P. 1328 k. 106v). Od Ignacego Malczewskiego, starosty płowskiego, w r. 1762 kupił za 200.000 złp dobra Nieczajnę i Sepno w p. pozn. (P. 1333 k. 16). Posesor dobr biskupiego klucza krobskiego w r. 1768 (LB Krobia). Plenipotent w r. 1770 brata biskupa poznańskiego (Ws. 95 k. 60v). Od Jolanty Dobrzyckiej, żony Jana Nepomucena Mycielskiego, starosty ośnickiego, w r. 1776 kupił za 145.000 złp dobra: Łęg, Łężek, Holendry Bystrzek i Sosnowiec, młyn oraz staw (P. 1353 k. 176v). Nieczajnę i Sępno sprzedał w r. 1777 za 200.000 złp Wojciechowi Węgorzewskiemu, generałowi adiutantowi J. Kr. M<ci (P. 1354 s. 345). Od Świętosława ze Skrzypny Twardowskiego nabył w r. 1778 za 84.000 złp Ostrowo i Borhowo w p. kośc. (P. 1353 k. 340). Spadkobierca brata biskupa 1780 r. (P. 1357 k. 224). Ostrowo i Borgowo, za kontraktem z 21 VI 1782 r., sprzedał za 90.000 złp ks. Antoniemu Niemojewskiemu, kanonikowi katedralnemu kujawskiemu (P. 1359 k. 200v). Klucz krobski trzymał w dzierżawie przez lat 19, aż do swej śmierci. Umarł w Lesznie 23 X 1787 r., mając lat 54 (58?), pochowany u Reformatów w Osiecznie (LM Leszno; LM Krobia; Sep. Franciszkanow, Śrem.). Jego żoną, zaślubioną w Objezierzu 12 I 1761 r., była Cecylia Węgorzewska (LC Objezierze), córka Piotra, łowczego poznańskiego, i Anny z Gajewskich, z którą wzajemne dożywocie spisywał t.r. (P. 1331 k. 16). Oprawił jej w r. 1762 posag 50.000 złp (P. 1334 k. 76v). Była dożywotniczką po smierci męża dóbr Łęg i Łężek. Umarła w Łęgu 21 (27?) VII 1794 r., mając ponad 60 lat, pochowana w Osiecznie u reformatów (LM Krobia; Sep. Franciszkanów, Śrem.).
Przeglądanie 804 pozycji zakresu Mliccy - Morawscy.
123[4]5678
