Przeglądanie 804 pozycji zakresu Mliccy - Morawscy.
29303132[33]34353637
Mliccy - Morawscy
Dorota, żona Mikołaja z Momot, i Katarzyna, żona Jakuba z Momot siostry rodzone z Momot, w asyście Mikołaja z Bogwiedz stryja i Macieja z Kotarbów wuja, części w Momotach, odziedziczone po ich rodzonej ciotce Katarzynie Łuszczkowej, w r. 1512 sprzedały za 100 grz. Wojciechowi Łuszczkowi z Momot (ib. 2 k. 12v). Andrzej M. nie żył już w r. 1525, kiedy jego córka Dorota otrzymała od męża swego, Jana Podkockiego Mnicha, oprawę 10 grz. posagu na połowie jego części w Podkocach p. kal. (ib. k. 109v). Ta Dorota jednocześnie swoją częśc rodzicielską w Momotach sprzedała za 40 grz. Tomaszowi Korzkiewskiemu (ib.).
Jan M. zwany Goworek część swą rodzicielską w Momotach w r. 1530 sprzedał za 50 grz. Tomaszowi Korzkiewskiemu (ib. k. 172v). Wojciech i Małgorzata, małżonkowie M-cy w r. 1547 zapisali sumę 32 grz. Feliksowi Klichowskiemu (Py. 172 k. 311v).
Monhau (Munchow?) Paweł von M. pozywał w r. 1571 Jadwigę Wilkowską, córkę zmarłego Bartłomieja (Ws. 7 k. 454).
Montemor(?) Jan, major J. Kr. Mci, juz nie żyjący w r. 1698, ojciec tez już wtedy zmarłej Doroty Magdaleny, żony 1-o v. Jana Michała Korffa, starościca orleńskiego, zas 2-o v. Samueal Pruszaka Bieniewskiego, w r. 1698 jeszcze żyjącego (P. 255 k. 72).
Moraczewscy, osiedleni w województwach poznańskim i kaliskim, biorący nazwisko od Moraczewa (dawniej też Moraczewa) w p. kośc., używali h. Cholewa. Tym samym herbem pieczętowali się M-cy z p. łęczyckiego, dla których źródłem nazwiska była położona tam wieś Morawce. Niesiecki zaliczał do Cholewitów wszystkich M-ch, zarówno osiadłych w zachodniej Wielkopolsce jak i tych z Łęczyckiego. S. Moraczewski, autor dziełka "Moraczewscy, zarys genealogiczny" (Lwów 1907) pisał o trzech "gałęziach": łęczyckiej, poznańskiej i białorusko-litewskiej. Powstanie "gałęzi poznańskiej" tłumaczy w ten sposób, iz żyjący w początkach XV w. Mikołaj M., syn Mirka, dał od swego imienia i nazwiska(!) nazwy dwom wsiom, Mirkowicom i Moraczewu (s. 4, 5). A więc to nie od Moraczewa miałoby pochodzić nazwisko Moraczewskich w Poznańskiem, lecz odwrotnie: przyniesione z łęczyckiego nazwisko miałoby się stać źródłem nazwy wsi. W początkach XV wieku nie może być mowy o uformowanych trwałych nazwiskach o formie przymiotnikowej, nazwiskach, które mogłyby dawać początek nazwom topograficznym. Wieś Moraczew, położoną w pobliżu Ponieca, wymienia zresztą dokument Henryka głogowskiego z r. 1310 (KDW II, nr 930). Niema więc żadnej wątpliwości, że to nie "dwie gałęzie" jednej i tej samej rodziny, lecz dwie wiodące się z różnych herbów, zlane potem w sztuczną jedność heraldyczną, zjawisko w Polsce nader pospolite. Której z tych rodzin przysługuje herb Cholewa? Oczywiście tej wiodącej się z Łęczyckiego, bowiem tam spotykamy rodziny tego herbu, których brak w województwie poznańskim. Czym więc zrazu pieczętowali się M-cy, o których tu piszę? Dojść tego nie potrafię. W Moraczewie w p. kośc., jak to zobaczymy niżej, siedzieli Bończe, brak jednak powiązania owych Bończów z M-imi stanowiącymi już zwartą całość genealogiczną.
Jan z Moraczewa w r. 1388 pozwany przez Macieja z Tworzyjanic (Leksz I 351). Mirosław, Mirek Moraczewski, Morawczewski w r. 1395 stawiał świadków przeciwko swej bratanicy Dorocie (Leks. II 1760, 1787). W . 1401 Mirosław z Morawczewa M. występował z synem (Kośc. I k. 1). Winien był w r. 1403 płacić winy Niklaszowi Tworzyjańskiemu (Ks. Z. P. 1400, 1407). Żył jeszcze w r. 1414 (Kośc. 3 k. 13, 97, II k. 130). Żoną jego była w r. 1404 Jachna (Kośc. I k. 64v), żyjąca jeszcze w r. 1416, a z niej synowie: Mikołaj, występujący w latach 1405-1416 (Kośc. 3 k. 5, III k. 91, 93v), Wojciech, wspomniany w r. 1414 (Kośc. III k. 11v), Wojsław, wspomniany t.r. (ib.), Jan, występujący w latach 1412-1417 (Kośc. III k. 11v, 61, 111v). Zięciem Mirka nazwany w r. 1406 Krystyn (Kośc. 3 k. 20).
Tomisława i Potencja, córki Budziwoja z Morawczewa. Z nich, Tomisława, Tochna, miała w r. 1395 terminy o siedem lanow w Moraczewie z ciotką Stronisławą (Stronką) i z jej dziećmi (Leksz. I 1742, 1785), a w latach 1395-1400 z Henrykiem (Hinkiem) z Tworzyjanic (ib. 1752, 1801, 2667), ze Świętosławem, klerykiem, w r. 1397 miała sprawę o podział Moraczewa (ib. 1961, 1969). Wezwana do przeprowadzenia działów przez brata Świętosława w latach 1396-1400 (ib. II 1927, 1974, 2721). Jak to zobaczymy niżej, nie był to jej brat z jednego ojca. Może z jednej matki? Tomisława w r. 1400 nazwana już "domina", a więc mężatka. Jej mężem w r. 1412 był Kerstan (Kośc. 3 k. 180v), zabity w r. 1415 (Kośc. III k. 82v). W r. 1413 nazwana siostrą cioteczną Hanki Kulewej z Ponieca (Kośc. III k. 116). Synowie jej, Mikołaj i Wawrzyniec z Moraczewa w r. 1418 (Kośc. II k. 73). Pani Potencja z Moraczewa w r. 1400 wiodła sprawę z Henrykiem z Tworzyjanic o sumę 7 grz. na Moraczewie (Leksz. II 2484, 2494, 2495). Żyła jeszcze w r. 1401 (Kośc. I k. 3). Mikołaj, syn zmarłej Potencji, a siostrzeniec Tochny, występował w r. 1412 (Kośc. III k. 113v). Chyba ten sam wspomniany wyżej Świętosław, nazwany synem Mikołaja Nagrodowskiego (Leksz. I 1961, 1969), był w latach 1400-1402 klerykiem. Jako jego matka występowała w r. 1400 Tomisława (Kośc. 1 k. 136, I k. 26).
Witosława w latach 1401 i 1402, Katarzyna i Dorota w r. 1402 (Kośc. I k. 4, 36). Jan z żoną Zofią w r. 1403 (Kośc. I k. 41v). Henryk i Niklasz (Mikołaj), bracia, w r. 1412 (Kośc. III k. 102). Jan z Mikołajem, Katarzyną i Maciejem w r. 1413 (ib. k. 137). Maciej i siostra jego Dorota t.r. (ib. k. 131v). Mikołaj w r. 1417 (Kośc. II k. 48v). Wojciech w r. 1422 (P. 7 k. 21v). Wojciech M., z Morawczewa, miał w r. 1438 termin z Mikołajem i jego bratem z tegoż Morawczewa (Kośc. 17 s. 60). Przeciwko Januszowi z Morawczewa zwanemu Gil uzyskał w r. 1445 termin Jan Gościejewski (Kośc. 17 s. 627, 640a). Wojciech, dziedzic Morawczewa, częśc tej wsi w r. 1449 sprzedał za 200 grz. bratu rodzonemu Mikołajowi (P. 1380 k. 62). Marcin Morawczewski w r. 1459 miał termin z Janem i Andrzejem z Morawczewa (Kośc. 19 k. 256). Może ten sam Marcin M. w r. 1464 miał termin z Klarą, wdową po Włodku Śmigielskim (ib. k. 318). Andrzej "niegdy Morawczewski" miał t.r. termin z Anną, córką Jana Tworzyjańskiego (ib. k. 316). Mikołajowi M-mu t.r. winni byli uiścić 8 skojców winy synowie zmarłego Macieja Gościejewskiego, bo nie stanęli z jego pozwu (ib. k. 337). Panna Anna, córka Jana M-go, w r. 1476 sprzedała ojcu za 60 grz. dwa puste łany w Moraczewie, on zaś na połowie swych dóbr oprawił 50 grz. posagu swej żonie Barbarze (P. 1386 k. 62v). Zmarłego Mikołaja Mirkowskiego syn Andrzej oraz córki, Katarzyna, żona Ciołka Gościejewskiego, Dorota, wdowa po Piotrze Ostrowskim, Barbara, wdowa po Wojciechu (?), niedzielne rodzeństwo, całą wieś Morawczewo cz. Mirkowice w p. kośc. w r. 1476 sprzedało za 200 grz. Marcinowi z Ponieca (P. 1386 k. 54).
Andrzej Strzępiński, zwany też M-im, nie żyjący już w r. 1480, był mężem Anny, matki Bartosza M-go, pochodzącego niewątpliwie z jej poprzedniego małżeństwa. Sam zaś był ojcem zrodzonych z niej córek: Barbary, Agnieszki, Małgorzaty i Katarzyny. Owdowiałej Annie i jej niedzielnemu synowi Bartoszowi M-mu Mikołaj Dokowski w r. 1480 sprzedał wyderkafem za 60 grz. i 2 zł węg. swoje części osiadłe i puste w Raszkowie p. kośc. (P. 1386 k. 200v; Py. 160 k. 82). Matka i syn t.r. zobowiązali się wobec Jana Niemierzyckiego, iż stawią jej cztery wymienione wyżej córki niedzielne, aby go skwitowały z ich dóbr rodzicielskich w Strzępinie (Py. 167 k. 82). Zarowno Anna jak i Bartosz nie żyli juz w r. 1493 i wtedy corka Bartosza, Barbara, wraz z siostrami ojca, Barbarą i Katarzyną "niegdy z Raszkowa, kwitowały Andrzeja Dokowskiego, dziedzica w Szczodrowie. Asystował im przy tej akcji "brat", ks. Stanisław Pierwoszewski, pleban w Kazimierzu, i "stryj", Jerzy Piekarski (Kośc. 230 k. 8). T.r. ów Dokowski na połowie Szczodrowa sprzedał jednej z córek Andrzeja(!) M-go, Małgorzacie, za 15 zł węg. roczny czynsz wyderkafowy trzy wierdunki (P. 1388 k. 8v). Ta Małgorzata M-a(!) z raszkowa, sierota, na połowie Szczodrowa w r. 1499 sprzedała za 15 zł weg. szpitalowi za murami Poznania trzy wierdunki rocznego czynszu wyderkafowego (P. 1389 k. 24).
Jan Miaskowski (h. Bończa) i Wawrzyniec Moraczewski, bracia rodzeni, w r. 1493 ugodzili się o podział pewnych łanów koło Moraczewa (P. 22 k. 134). Córce zmarłego Jana M-go, Małgorzacie, mąż jej Wacław Gołaski w r. 1496 oprawił 100 zł węg. posagu (P. 1383 k. 122).
Wincenty M., dziedzic w Moraczewie i Pomykowie, w r. 1501 pozywany był przez Jana M-go z Miaskowa (Kośc. 23 k. 13), zaś w r. 1510 pozywał go o poddanego Jan Tworzyjański (Kośc. 232 k. 117v). Winien był w r. 1517 płacić winę, bo nie stanął z pozwu Marcina Ponieckiego o zapłatę za głowę jego ojca, też Marcina (Kośc. 25 k. 16). Uiścił się z tego dopiero w r. 1520 (Kośc. 26 k. 35v). Zamordowany został w r. 1521 przez Marcina Ponieckiego (Kośc. 234 k. 36v, 52), ktory w ten sposob pomścił śmierć swego ojca. Jego żoną była Barbara, córka Szymona Ktwicza z Olbrachcic, której w r. 1493 na połowie dóbr swych w Moraczewie i Pomykowie w p. kośc. oprawił 100 zł węg. posagu (P. 1387 k. 194). Będąc wdową, wspólnie z córkami Anną i Dorotą, w r. 1521 kwitowała zabójcę męża (Kośc. 234 k. 52). Żyła jeszcze w r. 1529 (Ws. 2 k. 66v). Synowie: Mikołaj, Piotr i Maciej. Z córek, Anna, w r. 1535 jeszcze niezamężna (P. 875 k. 220). Dorota, niezamęzna w r. 1530 (Ws. 2 k. 74), nyła w r. 1535 żoną Stanisława Brodzkiego.
I. Mikołaj, syn Wincentego i Kotwiczówny, obok ojca w r. 1520 pozywany przez Marcina Ponieckiego (P. 867 k. 321v) i t.r. wspólnie z bracmi niedzielnymi pozwant przez Benedykta Miaskowskiego (Kośc. 26 k. 78). Jeszcze nieletni, w r. 1521 wraz z tymi braćmi kwitował Ponieckiego, zabójcę ojca (Kośc. 234 k. 52, 53v). W r. 1530 wraz z braćmi, wciąż jeszcze z nimi niedzielny, jak również z siostrami, części w Sidnicy (dziś Siedlnica), Ogrodach, Dębowejłęce, Olbrachcicach oraz częśc młyna Łęgniewskiego, ze spadku po wuju Krzysztofie Olbrachcickim, sprzedali za 200 zł węg. Ernestowi Strawaldowi (Ws. 2 k. 74). Z dokonanych w r. 1534 działów z braćmi wziął części w Moraczewie i Pomykowie oraz w pustce Mirkowice (P. 1393 k. 642v), zaś w r. 1535 te części sprzedał za 500 zł Stanisławowi Rydzyńskiemu (ib. k. 744v). W r. 1537 część Moraczewa sprzedał za 160 kop groszy bratu Maciejowi (Ws. 2 k. 182). Była to chyba ta część, którą odziedziczył był po zmarłym bracie Piotrze. Ale w r. 1541 częsci w Moraczewie i w pustce Mirkowice sprzedał za 450 zł Katarzynie z Kalewa, żonie Zygmunta Zamgoła(?) (P. 1394 k. 452). Pozywał o rany najpierw w r. 1548 Wojciecha Wolskiego (Py. 172 k. 484v), a potem w r. 1554 poddanego ze wsi Dłusko (Py. 174 k. 718v). Żył jeszcze w r. 1561 (Kośc. 30 k. 283).
II. Piotr, syn Wincentego i Kotwiczówny, wspomniany w r. 1520 (Kośc. 26 k. 78), niedzielny z bracmi 1530 r., współspadkobierca wuja Krzysztofa Olbrachcickiego (Ws. 2 k. 74). Z dokonanych w r. 1534 działów braterskich wziął części Moraczewa i Pomykowa oraz pustki Mirkowic (P. 1393 k. 642v). Zapewne wspólnie z bratem Maciejem miał jakiś ostry zatarg z siostrami ich, Dorota zamęzną Brodzką i panną Anną, bo w r. 1535 załozone zostało między stronami vadium (P. 875 k. 220). Bezpotomny, nie żył już w r. 1536 (P. 1394 k. 39v).
III. Maciej, syn Wincentego i Kotwiczówny, wspomniany w r. 1520 (Kośc. 26 k. 78), nieletni jeszcze w r. 1521 (Kośc. 234 k. 53v). Z działów braterskich przeprowadzonych w r. 1534 przypadły mu części Moraczewa i Pomykowa oraz pustki Mirkowic (P. 1393 k. 642). część w Moraczewie odziedziczoną po bracie Piotrze sprzedał w r. 1636 za 200 grz. Stanisławowi Rydzyńskiemu (P. 1394 k. 39v), zas w r. 1537 od brata Mikołaja, jak widzieliśmy, kupił jego części w tej wsi. Inne części w Moraczewie i Mirkowicach, te, które brat Mikołaj sprzedał był Katarzynie z Kalewa, żonie Zygmunta Zamysła, ona zaś z kolei sprzedała Marcinowi Zawadzkiemu, odkupił w r. 1544 za 500 zł od tego Zawadzkiego (P. 1395 k. 137). Żył jeszcze w r. 1561 (Kośc. 30 k. 283), nie żył zaś w r. 1562, w którym to roku chyba własnie umarł (P. 904 k. 880v, 1397 k. 192, 193v). Żoną jego była Dorota Popowska, córka Jana, której w r. 1538 na połowach części swych w Moraczewie i Mirkowicach oprawił 100 zł posagu (Kośc. 345 k. 179). Od teścia w r. 1539 uzyskał zapis 30 grz. długu, także tytułem posagu (Kośc. 234 k. 389v). Dorocie, kiedy była już wdową, w r. 1562 brat jej Mateusz Popowski zapisał 106 złp długu (P. 904 k. 880v). Skasowała w r. 1583 swa oprawę na połowie Moraczewa na rzecz zyjących wtedy synów, Piotra i Andrzeja (Ws. 9 k. 392). Tych synów było trzech: Piotr, Stanisław i Andrzej. Corka Anna, żona 1-o v. w r. 1559 Jakuba Godurowskiego, zmarłego między r. 1559 a 1560, 2-o v. w r. 1562 juz żona Jakuba Kuranowskiego, nie żyła w r. 1578.
I) Piotr, syn Macieja i Popowskiej, był jeszcze nieletni, kiedy w r. 1566 jego, braci jego oraz opiekunów ich, dziedziców w Moraczewie, pozywali Tworzyjańscy, dziedzice Tworzyjanic (Kośc. 245 k. 122). Od sióstr Drzewieckich, Anny, żony Wojciecha Robaczyńskiego, i Katarzyny, żony Stanisława Miaskowskiego, kupił za 3.500 zł części Drzewców w p. kośc. (Kośc. 261 k. 15v). Swe części w Moraczewie w r. 1583 sprzedał za 1.400 złp bratu Andrzejowi (Ws. 202 k. 57v). Swemu przyszłemu zięciowi, Samuelowi Kęszyckiemu, zapisał w r. 1601 w posagu za swą córką Dorotą sumę 1.300 złp (Ws. 17 k. 292), zaś w r. 1602 przez tę córkę został skwitowany z majątku rodzicielskiego (I. Kal. 68 s. 433). Żył jeszcze w r. 1609 (P. 1406 k. 523), nie żył już w r. 1622 (Kośc. 292 k. 60v). Od swojej pierwszej żony Małgorzaty Drzewieckiej kupił w r. 1583 za 900 złp jej części w Drzewcach p. kośc. (Ws. 202 k. 58v). Drugą jego żoną była Anna Włostowska, corka Jana i Jadwigi z Miaskowskich. W r. 1590, na krótko przed ślubem z nią, dostał od jej matki zapis 100 zł jako wyprawę i zobowiązał się oprawić tej swej przyszłej żonie 500 zł posagu i 100 zł wyprawy na połowie części Drzewcow (P. 953 k. 296, 297v). Jeszcze t.r., ale juz po ślubie dopełnił tego zobowiązania, odebrawszy od teściowej powyższą sumę (Kośc. 347 k. 87), Anna zaś t.r. skwitowała z owych 500 złp brata swego wacława (Kośc. 270 k. 298v). Nie żyła juz w r. 1636 (P. 1418 k. 791v). Syn z drugiej żony Wojciech. Córki: Dorota z pierwszej żony, Anna, zapewne tez z pierwszej, i Jadwiga z drugiej. Z nich, Dorota w r. 1601 wyszła za Samuela Kęszyckiego, żyła jeszcze w r. 1638. Anna w r. 1606 zaślubiła Andrzeja Karśnickiego, żyła jeszcze w r. 1609. Jadwiga, wydana najpierw przed r. 1623 za Mateusza Szczycińskiego, była 2-o v. w r. 1636 żoną Piotra Jabłkowskiego, wdowa po nim w r. 1654, umarła między r. 1668 a 1672.
Wojciech, syn Piotra i Włostowskiej, po ojcu dziedzic części Drzewców (Ws. 47 k. 234), od Andrzeja Dzięczyńskiego w r. 1631 kupił za 8.000 złp części dzięczyny w p. kośc. (P. 1417 k. 122, 325). Od Jana Przeborowskiego w r. 1634 nabył wyderkafem części Wielkich i Małych Wirów, Łęczycy i Górki w p. pozn. (P. 1418 k. 190). Wspólnie z innymi spadkobiercami wuja Wacława Włostowskiego, kasztelana krzywińskiego, w r. 1636 dobra po nim, to jest Chwałkowo, Włostowo Małe oraz pustki Wąwino i Pasierbice w p. kośc. sprzedał wyderkafem za 15.000 złp Annie z Pigłowic, wdowie po Janie Domaradzkim (P. 1418 k. 791v). Od ciotki swej, Zofii z Włostowskich Lubiatowskiej, i od jej syna Kaspra Lubiatowskiego w r. 1639 kupił za 19.000 złp ich części ze spadku po kasztelanie Włostowskim w Chwałkowie, Włostowie, folwarku Wąwino, pustkach Pasierbice i Chociszewice (P. 1419 k. 1348v). By zdobyć środki na to kupno, części Drzewców t.r. sprzedał wyderkafem za 10.000 złp Andrzejowi Rokossowskiemu (ib. k. 1117). Odkupił także w r. 1640 od swej siostry Jadwigi Jabłkowskiej za 9.650 złp jej częśc spadku po kasztelanie Włostowskim (P. 1420 k. 245v), tak, że ostatecznie znalazły się w jego rękach całe pozostałe po nim dobra (P. 1421 k. 1041v, 1423 k. 96v). Dzieląc swoje dobra pomiędzy swych synów, w r. 1648 zobowiązał się Drzewce z łąką czyli stawiskiem w Dzięczynie sprzedać za 16.000 zł synowi Franciszkowi (Ws. 51 k. 148), czego dokonał w r. 1649 (P. 1424 k. 147v). Synowi Stefanowi w r. 1649 dał Chwałkowo z folwarkiem Wąwino i lasem w Chociszewicach (ib. k. 21v). Włostowo Małe t.r. sprzedał wyderkafem za 9.000 złp Władysławowi Włostowskiemu (ib. k. 147v), zaś w r. 1653 wieś tę sprzedał za 16.000 zł synowi Stefanowi (Ws. 208 k. 148v), a jednocześnie odkupił od niego za 36.000 złp Chwałkowo z folwarkiem Wąwino (ib. k. 151v), aby wedle kontraktu spisanego t.r. dobra te sprzedać w r. 1654 za 38.000 złp Adamowi Suchorzewskiemu (Ws. 56 k. 361; P. 1067 k. 525). Nie żył juz w r. 1665 (Ws. 63 k. 838). Żoną jego była Helena Pożarowska, córka Aleksandra, której przed ślubem, w r. 1622 na połowie Drzewców oprawił 2.300 złp posagu (P. 1413 k. 243v). Skasowała ona tę oprawę w r. 1648, mąż zaś zobowiązał się sumę 2.300 złp oprawić jej na połowie Dzięczyny (w. 51 k. 140, 141), czego też dokonał w r. 1649 (P. 1424 k. 144). Będąc już wdową, wspólnie z synem Wacławem w r. 1665 wydzierżawiła Dzięczyne małżonkom Kristmańskim, mieszczanom (Ws. 63 k. 838). Swoją oprawę na połowie Dzięczyny w r. 1668 scedowała synowi Stefanowi (Ws. 68 k. 337). Żzyła jeszcze 4 IX 1670 r. (LB Poniec). Synowie: Franciszek, Stefan, Andrzej i Wacław. Córka Anna, w r. 1648 żona Macieja Zakrzewskiego, nie żyjąca już w r. 1675.
(I) Franciszek, syn Wojciecha i Pożarowskiej, występował jako chrzestny 15 VII 1647 r. (LB Krobia). Od swego ojca w r. 1649 dostał, jak widzieliśmy, części w Drzewcach i łąkę zwaną Stawisko w Dzięczynie. Ojcu z tytułu dokonanego działu z bracmi wypłacić w r. 1653 sumę 5.000 zł (Ws. 56 k. 358). Po wtargnięciu Szwedów usiłował w r. 1655 wspólnie z żoną odebrać od Jana Rokossowskiego Drzewce, które ona wydzierżawiła była temu Rokossowskiemu na trzy lata (P. 181 k. 54). Umarł Franciszek w r. 1655 lub w pierwszych dniach r. 1656, bowiem syn jego, ochrzczony 6 I 1656 r., nazwany pogrobowcem (LB Poniec). Żoną jego była Dorota Zakrzewska, córka Benedykta i Barbary z Kucharskich za którą w r. 1648, jeszcze przed ślubem, otrzymał od jej braci zapis posagu 5.000 zł gotowizną i 1.000 zł w wyprawie. Od swej matki Doroty otrzymała wtedy zapis 1.000 zł, a przyszły mąż zobowiązał się oprawić jej 5.000 zł posagu, 1.000 zł wyprawy i 1.000 zł w klejnotach (Ws. 51 k. 150), czego dopełnił w r. 1649 (P. 1424 k. 150v). Będąc juz 2-o v. żoną Tomasza Wysockiego, w r. 1660 skasowała otrzymane od pierwszego męża dożywocie (Kośc. 353 k. 18). Oprawę na Drzewcach skasowała w r. 1669 (Kośc. 305 k. 457). Żyła jeszcze w r. 1676 (P. 1427 k. 648v), a może i w r. 1687 (P. 1113 VI k. 13v, 61v). Synowie: Wojciech, ur. w Kuczynce, ochrzcz. 6 XI 1653 r. (LB Krobia), i Maciej Baltazar, pogrobowiec, ur. w Drzewcach, ochrzcz. 6 I 1656 t. (LB Poniec), obydwaj niewątpliwie młodo pomarli. Córki, Barbara i Krystyna, jedyne spadkobierczynie ojca, dziedziczki Drzewców, pozostawały w r. 1660 pod opieką stryjów, Stefana i wacława M-ch (Koc. 353 k. 26). Z nich, Barbara, już w r. 1660 była żoną Kazimierza Śniegockiego, zmarłego w r. 1695 lub 1696. Drugi raz w r. 1698, krótko po 4 VII, wyszła za Mikołaja Zapędowskiego. Krystyna, jeszcze niezamężna 22 X 1672 r. (LB Krobia), zaślubiła krótko przed 13 IX 1675 r. Jana Kozierowskiego, a umarła między r. 1718 a 1738.
(II) Stefan, syn Wojciecha i Pożarowskiej, jak widzieliśmy, od ojca w r. 1649 dostał Chwałkowo z folwarkiem Wąwino i z lasem w Chociszewicach. Z 24 dymów w Czerminie, dobrach swego teścia Wojciecha Bużeńskiego, w r. 1652 winien był płacić 24 zł podwójnego podymnego uchwalonego w obozie pod Beresteczkiem (Rel. Kal. 31a k. 262). Od ojca, jak o tym była mowa, w r. 1653 kupił za 16.000 złp Włostowo Mniejsze, a jednocześnie ojcu sprzedał za 36.000 zł Chwałkowo z folwarkiem Wąwino, przenosząc sumę 1.000 złp z Chwałkowa na Włostowo Mniejsze, która to sumę przedkowie zapisali kościołowi w Chwałkowie (Ws. 208 k. 156). Swe części w Dzięczynie w r. 1669 sprzedał za 11.900 złp Annie z Dobieszewa, wdowie po Stefanie Bojanowskim, sędzim surogatorze grodzkim poznańskim (P. 1866 k. 126). Skwitowany w r. 1676 z opieki przez bratanicę Krystynę zamężną Kozierowską (P. 1094 k. 1191). O rękę córki Zofii zpisywał w Kościanie 20 V 1683 r. umowę z Władysławem Zarembą (Kośc. 307 k. 436). Umarł 25 IX 1696 r., pochowany w klasztorze w Miejskiej Gorce cz. Gruszkach (LM Chwałkowo). Pierwszą jego żoną była Barbara Bużeńska, córka Wojciecha, kasztelanica sieradzkiego, i Krystyny z Suchorzewskich. Od jej rodziców jeszcze przed ślubem, 12 V 1649 r. dostał zapis posagu 8.000 zł gotowizną i 2.000 zł w wyprawie (I. Kal. 115 s. 412, 413). T.r. po ślubie oprawił jej tę całą sumę, to jest 10.000 zł na Chwałkowie i lesie w Chociszewicach, ona zaś ze swej strony odziedziczone po matce części w Czerminie i Orpiszewku p. kal. dała ojcu (P. 1424 k. 161v). Stefan t.r. pod tę oprawę poddał również folwark Wąwino (ib. k. 885), a w r. 1650 skwitował rodziców żony z całej sumy posagowej (I. Kal. 116 s. 460, 537). Barbara w r. 1653 skasowała swe dożywocie na Chwałkowie i Wąwinie (Ws. 56 k. 356v), zaś od męża oprawę swego posagu, 10.000 złp otrzymała na połowie Włostowa (Ws. 208 k. 154v). Żyła jeszcze w r. 1664 (Ws. 63 k. 743v). Druga żoną Stefana, zaślubioną przed r. 1669, była Anna Wieruszówna Kowalska, córka Hieronima, burgrabiego pyzdrskiego, i teresy z Miaskowskich. Od męża uzyskała ona w r. 1669 zapis długu 500 zł (Ws. 68 k. 462v). Wspólnie z siostrami w r. 1677 dostała ona od matki cesje spadku w Brodnicy po bracie tej matki, Adrianie Miaskowskim, kasztelanie śremskim (Kośc. 307 k. 58). T.r. pierwotna oprawa 3.000 złp jej posagu na połowie Włostowa Mniejszego została ulepszona przez dopisanie drugich 3.000 złp, legowanych jej w testamencie ojca (P. 1428 k. 282v). Na rzecz swej córki Zofii, zamęznej Zarembiny, w r. 1694 dokonała cesji pewnej sumy (P. 1127 V k. 21v). Będąc już wdową spisywała w r. 1700 z zięciem Zarembą kontrakt dzierżawy Tworzymirek w p. kośc. (P. 1139 IX k. 35v). Potem 2-o v. wyszła za Macieja Zakrzewskiego, zas w r. 1706 była już wdową i po tym drugim mężu (Kośc. 309 s. 296). Od zięcia Zaremby w r. 1711 nabyła wyderkafem na jeden rok za 14.000 złp Tworzymirki (P. 1146 II k. 17). Z pierwszego małżeństwa synowie, Wojciech i Stanisław, oraz córki: Krystyna Barbara, ur. we Włostowie, ochrzcz. 7 XI 1653 r. (LB Krobia), może identyczna z nie nazwaną z imienia córką Stefana zmarłą 22 VIII 1678 r. (LM Chwałkowo), Joanna i Jadwiga. Joanna, niezamężna 2 X 1676 r. (LB Chwałkowo), wyszła w Chwałkowie 22 II 1678 r. za Kazimierza (Franciszka) Gliszczyńskiego, a zmarła przed r. 1706. Jadwiga, niezamężna 12 VII 1678 r. (LB Chwałkowo), wyszła tam 21 I 1680 r. za Wojciecha Suchorzewskiego, zmarłego w r. 1700 lub 1701. Po raz drugi poślubiła w r. 1701, krótko po 18 VI Franciszka z Konar Kołaczkowskiego i umarła między r. 1708 a 1723. Z Kowalskiej były córki. Z nich, Teresa Helena, ochrzcz. 31 I 1669 r. (LB Poniec, matka tu omyłkowo nazwana Dorotą), zmarła 15 III 1688 r. (LM Chwałkowo). Zofia, ochrzcz. 13 V 1672 r. (LB Chwałkowo), w r. 1693, krótko po 20 V zaślubiła Władysława Zarembę, żyła jeszcze w r. 1699. Klara, ur. we Włostowie Mniejszym, ochrzcz. 20 VIII 1674 r. (ib.).
1. Wojciech, syn Stefana i Bużeńskiej, ur. w Pawłówku, ochrzcz. 6 XII 1674 r. (LB Droszew). Był w r. 1672 w obozie pod Lublinem pod chorągwią podkomorzego poznańskiego i przysięgał na konfederację (P. 199 k. 1089). Od Jana Potockiego i żony jego Jadwigi z Chudzyńskich w r. 1677 nabył wyderkafem za 7.000 złp Wierzenicę i Kobelnicę w p. pozn. (P. 1428 k. 340). Umarł między r. 1695 a 1698 (P. 1129 IV k. 67, 1134 VI k. 12). Jego żoną była w r. 1677 siostra jego macochy, Jadwiga Kowalska, córka Hieronima, burgrabiego ziemskiego pyzdrskiego, i Teresy z Miaskowskich (P. 1428 k. 340; Kośc. 307 k. 58). Była ta Jadwiga 2-o v. w r. 1701 żoną Jana Kierskiego (P. 1140 II k. 74), a w r. 1711 wdowa i po tym drugim mężu (P. 1146 II k. 5). Brat jego i spadkobierca, Wojciech Kierski w r. 1715 skwitował ją z wydania pozostałych po nim ruchomości (P. 1149 I k. 74). Jak się zdaje, żyła jeszcze w r. 1723 (P. 1191 k. 158), nie żyła już w r. 1728 (P. 1211 k. 12). Syn Jakub, o którym niżej. Z córek, Anna, ur. we Włostowie Mniejszym, ochrzcz. 6 I 1684 r. (LB Chwałkowo). Teresa, w r. 1695 żona Hiacynta (Jacka) Rynarzewskiego, wdowa w latach 1706-1712, był 2-o v. już w r. 1713 za Sebastianem Przysieckim, żyła jeszcze w r. 1719. Katarzyna, najpierw w r. 1708 żona Kazimierza Helmichta, wdowa po nim w r. 1710, miała w r. 1713 wyjść za Adama Ordęgę, ale to małżeństwo do skutku nie doszło i t.r. wyszła 2-o v. za Macieja Dzięciołowskiego i żyła jeszcze 27 VII 1719 r.
Jakub, syn Wojciecha i Kowalskiej, ur. około r. 1681, wedle zobowiązania danego zań przez stryja Stanisława M-go w r. 1698, swoją część Włostowa Mniejszego w r. 1712 sprzedał za 31.000 złp Janowi Grudzielskiemu (P. 283 k. 312). Posesor Soboty w p. pozn., dostał w r. 1715 od Stanisława Miełaczewskiego zapis 2.000 złp (P. 1149 III k. 31). Sobotę w r. 1723 wydzierżawił szwagrowi Dzięciołowskiemu (P. 1191 k. 119), a był posesorem tej wsi jeszcze i w r. 1728 (P. 1211 k. 12), zaś w r. 1735 nazwany dziedzicem Soboty (P. 1240 k. 58v). Nie był nim jednak jeszcze wtedy, przynajmniej pod względem formalnym. Od Maksymiliana Molskiego, stolnika kaliskiego, i Urszuli z Bielińskich, posesorów Manieczek, wziął tę wieś w r. 1742 w zastaw (P. 1268 k. 87v). Od Macieja Bieczyńskiego w r. 1744 kupił Bytkowo w p. pozn. (P. 1277 k. 58v). Od Wojciecha Roznowskiego w r. 1746 kupił za 1.000 złp część Soboty (P. 1283 k. 26v). Inne części tej wsi t.r. kupił za 40.000 złp od Pawła, Aleksandra, Wacława, Wojciecha i kaspra Rożnowskich (ib. k. 47v). Sprzedał Sobotę w r. 1751 za 45.000 złp synowi swemu Franciszkowi (P. 1302 k. 58v), a w r. 1758 skwitował go z 15.000 złp, pozostałej reszty ceny tej wsi (P. 1325 k. 80). Umarł w Bytkowie 10 VIII 1761 r., mając lat 80, pochowany u Reformatów w Szamotułach (Sep. Reform. szamotul.). Jego żoną była w r. 1708 Barbara Kierska, córka Wojciecha, posesora Soboty, i Anny z Gutowskich, posiadającej na Sobocie swą oprawe (P. 1144 k. 262). Umarła w Bytkowie 30 I 1761 r. i pochowana u reformatów szamotulskich. Synowie: Marcin Stefan, ochrzcz. 20 XI 1729 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), Michał, o ktorym niżej, benedykt, reformat w Woxnikach w r. 1761 (Sep. Reform. Szamotul.), Franciszek, Józef, Antoni, Jan, o których niżej, i wreszcie Karol, pochowany 26 II 1762 r. (ib.).
Przeglądanie 804 pozycji zakresu Mliccy - Morawscy.
29303132[33]34353637
